Dawkowanie Kisunla 350 mg - jak stosować

Kisunla 350 mg należy podawać dożylnie w infuzji co 4 tygodnie. Schemat dawkowania został opracowany w celu zapewnienia optymalnej równowagi między osiągnięciem celu terapeutycznego, jakim jest usunięcie blaszek amyloidowych, a minimalizacją ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.

Zalecany schemat dawkowania:

• Pierwsza dawka: 350 mg podawane dożylnie przez co najmniej 30 minut
• Druga dawka (po 4 tygodniach): 700 mg podawane dożylnie przez co najmniej 30 minut
• Trzecia dawka (po 8 tygodniach): 1050 mg podawane dożylnie przez co najmniej 30 minut
• Czwarta dawka i kolejne (od 12. tygodnia): 1400 mg podawane dożylnie co 4 tygodnie przez co najmniej 30 minut

Po każdej infuzji pacjentów należy obserwować przez co najmniej 30 minut w celu wykrycia ewentualnych reakcji na infuzję. Na zakończenie infuzji linię infuzyjną należy przepłukać roztworem chlorku sodu o stężeniu 9 mg/ml (0,9%) do wstrzykiwań.

Czas trwania leczenia:

Leczenie powinno być kontynuowane do czasu usunięcia blaszek amyloidu, co zazwyczaj następuje po 6 lub 12 miesiącach terapii. Usunięcie blaszek potwierdza się za pomocą zatwierdzonej metody (np. badanie PET wykazujące poziom amyloidu poniżej 24,1 centyloidu). Maksymalny czas trwania leczenia wynosi 18 miesięcy i nie należy go przekraczać, nawet jeśli usunięcie blaszek amyloidu nie zostanie potwierdzone.

Korzyści i ryzyko związane z leczeniem należy oceniać w regularnych odstępach czasu, zależnie od indywidualnych potrzeb pacjenta i z uwzględnieniem szybkości postępowania choroby. Należy rozważyć przerwanie leczenia przed końcem terapii trwającej maksymalnie 18 miesięcy, jeśli u pacjenta rozwinie się umiarkowanie ciężka postać choroby Alzheimera.

Pominięcie dawki:

W razie pominięcia infuzji, należy jak najszybciej wznowić podawanie leku co 4 tygodnie w tej samej dawce. Nie należy zwiększać dawki w celu nadrobienia pominiętej infuzji.

Monitorowanie podczas leczenia:

Przed rozpoczęciem leczenia powinien być dostępny aktualny (z okresu ostatnich 6 miesięcy) wynik rezonansu magnetycznego mózgu w celu oceny wcześniejszych zmian ARIA. Badanie MRI należy wykonać również:

• Przed podaniem drugiej dawki (po 1 miesiącu)
• Przed podaniem trzeciej dawki (po 2 miesiącach)
• Przed podaniem czwartej dawki (po 3 miesiącach)
• Przed podaniem siódmej dawki (po 6 miesiącach)
• Po upływie jednego roku leczenia (przed podaniem dwunastej dawki) – u pacjentów z czynnikami ryzyka wystąpienia zmian ARIA, takimi jak heterozygotyczne nosicielstwo allelu ApoE ε4 lub wystąpienie w przeszłości zdarzeń ARIA we wcześniejszej fazie leczenia

Jeśli w dowolnym momencie w trakcie leczenia u pacjenta wystąpią objawy świadczące o obecności zmian ARIA (takie jak ból głowy, dezorientacja, nudności, wymioty, chwiejność, zawroty głowy, drżenie, zaburzenia widzenia, zaburzenia mowy, pogorszenie funkcji poznawczych, zmiany świadomości lub drgawki), należy przeprowadzić ocenę kliniczną włącznie z dodatkowym badaniem MRI.

Modyfikacje dawkowania w przypadku wystąpienia zmian ARIA:

W zależności od nasilenia zmian neuroobrazowych związanych z amyloidem (ARIA) oraz występowania objawów klinicznych, może być konieczne wstrzymanie podawania leku lub zakończenie terapii:

• Bezobjawowe łagodne zmiany ARIA: należy rozważyć wstrzymanie podawania w zależności od radiologicznych cech ARIA, liczby epizodów ARIA oraz stanu klinicznego pacjenta
• Bezobjawowe umiarkowane zmiany ARIA oraz objawowe łagodne/umiarkowane zmiany ARIA: należy wstrzymać podawanie leku do czasu, kiedy badania MRI wykażą ustąpienie (ARIA-E) lub stabilizację (ARIA-H) zmian radiologicznych oraz ustąpienie objawów. Kontrolne badanie MRI należy wykonać 2 do 4 miesięcy po pierwszym rozpoznaniu zmian
• Radiologiczne lub objawowe ciężkie zmiany ARIA-E lub ARIA-H: należy definitywnie zakończyć leczenie
• Krwotok śródmózgowy o średnicy większej niż 1 cm: należy definitywnie zakończyć leczenie
• Nawracające objawowe lub radiologiczne umiarkowane albo ciężkie zdarzenia ARIA: należy definitywnie zakończyć leczenie

Przygotowanie roztworu do infuzji:

Roztwór donanemabu do infuzji musi być przygotowywany i podawany przez wykwalifikowanego przedstawiciela fachowego personelu medycznego zgodnie z zasadami aseptyki. Przed przystąpieniem do przygotowywania należy pozostawić donanemab do ogrzania w temperaturze pokojowej przez około 30 minut. Po rozcieńczeniu w roztworze chlorku sodu o stężeniu 9 mg/ml (0,9%) do wstrzykiwań, końcowe stężenie rozcieńczonego roztworu powinno wynosić od 4 mg/ml do 10 mg/ml.

Szczególne grupy pacjentów:

Nie ma potrzeby dostosowania dawkowania u chorych z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Stosowanie donanemabu u dzieci i młodzieży nie ma uzasadnienia ze względu na charakter choroby Alzheimera, która dotyka osoby dorosłe.