Sunosi

Sunosi zawiera solriamfetol, który zwiększa ilość dopaminy i norepinefryny w mózgu, przeciwdziałając zasypianiu i zmniejszając uczucie senności. Stosowany u dorosłych z narkolepsją oraz w celu poprawy czuwania i zmniejszenia nadmiernej senności w ciągu dnia u pacjentów z obturacyjnym bezdechem sennym (OBS), gdy terapia CPAP nie przyniosła zadowalających rezultatów.

Solriamfetol to substancja czynna należąca do grupy leków psychoanaleptycznych, działających jako sympatykomimetyki ośrodkowe. Jest to selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego dopaminy i norepinefryny (noradrenaliny), czyli tzw. DNRI (dopamine and norepinephrine reuptake inhibitor). Substancja ta została opracowana w celu poprawy czuwania i zmniejszenia nadmiernej senności w ciągu dnia u dorosłych pacjentów z określonymi zaburzeniami snu.

Wskazania do stosowania

Solriamfetol jest wskazany do stosowania u dorosłych pacjentów w następujących przypadkach:

  • Narkolepsja (z katapleksją lub bez katapleksji) – w celu poprawy czuwania i zmniejszenia nadmiernej senności w ciągu dnia
  • Obturacyjny bezdech senny (OBS) – w celu poprawy czuwania i zmniejszenia nadmiernej senności w ciągu dnia u pacjentów, u których podstawowa terapia OBS (np. CPAP – stałe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych) nie przyniosła zadowalających rezultatów

Warto podkreślić, że solriamfetol nie leczy podstawowej przyczyny obturacji dróg oddechowych u pacjentów z bezdechem sennym, dlatego konieczne jest kontynuowanie podstawowej terapii bezdechu.

Jak działa solriamfetol?

Mechanizm działania solriamfetolu nie został w pełni wyjaśniony, ale wiąże się z jego zdolnością do selektywnego hamowania wychwytu zwrotnego dwóch ważnych neuroprzekaźników:

  • Dopaminy
  • Norepinefryny (noradrenaliny)

Badania pokazują, że substancja ta hamuje wychwyt zwrotny tych neuroprzekaźników, co prowadzi do zwiększenia ich stężenia w mózgu. W efekcie następuje poprawa czuwania i zmniejszenie senności w ciągu dnia.

W przeciwieństwie do niektórych innych leków stosowanych w zaburzeniach czuwania, solriamfetol nie wpływa znacząco na układ serotoninergiczny.

Dawkowanie i sposób podawania

Narkolepsja

  • Zalecana dawka początkowa wynosi 75 mg raz na dobę, przyjmowana po przebudzeniu
  • U pacjentów z cięższym poziomem senności można rozważyć dawkę początkową 150 mg
  • Dawkę można zwiększać, podwajając ją w odstępach co najmniej 3 dni
  • Maksymalna zalecana dawka dobowa to 150 mg raz na dobę

Obturacyjny bezdech senny

  • Zalecana dawka początkowa wynosi 37,5 mg raz na dobę, przyjmowana po przebudzeniu
  • Dawkę można zwiększać, podwajając ją w odstępach co najmniej 3 dni
  • Maksymalna zalecana dawka dobowa to 150 mg raz na dobę

Ważne zalecenia

  • Należy unikać przyjmowania leku, jeśli do pory snu pozostało mniej niż 9 godzin, gdyż może to zaburzać sen w nocy
  • Lek można przyjmować niezależnie od posiłków
  • U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek konieczne jest dostosowanie dawki
  • U osób w podeszłym wieku zaleca się stosowanie mniejszych dawek i ścisłe monitorowanie

Przeciwwskazania

Solriamfetolu nie należy stosować w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na substancję czynną lub którykolwiek składnik leku
  • Zawał mięśnia sercowego w ciągu ostatniego roku
  • Niestabilna dusznica bolesna
  • Niekontrolowane nadciśnienie tętnicze
  • Ciężkie zaburzenia rytmu serca i inne ciężkie choroby serca
  • Jednoczesne stosowanie inhibitorów monoaminooksydazy (MAOI) lub stosowanie leku w ciągu 14 dni po zakończeniu leczenia tymi inhibitorami

Wpływ na ciśnienie krwi i układ krążenia

Leczenie solriamfetolem może zwiększać:

  • Skurczowe ciśnienie tętnicze
  • Rozkurczowe ciśnienie tętnicze
  • Częstość akcji serca

Efekty te są zależne od dawki. Przed rozpoczęciem leczenia należy ocenić ciśnienie tętnicze i częstość akcji serca, które powinny być okresowo monitorowane w trakcie leczenia, zwłaszcza po zwiększeniu dawki.

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów:

  • Z nadciśnieniem tętniczym (powinno być ono kontrolowane przed rozpoczęciem leczenia)
  • Z rozpoznaną chorobą sercowo-naczyniową
  • Z chorobą naczyń mózgowych
  • W podeszłym wieku

Działania niepożądane

Najczęściej występujące działania niepożądane to:

  • Ból głowy (bardzo często – występuje u więcej niż 1 na 10 osób)
  • Nudności (często – występuje u mniej niż 1 na 10 osób)
  • Zmniejszenie łaknienia (często)

Inne częste działania niepożądane:

  • Zaburzenia psychiczne: lęk, bezsenność, drażliwość, bruksizm (zgrzytanie zębami)
  • Zawroty głowy
  • Kołatanie serca
  • Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: biegunka, suchość w jamie ustnej, ból brzucha, zaparcia, wymioty
  • Nadmierna potliwość
  • Uczucie rozdygotania
  • Dyskomfort w klatce piersiowej
  • Wzrost ciśnienia tętniczego

Większość działań niepożądanych występuje w ciągu pierwszych 2 tygodni od rozpoczęcia leczenia i u większości pacjentów ustępuje w ciągu 2 tygodni.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Objawy psychiczne

Należy zachować ostrożność u pacjentów z:

  • Psychozą (obecnie lub w przeszłości)
  • Zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi

Pacjentów trzeba uważnie monitorować pod kątem występowania działań niepożądanych, takich jak lęk, bezsenność i drażliwość. Jeśli objawy te się utrzymują lub nasilają, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub przerwanie stosowania leku.

Ryzyko nadużywania

Solriamfetol ma niski potencjał nadużywania, ale należy zachować ostrożność u pacjentów z historią nadużywania substancji stymulujących lub alkoholu.

Jaskra zamkniętego kąta

U pacjentów przyjmujących solriamfetol może wystąpić rozszerzenie źrenic. Zaleca się ostrożność u osób z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym lub narażonych na ryzyko wystąpienia jaskry zamkniętego kąta.

Ciąża i karmienie piersią

  • Brak wystarczających danych dotyczących stosowania solriamfetolu u kobiet w ciąży
  • Nie zaleca się stosowania w okresie ciąży ani u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących skutecznej antykoncepcji
  • Nie wiadomo, czy solriamfetol przenika do mleka ludzkiego; należy podjąć decyzję czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać stosowanie leku

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Spodziewany jest niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów u pacjentów otrzymujących stabilne dawki solriamfetolu. Jednak po podaniu leku mogą wystąpić zawroty głowy i zaburzenia uwagi.

Pacjentom z nadmierną sennością w ciągu dnia, w tym stosującym solriamfetol, należy często oceniać stopień senności i w razie potrzeby odradzać prowadzenie pojazdów lub wykonywanie potencjalnie niebezpiecznych czynności, zwłaszcza na początku leczenia lub przy zmianie dawki.

Interakcje z innymi lekami

  • Nie wolno stosować solriamfetolu jednocześnie z inhibitorami monoaminooksydazy (MAOI) ani w ciągu 14 dni po zakończeniu leczenia tymi lekami
  • Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu leków zwiększających ciśnienie tętnicze
  • Produkty lecznicze zwiększające stężenie dopaminy lub wiążące się bezpośrednio z receptorami dopaminy mogą wchodzić w interakcje z solriamfetolem

Długoterminowa skuteczność

Badania kliniczne wykazały, że solriamfetol może zachowywać skuteczność w długoterminowym leczeniu narkolepsji i obturacyjnego bezdechu sennego. Po przerwaniu leczenia obserwowano jednak utratę korzyści terapeutycznych, co wskazuje na konieczność kontynuowania terapii dla utrzymania efektu.

Podsumowanie

Solriamfetol to nowoczesna substancja czynna stosowana w leczeniu nadmiernej senności w ciągu dnia u dorosłych pacjentów z narkolepsją lub obturacyjnym bezdechem sennym. Działa poprzez hamowanie wychwytu zwrotnego dopaminy i norepinefryny, co prowadzi do poprawy czuwania.

Skuteczność leku została potwierdzona w badaniach klinicznych, jednak należy pamiętać o możliwych działaniach niepożądanych, szczególnie dotyczących układu krążenia i sfery psychicznej. Stosowanie leku wymaga regularnego monitorowania, zwłaszcza na początku terapii i po zwiększeniu dawki.

U pacjentów z bezdechem sennym solriamfetol nie zastępuje podstawowej terapii OBS (jak CPAP), ale stanowi uzupełnienie leczenia, gdy podstawowa terapia nie przynosi wystarczającej poprawy w zakresie senności dziennej.