Emanera

Emanera to lek zawierający ezomeprazol, który należy do grupy leków nazywanych inhibitorami pompy protonowej. Mechanizm działania tych preparatów polega na zmniejszaniu wydzielania kwasu żołądkowego, co pomaga w leczeniu różnych schorzeń układu pokarmowego.

Lek znajduje zastosowanie w leczeniu choroby refluksowej przełyku (GERD), która charakteryzuje się zarzucaniem kwaśnej treści żołądkowej do przełyku, powodując ból, stan zapalny i zgagę. Emanera może być przepisywany w celu wyleczenia uszkodzonego przełyku, zapobiegania nawrotom stanów zapalnych oraz łagodzenia nieprzyjemnych objawów towarzyszących tym schorzeniom.

Preparat wykazuje również wysoką przydatność w terapii choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy związanej z zakażeniem bakterią Helicobacter pylori. W takich przypadkach Emanera stosuje się w skojarzeniu z odpowiednimi antybiotykami, co pozwala na wyleczenie wrzodów i zapobieganie ich nawrotom.

Lek znajduje zastosowanie także w przypadku wrzodów żołądka wywołanych niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ). Może być stosowany zarówno w leczeniu już istniejących wrzodów, jak i profilaktycznie podczas terapii NLPZ. Dodatkowym wskazaniem jest zespół Zollingera-Ellisona, charakteryzujący się nadmierną produkcją kwasu żołądkowego wywołaną przez guz w trzustce.

U młodzieży w wieku 12 lat i starszej Emanera może być stosowany w leczeniu choroby refluksowej przełyku oraz choroby wrzodowej związanej z zakażeniem Helicobacter pylori. Lek charakteryzuje się dobrym profilem bezpieczeństwa i tolerancji u tej grupy pacjentów.

Jaki jest skład Emanera, jakie substancje zawiera?

Substancją czynną leku Emanera jest ezomeprazol w postaci dwuwodnej soli magnezowej. Preparat dostępny jest w dwóch mocach:

• 20 mg ezomeprazolu w jednej kapsułce dojelitowej twardej
• 40 mg ezomeprazolu w jednej kapsułce dojelitowej twardej

Pozostałe składniki wchodzące w skład Emanera to:

• sacharoza
• skrobia kukurydziana
• powidon K30
• sodu laurylosiarczan
• alkohol poliwinylowy
• tytanu dwutlenek (E 171)
• makrogol 3000 i makrogol 6000
• talk
• magnezu węglan ciężki
• kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer
• polysorbat 80

Otoczka kapsułki zawiera żelatynę, tytanu dwutlenek (E 171) oraz żelaza tlenek czerwony (E 172), który nadaje charakterystyczne zabarwienie kapsułkom. Kapsułki 20 mg mają kolor jasnoróżowy, natomiast kapsułki 40 mg są różowawe.

Jak dawkować Emanera?

Dawkowanie Emanera powinno być zawsze ustalane indywidualnie przez lekarza w zależności od stanu pacjenta, wieku oraz czynności wątroby. Lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty.

Dorośli w wieku 18 lat i starsi:

Leczenie choroby refluksowej przełyku (GERD):

• U pacjentów z niewielkim uszkodzeniem przełyku: 40 mg raz na dobę przez 4 tygodnie. W przypadku braku wyleczenia lekarz może zalecić przedłużenie terapii o kolejne 4 tygodnie
• Po wyleczeniu przełyku: 20 mg raz na dobę w dawce podtrzymującej
• Jeśli przełyk nie był uszkodzony: 20 mg na dobę
• Leczenie doraźne po wyrównaniu objawów: do 20 mg na dobę

Leczenie choroby wrzodowej z zakażeniem Helicobacter pylori:

• 20 mg dwa razy na dobę przez tydzień w skojarzeniu z antybiotykami (np. amoksycylina i klarytromycyna)

Leczenie i zapobieganie wrzodom związanym z NLPZ:

• Leczenie wrzodów: 20 mg raz na dobę przez 4-8 tygodni
• Zapobieganie wrzodom: 20 mg raz na dobę

Zespół Zollingera-Ellisona:

• 40 mg dwa razy na dobę jako dawka początkowa
• Maksymalna dawka: 80 mg dwa razy na dobę

Młodzież w wieku 12 lat i starsza:

• Choroba refluksowa przełyku: dawkowanie jak u dorosłych
• Leczenie zakażenia H. pylori: 20 mg dwa razy na dobę przez tydzień z antybiotykami

U pacjentów z ciężkimi chorobami wątroby lekarz może przepisać mniejszą dawkę. Kapsułki należy połykać w całości, popijając wodą, najlepiej o tej samej porze dnia.

Co zrobić w przypadku przedawkowania Emanera?

W przypadku zastosowania większej dawki Emanera niż przepisana przez lekarza, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Ważne jest, aby nie zwlekać z konsultacją medyczną.

Jeśli doszło do pominięcia dawki, należy zażyć ją tak szybko, jak to możliwe. Jednak jeśli zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki, należy opuścić pominiętą dawkę i kontynuować leczenie zgodnie z ustalonym schematem.

Nie należy stosować dawki podwójnej (dwóch dawek w tym samym czasie) w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Taka praktyka może prowadzić do niekorzystnych skutków zdrowotnych.

W przypadku jakichkolwiek wątpliwości związanych z dawkowaniem lub wystąpienia niepokojących objawów po zażyciu większej ilości leku, należy skontaktować się z najbliższym ośrodkiem medycznym lub zadzwonić na infolinię toksykologiczną.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Emanera – czy mogę spożywać alkohol?

Emanera może być stosowany z jedzeniem lub na czczo. Pokarm nie wpływa znacząco na wchłanianie leku, co daje pacjentom elastyczność w doborze pory przyjmowania preparatu.

W ulotce producenta nie ma bezpośrednich przeciwwskazań dotyczących spożywania alkoholu podczas terapii Emanera. Jednakże należy pamiętać, że alkohol może:

• Nasilać objawy choroby refluksowej przełyku
• Zwiększać ryzyko podrażnienia błony śluzowej żołądka
• Wpływać na gojenie się wrzodów
• Potęgować działania niepożądane leku

Zaleca się ograniczenie spożycia alkoholu podczas leczenia chorobami układu pokarmowego, niezależnie od stosowanej terapii. Pacjenci powinni skonsultować się z lekarzem w sprawie spożywania alkoholu, szczególnie w przypadku:

• Aktywnych wrzodów żołądka lub dwunastnicy
• Nasilonej choroby refluksowej przełyku
• Jednoczesnego stosowania innych leków
• Chorób wątroby

Podczas terapii warto również unikać pokarmów i napojów, które mogą nasilać objawy, takich jak ostre przyprawy, kawa, napoje gazowane, cytrusy oraz tłuste posiłki.

Czy można stosować Emanera w okresie ciąży i karmienia piersią?

Stosowanie Emanera w okresie ciąży i karmienia piersią wymaga szczególnej ostrożności i konsultacji z lekarzem. Decyzja o zastosowaniu leku powinna być podejmowana indywidualnie przez lekarza prowadzącego.

Ciąża:

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem Emanera. Lekarz oceni potencjalne korzyści terapii w relacji do możliwego ryzyka dla matki i dziecka.

Karmienie piersią:

Producent podaje, że brak jest danych dotyczących przenikania ezomeprazolu do mleka kobiet karmiących piersią. Z tego powodu nie należy przyjmować leku podczas karmienia piersią, chyba że lekarz uzna, iż korzyści z leczenia przeważają nad potencjalnym ryzykiem.

Wpływ na płodność:

Dostępne dane nie wskazują na negatywny wpływ ezomeprazolu na płodność. Jednak jak w przypadku każdego leku, planując ciążę należy skonsultować się z lekarzem w sprawie kontynuacji terapii.

W każdym przypadku korzyści z leczenia muszą przeważać nad potencjalnym ryzykiem, a decyzja powinna być podejmowana przez wykwalifikowanego lekarza na podstawie aktualnego stanu zdrowia pacjentki.

Jakie są skutki uboczne Emanera?

Jak każdy lek, Emanera może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego pacjenta one wystąpią. Większość działań niepożądanych jest łagodna i przemijająca.

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 10 pacjentów):

• Ból głowy
• Biegunka, bóle brzucha, zaparcia, wzdęcia
• Nudności lub wymioty
• Łagodne polipy żołądka

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 100 pacjentów):

• Obrzęk stóp i kostek
• Zaburzenia snu (bezsenność)
• Zawroty głowy, uczucie mrowienia, senność
• Suchość w jamie ustnej
• Wysypka skórna, swędzenie skóry
• Zmiany w wynikach badań krwi obrazujących czynność wątroby
• Złamania kości (przy długotrwałym stosowaniu w dużych dawkach)

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 1000 pacjentów):

• Zaburzenia krwi (zmniejszenie liczby białych krwinek lub płytek krwi)
• Małe stężenie sodu we krwi
• Uczucie pobudzenia, dezorientacji lub przygnębienia
• Zaburzenia smaku
• Zaburzenia wzroku
• Nagła zadyszka lub duszność
• Zapalenie jamy ustnej
• Choroby wątroby, łącznie z żółtaczką
• Utrata włosów
• Bóle stawów lub mięśni

Bardzo rzadkie działania niepożądane wymagające natychmiastowej konsultacji z lekarzem:

• Ciężkie reakcje alergiczne (świszczący oddech, obrzęk ust, języka, gardła)
• Ciężkie reakcje skórne (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna rozpływna martwica naskórka)
• Żółta skóra, ciemne zabarwienie moczu, zmęczenie (objawy chorób wątroby)
• Rozległa wysypka z wysoką temperaturą i powiększeniem węzłów chłonnych (zespół DRESS)

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Przy długotrwałym stosowaniu (powyżej 3 miesięcy) możliwe jest zmniejszenie stężenia magnezu we krwi, co może wymagać regularnej kontroli poziomu elektrolitów.

Czy mogę łączyć Emanera z innymi lekami?

Przed rozpoczęciem terapii Emanera należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, w tym preparatach dostępnych bez recepty, suplementach diety i lekach ziołowych.

Leki, których nie należy stosować równocześnie:

• Nelfinawir (lek stosowany w leczeniu zakażeń HIV) – bezwzględne przeciwwskazanie

Leki wymagające szczególnej ostrożności i monitorowania:

• Atazanawir (lek przeciw HIV) – może wymagać dostosowania dawkowania
• Ketokonazol, itrakonazol, worykonazol (leki przeciwgrzybicze) – zmniejszone wchłanianie
• Digoksyna (lek nasercowy) – zwiększone stężenie we krwi
• Erlotynib (lek przeciwnowotworowy) – zmniejszona skuteczność
• Fenytoina (lek przeciwpadaczkowy) – konieczne monitorowanie stężenia
• Warfaryna (lek przeciwzakrzepowy) – kontrola parametrów krzepnięcia
• Metotreksat (w dużych dawkach) – może wymagać czasowego odstawienia ezomeprazolu

Leki przeciwdepresyjne:

• Cytalopram, imipramina, klomipramina – możliwe zwiększenie stężenia we krwi

Inne istotne interakcje:

• Diazepam – przedłużone działanie
• Cylostazol – zwiększone stężenie
• Cyzapryd – zmiany w działaniu
• Klopidogrel – możliwe zmniejszenie działania przeciwpłytkowego
• Takrolimus – zwiększone stężenie we krwi
• Ryfampicyna – zmniejszenie skuteczności ezomeprazolu
• Ziele dziurawca – zmniejszenie stężenia ezomeprazolu

Szczególna uwaga przy terapii H. pylori:

W przypadku jednoczesnego stosowania amoksycyliny i klarytromycyny z Emanera w leczeniu zakażenia Helicobacter pylori, niezwykle ważne jest poinformowanie lekarza o wszystkich innych przyjmowanych lekach.

Pacjenci nie powinni samodzielnie rozpoczynać ani przerywać stosowania jakichkolwiek leków podczas terapii Emanera. Każda zmiana w leczeniu powinna być skonsultowana z lekarzem prowadzącym.

Aktualna ulotka leku Emanera

Aktualna charakterystyka produktu leczniczego (ChPL)