Tensyopar

Tensyopar to lek złożony zawierający dwie substancje czynne: metokarbamol w dawce 380 mg oraz paracetamol w dawce 300 mg w jednej tabletce. Preparat reprezentuje połączenie leku przeciwbólowego i przeciwgorączkowego z lekiem rozluźniającym mięśnie, co umożliwia kompleksowe podejście do leczenia dolegliwości mięśniowo-szkieletowych.

Główne wskazania do stosowania Tensyopar obejmują łagodzenie bólu i sztywności mięśni oraz leczenie bolesnych skurczów mięśniowych. Lek znajduje zastosowanie w przypadkach, gdy występują jednocześnie objawy bólowe oraz nadmierny skurcz mięśni, wymagające kompleksowego działania przeciwbólowego i rozluźniającego.

Mechanizm działania preparatu opiera się na synergistycznym efekcie dwóch składników aktywnych. Paracetamol działa przeciwbólowo i przeciwgorączkowo, zmniejszając odczuwanie bólu i obniżając podwyższoną temperaturę ciała. Metokarbamol natomiast wykazuje właściwości rozluźniające mięśnie, wpływając na ośrodkowy układ nerwowy i przyczyniając się do zmniejszenia napięcia oraz skurczów mięśniowych.

Leczenie Tensyopar powinno być prowadzone przez możliwie najkrótszy okres czasu. Czas trwania terapii uzależniony jest od nasilenia objawów, jednak nie powinien przekraczać 30 dni. Po ustąpieniu dolegliwości bólowych lekarz podejmuje decyzję o zakończeniu stosowania preparatu, co minimalizuje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych z długotrwałą terapią.

Preparat przeznaczony jest dla pacjentów dorosłych, przy czym osoby w podeszłym wieku mogą wymagać modyfikacji dawkowania w celu osiągnięcia optymalnego efektu terapeutycznego. Nie zaleca się stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności w tej grupie wiekowej.

Jaki jest skład Tensyopar, jakie substancje zawiera?

Każda tabletka Tensyopar zawiera dwie substancje czynne:

• Metokarbamol w ilości 380 mg – substancja o działaniu rozluźniającym mięśnie
• Paracetamol w ilości 300 mg – substancja przeciwbólowa i przeciwgorączkowa

Pozostałe składniki pomocnicze preparatu to:

• Kwas stearynowy
• Skrobia kukurydziana żelowana
• Kroskarmeloza sodowa
• Magnezu stearynian
• Krzemionka koloidalna bezwodna
• Powidon K-30
• Glicerolu distearynian (typ I)
• Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A)
• Talk

Tabletki mają postać okrągłych, obustronnie wypukłych, białych tabletek o średnicy 14 mm i wysokości 7 mm, z linią podziału po jednej stronie ułatwiającą rozkruszenie w celu ułatwienia połknięcia.

Dawkowanie Tensyopar zgodnie z ulotką

Dorośli pacjenci:

• Zalecana dawka standardowa: 2 tabletki od 4 do 6 razy na dobę, w zależności od nasilenia objawów
• Maksymalna dawka dobowa: nie więcej niż 12 tabletek w ciągu 24 godzin
• Minimalny odstęp między dawkami: 4 godziny

Pacjenci w podeszłym wieku:

• Zalecana dawka: 1 tabletka 4 razy na dobę
• Osoby starsze mogą wymagać mniejszej dawki dla osiągnięcia odpowiedniego złagodzenia objawów

Pacjenci z problemami nerek lub wątroby:

• Mogą wymagać dłuższych odstępów między dawkami
• W przypadku zaburzeń czynności nerek: 1 tabletka co 6-8 godzin
• Przy ciężkiej chorobie wątroby: maksymalnie 6 tabletek w ciągu 24 godzin

Tabletki należy połykać w całości bez rozgryzania, popijając odpowiednią ilością wody. Linia podziału służy jedynie ułatwieniu rozkruszenia w przypadku trudności z połknięciem całej tabletki.

Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki

W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki Tensyopar należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, farmaceutą lub oddziałem ratunkowym szpitala. Podczas zgłaszania się po pomoc medyczną należy wziąć ze sobą opakowanie leku w celu ułatwienia identyfikacji przyjętej substancji i dawki.

Przedawkowanie może wystąpić szczególnie w przypadku:

• Przekroczenia maksymalnej dawki dobowej 12 tabletek
• Skrócenia odstępów między dawkami poniżej 4 godzin
• Jednoczesnego stosowania innych preparatów zawierających paracetamol
• Stosowania u pacjentów z chorobami wątroby lub nerek bez odpowiedniej modyfikacji dawkowania

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W przypadku zapomnienia przyjęcia tabletki we właściwym czasie, należy ją przyjąć możliwie jak najszybciej, a następnie powrócić do zwykłego schematu dawkowania, zachowując minimalny 4-godzinny odstęp przed przyjęciem kolejnej dawki.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Tensyopar – czy mogę spożywać alkohol?

Alkohol należy całkowicie wykluczyć podczas stosowania Tensyopar. Spożywanie napojów alkoholowych może nasilać działanie depresyjne metokarbamolu na ośrodkowy układ nerwowy, zwiększając ryzyko wystąpienia senności, zawrotów głowy i zaburzeń koordynacji.

Szczególnie niebezpieczne jest stosowanie paracetamolu u pacjentów regularnie spożywających alkohol (trzy lub więcej napojów alkoholowych dziennie), ponieważ może to prowadzić do uszkodzenia wątroby. Pacjenci chorujący na przewlekły alkoholizm powinni przestrzegać szczególnych środków ostrożności i nie przyjmować więcej niż 2 g paracetamolu na dobę, co odpowiada maksymalnie 6 tabletkom Tensyopar.

Podczas stosowania leku nie ma szczególnych ograniczeń dotyczących spożywania pokarmów. Należy jednak pamiętać o:

• Unikaniu jednoczesnego stosowania innych preparatów zawierających paracetamol (leki przeciwprzeziębieniowe, obniżające gorączkę)
• Informowaniu lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach i suplementach
• Zachowaniu regularnych posiłków, szczególnie u osób z problemami żołądkowymi

Czy można stosować Tensyopar w okresie ciąży i karmienia piersią?

Ciąża:

Nie zaleca się stosowania Tensyopar w okresie ciąży. Jeśli pacjentka w trakcie leczenia stwierdzi, że jest w ciąży, powinna niezwłocznie skonsultować się ze swoim lekarzem, który dostosuje leczenie do jej stanu. Lekarz oceni stosunek korzyści do ryzyka i w razie potrzeby zaproponuje alternatywne metody leczenia bezpieczniejsze dla rozwijającego się płodu.

Karmienie piersią:

Kobiety karmiące piersią powinny skonsultować się z lekarzem przed przyjęciem Tensyopar. Lekarz omówi z pacjentką, czy powinna kontynuować karmienie piersią podczas stosowania leku.

Informacje dotyczące przenikania substancji czynnych do mleka matki:

• Metokarbamol: wykrywano w mleku psów, jednak brak danych dotyczących przenikania do mleka ludzkiego
• Paracetamol: przenika do mleka ludzkiego, ale nie w ilościach znaczących klinicznie

Decyzja o kontynuowaniu lub przerwaniu karmienia piersią podczas leczenia powinna być podjęta wspólnie z lekarzem, uwzględniając korzyści płynące z karmienia naturalnego oraz potencjalne ryzyko dla dziecka.

Skutki uboczne Tensyopar – informacje z ulotki

Reakcje wymagające natychmiastowego przerwania leczenia i kontaktu z lekarzem:

• Reakcje alergiczne: od prostej wysypki skórnej lub pokrzywki do cięższych reakcji anafilaktycznych lub obrzęku naczynioruchowego (obrzęk kończyn, twarzy, warg, ust lub gardła mogący powodować trudności z połykaniem lub oddychaniem)
• Żółtaczka: zażółcenie skóry i białkówek oczu wskazujące na zaburzenia wątroby
• Objawy zakażenia: gorączka i ból mogące wskazywać na zmiany dotyczące białych krwinek lub płytek krwi
• Drgawki lub omdlenie

Działania niepożądane rzadkie (mogą występować u nie więcej niż 1 na 1000 osób):

• Ból głowy, zawroty głowy lub uczucie oszołomienia
• Zapalenie spojówek z niedrożnością nosa
• Spadek ciśnienia krwi, metaliczny smak w jamie ustnej
• Wzrost aktywności aminotransferaz wątrobowych
• Gorączka, złe samopoczucie

Działania niepożądane bardzo rzadkie (mogą występować u nie więcej niż 1 na 10 000 osób):

• Nudności, wymioty
• Nerwowość, lęk, dezorientacja, drżenie, senność
• Niewyraźne widzenie, oczopląs (szybkie i mimowolne ruchy gałek ocznych)
• Małe stężenie cukru we krwi, spadek częstości rytmu serca
• Zaczerwienienie skóry (uderzenia gorąca)
• Toksyczny wpływ na nerki (ciemne zabarwienie moczu)
• Duszność

Działania niepożądane o częstości nieznanej:

• Delikatne zaburzenia koordynacji mięśni, utrata pamięci
• Bezsenność, podwójne widzenie
• Zgaga, suchość w jamie ustnej, zmęczenie, biegunka
• Kwasica metaboliczna u pacjentów z ciężką chorobą przyjmujących paracetamol

Interakcje leku Tensyopar z innymi lekami

Interakcje związane z metokarbamolem:

• Barbiturany (leki przeciwpadaczkowe, nasenne) – wzmocnienie działania depresyjnego
• Leki zmniejszające apetyt – modyfikacja działania ośrodkowego
• Leki przeciwcholinergiczne (stosowane w leczeniu skurczów jelit, pęcherza moczowego, choroby lokomocyjnej)
• Leki psychotropowe (przeciwlękowe, przeciwdepresyjne) – nasilenie sedacji
• Leki znieczulające – konieczność poinformowania anestezjologa o stosowaniu preparatu
• Antycholinesteraza (leki stosowane w miastenii)

Interakcje związane z paracetamolem:

• Doustne leki przeciwzakrzepowe – możliwość wzmocnienia działania
• Leki przeciwpadaczkowe – zmniejszenie skuteczności, zwiększenie hepatotoksyczności paracetamolu
• Chloramfenikol (antybiotyk) – modyfikacja metabolizmu
• Środki antykoncepcyjne – wpływ na metabolizm hormonalny
• Diuretyki – możliwość wpływu na funkcję nerek
• Izoniazyd (lek przeciwgrużliczy) – zwiększenie ryzyka hepatotoksyczności
• Metoklopramid i domperydon – wpływ na wchłanianie
• Probenecyd (lek przeciwdnawy) – modyfikacja wydalania
• Propranolol – wpływ na metabolizm paracetamolu
• Ryfampicyna – indukcja enzymów wątrobowych
• Zydowudyna – możliwość interakcji u pacjentów z HIV
• Cholestyramina – zmniejszenie wchłaniania paracetamolu

Szczególnie istotne ostrzeżenia:

• Nie należy stosować z flukloksacyliną (antybiotyk) z powodu ryzyka kwasicy metabolicznej
• Unikać jednoczesnego stosowania z innymi analgetykami bez konsultacji z lekarzem
• Informować wszystkich lekarzy o stosowaniu Tensyopar przed zabiegami lub przepisywaniem nowych leków

Ulotka Tensyopar – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów