Rozuwastatyna – informacje w pigułce (podsumowanie farmaceuty)
Rozuwastatyna – lek należący do grupy leków zwanych statynami. Mechanizm działania rozuwastatyny polega na hamowaniu aktywności enzymu uczestniczącego w procesie syntezy cholesterolu, ograniczenie tej syntezy oraz na stymulacji komórek wątroby do wychwytywania cząsteczek cholesterolu frakcji LDL (tzw. zły cholesterol). Wskazaniem do stosowania leku jest leczenie zbyt dużego stężenia cholesterolu lub trójglicerydów we krwi oraz zapobieganie zdarzeń sercowo naczyniowych, takich jak zawał serca lub udar mózgu.
Rozuwastatynę oraz inne leki obniżające cholesterol należy stosować razem z odpowiednią dietą oraz aktywnością fizyczną.
Możliwe działania niepożądane: Działania niepożądane po zastosowaniu rozuwastatyny są z reguły łagodne i przemijające. Najczęściej występują: zaparcia, nudności, bóle brzucha, osłabienie, świąd, pokrzywka, bóle i zawroty głowy, bóle mięśni.
Uwaga: Przyjmowanie rozuwastatyny może powodować miopatię, czyli chorobę mięśni, która objawia się bólem mięśni, ich osłabieniem i wzmożoną wrażliwością na dotyk. Miopatia może prowadzić do ciężkich uszkodzeń mięśni, a nawet ich rozpadu. W razie wystąpienia objawów mięśniowych, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Rozuwastatyna: Najsilniejsza statyna w walce z cholesterolem
Rozuwastatyna to lek pomagający normalizować w organizmie stężenie lipidów we krwi, zaliczany do zbiorczej grupy leków zwanych statynami. Została opatentowana przez firmę AstraZeneca w 1991 roku, a do powszechnego użytku weszła około 10 lat później pod handlową nazwą Crestor. Dzięki właściwościom polegającym na obniżaniu zbyt wysokiego poziomu cholesterolu we krwi, działa kardioprotekcyjnie i walnie przyczynia się do zmniejszenia ilości niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych w populacji. Rozuwastatyna jest uznawana za najsilniejszą dostępną statynę na rynku, charakteryzującą się wysoką potencją w obniżaniu cholesterolu LDL w porównaniu z innymi przedstawicielami tej grupy leków. To właśnie dzięki swojej wyjątkowej skuteczności rozuwastatyna zyskała szczególne miejsce w nowoczesnej farmakoterapii kardiologicznej, oferując pacjentom możliwość osiągania trudnych do uzyskania celów terapeutycznych w zakresie gospodarki lipidowej. Lek ten cieszy się obecnie wielkim zainteresowaniem przede wszystkim z powodu wyników przełomowego badania JUPITER, które dowiodło skuteczności rozuwastatyny u pacjentów nieobciążonych chorobami układu krążenia, z prawidłowym stężeniem LDL-cholesterolu i podwyższonym stężeniem hsCRP.
Mechanizm działania rozuwastatyny
Rozuwastatyna jest lekiem zaliczanym do grupy statyn, które na skutek hamowania enzymu biorącego udział w syntezie cholesterolu – reduktazy 3-hydroksy-3-metylo-glutarylo-koenzymu A (w skrócie HMG-CoA) – powodują zmniejszenie stężenia „złego” cholesterolu (frakcji LDL) oraz triglicerydów we krwi oraz zwiększenie stężenia „dobrego” cholesterolu (frakcji HDL) we krwi. Reduktaza HMG-CoA jest enzymem wątrobowym znajdującym się w cytoplazmie hepatocytów, regulującym ilość syntetyzowanego cholesterolu, a więc także kontrolującym jego poziom we krwi.
Statyny działają poprzez kompetycyjne hamowanie reduktazy HMG-CoA, kluczowego enzymu w szlaku mewalonowym. Ponieważ statyny są podobne strukturalnie do HMG-CoA na poziomie molekularnym, dopasowują się do miejsca aktywnego enzymu i konkurują z naturalnym substratem (HMG-CoA). Ta konkurencja zmniejsza tempo, w jakim reduktaza HMG-CoA może produkować mewalonat, następną cząsteczkę w kaskadzie, która ostatecznie produkuje cholesterol.
Rozuwastatyna jest inhibitorem reduktazy HMG-Co-A – enzymu biorącego udział w syntezie cholesterolu. Lek działa głównie w wątrobie. Spadek endogennej produkcji cholesterolu w wątrobie powoduje zwiększenie ilości receptorów dla cząsteczek LDL na organie. W efekcie zmniejsza się ilość cząstek LDL we krwi (ulegają wychwytowi i katabolizmowi w wątrobie). Lek zmniejsza również syntezę cząstek VLDL.
Farmakokinetyka i farmakodynamika
Rozuwastatyna charakteryzuje się bezwzględną biodostępnością wynoszącą około 20%. Jest w znacznym stopniu wychwytywana przez wątrobę, główne miejsce powstawania cholesterolu i usuwania LDL-C. Objętość dystrybucji rozuwastatyny wynosi około 134 l. Rozuwastatyna wiąże się z białkami osocza, głównie z albuminami, w około 90%.
Istotną cechą rozuwastatyny jest jej niewielki metabolizm. Rozuwastatyna jest metabolizowana w niewielkim stopniu (10%). W badaniach metabolizmu wykonanych in vitro z użyciem ludzkich hepatocytów wykazano, że rozuwastatyna ma małe powinowactwo do enzymów układu cytochromu P450. Głównym izoenzymem biorącym udział w metabolizmie rozuwastatyny jest CYP 2C9, w mniejszym stopniu, izoenzymy 2C19, 3A4 i 2D6.
Działanie lecznicze pojawia się w ciągu tygodnia od rozpoczęcia leczenia. Pełna odpowiedź na leczenie zazwyczaj jest widoczna po 4 tygodniach. Po podaniu doustnym maksymalne stężenie leku we krwi zostaje osiągnięte po 5 godzinach. Niezależnie od podanej dawki okres półtrwania leku w fazie eliminacji wynosi 19 godzin.
Wskazania do stosowania rozuwastatyny
Rozuwastatyna ma szerokie spektrum wskazań terapeutycznych, szczególnie w zakresie zaburzeń gospodarki lipidowej i prewencji chorób sercowo-naczyniowych.
Pierwotne wskazania
Rozuwastatyna posiada dwa główne wskazania do stosowania: leczenie hipercholesterolemii (kod E78.0 oraz E78.01 w klasyfikacji ICD-10) oraz prewencję chorób sercowo-naczyniowych. Stosuje się ją w leczeniu zaburzeń gospodarki lipidowej, takich jak zbyt duże stężenie cholesterolu (hipercholesterolemia) lub triglicerydów we krwi.
Hipercholesterolemia rodzinna
Stosuje się ją również, gdy hipercholesterolemia jest spowodowana chorobą genetyczną, jako uzupełnienie innych metod leczenia lub gdy innego leczenia nie można zastosować. Rozuwastatyna wykazuje szczególną skuteczność u pacjentów z hipercholesterolemią rodzinną, zarówno heterozygotyczną, jak i homozygotyczną postacią tej choroby.
Prewencja sercowo-naczyniowa
Ponadto rozuwastatynę można stosować w celu zapobiegania dużym zdarzeniom sercowo-naczyniowym u pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia takiego zdarzenia po raz pierwszy, razem z działaniami mającymi na celu redukcję pozostałych czynników ryzyka. Lek ten ma również zastosowanie w profilaktyce chorób sercowo-naczyniowych, w tym zawału serca i udaru mózgu.
Dawkowanie i sposób stosowania
Schemat dawkowania
Prawidłowy schemat dawkowania rozuwastatyny zakłada przyjmowanie tylko jednej dawki dziennie. Na rynku farmaceutycznym są nie tylko dawki rozuwastatyny 5 mg czy rozuwastatyny 10 mg ale także 15 mg, 20 mg, 30 mg, a także 40 mg – także możliwości dostosowania właściwej dawki są bardzo szerokie.
Początkowo stosuje się najczęściej dawki 5 mg oraz 10 mg, które po kilku tygodniach stosowania można zwiększyć, aż do uzyskania dawki optymalnej. W przypadku prewencji zdarzeń sercowo-naczyniowych zalecana dawka to 20 mg na dobę.
Wskazanie |
Dawka początkowa |
Dawka docelowa |
Maksymalna dawka |
Hipercholesterolemia |
5-10 mg |
10-20 mg |
40 mg |
Prewencja pierwotna |
20 mg |
20 mg |
40 mg |
Hipercholesterolemia rodzinna |
10-20 mg |
20-40 mg |
40 mg |
Pediatria (6-17 lat) |
5-10 mg |
10-20 mg |
20 mg |
Czas podawania leku
W porównaniu do innych statyn, rozuwastatynę można przyjmować o dowolnej porze dnia. Ta elastyczność w czasie podawania wyróżnia rozuwastatynę na tle innych statyn, które zwykle zaleca się przyjmować wieczorem ze względu na nocny rytm syntezy cholesterolu.
Skuteczność kliniczna rozuwastatyny
Wpływ na profil lipidowy
Badania wykazały, że rozuwastatyna może znacząco obniżyć poziom LDL-C, przy czym niektóre próby wykazały redukcję nawet o 52%. Podczas stosowania rozuwastatyny w dawkach 5 mg, 10 mg oraz 20 mg osiągnięto również statystycznie istotne średnie zmiany względem wartości wyjściowych następujących drugorzędowych zmiennych w postaci lipidów i lipoprotein: HDL-C, TC, nieHDL-C, LDL-C/HDL-C, TC/HDL-C, TG/HDL-C, nieHDL-C/HDL-C, ApoB, ApoB/ApoA-1.
Przełomowe badanie JUPITER
W badaniu Justification for the Use of Statins in Primary Prevention: an Intervention Trial Evaluating Rosuvastatin (JUPITER) uczestniczyło 17 802 badanych z niskim lub prawidłowym stężeniem cholesterolu frakcji LDL (< 130 mg/dL) ale podwyższonymi wartościami CRP (> 2 mg/l). Badanych randomizowano do dwóch grup – otrzymującej 20 mg rozuwastatyny raz dziennie lub placebo.
Badanie zostało przedwcześnie przerwane po upływie blisko 2 lat, z powodu istotnych różnic pomiędzy badanymi grupami. Częstość występowania pierwszorzędowego punktu końcowego wynosiła w grupie rozuwastatyny 0,77 na 100 osobolat, a w grupie placebo 1,36 na 100 osobolat.
Leczenie rozuwastatyną wiązało się z istotnym statystycznie zmniejszeniem ryzyka: zawału serca zakończonego lub niezakończonego zgonem (HR 0,46), udaru mózgu zakończonego lub niezakończonego zgonem (HR 0,52), rewaskularyzacji tętniczej lub niestabilnej choroby wieńcowej (HR 0,53) oraz złożonego punktu zawierającego zawał serca niezakończony zgonem, udar mózgu niezakończony zgonem lub zgon sercowo-naczyniowy (HR 0,53).
Inne ważne badania kliniczne
Rozuwastatyna była przedmiotem licznych badań klinicznych, w tym badań STELLAR, MERCURY, ECLIPSE, METEOR czy ASTEROID, które potwierdziły jej wysoką skuteczność w obniżaniu cholesterolu LDL oraz w prewencji zdarzeń sercowo-naczyniowych.
Działania niepożądane i bezpieczeństwo stosowania
Profil bezpieczeństwa
Skutki uboczne leczenia rozuwastatyną są zazwyczaj łagodne i przemijające. Mniej niż 4% pacjentów musiało przerwać leczenie z powodu działań niepożądanych. Częstość występowania działań niepożądanych jest dawkozależna, szczególnie przy dawce 40 mg, gdzie obserwuje się zwiększone ryzyko rabdomiolizy oraz poważnych zaburzeń nerek i wątroby.
Najczęstsze działania niepożądane
Zgodnie z częstością występowania, działania niepożądane rozuwastatyny można podzielić na następujące kategorie:
Często występujące (≥1/100 do <1/10):
- Cukrzyca, ból głowy, zawroty głowy
- Zaparcie, nudności, ból brzucha
Niezbyt często występujące (≥1/1000 do <1/100):
- Małopłytkowość
- Świąd, wysypka, pokrzywka
Rzadkie (≥1/10000 do <1/1000):
- Obrzęk naczynioruchowy, reakcje nadwrażliwości, ostra niewydolność nerek, miopatia, zapalenie trzustki, rabdomioliza, zwiększenie aktywności aminotransferaz, zapalenie mięśni
Miopatia i rabdomioliza – najpoważniejsze powikłania
Podczas stosowania statyn obserwowano rzadkie, ale poważne działanie niepożądane dotyczące mięśni, w tym ich rozpad (rabdomioliza), mogące prowadzić do uszkodzenia nerek, a w wyjątkowych przypadkach nawet zgonu. U pacjentów przyjmujących rozuwastatynę w dawce większej niż 20 mg stwierdzono bóle mięśni, osłabienia mięśni (miopatia) oraz bardzo rzadko rozpad mięśni (rabdomioliza).
Rabdomioliza to zespół objawów chorobowych wywołanych masywnym rozpadem tkanki mięśniowej poprzecznie prążkowanej, co doprowadza do pojawienia się we krwi wolnej mioglobiny pochodzenia mięśniowego. Klasyczny zestaw objawów wskazujący na rozwój rabdomiolizy obejmuje trzy symptomy: ból mięśni, ich osłabienie oraz ciemny kolor moczu.
Rozuwastatyna a ryzyko cukrzycy
U pacjentów umiarkowanego ryzyka sercowo-naczyniowego, przyjmujących rozuwastatynę (20 mg/d.), średnio po 1,9 roku leczenia istotnie częściej, bo aż o 26 proc., ujawniła się cukrzyca w porównaniu z pacjentami nieleczonymi statyną (RR 1,25 [95 proc. CI 1,05-1,49], p = 0,01). Ryzyko pojawienia się choroby u pacjentów leczonych statynami w średnich dawkach wynosi 0,1%, a w wysokich 0,2%.
Interakcje lekowe
Najważniejsze interakcje
Rozuwastatyna jest substratem dla niektórych białek transportujących, w tym dla wątrobowego transportera wychwytującego OATP1B1 oraz dla transportera wypływu. To sprawia, że lek może wchodzić w interakcje z wieloma substancjami czynnymi.
Interakcje przeciwwskazane:
- Rozuwastatyny nie należy stosować jednocześnie z kwasem fusydowym ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia rabdomiolizy, a nawet zgonu pacjenta
- Terapia rozuwastatyną jest przeciwwskazana u pacjentów leczonych jednocześnie cyklosporyną oraz lekami z grupy fibratów
Interakcje wymagające ostrożności:
- Tikagrelor może wpływać na nerkowe wydalanie rozuwastatyny, zwiększając ryzyko akumulacji rozuwastatyny. W niektórych przypadkach, jednoczesne stosowanie tikagreloru i rozuwastatyny prowadziło do pogorszenia czynności nerek, wzrostu stężenia kinazy fosfokreatynowej (CPK) i rabdomiolizy
- Leki wiążące kwasy żółciowe (wodorotlenek glinu, wodorotlenek magnezu) mogą zmniejszać stężenie leku we krwi, jeśli odstęp pomiędzy ich przyjmowaniem jest mniejszy niż 2h
Leczenie farmakologiczne zaburzeń lipidowych – rola rozuwastatyny
Miejsce rozuwastatyny wśród statyn
Atorwastatyna i rozuwastatyna są obecnie najsilniejszymi statynami na rynku. Rozuwastatyna – najnowsza i najsilniejsza statyna, stosowana u pacjentów z dużym ryzykiem sercowo-naczyniowym.
W leczeniu zaburzeń lipidowych w Polsce dostępne są następujące główne statyny:
- Symwastatyna – popularna statyna o średniej sile działania, często stosowana w terapii skojarzonej z ezetymibem
- Atorwastatyna – jedna z najczęściej przepisywanych statyn, o wysokiej skuteczności w obniżaniu cholesterolu LDL
- Rozuwastatyna – najsilniejsza ze wszystkich dostępnych statyn
- Prawastatyna – statyna o umiarkowanej sile działania, bezpieczna w interakcjach
- Fluwastatyna – najmniej potentna spośród dostępnych statyn
Kombinacje terapeutyczne z rozuwastatyną
W Polsce dostępne są również preparaty złożone zawierające rozuwastatynę:
- Rozuwastatyna + ezetymib – Produkt leczniczy Crosuvo Plus to połączenie rozuwastatyny i ezetymibu. Rozuwastatyna działa jako selektywny inhibitor reduktazy HMG-CoA, hamując syntezę cholesterolu w wątrobie i zwiększając ekspresję receptorów LDL na hepatocytach. Ezetymib natomiast selektywnie hamuje wchłanianie cholesterolu jelitowego poprzez blokadę białka NPC1L1
Algorytm wyboru statyny
Wybór odpowiedniej statyny w praktyce klinicznej zależy od wielu czynników:
- Docelowe obniżenie LDL-C
- Współistniejące choroby
- Profil interakcji lekowych
- Indywidualna tolerancja pacjenta
Wybór konkretnej statyny zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta, profilu lipidowego, chorób współistniejących oraz ryzyka działań niepożądanych.
Przeciwwskazania i ostrzeżenia specjalne
Przeciwwskazania bezwzględne
- Stosowanie rozuwastatyny w ciąży jest przeciwwskazane. Pacjentki w wieku rozrodczym powinny stosować skutecznie środki antykoncepcyjne
- Rozuwastatyna jest przeciwwskazana u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek oraz poddawanych dializom
- Czynna choroba wątroby
- Miopatia wywołana statynami w wywiadzie lub ciężka reakcja nadwrażliwości na inne inhibitory reduktazy HMG-CoA
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: U pacjentów nadużywających alkoholu bądź borykających się z chorobami wątroby zaleca się kontrolę poziomu aminotransferaz wątrobowych przed rozpoczęciem leczenia rozuwastatyną i po upływie około 3 miesięcy po jego wdrożeniu.
Ciąża i laktacja: Z badań przeprowadzonych na samicach szczurów wynika, że rozuwastatyna jest wydzielana z mlekiem matki. Nie wykonano badań potwierdzających przenikanie leku do mleka u kobiet karmiących.
Wpływ na prowadzenie pojazdów: Na podstawie przeprowadzonych badań można wnioskować, że rozuwastatyna nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn. Jedyną istotną sprawą na jaką należałoby zwrócić uwagę jest to że może ona wywoływać zawroty głowy, co w konsekwencji może mieć wpływ na funkcje motoryczne.
Monitorowanie terapii rozuwastatyną
Badania przed rozpoczęciem leczenia
- Profil lipidowy (cholesterol całkowity, LDL-C, HDL-C, triglicerydy)
- Aktywność kinazy kreatynowej – podczas terapii rozuwastatyną należy zwrócić szczególną uwagę na interpretację wyników aktywności kinazy kreatynowej. Badania nie należy wykonywać po intensywnym wysiłku oraz w momencie występowania innych przyczyn zwiększenia aktywności kinazy
- Aminotransferazy wątrobowe (AlAT, AspAT)
- Funkcja nerek (kreatynina, GFR)
Badania kontrolne w trakcie leczenia
- Po 4-6 tygodniach: ocena skuteczności (profil lipidowy)
- Po 3 miesiącach: kontrola enzymów wątrobowych
- Systematycznie: monitorowanie objawów mięśniowych
- W razie potrzeby: badanie kinazy kreatynowej
Kryteria przerwania terapii
Jeśli wynik badania kinazy kreatynowej jest znacząco zwiększony – należy przerwać leczenie. Po ustąpieniu objawów leczenie można rozpocząć ponownie, zaczynając od mniejszej dawki leku.
Należy zgłosić się niezwłocznie do lekarza w przypadku wystąpienia niewyjaśnionego bólu mięśni, nadmiernej wrażliwości na dotyk lub osłabienia siły mięśni.
Czym jest rozuwastatyna i jak działa?
Rozuwastatyna to lek należący do grupy statyn, który jest stosowany w celu obniżenia poziomu cholesterolu i trójglicerydów we krwi. Statyny działają poprzez hamowanie działania enzymu w wątrobie odpowiedzialnego za produkcję cholesterolu – reduktazy HMG-CoA.
Kiedy najlepiej przyjmować rozuwastatynę?
W przeciwieństwie do innych statyn, rozuwastatynę można przyjmować o dowolnej porze dnia. Ta elastyczność w czasie podawania wyróżnia ją na tle innych statyn, które zwykle zaleca się przyjmować wieczorem.
Jak długo trwa leczenie rozuwastatyną?
Działanie lecznicze pojawia się w ciągu tygodnia od rozpoczęcia leczenia. Pełna odpowiedź na leczenie zazwyczaj jest widoczna po 4 tygodniach. Leczenie statynami jest zazwyczaj długoterminowe i wymaga regularnego monitorowania przez lekarza.
Jakie są najczęstsze skutki uboczne rozuwastatyny?
Najczęstsze działania niepożądane to ból głowy, zawroty głowy, zaparcie, nudności oraz ból brzucha. Rzadko mogą wystąpić poważniejsze powikłania jak miopatia czy rabdomioliza. Skutki uboczne są zazwyczaj łagodne i przemijające. Mniej niż 4% pacjentów musi przerwać leczenie z powodu działań niepożądanych.
Czy rozuwastatyna może wpływać na rozwój cukrzycy?
Tak, badania wykazały niewielkie zwiększenie ryzyka rozwoju cukrzycy u pacjentów leczonych rozuwastatyną, szczególnie w grupie osób z dodatkowymi czynnikami ryzyka. Ryzyko pojawienia się choroby u pacjentów leczonych statynami w średnich dawkach wynosi 0,1%, a w wysokich 0,2%. Korzyści z leczenia zazwyczaj przeważają nad tym ryzykiem.
Co to jest miopatia i rabdomioliza?
Miopatia to zjawisko uszkodzenia mięśni szkieletowych, manifestujące się bólem, pieczeniem, sztywnością dużych grup mięśniowych. Rabdomioliza to zespół objawów wywołanych masywnym rozpadem tkanki mięśniowej, których klasyczny zestaw objawów obejmuje ból mięśni, ich osłabienie oraz ciemny kolor moczu. W przypadku wystąpienia takich objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Czy można przerwać przyjmowanie rozuwastatyny?
Nie należy samodzielnie przerywać leczenia rozuwastatyną bez konsultacji z lekarzem. W toku wielu badań i metaanaliz dowiedziono, że leki te przedłużają życie zarówno pacjentom po przebytym zawale serca czy udarze mózgu jak i opóźniają bądź w ogóle nie dopuszczają do pojawienia się incydentów sercowo-naczyniowych w grupach ryzyka.
Jakie leki mogą wchodzić w interakcje z rozuwastatyną?
Najbardziej znaczące interakcje występują z kwasem fusydowym, cyklosporyną, fibratami oraz tikagrelorem. Leki wiążące kwasy żółciowe powinny być przyjmowane z co najmniej 2-godzinną przerwą od rozuwastatyny.
Czy rozuwastatyna jest bezpieczna w ciąży?
Stosowanie rozuwastatyny w ciąży jest przeciwwskazane. Kobiety w wieku rozrodczym powinny używać skutecznej antykoncepcji podczas terapii. W przypadku zajścia w ciążę podczas stosowania leku, należy natychmiast przerwać leczenie.
Jak często należy wykonywać badania kontrolne podczas leczenia rozuwastatyną?
Zaleca się kontrolę poziomu aminotransferaz wątrobowych przed rozpoczęciem leczenia i po upływie około 3 miesięcy po jego wdrożeniu. Należy również regularnie monitorować profil lipidowy oraz objawy mięśniowe. W przypadku wystąpienia bólu mięśni zaleca się badanie kinazy kreatynowej.
Bibliografia
- Ridker PM, Danielson E, Fonseca FA, Genest J, Gotto AM Jr, Kastelein JJ, Koenig W, Libby P, Lorenzatti AJ, MacFadyen JG, Nordestgaard BG, Shepherd J, Willerson JT, Glynn RJ; JUPITER Study Group. Rosuvastatin to prevent vascular events in men and women with elevated C-reactive protein. N Engl J Med. 2008;359(21):2195-207. DOI: 10.1056/NEJMoa0807646 PMID: 18997196
- Luvai A, Mbagaya W, Hall AS, Barth JH. Rosuvastatin: a review of the pharmacology and clinical effectiveness in cardiovascular disease. Clin Med Insights Cardiol. 2012;6:17-33. DOI: 10.4137/CMC.S4324 PMID: 22442638