Filspari to lek stosowany w leczeniu dorosłych z pierwotną nefropatią immunoglobulinową A (IgAN), chorobą nerek, która prowadzi do stopniowego pogarszania się ich funkcji. Filspari jest dostępny wyłącznie na receptę i powinien być stosowany pod nadzorem lekarza.
Sparsentan jest innowacyjnym lekiem stosowanym w leczeniu pierwotnej nefropatii IgA (IgAN). IgAN to choroba autoimmunologiczna, w której układ odpornościowy produkuje wadliwą wersję przeciwciała IgA. Przeciwciało to gromadzi się w kłębuszkach nerkowych, które filtrują krew, co prowadzi do ich uszkodzenia i przenikania krwi oraz białka do moczu.
Mechanizm działania
Substancja działa poprzez blokowanie receptorów dla dwóch hormonów: endoteliny i angiotensyny. Hormony te są zaangażowane w regulację funkcji nerek oraz procesy zapalne prowadzące do uszkodzenia nerek. Blokując te receptory, sparsentan zmniejsza ilość białka w moczu (proteinuria), co pomaga spowolnić postęp choroby.
Wskazania do stosowania
Sparsentan jest wskazany do leczenia dorosłych pacjentów z pierwotną nefropatią IgA, u których wydalanie białka z moczem wynosi co najmniej 1,0 g/dobę lub stosunek białka do kreatyniny w moczu wynosi co najmniej 0,75 g/g. Lek ten jest szczególnie przydatny dla pacjentów, u których inne terapie nie przynoszą oczekiwanych rezultatów.
Dawkowanie i sposób podawania
Substancja jest dostępny w postaci tabletek do podawania doustnego. Zalecana początkowa dawka to jedna tabletka 200 mg raz dziennie. Po 14 dniach lekarz może zwiększyć dawkę do 400 mg (2 tabletki po 200 mg lub 1 tabletka 400 mg) raz dziennie, w zależności od tolerancji pacjenta na lek. Aby uniknąć gorzkiego smaku, tabletkę należy połknąć w całości, popijając szklanką wody.
Skuteczność i badania kliniczne
Skuteczność sparsentanu została potwierdzona w badaniach klinicznych, które wykazały, że lek ten jest skuteczniejszy w redukcji proteinurii niż inne dostępne terapie. W jednym z głównych badań klinicznych z udziałem 404 dorosłych pacjentów z IgAN i wysokim poziomem proteinurii, wykazano, że po 36 tygodniach leczenia poziom proteinurii spadł średnio o 50% u osób otrzymujących sparsentan, w porównaniu do 15% u osób przyjmujących irbesartan.
Działania niepożądane
Najczęstsze działania niepożądane związane z sparsentanem to obrzęki kończyn, niskie ciśnienie krwi, zawroty głowy, wysoki poziom potasu we krwi, anemia, uszkodzenie nerek oraz podwyższone enzymy wątrobowe. Sparsentan może również powodować poważne wady wrodzone, jeśli jest stosowany w czasie ciąży, dlatego nie powinien być podawany kobietom w ciąży.
