Repaglinide Teva

Repaglinide Teva to lek stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2. Pomaga trzustce w produkcji większej ilości insuliny, co prowadzi do obniżenia poziomu cukru we krwi. Jest dostępny na receptę.

Ristaben

Ristaben to doustny lek przeciwcukrzycowy, który zawiera substancję czynną sitagliptynę. Jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych w celu poprawy kontroli stężenia glukozy we krwi. Działa poprzez hamowanie aktywności peptydazy dipeptydylowej 4 (DPP-4) i zwiększanie stężenia hormonów inkretynowych. Lek jest dostępny na receptę.

Ristfor

Ristfor to doustny lek przeciwcukrzycowy, który zawiera dwie substancje czynne: sitagliptynę i metforminę. Te substancje działają w sposób uzupełniający się, zmniejszając stężenie glukozy we krwi u dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2. Lek jest dostępny na receptę i jest zwykle stosowany w połączeniu z dietą i ćwiczeniami fizycznymi.

Rybelsus

Rybelsus to lek zawierający semaglutyd, stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych, gdy dieta i wysiłek fizyczny nie wystarczają do kontrolowania poziomu cukru we krwi. Może być stosowany samodzielnie u pacjentów nietolerujących metforminy lub w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, w tym insuliną. Rybelsus pomaga obniżyć poziom cukru we krwi i zapobiegać długoterminowym komplikacjom związanym z cukrzycą.

Ryzodeg

Ryzodeg to lek zawierający długo działający oraz szybko działający analog insuliny ludzkiej. Preparat zawiera substancję insulinę aspart + insulinę degludec. Jest stosowany w leczeniu cukrzycy u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku powyżej 2 lat. Lek jest dostępny na receptę.

Sademlip

Lek Sademlip to połączenie dwóch składników leczniczych: sytagliptyny i metforminy. Sytagliptyna należy do grupy inhibitorów DPP-4, a metformina to biguanid. Działanie tych leków jest skoordynowane i pomaga w regulacji poziomu cukru we krwi u pacjentów z cukrzycą typu 2. Lek ten jest dostępny na receptę.

Salson

Salson to lek zawierający substancję czynną gliklazyd, który zmniejsza stężenie cukru we krwi. Jest stosowany w leczeniu i zapobieganiu cukrzycy typu 2. Każda tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu zawiera 60 mg gliklazydu. Lek jest dostępny na receptę.

Sansik

Sansik to lek, który zawiera substancję czynną linagliptynę. Należy do grupy doustnych leków przeciwcukrzycowych, które pomagają organizmowi w zmniejszaniu ilości cukru we krwi. Jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 u osób dorosłych, kiedy tej choroby nie można kontrolować we właściwy sposób za pomocą jednego doustnego leku przeciwcukrzycowego (metformina lub pochodne sulfonylomocznika) lub samej diety i ćwiczeń fizycznych. Lek Sansik jest dostępny na receptę.

Saxotin

Saxotin to lek doustny przeciwcukrzycowy, który zawiera substancję czynną wildagliptynę. Jest przeznaczony dla dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2, u których dieta i ćwiczenia fizyczne nie wystarczają do opanowania choroby. Lek pomaga kontrolować poziom cukru we krwi. Lekarz może przepisać go jako jedyny lek lub w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, jeśli te okazały się nieskuteczne. Saxotin jest dostępny na receptę.

Segluromet

Segluromet to lek stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych pacjentów. Zawiera dwie substancje czynne, ertugliflozynę i metforminę. Ertugliflozyna blokuje aktywność białka SGLT2 w nerkach, co powoduje wydalanie z moczem nadmiaru cukru obecnego we krwi. Metformina hamuje wytwarzanie cukru (glukozy) w wątrobie. Lek jest stosowany u pacjentów, których glikemia jest niedostatecznie kontrolowana za pomocą maksymalnie tolerowanej dawki metforminy w monoterapii, u pacjentów stosujących maksymalnie tolerowane dawki metforminy w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi w leczeniu cukrzycy oraz u pacjentów już leczonych ertugliflozyną w skojarzeniu z metforminą w postaci osobnych tabletek. Segluromet jest dostępny na receptę.

Semglee

Semglee to lek zawierający insulinę glarginę, który jest stosowany do kontroli poziomu cukru we krwi u osób dorosłych, młodzieży i dzieci od 2 roku życia z cukrzycą typu 1 oraz u dorosłych z cukrzycą typu 2. Jest to lek dostępny na receptę. Semglee jest podawany raz na dobę, zawsze o tej samej porze dnia. Dawkę leku ustala lekarz na podstawie wyników badań poziomu cukru we krwi pacjenta.

Sigletic

Sigletic to lek na receptę, który zawiera substancję czynną sytagliptynę. Jest to inhibitor DPP-4 (inhibitory dipeptydylopeptydazy-4), który pomaga obniżyć stężenie cukru we krwi u dorosłych z cukrzycą typu 2. Lek jest dostępny w postaci tabletek powlekanych. Wskazaniem do stosowania Sigletic jest cukrzyca typu 2 u pacjentów dorosłych w celu poprawy kontroli glikemii. Może być stosowany jako monoterapia lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi.

Simlerid

Simlerid to lek zawierający substancję czynną sytagliptynę, która należy do klasy leków nazywanych inhibitorami DPP-4 (inhibitory dipeptydylopeptydazy-4). Lek ten działa poprzez zmniejszenie stężenia cukru we krwi u dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2. Jest dostępny na receptę.

Siofor

Siofor to lek przeciwcukrzycowy z grupy biguanidów, który redukuje stężenie glukozy we krwi u chorych na cukrzycę typu 2. Lek ten zmniejsza wytwarzanie glukozy w wątrobie i wchłanianie jej w jelitach, a także poprawia metabolizm insuliny. Siofor występuje w różnych dawkach i formach, takich jak tabletki powlekane lub tabletki o przedłużonym uwalnianiu. Jest dostępny na receptę. Wskazaniem do stosowania jest leczenie cukrzycy typu 2, zwłaszcza u pacjentów z nadwagą, gdy za pomocą diety i ćwiczeń fizycznych nie można uzyskać prawidłowego stężenia glukozy we krwi.

Siofor XR

Siofor XR to lek na cukrzycę typu 2, który zawiera substancję czynną metforminy chlorowodorek. Metformina należy do grupy leków zwanych biguanidami i pomaga kontrolować poziom cukru i insuliny w organizmie. Siofor XR jest lekiem o przedłużonym uwalnianiu, co oznacza, że substancja czynna uwalnia się powoli w organizmie. Jest stosowany w leczeniu i zapobieganiu cukrzycy typu 2. Jest dostępny na receptę.

Sitaformil duo

Sitaformil duo to lek przeciwcukrzycowy, który zawiera dwa składniki: sytagliptynę i metforminę. Sytagliptyna jest inhibitorem DPP-4 (dipeptydylopeptydazy-4), który zwiększa stężenie inkretyn, hormonów stymulujących produkcję insuliny. Metformina, z kolei, należy do grupy biguanidów i działa poprzez zmniejszanie produkcji glukozy w wątrobie, zwiększanie wrażliwości tkanek na insulinę oraz spowalnianie wchłaniania glukozy z jelit. Lek jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2, szczególnie u pacjentów z nadwagą lub otyłością. Sitaformil duo jest dostępny na receptę.

Sitagliptin + Metformin hydrochloride +pharma

Lek Sitagliptin + Metformin hydrochloride +pharma jest lekiem przeciwcukrzycowym, który zawiera dwie substancje czynne: sytagliptynę i metforminę. Sytagliptyna należy do grupy leków nazywanych inhibitorami DPP-4, a metformina do grupy leków nazywanych biguanidami. Lek ten jest stosowany w celu poprawy kontroli glikemii u dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2. Może być stosowany jako jedyny lek przeciwcukrzycowy lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi. Jest dostępny na receptę.

Sitagliptin + Metformin hydrochloride APC

Lek Sitagliptin + Metformin hydrochloride APC to połączenie dwóch substancji leczniczych: sytagliptyny i metforminy. Sytagliptyna należy do grupy inhibitorów DPP-4, a metformina do grupy biguanidów. Działanie tych leków jest skoordynowane w celu wyrównania poziomu cukru we krwi u dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2. Lek ten pomaga zwiększyć stężenie insuliny uwalnianej po posiłku oraz zmniejszyć ilość cukru wytwarzanego przez organizm. Jest dostępny na receptę.

Sitagliptin + Metformin hydrochloride Grindeks

Sitagliptin + Metformin hydrochloride Grindeks to lek składający się z dwóch substancji czynnych: sytagliptyny i metforminy. Sytagliptyna należy do grupy inhibitorów DPP-4, a metformina do grupy biguanidów. Dzięki synergicznemu działaniu obu substancji, lek ten zwiększa stężenie insuliny uwalnianej po posiłku oraz zmniejsza ilość cukru wytwarzanego przez organizm. W połączeniu z odpowiednią dietą i aktywnością fizyczną, Sitagliptin + Metformin hydrochloride Grindeks pomaga w utrzymaniu prawidłowego poziomu cukru we krwi. Lek ten może być stosowany jako monoterapia lub w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, takimi jak insulina, pochodne sulfonylomocznika lub glitazony. Jest wskazany dla dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2. Lek jest dostępny na receptę.

Sitagliptin + Metformin hydrochloride Sandoz

Sitagliptin + Metformin hydrochloride Sandoz to lek przeciwcukrzycowy, który zawiera dwa składniki aktywne: sitagliptynę i chlorowodorek metforminy. Sitagliptyna jest inhibitorem dipeptydylopeptydazy-4 (DPP-4), który zwiększa poziom insuliny i zmniejsza poziom glukagonu w organizmie. Metformina jest lekiem z grupy biguanidów, który zmniejsza stężenie glukozy we krwi zarówno na czczo, jak i po posiłku. Lek jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2, zwłaszcza u pacjentów z nadwagą lub otyłością, którzy nie są w stanie kontrolować poziomu cukru we krwi za pomocą diety i ćwiczeń fizycznych. Jest dostępny na receptę.

Sitagliptin + Metformin hydrochloride TZF

Sitagliptin + Metformin hydrochloride TZF to połączenie dwóch substancji leczniczych: sitagliptyny, która należy do inhibitorów DPP-4, oraz metforminy, będącej biguanidem. Lek wykorzystywany jest w terapii dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2, pomagając kontrolować poziom cukru we krwi poprzez zwiększenie ilości insuliny uwalnianej po posiłkach oraz zmniejszanie produkcji cukru przez organizm. Stosowany w połączeniu z dietą i ćwiczeniami, lek może być także używany z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, takimi jak insulina, pochodne sulfonylomocznika lub glitazony.

Sitagliptin + Metformin Medreg

Sitagliptin + Metformin Medreg to lek przeciwcukrzycowy zawierający dwie substancje czynne: sytagliptynę (inhibitor DPP-4) oraz metforminę (z grupy biguanidów). Preparat jest przeznaczony do leczenia cukrzycy typu 2 u dorosłych pacjentów i działa poprzez zwiększenie wydzielania insuliny po posiłku oraz zmniejszenie produkcji glukozy przez organizm. Lek stosuje się w połączeniu z odpowiednią dietą i aktywnością fizyczną, jako monoterapię lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi.

Sitagliptin +pharma

Sitagliptin jest doustnym lekiem przeciwcukrzycowym, który działa poprzez hamowanie aktywności peptydazy dipeptydylowej 4 (DPP-4) i zwiększa stężenie hormonów inkretynowych. Jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 jako uzupełnienie diety i ćwiczeń fizycznych, pomagając kontrolować poziom cukru we krwi. Sitagliptin jest dostępny na receptę.

Sitagliptin Accord

Sitagliptin Accord to skuteczny lek przeciwdziałający cukrzycy typu 2, zawierający sitagliptynę. Jego działanie polega na zwiększeniu stężenia insuliny po posiłku oraz zmniejszeniu produkcji cukru przez organizm, co pomaga w zarządzaniu poziomem glukozy we krwi. Może być stosowany zarówno samodzielnie, jak i w kombinacji z innymi lekami przeciwcukrzycowymi.

Sitagliptin Adamed

Sitagliptin Adamed to lek przeciwcukrzycowy dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną sytagliptynę. Lek ten obniża stężenie glukozy we krwi u dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2. Sitagliptin Adamed jest wskazany do stosowania u dorosłych z cukrzycą typu 2 w celu poprawy kontroli glikemii. Może być stosowany samodzielnie lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi.

Sitagliptin Aflofarm

Sitagliptin Aflofarm zawiera substancję czynną sitagliptynę, należącą do inhibitorów DPP-4, stosowaną w leczeniu dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2. Lek ten zwiększa ilość insuliny uwalnianej po posiłkach oraz zmniejsza produkcję cukru przez organizm, pomagając w kontroli poziomu glukozy we krwi. Lekarz może zalecić stosowanie Sitagliptin Aflofarm wraz z dietą i ćwiczeniami, a także w kombinacji z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, takimi jak insulina, metformina czy glitazony.

Sitagliptin Aurovitas

Sitagliptin Aurovitas to lek stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2. Jest to doustny inhibitor dipeptydylopeptydazy-4 (DPP-4), który poprawia kontrolę glikemii poprzez zależny od glukozy wzrost insuliny i spadek glukagonu. Sitagliptin Aurovitas jest dostępny na receptę. Wskazany jest do stosowania w monoterapii lub w terapii skojarzonej z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, gdy dieta i ćwiczenia fizyczne nie zapewniają odpowiedniej kontroli glikemii.

SITAGLIPTIN BIOTON

Sitagliptin Bioton zawiera substancję czynną sitagliptynę, która należy do klasy inhibitorów DPP-4, stosowaną u dorosłych z cukrzycą typu 2 w celu obniżenia poziomu cukru we krwi. Lek zwiększa stężenie insuliny uwalnianej po posiłkach oraz zmniejsza produkcję cukru przez organizm. Lekarz może zalecić stosowanie Sitagliptin Bioton solo lub w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, takimi jak insulina, metformina, pochodne sulfonylomocznika czy glitazony, obok diety i ćwiczeń fizycznych.

Sitagliptin Grindeks

Sitagliptin Grindeks to lek przeciwcukrzycowy, który jest dostępny na receptę. Jest to inhibitor DPP-4 (dipeptydylopeptydazy 4), który działa poprzez zwiększanie stężenia hormonów inkretynowych, co prowadzi do obniżenia stężenia glukozy we krwi. Lek jest przeznaczony do stosowania u dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2, w celu poprawy kontroli glikemii.

Sitagliptin Medical Valley

Sitagliptin Medical Valley to lek zawierający substancję czynną sytagliptynę, która należy do grupy inhibitorów DPP-4. Dzięki temu lekowi możliwe jest zmniejszenie stężenia cukru we krwi u osób dorosłych z cukrzycą typu 2. Sitagliptin Medical Valley pomaga w uzyskaniu większego stężenia insuliny uwalnianej po posiłku oraz zmniejsza ilość cukru wytwarzanego przez organizm. Produkt leczniczy Sitagliptin Medical Valley jest wskazany do stosowania u dorosłych z cukrzycą typu 2 w celu poprawy kontroli glikemii. Lek jest dostępny na receptę.

Sitagliptin Medreg

to lek przeciwcukrzycowy zawierający sytagliptynę jako substancję czynną, który należy do nowoczesnej klasy leków nazywanych inhibitorami DPP-4 (inhibitory dipeptydylopeptydazy-4). Preparat został opracowany specjalnie do leczenia cukrzycy typu 2 u dorosłych pacjentów, gdzie stanowi istotne wsparcie w kontroli stężenia glukozy we krwi. Mechanizm działania opiera się na precyzyjnej regulacji procesów metabolicznych związanych z gospodarką węglowodanową. Sytagliptyna działa poprzez zwiększenie stężenia insuliny uwalnianej po posiłku, co pozwala

Sitagliptin Olpha

Sitagliptin Olpha to lek zawierający sytagliptynę, substancję z grupy inhibitorów DPP-4, stosowaną w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych. Lek pomaga zwiększyć stężenie insuliny uwalnianej po posiłku i zmniejsza ilość cukru wytwarzanego przez organizm, co prowadzi do obniżenia poziomu glukozy we krwi. Może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, takimi jak metformina, insulina czy pochodne sulfonylomocznika.

Sitagliptin Polpharma

Sitagliptin Polpharma to lek, który zawiera substancję czynną o nazwie sytagliptyna. Należy ona do grupy inhibitorów DPP-4, czyli leków, które pomagają w obniżeniu stężenia cukru we krwi u osób dorosłych z cukrzycą typu 2. Produkt leczniczy Sitagliptin Polpharma jest wskazany do stosowania u dorosłych z cukrzycą typu 2 w celu poprawy kontroli glikemii. Jest dostępny na receptę.

Sitagliptin Reddy

Sitagliptin Reddy to lek przeciwcukrzycowy, który jest dostępny na receptę. Zawiera substancję czynną o nazwie sitagliptyna, która należy do grupy leków nazywanych inhibitorami DPP-4 (inhibitory dipeptydylopeptydazy-4). Lek ten działa poprzez zmniejszanie stężenia glukozy we krwi u dorosłych z cukrzycą typu 2. Jest zwykle stosowany w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi i/lub dietą i ćwiczeniami, aby kontrolować poziom cukru we krwi.

Sitagliptin Sandoz

Sitagliptin Sandoz to lek przeciwcukrzycowy, który zawiera substancję czynną sitagliptynę. Jest to inhibitor dipeptydylopeptydazy IV (DPP-4), który zwiększa stężenie inkretyn, hormonów wytwarzanych w komórkach jelit, które nasilają wydzielanie insuliny. Lek jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2, zarówno jako monoterapia, jak i w skojarzeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi. Sitagliptin Sandoz jest dostępny na receptę.

Sitagliptin STADA

Sitagliptin STADA to lek stosowany u osób dorosłych w leczeniu cukrzycy typu 2. Może być stosowany jako jedyny lek lub w skojarzeniu z innymi lekami obniżającymi stężenie cukru we krwi (insuliną, metforminą, pochodnymi sulfonylomocznika lub glitazonami). Sitagliptin STADA zawiera substancję czynną sytagliptynę, która należy do klasy leków nazywanych inhibitorami DPP-4 (inhibitory dipeptydylopeptydazy-4), powodujących zmniejszenie stężenia cukru we krwi u dorosłych z cukrzycą typu 2. Jest dostępny na receptę.

Sitagliptin SUN

Sitagliptin SUN to nowoczesny lek przeciwcukrzycowy zawierający sitagliptynę, należący do inhibitorów DPP-4. Przeznaczony dla dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2, pomaga w regulacji poziomu cukru we krwi poprzez zwiększenie stężenia insuliny uwalnianej po posiłku oraz zmniejszenie produkcji cukru przez organizm. Sitagliptin SUN może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, takimi jak insulina czy metformina, wspierając skuteczne zarządzanie cukrzycą.

Sitagliptin Teva

Sitagliptin Teva to lek przeciwcukrzycowy, który zawiera substancję czynną o nazwie sitagliptyna. Należy do grupy leków nazywanych inhibitorami DPP-4 (inhibitory dipeptydylopeptydazy-4), które obniżają stężenie glukozy we krwi u dorosłych z cukrzycą typu 2. Jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 jako uzupełnienie diety i ćwiczeń fizycznych. Lek ten poprawia kontrolę glikemii poprzez zależny od glukozy wzrost insuliny i spadek glukagonu. Sitagliptin Teva jest dostępny na receptę.

Sitagliptin TZF

Sitagliptin TZF zawiera substancję czynną sitagliptynę, należacą do inhibitorów DPP-4, która pomaga obniżać poziom cukru we krwi u dorosłych z cukrzycą typu 2. Lek zwiększa stężenie insuliny uwalnianej po posiłkach oraz zmniejsza produkcję cukru przez organizm, pomagając kontrolować poziomy glukozy. Sitagliptin TZF może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami, takimi jak insulina, metformina, pochodne sulfonylomocznika czy glitazony, razem z dietą i ćwiczeniami fizycznymi.

Sitagliptin/Metformin hydrochloride Accord

Sitagliptin/Metformin hydrochloride Accord to skuteczna kombinacja sitagliptyny i metforminy, opracowana w celu regulacji poziomu cukru we krwi u dorosłych z cukrzycą typu 2. Poprawia działanie insuliny po posiłku i ogranicza produkcję cukru, wspierając zdrowie serca, nerek i oczu pacjentów.

Sitagliptin/Metformin hydrochloride Mylan

Sitagliptin/Metformin hydrochloride Mylan to zaawansowany lek przeciwcukrzycowy, łączący w sobie sitagliptynę i metforminę, dedykowany dla dorosłych z cukrzycą typu 2. Dzięki skojarzonemu działaniu, skutecznie zarządza poziomem cukru we krwi, wspierając zdrowie pacjentów w codziennym życiu. Może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi.

Sitagliptin/Metformin hydrochloride SUN

Sitagliptin/Metformin hydrochloride SUN to lek łączący sitagliptynę i metforminę, stosowany u dorosłych z cukrzycą typu 2. Sitagliptyna zwiększa wydzielanie insuliny po posiłku, a metformina zmniejsza produkcję cukru przez organizm. Razem, z dietą i ćwiczeniami, pomagają kontrolować poziom cukru we krwi i mogą być stosowane samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi.

Sitagliptin+Metformin HCL Medical Valley

Lek Sitagliptin+Metformin HCL Medical Valley zawiera dwie składniki aktywne: sitagliptynę oraz metforminę HCL. Sitagliptyna należy do grupy inhibitorów DPP-4, które pomagają w wyrównaniu poziomu cukru we krwi u pacjentów z cukrzycą typu 2. Z kolei metformina należy do grupy biguanidów, które pomagają w zmniejszeniu ilości cukru wytwarzanego przez organizm oraz zwiększeniu stężenia insuliny uwalnianej po posiłku. Lek ten może być stosowany jako jedyny lek przeciwcukrzycowy lub w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, takimi jak insulina, pochodne sulfonylomocznika lub glitazony. Produkt leczniczy Sitagliptin+Metformin HCL Medical Valley jest dostępny na receptę.

Sitagliptyna/Chlorowodorek metforminy Polpharma

Lek Sitagliptyna/Chlorowodorek metforminy Polpharma zawiera dwie substancje czynne: sytagliptynę i metforminę. Sytagliptyna należy do grupy inhibitorów DPP-4, natomiast metformina to biguanid. Dzięki skojarzonemu działaniu tych dwóch składników, lek ten pomaga w wyrównaniu poziomu cukru we krwi u dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2. Lek ten zwiększa stężenie insuliny uwalnianej po posiłku oraz zmniejsza ilość cukru wytwarzanego przez organizm. W połączeniu z odpowiednią dietą i aktywnością fizyczną, pomaga w obniżeniu poziomu cukru we krwi. Może być stosowany jako jedyny lek przeciwcukrzycowy lub w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, takimi jak insulina, pochodne sulfonylomocznika lub glitazony. Jest dostępny na receptę.

Starlix

Starlix to lek na receptę, którego substancją czynną jest nateglinid. Jest on wskazany w leczeniu skojarzonym z metforminą u pacjentów z cukrzycą typu 2, niewystarczająco kontrolowanej pomimo stosowania maksymalnej tolerowanej dawki samej metforminy. Każda tabletka powlekana zawiera 60 mg nateglinidu. Lek może powodować objawy sugerujące wystąpienie hipoglikemii, takie jak potliwość, drżenia, zawroty głowy, zwiększone łaknienie, kołatanie serca, nudności, zmęczenie i osłabienie.

Stayveer

Stayveer to lek stosowany w leczeniu tętniczego nadciśnienia płucnego (TNP) w celu poprawy wydolności wysiłkowej oraz złagodzenia objawów u pacjentów z III klasą czynnościową zaburzeń według klasyfikacji WHO. Jest to lek na receptę. Dostępny jest w postaci tabletek powlekanych. Wszystkie informacje dotyczące dawkowania i stosowania leku powinny być dostarczone przez lekarza prowadzącego.

Steglatro

Steglatro to lek przeciwcukrzycowy, który zawiera substancję czynną – ertugliflozynę. Działa poprzez wydalanie glukozy z moczem, co prowadzi do zmniejszenia stężenia glukozy we krwi. Jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych, w celu poprawy kontroli glikemii, jako leczenie wspomagające dietę i ćwiczenia fizyczne. Lek jest dostępny na receptę.

Steglujan

Steglujan to doustny lek przeciwcukrzycowy, który zawiera dwie substancje czynne: ertugliflozynę i sitagliptynę. Te substancje działają w sposób komplementarny, zmniejszając stężenie glukozy we krwi, co pomaga w kontroli cukrzycy typu 2. Lek jest dostępny na receptę. Wskazany jest dla dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2 jako uzupełnienie diety i programu ćwiczeń fizycznych w celu poprawy kontroli glikemii.

Suliqua

Suliqua to lek przeciwcukrzycowy podawany we wstrzyknięciach, który zawiera dwie substancje czynne: insulinę glargine i liksysenatyd. Insulina glargine to długo działający rodzaj insuliny, który pomaga w kontrolowaniu stężenia cukru (glukozy) we krwi przez cały dzień. Liksenaatyd to “analog GLP-1”, który pomaga organizmowi w wytwarzaniu własnej, dodatkowej insuliny w odpowiedzi na zwiększenie stężenia cukru we krwi oraz spowalnia wchłanianie cukru z pokarmów. Lek jest dostępny na receptę.

Suprovia

Suprovia to lek zawierający substancję czynną sitagliptynę, która należy do grupy leków nazywanych inhibitorami dipeptydylopeptydazy-4 (DPP-4). Lek ten działa poprzez zmniejszenie stężenia glukozy we krwi. Jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych pacjentów jako uzupełnienie diety i ćwiczeń fizycznych. Suprovia jest dostępna na receptę.

Leki na cukrzycę – przewodnik

Cukrzyca to przewlekła choroba metaboliczna charakteryzująca się podwyższonym poziomem glukozy we krwi. Jej leczenie obejmuje zarówno podejście niefarmakologiczne (odpowiednia dieta, regularna aktywność fizyczna), jak i farmakoterapię z wykorzystaniem różnych grup leków przeciwcukrzycowych. Każda z tych grup ma swój specyficzny mechanizm działania, zalety, wady oraz wskazania do stosowania. Ważny jest dobór odpowiedniej terapii dostosowanej do indywidualnych potrzeb pacjenta, etapu rozwoju choroby oraz chorób współistniejących. Nowoczesne podejście do leczenia cukrzycy koncentruje się nie tylko na obniżaniu poziomu glukozy we krwi, ale także na zmniejszaniu ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych, ochronie nerek oraz poprawie jakości życia pacjenta.

kobieta sprawdza poziom cukru we krwi

Cukrzyca typu 2 – istota choroby

Cukrzyca typu 2 to najczęstszy typ cukrzycy, który charakteryzuje się postępującym charakterem. W początkowym etapie rozwoju choroby mamy do czynienia z insulinoopornością, czyli stanem, w którym tkanki organizmu nie reagują prawidłowo na działanie insuliny. Trzustka próbuje kompensować ten stan poprzez zwiększone wydzielanie insuliny, co prowadzi do hiperinsulinemii. Z czasem komórki beta trzustki ulegają wyczerpaniu, co skutkuje zmniejszeniem wydzielania insuliny i postępującą hiperglikemią.

Postępujący charakter cukrzycy typu 2 wymaga dostosowania leczenia do aktualnego etapu rozwoju choroby. Początkowo może wystarczyć modyfikacja stylu życia i dieta, następnie włącza się leki doustne, by ostatecznie, gdy zawiodą inne metody, sięgnąć po insulinoterapię.

Leki stosowane w terapii cukrzycy typu 2

Metformina – lek pierwszego wyboru

Metformina należy do grupy pochodnych biguanidu i jest lekiem pierwszego wyboru w terapii cukrzycy typu 2. Jej główne działanie polega na zmniejszeniu wątrobowej produkcji glukozy oraz zwiększeniu wrażliwości tkanek obwodowych na insulinę.

Mechanizm działania:

  • Hamuje wątrobową produkcję glukozy
  • Zwiększa wrażliwość tkanek na insulinę
  • Zmniejsza wchłanianie glukozy z przewodu pokarmowego
  • Pozytywnie wpływa na gospodarkę lipidową

Zalety:

  • Nie powoduje hipoglikemii (gdy stosowana w monoterapii)
  • Nie prowadzi do przyrostu masy ciała, a nawet może sprzyjać jej redukcji
  • Poprawia profil lipidowy (obniża poziom trójglicerydów i LDL, zwiększa HDL)
  • Działa korzystnie na układ sercowo-naczyniowy

Działania niepożądane:

  • Dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego (nudności, biegunka, bóle brzucha)
  • Metaliczny posmak w ustach
  • Rzadko kwasica mleczanowa (głównie przy nieprzestrzeganiu przeciwwskazań)

Przeciwwskazania:

  • Niewydolność nerek (eGFR < 30 ml/min/1,73m²)
  • Ciężka niewydolność wątroby
  • Niewydolność oddechowa
  • Niewydolność serca (zaawansowana)
  • Nadużywanie alkoholu
  • Odwodnienie, ciężkie infekcje, wstrząs

Metformina jest dostępna w wielu preparatach, takich jak Glucophage, Siofor, Metformax, Formetic, o różnych dawkach (500 mg, 850 mg, 1000 mg) oraz w formach o przedłużonym uwalnianiu (XR, SR).

Pochodne sulfonylomocznika

Pochodne sulfonylomocznika działają poprzez stymulację komórek beta trzustki do zwiększonego wydzielania insuliny, niezależnie od aktualnego stężenia glukozy we krwi.

Główni przedstawiciele:

  • Glimepiryd (Amaryl, Diaril, Glibetic)
  • Gliklazyd (Diaprel MR, Diabrezide, Diazidan)
  • Glipizyd (Glibenese GITS)
  • Glikwidon (Glurenorm)

Zalety:

  • Szybkie działanie obniżające poziom glukozy
  • Łatwe dawkowanie
  • Doświadczenie w stosowaniu (wieloletnie)
  • Dostępność preparatów o zmodyfikowanym uwalnianiu

Wady:

  • Mogą powodować hipoglikemię
  • Przyrost masy ciała
  • Z czasem tracą skuteczność (wtórna nieskuteczność)
  • Możliwe interakcje z innymi lekami

Ze względu na ryzyko hipoglikemii i przyrostu masy ciała, a także pojawienie się nowszych leków przeciwcukrzycowych, pochodne sulfonylomocznika są obecnie rzadziej stosowane jako leki pierwszego rzutu.

Inhibitory SGLT-2 (flozyny)

Inhibitory kotransportera sodowo-glukozowego 2 (SGLT-2) to stosunkowo nowa grupa leków przeciwcukrzycowych. Ich działanie polega na blokowaniu reabsorpcji glukozy w nerkach, co prowadzi do zwiększonego wydalania glukozy z moczem.

Główni przedstawiciele:

  • Empagliflozyna (Jardiance)
  • Dapagliflozyna (Forxiga)
  • Kanagliflozyna (Invokana)
  • Ertugliflozyna (Steglatro)

Mechanizm działania:

  • Obniżenie progu nerkowego dla glukozy (z około 180-200 mg/dl do około 140 mg/dl)
  • Zwiększone wydalanie glukozy z moczem (nawet do 70-80 g/dobę)
  • Utrata kalorii (około 280-320 kcal/dobę)

Korzyści:

  • Redukcja masy ciała
  • Obniżenie ciśnienia tętniczego
  • Działanie kardioprotekcyjne i nefroprotekcyjne
  • Niezależność od insuliny (działanie pozatrzustkowe)
  • Niskie ryzyko hipoglikemii przy monoterapii

Działania niepożądane:

  • Infekcje dróg moczowych i narządów płciowych
  • Zwiększone ryzyko kwasicy ketonowej (choć rzadko)
  • Ryzyko odwodnienia i hipotensji
  • Zwiększone ryzyko amputacji kończyn dolnych (głównie kanagliflozyna)

Flozyny wykazują dodatkowe korzyści poza obniżaniem poziomu cukru we krwi. Zmniejszają ryzyko hospitalizacji z powodu niewydolności serca oraz spowalniają progresję choroby nerek. Jest to szczególnie ważne, gdyż choroby sercowo-naczyniowe i nefropatia to najczęstsze powikłania cukrzycy.

Leki inkretynowe

Do leków inkretynowych zaliczamy dwie główne grupy:

1. Agoniści receptora GLP-1

Agoniści receptora GLP-1 naśladują działanie naturalnego hormonu – glukagonopodobnego peptydu-1, który stymuluje wydzielanie insuliny w sposób zależny od poziomu glukozy we krwi.

Główni przedstawiciele:

  • Liraglutyd (Victoza)
  • Semaglutyd (Ozempic – postać iniekcyjna, Rybelsus – postać doustna)
  • Dulaglutyd (Trulicity)
  • Eksenatyd (Byetta, Bydureon)
  • Liksysenatyd (Lyxumia)

Zalety:

  • Niskie ryzyko hipoglikemii
  • Redukcja masy ciała
  • Działanie kardioprotekcyjne
  • Hamowanie apetytu i opóźnianie opróżniania żołądka
  • Niektóre preparaty podawane tylko raz w tygodniu

Wady:

  • Podawane głównie w formie iniekcji (z wyjątkiem doustnego semaglutydu)
  • Dolegliwości żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka)
  • Wysoki koszt terapii
  • Przeciwwskazania przy chorobach trzustki

Nowością w tej grupie jest tirzepatyd (Mounjaro) – podwójny agonista receptorów GIP i GLP-1, który wykazuje jeszcze silniejsze działanie niż pozostałe leki z tej grupy, zarówno w zakresie obniżania glikemii, jak i redukcji masy ciała.

2. Inhibitory DPP-4 (gliptyny)

Inhibitory dipeptydylopeptydazy-4 hamują enzym rozkładający naturalne inkretyny, zwiększając tym samym ich stężenie we krwi.

Główni przedstawiciele:

  • Sitagliptyna (Januvia)
  • Wildagliptyna (Galvus)
  • Linagliptyna (Trajenta)
  • Saksagliptyna (Onglyza)

Zalety:

  • Stosowane doustnie
  • Neutralne względem masy ciała
  • Niskie ryzyko hipoglikemii
  • Dobra tolerancja

Wady:

  • Umiarkowane obniżenie glikemii
  • Możliwe działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego
  • Możliwe zwiększenie ryzyka niewydolności serca (saksagliptyna)

Pozostałe grupy leków przeciwcukrzycowych

Inhibitory alfa-glukozydazy

Akarboza (Glucobay) jest głównym przedstawicielem tej grupy. Hamuje enzymy rozkładające węglowodany złożone w jelicie, co spowalnia wchłanianie glukozy po posiłku.

Zalety:

  • Zmniejszenie hiperglikemii poposiłkowej
  • Brak ryzyka hipoglikemii w monoterapii
  • Może być stosowana u osób starszych

Wady:

  • Częste dolegliwości żołądkowo-jelitowe (wzdęcia, biegunka)
  • Umiarkowana skuteczność w obniżaniu HbA1c
  • Konieczność przyjmowania z pierwszym kęsem posiłku

Pochodne tiazolidynodionu (glitazony)

Pioglitazon jest jedynym przedstawicielem tej grupy dostępnym obecnie na rynku. Zwiększa wrażliwość tkanek na insulinę poprzez aktywację receptorów PPAR-gamma.

Zalety:

  • Silne działanie uwrażliwiające na insulinę
  • Pozytywny wpływ na profil lipidowy
  • Niskie ryzyko hipoglikemii

Wady:

  • Retencja płynów i obrzęki
  • Przyrost masy ciała
  • Zwiększone ryzyko złamań kości
  • Przeciwwskazania przy niewydolności serca

Insulinoterapia w cukrzycy typu 2

Insulinoterapia w cukrzycy typu 2 jest zwykle wprowadzana, gdy leki doustne i iniekcyjne inne niż insulina przestają być skuteczne w kontrolowaniu poziomu glukozy we krwi. Może być również wprowadzona wcześniej w przypadku:

  • Znacznie podwyższonego poziomu glukozy przy rozpoznaniu
  • Ciąży
  • Ostrych sytuacji (zawał, udar, ciężka infekcja)
  • Zabiegu operacyjnego
  • Zaostrzenia niewydolności nerek lub wątroby

W cukrzycy typu 2 insulinoterapię najczęściej rozpoczyna się od wprowadzenia insuliny bazowej (długodziałającej), podawanej raz dziennie, zazwyczaj wieczorem. Jeśli taka terapia nie zapewnia dobrej kontroli glikemii, dodaje się insulinę szybkodziałającą do posiłków.

Rodzaje insuliny:

  • Insuliny szybkodziałające (Humalog, NovoRapid, Apidra)
  • Insuliny krótkodziałające (Actrapid, Gensulin R, Humulin R)
  • Insuliny o pośrednim czasie działania (Insulatard, Gensulin N, Humulin N)
  • Insuliny długodziałające (Lantus, Levemir, Tresiba)
  • Mieszanki insulinowe (Mixtard, Gensulin M, Humalog Mix)

Wady insulinoterapii:

  • Ryzyko hipoglikemii
  • Przyrost masy ciała
  • Konieczność wykonywania iniekcji
  • Potrzeba regularnego monitorowania glikemii

Strategie leczenia cukrzycy typu 2

Obecnie leczenie cukrzycy typu 2 opiera się na indywidualizacji terapii, która uwzględnia następujące czynniki:

  • Wiek pacjenta i przewidywaną długość życia
  • Czas trwania cukrzycy
  • Ryzyko hipoglikemii
  • Obecność powikłań makro- i mikronaczyniowych
  • Choroby współistniejące (szczególnie sercowo-naczyniowe i nerkowe)
  • Preferencje pacjenta i koszty leczenia

Etapy leczenia farmakologicznego

  1. Pierwszy etap: metformina jako leczenie początkowe wraz z modyfikacją stylu życia.
  2. Drugi etap: w przypadku nieosiągnięcia celu terapeutycznego dodaje się drugi lek. Wybór zależy od indywidualnych czynników:
    • U osób z chorobą sercowo-naczyniową lub wysokim ryzykiem jej wystąpienia – inhibitor SGLT-2 lub agonista receptora GLP-1
    • U osób z przewlekłą chorobą nerek – inhibitor SGLT-2
    • U osób z otyłością – agonista receptora GLP-1 lub inhibitor SGLT-2
    • U osób z niskim ryzykiem hipoglikemii – inhibitor DPP-4, inhibitor SGLT-2 lub agonista receptora GLP-1
    • U osób z ograniczonymi środkami finansowymi – pochodna sulfonylomocznika
  3. Trzeci etap: jeśli terapia dwulekowa nie jest skuteczna, dodaje się trzeci lek z innej grupy lub insulinę bazową.
  4. Czwarty etap: intensyfikacja insulinoterapii lub dodanie agonisty receptora GLP-1.

Monitorowanie skuteczności leczenia

Kluczowym parametrem oceny skuteczności leczenia cukrzycy jest hemoglobina glikowana (HbA1c), która odzwierciedla średni poziom glukozy we krwi z ostatnich 2-3 miesięcy. Zalecane wartości HbA1c zależą od indywidualnych czynników, ale ogólnie przyjmuje się:

  • ≤ 7,0% (53 mmol/mol) dla większości dorosłych pacjentów
  • < 6,5% (48 mmol/mol) dla pacjentów z krótkim czasem trwania cukrzycy, długim oczekiwanym czasem życia i brakiem znaczących chorób sercowo-naczyniowych
  • < 8,0% (64 mmol/mol) dla pacjentów w podeszłym wieku, z licznymi chorobami współistniejącymi i krótkim oczekiwanym czasem życia

Poza HbA1c monitoruje się także:

  • Glikemię na czczo i poposiłkową
  • Funkcję nerek (eGFR, albuminuria)
  • Parametry lipidowe
  • Ciśnienie tętnicze
  • Masę ciała

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Czy leki na cukrzycę są refundowane?

Większość leków przeciwcukrzycowych jest refundowana w różnym stopniu, zależnie od grupy lekowej i wskazań. Metformina jest refundowana dla wszystkich pacjentów z cukrzycą typu 2. Pochodne sulfonylomocznika również mają wysoki poziom refundacji. W przypadku nowszych leków, takich jak inhibitory SGLT-2 czy agoniści receptora GLP-1, refundacja może być ograniczona do pacjentów spełniających określone kryteria, np. z chorobą sercowo-naczyniową lub przewlekłą chorobą nerek.

Jak brać leki na cukrzycę?

Sposób przyjmowania leków przeciwcukrzycowych zależy od konkretnego preparatu:

  • Metformina – najlepiej przyjmować w trakcie lub po posiłku, aby zmniejszyć działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego. Formy o przedłużonym uwalnianiu (XR, SR) można przyjmować raz dziennie, zwykle wieczorem.
  • Pochodne sulfonylomocznika – zwykle przed posiłkami. Glimepiryd najczęściej przyjmuje się przed pierwszym głównym posiłkiem dnia. Formy o przedłużonym uwalnianiu (np. Diaprel MR) można przyjmować raz dziennie.
  • Inhibitory SGLT-2 – można przyjmować niezależnie od posiłków, najlepiej rano.
  • Inhibitory DPP-4 – większość można przyjmować niezależnie od posiłków.
  • Agoniści receptora GLP-1 – różne schematy dawkowania: niektóre podaje się raz dziennie (Victoza), inne raz w tygodniu (Ozempic, Trulicity).
  • Akarboza – musi być przyjmowana z pierwszym kęsem posiłku.

Zawsze należy stosować się do zaleceń lekarza i informacji zawartych w ulotce dla pacjenta.

Czy leki na cukrzycę mogą powodować przyrost masy ciała?

Niektóre leki przeciwcukrzycowe mogą prowadzić do przyrostu masy ciała, podczas gdy inne są neutralne pod tym względem lub nawet sprzyjają jej redukcji:

  • Mogą powodować przyrost masy ciała: insulina, pochodne sulfonylomocznika, glitazony.
  • Neutralne względem masy ciała: inhibitory DPP-4, akarboza.
  • Mogą sprzyjać redukcji masy ciała: metformina, inhibitory SGLT-2, agoniści receptora GLP-1.

Przy doborze terapii u pacjentów z nadwagą lub otyłością lekarz powinien uwzględniać wpływ leków na masę ciała.

Czy można odstawić leki na cukrzycę po normalizacji poziomu cukru?

Cukrzyca typu 2 jest chorobą przewlekłą o postępującym charakterze, dlatego zwykle nie zaleca się przerywania farmakoterapii po osiągnięciu docelowych wartości glikemii. W niektórych przypadkach, szczególnie przy znacznej redukcji masy ciała i zmianie stylu życia, możliwe jest zmniejszenie dawek leków lub nawet ich odstawienie, ale zawsze pod ścisłą kontrolą lekarza i przy regularnym monitorowaniu poziomu glukozy.

Które leki na cukrzycę powodują hipoglikemię?

Ryzyko hipoglikemii związane jest głównie z lekami zwiększającymi wydzielanie insuliny niezależnie od poziomu glukozy we krwi:

  • Insulina (najwyższe ryzyko)
  • Pochodne sulfonylomocznika (umiarkowane ryzyko)
  • Glinidy (umiarkowane ryzyko)

Niskie ryzyko hipoglikemii lub jej brak występuje przy stosowaniu:

  • Metforminy
  • Inhibitorów DPP-4
  • Inhibitorów SGLT-2
  • Agonistów receptora GLP-1 (w monoterapii)
  • Akarbozy
  • Glitazonów

Czy leki na cukrzycę mogą chronić przed powikłaniami sercowo-naczyniowymi?

Tak, niektóre nowsze leki przeciwcukrzycowe wykazują działanie kardioprotekcyjne niezależne od ich wpływu na glikemię:

  • Inhibitory SGLT-2 (empagliflozyna, kanagliflozyna, dapagliflozyna) – zmniejszają ryzyko hospitalizacji z powodu niewydolności serca oraz progresji przewlekłej choroby nerek. Empagliflozyna dodatkowo zmniejsza ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych.
  • Agoniści receptora GLP-1 (liraglutyd, semaglutyd, dulaglutyd) – zmniejszają ryzyko poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych (zawał serca, udar) szczególnie u osób z chorobą sercowo-naczyniową.

Te korzyści obserwowano w dużych badaniach klinicznych i są one uwzględniane w aktualnych wytycznych leczenia cukrzycy typu 2.

Czy leki na cukrzycę wchodzą w interakcje z innymi lekami?

Tak, niektóre leki przeciwcukrzycowe mogą wchodzić w interakcje z innymi lekami:

  • Metformina – może wchodzić w interakcje z jodowymi środkami kontrastowymi, niektórymi antybiotykami i lekami przeciwnowotworowymi.
  • Pochodne sulfonylomocznika – mogą wchodzić w interakcje z lekami przeciwzakrzepowymi, niektórymi antybiotykami, lekami przeciwzapalnymi, co może zwiększać ryzyko hipoglikemii.
  • Inhibitory SGLT-2 – ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu z diuretykami ze względu na ryzyko odwodnienia.

Zawsze należy informować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, aby uniknąć potencjalnych interakcji.