Acard

Lek Acard jest dostępny bez recepty, przeznaczony jest do długotrwałego, profilaktycznego stosowania w chorobach, które grożą powstaniem zakrzepów i zatorów w naczyniach krwionośnych. M.in. w zapobieganiu zawałowi serca u osób dużego ryzyka; po świeżym zawale serca lub podejrzeniu świeżego zawału serca; w niestabilnej chorobie wieńcowej i innych schorzeń kardiologicznych.

Acard PRO

Acard PRO to lek zawierający kwas acetylosalicylowy, który hamuje zlepianie się płytek krwi i jest stosowany profilaktycznie w chorobach z ryzykiem zakrzepów i zatorów. Pomaga w zapobieganiu zawałom serca, udarom mózgu oraz innym powikłaniom naczyniowym. Lek stosuje się u osób z wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym oraz po przebytych epizodach chorobowych.

Acecardin

Acecardin to lek dostępny bez recepty, który zawiera substancję czynną – kwas acetylosalicylowy. Jest stosowany w chorobie niedokrwiennej serca oraz w sytuacjach klinicznych, w których celowe jest hamowanie agregacji płytek krwi. Działanie leku polega na hamowaniu zlepiania się (agregacji) płytek krwi, co zapobiega powstawaniu zakrzepów i zatorów w naczyniach krwionośnych.

Aclotin

Aclotin to lek przeciwpłytkowy zawierający tiklopidynę jako substancję czynną. Lek jest stosowany w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia udaru niedokrwiennego mózgu u pacjentów po przebytym epizodzie niedokrwienia naczyń mózgowych (po udarze niedokrwiennym mózgu, w przejściowych epizodach niedokrwienia) oraz zapobiegania ciężkim incydentom niedokrwienia u pacjentów z zarostową miażdżycą tętnic kończyn dolnych w przypadku chromania przestankowego. Preparat jest dostępny na receptę i jest stosowany w postaci tabletek powlekanych.

Actarosin

Actarosin to lek zawierający substancję czynną rozuwastatynę, która zmniejsza stężenie lipidów we krwi. Lek jest wskazany w leczeniu pierwotnej hipercholesterolemii (typu IIa) u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku 10 lat lub starszych lub mieszanej dyslipidemii (typu IIb) jako leczenie uzupełniające do diety, gdy stosowanie diety i innych niefarmakologicznych sposobów leczenia (np. ćwiczenia fizyczne, zmniejszenie masy ciała) jest niewystarczające.

Agapurin

Agapurin to lek, który poprawia krążenie krwi poprzez zwiększenie elastyczności czerwonych krwinek, hamuje krzepliwość i zmniejsza lepkość krwi, hamuje aktywność białych krwinek związaną ze stanem zapalnym. Stosowany jest głównie w zaburzeniach obwodowego krążenia tętniczego i tętniczo-żylnego spowodowanych miażdżycą, cukrzycą, a także zaburzeniami pochodzenia zapalnego lub czynnościowego. Lek jest dostępny na receptę.

Agapurin SR 400

Agapurin SR 400 to lek zawierający pentoksyfyllinę, który jest stosowany do poprawy krążenia krwi. Pentoksyfyllina zwiększa elastyczność czerwonych krwinek, hamuje agregację płytek krwi i zmniejsza lepkość krwi, co prowadzi do poprawy przepływu krwi. Agapurin SR 400 jest stosowany w leczeniu objawów niedokrwienia kończyn dolnych, takich jak ból nóg podczas chodzenia, ból spoczynkowy i owrzodzenia. Agapurin SR 400 jest dostępny tylko na receptę.

Agapurin SR 600

Agapurin SR 600 to lek na receptę, który poprawia krążenie krwi poprzez zwiększenie elastyczności czerwonych krwinek, hamuje krzepliwość i zmniejsza lepkość krwi, hamuje aktywność białych krwinek związaną ze stanem zapalnym. Lek ten leczy zaburzenia obwodowego krążenia tętniczego i tętniczo-żylnego spowodowane miażdżycą, cukrzycą, a także zaburzenia pochodzenia zapalnego lub czynnościowego. Stosowany jest również w przypadku zaburzeń krążenia w obrębie gałki ocznej, zaburzeń czynności ucha wewnętrznego (zaburzenia słuchu, nagła utrata słuchu itp.) spowodowane zaburzeniami krążenia oraz stanów niedokrwienia mózgu (stany po udarze mózgu, zaburzenia czynności mózgu pochodzenia naczyniowego z objawami takimi, jak brak koncentracji, zawroty głowy, zaburzenia pamięci itp.).

Agregex

Agregex to lek przeciwpłytkowy, który zawiera substancję czynną klopidogrel. Działa poprzez hamowanie zlepiania się płytek krwi, co zmniejsza ryzyko powstawania zakrzepów. Jest stosowany u dorosłych pacjentów, aby zapobiec tworzeniu się skrzeplin w stwardniałych naczyniach krwionośnych (tętnicach), co jest szczególnie ważne u pacjentów z miażdżycą. Każda tabletka zawiera 75 mg klopidogrelu.

Alliomint

Alliomint to lek roślinny, który zawiera substancję czynną Allii sativi bulbus, czyli cebulę czosnku. Jest dostępny bez recepty. Lek jest stosowany pomocniczo w profilaktyce miażdżycy oraz przeciw objawom przeziębienia. Jego skuteczność opiera się wyłącznie na długim okresie stosowania i doświadczeniu. Wskazania do stosowania obejmują łagodne postacie hiperlipidemii, profilaktykę miażdżycy oraz profilaktykę infekcji górnych dróg oddechowych.

Amaryl

Amaryl to lek w postaci tabletek, zawierający substancję czynną glimepiryd, który zmniejsza stężenie cukru we krwi. Jest stosowany w leczeniu i zapobieganiu cukrzycy typu 2. Glimepiryd zwiększa ilość insuliny uwalnianej przez trzustkę. Insulina zmniejsza stężenie glukozy we krwi. Amaryl jest wskazany w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych, zwłaszcza u pacjentów z nadwagą, gdy za pomocą samej diety i ćwiczeń fizycznych nie można uzyskać prawidłowej kontroli glikemii. Amaryl może być stosowany w leczeniu skojarzonym z metforminą lub insuliną. Lek jest dostępny na receptę.

Ampres

Ampres to lek w postaci roztworu do wstrzykiwań, który jest stosowany do znieczulenia miejscowego. Działa poprzez blokowanie wytwarzania i przewodzenia impulsów nerwowych, co pozwala na znieczulenie określonych części ciała i zapobiega odczuwaniu bólu podczas operacji. Lek jest przeznaczony wyłącznie dla osób dorosłych. Ampres jest dostępny na receptę.

Anacard medica protect

Anacard Medica Protect to lek w postaci tabletek dojelitowych, który zawiera kwas acetylosalicylowy. Jest przeznaczony do długotrwałego stosowania w chorobach z ryzykiem zakrzepów i zatorów naczyń krwionośnych. Lek ten działa poprzez zapobieganie zlepianiu się (agregacji) płytek krwi. Anacard Medica Protect jest dostępny bez recepty.

Anacard Protect

Anacard Protect to lek zawierający substancję czynną – kwas acetylosalicylowy. Jest to produkt leczniczy stosowany u pacjentów z chorobami, które stwarzają zagrożenie tworzenia się zakrzepów i zatorów w naczyniach krwionośnych. Wskazany jest do długotrwałego stosowania w profilaktyce chorób układu krążenia, które mogą powodować zakrzepy i zatory w naczyniach krwionośnych, takich jak zawał serca; niestabilna i stabilna choroba niedokrwienna serca. Jest dostępny bez recepty.

Apo-Clodin

Apo-Clodin to lek, który zawiera substancję czynną tyklopidynę. Jest to lek przeciwpłytkowy, który hamuje proces tworzenia zakrzepów i wydłuża czas krzepnięcia krwi. Stosuje się go u pacjentów, u których wystąpił udar niedokrwienny lub objawy poprzedzające udar. Lek ten jest dostępny na receptę.

Apo-Pentox 400 SR

Apo-Pentox 400 SR to lek na receptę, który zawiera pentoksyfilinę. Jest to substancja syntetyczna pochodząca od metyloksantyny, która zwiększa elastyczność krwinek czerwonych, co ułatwia ich krążenie w naczyniach włosowatych. Lek zmniejsza lepkość krwi, rozszerza naczynia krwionośne i działa przeciwzakrzepowo. Stosowany jest w łagodzeniu dolegliwości powodowanych przez długotrwałe zaburzenia krążenia tętniczego i tętniczo-żylnego kończyn o etiologii miażdżycowej i cukrzycowej.

Apo-Simva

Apo-Simva to lek dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną symwastatynę. Należy do grupy leków zwanych statynami. Lek ten zmniejsza poziom cholesterolu oraz triglicerydów we krwi pacjenta, co z kolei zmniejsza ryzyko wystąpienia takich niebezpiecznych stanów jak zawał serca czy udar niedokrwienny mózgu. Stosuje się go między innymi u osób chorych na miażdżycę oraz u osób z wysokim poziomem cholesterolu, gdy reakcja na dietę lub niefarmakologiczne metody leczenia jest niewystarczająca.

Apoauronarami

Apoauronarami jest stosowany do leczenia wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienia tętniczego), obniżenia ryzyka wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu, obniżenia ryzyka lub opóźnienia pogorszenia chorób nerek (niezależnie od tego czy pacjent choruje na cukrzycę), leczenia serca, gdy nie pompuje ono wystarczającej ilości krwi do reszty ciała (niewydolność serca) oraz leczenia po zawale serca powikłanym niewydolnością serca. Lek jest dostępny na receptę.

Aporoza

Aporoza to lek hipolipemizujący, który zawiera substancję czynną rozuwastatynę. Jest dostępny na receptę. Lek jest stosowany do leczenia pierwotnej hipercholesterolemii (typu IIa, w tym heterozygotycznej hipercholesterolemii rodzinnej) lub mieszanej dyslipidemii (typu IIb) u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku powyżej 6 lat. Stosuje się go jako uzupełnienie diety, gdy stosowanie diety i innych niefarmakologicznych sposobów leczenia (np. ćwiczenia fizyczne, zmniejszenie masy ciała) jest niewystarczające.

Areplex

Areplex to doustny lek w postaci okrągłych, różowych tabletek. Jest to lek przeciwpłytkowy, który zapobiega zakrzepom u osób po przebytym zawale serca, mających objawy miażdżycy, cierpiących na udar niedokrwienny, czy chorobę tętnic obwodowych. Lek jest dostępny na receptę. Wskazaniem do stosowania leku jest profilaktyka wtórna powikłań zakrzepowych w miażdżycy: u dorosłych pacjentów z zawałem mięśnia sercowego, z udarem, czy u osób cierpiących na chorobę tętnic obwodowych.

Arterios

Arterios to lek, który zawiera substancję czynną atorwastatynę. Jest to lek obniżający poziom cholesterolu we krwi, stosowany w leczeniu hipercholesterolemii oraz profilaktyce chorób sercowo-naczyniowych. Atoris działa poprzez hamowanie aktywności enzymu HMG-CoA reduktazy, który jest kluczowy w produkcji cholesterolu w wątrobie. Lek jest dostępny na receptę.

Asapro

Asapro to lek zawierający kwas acetylosalicylowy, który jest stosowany w profilaktyce zawału serca. Działa poprzez hamowanie agregacji płytek krwi, co zapobiega powstawaniu zakrzepów, które mogą prowadzić do zawału serca. Lek jest dostępny bez recepty. Wskazania do stosowania obejmują zapobieganie zawałowi serca u osób z podwyższonym ryzykiem sercowo-naczyniowym.

Asmag

Asmag to lek zawierający magnez w postaci wodoroasparaginianu. Jest stosowany w celu uzupełnienia niedoboru magnezu w organizmie. Jedna tabletka zawiera 20 mg jonów magnezu. Lek jest dostępny bez recepty. Wskazaniem do stosowania jest niedobór magnezu.

Asmag B

Asmag B to lek stosowany w celu uzupełnienia niedoborów magnezu w organizmie. Substancjami czynnymi produktu są magnezu wodoroasparaginian czterowodny oraz pirydoksyny chlorowodorek. Jedna tabletka zawiera 20mg jonów magnezu. Lek jest dostępny bez recepty. Wskazaniem do jego stosowania są niedobory magnezu w organizmie.

Asmag forte

Asmag Forte to lek dostępny bez recepty, który zawiera magnez w postaci wodoroasparaginianu czterowodnego. Każda tabletka zawiera 500 mg tej substancji, co odpowiada 34 mg jonów magnezu. Lek jest stosowany do uzupełnienia niedoboru magnezu w organizmie. Magnez jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania układu mięśniowego i nerwowego, pomaga w utrzymaniu zdrowych kości i zębów. Asmag Forte należy przyjmować po posiłku, popijając wodą.

Aspafar Farmapol

Aspafar Farmapol to lek dostępny bez recepty, który zawiera jony magnezu i potasu oraz aminokwas biorący udział w metabolizmie tkanki nerwowej. Lek ten wpływa stymulująco na czynność mózgu, usprawnia pamięć, poprawia koncentrację i samopoczucie, łagodzi odczuwanie zmęczenia i poprawia rytm snu. Jest stosowany do uzupełniania niedoboru magnezu i potasu, zwłaszcza w niemiarowościach i nadpobudliwości serca, profilaktycznie w chorobie niedokrwiennej serca, przy zagrożeniu zawałem, w rekonwalescencji pozawałowej, po przebytych chorobach zakaźnych lub zabiegach chirurgicznych, które doprowadziły do utraty magnezu i potasu. Jest również stosowany jako lek przeciwdziałający niepożądanym skutkom długotrwałego stosowania glikozydów nasercowych i leków moczopędnych.

Atozet

Lek Atozet zawiera dwa składniki czynne: ezetymib i atorwastatynę. Jest stosowany u pacjentów dorosłych w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu całkowitego, „złego” cholesterolu (LDL) oraz substancji tłuszczowych określanych mianem triglicerydów we krwi. Dodatkowo lek Atozet powoduje zwiększenie stężenia „dobrego” cholesterolu (HDL). Lek jest dostępny na receptę.

Beta Karoten Amara

Beta Karoten Amara to lek witaminowy, który zawiera betakaroten, najbardziej aktywny prekursor witaminy A. Betakaroten jest antyoksydantem, zapobiega powstawaniu wolnych rodników. Lek stosuje się w profilaktyce powikłań związanych z niedoborem witaminy A, w okresie wiosenno-letnim u osób z nadwrażliwością na działanie promieni słonecznych, uzupełniająco dla kobiet zażywających doustne środki antykoncepcyjne oraz stosujących dietę odchudzającą. Lek jest dostępny bez recepty.

Bewim

Bewim to lek przeciwpłytkowy, który zawiera substancję czynną prasugrel. Lek ten zmniejsza ryzyko wystąpienia zakrzepów w naczyniach krwionośnych, co jest szczególnie ważne dla osób po zawale mięśnia sercowego lub z niestabilną dławicą piersiową. Bewim jest dostępny na receptę.

Biosteron

Produkt leczniczy uzupełniający niedobory dehydroepiandrosteronu (DHEA). DHEA jest prekursorem androgenów i estrogenów. DHEA jest prohormonem, którego poziom spada wraz z wiekiem.

Bonacard

Bonacard to lek, który zawiera kwas acetylosalicylowy, substancję czynną, która skutecznie hamuje zlepianie się płytek krwi. Jest przeznaczony do długotrwałego stosowania w celu zapobiegania chorobom, które mogą prowadzić do powstania zakrzepów i zatorów w naczyniach krwionośnych. Stosuje się go w chorobie niedokrwiennej serca oraz sytuacjach klinicznych, w których celowe jest hamowanie agregacji płytek krwi. Jest dostępny bez recepty.

Carder

Carder to lek doustny stosowany w profilaktyce przeciwzakrzepowej w objawowej miażdżycy. Jest również stosowany w farmakoterapii zawału serca, a także ostrego zespołu wieńcowego. Lek jest dostępny na receptę.

Ceel

Ceel to preparat złożony, zawierający witaminę E oraz witaminę C. W jednej tabletce powlekanej znajduje się 50 mg kwasu askorbinowego (witamina C) i 100 mg all-rac-α-tokoferylu octanu (witamina E). Ceel jest lekiem złożonym, zawierającym witaminę E oraz witaminę C. Aktywność biologiczna witaminy E i witaminy C wynika przede wszystkim z ich właściwości antyoksydacyjnych. Preparat jest wskazany do leczenia niedoboru witaminy C i E, spowodowanego długotrwałym nieprawidłowym odżywianiem oraz zaburzeniami przemiany materii. Wspomaga również w miażdżycy, chorobie niedokrwiennej serca i jej wtórnej profilaktyce oraz we wszystkich chorobach, których etiologia związana jest ze stresem oksydacyjnym. Nie jest wymagana recepta do zakupu tego leku.

Cholib

Cholib to lek stosowany w leczeniu pierwotnej hipercholesterolemii lub mieszanej dyslipidemii. Jest to lek na receptę, który zawiera dwa składniki aktywne: fenofibrat i symwastatynę. Fenofibrat działa poprzez obniżanie poziomu tłuszczów (lipidów) w organizmie, a symwastatyna hamuje produkcję cholesterolu w wątrobie. Wskazaniem do stosowania Cholib jest kontrola poziomu cholesterolu u pacjentów, u których sama dieta i styl życia nie są wystarczające do osiągnięcia odpowiedniej kontroli.

Clogrel

Clogrel to lek zawierający substancję czynną klopidogrel. Jest to lek przeciwpłytkowy, który zmniejsza możliwość tworzenia się zakrzepów krwi. Klopidogrel znajduje zastosowanie w następujących schorzeniach: w zawale mięśnia sercowego, udarze niedokrwiennym, chorobie tętnic obwodowych, a także ostrym zespole wieńcowym bez uniesienia odcinka ST lub z uniesieniem odcinka ST – w obu przypadkach w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym. Jest dostępny na receptę.

Clopidix

Clopidix to lek przeciwpłytkowy, który zawiera substancję czynną klopidogrel. Jest stosowany w celu zapobiegania powstawaniu zakrzepów krwi u pacjentów, którzy przebyli zawał serca, udar mózgu lub mają problemy związane z krążeniem obwodowym. Lek jest dostępny na receptę.

Clopidogrel Accord

Clopidogrel Accord to lek w postaci tabletek powlekanych, który zapobiega zlepianiu się płytek krwi, zmniejszając ryzyko powstawania zakrzepów krwi w naczyniach krwionośnych. Jest stosowany w profilaktyce powikłań zakrzepowych w miażdżycy, u dorosłych pacjentów z zawałem mięśnia sercowego, udarem niedokrwiennym lub rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych. Lek jest dostępny na receptę.

Clopidogrel Acino

Clopidogrel Acino to lek przeciwpłytkowy, który hamuje agregację płytek krwi. Jest stosowany w profilaktyce powikłań zakrzepowych w miażdżycy u pacjentów z zawałem serca, udarem niedokrwiennym lub rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych. Lek jest dostępny na receptę.

Clopidogrel Acino Pharma

Clopidogrel Acino Pharma to lek przeciwpłytkowy, który działa poprzez hamowanie agregacji (sklejania) płytek krwi. Jest stosowany w leczeniu ostrego bólu, gdy inne leki przeciwbólowe nie są skuteczne. Lek ten obniża ciśnienie tętnicze krwi i poprawia ukrwienie serca. Jest dostępny na receptę.

Clopidogrel Actavis

Clopidogrel Actavis to lek, który zapobiega zlepianiu się płytek krwi, co zmniejsza ryzyko powstawania zakrzepów krwi w naczyniach krwionośnych. Jest on stosowany w profilaktyce powikłań zakrzepowych w miażdżycy, takich jak zawał mięśnia sercowego, udar niedokrwienny oraz choroba tętnic obwodowych. Lek ten jest dostępny na receptę.

Clopidogrel Apotex

Clopidogrel Apotex to lek przeciwpłytkowy, który działa poprzez hamowanie patologicznej agregacji płytek krwi. Jest stosowany profilaktycznie w leczeniu miażdżycy u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego, udarem niedokrwiennym oraz rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych. Lek jest dostępny na receptę.

Clopidogrel Arrow

Clopidogrel Arrow to lek przeciwpłytkowy, który jest dostępny na receptę. Jest stosowany w profilaktyce przeciwzakrzepowej u pacjentów z objawową miażdżycą, po przebytych zawałach, udarach niedokrwiennych mózgu. Działa poprzez hamowanie procesu agregacji płytek krwi, co ostatecznie prowadzi do zmniejszenia ryzyka tworzenia zakrzepów we krwi oraz wystąpienia powikłań zakrzepowych.

Clopidogrel Aurovitas

Clopidogrel Aurovitas to lek przeciwpłytkowy, który hamuje agregację płytek krwi. Jest on często stosowany w profilaktyce powikłań zakrzepowych u pacjentów z zawałem serca, udarem niedokrwiennym lub rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych. Lek jest dostępny na receptę.

Clopidogrel BGR

Clopidogrel BGR to lek przeciwpłytkowy, który zawiera substancję czynną klopidogrel. Jest on stosowany w celu zapobiegania problemom związanych z zakrzepicą (tworzeniem się skrzepów krwi) u pacjentów cierpiących na choroby serca, takie jak niestabilna dławica piersiowa lub zawał mięśnia sercowego. Lek ten jest dostępny na receptę.

Clopidogrel Bluefish

Clopidogrel Bluefish to lek przeciwpłytkowy, który zawiera substancję czynną klopidogrel. Jest stosowany u dorosłych pacjentów w celu zapobiegania tworzeniu się zakrzepów krwi w stwardniałych miażdżycowo naczyniach krwionośnych. Wskazany jest również u dorosłych z zawałem mięśnia sercowego, z udarem niedokrwiennym lub z rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych. Lek ten jest dostępny na receptę.

Clopidogrel Generics

Clopidogrel Generics to lek przeciwpłytkowy, który zapobiega tworzeniu się zakrzepów w tętnicach dotkniętych miażdżycą. Jest stosowany u dorosłych pacjentów z zawałem mięśnia sercowego, udarem niedokrwiennym, rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych oraz ostrym zespołem wieńcowym. Lek jest dostępny na receptę.

Clopidogrel Genoptim

Clopidogrel Genoptim to lek przeciwpłytkowy dostępny na receptę, który jest stosowany w celu zapobiegania tworzeniu się zakrzepów (skrzeplin) w naczyniach krwionośnych, stwardniałych w procesie znanym jako miażdżyca tętnic. Lek ten jest zalecany dla pacjentów, którzy doświadczyli zawału mięśnia sercowego, udaru niedokrwiennego lub mają rozpoznaną chorobę tętnic obwodowych. Może być również stosowany u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym lub nieregularnym biciem serca, znanym jako migotanie przedsionków.

Clopidogrel GSK

Clopidogrel GSK to lek przeciwpłytkowy, który działa poprzez hamowanie agregacji (sklejania) płytek krwi. Jest to prolek, który jest szybko wchłaniany i przekształcany w wątrobie do postaci aktywnej. Lek ten jest stosowany w profilaktyce przeciwzakrzepowej u pacjentów z objawową miażdżycą, ostrym zespołem wieńcowym lub ostrym zawałem mięśnia sercowego. Jest dostępny na receptę.

Clopidogrel HCS

Clopidogrel HCS to lek przeciwpłytkowy, który jest dostępny na receptę. Substancją czynną tego leku jest klopidogrel. Lek ten jest stosowany w celu zapobiegania tworzeniu się zakrzepów (skrzeplin) w stwardniałych miażdżycowo naczyniach krwionośnych (tętnicach), które mogą prowadzić do wystąpienia zdarzeń związanych z miażdżycą tętnic, takich jak udar mózgu, zawał serca lub zgon. Klopidogrel HCS jest również wskazany u dorosłych pacjentów z migotaniem przedsionków i przynajmniej jednym czynnikiem ryzyka powikłań naczyniowych, u których leczenie antagonistami witaminy K nie może być zastosowane, a ryzyko krwawienia jest niewielkie.

Clopidogrel Jenson

Clopidogrel Jenson to lek przeciwzakrzepowy w postaci tabletek powlekanych. Lek ten zapobiega zlepianiu się płytek krwi, co zmniejsza ryzyko powstawania zakrzepów krwi w naczyniach krwionośnych. Jest stosowany u osób chorych na miażdżycę, po przebytych zawałach, udarach niedokrwiennych mózgu. Lek Clopidogrel Jenson jest dostępny na receptę.

Miażdżyca – leczenie farmakologiczne

Miażdżyca to przewlekła choroba zapalna tętnic, charakteryzująca się tworzeniem blaszek miażdżycowych w ścianach naczyń krwionośnych. Jest jedną z głównych przyczyn chorób sercowo-naczyniowych, które stanowią najczęstszą przyczynę zgonów na całym świecie. Choroba rozwija się podstępnie przez wiele lat, często bezobjawowo, a jej pierwsze symptomy mogą pojawić się dopiero między 40. a 60. rokiem życia. Proces miażdżycowy może rozpocząć się już w dzieciństwie, ale dopiero w późniejszych latach prowadzi do poważnych powikłań, takich jak zawał serca, udar mózgu czy choroba niedokrwienna kończyn dolnych. Prawidłowe rozpoznanie i wdrożenie kompleksowego leczenia, obejmującego zarówno zmianę stylu życia, farmakoterapię, jak i w określonych przypadkach leczenie zabiegowe, pozwala skutecznie kontrolować rozwój choroby i zmniejszyć ryzyko groźnych powikłań.

blaszki miażdżycowe w ścianach naczyń krwionośnych

Czym jest miażdżyca?

Miażdżyca (arteriosklezroza) to przewlekła choroba zapalna tętnic, w przebiegu której dochodzi do tworzenia charakterystycznych zmian w ścianie naczyń krwionośnych, zwanych blaszkami miażdżycowymi. Blaszki te składają się głównie z lipidów (tłuszczów), cholesterolu, komórek zapalnych i tkanki łącznej. Z czasem blaszki miażdżycowe powiększają się, twardnieją i mogą ulegać zwapnieniu, co prowadzi do zwężenia światła tętnic i ograniczenia przepływu krwi do narządów.

Proces miażdżycowy rozpoczyna się, gdy cholesterol LDL (tzw. „zły cholesterol”) przenika przez śródbłonek tętnic i gromadzi się w ich ścianie. Organizm rozpoznaje to jako zagrożenie i wysyła komórki obronne – monocyty, które po przekształceniu w makrofagi (komórki żerne) pochłaniają cholesterol, zamieniając się w tzw. komórki piankowate. Te wypełnione cholesterolem komórki są budulcem dla blaszki miażdżycowej.

Szczególnie niebezpieczne jest pęknięcie blaszki miażdżycowej, które może prowadzić do powstania zakrzepu krwi, całkowitego zamknięcia naczynia i w konsekwencji do niedokrwienia i martwicy tkanek. Paradoksalnie, największą skłonność do pękania mają młode blaszki miażdżycowe, które często nie powodują jeszcze istotnego zwężenia tętnicy. Dlatego zawał serca czy udar mózgu mogą pojawić się nagle, bez wcześniejszych objawów.

Czynniki ryzyka rozwoju miażdżycy

Rozwój miażdżycy zależy od wielu czynników, które można podzielić na modyfikowalne (takie, na które mamy wpływ) i niemodyfikowalne.

Modyfikowalne czynniki ryzyka:

  1. Zaburzenia lipidowe:
    • Podwyższony poziom cholesterolu całkowitego
    • Wysoki poziom cholesterolu LDL („złego cholesterolu”)
    • Niski poziom cholesterolu HDL („dobrego cholesterolu”)
    • Podwyższony poziom trójglicerydów
  2. Nieprawidłowy styl życia:
    • Dieta bogata w tłuszcze nasycone i trans
    • Palenie tytoniu (jeden z najsilniejszych czynników ryzyka)
    • Siedzący tryb życia i brak aktywności fizycznej
    • Nadmierne spożycie alkoholu
  3. Choroby towarzyszące:
    • Nadciśnienie tętnicze
    • Cukrzyca i insulinooporność
    • Otyłość, szczególnie typu brzusznego
    • Przewlekły stres

Niemodyfikowalne czynniki ryzyka:

  1. Wiek – ryzyko rośnie wraz z wiekiem, szczególnie po 65. roku życia
  2. Płeć – mężczyźni są bardziej narażeni do momentu menopauzy u kobiet
  3. Predyspozycje genetyczne – rodzinne występowanie chorób sercowo-naczyniowych
  4. Obecność już istniejących powikłań miażdżycy

Objawy miażdżycy

Miażdżyca przez wiele lat może przebiegać bezobjawowo. Objawy pojawiają się dopiero wtedy, gdy blaszka miażdżycowa istotnie zwęża światło tętnicy (zwykle powyżej 50%) lub gdy dojdzie do jej pęknięcia i powstania zakrzepu. Symptomy zależą od tego, które naczynia krwionośne zostały dotknięte chorobą.

Miażdżyca tętnic wieńcowych:

  • Dławica piersiowa (ból wieńcowy) – uczucie ucisku, pieczenia lub dławienia za mostkiem, pojawiające się podczas wysiłku fizycznego i ustępujące po odpoczynku
  • Promieniowanie bólu do lewego barku, ramienia, szyi lub żuchwy
  • Duszność, szczególnie przy wysiłku
  • Zmęczenie przy niewielkim wysiłku
  • W skrajnych przypadkach – zawał serca

Miażdżyca tętnic kończyn dolnych:

  • Chromanie przestankowe – ból mięśni łydek pojawiający się podczas chodzenia i ustępujący po odpoczynku
  • Drętwienie i sztywność mięśni nóg
  • Zimna, blada skóra kończyn
  • Osłabienie tętna na stopach
  • Trudności z gojeniem się ran na nogach
  • W zaawansowanych przypadkach – martwica tkanek i gangrena

Miażdżyca tętnic szyjnych i mózgowych:

  • Zawroty i bóle głowy
  • Zaburzenia widzenia (przemijające zaniewidzenie jednego oka)
  • Problemy z mową i równowagą
  • Drętwienie lub osłabienie twarzy i kończyn
  • Przejściowe ataki niedokrwienne (TIA)
  • Udar mózgu

Miażdżyca tętnic nerkowych:

  • Trudne do kontrolowania nadciśnienie tętnicze
  • Pogorszenie funkcji nerek
  • Obrzęki

Miażdżyca aorty brzusznej:

  • Ból w dolnej części pleców
  • Tętniaki aorty brzusznej

Objawy psychiczne w miażdżycy:

Zmniejszony dopływ krwi do mózgu może również powodować zmiany o podłożu psychicznym:

  • Zaburzenia pamięci i koncentracji
  • Zwiększona drażliwość
  • Napady agresji
  • Stany depresyjne
  • Splątanie

Diagnostyka miażdżycy

Wczesne wykrycie miażdżycy jest kluczowe dla skutecznego zapobiegania jej powikłaniom. Diagnostyka obejmuje:

Badania laboratoryjne:

  • Lipidogram (cholesterol całkowity, LDL, HDL, trójglicerydy)
  • Poziom glukozy na czczo i hemoglobiny glikowanej (HbA1c)
  • Badania funkcji nerek i wątroby
  • Markery stanu zapalnego (CRP)

Badania obrazowe i czynnościowe:

  • USG Doppler tętnic (szyjnych, kończyn)
  • Elektrokardiogram (EKG)
  • Próba wysiłkowa
  • Echokardiografia
  • Tomografia komputerowa tętnic wieńcowych
  • Koronarografia (angiografia tętnic wieńcowych)
  • Rezonans magnetyczny naczyń

Badania dodatkowe:

  • Pomiar wskaźnika kostka-ramię (ABI) w diagnostyce miażdżycy tętnic kończyn dolnych
  • Badanie ciśnienia tętniczego i próby ortostatyczne

Leczenie miażdżycy

Leczenie miażdżycy jest kompleksowe i wymaga wielokierunkowego podejścia, obejmującego modyfikację stylu życia, farmakoterapię, a w określonych przypadkach także leczenie zabiegowe.

Modyfikacja stylu życia

Zmiana stylu życia stanowi podstawę zarówno profilaktyki, jak i leczenia miażdżycy:

  1. Dieta antymiażdżycowa:
    • Ograniczenie spożycia nasyconych kwasów tłuszczowych (tłuste mięsa, sery, masło)
    • Eliminacja tłuszczów trans (produkty typu fast food, twarde margaryny)
    • Zwiększenie spożycia nienasyconych kwasów tłuszczowych (olej rzepakowy, oliwa z oliwek, tłuste ryby morskie)
    • Zwiększenie spożycia błonnika (warzywa, owoce, produkty pełnoziarniste)
    • Ograniczenie spożycia cukrów prostych i soli
    • Włączenie do diety produktów o działaniu przeciwzapalnym i obniżającym cholesterol (czosnek, siemię lniane, orzechy)
  2. Regularna aktywność fizyczna:
    • 30-60 minut aktywności aerobowej 5-7 dni w tygodniu (marsz, pływanie, jazda na rowerze)
    • Ćwiczenia siłowe 2-3 razy w tygodniu
    • Unikanie długotrwałego siedzenia
  3. Zaprzestanie palenia tytoniu – kluczowy element redukcji ryzyka sercowo-naczyniowego
  4. Kontrola masy ciała – dążenie do osiągnięcia prawidłowego BMI (18,5-24,9)
  5. Ograniczenie spożycia alkoholu
  6. Redukcja stresu – techniki relaksacyjne, mindfulness, joga

Leczenie farmakologiczne

Farmakoterapia miażdżycy koncentruje się na kontroli czynników ryzyka oraz stabilizacji blaszek miażdżycowych:

1. Leki obniżające poziom cholesterolu:

Statyny:

Stanowią podstawę farmakologicznego leczenia miażdżycy. Hamują enzym HMG-CoA reduktazę, kluczowy w produkcji cholesterolu w wątrobie, obniżając poziom LDL nawet o 30-50%. Dodatkowo wykazują działanie przeciwzapalne i stabilizujące blaszkę miażdżycową.

Najczęściej stosowane statyny:

  • Atorwastatyna (Atoris, Sortis) – jedna z najsilniejszych statyn, stosowana w dawkach 10-80 mg
  • Rosuwastatyna (Crestor, Roswera) – bardzo skuteczna w obniżaniu LDL, stosowana w dawkach 5-40 mg
  • Simwastatyna (Zocor, Simvasterol) – stosowana w dawkach 10-40 mg
  • Prawastatyna i fluwastatyna – rzadziej stosowane, mniej skuteczne

Działania niepożądane statyn to głównie bóle mięśniowe, podwyższenie enzymów wątrobowych oraz ryzyko rozwoju cukrzycy przy długotrwałym stosowaniu wysokich dawek.

Ezetimib:

Hamuje wchłanianie cholesterolu w jelitach. Często stosowany w skojarzeniu ze statynami dla wzmocnienia efektu hipolipemizującego.

Preparaty:

  • Ezetimib (Ezetrol, Ezolip, Ezen)
  • Preparaty złożone ze statyną, np. Inegy (ezetimib + simwastatyna)
Fibraty:

Działają głównie na obniżenie poziomu trójglicerydów i podwyższenie HDL. Stosowane głównie u pacjentów z hipertriglicerydemią.

Najczęściej stosowane:

  • Fenofibrat (Fenardin, Lipanthyl)
  • Ciprofibrat (Lipanor)
Kwasy omega-3:

Wykazują działanie hipolipemizujące, szczególnie w zakresie obniżenia trójglicerydów. Mają także właściwości przeciwzapalne i przeciwzakrzepowe.

Inhibitory PCSK9:

Nowoczesne leki biologiczne stosowane u pacjentów z bardzo wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym, u których tradycyjne leczenie jest nieskuteczne.

  • Alirokumab (Praluent)
  • Ewolokumab (Repatha)

2. Leki przeciwpłytkowe:

Zapobiegają tworzeniu się zakrzepów na blaszkach miażdżycowych.

Najczęściej stosowane:

  • Kwas acetylosalicylowy (Acard, Aspirin Cardio) – podstawowy lek w dawce 75-150 mg/dobę
  • Klopidogrel (Plavix, Clopidogrel KRKA) – alternatywa dla ASA lub stosowany razem z ASA w określonych sytuacjach
  • Tiklopidyna (Aclotin) – rzadziej stosowana ze względu na działania niepożądane
  • Tikagrelor (Brilique) i prasugrel – nowsze leki przeciwpłytkowe stosowane głównie po ostrych zespołach wieńcowych

3. Leki hipotensyjne:

Kontrola ciśnienia tętniczego jest kluczowa w zapobieganiu miażdżycy i jej powikłaniom.

Główne grupy leków:

  • Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE-I) – np. ramipril, perindopril
  • Antagoniści receptora angiotensyny II (ARB) – np. telmisartan, walsartan
  • Beta-blokery – np. bisoprolol, metoprolol
  • Antagoniści wapnia – np. amlodypina
  • Diuretyki – np. indapamid, hydrochlorotiazyd

4. Leki przeciwcukrzycowe:

U pacjentów z cukrzycą właściwa kontrola glikemii jest ważnym elementem zapobiegania progresji miażdżycy.

Nowsze grupy leków przeciwcukrzycowych, takie jak inhibitory SGLT-2 (empagliflozyna, dapagliflozyna) oraz agoniści receptora GLP-1 (liraglutyd, semaglutyd), wykazują dodatkowe korzyści w postaci redukcji ryzyka sercowo-naczyniowego.

Leczenie zabiegowe

W zaawansowanych przypadkach miażdżycy, gdy dochodzi do istotnego zwężenia tętnic, konieczne może być leczenie zabiegowe:

1. Angioplastyka z implantacją stentu:

Polega na mechanicznym poszerzeniu zwężonej tętnicy za pomocą balonu, a następnie umieszczeniu w niej stentu (metalowej siateczki), który podtrzymuje światło naczynia. Obecnie stosuje się głównie stenty uwalniające leki (DES), które zmniejszają ryzyko ponownego zwężenia.

2. Pomostowanie aortalno-wieńcowe (by-passy):

Chirurgiczna metoda leczenia miażdżycy tętnic wieńcowych, polegająca na wszczepieniu pomostów naczyniowych, które omijają miejsca zwężenia. Jako materiał do pomostów wykorzystuje się najczęściej:

  • Tętnicę piersiową wewnętrzną
  • Żyłę odpiszczelową pobraną z nogi pacjenta
  • Tętnicę promieniową

3. Endarterektomia:

Zabieg polegający na chirurgicznym usunięciu blaszki miażdżycowej z tętnicy. Najczęściej wykonywany w przypadku zwężenia tętnicy szyjnej w celu zapobiegania udarowi mózgu.

4. Tromboliza i trombektomia:

Metody stosowane w leczeniu ostrego zamknięcia tętnicy spowodowanego zakrzepem. Tromboliza polega na podaniu leku rozpuszczającego skrzeplinę, a trombektomia na jej mechanicznym usunięciu.

Profilaktyka miażdżycy

Profilaktyka miażdżycy powinna być prowadzona już od najmłodszych lat, gdyż pierwsze zmiany miażdżycowe mogą pojawiać się już w dzieciństwie. Kluczowe elementy profilaktyki to:

  1. Zdrowa dieta:
    • Bogata w warzywa i owoce (minimum 400 g dziennie)
    • Zawierająca produkty pełnoziarniste
    • Z ograniczoną zawartością tłuszczów nasyconych i trans
    • Bogata w nienasycone kwasy tłuszczowe (oliwa z oliwek, olej rzepakowy, ryby)
    • Z niską zawartością soli (poniżej 5 g dziennie)
    • Z ograniczoną ilością cukrów prostych i alkoholu
  2. Regularny wysiłek fizyczny:
    • Minimum 150 minut umiarkowanego wysiłku tygodniowo
    • Aktywność fizyczna rozłożona na 4-5 dni w tygodniu
  3. Niepalenie tytoniu i unikanie biernego palenia
  4. Kontrola masy ciała i dążenie do utrzymania prawidłowego BMI
  5. Regularne badania profilaktyczne:
    • Pomiar ciśnienia tętniczego
    • Kontrola poziom lipidów (od 40. roku życia co 5 lat, przy czynnikach ryzyka częściej)
    • Kontrola poziomu glukozy we krwi
  6. Leczenie chorób towarzyszących, takich jak nadciśnienie tętnicze, cukrzyca czy zaburzenia lipidowe

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Czy miażdżycę można całkowicie wyleczyć?

Miażdżyca jest chorobą przewlekłą, której nie można całkowicie wyleczyć, ale można skutecznie hamować jej rozwój i zapobiegać powikłaniom. Nowoczesne metody leczenia, w tym farmakoterapia i modyfikacja stylu życia, pozwalają na stabilizację lub nawet częściową regresję blaszek miażdżycowych. Aktualne badania sugerują, że intensywne leczenie statynami w połączeniu ze zdrowym stylem życia może prowadzić do zmniejszenia objętości blaszek miażdżycowych nawet o 7-10%.

W jakim wieku należy rozpocząć profilaktykę miażdżycy?

Profilaktyka miażdżycy powinna rozpoczynać się już w dzieciństwie poprzez kształtowanie zdrowych nawyków żywieniowych i zachęcanie do aktywności fizycznej. U dorosłych regularne badania kontrolne (lipidogram, pomiar ciśnienia) zaleca się rozpocząć od 40. roku życia, a w przypadku obciążeń rodzinnych lub innych czynników ryzyka – znacznie wcześniej.

Jak szybko działają leki na miażdżycę?

Efekt działania leków stosowanych w leczeniu miażdżycy pojawia się z różną szybkością:

  • Statyny obniżają poziom cholesterolu LDL już po kilku dniach, ale pełen efekt jest widoczny po około 4-6 tygodniach
  • Leki przeciwpłytkowe (jak ASA) zaczynają działać w ciągu kilku godzin
  • Leki hipotensyjne obniżają ciśnienie w ciągu kilku dni do tygodni

Jednak stabilizacja blaszek miażdżycowych i zmniejszenie ryzyka sercowo-naczyniowego to proces długotrwały, wymagający systematycznego przyjmowania leków przez wiele miesięcy i lat.

Czy dieta może zastąpić leki w leczeniu miażdżycy?

U osób z niewielkimi zmianami miażdżycowymi i nieznacznie podwyższonym poziomem cholesterolu, odpowiednia dieta i aktywność fizyczna mogą być wystarczające do normalizacji parametrów lipidowych. W badaniach wykazano, że dieta bogata w sterole roślinne, błonnik rozpuszczalny i nienasycone kwasy tłuszczowe może obniżyć poziom LDL nawet o 10-15%.

Jednak u osób z zaawansowaną miażdżycą, wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym lub znacznie podwyższonym poziomem cholesterolu, sama dieta nie jest wystarczająca i konieczne jest wdrożenie farmakoterapii.

Czy miażdżyca może dotyczyć dzieci?

Pierwsze zmiany miażdżycowe (w postaci nacieczeń tłuszczowych) mogą pojawiać się już w dzieciństwie, szczególnie u dzieci z czynnikami ryzyka, takimi jak otyłość, nieprawidłowa dieta czy obciążenia rodzinne. Badania autopsyjne u młodych osób, które zginęły w wypadkach, wykazały obecność wczesnych zmian miażdżycowych już w wieku nastoletnim. Objawowa miażdżyca u dzieci występuje jednak bardzo rzadko i dotyczy głównie przypadków ciężkich zaburzeń lipidowych uwarunkowanych genetycznie, takich jak rodzinna hipercholesterolemia.

Jaki jest związek między miażdżycą a zawałem serca lub udarem mózgu?

Miażdżyca jest główną przyczyną zawału serca i udaru niedokrwiennego mózgu. W przypadku zawału serca dochodzi do pęknięcia niestabilnej blaszki miażdżycowej w tętnicy wieńcowej, co prowadzi do powstania zakrzepu zamykającego światło naczynia i niedokrwienia mięśnia sercowego. Podobny mechanizm zachodzi w przypadku udaru niedokrwiennego mózgu, gdy blaszka miażdżycowa pęka w tętnicy szyjnej lub mózgowej, a powstały zakrzep odcina dopływ krwi do określonego obszaru mózgu.

Czy suplementy diety są skuteczne w leczeniu miażdżycy?

Wiele suplementów diety jest reklamowanych jako środki wspomagające leczenie miażdżycy, jednak ich skuteczność jest ograniczona i nie dorównuje lekom przepisywanym przez lekarza. Najlepiej przebadanymi suplementami o pewnym działaniu korzystnym dla układu sercowo-naczyniowego są:

  • Stanole i sterole roślinne – mogą obniżać LDL o 5-15%
  • Czerwony ryż drożdżowy – zawiera naturalną lowastatynę, ale jego jakość i dawkowanie są trudne do standaryzacji
  • Koenzym Q10 – może zmniejszać bóle mięśniowe u osób przyjmujących statyny
  • Kwasy omega-3 – mają działanie przeciwzapalne i obniżające trójglicerydy

Suplementy te mogą być stosowane jako uzupełnienie farmakoterapii i zdrowego stylu życia, ale nie powinny ich zastępować. Przed rozpoczęciem suplementacji należy skonsultować się z lekarzem.

Czy stres przyczynia się do rozwoju miażdżycy?

Przewlekły stres jest uznawany za czynnik ryzyka miażdżycy. Podczas stresu dochodzi do aktywacji układu współczulnego i wzrostu wydzielania hormonów stresu (kortyzolu, adrenaliny), które mogą:

  • Podwyższać ciśnienie tętnicze
  • Zwiększać stężenie glukozy we krwi
  • Nasilać stan zapalny w organizmie
  • Promować odkładanie tłuszczu trzewnego

Ponadto, osoby narażone na przewlekły stres częściej sięgają po używki (papierosy, alkohol) i nieprawidłowo się odżywiają, co dodatkowo przyspiesza rozwój miażdżycy. Techniki redukcji stresu, takie jak medytacja, joga czy mindfulness, mogą być cennym uzupełnieniem leczenia.

Jak często należy wykonywać badania kontrolne przy miażdżycy?

Częstotliwość badań kontrolnych zależy od stopnia zaawansowania choroby i obecności czynników ryzyka:

  • Osoby z rozpoznaną miażdżycą lub wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym powinny wykonywać lipidogram co 3-6 miesięcy, szczególnie po rozpoczęciu lub modyfikacji leczenia, a następnie co 6-12 miesięcy
  • Pomiar ciśnienia tętniczego zaleca się co 3-6 miesięcy u osób leczonych z powodu nadciśnienia, a u osób z prawidłowym ciśnieniem – raz w roku
  • Badania obrazowe (USG Doppler tętnic szyjnych, USG serca) wykonuje się zwykle co 1-2 lata, chyba że występują niepokojące objawy

Indywidualny harmonogram badań kontrolnych powinien być ustalony przez lekarza prowadzącego.