Poliheksanid

Poliheksanid jest substancją czynną o działaniu przeciwpełzakowym, stosowaną w leczeniu zapalenia rogówki wywołanego przez Acanthamoeba. Jest to polikationowy polimer zbudowany z jednostek heksametylenu biguanidu.

Mechanizm działania poliheksanidu jest dwukierunkowy:

1. Działanie na błonę komórkową:
– Wiąże się z ujemnie naładowaną dwuwarstwą fosfolipidową błony trofozoitów (aktywnej formy Acanthamoeba)
– Prowadzi do uszkodzenia błony komórkowej
– Powoduje lizę i śmierć komórki poprzez wyciek składników komórkowych
– Może przenikać przez ostiole formy przetrwalnikowej (cysty)
– Wykazuje minimalne działanie na fosfolipidy obojętne w błonie komórkowej ssaków

2. Działanie na DNA:
– Przenika przez błonę komórkową
– Kondensuje i uszkadza chromosomy Acanthamoeba
– Silnie wiąże się z fosforanowym szkieletem DNA
– Blokuje proces replikacji DNA Acanthamoeba
– Nie przenika do jądra komórek ssaków, co zwiększa jego bezpieczeństwo

Właściwości farmakokinetyczne:
– Stosowany miejscowo do oka
– Wchłanianie ogólnoustrojowe jest znikome lub niewykrywalne
– Nie oczekuje się interakcji z lekami działającymi ogólnoustrojowo

Skuteczność kliniczna:
– W badaniach klinicznych III fazy wykazano 84,8% skuteczność w leczeniu zapalenia rogówki wywołanego przez Acanthamoeba
– Mediana czasu do wyleczenia wynosi około 140 dni
– Może być stosowany w monoterapii

Bezpieczeństwo:
– W badaniach przedklinicznych nie wykazano szczególnego zagrożenia dla człowieka
– Nie wykazano genotoksyczności w badaniach in vitro i in vivo
– Nie stwierdzono działania toksycznego na zarodek i płód w badaniach na zwierzętach
– W 26-tygodniowym badaniu toksyczności u królików nie wykazano działań niepożądanych miejscowych ani ogólnoustrojowych