Sumatryptan – informacje w pigułce (podsumowanie farmaceuty)
Sumatryptan – lek stosowany w leczeniu migreny, należący do grupy tryptanów. Mechanizm działania sumatryptanu prawdopodobnie polega na zwężaniu naczyń czaszkowych oraz hamowaniu nerwu trójdzielnego, co przyczynia się do działania przeciwmigrenowego. Lek znosi lub łagodzi ból migrenowy oraz towarzyszące mu objawy, takie jak nudności, wymioty czy zwiększona wrażliwość na światło i dźwięk. Wskazaniem do stosowania sumatryptanu jest leczenie napadów migreny z towarzyszącą aurą lub bez aury.
Sumatryptan dostępny jest w postaci tabletek i aerozolu do nosa. Zaleca się przyjęcie leku możliwe jak najszybciej, czyli po wystąpieniu pierwszych objawów migreny. Działanie leku następuje po około 30 minutach.
Możliwe działania niepożądane: duszność, uczucie ciężkości, osłabienie, zmęczenie, zawroty głowy, senność, zaburzenia czucia, zaburzenia smaku, zwiększone ciśnienie tętnicze, zaczerwienienie twarzy. Może pojawić się również uczucie gorąca, ucisku lub ból w różnych częściach ciała (np. klatka piersiowa, gardło), o różnym nasileniu, zazwyczaj przemijające.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Sumatryptan – przewodnik po leku przeciwmigrenowym
Sumatryptan to rewolucyjny lek przeciwmigrenowy, który od ponad 30 lat stanowi złoty standard w leczeniu ostrych ataków migreny. Jako pierwszy z grupy leków zwanych tryptanami, sumatryptan wprowadził nową erę w terapii bólów głowy, oferując szybkie i skuteczne działanie przeciwbólowe. Ten selektywny agonista receptorów serotoninowych 5-HT1B/1D/1F działa poprzez zwężenie naczyń krwionośnych w mózgu i blokowanie przekazywania sygnałów bólowych. Sumatryptan jest dostępny w różnych postaciach – tabletek doustnych, wstrzyknięć podskórnych oraz sprayu donosowego, co pozwala na dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta. Lek ten nie tylko skutecznie łagodzi ból głowy, ale także eliminuje towarzyszące objawy migreny, takie jak nudności, wymioty oraz nadwrażliwość na światło i dźwięki. Chociaż sumatryptan jest lekiem na receptę, jego bezpieczeństwo i skuteczność zostały potwierdzone w licznych badaniach klinicznych, czyniąc go jednym z najczęściej przepisywanych leków przeciwmigrenowych na świecie.
Mechanizm działania sumatryptanu
Sumatryptan działa poprzez bardzo precyzyjny mechanizm molekularny, który bezpośrednio wpływa na procesy odpowiedzialne za powstawanie bólu migrenowego. Głównym celem działania sumatryptanu są receptory serotoninowe typu 5-HT1B, 5-HT1D oraz 5-HT1F, które znajdują się w kluczowych obszarach układu nerwowego związanych z patofizjologią migreny.
Mechanizm działania sumatryptanu można podzielić na kilka kluczowych elementów. Po pierwsze, lek powoduje zwężenie rozszerzonych naczyń krwionośnych w okolicach opon mózgowo-rdzeniowych oraz tętnic mózgowych, co bezpośrednio przyczynia się do zmniejszenia bólu. Po drugie, sumatryptan blokuje uwalnianie peptydów wazodylatacyjnych, szczególnie peptydu związanego z genem kalcytoniny (CGRP), który odgrywa kluczową rolę w patogenezie migreny.
Trzecim istotnym mechanizmem jest hamowanie przewodzenia sygnałów bólowych w obrębie układu trójdzielno-naczyniowego. Sumatryptan działa na zakończenia nerwu trójdzielnego, blokując uwalnianie neuropeptydów zapalnych, takich jak substancja P, neurokinna A oraz sam CGRP. To działanie prowadzi do zmniejszenia neurogennego stanu zapalnego w okolicach opon mózgowo-rdzeniowych.
Ważną cechą sumatryptanu jest jego selektywność – lek słabo przenika przez barierę krew-mózg, co oznacza, że działa głównie na poziomie obwodowym, minimalizując ryzyko działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego. Ta właściwość wyróżnia sumatryptan od wcześniej stosowanych leków przeciwmigrenowych.
Farmakologia i farmakokinetyka
Właściwości farmakokinetyczne sumatryptanu znacząco różnią się w zależności od drogi podania, co ma istotne implikacje kliniczne dla skuteczności terapii. Zrozumienie tych różnic pozwala na optymalne wykorzystanie poszczególnych postaci leku.
Porównanie biodostępności różnych postaci sumatryptanu
Droga podania |
Biodostępność |
Czas do maksymalnego stężenia |
Okres półtrwania |
Podskórna |
96% |
10-15 minut |
2 godziny |
Doustna |
14% |
1,5 godziny |
2 godziny |
Donosowa |
15-17% |
1-1,5 godziny |
2 godziny |
Doodbytnicza |
19% |
1 godzina |
2 godziny |
Niska biodostępność sumatryptanu po podaniu doustnym wynika z intensywnego metabolizmu pierwszego przejścia przez wątrobę. Głównym enzymem odpowiedzialnym za metabolizm sumatryptanu jest monoaminooksydaza typu A (MAO-A), która przekształca lek w nieaktywny metabolit – analog kwasu indolooctowego.
Sumatryptan charakteryzuje się dużą objętością dystrybucji (2,7 l/kg), co wskazuje na jego szerokie rozprzestrzenienie w tkankach. Wiązanie z białkami osocza jest relatywnie niskie i wynosi 14-21%, co oznacza, że większość leku znajduje się w postaci wolnej, farmakologicznie aktywnej.
Klirens sumatryptanu jest szybki, a eliminacja odbywa się głównie poprzez metabolizm. Około 80% leku jest usuwane przez metabolizm, a jedynie 3% wydalane jest w niezmienionej postaci z moczem. Metabolity sumatryptanu są wydalane zarówno z moczem, jak i żółcią.
Wskazania do stosowania
Sumatryptan ma ściśle określone wskazania terapeutyczne, które wynikają z jego specyficznego mechanizmu działania i profilu bezpieczeństwa. Głównym wskazaniem jest leczenie ostrych ataków migreny z aurą lub bez aury u dorosłych pacjentów.
Lek jest szczególnie skuteczny w leczeniu migren o umiarkowanym do ciężkiego nasileniu, które nie reagują na konwencjonalne środki przeciwbólowe, takie jak paracetamol, ibuprofen czy kwas acetylosalicylowy. Sumatryptan w formie podskórnej jest także zatwierdzony do leczenia napadowych bólów głowy typu cluster headache (choroba Hortona) u dorosłych.
Istotne jest, że sumatryptan nie jest lekiem profilaktycznym – nie zapobiega występowaniu napadów migreny, lecz służy wyłącznie do leczenia już rozpoczętego ataku. Lek wykazuje najwyższą skuteczność, gdy zostanie podany we wczesnej fazie napadu migrenowego, najlepiej gdy ból ma jeszcze umiarkowane nasilenie.
Sumatryptan może być także stosowany w leczeniu bólu głowy po punkcji oponowo-rdzeniowej, chociaż nie jest to główne wskazanie. W niektórych krajach dostępna jest kombinacja sumatryptanu z naproxenem, która wykazuje lepszą skuteczność niż monoterapia.
Postacie farmaceutyczne i dawkowanie
Sumatryptan jest dostępny w kilku postaciach farmaceutycznych, co pozwala na indywidualne dostosowanie terapii do potrzeb pacjenta oraz charakterystyki napadu migrenowego.
Dostępne postacie sumatryptanu:
- Tabletki doustne: 25 mg, 50 mg i 100 mg
- Wstrzyknięcia podskórne: 3 mg, 4 mg i 6 mg
- Spray donosowy: 10 mg i 20 mg
- Czopki doodbytnicze: 25 mg
- Kombinacja z naproxenem: 85 mg sumatryptanu + 500 mg naproxenu
Dawkowanie sumatryptanu zależy od postaci farmaceutycznej oraz indywidualnej odpowiedzi pacjenta. W przypadku tabletek doustnych zalecana dawka początkowa to 50 mg, którą można zwiększyć do 100 mg lub zmniejszyć do 25 mg w zależności od skuteczności i tolerancji. Maksymalna dobowa dawka nie powinna przekraczać 200 mg.
Dla wstrzyknięć podskórnych standardowa dawka to 6 mg, która zapewnia najszybsze i najskuteczniejsze działanie. Spray donosowy stosuje się w dawce 10-20 mg, przy czym może być podawany w jedną lub obie nozdrza.
Jeśli objawy migreny ustąpią po pierwszej dawce, ale powrócą po 2 godzinach lub później, można podać drugą dawkę sumatryptanu. Jednak jeśli pierwsza dawka była nieskuteczna, nie należy podawać kolejnej dawki bez konsultacji z lekarzem.
Skuteczność kliniczna
Skuteczność sumatryptanu została potwierdzona w licznych badaniach klinicznych prowadzonych na całym świecie. Lek wykazuje wysoką skuteczność w eliminowaniu bólu migrenowego oraz towarzyszących objawów w ciągu 2 godzin od podania.
W przypadku wstrzyknięć podskórnych, które charakteryzują się najwyższą biodostępnością, skuteczność w uzyskaniu całkowitego ustąpienia bólu po 2 godzinach wynosi około 60-70%. Dla tabletek doustnych w dawce 100 mg wskaźnik ten wynosi około 30%, podczas gdy dla dawki 50 mg – około 28%.
Sumatryptan nie tylko eliminuje ból głowy, ale także skutecznie łagodzi towarzyszące objawy migreny. Około 70-80% pacjentów doświadcza redukcji nudności i wymiotów, a 60-70% odczuwa zmniejszenie nadwrażliwości na światło i dźwięki.
Jedna z metaanaliz porównujących różne tryptany wykazała, że sumatryptan podskórny w dawce 6 mg ma najwyższą skuteczność terapeutyczną (therapeutic gain) wynoszącą 51%, w porównaniu z innymi postaciami tryptanów. Tabletki sumatryptanu 100 mg osiągają therapeutic gain na poziomie 32%.
Ważną cechą sumatryptanu jest szybkość działania – wstrzyknięcia podskórne przynoszą ulgę już w ciągu 10-15 minut, podczas gdy tabletki doustne działają w ciągu 30-60 minut. Ta różnica może być kluczowa dla pacjentów cierpiących na ciężkie napady migrenowe.
Działania niepożądane i bezpieczeństwo
Chociaż sumatryptan jest ogólnie dobrze tolerowany, może powodować różnorodne działania niepożądane, które pacjenci powinni znać przed rozpoczęciem terapii. Większość działań niepożądanych jest łagodna i przemijająca, występuje w ciągu pierwszej godziny po podaniu leku i ustępuje samoistnie.
Najczęstsze działania niepożądane sumatryptanu:
- Zaburzenia czucia: drętwienie, mrowienie, uczucie ciepła lub zimna (5-6% pacjentów)
- Ból i uczucie ucisku w klatce piersiowej: może występować u 6-8% pacjentów
- Zawroty głowy i vertigo: 1-2% pacjentów
- Zmęczenie i osłabienie: 2-3% pacjentów
- Nudności i wymioty: mogą być związane z samą migreną
- Reakcje w miejscu wstrzyknięcia: przy stosowaniu formy podskórnej
Niektóre działania niepożądane są specyficzne dla drogi podania. Spray donosowy może powodować podrażnienie nosa i gardła, w tym ból, uczucie pieczenia, drętwienie lub wydzielinę z nosa. Wstrzyknięcia podskórne częściej powodują działania niepożądane niż formy doustne ze względu na wyższą biodostępność.
Poważne działania niepożądane są rzadkie, ale mogą obejmować:
- Zespół serotoninowy: szczególnie przy jednoczesnym stosowaniu z innymi lekami wpływającymi na serotonergiczny system
- Poważne problemy sercowo-naczyniowe: zawał serca, skurcz naczyń wieńcowych, zaburzenia rytmu
- Udar mózgu lub krwotok śródczaszkowy: bardzo rzadkie powikłania
- Drgawki: wyjątkowo rzadkie, głównie u pacjentów z czynnikami predysponującymi
Przeciwwskazania i ostrzeżenia
Sumatryptan ma ważne przeciwwskazania, które wynikają z jego mechanizmu działania na receptory serotoninowe i wpływu na układ sercowo-naczyniowy. Przestrzeganie tych przeciwwskazań jest kluczowe dla bezpieczeństwa pacjenta.
Bezwzględne przeciwwskazania do stosowania sumatryptanu:
- Choroba niedokrwienna serca (dławica piersiowa, zawał serca w wywiadzie)
- Choroba naczyń obwodowych
- Nieudokrwiona choroba jelit
- Niekontrolowane nadciśnienie tętnicze
- Ciężka niewydolność wątroby
- Zespół Wolffa-Parkinsona-White’a i inne zaburzenia przewodzenia
- Migrena podstawno-tętnicza lub hemiplegiczna
- Udar mózgu lub przemijający napad niedokrwienny w wywiadzie
Jednoczesne stosowanie sumatryptanu z niektórymi lekami jest przeciwwskazane lub wymaga szczególnej ostrożności. Nie należy stosować sumatryptanu z inhibitorami MAO-A, pochodnymi sporyszu (ergotamina, dihydroergotamina) oraz innymi tryptanami w ciągu 24 godzin.
Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z czynnikami ryzyka choroby wieńcowej, takimi jak palenie tytoniu, cukrzyca, hipercholesterolemia, otyłość czy obciążenie rodzinne. U takich pacjentów lekarz może zalecić podanie pierwszej dawki w gabinecie w celu monitorowania ewentualnych reakcji niepożądanych.
Interakcje z innymi lekami
Sumatryptan może wchodzić w interakcje z różnymi grupami leków, co wymaga szczególnej uwagi przy planowaniu terapii wielolekowej. Zrozumienie tych interakcji jest kluczowe dla bezpieczeństwa pacjenta.
Najważniejsze interakcje dotyczą leków wpływających na układ serotoninowy. Jednoczesne stosowanie sumatryptanu z selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitorami wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI) oraz innymi lekami serotoninergicznymi może zwiększać ryzyko zespołu serotoninowego.
Inhibitory MAO-A (fenelzyna, tranylcypromena) znacząco zwiększają stężenie sumatryptanu w organizmie poprzez hamowanie jego metabolizmu, co może prowadzić do toksyczności. Z tego powodu sumatryptan jest przeciwwskazany u pacjentów przyjmujących inhibitory MAO-A oraz w ciągu 2 tygodni po ich odstawieniu.
Pochodne sporyszu (ergotamina, dihydroergotamina, metysergid) w połączeniu z sumatryptanem mogą powodować przedłużony skurcz naczyń. Z tego powodu nie należy stosować tych leków w ciągu 24 godzin od podania sumatryptanu.
Cimetydyna może zwiększać stężenie niektórych tryptanów, ale nie ma klinicznie istotnego wpływu na farmakokinetykę sumatryptanu. Alkohol nie wpływa na farmakokinetykę sumatryptanu, jednak może nasilać objawy migreny.
Leczenie farmakologiczne migreny
Współczesne leczenie farmakologiczne migreny opiera się na dwóch głównych strategiach: terapii ostrej (abortywnej) oraz profilaktycznej (prewencyjnej). Sumatryptan należy do grupy leków stosowanych w terapii ostrej, ale warto omówić szerszy kontekst farmakoterapii migrenowej.
W terapii ostrej migreny stosuje się kilka grup leków. Pierwszą linię stanowią niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) takie jak ibuprofen, diklofenak, naproxen oraz kwas acetylosalicylowy. Paracetamol, choć mniej skuteczny, może być stosowany u pacjentów z przeciwwskazaniami do NLPZ.
Tryptany, w tym sumatryptan, stanowią drugą linię leczenia i są zarezerwowane dla pacjentów z migrenami o umiarkowanym do ciężkiego nasileniu, które nie reagują na leki pierwszej linii. Do grupy tryptanów należą: sumatryptan, zolmitryptan, naratryptan, rizatryptan, almotryptan, eletryptan oraz frovatryptan.
Nową grupą leków przeciwmigrenowych są antagoniści receptora CGRP (gepanty): ubrogepant, rimegepant oraz zavegepant. Leki te oferują alternatywę dla pacjentów, którzy nie mogą stosować tryptanów z powodu przeciwwskazań sercowo-naczyniowych.
W terapii profilaktycznej migreny stosuje się różne grupy leków: beta-blokery (propranolol, metoprolol), leki przeciwpadaczkowe (walproinian sodu, topiramat), antydepresanty trójpierścieniowe (amitryptylina) oraz nowsze przeciwciała monoklonalne skierowane przeciwko CGRP (erenumab, fremanezumab, galkanezumab).
Sumatryptan w praktyce klinicznej
Skuteczne wykorzystanie sumatryptanu w praktyce klinicznej wymaga właściwego doboru pacjentów, odpowiedniej postaci leku oraz edukacji chorego. Kluczowe jest zrozumienie, że sumatryptan nie jest lekiem uniwersalnym i nie każdy pacjent z bólem głowy będzie na niego odpowiadał.
Idealnym kandydatem do terapii sumatryptanem jest pacjent z rozpoznaną migreną, który doświadcza napadów o umiarkowanym do ciężkiego nasileniu, nieodpowiadających na konwencjonalne środki przeciwbólowe. Ważne jest, aby lek został podany we wczesnej fazie napadu, gdy ból ma jeszcze umiarkowane nasilenie.
Wybór postaci sumatryptanu powinien uwzględniać charakterystykę napadu migrenowego. Wstrzyknięcia podskórne są najskuteczniejsze i najszybsze w działaniu, dlatego są zalecane u pacjentów z bardzo ciężkimi napadami lub tych, którzy budzą się z migreną. Spray donosowy może być dobrym wyborem dla pacjentów z nudnościami i wymiotami, którzy mają trudności z przyjmowaniem tabletek.
Edukacja pacjenta jest kluczowa dla sukcesu terapii. Pacjent powinien wiedzieć, że sumatryptan może powodować nietypowe uczucia, takie jak uczucie ucisku w klatce piersiowej, mrowienie czy zawroty głowy, które zwykle są nieszkodliwe i przemijające. Należy także poinstruować pacjenta o maksymalnych dawkach i częstotliwości stosowania.
Sumatryptan u szczególnych grup pacjentów
Stosowanie sumatryptanu u niektórych grup pacjentów wymaga szczególnej ostrożności i indywidualnego podejścia. Bezpieczeństwo i skuteczność leku mogą się różnić w zależności od wieku, płci, chorób współistniejących oraz przyjmowanych leków.
U pacjentów w podeszłym wieku sumatryptan powinien być stosowany z ostrożnością ze względu na zwiększone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Funkcja nerek, wątroby i serca u osób starszych może być upośledzona, co wpływa na metabolizm i eliminację leku. Lekarz może zdecydować o rozpoczęciu terapii od niższej dawki.
U kobiet w ciąży i karmiących piersią bezpieczeństwo sumatryptanu nie zostało w pełni ustalone. Lek może być stosowany w ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przeważają nad ryzykiem dla płodu. Sumatryptan przechodzi do mleka matki, dlatego karmiące kobiety powinny skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem terapii.
U dzieci i młodzieży sumatryptan ma ograniczone zastosowanie. Większość postaci jest zatwierdzona tylko dla dorosłych, z wyjątkiem niektórych preparatów rizatryptanu i zolmitryptanu, które mogą być stosowane u dzieci powyżej określonego wieku.
Pacjenci z chorobami wątroby mogą wymagać korekty dawkowania ze względu na upośledzone metabolizowanie sumatryptanu. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby sumatryptan jest przeciwwskazany.
Czy sumatryptan uzależnia?
Sumatryptan nie powoduje uzależnienia w klasycznym tego słowa znaczeniu. Jednak nadmierne stosowanie leku (więcej niż 10 dni w miesiącu) może prowadzić do rozwoju bólu głowy z nadużywania leków (medication overuse headache, MOH). Jest to stan, w którym częste stosowanie leków przeciwbólowych paradoksalnie nasila i przedłuża bóle głowy.
Jak szybko działa sumatryptan?
Szybkość działania sumatryptanu zależy od drogi podania. Wstrzyknięcia podskórne działają najszybciej – ulgę można odczuć już po 10-15 minutach. Spray donosowy rozpoczyna działanie w ciągu 15-30 minut, podczas gdy tabletki doustne potrzebują 30-60 minut na osiągnięcie pełnego efektu.
Czy można stosować sumatryptan z innymi lekami przeciwbólowymi?
Sumatryptan można bezpiecznie łączyć z większością niesteroidowych leków przeciwzapalnych, takich jak ibuprofen czy naproxen. Taka kombinacja może być nawet bardziej skuteczna niż monoterapia. Jednak nie należy łączyć sumatryptanu z innymi tryptanami, pochodnymi sporyszu czy inhibitorami MAO.
Co robić, jeśli sumatryptan nie pomaga?
Jeśli sumatryptan nie przynosi oczekiwanej ulgi po 2-3 próbach stosowania w różnych napadach, należy skonsultować się z lekarzem. Możliwe jest zwiększenie dawki, zmiana postaci leku lub przejście na inny tryptan. Około 25% pacjentów nie odpowiada na żaden z tryptanów i wymaga alternatywnej terapii.
Czy sumatryptan można stosować w ciąży?
Bezpieczeństwo sumatryptanu w ciąży nie zostało w pełni potwierdzone. Lek może być stosowany tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przeważają nad ryzykiem dla płodu. Kobiety ciężarne z migreną powinny skonsultować się z lekarzem w celu omówienia bezpiecznych opcji terapeutycznych.
Jak często można stosować sumatryptan?
Sumatryptan nie powinien być stosowany częściej niż 10 dni w miesiącu ze względu na ryzyko rozwoju bólu głowy z nadużywania leków. W ciągu jednego napadu migrenowego można podać maksymalnie 2 dawki w odstępie minimum 2 godzin. Maksymalna dobowa dawka dla tabletek wynosi 200 mg.
Czy sumatryptan wpływa na prowadzenie pojazdów?
Sumatryptan może powodować zawroty głowy, zmęczenie czy zaburzenia widzenia, które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów. Pacjenci powinni unikać prowadzenia samochodu lub obsługi maszyn, dopóki nie poznają swojej reakcji na lek. Sama migrena także może upośledząć zdolność koncentracji.
Co to jest „migraine recurrence” i czy można jej zapobiec?
Migraine recurrence to powrót objawów migreny w ciągu 24 godzin po początkowo skutecznej terapii sumatryptanem. Zjawisko to występuje u około 30-50% pacjentów i wynika z krótkiego okresu półtrwania sumatryptanu. Można je częściowo zapobiec przez łączenie sumatryptanu z dłużej działającym NLPZ lub stosowanie tryptanów o dłuższym czasie działania.
Bibliografia
- Scott AK. Sumatriptan clinical pharmacokinetics. Clin Pharmacokinet. 1994;27(5):337-344. DOI: 10.2165/00003088-199427050-00002 PMID: 7851052
- The Subcutaneous Sumatriptan International Study Group. Treatment of migraine attacks with sumatriptan. N Engl J Med. 1991;325(5):316-321. DOI: 10.1056/NEJM199108013250504 PMID: 1647495