Prenessa Q-Tab to lek, który zawiera substancję czynną peryndopryl. Jest to inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę (ACE), który obniża ciśnienie tętnicze krwi. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz stabilnej choroby wieńcowej, aby zmniejszyć ryzyko zdarzeń sercowych u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego i rewaskularyzacją w wywiadzie. Prenessa Q-Tab jest dostępny na receptę.
Presartan H to lek złożony, który zawiera substancje czynne losartan i hydrochlorotiazyd. Losartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, a hydrochlorotiazyd to lek moczopędny. Lek jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego. Presartan H jest dostępny na receptę.
Presomyl to lek, który zawiera substancję czynną peryndopryl. Należy do grupy leków nazywanych inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę (inhibitory ACE). Lek ten zmniejsza wytwarzanie w organizmie substancji mogących podwyższać ciśnienie tętnicze. Ogranicza też napięcia i rozszerza naczynia krwionośne, przez co ułatwia sercu pompowanie krwi w organizmie. Jest dostępny na receptę.
Prestarium to lek, który zawiera substancję czynną peryndopryl. Należy do grupy leków nazywanych inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę (inhibitory ACE). Lek ten działa poprzez zmniejszenie wytwarzania w organizmie substancji mogących podwyższać ciśnienie tętnicze. Ogranicza też napięcia i rozszerza naczynia krwionośne, przez co ułatwia sercu pompowanie krwi w organizmie. Prestarium jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz niewydolności serca. Jest dostępny na receptę.
Prestilol to lek na receptę, który zawiera dwie substancje czynne: bisoprololu fumaran i peryndopryl z argininą. Jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego) oraz stabilnej przewlekłej niewydolności serca. Może być również stosowany w celu zmniejszenia ryzyka zdarzeń sercowych, takich jak zawał serca, u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową.
Prestozek Combi to lek na receptę, który zawiera dwie substancje czynne: peryndopryl i amlodypinę. Jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia) i (lub) stabilnej choroby wieńcowej (stanu, w którym dopływ krwi do serca jest zmniejszony lub zablokowany). Substancje te działają poprzez zmniejszenie wytwarzania substancji, które mogą podnosić ciśnienie tętnicze, a także poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych i ułatwienie przepływu krwi.
Pricoron to lek, który działa jako inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę (ACE). Jego działanie polega na rozszerzaniu naczyń krwionośnych, co z kolei ułatwia sercu przepompowywanie krwi. Pricoron jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego), a także w leczeniu niewydolności serca. Warto zaznaczyć, że Pricoron 2,5 mg oraz 5 mg są stosowane wyłącznie w leczeniu niewydolności serca. Lek ten może również zmniejszyć ryzyko wystąpienia incydentów sercowych, takich jak zawał serca u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową (stan, w którym zaopatrzenie serca w krew jest zmniejszone lub zablokowane), a także u tych, którzy przebyli zawał serca lub operację mającą na celu poprawę zaopatrzenia serca w krew poprzez rozszerzenie naczyń.
Primacor to lek, który zawiera substancję czynną lerkanidypiny chlorowodorek. Należy do grupy leków nazywanych antagonistami wapnia (pochodne dihydropirydyny). Stosowany jest w leczeniu podwyższonego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego) u osób dorosłych. Działa poprzez rozszerzanie i relaksację naczyń krwionośnych, co pomaga obniżyć ciśnienie krwi. Jest dostępny na receptę.
Prinivil to lek dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną lizynopryl. Jest to inhibitor konwertazy angiotensyny (ACEI), który hamuje aktywność enzymu przekształcającego angiotensynę I w angiotensynę II, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi. Prinivil jest wskazany do stosowania w przypadku nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, a także u pacjentów we wczesnej fazie zawału serca. Może być stosowany samodzielnie lub w skojarzeniu z innymi lekami.
Pritor to lek zawierający substancję czynną telmisartan, który jest antagonistą receptora angiotensyny II. Działa przeciwnadciśnieniowo, zapobiegając skurczom ścian naczyń krwionośnych. Jest zwykle stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Pritor jest dostępny na receptę.
PritorPlus to lek składający się z dwóch substancji czynnych: telmisartanu i hydrochlorotiazydu. Telmisartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, który obniża ciśnienie tętnicze, natomiast hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których ciśnienie tętnicze nie jest wystarczająco kontrolowane podczas monoterapii telmisartanem. PritorPlus jest dostępny na receptę.
Propranolol Accord to lek na receptę, który zawiera substancję czynną propranololu chlorowodorek. Jest to lek z grupy beta-adrenolityków. Stosowany jest w leczeniu bólu w klatce piersiowej (spowodowanego słabym dopływem krwi do serca), nadciśnienia tętniczego, profilaktyce zawału serca, leczeniu drżenia, kontroli nieregularnego lub zbyt szybkiego bicia serca oraz szybkiego rytmu serca i innych objawów powodowanych przez nadczynność tarczycy. Lek ten jest również stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego spowodowanego przez guz w okolicach nerki (guz chromochłonny nadnerczy), zmniejsza ciężkie bóle głowy (migrena), zapobiega krwawieniu z żołądka u pacjentów z wysokim ciśnieniem krwi w wątrobie i obrzękiem naczyń krwionośnych w przełyku.
Propranolol Aurovitas to lek, który zawiera substancję czynną propranololu chlorowodorek, należący do grupy leków beta-adrenolitycznych. Stosowany jest w leczeniu bólu w klatce piersiowej (spowodowanego słabym dopływem krwi do serca), nadciśnienia tętniczego, profilaktyce zawału serca, leczeniu drżenia, kontroli nieregularnego lub zbyt szybkiego bicia serca oraz szybkiego rytmu serca i innych objawów powodowanych przez nadczynność tarczycy. Lek jest dostępny na receptę.
Pulsaren to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE), który jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z tiazydowymi lekami moczopędnymi lub lekami beta-adrenolitycznymi. Pulsaren jest dostępny na receptę.
RABADA to lek zawierający dwie substancje czynne: bisoprololu fumaran i ramipryl. Bisoprololu fumaran należy do grupy leków zwanych beta-blokerami, które zwalniają czynność serca i zwiększają wydajność serca w pompowaniu krwi w organizmie. Ramipryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny (ACE) i działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu tłoczenie krwi do organizmu. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz przewlekłej niewydolności serca z dysfunkcją lewej komory serca. Jest dostępny na receptę.
Ramicor to lek zawierający ramipryl, który należy do grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny. Jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, w zapobieganiu chorobom układu sercowo-naczyniowego, a także w leczeniu chorób nerek. Ramicor jest dostępny na receptę.
Ramidilan HCT to lek, który zawiera trzy składniki aktywne: ramipryl, amlodypinę i hydrochlorotiazyd. Ramipryl należy do grupy inhibitorów ACE, które działają na organizm poprzez zmniejszenie wytwarzania substancji, które mogą zwiększać ciśnienie tętnicze, rozszerzenie naczyń krwionośnych oraz ułatwienie sercu pompowania krwi do wszystkich części organizmu. Amlodypina należy do grupy antagonistów wapnia, które zmniejszają napięcie i rozszerzają naczynia krwionośne, co ułatwia przepływ krwi. Hydrochlorotiazyd to lek moczopędny, który zwiększa objętość wydalanego moczu, co prowadzi do zmniejszenia ciśnienia tętniczego. Ramidilan HCT jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych pacjentów, którzy uzyskali odpowiednią kontrolę ciśnienia tętniczego przy jednoczesnym stosowaniu substancji czynnych w takich dawkach jak w leku złożonym, ale w postaci oddzielnych tabletek.
Lek Ramipril + Amlodipine + Hydrochlorothiazide Adamed jest lekiem na receptę, który zawiera trzy substancje czynne: ramipryl, amlodypinę i hydrochlorotiazyd. Ramipryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny (ACE), amlodypina jest antagonistą wapnia, a hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym. Lek ten jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego.
Lek Ramipril + Bisoprolol fumarate Aristo jest lekiem, który zawiera dwie substancje czynne: ramipryl i bisoprolol fumaran. Ramipryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny (ACE), co oznacza, że działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi. Z kolei bisoprolol fumaran należy do grupy beta-blokerów (beta-adrenolityków), które spowalniają tętno i zwiększają wydajność serca w pompowaniu krwi w organizmie. Lek stosuje się w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego) i (lub) przewlekłej niewydolności serca z dysfunkcją lewej komory serca. Jest dostępny na receptę.
Ramipril + Bisoprolol fumarate Sandoz to lek, który zawiera dwie substancje czynne: ramipryl i bisoprolol fumaran. Ramipryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny (ACEI) i działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi. Bisoprolol fumaran należy do grupy leków zwanych beta-adrenolitykami, które zwalniają częstość akcji serca i powodują, że serce skuteczniej pompuje krew do całego organizmu. Lek ten jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego) i (lub) przewlekłej niewydolności serca ze zmniejszoną czynnością skurczową lewej komory u dorosłych pacjentów, u których uzyskano właściwą kontrolę za pomocą bisoprololu i ramiprylu, podawanych jednocześnie w tych samych dawkach.
Ramipril Actavis to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, który hamuje powstawanie angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, w łagodnej lub umiarkowanej niewydolności serca oraz po przebytych zawałach mięśnia sercowego. Lek jest dostępny na receptę.
Ramipril Aurobindo to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensynowej. Zmniejsza wytwarzanie w organizmie substancji mogących podwyższać ciśnienie tętnicze, a także rozszerza naczynia krwionośne, co ułatwia sercu pompowanie krwi. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, chorób nerek oraz w profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowego. Jest dostępny na receptę.
Ramipril Genoptim to lek na receptę, który zawiera substancję czynną ramipryl. Należy do grupy leków nazywanych inhibitorami ACE (inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę). Lek ten jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego), w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu, a także w leczeniu serca, gdy nie pompuje ono wystarczającej ilości krwi do reszty ciała (niewydolność serca). Ramipril Genoptim działa poprzez zmniejszenie wytwarzania w organizmie substancji mogących podwyższać ciśnienie tętnicze oraz poprzez ograniczenie napięcia i rozszerzenie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi w organizmie.
Ramipril Krka to lek zawierający substancję czynną – ramipryl, który należy do grupy leków nazywanych inhibitorami ACE (inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę). Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, profilaktyki chorób układu sercowo-naczyniowego, leczenia choroby nerek u chorych na cukrzycę z mikroalbuminurią lub z przynajmniej jednym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego, a także w leczeniu objawowej niewydolności serca i profilaktyki wtórnej po ostrym zawale mięśnia sercowego z niewydolnością serca. Lek jest dostępny na receptę.
Ramistad to lek, który zawiera substancję czynną ramipryl. Należy do grupy leków nazywanych inhibitorami ACE (inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę). Lek ten zmniejsza wytwarzanie w organizmie substancji mogących podwyższać ciśnienie tętnicze i rozszerza naczynia krwionośne, co ułatwia sercu pompowanie krwi. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, w profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowego, w objawowej niewydolności serca, a także w chorobach nerek. Jest dostępny na receptę.
Ramizek Combi to lek łączący ramipryl (inhibitor ACE) i amlodypinę (antagonista wapnia), przeznaczony do leczenia nadciśnienia tętniczego. Ramipryl zmniejsza produkcję substancji podnoszących ciśnienie, rozluźnia naczynia krwionośne i wspiera pracę serca, natomiast amlodypina rozszerza naczynia, ułatwiając przepływ krwi. Lek stosowany jest u pacjentów, których ciśnienie jest już kontrolowane za pomocą tych substancji w osobnych preparatach.
Lek Ramizek Plus jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia) i (lub) przewlekłej niewydolności serca z dysfunkcją lewej komory serca. Lek zmniejsza ryzyko zdarzeń sercowych, takich jak zawał mięśnia sercowego, u pacjentów z przewlekłą chorobą wieńcową. Składa się z dwóch substancji czynnych: ramiprylu i bisoprololu fumaranu. Ramipryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny (ACE), a bisoprololu fumaran należy do grupy leków zwanych beta-blokerami (beta-adrenolitykami). Jest dostępny na receptę.
Ramladio to lek składający się z dwóch substancji czynnych: ramiprylu i amlodypiny. Ramipryl należy do grupy leków nazywanych inhibitorami ACE (inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę), natomiast amlodypina należy do grupy leków nazywanych antagonistami wapnia. Lek Ramladio stosowany jest w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia) u pacjentów, u których uzyskano odpowiednią kontrolę ciśnienia tętniczego podając obie substancje czynne w takich dawkach, jak w leku złożonym, ale w oddzielnych tabletkach. Jest to lek na receptę.
Ramlolan to lek przeciwdepresyjny z grupy trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Zawiera substancję czynną opipramol. Jest stosowany w leczeniu zaburzeń lękowych uogólnionych i zaburzeń występujących pod postacią somatyczną. Lek jest dostępny na receptę.
Ramve to lek, którego substancją czynną jest ramipryl. Jest to lek przeciwnadciśnieniowy, który jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w leczeniu pewnego typu przewlekłej niewydolności serca u dorosłych. Lek jest dostępny na receptę.
Ranacand to lek, który zawiera substancję czynną kandesartan. Jest to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, który ogranicza działanie angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu. Ranacand jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego oraz w niewydolności serca i zaburzonej czynności skurczowej lewej komory jako leczenie wspomagające w leczeniu inhibitorami ACE lub gdy inhibitory ACE nie są tolerowane. Jest dostępny na receptę.
Rasilez HCT to lek na receptę, który zawiera dwie substancje czynne: aliskiren i hydrochlorotiazyd. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Aliskiren działa poprzez zmniejszenie produkcji angiotensyny II, hormonu powodującego skurcz naczyń krwionośnych i zwiększanie ciśnienia krwi. Hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym, który pomaga nerkom usunąć nadmiar płynów z organizmu, co również obniża ciśnienie krwi.
Remidia to lek na receptę, który zawiera substancję czynną sildenafil. Jest stosowany w leczeniu dorosłych pacjentów z tętniczym nadciśnieniem płucnym klasy II i III wg WHO, w celu poprawy wydolności wysiłkowej. Wykazano skuteczność działania w pierwotnych postaciach nadciśnienia płucnego oraz wtórnych związanych z chorobami tkanki łącznej. Lek jest również stosowany w leczeniu dzieci i młodzieży od 1 do 17 lat z tętniczym nadciśnieniem płucnym.
Remodulin to lek zawierający substancję czynną treprostynil, który należy do grupy leków działających w sposób podobny do naturalnie występujących w organizmie prostacyklin. Prostacykliny obniżają ciśnienie krwi, poszerzając naczynia krwionośne. Lek stosowany jest w terapii tętniczego nadciśnienia płucnego (TNP) w celu poprawienia tolerancji wysiłkowej i objawów chorobowych u pacjentów, znajdujących się w III czynnościowej klasie wg NYHA. Jest dostępny na receptę.
Revinity Ellipta to lek stosowany w leczeniu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) u dorosłych. Jest to preparat złożony, zawierający kortykosteroid, antagonistę receptorów muskarynowych oraz długo działający β2-adrenomimetyk. Preparat zawiera substancję flutykazon (furoinian flutykazonu) + umeklidynium (bromek umeklidynium) + wilanterol. Lek jest dostępny na receptę.
Reverantza to lek zawierający dwie substancje czynne: olmesartan medoksomil i amlodypinę (w postaci bezylanu). Obie te substancje pomagają obniżać wysokie ciśnienie tętnicze. Olmesartan medoksomil należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptorów angiotensyny II, które obniżają ciśnienie tętnicze poprzez zmniejszenie napięcia naczyń krwionośnych. Amlodypina należy do grupy leków nazywanych antagonistami wapnia. Amlodypina hamuje przenikanie wapnia do ścian naczyń krwionośnych, zapobiegając ich zwężaniu, a tym samym obniżając ciśnienie krwi. Reverantza jest stosowany do leczenia nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których ciśnienie nie jest wystarczająco kontrolowane podczas stosowania tylko olmesartanu medoksomilu lub tylko amlodypiny.
Revival to lek, który zawiera substancję czynną olmesartan medoksomilu. Należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II, które obniżają ciśnienie tętnicze poprzez zmniejszenie napięcia naczyń krwionośnych. Jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz u dzieci i młodzieży w wieku od 6 lat. Lek jest dostępny na receptę.
Revival Plus to lek na receptę, który zawiera dwie substancje czynne: olmesartan medoksomil i hydrochlorotiazyd. Jest stosowany w leczeniu podwyższonego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia). Olmesartan medoksomil należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II, które obniżają ciśnienie tętnicze poprzez zmniejszenie napięcia naczyń krwionośnych. Hydrochlorotiazyd to tiazydowy lek moczopędny, który obniża ciśnienie tętnicze poprzez usunięcie nadmiaru płynów z organizmu poprzez nerki, zwiększając ilość wydalanego moczu.
Rilmenidine Grindeks to skuteczny lek przeciwnadciśnieniowy zawierający rylmenidynę, która efektywnie obniża ciśnienie tętnicze. Dzięki szybkiemu wchłanianiu i działaniu utrzymującemu się przez 24 godziny, zapewnia długotrwałą kontrolę nadciśnienia u dorosłych pacjentów.
Rimal to lek, który zawiera dwie substancje czynne – ramipryl i amlodypinę. Ramipryl należy do grupy leków nazywanych inhibitorami ACE (inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę). Lek jest wskazany do leczenia nadciśnienia tętniczego u dorosłych pacjentów, u których uzyskano odpowiednią kontrolę ciśnienia podczas jednoczesnego stosowania poszczególnych substancji czynnych w takich samych dawkach jak w tym produkcie złożonym, ale w oddzielnych produktach. Produkt leczniczy wydawany jest na podstawie recepty.
Lek Rosuvastatin/Amlodipine Teva jest lekiem skojarzonym, który zawiera dwie substancje czynne: rozuwastatynę i amlodypinę. Rozuwastatyna należy do grupy leków nazywanych statynami, które są stosowane w leczeniu hipercholesterolemii, czyli wysokiego stężenia cholesterolu w organizmie. Amlodypina jest lekiem z grupy antagonistów wapnia, stosowanym w leczeniu nadciśnienia tętniczego i stabilnej dławicy piersiowej. Lek jest dostępny na receptę.
Roxiper to lek, który zawiera trzy substancje czynne: rozuwastatynę, peryndopryl i indapamid. Jest to połączenie leku hipolipemizującego (rozuwastatyna) z inhibitorem ACE (peryndopryl) oraz z lekiem moczopędnym (indapamid). Lek jest przepisywany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego) i jednoczesnego wysokiego poziomu cholesterolu. Roxiper jest dostępny na receptę.
Silungo to lek zawierający substancję czynną sildenafil, który jest inhibitorem fosfodiesterazy typu 5. Jest stosowany w leczeniu dorosłych pacjentów z tętniczym nadciśnieniem płucnym klasy II i III wg WHO, w celu poprawy wydolności wysiłkowej. Lek jest również skuteczny w leczeniu młodzieży i dzieci po 1. roku życia z tętniczym nadciśnieniem płucnym. Silungo jest dostępny na receptę.
Skopryl Plus to lek w postaci tabletek, który zawiera dwie substancje czynne: lizynopryl i hydrochlorotiazyd. Lizynopryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny (ACE), który pomaga rozszerzyć naczynia krwionośne, co obniża ciśnienie krwi i ułatwia sercu pompowanie krwi. Hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym (diuretykiem), który pomaga organizmowi pozbyć się nadmiaru soli i wody. Skopryl Plus jest stosowany do leczenia wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego). Jest dostępny na receptę.
Sobycombi to lek w postaci tabletek, który zawiera dwie substancje czynne: bisoprolol i amlodypinę. Jest wskazany do leczenia wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia) i (lub) choroby serca (stabilnej choroby wieńcowej) u pacjentów, u których uzyskano odpowiednią kontrolę podczas jednoczesnego stosowania bisoprololu i amlodypiny, w takich samych dawkach jak w leku złożonym Sobycombi. Lek jest dostępny na receptę.
Sobycor to lek zawierający bisoprolol, który jest wysoce selektywnym lekiem blokującym receptory β1-adrenergiczne. Jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej oraz przewlekłej stabilnej niewydolności serca. Lek ten jest dostępny na receptę.
Spironolactone Medreg to lek z grupy diuretyków, zwanych również lekami moczopędnymi. Jest stosowany w przypadku opuchlizny okolicy kostek lub zadyszki, które mogą być objawami zastoinowej niewydolności serca. W takiej sytuacji serce pracuje intensywniej, aby przepompować dodatkową ilość płynów w organizmie. Lek może być również stosowany w przypadku zespołu nerczycowego, wodobrzusza, obrzęku oraz wodobrzusza spowodowanego nowotworem złośliwym. Jest dostępny na receptę.
Staveran to lek dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną chlorowodorek werapamilu. Jest to preparat blokujący kanały wapniowe, który działa przeciwarytmicznie i obniża ciśnienie tętnicze krwi. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, w profilaktyce i leczeniu choroby wieńcowej, a także w leczeniu zaburzeń rytmu serca.
Sumilar to lek na receptę, który zawiera dwie substancje czynne: ramipryl i amlodypinę. Ramipryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny, a amlodypina jest antagonistą kanałów wapniowych. Lek jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienia tętniczego) u pacjentów, u których odpowiednią kontrolę ciśnienia uzyskano podając obie substancje czynne w takich dawkach, jak w leku złożonym, ale w postaci oddzielnych tabletek.
Sumilar Duo to lek, który składa się z dwóch substancji czynnych: ramiprylu i amlodypiny. Ramipryl należy do grupy inhibitorów ACE, a amlodypina do grupy antagonistów kanałów wapniowych. Lek ten jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których uzyskano właściwą kontrolę ciśnienia stosując każdą z substancji czynnych w tych samych mocach, co w produkcie złożonym, ale w postaci oddzielnych tabletek. Sumilar Duo jest dostępny na receptę.
Nadciśnienie tętnicze to jedna z najczęstszych chorób układu krążenia dotykająca miliony ludzi na całym świecie. Skuteczna kontrola ciśnienia krwi ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania poważnym powikłaniom, takim jak zawał serca, udar mózgu, niewydolność serca czy uszkodzenie nerek. Współczesna medycyna oferuje szereg skutecznych metod leczenia nadciśnienia, w tym różnorodne grupy leków hipotensyjnych o odmiennych mechanizmach działania. Odpowiednio dobrana terapia farmakologiczna, w połączeniu ze zmianami stylu życia, pozwala większości pacjentów utrzymać prawidłowe wartości ciśnienia i znacząco zmniejszyć ryzyko sercowo-naczyniowe. Niniejszy artykuł stanowi kompleksowy przegląd dostępnych opcji farmakologicznych w leczeniu nadciśnienia tętniczego, zasad ich stosowania oraz czynników wpływających na wybór optymalnej terapii.
Nadciśnienie tętnicze to przewlekły stan chorobowy charakteryzujący się utrzymującym się podwyższonym ciśnieniem krwi w tętnicach. Zgodnie z aktualnymi wytycznymi, o nadciśnieniu tętniczym mówimy, gdy wartości ciśnienia skurczowego (tzw. górnego) osiągają 140 mmHg lub więcej, i/lub wartości ciśnienia rozkurczowego (tzw. dolnego) osiągają 90 mmHg lub więcej, w pomiarach wykonywanych przy kilku oddzielnych okazjach.
Warto pamiętać, że pojedynczy pomiar ciśnienia nie jest wystarczający do postawienia diagnozy. Rozpoznanie nadciśnienia wymaga potwierdzenia w kilkukrotnych pomiarach, wykonywanych zazwyczaj w kilkudniowych lub kilkutygodniowych odstępach.
W zależności od przyczyny, nadciśnienie dzieli się na:
Przed omówieniem farmakoterapii nadciśnienia, warto podkreślić kluczową rolę metod niefarmakologicznych, które stanowią fundament skutecznego leczenia tego schorzenia. Do najważniejszych elementów leczenia niefarmakologicznego zaliczamy:
Modyfikacje stylu życia są zalecane wszystkim pacjentom z nadciśnieniem, niezależnie od stopnia zaawansowania choroby i stosowanej farmakoterapii. W przypadku nadciśnienia 1 stopnia (140-159/90-99 mmHg) u osób z niskim lub umiarkowanym ryzykiem sercowo-naczyniowym, leczenie niefarmakologiczne może być wystarczające przez pierwsze 3-6 miesięcy.
Farmakoterapia nadciśnienia tętniczego opiera się na pięciu głównych grupach leków, które stanowią podstawę współczesnego leczenia:
Diuretyki to jedna z najstarszych i najlepiej przebadanych grup leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia. Ich mechanizm działania polega na zwiększeniu wydalania sodu i wody przez nerki, co prowadzi do zmniejszenia objętości krwi krążącej i obniżenia ciśnienia tętniczego.
Diuretyki są szczególnie skuteczne u osób starszych, pacjentów z otyłością oraz w przypadku nadciśnienia sodowrażliwego. Często łączy się je z innymi lekami hipotensyjnymi w celu zwiększenia efektu terapeutycznego.
Wśród możliwych działań niepożądanych diuretyków wymienia się:
Inhibitory ACE blokują enzym odpowiedzialny za przekształcanie angiotensyny I w angiotensynę II, która jest silnym związkiem naczynioskurczowym. Efektem ich działania jest rozszerzenie naczyń krwionośnych i zmniejszenie oporu obwodowego, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego.
Inhibitory ACE są szczególnie zalecane u pacjentów z:
Do najczęstszych działań niepożądanych inhibitorów ACE należą:
Inhibitory ACE są przeciwwskazane u kobiet w ciąży ze względu na ryzyko wad rozwojowych płodu.
Antagoniści receptora angiotensyny II, znani również jako sartany, blokują receptor AT1 dla angiotensyny II, zapobiegając jej działaniu naczynioskurczowemu i proliferacyjnemu. Ich mechanizm działania jest podobny do inhibitorów ACE, jednak sartany nie wpływają na metabolizm bradykininy, co przekłada się na lepszy profil tolerancji.
Sartany są szczególnie wskazane u pacjentów:
Sartany są generalnie dobrze tolerowane, a działania niepożądane występują rzadko. Do potencjalnych działań niepożądanych należą:
Podobnie jak inhibitory ACE, sartany są przeciwwskazane u kobiet w ciąży.
Beta-blokery zmniejszają częstość akcji serca i siłę jego skurczu oraz hamują uwalnianie reniny, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. W przeszłości były lekami pierwszego wyboru w terapii nadciśnienia, obecnie zaleca się je przede wszystkim w przypadku współistnienia określonych schorzeń.
Beta-blokery są szczególnie wskazane u pacjentów z:
Do najczęstszych działań niepożądanych beta-blokerów należą:
Blokery kanałów wapniowych hamują napływ jonów wapnia do komórek mięśni gładkich naczyń krwionośnych oraz kardiomiocytów, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego.
Blokery kanałów wapniowych są szczególnie skuteczne u:
Do najczęstszych działań niepożądanych blokerów kanałów wapniowych należą:
Oprócz pięciu głównych grup leków, w leczeniu nadciśnienia tętniczego stosuje się również inne preparaty, szczególnie w przypadkach oporności na standardową terapię:
Alfa-blokery blokują receptory alfa-1-adrenergiczne, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia oporu obwodowego. Do tej grupy należą:
Alfa-blokery są stosowane głównie u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (BPH), ponieważ łączą działanie hipotensyjne z poprawą objawów ze strony dolnych dróg moczowych.
Do działań niepożądanych alfa-blokerów należą:
Leki te zmniejszają aktywność układu współczulnego poprzez działanie na ośrodkowy układ nerwowy. Do tej grupy należą:
Leki te są zazwyczaj stosowane jako terapia uzupełniająca, gdy standardowe leczenie jest niewystarczające.
Działania niepożądane tych leków obejmują:
Aliskiren (150-300 mg/dobę) jest jedynym dostępnym bezpośrednim inhibitorem reniny. Hamuje on aktywność reniny, kluczowego enzymu w kaskadzie renina-angiotensyna-aldosteron.
Aliskiren jest rzadko stosowany w praktyce klinicznej, głównie ze względu na ograniczoną skuteczność w monoterapii i ryzyko poważnych działań niepożądanych przy łączeniu z innymi lekami blokującymi układ renina-angiotensyna-aldosteron.
Badania kliniczne wykazały, że monoterapia (leczenie jednym lekiem) pozwala na uzyskanie docelowych wartości ciśnienia tętniczego jedynie u 20-30% pacjentów. U większości chorych konieczne jest zastosowanie co najmniej dwóch leków hipotensyjnych.
Terapia skojarzona ma kilka istotnych zalet:
Obecnie, zgodnie z najnowszymi wytycznymi, u większości pacjentów zaleca się rozpoczynanie leczenia od razu od terapii skojarzonej, najlepiej w postaci preparatu złożonego (tzw. polypill).
W przypadku opornego nadciśnienia tętniczego (gdy nie udaje się osiągnąć docelowych wartości ciśnienia pomimo stosowania trzech leków, w tym diuretyku), zaleca się dodanie spironolaktonu w małej dawce (25-50 mg/dobę) jako czwartego leku.
Współczesna farmakoterapia oferuje preparaty zawierające dwie lub nawet trzy substancje lecznicze w jednej tabletce. Takie rozwiązanie ma liczne zalety:
Przykłady dostępnych preparatów złożonych:
Wiele leków przeciwnadciśnieniowych dostępnych jest w formie tabletek o przedłużonym uwalnianiu. Taka postać leku zapewnia:
Należy pamiętać, że tabletek o przedłużonym uwalnianiu zazwyczaj nie wolno dzielić, kruszyć ani rozgryzać, gdyż może to zaburzyć profil uwalniania leku.
Wybór optymalnej terapii hipotensyjnej jest procesem złożonym i zindywidualizowanym. Lekarz, dobierając leki, bierze pod uwagę liczne czynniki:
Im wyższe ciśnienie tętnicze i większe ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych, tym bardziej intensywna powinna być terapia. U pacjentów z ciśnieniem nieznacznie przekraczającym normę i niskim ryzykiem powikłań można rozpocząć leczenie od jednego leku, natomiast w przypadku wysokich wartości ciśnienia konieczna jest zazwyczaj terapia skojarzona.
Obecność innych chorób ma istotny wpływ na wybór leków przeciwnadciśnieniowych:
Badania wykazały, że osoby rasy czarnej lepiej reagują na leczenie diuretykami i blokerami kanałów wapniowych niż na inhibitory ACE i beta-blokery.
Indywidualna tolerancja leków jest istotnym czynnikiem wpływającym na wybór terapii. Jeśli pacjent doświadcza uciążliwych działań niepożądanych, konieczna może być zmiana leku na inny z tej samej grupy lub z innej grupy.
Przy wyborze leków hipotensyjnych należy zawsze uwzględniać potencjalne interakcje z innymi przyjmowanymi przez pacjenta lekami.
Regularne kontrole ciśnienia tętniczego są niezbędnym elementem skutecznej terapii nadciśnienia. Aktualne wytyczne wskazują, że u większości pacjentów celem leczenia jest obniżenie ciśnienia poniżej 140/90 mmHg.
W przypadku niektórych grup pacjentów cele terapeutyczne mogą być inne:
Skuteczne leczenie nadciśnienia tętniczego wymaga indywidualnego podejścia i często stosowania terapii skojarzonej. Współczesna farmakoterapia oferuje szeroki wybór leków o różnych mechanizmach działania, co pozwala na optymalne dopasowanie leczenia do potrzeb konkretnego pacjenta.
Kluczowe znaczenie ma systematyczne przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami lekarza oraz regularne kontrole ciśnienia tętniczego. Należy pamiętać, że farmakoterapia jest tylko jednym z elementów kompleksowego leczenia nadciśnienia, które powinno obejmować również modyfikację stylu życia, w tym odpowiednią dietę i aktywność fizyczną.
Leczenie nadciśnienia tętniczego jest procesem dynamicznym, wymagającym okresowej weryfikacji i dostosowywania do zmieniających się potrzeb pacjenta. Regularne wizyty kontrolne u lekarza umożliwiają ocenę skuteczności leczenia, wykrycie ewentualnych działań niepożądanych oraz wprowadzenie niezbędnych modyfikacji terapii.
Odpowiednio leczone nadciśnienie tętnicze pozwala pacjentom prowadzić pełne, aktywne życie i znacząco zmniejsza ryzyko poważnych powikłań sercowo-naczyniowych, takich jak zawał serca, udar mózgu czy niewydolność serca.
Nadciśnienie tętnicze jest chorobą przewlekłą, która zazwyczaj wymaga długotrwałego, często dożywotniego leczenia. U niektórych pacjentów, szczególnie z łagodnym nadciśnieniem, możliwe jest zmniejszenie dawek lub odstawienie leków po wprowadzeniu istotnych zmian w stylu życia (znaczna redukcja masy ciała, regularna aktywność fizyczna, ograniczenie spożycia soli). Jednak decyzja o modyfikacji lub zakończeniu leczenia zawsze powinna być podejmowana pod nadzorem lekarza.
Nie zaleca się samodzielnej modyfikacji dawek leków na nadciśnienie. Zbyt gwałtowne obniżenie ciśnienia może prowadzić do niepożądanych objawów, takich jak zawroty głowy czy omdlenia, natomiast niewystarczające dawki nie zapewnią odpowiedniej ochrony przed powikłaniami nadciśnienia. Wszelkie zmiany w leczeniu powinny być konsultowane z lekarzem.
Leki stosowane w terapii nadciśnienia tętniczego nie wywołują uzależnienia psychicznego ani fizycznego. Konieczność długotrwałego stosowania wynika z przewlekłego charakteru choroby, a nie z uzależniającego działania leków.
Większość leków hipotensyjnych zaleca się przyjmować rano, co zapewnia najlepszą kontrolę ciśnienia w ciągu dnia. Jednak niektóre badania sugerują, że przyjmowanie leków wieczorem może zapewnić lepszą kontrolę ciśnienia w nocy i wczesnych godzinach porannych, kiedy ryzyko incydentów sercowo-naczyniowych jest największe. Optymalny czas przyjmowania leków powinien być ustalony indywidualnie z lekarzem, w zależności od dobowego profilu ciśnienia pacjenta i rodzaju stosowanych leków.
Niektóre leki przeciwnadciśnieniowe, zwłaszcza beta-blokery i diuretyki tiazydowe, mogą jako działanie niepożądane powodować zaburzenia potencji u mężczyzn. Jeśli wystąpią takie problemy, należy omówić je z lekarzem, który może zmodyfikować leczenie. Leki z grupy inhibitorów ACE, sartanów i niektórych blokerów kanałów wapniowych rzadziej wywołują takie działania niepożądane.
Niektóre leki dostępne bez recepty, takie jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen, naproksen), mogą wchodzić w interakcje z lekami przeciwnadciśnieniowymi i osłabiać ich działanie lub zwiększać ryzyko działań niepożądanych. Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku dostępnego bez recepty należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Nie zaleca się samodzielnego odstawiania leków przeciwnadciśnieniowych. Nagłe przerwanie stosowania niektórych leków, szczególnie beta-blokerów, może prowadzić do efektu odbicia z gwałtownym wzrostem ciśnienia tętniczego, zwiększoną częstością akcji serca, a nawet wzrostem ryzyka zawału serca czy udaru mózgu. Jeśli pacjent chce zmniejszyć dawki leków lub całkowicie je odstawić, powinien to zrobić stopniowo, zawsze pod ścisłym nadzorem lekarza.
Niektóre leki przeciwnadciśnieniowe, zwłaszcza w początkowym okresie leczenia lub przy zbyt wysokich dawkach, mogą powodować nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego, prowadzące do zawrotów głowy lub nawet omdleń. Zjawisko to, nazywane hipotonią ortostatyczną, występuje szczególnie często przy zmianie pozycji z leżącej na stojącą. Jeśli pacjent doświadcza takich objawów, powinien niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, który może dostosować dawkę leku lub zmienić czas jego przyjmowania.
Niektóre suplementy diety mogą wchodzić w interakcje z lekami przeciwnadciśnieniowymi. Na przykład preparaty zawierające dziurawiec mogą zmniejszać skuteczność niektórych leków, a suplementy potasu mogą zwiększać ryzyko hiperkaliemii u pacjentów przyjmujących inhibitory ACE, sartany lub antagonisty aldosteronu. Przed zastosowaniem jakiegokolwiek suplementu diety należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Niektóre leki przeciwnadciśnieniowe, zwłaszcza w początkowym okresie leczenia, mogą powodować senność, zawroty głowy lub zaburzenia koncentracji, co może upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów. Pacjenci rozpoczynający leczenie przeciwnadciśnieniowe powinni zachować szczególną ostrożność podczas prowadzenia pojazdów czy obsługi maszyn, dopóki nie poznają swojej reakcji na lek.
Obrzęki kostek i podudzi są częstym działaniem niepożądanym blokerów kanałów wapniowych, szczególnie pochodnych dihydropirydyny. Aby zmniejszyć ich nasilenie, zaleca się:
Jeśli obrzęki są nasilone lub uciążliwe, należy skonsultować się z lekarzem, który może rozważyć zmianę leku na inny.
Niektóre leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego mogą wpływać na masę ciała. Beta-blokery mogą prowadzić do niewielkiego przyrostu masy ciała poprzez spowolnienie metabolizmu i zmniejszenie wydatku energetycznego. Diuretyki tiazydowe w początkowym okresie leczenia powodują utratę wody i sodu, co może prowadzić do redukcji masy ciała, jednak przy długotrwałym stosowaniu mogą sprzyjać przyrostowi masy ciała poprzez wpływ na metabolizm glukozy. Inhibitory ACE, sartany i blokery kanałów wapniowych są generalnie neutralne pod względem wpływu na masę ciała.
