Leki zawierające tezepelumab

Tezepelumab jest ludzkim przeciwciałem monoklonalnym (IgG2λ) wytwarzanym metodą rekombinacji DNA w komórkach jajnika chomika chińskiego. Przeciwciało to zostało zaprojektowane do wiązania się z limfopoetyną zrębu grasicy (TSLP) i blokowania jej interakcji z receptorem.

TSLP odgrywa ważną rolę w procesach zapalnych w drogach oddechowych u osób chorujących na astmę. Zarówno czynniki alergiczne, jak i niealergiczne mogą powodować zwiększone wytwarzanie TSLP, co prowadzi do nasilenia stanu zapalnego.

Mechanizm działania

Tezepelumab działa poprzez blokowanie TSLP (limfopoetyny zrębu grasicy), która jest kluczowym białkiem uczestniczącym w procesach zapalnych w drogach oddechowych.

W przebiegu astmy różne czynniki wyzwalające (zarówno alergiczne jak i niealergiczne) powodują wytwarzanie TSLP. Zablokowanie TSLP przez tezepelumab prowadzi do:

• Zmniejszenia stężenia biomarkerów zapalnych w drogach oddechowych
• Obniżenia liczby eozynofilów we krwi i w błonie podśluzowej dróg oddechowych
• Zmniejszenia stężenia IgE
• Obniżenia wartości FeNO (tlenku azotu w wydychanym powietrzu)
• Zmniejszenia stężenia cytokin zapalnych (IL-5, IL-13)

Co szczególnie istotne, tezepelumab działa niezależnie od typu zapalenia obecnego w astmie, co odróżnia go od innych leków biologicznych stosowanych w leczeniu astmy ciężkiej.

Wskazania do stosowania

Tezepelumab jest wskazany w podtrzymującym leczeniu uzupełniającym u:

• Dorosłych pacjentów z ciężką astmą
• Młodzieży w wieku 12 lat i starszej z ciężką astmą

Lek jest przeznaczony dla pacjentów, u których choroba jest niedostatecznie kontrolowana pomimo stosowania:

• Dużych dawek wziewnych kortykosteroidów
• Innego leku stosowanego w leczeniu podtrzymującym astmy

Dawkowanie i sposób podawania

Zalecana dawka tezepelumabu to 210 mg podawane we wstrzyknięciu podskórnym co 4 tygodnie. Lek jest dostępny w postaci roztworu do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce lub we wstrzykiwaczu półautomatycznym napełnionym.

Ważne informacje dotyczące podawania:

• Leczenie powinien rozpoczynać lekarz doświadczony w diagnozowaniu i leczeniu ciężkiej astmy
• Lek jest przeznaczony do długotrwałego leczenia
• Decyzję o kontynuacji leczenia należy podejmować co najmniej raz w roku
• Pacjent może samodzielnie wykonać wstrzyknięcie po odpowiednim przeszkoleniu
• Miejsca wstrzyknięć to udo, brzuch (z wyjątkiem obszaru 5 cm wokół pępka) lub górna część ramienia (jeśli wstrzyknięcie wykonuje inna osoba)
• Zaleca się rotacyjną zmianę miejsca wstrzyknięcia przy każdym podaniu

Skuteczność kliniczna

Skuteczność tezepelumabu została potwierdzona w dwóch głównych badaniach klinicznych – PATHWAY i NAVIGATOR, które trwały 52 tygodnie i obejmowały łącznie ponad 1600 pacjentów z ciężką astmą.

Główne wyniki badań:

Zmniejszenie liczby zaostrzeń:

• Istotne zmniejszenie rocznego odsetka ciężkich zaostrzeń astmy w porównaniu z placebo
• Liczba ciężkich zaostrzeń wymagających wizyty na oddziale ratunkowym lub hospitalizacji zmniejszyła się o około 80%

Poprawa czynności płuc:

• Klinicznie istotna poprawa FEV1 (natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej)

Poprawa jakości życia i kontroli objawów:

• Znacząca poprawa wyników kwestionariuszy ACQ-6 (kontrola astmy) i AQLQ(S)+12 (jakość życia)
• Poprawa w zakresie codziennych objawów astmy (świszczący oddech, duszność, kaszel, ucisk w klatce piersiowej)

Co ważne, tezepelumab wykazywał skuteczność niezależnie od początkowej liczby eozynofilów we krwi, wartości FeNO czy obecności alergii, co odróżnia go od innych leków biologicznych stosowanych w astmie.

Działania niepożądane

Najczęściej występujące działania niepożądane to:

• Bóle stawów (występujące u około 3,8% pacjentów)
• Zapalenie gardła (około 4,1% pacjentów)
• Reakcje w miejscu wstrzyknięcia (rumień, obrzęk, ból)

Inne możliwe działania niepożądane obejmują:

• Reakcje nadwrażliwości (w tym reakcje anafilaktyczne)
• Wysypka skórna

Środki ostrożności

Szczególne ostrzeżenia:

Zaostrzenia astmy:

• Tezepelumab nie jest przeznaczony do leczenia nagłych zaostrzeń astmy
• Podczas leczenia mogą występować objawy astmy lub zaostrzenia choroby

Kortykosteroidy:

• Nie należy nagle przerywać stosowania kortykosteroidów po rozpoczęciu leczenia
• Zmniejszanie dawki powinno następować stopniowo pod nadzorem lekarza

Reakcje nadwrażliwości:

• Mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości (w tym anafilaksja)
• Reakcje mogą wystąpić w ciągu kilku godzin od podania lub z opóźnieniem (kilka dni)
• Pacjentów należy monitorować przez odpowiedni czas po podaniu leku

Zakażenia:

• Teoretycznie blokowanie TSLP może zwiększać ryzyko ciężkich zakażeń
• Pacjenci z rozpoznanymi wcześniej ciężkimi zakażeniami powinni być leczeni przed rozpoczęciem terapii tezepelumabem

Zdarzenia sercowo-naczyniowe:

• W badaniach klinicznych obserwowano zwiększoną liczbę zdarzeń sercowo-naczyniowych
• Pacjenci powinni być poinformowani o objawach wskazujących na problem z układem krążenia

Przeciwwskazania

Jedynym przeciwwskazaniem do stosowania tezepelumabu jest nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w leku.

Przechowywanie

• Lek należy przechowywać w lodówce (2°C – 8°C)
• Można przechowywać w temperaturze pokojowej (20°C – 25°C) przez maksymalnie 30 dni
• Nie należy zamrażać, wstrząsać ani narażać na działanie wysokich temperatur
• Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem

Podsumowanie

Tezepelumab stanowi nową, skuteczną opcję terapeutyczną dla pacjentów z ciężką astmą, której nie można kontrolować standardowym leczeniem. Jego unikalny mechanizm działania, polegający na blokowaniu TSLP, zapewnia skuteczność niezależnie od typu zapalenia w drogach oddechowych, co jest szczególnie ważne dla pacjentów, którzy nie odpowiadają na inne leki biologiczne.

Lek znacząco zmniejsza częstość zaostrzeń, poprawia czynność płuc i jakość życia pacjentów, przy stosunkowo niewielkiej liczbie działań niepożądanych. Tezepelumab może być stosowany u dorosłych i młodzieży od 12 roku życia.