Zelboraf to lek zawierający substancję czynną wemurafenib. Jest to inhibitor kinazy serynowo-treoninowej BRAF. Lek jest stosowany jako monoterapia u dorosłych pacjentów z czerniakiem nieresekcyjnym lub z przerzutami, wykazującym mutację BRAF V600. Dawkowanie wynosi 960 mg 2 razy dziennie, niezależnie od posiłku, jednak należy unikać stałego przyjmowania leku na czczo. Leczenie powinno trwać do momentu progresji nowotworu lub wystąpienia nieakceptowalnych objawów toksyczności. Zelboraf jest lekiem wydawanym na receptę.
Wemurafenib to drobnocząsteczkowy inhibitor kinazy serynowo-treoninowej BRAF. Mutacje genu BRAF dotyczące kodonu 600 (walina) powodują konstytutywną aktywację białek BRAF, co może prowadzić do proliferacji komórki, przy nieobecności czynników wzrostu niezbędnych w prawidłowych warunkach. Wemurafenib może silnie hamować kinazy BRAF z aktywującymi mutacjami w kodonie 600.
Całkowita dostępność biologiczna leku nie jest znana. Po podaniu doustnym mediana tmax wynosi ok. 4 h. Wemurafenib wykazuje znaczną zmienność parametrów między leczonymi osobami. Posiłek bogaty w tłuszcze zwiększa względną dostępność biologiczną pojedynczej dawki oraz medianę tmax, która wynosi 8 h. Lek w dużym stopniu wiąże się z białkami osocza (>99%). In vitro wemurafenib jest metabolizowany głównie przy udziale CYP3A4 oraz jest substratem i inhibitorem glikoproteiny P. Lek ulega glukuronidacji i glikozylacji. W osoczu występuje głównie w postaci niezmienionej (95%). Szacunkowy t1/2 wynosi 51,6 h. 94% metabolitów wemurafenibu ulega wydaleniu z kałem, a <1% z moczem. Wydalanie leku w postaci niezmienionej z żółcią może być istotną drogą eliminacji.
Wemurafenib jest stosowany jako monoterapia u dorosłych pacjentów z czerniakiem nieresekcyjnym lub z przerzutami, wykazującym mutację BRAF V600. Jest również stosowany w leczeniu choroby Erdheima-Chestera, rzadkiego nowotworu krwi. Przed rozpoczęciem leczenia wemurafenibem należy potwierdzić za pomocą zwalidowanego testu występowanie mutacji BRAF V600 w komórkach nowotworowych pacjenta. Nie określono skuteczności oraz bezpieczeństwa stosowania wemurafenibu u pacjentów z nowotworem, w którym wykryto rzadkie mutacje BRAF V600 inne niż V600E i V600K.
