Evrenzo to lek zawierający roksadustat, który zwiększa liczbę krwinek czerwonych i stężenie hemoglobiny we krwi. Stosowany u dorosłych z niedokrwistością związaną z przewlekłą chorobą nerek. Niedokrwistość objawia się zmęczeniem, osłabieniem i dusznością. Roksadustat działa poprzez zwiększanie stężenia HIF, co pobudza produkcję krwinek czerwonych i hemoglobiny, poprawiając transport tlenu i łagodząc objawy niedokrwistości.
Roksadustat to nowoczesny lek stosowany w leczeniu niedokrwistości związanej z przewlekłą chorobą nerek (PChN). Należy do grupy leków zwanych inhibitorami hydroksylazy prolilowej (HIF-PHI), które działają poprzez wpływ na czynnik indukowany hipoksją (HIF). W przeciwieństwie do tradycyjnych metod leczenia niedokrwistości w PChN, takich jak czynniki stymulujące erytropoezę (ESA) podawane w iniekcjach, roksadustat jest lekiem doustnym, co stanowi istotną zaletę dla pacjentów.
Roksadustat działa w innowacyjny sposób poprzez naśladowanie naturalnej odpowiedzi organizmu na niedotlenienie (hipoksję). Hamuje aktywność enzymu hydroksylazy prolilowej (HIF-PH), co prowadzi do zwiększenia wewnątrzkomórkowego stężenia czynnika HIF – białka regulującego ekspresję genów uczestniczących w produkcji czerwonych krwinek.
Dzięki temu roksadustat wywołuje skoordynowaną odpowiedź organizmu, która obejmuje:
Te działania prowadzą do lepszej dostępności żelaza, zwiększonej produkcji hemoglobiny i wzrostu liczby czerwonych krwinek, co skutecznie łagodzi objawy niedokrwistości.
Roksadustat jest wskazany w leczeniu dorosłych pacjentów z objawową niedokrwistością związaną z przewlekłą chorobą nerek (PChN). Może być stosowany zarówno u pacjentów:
Dawkowanie roksadustatu musi być dostosowane indywidualnie do potrzeb pacjenta, aby osiągnąć i utrzymać stężenie hemoglobiny w zakresie od 10 do 12 g/dl.
Roksadustat nie powinien być stosowany w następujących przypadkach:
Najczęstsze działania niepożądane związane z roksadustatem (występujące u więcej niż 10% pacjentów) to:
Poważne działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas stosowania roksadustatu, obejmują:
Należy dokładnie ocenić stosunek korzyści do ryzyka przed rozpoczęciem leczenia, szczególnie u pacjentów z istniejącymi czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego.
Szczególną uwagę należy zachować u pacjentów z czynnikami ryzyka zakrzepicy, takimi jak otyłość lub wcześniej przebyte epizody zakrzepowe.
Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z padaczką lub innymi stanami predysponującymi do drgawek.
Pacjenci z objawami zakażenia powinni być niezwłocznie diagnozowani i leczeni.
Zaleca się monitorowanie czynności tarczycy, ponieważ roksadustat może powodować przemijającą wtórną niedoczynność tarczycy.
Jeśli po 24 tygodniach terapii nie uzyskano odpowiedniej poprawy stężenia hemoglobiny, należy przerwać leczenie i poszukać alternatywnych metod.
Roksadustat należy przyjmować co najmniej 1 godzinę po podaniu środków wiążących fosforany lub innych produktów zawierających wapń, żelazo, magnez lub glin.
Leki takie jak gemfibrozyl (inhibitor CYP2C8) lub ryfampicyna (induktor CYP2C8) mogą wpływać na stężenie roksadustatu we krwi. Może być konieczne dostosowanie dawki.
Roksadustat może zwiększać stężenie statyn we krwi. Może być konieczne zmniejszenie dawki statyn.
Nie jest wymagane dostosowanie dawki początkowej u pacjentów w podeszłym wieku.
Badania kliniczne wykazały, że roksadustat skutecznie:
Roksadustat stanowi ważną opcję terapeutyczną dla pacjentów z niedokrwistością związaną z przewlekłą chorobą nerek. Jako doustny lek, oferuje wygodniejszą alternatywę dla tradycyjnych metod leczenia. Działa w sposób naśladujący naturalną odpowiedź organizmu na niedotlenienie, stymulując produkcję erytropoetyny i poprawiając dostępność żelaza.
Jednak, jak w przypadku każdego leku, należy dokładnie rozważyć potencjalne korzyści i ryzyko, szczególnie dotyczące bezpieczeństwa sercowo-naczyniowego oraz ryzyka zakrzepicy. Regularne monitorowanie stężenia hemoglobiny i dostosowywanie dawki jest kluczowe dla skutecznego i bezpiecznego leczenia.
