Talzenna to lek przeciwnowotworowy, który zawiera substancję czynną talazoparyb. Jest inhibitorem enzymów PARP1 i PARP2. Stosowany jest jako monoterapia u dorosłych pacjentów z mutacjami germinalnymi w genach BRCA1/2, u których występuje HER2-ujemny rak piersi, miejscowo zaawansowany lub z przerzutami. Lek jest wydawany na receptę do zastrzeżonego stosowania.
Talazoparyb jest inhibitorem poli (ADP-rybozy) polimerazy (PARP), który pomaga w naprawie pojedynczych nici DNA. Komórki, które mają mutacje BRCA1/2, są podatne na cytotoksyczne działanie inhibitorów PARP z powodu nagromadzenia uszkodzeń DNA. Talazoparyb działa poprzez blokowanie aktywności enzymów zwanych ludzkimi poli (ADP-rybozy) polimerazami (PARP), które są białkami pomagającymi naprawić uszkodzone DNA w komórkach (zarówno w normalnych, jak i w komórkach nowotworowych) podczas podziału komórek. Talazoparyb jest teoretyzowany, że ma wyższą moc niż olaparib ze względu na dodatkowy mechanizm działania zwany pułapką PARP. Pułapka PARP to mechanizm działania, w którym cząsteczka PARP jest uwięziona na DNA, co zakłóca zdolność komórek do replikacji. Stwierdzono, że talazoparyb jest około 100 razy bardziej efektywny w pułapkowaniu PARP niż olaparib. Jednak ta zwiększona moc może nie przekładać się bezpośrednio na skuteczność kliniczną, ponieważ należy wziąć pod uwagę wiele innych czynników. Najpoważniejsze skutki uboczne w badaniach były związane z układem krwiotwórczym i obejmowały anemię (niski poziom czerwonych krwinek), neutropenię (niski poziom krwinek neutrofilowych) i trombocytopenię (niski poziom płytek krwi). Poważne formy tych stanów (stopień 3 do 4) wystąpiły odpowiednio u 39%, 21% i 15% pacjentów. Inne działania niepożądane, takie jak ból głowy, nudności, utrata włosów i zmęczenie, były zazwyczaj łagodne. Połączenie z lekami hamującymi P-glikoproteinę lub BCRP może zwiększyć stężenia talazoparybu w organizmie.
