Wirusy grypy (inaktywowane, osłabione) stosowane w szczepionkach – informacje w pigułce (podsumowanie farmaceuty)
Wirus grypy – rodzaj wirusa z rodziny Orthomyxoviridae, który jest odpowiedzialny za grypę. Wyróżnia się trzy typy wirusa: A, B i C. Typ A jest zakaźny u ludzi i zwierząt. Typ B jest chorobotwórczy tylko dla człowieka, a przebieg choroby jest łagodniejszy niż w przypadku wirusa typu A. Natomiast typ C zakaża ludzi i świnie, a przebieg infekcji jest bezobjawowy. Wirus grypy występuje cały rok, jednak jego szczyt przypada w Polsce w okresie jesienno-zimowym.
W farmacji wirus grypy występuje w szczepionce, która zawiera jego cząstki lub powierzchniowe białka. Szczepienie chroni przed zachorowaniem, łagodzi objawy jeśli zachorujemy oraz zmniejsza ryzyko wystąpienia groźnych dla zdrowia powikłań grypy. Szczepionkę podaje się dzieciom od 6 miesiąca życia i dorosłym. Po zaszczepieniu, układ odpornościowy wytwarza przeciwciała przeciwko chorobie. Odporność rozwija się przez 2-3 tygodnie i trwa nawet do 12 miesięcy. Szczepienia zaleca się szczególnie osobom chorym na różnego rodzaju choroby przewlekłe (cukrzyca, choroby układu oddechowego, choroby układu krążenia). Przed każdym szczepieniem należy skontaktować się z lekarzem.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Wirus grypy: kompleksowy przewodnik dla pacjentów
Grypa nie jest zwykłym przeziębieniem – to poważna choroba zakaźna, która rocznie dotyka miliardy ludzi na całym świecie i może prowadzić do życiozagrażających powikłań. W Polsce co roku rejestruje się od kilkuset tysięcy do kilku milionów przypadków zachorowań na grypę, przy czym szczyt przypadków przypada na miesiące zimowe – od stycznia do marca. Wbrew powszechnemu przekonaniu, grypa może być śmiertelna, szczególnie dla osób z grup ryzyka, w tym seniorów powyżej 65. roku życia, małych dzieci, kobiet w ciąży oraz osób z chorobami przewlekłymi. Zgodnie z danymi Światowej Organizacji Zdrowia, grypa powoduje rocznie 290 000-650 000 zgonów na całym świecie. Kluczowe znaczenie ma więc zrozumienie natury tej choroby, jej objawów, skutecznych metod leczenia dostępnych w polskim systemie ochrony zdrowia oraz przede wszystkim – skutecznych sposobów zapobiegania. Najnowsze badania naukowe z 2024 i 2025 roku przynoszą przełomowe odkrycia dotyczące leczenia przeciwwirusowego, nowych szczepionek mRNA oraz zmieniającej się epidemiologii grypy po pandemii COVID-19. Szczególnie istotne dla polskich pacjentów są aktualne informacje o dostępnych lekach przeciwwirusowych, takich jak oseltamivir (Tamiflu, Tamivil), ich skuteczności, kosztach oraz refundacji w ramach NFZ, a także o programie szczepień ochronnych obejmującym bezpłatne szczepienia dla dzieci, seniorów i kobiet w ciąży.
Wirusologia – natura i budowa wroga
Wirus grypy należy do rodziny Orthomyxoviridae i jest jednym z najbardziej zmiennych patogenów zakaźnych człowieka. Istnieją cztery główne typy wirusów grypy: A, B, C i D, przy czym tylko typy A i B wywołują epidemie sezonowe u ludzi. Struktura wirusa jest złożona – to otoczkowy patogen o średnicy 50-120 nanometrów, którego genom składa się z ośmiu segmentów RNA o ujemnej polarności. Ta segmentowana budowa genomu stanowi kluczowy element zrozumienia, dlaczego wirus grypy tak łatwo mutuje i wymyka się naszej odporności.
Na powierzchni wirusa znajdują się dwa kluczowe białka antygenowe: hemagglutynina (HA) i neuraminidaza (NA), które determinują właściwości zakaźne i są podstawą klasyfikacji podtypów. Wirusy typu A klasyfikuje się właśnie według tych białek – obecnie wśród ludzi krążą głównie podtypy A(H1N1)pdm09 oraz A(H3N2). Hemagglutynina odpowiada za przyłączanie się wirusa do receptorów komórkowych i fuzję z błoną komórki, natomiast neuraminidaza umożliwia uwolnienie nowo powstałych wirusów z zakażonej komórki.
Cykl replikacyjny wirusa grypy jest fascynującym procesem molekularnym. Po wniknięciu do komórki nabłonka dróg oddechowych, wirus wykorzystuje mechanizm zwany „cap snatching” – kradnie struktury ochronne z mRNA komórki gospodarza, by móc rozpocząć własną syntezę białek. Pierwszy nowy wirus może zostać uwolniony już po sześciu godzinach od momentu zakażenia, a z jednej komórki może powstać tysiące nowych wirusów.
Szczególną cechą wirusów grypy jest ich zdolność do zmienności antygenowej. Dryf antygenowy to stopniowe gromadzenie się mutacji punktowych w genach kodujących białka HA i NA, co prowadzi do powstawania wariantów częściowo wymykających się odporności nabytej po wcześniejszych infekcjach lub szczepieniach. Z kolei shift antygenowy, występujący tylko u wirusów typu A, może prowadzić do nagłych, dramatycznych zmian w strukturze antygenowej i powstawania wirusów pandemicznych, jak miało to miejsce w 2009 roku z wirusem A(H1N1)pdm09.
Epidemiologia grypy w Polsce i na świecie
Charakterystyka epidemiologiczna grypy w Polsce odpowiada wzorcom typowym dla strefy klimatu umiarkowanego. Sezon grypowy trwa od października do maja, z wyraźnym szczytem zachorowań przypadającym na miesiące zimowe. Według danych Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego, w ostatnich latach rejestruje się znaczące wahania liczby przypadków – od kilkuset tysięcy w sezonach łagodnych do kilku milionów w latach epidemicznych.
Najnowsze dane z sezonu 2023-2024 pokazują powrót typowych wzorców cyrkulacji wirusów grypy po okresie zakłóceń związanych z pandemią COVID-19. W tym sezonie dominował szczep A(H1N1)pdm09, co zapewniło relatywnie dobrą zgodność z kompozycją szczepionki i przełożyło się na skuteczność szczepień na poziomie około 62% w zapobieganiu chorobom ambulatoryjnym.
Wirus grypy przenosi się głównie drogą kropelkową i aerozolową. Najnowsze badania naukowe z 2024 roku definitywnie potwierdziły, że transmisja aerozolowa – przez małe cząsteczki o średnicy mniejszej niż 5 mikrometrów – może stanowić nawet do 50% wszystkich przypadków przenoszenia wirusa. Te małe cząsteczki mogą unosić się w powietrzu przez kilka godzin i przenosić się na znacznie większe odległości niż wcześniej sądzono. Na powierzchniach wirus przeżywa 1-2 dni, na dłoniach jedynie kilka minut, ale w aerozolach może pozostać zakaźny przez kilka godzin.
Okres zakaźności u dorosłych rozpoczyna się około doby przed wystąpieniem objawów i trwa 3-5 dni po ich pojawieniu się. Dzieci są „superroznosicielami” – wydalają znacznie więcej wirusa i pozostają zakaźne nawet przez 10 dni lub dłużej po zachorowaniu. To kluczowa informacja dla rodziców – dziecko może zarażać inne osoby jeszcze długo po tym, jak wydaje się już zdrowe.
Charakterystyka epidemiologiczna |
Grypa A |
Grypa B |
Częstość epidemii |
Coroczne |
Co 2-3 lata |
Sezonowość |
Zima (grudzień-marzec) |
Późna wiosna (marzec-maj) |
Zmienność antygenowa |
Wysoka (dryf + shift) |
Umiarkowana (tylko dryf) |
Grupy ryzyka |
Wszystkie |
Szczególnie dzieci szkolne |
Potencjał pandemiczny |
Tak |
Nie |
Rozpoznawanie objawów – kiedy to grypa?
Charakterystyczną cechą grypy jest nagły początek choroby – objawy rozwijają się w ciągu kilku godzin, w przeciwieństwie do przeziębienia, które rozwija się stopniowo przez 1-2 dni. Klasyczna triada objawów grypy obejmuje wysoką gorączkę (często 38-40°C, szczególnie u dzieci), intensywne bóle mięśni i stawów oraz suchý, męczący kaszel. Do tego dochodzą silne bóle głowy, typowo w okolicy czołowej i zagłkowej, dreszcze, uczucie rozbicia i znaczne osłabienie.
Objawy ze strony układu oddechowego są początkowo mniej nasilone niż w przeziębieniu – występuje suchy kaszel, ból gardła i nieznaczny nieżyt nosa. Kaszel może utrzymywać się nawet przez dwa tygodnie po ustąpieniu innych objawów i często jest to najdłużej utrzymujący się objaw choroby.
U różnych grup wiekowych objawy mogą znacznie się różnić. Niemowlęta mogą wcale nie mieć gorączki, ale prezentować bezdech jako jedyny objaw grypy. Mogą występować również drgawki gorączkowe, wymioty, biegunka oraz charakterystyczne drzenie skrzydeł nosa. Dzieci częściej niż dorośli mają wymioty i biegunkę, mogą skarżyć się na ból brzucha i wykazywać znaczną drażliwość. Seniorzy często prezentują nietypowy przebieg z mniejszym nasileniem gorączki i kaszlu, ale za to z zaburzeniami świadomości, majaczeniem czy spadkiem ciśnienia tętniczego.
Najważniejsze objawy alarmowe wymagające natychmiastowej konsultacji lekarskiej to problemy z oddychaniem (duszność, przyspieszony oddech, ściskanie klatki piersiowej), objawy neurologiczne (pogorszenie świadomości, letarg, drgawki), znaczne osłabienie mięśni, drastyczne zmniejszenie ilości oddawanego moczu oraz sinica warg lub skóry. U dzieci dodatkowo niepokojące są: wcięcia międzyżebrowe podczas oddychania, letarg uniemożliwiający obudzenie dziecka, odmowa przyjmowania płynów oraz wymiotowanie uniemożliwiające nawadnianie.
Nowoczesne metody diagnostyczne w Polsce
Polska dysponuje szerokim spektrum metod diagnostycznych pozwalających na precyzyjne rozpoznanie grypy. Szybkie testy antygenowe dostępne w gabinetach lekarskich i aptekach dają wynik w ciągu 15 minut, ale ich czułość jest ograniczona do 50-80%, szczególnie po 48 godzinach od wystąpienia objawów. Mogą więc dawać wyniki fałszywie ujemne, dlatego ujemny wynik testu nie wyklucza grypy.
Testy RT-PCR oferowane przez laboratoria takie jak ALAB, Synevo czy DIAGNOSTYKA charakteryzują się wysoką czułością przekraczającą 95% i pozwalają na wynik w ciągu 24 godzin. Te testy mogą dodatkowo różnicować typy grypy A i B, a czasem nawet identyfikować podtypy. Coraz bardziej popularne stają się testy kombinowane, które jednocześnie wykrywają grypę A/B, RSV (wirus syncytialny) oraz SARS-CoV-2, co jest szczególnie przydatne w różnicowaniu z COVID-19.
Krajowy Ośrodek ds. Grypy działający w ramach NIZP-PZH oraz 16 wojewódzkich stacji sanitarno-epidemiologicznych prowadzą zaawansowaną diagnostykę obejmującą hodowlę wirusa, która pozostaje „złotym standardem” diagnostyki. Choć wynik uzyskuje się dopiero po 3-10 dniach, ta metoda pozwala na identyfikację konkretnych szczepów i ma kluczowe znaczenie epidemiologiczne.
Skuteczne leczenie farmakologiczne dostępne w Polsce
Leczenie farmakologiczne grypy w Polsce obejmuje zarówno nowoczesne leki przeciwwirusowe, jak i szeroki wachlarz preparatów objawowych dostępnych bez recepty. Oseltamivir (fosforan oseltamiwiru) pozostaje najważniejszym lekiem przeciwwirusowym dostępnym na polskim rynku. Substancja ta należy do grupy inhibitorów neuraminidazy i jest dostępna pod nazwami handlowymi Tamiflu (Roche), Tamivil (Biofarm) oraz Ebilfumin (Actavis). Kluczowe znaczenie ma rozpoczęcie terapii w ciągu 48 godzin od wystąpienia objawów.
Standardowe dawkowanie oseltamiwiru u dorosłych i dzieci powyżej 40 kg masy ciała wynosi 75 mg dwa razy dziennie przez pięć dni w leczeniu oraz 75 mg raz dziennie przez 10 dni w profilaktyce. Dla dzieci dostępne są mniejsze dawki (30 mg i 45 mg) dostosowane do masy ciała. Ceny pełnej kuracji wahają się od 60 do 200 złotych, przy czym wszystkie leki przeciwwirusowe pozostają w pełni płatne przez pacjenta, gdyż nie są objęte refundacją NFZ.
Zanamivir, dostępny jako Relenza (proszek do inhalacji), teoretycznie znajduje się w polskim rejestrze leków, ale obecnie nie jest dostępny w aptekach. Ten lek, stosowany w dawce 10 mg (2 inhalacje) dwa razy dziennie, może być opcją dla pacjentów powyżej 5. roku życia, jednak nie jest zalecany u osób z astmą ze względu na ryzyko skurczu oskrzeli.
Leki starszej generacji – amantadyna (Viregyt K) i rymantadyna (Rimantin) – choć nadal dostępne w polskich aptekach, nie są już zalecane przez ekspertów ze względu na wysoką oporność współczesnych wirusów grypy oraz działanie tylko przeciwko grypie typu A.
W leczeniu objawowym najważniejszą rolę odgrywają leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Paracetamol dostępny jako Apap, Panadol, Efferalgan w dawce 500-1000 mg co 6-8 godzin (maksymalnie 4 g dobowo) pozostaje lekiem pierwszego wyboru, szczególnie u dzieci i kobiet w ciąży. Ibuprofen (Ibuprom, Nurofen) w dawce 200-400 mg co 6-8 godzin oferuje dodatkowo działanie przeciwzapalne. Kwas acetylosalicylowy (Aspirin, Polopiryna) jest przeciwwskazany u dzieci poniżej 12. roku życia ze względu na ryzyko zespołu Reye’a.
Szczególnie popularne są preparaty złożone łączące kilka substancji aktywnych. Gripex zawiera paracetamol, pseudoefedrynę i dekstrometorfan, Fervex łączy paracetamol z feniraminą i witaminą C, natomiast Theraflu i Coldrex Maxgrip oferują różne kompozycje substancji przeciwgorączkowych, przeciwzatokowych i wzmacniających.
Na kaszel stosuje się różne podejścia w zależności od jego charakteru. W przypadku kaszlu mokrego skuteczne są mukolitycy – ambroksol (Mucosolvan), bromheksyna czy acetylocysteina (ACC). Kaszel suchy można łagodzić preparatami z dekstrometorfanem lub butamiratem. Ból gardła można łagodzić tabletkami do ssania (Strepsils, Tantum Verde, Cholinex) lub sprayami o działaniu przeciwzapalnym i antyseptycznym.
Program Bezpłatnych Leków NFZ znacznie obniża koszty leczenia objawowego dla określonych grup pacjentów. Seniorzy powyżej 75 lat mają bezpłatny dostęp do ponad 3800 leków, w tym wszystkich podstawowych leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych. Dzieci i młodzież do 18. roku życia mogą bezpłatnie otrzymać ponad 2800 preparatów, w tym paracetamol, ibuprofen i syropy na kaszel.
Groźne powikłania i ich zapobieganie
Grypa może prowadzić do poważnych powikłań, szczególnie u osób z grup ryzyka. Powikłania płucne obejmują pierwotne wirusowe zapalenie płuc, które może rozwinąć się w ciągu pierwszych dni choroby, oraz wtórne bakteryjne zapalenie płuc, najczęściej wywoływane przez Streptococcus pneumoniae, które pojawia się zwykle po początkowej poprawie. Oba stany mogą prowadzić do niewydolności oddechowej i wymagać hospitalizacji.
Powikłania pozapłucne są równie niebezpieczne. Grypa może wywołać zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie osierdzia, a także zwiększa ryzyko zawału serca, szczególnie u osób z chorobami układu krążenia. Powikłania neurologiczne obejmują zapalenie mózgu, zapalenie mięśni oraz zespół Guillaina-Barrégo. U dzieci częstym powikłaniem jest zapalenie ucha środkowego.
Grupy szczególnego ryzyka powikłań to dzieci poniżej 2 lat i seniorzy powyżej 65 lat, osoby z chorobami serca i układu krążenia, chorobami płuc (astma, POChP), cukrzycą, niedoborami odporności, kobiety w ciąży oraz osoby z otyłością. U tych pacjentów 70-85% wszystkich zgonów związanych z grypą dotyczy seniorów, co podkreśla wagę szczepień i wczesnego leczenia w tej grupie.
Skuteczne szczepienia – najlepsza obrona
Szczepienia przeciw grypie pozostają najskuteczniejszą metodą zapobiegania chorobie i jej powikłaniom. W Polsce dostępne są wysokiej jakości szczepionki czterovalentne (QIV4): Influvac Tetra (Viatris), Vaxigrip Tetra (Sanofi Pasteur) oraz Efluelda Tetra – szczepionka wysokodawkowa dedykowana seniorom powyżej 60. roku życia.
Skład szczepionek na sezon 2024/2025 zgodny z zaleceniami WHO obejmuje szczepy: A/Victoria/4897/2022 (H1N1)pdm09, A/Thailand/8/2022 (H3N2) oraz B/Austria/1359417/2021 (linia B/Victoria). Interesujące jest najnowsze odkrycie z 2024 roku opublikowane w The Lancet Microbe – prawdopodobne wyginięcie linii B/Yamagata wirusa grypy, co w przyszłości może prowadzić do powrotu do szczepionek trójwalentnych.
Skuteczność szczepień wynosi zazwyczaj 40-70%, przy czym u zdrowych osób poniżej 65 lat może sięgać 70-90%. Kluczowe jest jednak to, że szczepionki wysoce skutecznie chronią przed powikłaniami i hospitalizacją, nawet jeśli nie zapobiegają zachorowaniu. Odporność rozwija się w ciągu 10-14 dni od szczepienia i utrzymuje się przez 6-12 miesięcy.
Program szczepień w Polsce oferuje bezpłatne szczepienia dla dzieci i młodzieży do 18 lat, seniorów powyżej 75 lat oraz kobiet w ciąży i połogu. Dla dorosłych w wieku 18-64 lata dostępna jest 50% refundacja z dopłatą około 26 złotych. Wiele samorządów lokalnych rozszerza programy bezpłatnych szczepień na szersze grupy wiekowe.
Przeciwwskazaniami bezwzględnymi do szczepień są reakcja anafilaktyczna po wcześniejszym podaniu szczepionki oraz zespół Guillaina-Barrégo w ciągu sześciu tygodni od poprzedniego szczepienia. Ostra choroba gorączkowa stanowi przeciwwskazanie względne – szczepienie należy odłożyć do wyleczenia.
Szczepienie mogą przeprowadzić różni pracownicy służby zdrowia – lekarz, pielęgniarka, położna, farmaceuta, a nawet ratownik medyczny, przy czym dzieci może szczepić tylko lekarz. Szczepienia dostępne są w przychodniach, szpitalach, a także w aptekach (tylko dorośli).
Przełomowe odkrycia naukowe i przyszłość medycyny
Najnowsze badania naukowe przynoszą fascynujące odkrycia zmieniające podejście do grypy. W 2025 roku w New England Journal of Medicine opublikowano przełomowe badanie dotyczące baloxaviru – nowego leku przeciwwirusowego, który jako pierwszy wykazał skuteczność w zapobieganiu przenoszeniu grypy między domownikami. Ten inhibitor endonukleazy CAP stosowany w pojedynczej dawce doustnej zmniejszył transmisję wirusa o znaczący odsetek.
Szczepionki mRNA przeciw grypie przechodzą zaawansowane fazy badań klinicznych. Badania opublikowane w Nature Communications w 2023 roku wykazały, że szczepionka mRNA-1010 charakteryzuje się bezpieczeństwem porównywalnym do tradycyjnych szczepionek, ale generuje wyższe miana przeciwciał przeciw szczepom typu A. Te innowacyjne szczepionki mogą w przyszłości oferować lepszą ochronę i szybszą adaptację do nowych szczepów wirusów.
Rewolucyjne są również badania nad wykorzystaniem sztucznej inteligencji w doborze szczepów do szczepionek. System VaxSeer opisany w Nature Medicine w 2025 roku konsekwentnie wybierał lepsze szczepy niż obecne rekomendacje WHO, co może znacznie poprawić skuteczność przyszłych szczepionek.
Szczególne obawy budzi sytuacja z wirusem ptasiej grypy H5N1, który od marca 2024 roku rozprzestrzenia się wśród bydła mlecznego w USA. Analiza genetyczna pokazuje, że wirus nabiera mutacji ułatwiających replikację w komórkach ssaków, co zwiększa ryzyko adaptacji do transmisji między ludźmi.
Profilaktyka niefarmakologiczna w codziennym życiu
Higiena rąk pozostaje najważniejszą metodą zapobiegania grypie. Skuteczne mycie rąk mydłem przez minimum 20 sekund lub dezynfekcja preparatem na bazie alkoholu o stężeniu co najmniej 60% może zredukować ryzyko zakażenia nawet o 50%. Kluczowe są „5 momentów higieny rąk” według WHO: przed kontaktem z pacjentem, przed czynnościami aseptycznymi, po kontakcie z płynami ustrojowymi, po kontakcie z pacjentem oraz po kontakcie z otoczeniem pacjenta.
Istotne znaczenie ma również higiena kaszlu i kichania – należy kaszleć w zgięcie łokcia, nie w dłonie, co zapobiega skażeniu rąk i następnie powierzchni, których dotykamy. Maseczki medyczne mogą zmniejszyć ryzyko zakażenia o około 53%, szczególnie w miejscach o dużej koncentracji ludzi podczas szczytu sezonu grypowego. Dystans społeczny o około 2 metry redukuje ryzyko o około 25%.
W środowisku domowym kluczowe jest regularne wietrzenie pomieszczeń, dezynfekcja często dotykanych powierzchni (klamek, telefonów, klawiatur komputerowych) oraz unikanie dotykania twarzy – oczu, nosa i ust – nieumytymi rękoma. Chora osoba powinna pozostać w domu przez co najmniej 24 godziny po ustąpieniu gorączki bez przyjmowania leków przeciwgorączkowych.
Wzmacnianie naturalnej odporności odgrywa istotną rolę w profilaktyce. Witamina C w dawce 65-90 mg dobowo dla dorosłych wspiera układ odpornościowy – najlepsze są naturalne źródła jak owoce cytrusowe, papryka, brokuły czy truskawki. Cynk w dawce 8-11 mg dobowo może zmniejszyć ryzyko infekcji, szczególnie u dzieci. Witamina D3 wymaga szczególnej uwagi w Polsce ze względu na powszechne niedobory w okresie jesienno-zimowym – zalecana jest suplementacja.
Kluczowe znaczenie ma również zdrowy tryb życia: 7-9 godzin snu dobowego, regularna aktywność fizyczna, zarządzanie stresem oraz unikanie nałogów. Stres chroniczny osłabia układ odpornościowy, podobnie jak palenie tytoniu i nadmierne spożycie alkoholu.
Metoda profilaktyki |
Skuteczność |
Dostępność |
Koszt |
Szczepienia |
40-70% |
Powszechna |
0-30 zł (refundacja) |
Higiena rąk |
~50% |
Powszechna |
<5 zł/miesiąc |
Maseczki medyczne |
~53% |
Powszechna |
20-50 zł/miesiąc |
Dystans społeczny |
~25% |
Ograniczona |
Bezpłatne |
Czy grypa może być niebezpieczna dla zdrowych ludzi?
Tak, grypa może być poważna nawet u zdrowych osób. Każdego roku notuje się przypadki ciężkiego przebiegu choroby i zgony również wśród młodych, zdrowych dorosłych. Powikłania mogą wystąpić u każdego, choć ryzyko jest znacznie wyższe w grupach ryzyka. Najgroźniejsze powikłania to pierwotne wirusowe zapalenie płuc, które może rozwinąć się w ciągu pierwszych 24-48 godzin od zachorowania.
Kiedy dokładnie należy rozpocząć leczenie przeciwwirusowe?
Leki przeciwwirusowe, takie jak oseltamivir (Tamiflu, Tamivil), są najskuteczniejsze gdy zostaną rozpoczęte w ciągu pierwszych 48 godzin od wystąpienia objawów. Po tym czasie ich skuteczność znacznie spada. U pacjentów hospitalizowanych z ciężkimi objawami leki te mogą być stosowane niezależnie od czasu trwania choroby. Decyzję o leczeniu przeciwwirusowym powinien zawsze podjąć lekarz.
Czy mogę się zaszczepić przeciw grypie podczas infekcji?
Nie, szczepienia przeciw grypie nie należy wykonywać podczas ostrej choroby gorączkowej z temperaturą powyżej 38°C. Należy odłożyć szczepienie do czasu pełnego wyleczenia. Łagodne infekcje górnych dróg oddechowych bez gorączki nie stanowią przeciwwskazania do szczepienia. Po przechorowaniu grypy można się zaszczepić, ponieważ przechorowanie jednego szczepu nie chroni przed innymi krążącymi wirusami.
Jak długo jestem zakaźny dla innych osób?
Dorośli są zakaźni około doby przed wystąpieniem objawów i pozostają zakaźni przez 3-5 dni po ich pojawieniu się. Dzieci mogą być zakaźne znacznie dłużej – nawet przez 10 dni lub więcej po zachorowaniu, szczególnie małe dzieci. Osoby z niedoborami odporności mogą wydalać wirus przez tygodnie. Powrót do pracy lub szkoły powinien nastąpić dopiero po 24 godzinach bez gorączki (bez przyjmowania leków przeciwgorączkowych).
Czy leki bez recepty mogą skutecznie leczyć grypę?
Leki dostępne bez recepty (paracetamol, ibuprofen, preparaty złożone jak Gripex czy Fervex) skutecznie łagodzą objawy grypy, ale nie wpływają na przebieg infekcji wirusowej. Mogą znacznie poprawić komfort chorego i przyspieszyć powrót do normalnego funkcjonowania. Tylko leki przeciwwirusowe wydawane na receptę mogą skrócić czas trwania choroby i zmniejszyć ryzyko powikłań.
Dlaczego muszę się szczepić każdego roku?
Wirusy grypy podlegają ciągłym mutacjom – proces zwany dryfem antygenowym. Oznacza to, że szczepy krążące w każdym sezonie różnią się od tych z poprzedniego roku. Dodatkowo przeciwciała powstałe po szczepieniu lub przechorowaniu maleją z czasem. Dlatego WHO co roku opracowuje nowy skład szczepionek zawierający szczepy o największym prawdopodobieństwie dominacji w nadchodzącym sezonie.
Czy szczepionka przeciw grypie może wywołać grypę?
Nie, szczepionki inaktywowane dostępne w Polsce (Influvac Tetra, Vaxigrip Tetra, Efluelda Tetra) nie mogą wywołać grypy, ponieważ zawierają nieżywe, inaktywowane wirusy lub ich fragmenty. Możliwe są łagodne reakcje poszczepienne jak niewielka gorączka, ból w miejscu wkłucia czy ogólne osłabienie, ale nie są to objawy grypy. Zachorowanie na grypę krótko po szczepieniu oznacza, że zakażenie nastąpiło przed rozwojem odporności (10-14 dni) lub przez inny szczep niż te zawarte w szczepionce.
Czy w ciąży mogę bezpiecznie się szczepić i leczyć?
Szczepienia przeciw grypie są nie tylko bezpieczne, ale wręcz priorytetowe u kobiet w ciąży – WHO uznaje je za grupę najwyższego ryzyka. Szczepionka chroni zarówno matkę, jak i noworodka przez przeciwciała matczyne przekazywane przez łożysko i z mlekiem matki. W leczeniu bezpieczny jest paracetamol, natomiast ibuprofen jest przeciwwskazany w trzecim trymestrze. Leki przeciwwirusowe mogą być stosowane po konsultacji z lekarzem, szczególnie u kobiet z grup ryzyka.
Kiedy koniecznie muszę zgłosić się do lekarza?
Natychmiastowej konsultacji lekarskiej wymagają: trudności z oddychaniem, ból w klatce piersiowej, duszność, objawy odwodnienia (znacznie zmniejszona diureza, suchość błon śluzowych), pogorszenie świadomości, drgawki, krwioplucie oraz u dzieci – odmowa przyjmowania płynów, letarg utrudniający obudzenie dziecka lub wcięcia międzyżebrowe podczas oddychania. Wszystkie osoby z grup ryzyka (seniorzy, przewlekle chorzy, kobiety w ciąży, dzieci poniżej 2 lat) powinny skonsultować się z lekarzem już przy pierwszych objawach grypy.
Bibliografia
- Brydak LB, Woźniak Kosek A, Nitsch-Osuch A. Influenza vaccines and vaccinations in Poland – past, present and future. Med Sci Monit. 2012;18(11):RA166-171. DOI: 10.12659/MSM.883534 PMID: 23111751
- Hallmann-Szelińska E, Korczyński M, Bednarska K, Kowalczyk D, Paradowska-Stankiewicz I, Kondratiuk K, Brydak LB. Spread of Influenza Viruses in Poland and Neighboring Countries in Seasonal Terms. Int J Environ Res Public Health. 2021;18(6):2935. DOI: 10.3390/ijerph18062935 PMID: 33809258