Żeby zapewnić najlepsze wrażenia, my oraz nasi partnerzy używamy technologii takich jak pliki cookies do przechowywania i/lub uzyskiwania informacji o urządzeniu. Wyrażenie zgody na te technologie pozwoli nam oraz naszym partnerom na przetwarzanie danych osobowych, takich jak zachowanie podczas przeglądania lub unikalny identyfikator ID w tej witrynie. Brak zgody lub jej wycofanie może niekorzystnie wpłynąć na niektóre funkcje.
Kliknij poniżej, aby wyrazić zgodę na powyższe lub dokonać szczegółowych wyborów. Twoje wybory zostaną zastosowane tylko do tej witryny. Możesz zmienić swoje ustawienia w dowolnym momencie, w tym wycofać swoją zgodę, korzystając z przełączników w polityce plików cookie lub klikając przycisk zarządzaj zgodą u dołu ekranu.
Przechowywanie lub dostęp do danych technicznych jest ściśle konieczny do uzasadnionego celu umożliwienia korzystania z konkretnej usługi wyraźnie żądanej przez subskrybenta lub użytkownika, lub wyłącznie w celu przeprowadzenia transmisji komunikatu przez sieć łączności elektronicznej.
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest niezbędny do uzasadnionego celu przechowywania preferencji, o które nie prosi subskrybent lub użytkownik.
Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do celów statystycznych.
Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do anonimowych celów statystycznych. Bez wezwania do sądu, dobrowolnego podporządkowania się dostawcy usług internetowych lub dodatkowych zapisów od strony trzeciej, informacje przechowywane lub pobierane wyłącznie w tym celu zwykle nie mogą być wykorzystywane do identyfikacji użytkownika.
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest wymagany do tworzenia profili użytkowników w celu wysyłania reklam lub śledzenia użytkownika na stronie internetowej lub na kilku stronach internetowych w podobnych celach marketingowych.
Zmagam się z depresją endogenną od 38 lat. W ramach leczenia przepisano mi silne leki psychotropowe, w tym Eliceę (escitalopram). Po około miesięcznej kuracji zacząłem dostrzegać pierwsze, delikatne oznaki poprawy samopoczucia. Warto podkreślić, że w moim przypadku nie zdiagnozowano fobii, a właśnie depresję endogenną. Z własnego doświadczenia mogę potwierdzić, że lek jest bezpieczny w stosowaniu, choć należy mieć świadomość możliwości wystąpienia działań niepożądanych. Proces leczenia wymaga cierpliwości, gdyż pierwsze efekty terapeutyczne pojawiają się stopniowo.
Od rozpoczęcia terapii escitalopramem w dniu 22 października zauważyłam znaczące zwiększenie apetytu. Jest to wyraźna zmiana w porównaniu do okresu przed rozpoczęciem leczenia. Obserwuję, że potrzeba spożywania posiłków jest intensywniejsza niż wcześniej, co może wpływać na kontrolę masy ciała podczas terapii.
Podczas terapii Escitalopramem Actavis zaobserwowałam znaczące nasilenie apetytu. Jest to bardzo wyraźna zmiana w porównaniu do okresu przed rozpoczęciem leczenia – odczuwam zdecydowanie silniejszą potrzebę spożywania posiłków, co może mieć wpływ na kontrolę masy ciała w trakcie kuracji.
Z dużym optymizmem chciałabym podzielić się moimi początkowymi doświadczeniami ze stosowaniem Escitalopramu Actavis. Jestem obecnie w piątym dniu terapii i właśnie zwiększyłam dawkę z 5 mg do 10 mg. Co niezwykle pozytywne i zaskakujące w moim przypadku – nie doświadczam żadnych skutków ubocznych, co jest dla mnie wyjątkowe, ponieważ zazwyczaj reaguję dość wrażliwie na różne preparaty. Z nadzieją oczekuję na dalszą poprawę samopoczucia w kolejnych tygodniach terapii.
Chciałbym podzielić się swoimi doświadczeniami z piątego dnia stosowania leku Escitalopram Actavis. Początkowe mdłości, które były dość uciążliwe, ustąpiły, jednak pojawiły się inne efekty uboczne, które znacząco wpływają na moje codzienne funkcjonowanie. Obserwuję całkowity brak apetytu oraz niepokojące uczucie zobojętnienia emocjonalnego. Dodatkowo odczuwam silne zmęczenie, zarówno fizyczne jak i psychiczne, któremu towarzyszy uporczywa senność. Czekam z niecierpliwością na 14. dzień terapii, mając nadzieję, że te nieprzyjemne skutki uboczne ustąpią. Jeśli jednak sytuacja się nie poprawi, będę zmuszony przerwać leczenie tym preparatem. Przesyłam wyrazy wsparcia wszystkim osobom zmagającym się z podobnymi trudnościami – wierzę, że ostatecznie uda nam się pokonać nasze słabości i osiągnąć upragnioną poprawę.
Dzielę się moim szczegółowym doświadczeniem ze stosowaniem Escitalopramu Actavis, mając nadzieję, że pomoże to osobom rozważającym rozpoczęcie terapii tym lekiem. Początkowo, podobnie jak wielu pacjentów, miałam spore obawy związane z potencjalnymi skutkami ubocznymi, co spowodowało, że przez kilka dni wahałam się przed rozpoczęciem kuracji.
W trakcie pierwszych dziesięciu dni rzeczywiście doświadczyłam skutków ubocznych, głównie w postaci nudności, które jednak stopniowo ustępowały. Przez około dwa tygodnie zmagałam się również z nasilonymi stanami lękowymi, co było trudne, szczególnie że w tym okresie nie odczuwałam jeszcze żadnej poprawy samopoczucia.
Przełom nastąpił po około czterech tygodniach stosowania leku. Zauważyłam znaczącą poprawę w codziennym funkcjonowaniu – mogłam bez problemów robić zakupy, nie odczuwałam dyskomfortu podczas stania w kolejkach, z przyjemnością chodziłam na spacery i, co najważniejsze, wróciłam do normalnego funkcjonowania w pracy.
Obecnie jestem w piątym tygodniu terapii. Przez większość czasu przyjmowałam dawkę 10 mg (z wyjątkiem pierwszego tygodnia, kiedy zaczęłam od 5 mg). Niedawno, w porozumieniu z lekarzem, zwiększyłam dawkę do 15 mg. Choć nie osiągnęłam jeszcze optymalnego stanu, jestem bardzo zadowolona z dotychczasowych postępów. Z optymizmem czekam na efekty zwiększonej dawki w kolejnych tygodniach leczenia.
Chciałbym podzielić się swoimi pozytywnymi doświadczeniami związanymi ze stosowaniem Escitalopramu. Już po 10 dniach przyjmowania leku w dawce 10 mg zauważyłem znaczącą poprawę samopoczucia. Z dotychczasowych skutków ubocznych występuje jedynie okresowe drżenie, które jest dla mnie akceptowalne w porównaniu z korzyściami terapeutycznymi. Wcześniej stosowałem Pramolan przez dłuższy okres, jednak efekty nie były zadowalające. Próbowałem również Trittico, ale musiałem przerwać terapię ze względu na złą tolerancję. Na podstawie własnych doświadczeń mogę powiedzieć, że Escitalopram sprawdza się w moim przypadku najlepiej, mimo że jestem na początku terapii. Warto zaznaczyć, że skutki uboczne często ustępują wraz z czasem stosowania leku, dlatego zalecam cierpliwość w procesie leczenia.
Mam wątpliwości odnośnie wpływu Escitalopramu Actavis na zmiany wagi podczas terapii. Czy ktoś z przyjmujących ten lek zaobserwował u siebie takie skutki uboczne? Interesują mnie szczególnie doświadczenia osób stosujących go długoterminowo i ich obserwacje dotyczące wahań masy ciała w trakcie leczenia.
Podzielę się swoją refleksją dotyczącą przyrostu wagi podczas terapii. Jest to dość częsty efekt uboczny, który zaobserwowałam również u siebie. Uważam, że najlepszym rozwiązaniem będzie rozpoczęcie regularnej aktywności fizycznej – planuję zapisać się do szkoły sportowej, która pomoże mi wrócić do właściwej wagi i poprawić ogólną kondycję. Systematyczne ćwiczenia pod okiem profesjonalistów powinny przynieść oczekiwane efekty.
Po dwutygodniowej terapii lekiem Escitalopram Actavis chciałabym podzielić się swoimi doświadczeniami i dowiedzieć się, czy inne osoby przechodziły przez podobne trudności. W trakcie przyjmowania leku zaobserwowałam u siebie dwa niepokojące objawy. Pierwszym z nich są zaburzenia widzenia, które utrudniają mi codzienne funkcjonowanie. Drugim, szczególnie trudnym objawem, są pojawiające się myśli samobójcze, których wcześniej nie doświadczałam. Jest to dla mnie bardzo niepokojąca sytuacja i chciałabym poznać doświadczenia innych pacjentów związane ze stosowaniem tego leku. Czy ktoś z Was przechodził przez podobne działania niepożądane podczas terapii Escitalopram Actavis? Jak sobie z tym radziliście?