Carvetrend

Carvetrend to lek, który oddziałuje na układ sercowo-naczyniowy. Posiada działanie obniżające ciśnienie tętnicze krwi oraz zwalniające czynność serca. Jest stosowany w chorobie wieńcowej, nadciśnieniu tętniczym oraz niewydolności serca. Lek jest dostępny na receptę.

Carzap

Carzap to lek na receptę, który jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych. Zawiera substancję czynną kandesartan, która jest antagonistą receptora angiotensyny II. Działa poprzez rozluźnienie i rozszerzenie naczyń krwionośnych, co obniża ciśnienie krwi. Może być również stosowany w leczeniu dorosłych pacjentów z niewydolnością serca i zaburzoną czynnością skurczową lewej komory, jako terapia wspomagająca podczas leczenia inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACE) lub gdy inhibitory ACE nie są tolerowane.

Casaro

Casaro to lek przeciwpadaczkowy, który jest dostępny na receptę. Jest stosowany w leczeniu napadów w padaczce. Lek ten może być stosowany zarówno samodzielnie, jak i w połączeniu z innymi lekami przeciwpadaczkowymi.

Cazaprol

Cazaprol to lek na receptę, który zawiera substancję czynną cilazapryl. Jest to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny. Cazaprol stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz przewlekłej niewydolności serca. Działa poprzez hamowanie powstawania angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego.

Celiprolol Vitabalans

Celiprolol Vitabalans to lek z grupy beta-adrenolityków. Stosuje się go w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz zapobieganiu atakom stabilnej dławicy piersiowej, która objawia się bólem w klatce piersiowej spowodowanym niedoborem tlenu w mięśniu sercowym. Lek ten rozszerza również naczynia krwionośne, przez co obniża ciśnienie krwi w spoczynku i podczas wysiłku fizycznego u pacjentów z nadciśnieniem. Celiprolol Vitabalans jest dostępny na receptę.

Cilan

Cilan to lek, który jest dostępny na receptę. Jego głównym składnikiem jest cylazapryl. Lek ten jest zalecany do leczenia nadciśnienia tętniczego oraz przewlekłej niewydolności serca. Cilan działa poprzez hamowanie aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego.

Clexane

Clexane to lek przeciwzakrzepowy, który zawiera substancję czynną o nazwie enoksaparyna sodowa. Jest stosowany w celu zapobiegania i leczenia różnych schorzeń związanych z zakrzepami krwi. Lek ten działa na dwa sposoby: zapobiega powiększaniu się istniejących zakrzepów krwi i pomaga organizmowi rozpuszczać istniejące zakrzepy krwi, dzięki czemu nie są już szkodliwe. Clexane jest dostępny na receptę.

Co-Bespres

Co-Bespres to lek zawierający dwie substancje czynne: walsartan i hydrochlorotiazyd. Walsartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, który pomaga kontrolować wysokie ciśnienie krwi, natomiast hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym, który zwiększa ilość moczu, co również obniża ciśnienie krwi. Lek jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, którego nie udaje się kontrolować podając każdego ze składników oddzielnie. Co-Bespres jest dostępny na receptę.

Co-Diovan

Co-Diovan to lek, który zawiera dwie substancje czynne: walsartan i hydrochlorotiazyd. Walsartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, który pomaga kontrolować wysokie ciśnienie krwi poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych. Hydrochlorotiazyd jest diuretykiem, który zwiększa wydalanie moczu, co dodatkowo obniża ciśnienie krwi. Lek jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi. Co-Diovan jest dostępny na receptę.

Co-Valsacor

Co-Valsacor to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego pierwotnego u osób dorosłych. Zawiera dwie substancje czynne: walsartan, który rozszerza naczynia krwionośne, ułatwiając przepływ krwi i obniżając ciśnienie krwi, oraz hydrochlorotiazyd, który zwiększa wydzielanie moczu, zmniejszając objętość krwi i jej ciśnienie. Lek jest dostępny na receptę.

CoArprenessa

CoArprenessa to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Składa się z dwóch substancji czynnych: peryndoprylu i indapamidu. Peryndopryl należy do grupy leków nazywanych inhibitorami konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE), które działają poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, ułatwiając sercu przepompowywanie przez nie krwi. Indapamid jest lekiem moczopędnym, który zwiększa ilość moczu wydalanego przez nerki. Lek jest dostępny na receptę.

Conaret

Conaret to lek, który zawiera bisoprolol jako substancję czynną. Jest to lek na receptę, który jest często stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego i choroby niedokrwiennej serca. Działa poprzez zmniejszenie częstości pracy serca, co z kolei zmniejsza obciążenie serca i ciśnienie krwi. Conaret jest dostępny w postaci tabletek do stosowania doustnego.

Concor

Concor to lek z grupy beta-blokerów, który zawiera substancję czynną bisoprolol. Działa poprzez zmniejszenie częstotliwości rytmu serca i siły jego skurczu, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz choroby niedokrwiennej serca. Jest dostępny na receptę.

Concor Cor

Concor Cor to lek, który zawiera substancję czynną bisoprolol. Jest to lek z grupy beta-blokerów, które wpływają na reakcję organizmu na niektóre impulsy nerwowe, szczególnie w sercu. W rezultacie bisoprolol zwalnia czynność serca i w ten sposób zwiększa wydajność serca w pompowaniu krwi wewnątrz organizmu. Lek ten stosuje się w leczeniu niewydolności serca, choroby niedokrwiennej serca oraz nadciśnienia tętniczego. Jest dostępny na receptę.

Corectin

Corectin to lek w postaci tabletek powlekanych, który zawiera substancję czynną bisoprolol. Jest to lek z grupy beta-blokerów, który działa poprzez zmniejszenie częstotliwości rytmu serca i siły jego skurczu, a także obniżenie ciśnienia tętniczego. Corectin stosuje się w leczeniu nadciśnienia tętniczego, stabilnej dławicy piersiowej oraz przewlekłej stabilnej niewydolności serca z zaburzoną czynnością skurczową lewej komory (w skojarzeniu z innymi lekami). Jest dostępny na receptę.

Corlentor

Corlentor to lek zawierający substancję czynną iwabradynę. Jest stosowany w leczeniu objawów przewlekłej stabilnej dławicy sercowej oraz w leczeniu przewlekłej niewydolności serca u chorych z prawidłowym rytmem zatokowym oraz częstością pracy serca powyżej 70 uderzeń na minutę. Lek jest wskazany u osób dorosłych nietolerujących lub posiadających przeciwskazania do stosowania beta-adrenolityków oraz w skojarzeniu z beta-adrenolitykami. Corlentor jest dostępny na receptę.

Coronal

Coronal to lek w postaci tabletek powlekanych, który zawiera substancję czynną bisoprolol1. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz choroby niedokrwiennej serca (dławicy piersiowej). Działa poprzez rozluźnienie i rozszerzenie naczyń krwionośnych, co zmniejsza opór przepływu krwi i obniża ciśnienie. Coronal jest dostępny na receptę.

Corotrope

Corotrope to lek w postaci roztworu do wstrzykiwań dożylnych. Zawiera substancję czynną milrynon, która zwiększa siłę skurczu mięśnia sercowego i rozszerza naczynia krwionośne. Stosowany jest do krótkotrwałego leczenia niewydolności krążenia. Lek jest dostępny na receptę i stosowany wyłącznie w leczeniu zamkniętym (szpitalnym).

Corsib

Corsib zawiera isoprolol, to lek z grupy beta-blokerów. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej i przewlekłej niewydolności serca. Działa poprzez zmniejszenie częstotliwości rytmu serca i siły jego skurczu oraz obniżenie ciśnienia tętniczego. Lek jest dostępny na receptę.

Coryol

Coryol to lek, który zawiera substancję czynną karwedilol. Jest to lek blokujący receptory alfa- i beta-adrenergiczne. Coryol jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, przewlekłej, stabilnej dławicy piersiowej oraz przewlekłej niewydolności serca. Lek ten jest dostępny na receptę.

Cozaar

Cozaar to lek, który zawiera substancję czynną o nazwie losartan. Jest to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, które są często nazywane sartanami. Działanie losartanu polega na blokowaniu receptorów angiotensyny II, co zapobiega wiązaniu angiotensyny II i hamuje jej działanie. Angiotensyna II jest substancją powodującą skurcz naczyń krwionośnych, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego. Lek jest dostępny na receptę. Wskazania do stosowania Cozaar to nadciśnienie tętnicze oraz choroby nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 z białkomoczem 0,5 g/dobę lub większym.

Dagetia

Dagetia to lek zawierający dapagliflozynę z grupy inhibitorów SGLT2, który blokuje białko w nerkach odpowiedzialne za wchłanianie glukozy. Stosowany jest w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych i dzieci od 10. roku życia, niewydolności serca oraz przewlekłej choroby nerek u dorosłych. Mechanizm działania polega na usuwaniu nadmiaru cukru, sodu i wody z organizmu poprzez mocz.

Dagrafors

Dagrafors, zawierający dapagliflozynę, jest inhibitorem kotransportera sodowo-glukozowego 2 (SGLT2), który blokuje białko SGLT2 w nerkach, pomagając usuwać nadmiar cukru, soli i wody z organizmu. Stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2, niewydolności serca oraz przewlekłej choroby nerek, pomaga poprawić kontrolę poziomu cukru we krwi, chronić serce i nerki, oraz łagodzić objawy tych chorób.

Daneb

Daneb to lek na receptę, który zawiera substancję czynną nebiwolol. Jest to wybiórczy beta-adrenolityk, który działa na naczynia krwionośne. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w leczeniu przewlekłej stabilnej, łagodnej lub umiarkowanej niewydolności serca u pacjentów w podeszłym wieku (po 70. roku życia). Lek jest zwykle dobrze tolerowany.

Dapagliflozin Aurovitas

Dapagliflozin Aurovitas to lek zawierający dapagliflozynę – substancję z grupy inhibitorów SGLT2, która blokuje białko w nerkach odpowiedzialne za reabsorpcję glukozy. Lek jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych i dzieci od 10. roku życia, niewydolności serca u dorosłych oraz przewlekłej choroby nerek. Mechanizm działania polega na usuwaniu nadmiaru cukru, soli i wody z organizmu przez mocz.

Dapagliflozin Viatris

Lek Dapagliflozin Viatris zawiera dapagliflozynę, substancję czynną z grupy „inhibitorów kotransportera sodowo-glukozowego 2 (SGLT2)”. Działa poprzez blokowanie białka SGLT2 w nerkach, co pozwala na usuwanie glukozy, soli i wody z organizmu z moczem.

Stosowany jest w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych i dzieci w wieku od 10 lat, kiedy dieta i wysiłek fizyczny nie są wystarczające do kontrolowania choroby. Pomaga także w leczeniu niewydolności serca u dorosłych, gdy serce nie pompuje krwi prawidłowo, oraz przewlekłej choroby nerek u dorosłych z osłabioną czynnością nerek.

Diaflix

Diaflix to lek zawierający dapagliflozynę, inhibitor kotransportera sodowo-glukozowego 2 (SGLT2). Stosowany jest w leczeniu cukrzycy typu 2, niewydolności serca oraz przewlekłej choroby nerek. Działa poprzez usuwanie nadmiaru cukru, soli i wody z organizmu, co pomaga kontrolować poziom glukozy we krwi, chronić serce przed pogorszeniem oraz wspomagać funkcję nerek.

Digoxin Teva

Digoxin Teva to lek na receptę dostępny w postaci tabletek. Jest to lek nasercowy, który zmniejsza częstość akcji serca, jednocześnie zwiększając siłę skurczów mięśnia sercowego. Lek ten wpływa ponadto na mięśnie gładkie i szkieletowe, na cewki nerkowe i ośrodki nerwu błędnego. Wskazania do stosowania to migotanie przedsionków oraz niewydolność serca.

Digoxin WZF

Digoxin WZF to lek, który zawiera substancję czynną digoksynę. Jest to glikozyd nasercowy, który zwiększa kurczliwość mięśnia sercowego. Lek jest stosowany w leczeniu zaawansowanej skurczowej, przewlekłej, zastoinowej niewydolności serca w skojarzeniu z innymi lekami. Wykorzystywany jest także w leczeniu migotania i trzepotania przedsionków z przyspieszoną czynnością komór u pacjentów z niewydolnością serca w celu kontroli częstotliwości rytmu komór. Ponadto stosowany jest również w leczeniu niektórych nadkomorowych zaburzeń rytmu, szczególnie przewlekłego trzepotania i migotania przedsionków. Lek jest dostępny na receptę.

Dilatrend

Dilatrend to lek, który zawiera substancję czynną karwedilol. Jest to lek oddziałujący na układ sercowo-naczyniowy, który obniża wysokie ciśnienie tętnicze krwi. Znalazł zastosowanie w leczeniu różnego rodzaju chorób serca, takich jak nadciśnienie tętnicze, stabilna dławica piersiowa oraz stabilna niewydolność serca. Lek jest dostępny na receptę.

Dilzem retard

Dilzem Retard to lek na receptę zawierający diltiazem, który należy do grupy leków nazywanych antagonistami wapnia. Działa na mięśnie gładkie naczyń oraz ma wpływ na mięsień sercowy. Jest wskazany w leczeniu choroby niedokrwiennej serca oraz nadciśnienia tętniczego. Lek może być stosowany również w leczeniu dusznicy bolesnej naczynioskurczowej (postać Prinzmetala).

Dipper-Mono

Dipper-Mono to lek na receptę, który zawiera substancję czynną walsartan. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych. Lek ten pomaga kontrolować wysokie ciśnienie krwi poprzez blokowanie działania angiotensyny II, substancji, która zwęża naczynia krwionośne w organizmie i zwiększa w ten sposób ciśnienie tętnicze krwi.

Dironorm

Dironorm to lek złożony, zawierający amlodypinę i lizynopryl. Jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych pacjentów. Lek jest wskazany dla pacjentów, u których ciśnienie krwi jest skutecznie kontrolowane przy jednoczesnym podawaniu lizynoprylu i amlodypiny w tych samych dawkach, jak w tym leku złożonym. Dironorm jest dostępny na receptę.

Diured

Diured to lek moczopędny, który zawiera substancję czynną torasemid. Lek ten zwiększa objętość wydalanego moczu, co pomaga usuwać wodę z organizmu, zmniejszając tym samym obrzęki. Wskazania do stosowania leku Diured obejmują nadciśnienie pierwotne oraz różne rodzaje obrzęków, takie jak te spowodowane zastoinową niewydolnością serca, obrzęk płuc, obrzęki pochodzenia wątrobowego i obrzęki pochodzenia nerkowego. Lek jest dostępny na receptę.

Diuver

Diuver to lek moczopędny w postaci tabletek, zawierający substancję czynną torasemid. Jest on stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego pierwotnego oraz obrzęków różnego pochodzenia, takich jak obrzęki związane z zastoinową niewydolnością serca, obrzęk płuc, obrzęki pochodzenia wątrobowego i nerkowego. Lek Diuver jest dostępny na receptę.

Dobutamin hameln

Dobutamin Hameln to lek z grupy amin katecholowych, który działa na zwiększenie wydajności pracy serca. Poprzez wzmacnianie działania pompy serca, zwiększa przepływ krwi w organizmie oraz rozszerza żyły i tętnice. Jest wskazany u pacjentów, u których należy uzyskać dodatnie działanie inotropowe w leczeniu dekompensacji niewydolności serca z powodu obniżonej kurczliwości. Lek jest dostępny na receptę.

Dobutamin Sandoz

Dobutamin Sandoz to lek w postaci proszku do sporządzania roztworu do infuzji, który jest stosowany w lecznictwie zamkniętym, czyli w szpitalach. Jest to lek kardiologiczny, który ma wpływ na pracę serca poprzez zwiększanie napięcia i siły skurczu serca. Stosowany jest u pacjentów z ostrą niewydolnością krążenia spowodowaną zaburzeniami kurczliwości mięśnia sercowego, ze zmniejszeniem rzutu serca i zwiększeniem ciśnienia płucnego. Lek jest dostępny na receptę.

Dobutamine TZF

Dobutamine TZF to lek, który zwiększa siłę skurczu mięśnia sercowego i nieznacznie przyspiesza czynność serca oraz przewodzenie przedsionkowo-komorowe. Jest to syntetyczna amina katecholowa. Stosowany jest w ostrej niewydolności mięśnia sercowego występującej w przebiegu wstrząsu kardiogennego, zawału mięśnia sercowego, czy po zabiegach kardiochirurgicznych. Lek ten jest dostępny na receptę.

Dopaminum hydrochloricum WZF

Dopaminum hydrochloricum WZF to lek, który zawiera w swoim składzie dopaminę – substancję czynną odpowiedzialną za skurcz obwodowych naczyń krwionośnych, podwyższenie ciśnienia krwi oraz pobudzenie czynności serca. Jest stosowany w leczeniu zaburzeń hemodynamicznych występujących we wstrząsie spowodowanym zawałem mięśnia sercowego, urazami, posocznicą, operacjami kardiologicznymi, zaostrzeniem przewlekłej zastoinowej niewydolności serca oraz we wstrząsie prowadzącym do niewydolności nerek. Lek jest dostępny na receptę i jest przeznaczony do stosowania szpitalnego.

Ebivol

Ebivol to lek, który wpływa głównie na pracę serca (beta-adrenolityk). Zmniejsza ciśnienie tętnicze krwi i poprawia wydolność serca. Stosuje się go w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w leczeniu stabilnej, łagodnej i umiarkowanej, przewlekłej niewydolności serca jako uzupełnienie standardowego leczenia u pacjentów w podeszłym wieku (≥70 lat). Lek jest dostępny na receptę.

Edarbi

Edarbi to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Substancją czynną jest azilsartan medoxomil. Działa poprzez blokowanie efektów niektórych naturalnych substancji, które powodują zwężenie naczyń krwionośnych, co pomaga obniżyć ciśnienie krwi. Lek jest dostępny na receptę.

Eleveon

Eleveon to lek na receptę, który ma działanie moczopędne oraz obniża ciśnienie tętnicze krwi. Jest stosowany w leczeniu chorób serca oraz u pacjentów po przebytym zawale serca. W połączeniu z innymi lekami, Eleveon może pomóc zapobiec pogarszaniu się niewydolności serca. Lek ten jest dostępny w postaci tabletek powlekanych.

Enalapril Vitabalans

Enalapril Vitabalans to lek w postaci tabletek, który działa na układ sercowo-naczyniowy. Rozszerza naczynia krwionośne, zmniejszając opory przepływu krwi i ułatwiając sercu pompowanie krwi do wszystkich części ciała, co skutkuje obniżeniem ciśnienia krwi. Stosowany jest w leczeniu niewydolności serca oraz nadciśnienia tętniczego. Jest dostępny na receptę.

Enarenal

Enarenal to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE), który jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, objawowej niewydolności serca oraz w celu zapobiegania objawowej niewydolności serca u pacjentów z bezobjawowym zaburzeniem czynności (dysfunkcją) lewej komory serca (frakcja wyrzutowa ≤ 35%). Jest dostępny na receptę. Dawkowanie Enarenal jest ustalane indywidualnie w zależności od potrzeb pacjenta oraz uzyskiwanych wartości ciśnienia krwi.

Enplerasa

Enplerasa to lek z grupy selektywnych antagonistów aldosteronu, które hamują działanie aldosteronu – substancji kontrolującej ciśnienie krwi i pracę serca. Wysokie stężenie aldosteronu może prowadzić do poważnych zaburzeń w organizmie, w tym do niewydolności serca. Enplerasa jest stosowana w leczeniu niewydolności serca, aby zapobiec nasileniu choroby i zmniejszyć liczbę hospitalizacji u pacjentów. Lek jest dostępny na receptę.

Entresto

Entresto to lek stosowany w leczeniu pewnego typu przewlekłej niewydolności serca u dorosłych. Składa się z dwóch substancji czynnych, sakubitrylu i walsartanu, i jest znany jako inhibitor angiotenzinskog receptora neprilizina. Entresto jest dostępny na receptę.

Eplenocard

Eplenocard to lek moczopędny z grupy antagonistów aldosteronu. Aldosteron jest hormonem sterydowym kory nadnerczy, który reguluje gospodarkę wodno-elektrolitową, powodując zatrzymanie w organizmie jonów sodowych i wody, a zwiększając wydalanie jonów potasowych i wodorowych. Eplerenon zapobiega wiązaniu aldosteronu z jego receptorami i w ten sposób uniemożliwia wzrost ciśnienia tętniczego. Wskazany jest w leczeniu skojarzonym z beta-blokerami w celu zmniejszenia ryzyka umieralności i chorobowości z przyczyn sercowo-naczyniowych u chorych w stanie stabilnym z zaburzeniami czynności lewej komory serca (frakcja wyrzutowa lewej komory nie większa niż 40%) oraz klinicznymi objawami niewydolności serca po przebytym niedawno zawale serca. Jest dostępny na receptę.

Eplerenon Medical Valley

Eplerenon Medical Valley to lek z grupy selektywnych antagonistów aldosteronu. Leki te blokują działanie aldosteronu, substancji produkowanej przez organizm, która kontroluje ciśnienie krwi oraz funkcję serca. Zwiększone stężenie aldosteronu może powodować w organizmie zmiany, prowadzące do niewydolności serca. Eplerenon Medical Valley jest dostępny na receptę i stosowany w leczeniu niewydolności serca w celu zapobiegania nasileniu choroby oraz zmniejszenia liczby hospitalizacji w przypadku niedawno przebytego zawału serca lub utrzymujących się, łagodnych objawów pomimo dotychczasowego leczenia.

Eplerenon Medreg

Eplerenon Medreg to lek dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną eplerenon. Należy on do grupy leków nazywanych selektywnymi blokerami aldosteronu, które kontrolują ciśnienie krwi i pracę serca. Lek ten stosuje się w leczeniu niewydolności serca, a w połączeniu z innymi lekami może zapobiec pogorszeniu niewydolności serca po zawale serca.

ESMOCARD 100 mg/10 ml

Esmocard to lek, który ma postać roztworu do wstrzykiwań. Jest to krótko i szybko działający selektywny β-adrenolityk, który nie stabilizuje błon komórkowych. Preparat zawiera substancję esmolol. Esmocard jest stosowany w krótkotrwałym leczeniu przyspieszonej czynności serca. Jest również stosowany podczas lub bezpośrednio po zabiegu operacyjnym, jeśli pacjent ma zbyt wysokie ciśnienie tętnicze i (lub) przyspieszoną czynność serca. Lek jest dostępny na receptę.

Leczenie niewydolności serca – farmakoterapia i metody wspomagające

Niewydolność serca to poważny zespół kliniczny, w którym serce nie jest w stanie pompować wystarczającej ilości krwi, aby zaspokoić metaboliczne potrzeby organizmu. Schorzenie to dotyka coraz większą część populacji – w Polsce na niewydolność serca choruje około 600-800 tysięcy osób, a liczba ta systematycznie rośnie, głównie ze względu na starzenie się społeczeństwa oraz postępy w leczeniu chorób sercowo-naczyniowych, które pozwalają pacjentom przeżyć ostre incydenty kardiologiczne, ale często pozostawiają trwałe uszkodzenie mięśnia sercowego. Kompleksowe leczenie niewydolności serca obejmuje zarówno terapię farmakologiczną, zalecenia dotyczące stylu życia, jak również – w wybranych przypadkach – zaawansowane metody leczenia inwazyjnego. Odpowiednio dobrana i systematycznie stosowana terapia może znacząco poprawić jakość życia chorych, zmniejszyć częstość hospitalizacji oraz wydłużyć czas przeżycia.

niewydolność serca - leki

Mechanizmy i klasyfikacja niewydolności serca

Niewydolność serca może być sklasyfikowana na różne sposoby, co pomaga w doborze odpowiedniego leczenia. Najważniejsze podziały to:

Podział ze względu na frakcję wyrzutową lewej komory:

  • HFrEF (heart failure with reduced ejection fraction) – niewydolność z obniżoną frakcją wyrzutową (<40%)
  • HFmrEF (heart failure with mid-range ejection fraction) – niewydolność z pośrednią frakcją wyrzutową (40-49%)
  • HFpEF (heart failure with preserved ejection fraction) – niewydolność z zachowaną frakcją wyrzutową (≥50%)

Podział ze względu na dynamikę objawów:

  • Ostra niewydolność serca – objawy pojawiają się nagle i szybko narastają
  • Przewlekła niewydolność serca – objawy utrzymują się przez dłuższy czas (minimum miesiąc)

Klasyfikacja czynnościowa według NYHA (New York Heart Association):

  • Klasa I: bez ograniczeń zwykłej aktywności fizycznej
  • Klasa II: niewielkie ograniczenie aktywności fizycznej
  • Klasa III: znaczne ograniczenie aktywności fizycznej
  • Klasa IV: każda aktywność fizyczna wywołuje dolegliwości; objawy występują nawet w spoczynku

Przyczyny niewydolności serca

Najczęstszymi przyczynami niewydolności serca są:

  • Choroba niedokrwienna serca (w szczególności przebyty zawał serca)
  • Nadciśnienie tętnicze
  • Wady zastawkowe serca
  • Kardiomiopatie (przerostowa, rozstrzeniowa, restrykcyjna)
  • Zapalenie mięśnia sercowego
  • Cukrzyca
  • Przewlekłe choroby płuc
  • Przyczyny jatrogenne (np. kardiotoksyczne działanie niektórych leków przeciwnowotworowych)

Kompleksowe podejście do leczenia niewydolności serca

Postępowanie niefarmakologiczne

Modyfikacja stylu życia stanowi fundamentalny element terapii niewydolności serca i obejmuje:

  1. Regularne monitorowanie masy ciała – nagły przyrost masy ciała (>2 kg w ciągu 3 dni) może świadczyć o zatrzymaniu płynów w organizmie i wymagać modyfikacji leczenia.
  2. Ograniczenie podaży sodu i płynów – zaleca się ograniczenie spożycia soli do 2-3 g dziennie oraz płynów do 1,5-2,0 litrów dziennie (szczególnie u pacjentów z ciężką niewydolnością serca).
  3. Regularna, umiarkowana aktywność fizyczna – dostosowana do możliwości pacjenta, poprawia wydolność fizyczną i jakość życia.
  4. Ograniczenie spożycia alkoholu – do 10-12 g/dobę u kobiet i ≤20-25 g/dobę u mężczyzn, a przy podejrzeniu kardiomiopatii alkoholowej całkowita abstynencja.
  5. Zaprzestanie palenia tytoniu – palenie papierosów pogarsza przebieg niewydolności serca.
  6. Profilaktyka infekcyjnych chorób układu oddechowego – coroczne szczepienia przeciwko grypie i pneumokokom.
  7. Unikanie leków pogarszających przebieg niewydolności serca – szczególnie niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Leczenie farmakologiczne

Podstawę terapii farmakologicznej stanowią leki, które poprawiają rokowanie, zmniejszają śmiertelność i częstość hospitalizacji. Poniżej przedstawiono główne grupy leków stosowane w leczeniu niewydolności serca:

1. Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE-I)

ACE-I są lekami pierwszego rzutu u pacjentów z dysfunkcją skurczową lewej komory. Powodują rozkurcz naczyń tętniczych, zmniejszają obciążenie serca i hamują niekorzystną przebudowę mięśnia sercowego. Przykłady:

  • Perindopryl
  • Ramipryl
  • Chinapryl
  • Lisinopryl

Terapię rozpoczyna się od małych dawek, które stopniowo zwiększa się do dawek optymalnych lub maksymalnych tolerowanych. Możliwe działania niepożądane to: spadek ciśnienia tętniczego, suchy kaszel, reakcje alergiczne skórne, pogorszenie czynności nerek oraz hiperkaliemia.

2. Antagoniści receptora angiotensynowego (ARB, sartany)

ARB (sartany) są alternatywą dla pacjentów nietolerujących ACE-I (głównie z powodu kaszlu). Przykłady:

  • Kandesartan
  • Losartan
  • Walsartan
  • Telmisartan

3. Beta-adrenolityki (beta-blokery)

Beta-blokery zwalniają pracę serca i zmniejszają jego zapotrzebowanie na tlen. Są zalecane u wszystkich pacjentów z HFrEF, również w połączeniu z ACE-I. Udowodnione korzyści w leczeniu niewydolności serca wykazują:

  • Karwedilol
  • Bisoprolol
  • Metoprolol o przedłużonym działaniu
  • Nebiwolol

Podobnie jak ACE-I, leczenie rozpoczyna się od małych dawek i stopniowo zwiększa pod kontrolą częstości akcji serca i ciśnienia tętniczego.

4. Antagoniści aldosteronu

Leki z tej grupy blokują receptor mineralokortykoidowy i są zalecane u pacjentów z objawami niewydolności serca pomimo leczenia ACE-I i beta-blokerami. Należą do nich:

  • Spironolakton
  • Eplerenon

Podczas stosowania tych leków należy regularnie monitorować stężenie potasu i funkcję nerek, gdyż mogą powodować hiperkaliemię i pogorszenie funkcji nerek. Spironolakton może również powodować ginekomastię u mężczyzn, czego nie obserwuje się w przypadku eplerenonu.

5. Leki moczopędne (diuretyki)

Diuretyki są niezbędne u pacjentów z objawami retencji płynów. Zwiększają wydalanie sodu i wody przez nerki, zmniejszając objętość krwi krążącej i obciążenie serca. Wyróżniamy:

  • Diuretyki pętlowe (furosemid, torasemid) – silniejsze, ale działające krócej
  • Diuretyki tiazydowe – słabsze, ale działające dłużej

Dawkowanie diuretyków powinno być elastyczne, dostosowane do aktualnego stanu pacjenta i monitorowane na podstawie masy ciała i objawów klinicznych.

6. Nowsze leki stosowane w niewydolności serca

  • Sakubitril/walsartan (ARNI) – połączenie inhibitora neprylizyny z antagonistą receptora angiotensynowego, stosowane jako alternatywa dla ACE-I u wybranych pacjentów z HFrEF.
  • Iwabradyna – lek zmniejszający częstość rytmu serca poprzez hamowanie prądu jonowego If w węźle zatokowo-przedsionkowym, wskazany u pacjentów z rytmem zatokowym i tętnem spoczynkowym >70/min pomimo optymalnego leczenia.

7. Digoksyna

Glikozyd naparstnicy stosowany głównie u pacjentów z niewydolnością serca i współistniejącym migotaniem przedsionków w celu kontroli częstości rytmu komór.

8. Leki przeciwzakrzepowe i przeciwpłytkowe

Stosowane u pacjentów ze współistniejącymi wskazaniami, takimi jak migotanie przedsionków, stan po wszczepieniu sztucznych zastawek, obecność skrzeplin w sercu czy zakrzepica żył głębokich.

Leczenie zabiegowe i inwazyjne

W wybranych przypadkach niewydolności serca stosuje się metody leczenia zabiegowego:

1. Terapia resynchronizująca (CRT)

Polega na wszczepieniu elektrod do serca, które stymulują pracę komór i poprawiają ich funkcję. Wskazana jest u pacjentów z poszerzonym zespołem QRS (zwłaszcza blokiem lewej odnogi pęczka Hisa) i obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory.

2. Wszczepialny kardiowerter-defibrylator (ICD)

Urządzenie przywracające prawidłowy rytm serca w przypadku groźnych arytmii. Zalecane jest u pacjentów z podwyższonym ryzykiem nagłej śmierci sercowej.

3. Przeszczepienie serca

Ostateczna opcja terapeutyczna dla pacjentów z ciężką, nieodwracalną niewydolnością serca, którzy nie odpowiadają na optymalne leczenie farmakologiczne i niefarmakologiczne.

4. Mechaniczne wspomaganie krążenia

Stosowane jako pomost do przeszczepienia serca lub jako terapia docelowa u pacjentów niekwalifikujących się do przeszczepu.

Monitorowanie leczenia niewydolności serca

Regularne monitorowanie pacjentów z niewydolnością serca obejmuje:

  • Kontrolę masy ciała (codziennie przez pacjenta)
  • Pomiary ciśnienia tętniczego i tętna
  • Ocenę stężenia elektrolitów (potas, sód, magnez)
  • Kontrolę funkcji nerek (kreatynina, GFR)
  • Ocenę objawów klinicznych przewodnienia/odwodnienia

Częstość wizyt kontrolnych zależy od stanu klinicznego pacjenta:

  • Po rozpoczęciu leczenia lub modyfikacji dawek: po 1-2 tygodniach
  • Po osiągnięciu dawki docelowej: po 1-4 tygodniach
  • Stabilni pacjenci: nie rzadziej niż co 3-4 miesiące

Leczenie niewydolności serca z zachowaną frakcją wyrzutową (HFpEF)

Leczenie pacjentów z HFpEF jest trudniejsze, gdyż nie ma leków o udowodnionym korzystnym wpływie na rokowanie. Główne cele terapii to:

  • Kontrola schorzeń współistniejących (nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, migotanie przedsionków)
  • Zmniejszenie objawów i poprawa komfortu życia
  • Diuretyki jako podstawa leczenia objawowego

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Czy niewydolność serca jest uleczalna?

Przewlekła niewydolność serca zwykle ma charakter postępujący, jednak odpowiednie leczenie może znacząco spowolnić progresję choroby i poprawić jakość życia. W przypadkach, gdy przyczyną niewydolności serca jest odwracalny stan (np. niektóre zapalenia mięśnia sercowego, kardiomiopatia alkoholowa po zaprzestaniu spożywania alkoholu, kardiomiopatia połogowa), możliwe jest całkowite wyleczenie.

Jak długo należy stosować leki na niewydolność serca?

Leczenie niewydolności serca jest zazwyczaj przewlekłe, często dożywotnie. Samodzielne odstawienie leków może prowadzić do gwałtownego pogorszenia stanu zdrowia i konieczności hospitalizacji. Wszelkie zmiany w leczeniu powinny być konsultowane z lekarzem.

Czy można łączyć leki na niewydolność serca z innymi lekami?

Niektóre leki mogą wchodzić w interakcje z terapią niewydolności serca. Szczególnie niebezpieczne mogą być niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen), które mogą prowadzić do retencji sodu i wody oraz osłabiać działanie ACE-I i diuretyków. Zawsze należy informować wszystkich lekarzy o wszystkich przyjmowanych lekach.

Jak dieta wpływa na przebieg niewydolności serca?

Dieta niskosodowa (z ograniczeniem soli) jest kluczowym elementem leczenia niefarmakologicznego. Nadmierne spożycie soli może prowadzić do retencji płynów i nasilenia objawów niewydolności serca. Zaleca się również ograniczenie spożycia tłuszczów nasyconych i kontrolę kaloryczności posiłków, szczególnie u osób z nadwagą.

Jakie objawy powinny skłonić pacjenta z niewydolnością serca do pilnej konsultacji lekarskiej?

Objawy wymagające natychmiastowej konsultacji to:

  • Nasilająca się duszność, szczególnie w spoczynku
  • Nagły przyrost masy ciała (>2 kg w ciągu 3 dni)
  • Nasilające się obrzęki kończyn dolnych
  • Bóle w klatce piersiowej
  • Zasłabnięcia lub omdlenia
  • Kołatanie serca lub nieregularne bicie serca

Czy pacjenci z niewydolnością serca mogą uprawiać sport?

Regularna, umiarkowana aktywność fizyczna jest zalecana u pacjentów ze stabilną niewydolnością serca. Należy jednak unikać intensywnych wysiłków. Rodzaj i intensywność ćwiczeń powinny być dostosowane indywidualnie i skonsultowane z lekarzem.

Kompleksowe leczenie niewydolności serca wymaga multidyscyplinarnego podejścia oraz zaangażowania samego pacjenta. Regularne przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami lekarza, przestrzeganie zasad stylu życia oraz systematyczne kontrole lekarskie mogą znacząco poprawić rokowanie i jakość życia osób z tym schorzeniem.