Cefuroxime Axetil Aurovitas

Cefuroxime Axetil Aurovitas to antybiotyk beta-laktamowy o szerokim spektrum działania, stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Jest dostępny na receptę. Lek jest skuteczny w zwalczaniu wielu gatunków bakterii tlenowych Gram-dodatnich oraz Gram-ujemnych. Zalecany jest do stosowania u osób dorosłych oraz dzieci powyżej 5 roku życia.

Cefuroxime Dali Pharma

Cefuroxime Dali Pharma to antybiotyk z grupy cefalosporyn stosowany u dorosłych, młodzieży i dzieci. Działa niszcząc bakterie wywołujące zakażenia płuc, dróg moczowych, skóry, tkanek miękkich oraz brzucha. Lek jest również stosowany w zapobieganiu zakażeniom podczas operacji. Lekarz może badać rodzaj bakterii wywołujących zakażenie i sprawdzać ich wrażliwość na cefuroksym.

Cefuroxime Genoptim

Cefuroxime Genoptim to lek, który zawiera cefuroksym – antybiotyk z grupy cefalosporyn. Jego działanie polega na hamowaniu syntezy ściany komórkowej bakterii, które wywołują zakażenia. Cefuroxime Genoptim jest stosowany do leczenia zakażeń układu moczowego, zatok, skóry i tkanek miękkich, a także w leczeniu wczesnej postaci choroby z Lyme. Jest dostępny na receptę.

Cefuroxime Kalceks

Cefuroxime Kalceks to antybiotyk należący do cefalosporyn, stosowany u dorosłych i dzieci do zwalczania bakterii powodujących zakażenia. Lek ten jest używany w leczeniu zakażeń płuc, oskrzeli, dróg moczowych, skóry, tkanek miękkich oraz brzucha. Dodatkowo, stosuje się go również w celu zapobiegania zakażeniom podczas operacji. Lekarz może zbadać rodzaj bakterii wywołujących zakażenie i monitorować ich wrażliwość na cefuroksym podczas leczenia.

Cefuroxime Mylan

Cefuroxime Mylan to antybiotyk, który skutecznie zwalcza bakterie wywołujące różnego rodzaju infekcje u dorosłych i dzieci. Należy do grupy leków cefalosporyn, które są znane ze swojej skuteczności w zwalczaniu bakterii. Cefuroxime Mylan jest stosowany w leczeniu wielu rodzajów infekcji, takich jak: infekcje gardła, zatok, ucha środkowego, płuc lub klatki piersiowej, układu moczowego, skóry i tkanek miękkich. Ponadto, lek ten może być stosowany w leczeniu wczesnej postaci choroby z Lyme (boreliozy), która jest zakażeniem przenoszonym przez kleszcze. Lek jest dostępny na receptę.

Cefuroxime TZF

Cefuroxime TZF to skuteczny antybiotyk, który znajduje zastosowanie zarówno u dorosłych, jak i dzieci. Dzięki swoim właściwościom, lek skutecznie zwalcza bakterie wywołujące różnego rodzaju infekcje. Należy do grupy cefalosporyn, co oznacza, że działa na bakterie w sposób selektywny i precyzyjny. Cefuroxime TZF jest szczególnie skuteczny w leczeniu infekcji układu oddechowego, takich jak zapalenie płuc lub klatki piersiowej, ale również w przypadku infekcji układu moczowego, skóry i tkanek miękkich oraz brzucha. Jest dostępny na receptę.

Cepastil

Cepastil to syrop, który zawiera ekstrakty z czosnku i cebuli. Działa osłaniająco na błony śluzowe jamy ustnej i gardła. Posiada także właściwości bakteriostatyczne w stosunku do bakterii Gram-dodatnich. Stosowany jest jako środek pomocniczy w podrażnieniach gardła, suchym i męczącym kaszlu oraz pomocniczo w stanach zapalnych jamy ustnej, gardła oraz przeziębieniu. Jest dostępny bez recepty.

Ceroxim

Ceroxim to lek przeciwbakteryjny do stosowania ogólnego. Jest to antybiotyk beta-laktamowy o szerokim spektrum działania, stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Preparat zawiera substancję cefuroksym (aksetyl cefuroksymu). Lek jest dostępny na receptę. Wskazania do stosowania Ceroxim obejmują zakażenia gardła, zatok, ucha środkowego, płuc lub klatki piersiowej, układu moczowego, skóry i tkanek miękkich.

Cetix

Cetix to antybiotyk z grupy cefalosporyn, którego substancją czynną jest cefiksym. Jest stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych, takich jak zapalenie ucha środkowego, zatok, układu moczowego. Cetix jest dostępny na receptę. Wskazany jest do stosowania u dorosłych, młodzieży i dzieci powyżej 6. miesiąca życia.

Cetraxal

Cetraxal to chemioterapeutyk z grupy fluorochinolonów, stosowany miejscowo w leczeniu bakteryjnych zakażeń uszu. Substancją czynną preparatu jest cyprofloksacyna, która działa poprzez hamowanie enzymów bakteryjnych niezbędnych dla syntezy i prawidłowej struktury kwasu nukleinowego DNA bakterii. Preparat jest wskazany do stosowania u dzieci po 1. roku życia i dorosłych w leczeniu ostrego zapalenia ucha zewnętrznego, wywołanego przez wrażliwe drobnoustroje, gdy błona bębenkowa jest nieuszkodzona. Cetraxal jest dostępny na receptę.

Cetraxal Plus

Cetraxal Plus to krople do uszu, które zawierają dwie substancje czynne: ciprofloksacynę i fluocynolon. Ciprofloksacyna jest antybiotykiem z grupy fluorochinolonów, który działa poprzez zabijanie bakterii powodujących infekcje. Fluocynolon to kortykosteroid, który działa przeciwzapalnie, zmniejszając obrzęk. Lek jest stosowany w leczeniu ostrego zapalenia ucha zewnętrznego oraz w leczeniu zapalenia ucha środkowego z drenażem wentylacyjnym ucha, pochodzenia bakteryjnego. Cetraxal Plus jest dostępny na receptę.

Chibroxin

Chibroxin to lek o szerokim spektrum działania przeciwbakteryjnego, dostępny w postaci kropli do oczu. Zawiera substancję czynną norfloksacynę, która należy do grupy antybiotyków zwanych fluorochinolonami. Lek jest wskazany do leczenia miejscowych zakażeń oka o ciężkim przebiegu, takich jak ciężkie zapalenie spojówek, rogówki oraz owrzodzenie rogówki, wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na norfloksacynę. Chibroxin jest dostępny na receptę.

Chlorchinaldin o smaku czarnej porzeczki

Chlorchinaldin o smaku czarnej porzeczki to lek w postaci tabletek do ssania, który zawiera substancję czynną chlorochinaldol. Ten składnik ma działanie przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze i przeciwpierwotniakowe. Lek jest zalecany do miejscowego stosowania w zakażeniach bakteryjnych dziąseł i jamy ustnej, w zakażeniach grzybiczych jamy ustnej i gardła po zakończeniu antybiotykoterapii oraz w przypadku pleśniawek. Chlorchinaldin o smaku czarnej porzeczki jest dostępny bez recepty.

Chlorchinaldin VP

Chlorchinaldin VP to lek w postaci tabletek do ssania, który zawiera substancję czynną chlorochinaldol. Jest stosowany w zakażeniach bakteryjnych jamy ustnej i dziąseł, pleśniawkach, a także w zakażeniach grzybiczych jamy ustnej i gardła, które pojawiają się po leczeniu antybiotykami. Lek ten jest dostępny bez recepty.

Chlorocyclinum 3%

Chlorocyclinum 3% to lek w postaci maści, który zawiera substancję czynną chlorowodorek chlorotetracykliny. Jest to antybiotyk z grupy tetracyklin o bardzo szerokim zakresie działania bakteriostatycznego. Stosowany jest w ropnych zapaleniach skóry, powikłaniach alergicznych chorób skóry, odmrożeń i oparzeń, a także w czryraczności i na afty. Lek jest dostępny na receptę.

Ciphin 500

Ciphin 500 to lek z grupy chemioterapeutyków, zawierający ciprofloksacynę o działaniu przeciwbakteryjnym. Jest stosowany u dzieci, młodzieży i dorosłych w zakażeniach dróg moczowych, zakażeń płucnych. Substancją czynną tego leku jest ciprofloksacyna. 1 tabletka zawiera 500 mg ciprofloksacyny. Lek ten jest dostępny na receptę.

Ciprinol

Ciprinol to antybiotyk z grupy fluorochinolonów, który zawiera substancję czynną – cyprofloksacynę. Cyprofloksacyna działa bakteriobójczo, niszcząc bakterie powodujące zakażenia. Lek ten jest skuteczny tylko przeciwko określonym szczepom bakterii. Ciprinol jest stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, takich jak zakażenia układu oddechowego, układu moczowego, układu pokarmowego, skóry i tkanek miękkich, kości i stawów. Jest dostępny na receptę.

Ciprofloxacin Kabi

Ciprofloxacin Kabi to antybiotyk z grupy fluorochinolonów, który działa poprzez niszczenie bakterii powodujących zakażenia. Jest stosowany w leczeniu różnych rodzajów zakażeń bakteryjnych, takich jak zakażenia dróg oddechowych, nerek i dolnych dróg moczowych, narządów płciowych, zapalenia gruczołu krokowego, zakażeń w obrębie jamy brzusznej, skóry i tkanek miękkich, kości i stawów, posocznicy, a także w profilaktyce lub leczeniu zakażeń u pacjentów ze zmniejszoną odpornością. Lek jest dostępny na receptę.

Cipronex

Cipronex to antybiotyk z grupy fluorochinolonów, którego substancją czynną jest cyprofloksacyna. Lek ten działa poprzez niszczenie bakterii powodujących zakażenia. Stosowany jest w leczeniu różnych rodzajów infekcji, takich jak zakażenia układu moczowego, układu oddechowego, skóry i tkanek miękkich, kości i stawów, a także w leczeniu zakażeń u pacjentów z neutropenią. Cipronex jest dostępny na receptę.

Cipropol

Cipropol to antybiotyk z grupy fluorochinolonów, który jest dostępny na receptę. Lek ten jest skuteczny w leczeniu wielu infekcji bakteryjnych, takich jak zakażenia dolnych dróg oddechowych, uszu, nosa i gardła, układu moczowego, narządu rodnego i narządów płciowych, skóry i tkanek miękkich, kości i stawów, narządów jamy brzusznej. Cipropol jest również stosowany w leczeniu płucnej postaci wąglika. Działa tylko na określone szczepy bakterii wywołujących zakażenia.

Ciprotic

Ciprotic to lek w postaci kropli do uszu, który zawiera dwie substancje czynne: cyprofloksacynę i fluocynolon. Cyprofloksacyna to antybiotyk z grupy fluorochinolonów, który działa przeciwbakteryjnie, natomiast fluocynolon to glikokortykosteroid o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym. Lek jest przeznaczony do stosowania u dorosłych i dzieci od 6 miesiąca życia w leczeniu ostrego zapalenia ucha zewnętrznego oraz w leczeniu zapalenia ucha środkowego z drenażem wentylacyjnym ucha, pochodzenia bakteryjnego. Ciprotic jest dostępny na receptę.

Clarithromycin Adamed

Lek Clarithromycin Adamed to antybiotyk makrolidowy, który zawiera substancję czynną – klarytromycynę. Jest ona skuteczna w hamowaniu rozwoju bakterii powodujących różnego rodzaju zakażenia. Preparat ten jest przeznaczony dla dorosłych oraz młodzieży powyżej 12 roku życia. Wskazany jest do stosowania w przypadku zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na klarytromycynę, gdy konieczne jest podawanie pozajelitowe antybiotyku. Lek jest dostępny na receptę.

Clarithromycin Genoptim

Clarithromycin Genoptim to antybiotyk makrolidowy, który zawiera substancję czynną – klarytromycynę. Lek ten hamuje rozwój bakterii powodujących zakażenia. Jest wskazany do stosowania u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat w leczeniu zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na klarytromycynę. Lek jest dostępny na receptę.

Clarithromycin Hameln

Clarithromycin Hameln to antybiotyk z grupy makrolidów, który jest stosowany w leczeniu różnych infekcji bakteryjnych. Jest dostępny na receptę. Lek jest skuteczny przeciwko szerokiemu zakresowi bakterii i jest często przepisywany w przypadku infekcji układu oddechowego, skóry i innych części ciała. Wszystkie informacje dotyczące dawkowania i przeciwwskazań powinny być dostarczone przez lekarza lub farmaceutę.

Clavtac

Clavtac to lek, który składa się z dwóch składników: amoksycyliny oraz kwasu klawulanowego. Amoksycylina, będąca częścią grupy antybiotyków zwaną “penicylinami”, działa bakteriobójczo na niektóre bakterie powodujące zakażenia. Drugi składnik Clavtac, kwas klawulanowy, hamuje aktywność niektórych rodzajów enzymów, które rozkładają amoksycylinę. Clavtac jest stosowany u dzieci w leczeniu różnych zakażeń, takich jak ostre bakteryjne zapalenie zatok, ostre zapalenie ucha środkowego, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zakażenia skóry i tkanek miękkich, szczególnie zapalenie tkanki łącznej, ukąszenia przez zwierzęta, ciężki ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej oraz zakażenia kości i stawów, w szczególności zapalenie kości i szpiku. Lek jest dostępny na receptę.

Clindalin

Clindalin to lek przeciwbakteryjny, który zawiera substancję czynną klindamycynę. Jest to antybiotyk z grupy linkozamidów, stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Lek jest dostępny na receptę. Wskazania do stosowania obejmują różne rodzaje zakażeń, takie jak zakażenia układu oddechowego, skóry i tkanek miękkich, kości i stawów, posocznica, zakażenia w obrębie jamy brzusznej, zakażenia żeńskich narządów płciowych oraz zakażenia zębów i jamy ustnej.

Clindamycin hameln

Clindamycin Hameln to antybiotyk z grupy linkozamidów, który jest skuteczny w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Jest stosowany w leczeniu różnych zakażeń, takich jak zakażenia kości i stawów, zakażenia ucha, nosa i gardła, zakażenia dolnych dróg oddechowych, zakażenia w obrębie jamy brzusznej, miednicy i żeńskich narządów płciowych, a także zakażenia skóry i tkanek miękkich. Lek jest dostępny na receptę.

Clindamycin Kabi

Clindamycin Kabi to antybiotyk z grupy linkozamidów, który działa na bakterie hamując ich rozwój. Jest stosowany w leczeniu ciężkich zakażeń bakteryjnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na klindamycynę. Wskazania do stosowania obejmują zakażenia kości i stawów, zakażenia ucha, nosa oraz gardła, zakażenia w obrębie zębów i odzębowe zapalenia kości szczęki i żuchwy, zakażenia dolnych dróg oddechowych, zakażenia w obrębie jamy brzusznej, zakażenia w obrębie miednicy i żeńskich narządów płciowych, zakażenia skóry i tkanek miękkich oraz płonicę. Lek jest dostępny na receptę.

Clindamycin Mylan

Lek Clindamycin Mylan to antybiotyk, który zawiera klindamycynę. Jest stosowany w leczeniu poważnych zakażeń bakteryjnych, skutecznie zwalczając szkodliwe bakterie. Szczególnie polecany jest w przypadku infekcji skóry, kości, stawów, jamy brzusznej oraz dróg moczowych. Lek jest dostępny na receptę.

Clindamycin Noridem

Lek Clindamycin Noridem (klindamycyna) to antybiotyk stosowany w leczeniu ciężkich zakażeń u dorosłych, młodzieży i dzieci powyżej 1 miesiąca życia, zwłaszcza gdy inne antybiotyki nie zadziałały. Skuteczny w leczeniu zakażeń kości i stawów, zatok, dolnych dróg oddechowych, jamy brzusznej, żeńskich narządów rozrodczych, skóry, tkanek miękkich, zakażeń zębopochodnych oraz bakteriemii. Stosowany także w leczeniu zakażeń wywołanych przez Toxoplasma gondii i Pneumocystis jirovecii u pacjentów z obniżoną odpornością.

Clindamycin-MIP

Clindamycin-MIP to antybiotyk, który zawiera substancję czynną – klindamycynę. Lek ten jest dostępny na receptę i jest stosowany w leczeniu ciężkich zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na klindamycynę. Może działać bakteriostatycznie lub bakteriobójczo. Wskazania do stosowania obejmują zakażenia kości i stawów, zakażenia ucha, nosa oraz gardła, zakażenia w obrębie zębów i odzębowe zapalenia kości szczęki i żuchwy, zakażenia dolnych dróg oddechowych, zakażenia w obrębie jamy brzusznej, zakażenia w obrębie miednicy i żeńskich narządów płciowych, zakażenia skóry i tkanek miękkich, płonicę, posocznicę oraz zapalenie wsierdzia.

Clindamycin-MIP 150 mg/ml

Clindamycin-MIP 150 mg/ml to lek przeciwbakteryjny do stosowania ogólnego. Zawiera substancję czynną – klindamycynę, która występuje w postaci roztworu do wstrzykiwań i infuzji. W zależności od wrażliwości drobnoustroju i stężenia antybiotyku klindamycyna może zabijać bakterie lub tylko hamować ich wzrost. Jest wskazany w leczeniu zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na klindamycynę, takich jak: zakażenia kości i stawów, zapalenie ucha środkowego, gardła i nosa, zakażenia zębów i odzębowe zapalenie kości szczęki i żuchwy, zakażenia dolnych dróg oddechowych, zakażenia w obrębie jamy brzusznej, zakażenia w obrębie miednicy i żeńskich narządów płciowych, zakażenia skóry i tkanek miękkich, płonica, posocznica i zapalenie wsierdzia. Lek jest dostępny na receptę.

Clindanea

Clindanea to antybiotyk zawierający klindamycynę, który działa bakteriostatycznie i bakteriobójczo. Stosowany jest w leczeniu różnych infekcji, takich jak zakażenia kości, ucha, zatok, jamy ustnej, dróg oddechowych, miednicy, narządów płciowych, skóry i tkanek miękkich, oraz w przypadku płonicy, posocznicę i zapalenie wsierdzia. Lek ten jest dostępny na receptę. W przypadku ciężkiego przebiegu choroby zaleca się podawanie klindamycyny dożylnie.

Clindavag

Clindavag to lek w postaci półstałych globulek, które stosuje się dopochwowo. Po umieszczeniu w pochwie uwalnia się lek zwany fosforanem klindamycyny, który należy do grupy leków zwanych antybiotykami. Clindavag stosuje się w leczeniu bakteryjnego zakażenia pochwy zwanego waginozą bakteryjną. Jest dostępny na receptę.

Co-amoxiclav Bluefish

Co-amoxiclav Bluefish to antybiotyk zawierający dwie substancje czynne: amoksycylinę i kwas klawulanowy. Jest stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, takich jak zakażenia ucha środkowego, zatok przynosowych, dróg oddechowych, dróg moczowych, skóry i tkanek miękkich, a także zakażeń stomatologicznych. Lek jest dostępny na receptę.

Colistimethatum natricum Noridem

Colistimethatum natricum Noridem zawiera kolistymetat sodowy, antybiotyk z grupy polimyksyn, stosowany w leczeniu ciężkich zakażeń bakteryjnych, gdy inne antybiotyki nie są skuteczne. Lek dostępny jest w dwóch wersjach: jako proszek do sporządzania roztworu do nebulizatora oraz proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/do infuzji. Wziewnie stosowany w leczeniu przewlekłych zakażeń dróg oddechowych u pacjentów z mukowiscydozą, działa przeciwko bakteriom Pseudomonas aeruginosa.

Colistin TZF

Colistin TZF to lek na receptę, który zawiera substancję czynną kolistymetat sodowy. Jest to antybiotyk z grupy polimyksynów, który działa bakteriobójczo, powodując uszkodzenie błony komórkowej bakterii. Lek może być stosowany w postaci roztworu do wstrzykiwań, infuzji lub inhalacji. Colistin TZF jest wskazany do stosowania u dorosłych i dzieci, w tym u noworodków, w leczeniu ciężkich zakażeń wywołanych przez określone tlenowe drobnoustroje chorobotwórcze Gram-ujemne, takie jak posocznica, zakażenia dolnych dróg oddechowych czy zakażenia dróg moczowych. Lek może być również stosowany wziewnie w postaci inhalacji jako leczenie pomocnicze u chorych na mukowiscydozę spowodowaną przez pałeczki ropy błękitnej.

Colobreathe

Colobreathe to lek stosowany w leczeniu mukowiscydozy u pacjentów w wieku 6 lat i starszych, którzy są zakażeni bakterią Pseudomonas aeruginosa. Lek ten jest dostępny na receptę. Colobreathe jest dostarczany jako kapsułki do inhalacji, które zawierają substancję czynną kolistynę. Kapsułki są stosowane za pomocą specjalnego inhalatora dołączonego do opakowania.

Cubicin

Cubicin to lek na receptę, którego substancją czynną jest daptomycyna. Jest to antybiotyk z grupy pierścieniowych lipopeptydów, który działa jedynie na bakterie Gram-dodatnie. Lek jest wskazany w leczeniu powikłanych zakażeń skóry i tkanek miękkich u dorosłych. W przypadku zakażeń mieszanych, gdy podejrzewa się zakażenie bakteriami Gram-ujemnymi i (lub) pewnymi rodzajami bakterii beztlenowych, Cubicin powinien być podawany w skojarzeniu z odpowiednimi środkami przeciwbakteryjnymi.

Cusi Erythromycin 0,5%

Lek Cusi Erythromycin 0,5% to jałowa maść do oczu, która zawiera substancję czynną erytromycynę w stężeniu 5 mg na 1 g maści. Erytromycyna jest antybiotykiem, który działa bakteriobójczo. Lek ten jest stosowany w leczeniu zakażeń oka i przydatków oka, które są wywołane przez bakterie wrażliwe na erytromycynę. Może też być stosowany do zapobiegania niektórym zakażeniom oka u noworodków. Jest dostępny na receptę.

Dafurag

Dafurag to lek przeciwbakteryjny, który jest stosowany w leczeniu zakażeń dróg moczowych. Zawiera substancję czynną – furazydynę, znaną również jako furaginę, która jest pochodną nitrofuranu. Furazydyna hamuje rozwój bakterii wywołujących zakażenia dróg moczowych. Lek jest dostępny na receptę.

Dalacin

Dalacin to antybiotyk z grupy linkozamidów, który jest dostępny na receptę. Jest stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, w tym zakażeń kości i stawów, zapalenia ucha środkowego, gardła i zatok, zakażeń zębów i jamy ustnej, zakażeń dolnych dróg oddechowych, zakażeń w obrębie jamy brzusznej i miednicy mniejszej, zakażeń żeńskich narządów płciowych, zakażeń skóry i tkanek miękkich, płonicy, posocznicy i zapalenia wsierdzia. Istnieje również forma Dalacin T przeznaczona do miejscowego stosowania na skórę w leczeniu trądziku pospolitego.

Dalacin C

Dalacin C to antybiotyk o szerokim zakresie działania. Jego mechanizm działania polega na oddziaływaniu na rybosomy bakteryjne, które są niezbędne do namnażania bakterii. Stosowany jest w leczeniu zakażeń dróg oddechowych, zapaleń gardła i migdałków podniebiennych oraz zakażeń dróg moczowych. Jest dostępny na receptę.

Dalbavancin Accord

Dalbavancin Accord to antybiotyk glikopeptydowy zawierający dalbawancynę, stosowany w leczeniu zakażeń skórnych oraz tkanek miękkich u dorosłych i dzieci od 3 miesiąca życia. Lek eliminuje określone bakterie poprzez zakłócanie tworzenia ich ścian komórkowych. W przypadku współistniejących zakażeń innymi bakteriami, lekarz może zdecydować o dodatkowym leczeniu innymi antybiotykami.

Dalbavancin Reig Jofre

Lek Dalbavancin Reig Jofre zawiera dalbawancynę, antybiotyk z grupy glikopeptydów. Stosowany w leczeniu zakażeń skóry i tkanek miękkich u dorosłych i dzieci od 3 miesiąca życia. Działa poprzez zaburzanie powstawania ściany komórek bakterii, zabijając je. Może być stosowany w połączeniu z innymi antybiotykami, jeśli zakażenie jest spowodowane przez różne bakterie.

Daptomycin Accord Healthcare

Lek Daptomycin Accord Healthcare (daptomycyna) to proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań lub infuzji, stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Skuteczny zarówno u dorosłych, jak i dzieci (od 1 roku życia) w leczeniu zakażeń skóry, tkanek podskórnych oraz zakażeń krwi związanych z zakażeniem skóry. U dorosłych jest także stosowany w leczeniu zakażeń tkanek wyścielających jamę serca (w tym zastawek), wywołanych przez Staphylococcus aureus i zakażeń krwi przez tę samą bakterię.

Daptomycin Accordpharma

Daptomycin Accordpharma to lek, którego substancją czynną jest daptomycyna. Jest to lek przeciwbakteryjny, który skutecznie hamuje namnażanie się określonych bakterii. Stosowany jest zarówno u dorosłych, jak i dzieci i młodzieży w wieku od 1 roku do 17 lat w leczeniu zakażeń skóry i tkanek podskórnych. Ponadto, jest skuteczny w leczeniu zakażeń krwi związanych z zakażeniem skóry oraz zakażeń tkanek wyścielających jamę serca od wewnątrz, w tym zastawek serca, wywołanych przez bakterię Staphylococcus aureus. Lek ten jest dostępny na receptę.

Daptomycin Fosun Pharma

Daptomycin Fosun Pharma to lek, który jest stosowany w leczeniu zakażeń skóry i tkanek miękkich. Jest to silny antybiotyk, który działa na niektóre bakterie Gram-dodatnie. Lek jest dostępny na receptę. Wskazany jest do stosowania u dorosłych oraz dzieci i młodzieży (w wieku od 1 roku do 17 lat) z zakażeniami skóry i tkanek miękkich z powikłaniami.

Daptomycin Hospira

Daptomycin Hospira to antybiotyk, który jest stosowany do leczenia powikłanych zakażeń skóry i tkanek miękkich u dorosłych oraz dzieci i młodzieży (w wieku od 1 roku do 17 lat). Jest również stosowany u dorosłych w leczeniu zakażeń tkanek wyścielających jamę serca od wewnątrz (w tym zastawek serca), wywołanych przez bakterie Staphylococcus aureus oraz w leczeniu zakażeń krwi wywołanych przez tą samą bakterię, co zakażenia skóry lub serca. Daptomycin Hospira jest dostępny na receptę.

Daptomycin Reddy

Daptomycin Reddy zawiera daptomycynę, lek przeciwbakteryjny, który zatrzymuje namnażanie się określonych bakterii. Stosowany u dorosłych oraz dzieci i młodzieży (od 1 roku do 17 lat) w leczeniu zakażeń skóry, tkanki podskórnej oraz zakażeń krwi związanych z zakażeniami skóry. U dorosłych lek stosowany jest również w leczeniu zakażeń serca wywołanych przez Staphylococcus aureus. W zależności od typu zakażenia, lekarz może przepisać dodatkowe leki przeciwbakteryjne.

Antybiotyki – kompleksowy przewodnik po leczeniu zakażeń bakteryjnych

Antybiotyki to jedne z najważniejszych osiągnięć medycyny, które zrewolucjonizowały leczenie zakażeń bakteryjnych. Odkrycie penicyliny przez Alexandra Fleminga w 1928 roku otworzyło nową erę w medycynie, umożliwiając skuteczne zwalczanie chorób, które wcześniej często kończyły się śmiercią. Współcześnie antybiotyki znajdują zastosowanie w leczeniu wielu schorzeń bakteryjnych, od zapalenia płuc i oskrzeli, przez infekcje dróg moczowych, po groźne zakażenia ogólnoustrojowe. Jednak wraz z szerokim wykorzystaniem tych leków pojawił się problem antybiotykooporności – coraz więcej szczepów bakterii uodparnia się na działanie antybiotyków, co stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego. Właściwe stosowanie antybiotyków, zgodnie z zaleceniami lekarza i zasadami racjonalnej antybiotykoterapii, jest kluczowe dla zachowania ich skuteczności i minimalizacji ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.

antybiotyki

Czym są antybiotyki i jak działają?

Antybiotyki to substancje, które mają zdolność zabijania bakterii lub hamowania ich wzrostu i namnażania. Początkowo termin ten odnosił się wyłącznie do naturalnych związków wytwarzanych przez drobnoustroje (głównie grzyby i bakterie), jednak obecnie obejmuje również substancje półsyntetyczne i syntetyczne o działaniu przeciwbakteryjnym.

Mechanizm działania antybiotyków może być różny, w zależności od ich rodzaju. Najważniejsze mechanizmy to:

  1. Hamowanie syntezy ściany komórkowej bakterii – powoduje to osłabienie struktury komórki bakteryjnej, co prowadzi do jej śmierci. Tak działają np. antybiotyki beta-laktamowe, do których należą penicyliny i cefalosporyny.
  2. Zaburzanie funkcji błony komórkowej – wywołuje to uszkodzenie integralności błony i wycieku zawartości komórki. Ten mechanizm wykorzystują m.in. polimyksyny.
  3. Hamowanie syntezy białek bakteryjnych – blokuje to procesy życiowe bakterii. W ten sposób działają aminoglikozydy, tetracykliny, makrolidy czy chloramfenikol.
  4. Blokowanie syntezy kwasów nukleinowych – uniemożliwia to bakteriom namnażanie się. Tak działają chinolony i ryfampicyna.
  5. Hamowanie metabolizmu komórki bakteryjnej – zakłóca to procesy biochemiczne niezbędne do przeżycia bakterii. Ten mechanizm wykorzystują sulfonamidy i trimetoprim.

Ze względu na sposób działania, antybiotyki możemy podzielić na dwie główne grupy:

  • Bakteriobójcze – zabijają komórki bakteryjne. Należą do nich m.in. penicyliny, cefalosporyny, aminoglikozydy, chinolony.
  • Bakteriostatyczne – hamują namnażanie bakterii, co daje układowi odpornościowemu czas na zwalczenie infekcji. Zaliczamy tu m.in. tetracykliny, makrolidy, chloramfenikol.

Główne grupy antybiotyków i ich zastosowanie

W zależności od budowy chemicznej i mechanizmu działania, antybiotyki dzielimy na kilka głównych grup:

Antybiotyki beta-laktamowe

Są to najczęściej stosowane antybiotyki, które zawierają w swojej strukturze pierścień beta-laktamowy. Działają poprzez hamowanie syntezy ściany komórkowej bakterii. Do tej grupy należą:

  • Penicyliny – pierwsza odkryta grupa antybiotyków, obejmująca naturalne (penicylina benzylowa), półsyntetyczne (ampicylina, amoksycylina) i odporne na beta-laktamazy (kloksacylina).
  • Cefalosporyny – podzielone na pięć generacji w zależności od spektrum działania i odporności na beta-laktamazy. Przykłady to cefaleksyna (I generacja), cefuroksym (II generacja), ceftriakson (III generacja).
  • Karbapenemy – antybiotyki o szerokim spektrum działania, stosowane zwykle w ciężkich zakażeniach. Przykłady to imipenem, meropenem.
  • Monobaktamy – działają głównie na bakterie Gram-ujemne. Głównym przedstawicielem jest aztreonam.

Makrolidy

Działają poprzez hamowanie syntezy białek bakteryjnych. Mają szerokie zastosowanie, szczególnie w zakażeniach dróg oddechowych. Do makrolidów należą:

  • Erytromycyna – pierwszy przedstawiciel grupy
  • Klarytromycyna
  • Azytromycyna
  • Roksytromycyna

Makrolidy są często stosowane u pacjentów z alergią na penicyliny oraz w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie atypowe (np. Mycoplasma, Chlamydia).

Tetracykliny

Hamują syntezę białek bakteryjnych poprzez wiązanie się z podjednostką 30S rybosomu. Przykłady to:

  • Tetracyklina
  • Doksycyklina
  • Minocyklina
  • Tygecyklina

Tetracykliny znajdują zastosowanie w leczeniu boreliozy, trądziku, zakażeń dróg oddechowych wywołanych przez bakterie atypowe oraz infekcji przenoszonych drogą płciową.

Aminoglikozydy

Działają bakteriobójczo, zaburzając syntezę białek. Są szczególnie skuteczne wobec bakterii Gram-ujemnych. Do tej grupy należą:

  • Gentamycyna
  • Amikacyna
  • Tobramycyna
  • Streptomycyna
  • Neomycyna

Aminoglikozydy mogą wykazywać działanie nefrotoksyczne i ototoksyczne, dlatego stosuje się je głównie w ciężkich zakażeniach i pod ścisłą kontrolą lekarza.

Fluorochinolony

Hamują działanie enzymu bakteryjnego (gyrazy DNA), uniemożliwiając replikację DNA bakterii. Przykłady to:

  • Ciprofloksacyna
  • Lewofloksacyna
  • Moksyfloksacyna
  • Norfloksacyna

Fluorochinolony mają szerokie spektrum działania i są stosowane w zakażeniach dróg moczowych, zakażeniach układu oddechowego oraz zakażeniach przewodu pokarmowego.

Inne ważne grupy antybiotyków

  • Glikopeptydy (wankomycyna, teikoplanina) – stosowane w leczeniu ciężkich zakażeń wywołanych przez bakterie Gram-dodatnie, szczególnie oporne na metycylinę szczepy gronkowca złocistego (MRSA).
  • Linkozamidy (klindamycyna, linkomycyna) – skuteczne wobec bakterii beztlenowych i Gram-dodatnich.
  • Oksazolidynony (linezolid) – nowsza grupa antybiotyków, skuteczna wobec bakterii opornych na wiele innych antybiotyków.
  • Polimyksyny (kolistyna) – stare antybiotyki, które przeżywają renesans ze względu na skuteczność wobec wieloopornych bakterii Gram-ujemnych.
  • Sulfonamidy i trimetoprim – hamują metabolizm kwasu foliowego, często stosowane razem (ko-trimoksazol) w leczeniu zakażeń układu moczowego i oddechowego.

Kiedy stosować antybiotyki?

Antybiotyki są skuteczne wyłącznie w leczeniu infekcji bakteryjnych. Nie działają na wirusy, grzyby czy pasożyty (z wyjątkiem antybiotyków o specjalnym działaniu przeciwgrzybiczym lub przeciwpasożytniczym). Dlatego tak ważne jest, aby stosować je tylko wtedy, gdy jest to rzeczywiście konieczne.

Antybiotyki mogą być stosowane w leczeniu następujących schorzeń bakteryjnych:

  1. Zapalenie płuc wywołane przez bakterie
  2. Bakteryjne zapalenie oskrzeli
  3. Zapalenie zatok przynosowych (gdy jest ono wywołane przez bakterie)
  4. Angina paciorkowcowa (zapalenie gardła wywołane przez paciorkowce)
  5. Bakteryjne zapalenie ucha środkowego
  6. Zakażenia układu moczowego (zapalenie pęcherza, odmiedniczkowe zapalenie nerek)
  7. Zakażenia skóry i tkanek miękkich
  8. Borelioza
  9. Rzeżączka i inne choroby przenoszone drogą płciową
  10. Bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
  11. Gruźlica
  12. Trądzik (w niektórych przypadkach)

Antybiotyki w leczeniu konkretnych dolegliwości

1. Zapalenie zatok

Zapalenie zatok często ma podłoże wirusowe, jednak w przypadku infekcji bakteryjnej antybiotyk może być konieczny. Najczęściej stosowane antybiotyki w leczeniu bakteryjnego zapalenia zatok to:

  • Amoksycylina – lek pierwszego wyboru
  • Amoksycylina z kwasem klawulanowym – gdy podejrzewa się szczepy wytwarzające beta-laktamazy
  • Makrolidy (klarytromycyna, azytromycyna) – u pacjentów uczulonych na antybiotyki beta-laktamowe
  • Doksycyklina – alternatywa dla pacjentów z alergią na penicyliny
  • Fluorochinolony – w przypadkach opornych na leczenie standardowe

Obok farmakoterapii, ważne jest płukanie nosa solą fizjologiczną czy wodą morską, co pomaga w mechanicznym usuwaniu wydzieliny i drobnoustrojów.

2. Trądzik

W leczeniu trądziku stosuje się zarówno miejscowe, jak i ogólne antybiotyki:

  • Miejscowo: klindamycyna, erytromycyna, często w połączeniu z nadtlenkiem benzoilu lub retinoidami
  • Ogólnie: doksycyklina, minocyklina, limecyklina, erytromycyna

Terapia trądziku często wymaga podejścia skojarzonego, łączącego antybiotyki z innymi lekami przeciwtrądzikowymi, takimi jak retinoidy czy preparaty zawierające kwas azelainowy.

3. Zapalenie ucha

W ostrym bakteryjnym zapaleniu ucha środkowego stosuje się:

  • Amoksycylinę – lek pierwszego wyboru
  • Amoksycylinę z kwasem klawulanowym – w przypadkach oporności bakterii
  • Cefalosporyny II i III generacji (cefuroksym, ceftriakson)
  • Makrolidy – u pacjentów z alergią na penicyliny

Leczenie trwa zwykle 5-10 dni, w zależności od wieku pacjenta i ciężkości zakażenia.

4. Angina

W leczeniu anginy paciorkowcowej stosuje się:

  • Fenoksymetylpenicylinę (penicylinę V) – lek pierwszego wyboru
  • Amoksycylinę – alternatywa dla penicyliny V
  • Makrolidy (klarytromycyna, azytromycyna) – u pacjentów z alergią na penicyliny
  • Cefalosporyny I generacji (cefaleksyna) – alternatywa dla osób uczulonych na penicyliny, ale bez reakcji natychmiastowej

Ważne jest, aby przeprowadzić pełną kurację antybiotykową (zwykle 10 dni dla penicyliny V), co zmniejsza ryzyko powikłań, takich jak gorączka reumatyczna czy kłębuszkowe zapalenie nerek.

Błędy w stosowaniu antybiotyków

Nieprawidłowe stosowanie antybiotyków może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Oto najczęstsze błędy:

  1. Stosowanie antybiotyków w infekcjach wirusowych – antybiotyki nie działają na wirusy, więc ich stosowanie w przeziębieniu, grypie czy ostrej infekcji górnych dróg oddechowych o etiologii wirusowej jest bezcelowe i szkodliwe.
  2. Przerywanie kuracji – zaprzestanie przyjmowania antybiotyku po ustąpieniu objawów, przed zakończeniem zaleconego okresu leczenia, może prowadzić do nawrotu infekcji i rozwoju oporności bakterii.
  3. Nieprzestrzeganie zalecanego dawkowania – przyjmowanie antybiotyku w nieregularnych odstępach czasu lub w nieprawidłowych dawkach zmniejsza jego skuteczność.
  4. Samoleczenie – stosowanie antybiotyków bez konsultacji z lekarzem, np. wykorzystywanie pozostałości z poprzednich terapii, może prowadzić do niewłaściwego leczenia i rozwoju oporności bakterii.
  5. Niepoprawne łączenie z żywnością i innymi lekami – niektóre produkty spożywcze i leki mogą wpływać na wchłanianie i działanie antybiotyków.

Prawidłowe stosowanie antybiotyków

Aby maksymalizować skuteczność antybiotyków i minimalizować ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, należy przestrzegać następujących zasad:

  1. Stosuj antybiotyki wyłącznie na zalecenie lekarza – tylko on może ocenić, czy infekcja ma podłoże bakteryjne i wymaga antybiotykoterapii.
  2. Przestrzegaj zaleconego dawkowania i czasu trwania terapii – nawet jeśli objawy ustąpią wcześniej, kontynuuj leczenie do końca przepisanego cyklu.
  3. Przyjmuj antybiotyk w regularnych odstępach czasu – pomaga to utrzymać stałe stężenie leku we krwi, co jest kluczowe dla jego skuteczności.
  4. Popijaj antybiotyk wodą – nie używaj mleka, soków, kawy czy alkoholu, które mogą wpływać na wchłanianie leku.
  5. Zwróć uwagę na interakcje z pożywieniem – niektóre antybiotyki (np. tetracykliny, fluorochinolony) powinny być przyjmowane na pusty żołądek lub przynajmniej godzinę przed posiłkiem lub dwie godziny po posiłku.
  6. Unikaj alkoholu podczas antybiotykoterapii – alkohol może osłabiać działanie antybiotyków oraz nasilać ich działania niepożądane. Szczególnie niebezpieczne jest połączenie alkoholu z metronidazolem, które może wywołać reakcję disulfiramową (nudności, wymioty, bóle głowy, zaburzenia ciśnienia).
  7. Stosuj probiotyki – pomagają one przywrócić równowagę flory bakteryjnej jelit, która zostaje zaburzona przez antybiotyki. Probiotyki najlepiej przyjmować w odstępie kilku godzin od antybiotyku.

Działania niepożądane antybiotyków

Antybiotyki, jak wszystkie leki, mogą powodować działania niepożądane. Najczęstsze z nich to:

  1. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe – biegunka, nudności, wymioty, bóle brzucha. Są one związane z zaburzeniem równowagi flory bakteryjnej jelit.
  2. Reakcje alergiczne – od łagodnych wysypek skórnych po ciężkie reakcje anafilaktyczne. Szczególnie często występują u osób uczulonych na antybiotyki beta-laktamowe.
  3. Kandydoza – nadmierny wzrost grzybów z rodzaju Candida, prowadzący do grzybicy jamy ustnej, przełyku lub pochwy.
  4. Biegunka poantybiotykowa – może mieć różne nasilenie, od łagodnej do ciężkiej, wywołanej przez Clostridioides difficile (dawniej Clostridium difficile).
  5. Działanie hepatotoksyczne – uszkodzenie wątroby, które może objawiać się żółtaczką, bólami brzucha, zmęczeniem.
  6. Działanie nefrotoksyczne – uszkodzenie nerek, szczególnie związane ze stosowaniem aminoglikozydów.
  7. Działanie ototoksyczne – uszkodzenie słuchu lub równowagi, również głównie związane z aminoglikozydami.
  8. Fotowrażliwość – zwiększona wrażliwość skóry na światło słoneczne, występująca przy stosowaniu niektórych antybiotyków, np. tetracyklin czy fluorochinolonów.

Antybiotykooporność

Antybiotykooporność to zdolność bakterii do przetrwania i namnażania się pomimo obecności antybiotyku, który normalnie powinien je zabić lub zahamować ich wzrost. Jest to poważny problem globalny, który zagraża skuteczności leczenia zakażeń bakteryjnych.

Przyczyny rozwoju antybiotykooporności to:

  1. Nadużywanie antybiotyków – stosowanie ich bez wyraźnych wskazań, np. w infekcjach wirusowych.
  2. Nieprawidłowe stosowanie – przerywanie kuracji, nieprzestrzeganie dawkowania.
  3. Szerokie stosowanie w rolnictwie – dodawanie antybiotyków do pasz dla zwierząt w celu przyspieszenia wzrostu lub zapobiegania chorobom.
  4. Naturalna zdolność bakterii do adaptacji – bakterie mogą rozwijać mechanizmy oporności poprzez mutacje lub wymianę materiału genetycznego.

Skutki antybiotykooporności są poważne:

  • Infekcje trudniejsze do leczenia
  • Dłuższy czas hospitalizacji
  • Wyższe koszty leczenia
  • Zwiększona śmiertelność
  • Konieczność stosowania droższych i bardziej toksycznych antybiotyków

Probiotyki i prebiotyki w trakcie antybiotykoterapii

Aby zminimalizować negatywny wpływ antybiotyków na florę bakteryjną, zaleca się stosowanie probiotyków i prebiotyków:

Probiotyki

Probiotyki to żywe mikroorganizmy, które podawane w odpowiednich ilościach mają korzystny wpływ na zdrowie. Najczęściej stosowane szczepy probiotyczne to:

  • Lactobacillus (L. rhamnosus, L. acidophilus, L. casei)
  • Bifidobacterium (B. longum, B. bifidum, B. infantis)
  • Saccharomyces boulardii (drożdże probiotyczne)

Probiotyki podczas antybiotykoterapii:

  • Zmniejszają ryzyko wystąpienia biegunki związanej z antybiotykami
  • Pomagają przywrócić równowagę flory jelitowej
  • Wzmacniają układ odpornościowy
  • Zapobiegają nadmiernemu rozwojowi grzybów Candida

Probiotyki najlepiej przyjmować w odstępie 2-3 godzin od antybiotyku, aby ten nie zniszczył żywych kultur bakterii zawartych w preparacie. Warto kontynuować suplementację probiotykami jeszcze przez 2-4 tygodnie po zakończeniu antybiotykoterapii.

Prebiotyki

Prebiotyki to składniki pokarmowe, które nie są trawione w przewodzie pokarmowym, ale stymulują wzrost i aktywność korzystnych bakterii jelitowych. Do najważniejszych prebiotyków należą:

  • Inulina
  • Fruktooligosacharydy (FOS)
  • Galaktooligosacharydy (GOS)

Prebiotyki można znaleźć w wielu produktach spożywczych, takich jak:

  • Cykoria
  • Czosnek
  • Cebula
  • Banany
  • Szparagi
  • Karczoch
  • Otręby pszenne

Połączenie probiotyków i prebiotyków (tzw. synbiotyki) daje szczególnie korzystne efekty w przywracaniu równowagi mikroflory jelitowej po antybiotykoterapii.

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Czy antybiotyki działają na wirusy?

Nie, antybiotyki nie działają na wirusy. Są skuteczne tylko wobec bakterii i niektórych grzybów. Stosowanie antybiotyków w infekcjach wirusowych, takich jak przeziębienie czy grypa, jest nieskuteczne i może prowadzić do rozwoju oporności bakterii na antybiotyki.

Po jakim czasie antybiotyk zaczyna działać?

Czas działania antybiotyku zależy od wielu czynników, w tym rodzaju antybiotyku, dawki, drogi podania oraz typu infekcji. Ogólnie, pierwsze efekty terapeutyczne można zaobserwować po 24-72 godzinach od rozpoczęcia terapii. Antybiotyki bakteriobójcze działają zwykle szybciej niż bakteriostatyczne. Jeśli po 2-3 dniach nie obserwuje się poprawy, należy skonsultować się z lekarzem.

Czy podczas przyjmowania antybiotyku można spożywać nabiał?

Niektóre antybiotyki, zwłaszcza tetracykliny i fluorochinolony, mogą tworzyć kompleksy z wapniem zawartym w nabiale, co zmniejsza ich wchłanianie. Dlatego produkty mleczne najlepiej spożywać 2 godziny przed lub 4-6 godzin po przyjęciu takiego antybiotyku. W przypadku innych antybiotyków, takich jak penicyliny czy cefalosporyny, interakcja z nabiałem jest mniejsza, ale wciąż zaleca się popijanie ich wodą, a nie mlekiem.

Czy można przerwać kurację antybiotykową, gdy objawy ustąpią?

Nie, nigdy nie należy przerywać kuracji antybiotykowej bez konsultacji z lekarzem, nawet jeśli objawy ustąpią. Przedwczesne zaprzestanie przyjmowania antybiotyku może prowadzić do przetrwania najbardziej opornych bakterii, co zwiększa ryzyko nawrotu infekcji oraz rozwoju antybiotykooporności.

Jak długo trwa standardowa kuracja antybiotykiem?

Długość kuracji zależy od rodzaju infekcji, typu antybiotyku oraz stanu pacjenta. Typowo trwa od 5 do 14 dni, jednak w niektórych przypadkach (np. gruźlica, zapalenie szpiku kostnego) może być znacznie dłuższa, nawet kilkumiesięczna. Kluczowe jest, aby przestrzegać czasu leczenia zaleconego przez lekarza.

Czy podczas antybiotykoterapii można spożywać alkohol?

Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas antybiotykoterapii z kilku powodów:

  • Alkohol może osłabiać działanie niektórych antybiotyków
  • Może zwiększać ryzyko wystąpienia lub nasilać działania niepożądane
  • Obciąża wątrobę, która jest już zaangażowana w metabolizm antybiotyku
  • Połączenie alkoholu z niektórymi antybiotykami (zwłaszcza metronidazolem) może wywołać niebezpieczną reakcję disulfiramową, objawiającą się nudnościami, wymiotami, bólami głowy i zaburzeniami krążenia

Jak przechowywać antybiotyki?

Antybiotyki należy przechowywać zgodnie z zaleceniami zawartymi w ulotce. Ogólne zasady:

  • Przechowuj w suchym miejscu, w temperaturze pokojowej (15-25°C), chyba że ulotka stanowi inaczej
  • Chroń przed światłem i wilgocią
  • Trzymaj poza zasięgiem dzieci
  • Nie stosuj po upływie terminu ważności
  • Nie przechowuj antybiotyków „na zapas” – niewykorzystane leki należy oddać do apteki

Czy kobiety w ciąży mogą przyjmować antybiotyki?

Niektóre antybiotyki są bezpieczne dla kobiet w ciąży, inne mogą stwarzać ryzyko dla rozwijającego się płodu. Decyzję o zastosowaniu antybiotykoterapii u kobiety ciężarnej zawsze podejmuje lekarz, który musi rozważyć stosunek korzyści do ryzyka. Do względnie bezpiecznych antybiotyków w ciąży należą penicyliny i cefalosporyny, natomiast przeciwwskazane są m.in. tetracykliny i fluorochinolony.

Czy antybiotyki zmniejszają skuteczność antykoncepcji hormonalnej?

Niektóre antybiotyki, szczególnie rifampicyna, mogą zmniejszać skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych poprzez przyspieszenie ich metabolizmu wątrobowego. W przypadku innych antybiotyków dowody na takie interakcje są mniej przekonujące, jednak dla bezpieczeństwa zaleca się stosowanie dodatkowych metod antykoncepcji podczas antybiotykoterapii i przez 7 dni po jej zakończeniu.

Czym jest biegunka poantybiotykowa i jak jej zapobiegać?

Biegunka poantybiotykowa to częste działanie niepożądane antybiotyków, wynikające z zaburzenia równowagi mikroflory jelitowej. Może mieć różne nasilenie – od łagodnej do ciężkiej, wywołanej przez bakterię Clostridioides difficile. Aby zmniejszyć ryzyko jej wystąpienia, zaleca się:

  • Stosowanie probiotyków podczas i po antybiotykoterapii
  • Odpowiednie nawodnienie
  • Dietę bogatą w prebiotyki (błonnik rozpuszczalny)
  • Unikanie pokarmów drażniących jelita (tłustych, pikantnych, alkoholu)

Gdy biegunka jest ciężka lub towarzyszy jej gorączka i silne bóle brzucha, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.