Cellcept

Cellcept to lek immunosupresyjny, który zawiera substancję czynną mykofenolan mofetylu. Jest stosowany w skojarzeniu z cyklosporyną i kortykosteroidami w celu zapobiegania ostremu odrzucaniu przeszczepów narządów u biorców alogenicznych przeszczepów nerki, serca lub wątroby. Lek jest dostępny na receptę.

Myclausen

Myclausen to lek na receptę, który zawiera substancję czynną o nazwie kwas mykofenolowy. Jest stosowany w leczeniu pacjentów, którzy przeszli przeszczepienie narządów, takich jak serce, nerki lub wątroba, w celu zapobiegania odrzutu przeszczepionego narządu. Działa poprzez hamowanie aktywności układu odpornościowego, który normalnie atakuje obce tkanki i komórki, takie jak przeszczepione organy.

Mycofit

Mycofit to lek immunosupresyjny dostępny na receptę. Jest wskazany do stosowania w skojarzeniu z cyklosporyną i kortykosteroidami, w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepionej nerki, serca lub wątroby przez organizm pacjenta. Substancją czynną tego produktu leczniczego jest mykofenolan mofetylu.

Mycophenolate mofetil Sandoz

Mycophenolate mofetil Sandoz to lek immunosupresyjny, który jest dostępny na receptę. Jest stosowany w profilaktyce ostrego odrzucania przeszczepów u pacjentów, którzy otrzymali alogeniczne przeszczepy nerki, serca lub wątroby. Lek ten jest zwykle stosowany w skojarzeniu z cyklosporyną i kortykosteroidami.

Mycophenolate mofetil Teva

Mycophenolate mofetil Teva to lek immunosupresyjny, który jest stosowany w profilaktyce ostrego odrzucania przeszczepów u biorców alogenicznych przeszczepów nerek, serca lub wątroby. Lek ten jest stosowany w skojarzeniu z innymi lekami o podobnym działaniu, takimi jak cyklosporyna i kortykosteroidy. Jest dostępny na receptę.

Myfenax

Myfenax to lek immunosupresyjny, który jest stosowany w profilaktyce ostrego odrzucania przeszczepów u pacjentów po przeszczepieniu nerki, serca lub wątroby. Jest stosowany w skojarzeniu z innymi lekami o podobnym działaniu, takimi jak cyklosporyna i kortykosteroidy. Myfenax jest dostępny na receptę. Produkt zawiera substancję czynną mykofenolan mofetylu.

Mykofenolan Mofetylu Accord

Mykofenolan Mofetylu Accord to lek immunosupresyjny, który jest wykorzystywany w transplantologii. Po podaniu, lek przekształca się w kwas mykofenolowy, który zmniejsza wytwarzanie przeciwciał oraz napływ monocytów i leukocytów do miejsc zapalnych. Jest wskazany do stosowania w skojarzeniu z cyklosporyną i kortykosteroidami w profilaktyce ostrego odrzucania przeszczepów u pacjentów, którzy otrzymali allogeniczne przeszczepy nerki, serca lub wątroby. Lek jest dostępny na receptę.

Mykofenolan mofetylu – informacje w pigułce (podsumowanie farmaceuty)

Mykofenolan mofetylu – lek immunosupresyjny wykorzystywany w transplantologii. Po podaniu lek przekształca się w kwas mykofenolowy, który zmniejsza wytwarzanie przeciwciał oraz napływ monocytów i leukocytów do miejsc zapalnych. Wskazaniem do stosowania mykofenolanu mofetylu jest profilaktyka ostrego odrzucenia przeszczepu nerki, serca lub wątroby w leczeniu skojarzonym z cyklosporyną i kortykosteroidami oraz leczenie chorób o podłożu autoimmunologicznym np. tocznia rumieniowatego.  

Mykofenolan mofetylu dostępny jest w postaci kapsułek, tabletek, proszku do sporządzania zawiesiny doustnej oraz proszku do sporządzania koncentratu do przygotowania roztworu do infuzji.

Możliwe działania niepożądane (najczęstsze): ból brzucha, biegunka, nudności, wymioty, zakażenie dróg oddechowych, zapalenie przewodu pokarmowego, kandydoza skóry, kandydoza pochwy, hipercholesterolemia, dna moczanowa, bezsenność, stany splątania, lęk, przyspieszenie czynności serca, nadciśnienie lub niedociśnienie tętnicze, duszność, kaszel, zapalenie wątroby, bóle stawów, przerost skóry, wysypka, trądzik, dreszcze, osłabienie.   

Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10

Mykofenolan mofetylu – kompleksowy przewodnik medyczny

Mykofenolan mofetylu (MMF) to jeden z najważniejszych leków immunosupresyjnych stosowanych we współczesnej medycynie. Jest to prolek kwasu mykofenolowego, który odgrywa kluczową rolę w zapobieganiu odrzucaniu przeszczepów oraz leczeniu chorób autoimmunologicznych. Od momentu wprowadzenia do praktyki klinicznej w 1995 roku, mykofenolan mofetylu zrewolucjonizował podejście do immunosupresji u pacjentów po transplantacjach narządów oraz osób z chorobami autoimmunologicznymi. Jego unikalne właściwości, polegające na selektywnym hamowaniu proliferacji limfocytów T i B, oraz stosunkowo korzystny profil bezpieczeństwa w porównaniu z innymi lekami immunosupresyjnymi, sprawiają że jest to preparat pierwszego wyboru w wielu wskazaniach klinicznych. W Polsce lek dostępny jest pod nazwami handlowymi CellCept oraz Myfortic, a jego skuteczność została potwierdzona w licznych badaniach klinicznych prowadzonych na przestrzeni ostatnich trzech dekad.

Mechanizm działania i farmakologia

Mykofenolan mofetylu działa jako prodrug kwasu mykofenolowego (MPA), który jest silnym i odwracalnym inhibitorem dehydrogenazy monofosforanu inozyny (IMPDH). Ten enzym odgrywa kluczową rolę w de novo syntezie nukleotydów guaninowych, będąc enzymem limitującym szybkość tego procesu.

Limfocyty T i B są bardziej zależne od tej ścieżki metabolicznej niż inne typy komórek, co czyni je szczególnie wrażliwymi na działanie kwasu mykofenolowego. Co więcej, MPA jest pięciokrotnie silniejszym inhibitorem izoformy typu II IMPDH, która jest ekspresjonowana w aktywowanych limfocytach, niż izoformy typu I obecnej w większości typów komórek.

Po doustnym podaniu mykofenolan mofetylu jest szybko wchłaniany i metabolizowany w wątrobie do aktywnej postaci – kwasu mykofenolowego. Średni pozorny okres półtrwania wynosi 17,9 (±6,5) godzin po podaniu doustnym i 16,6 (±5,8) godzin po podaniu dożylnym.

Główne mechanizmy immunosupresyjne

Działanie immunosupresyjne mykofenolánu mofetylu opiera się na kilku mechanizmach:

  • Hamowanie proliferacji limfocytów: MPA wyczerpuje nukleotyd guaninowy preferencyjnie w limfocytach T i B oraz hamuje ich proliferację, tym samym tłumiąc odpowiedzi immunologiczne komórkowe i tworzenie przeciwciał
  • Wpływ na cząsteczki adhezyjne: MPA hamuje glikozylację i ekspresję cząsteczek adhezyjnych oraz rekrutację limfocytów i monocytów do miejsc zapalenia
  • Działanie przeciwzapalne: MPA wyczerpuje tetrahydrobiopterynę i zmniejsza produkcję tlenku azotu przez indukowalną syntazę NO, nie wpływając na aktywność konstytutywnych syntaz NO
  • Indukcja apoptozy: MPA może indukować apoptozę aktywowanych limfocytów T, co może eliminować klony komórek odpowiadających na stymulację antygenową

Wskazania kliniczne

Transplantologia

Podstawowym wskazaniem do stosowania mykofenolánu mofetylu jest zapobieganie odrzucaniu przeszczepów nerek, serca lub wątroby u dorosłych oraz u pacjentów pediatrycznych w wieku ≥3 miesięcy. Lek jest stosowany w skojarzeniu z innymi immunosupresantami, takimi jak cyklosporyna lub takrolimus oraz kortykosteroidy.

Badania kliniczne wykazały, że MMF w dawce 2 g/dziennie lub 3 g/dziennie plus cyklosporyna i kortykosteroidy znacząco zmniejsza częstość i nasilenie ostrych epizodów odrzucania. Co szczególnie ważne, MMF poprawia długoterminową funkcję przeszczepu oraz przeżywalność przeszczepu i pacjenta u biorców przeszczepów nerek.

Choroby autoimmunologiczne

Mykofenolan mofetylu znajdzie również zastosowanie w leczeniu różnych chorób autoimmunologicznych:

  • Toczeń rumieniowaty układowy: Szczególnie w przypadku zajęcia nerek (nefritis toczniowa)
  • Zapalenia naczyń: Różne postacie układowych zapaleń naczyń
  • Choroby skóry: Pemfigus vulgaris, pemfigus foliaceus, pemfigoid pęcherzowy oraz łuszczyca w przypadkach opornych na konwencjonalne leczenie
  • Choroby zapalne jelit: Choroba Crohna z zajęciem skóry
  • Zapalenie wątroby autoimmunologiczne: Jako leczenie drugiej linii u pacjentów, którzy nie odpowiadają odpowiednio na terapię pierwszego rzutu

Leczenie farmakologiczne wybranych schorzeń

Toczeń rumieniowaty układowy z nefropatią

W leczeniu tocznia z zajęciem nerek mykofenolan mofetylu jest często stosowany w skojarzeniu z:

  • Prednisonem lub metyloprednisolonem – kortykosteroidy pozostają podstawą leczenia indukcyjnego
  • Hydroksychlorochiną – lek przeciwmalaryczny o działaniu immunomodulującym
  • Rytuksymabem – przeciwciało monoklonalne anty-CD20 w przypadkach opornych
  • Belimumabem – inhibitor BLyS stosowany w terapii podtrzymującej

Zapobieganie odrzucaniu przeszczepów

Standardowe protokoły immunosupresji obejmują:

  • Takrolimus lub cyklosporyna – inhibitory kalcyneuryny jako podstawa terapii
  • Mykofenolan mofetylu – jako lek antyproliferacyjny
  • Prednizon – kortykosteroid w dawce zmniejszającej
  • Bazylixymab lub alemtuzumab – przeciwciała monoklonalne w terapii indukcyjnej

Choroby zapalne jelit

W leczeniu choroby Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego stosuje się:

  • Mesalazyna – podstawowy lek przeciwzapalny
  • Azatiopryna lub mykofenolan mofetylu – immunosupresanty w terapii podtrzymującej
  • Infliksymab, adalimumab, wedolizumab – leki biologiczne w przypadkach opornych
  • Prednizon – w fazach zaostrzeń choroby

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie u dorosłych

Wskazanie Dawka początkowa Dawka podtrzymująca
Przeszczep nerki 1 g 2x dziennie 0,5-1,5 g 2x dziennie
Przeszczep serca 1,5 g 2x dziennie 1-1,5 g 2x dziennie
Przeszczep wątroby 1 g 2x dziennie i.v. 1-1,5 g 2x dziennie p.o.
Choroby autoimmunologiczne 0,5-1 g 2x dziennie 0,5-1,5 g 2x dziennie

Zasady podawania

  • Lek należy przyjmować na czczo, przynajmniej 1 godzinę przed lub 2 godziny po posiłku
  • Tabletki i kapsułki należy połykać w całości, nie należy ich kruszyć ani żuć
  • W przypadku suspensji doustnej należy używać specjalnej strzykawki dozującej
  • Przy przygotowywaniu suspensji zaleca się noszenie jednorazowych rękawiczek

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane (>10% pacjentów)

  • Przewód pokarmowy: Biegunka (36%), nudności (20%), wymioty (13%), bóle brzucha
  • Zakażenia: Sepsa, głównie wiremie cytomegalowirusowe (20%)
  • Zaburzenia hematologiczne: Leukopenia, anemia, trombocytopenia

Poważne działania niepożądane

Zakażenia oportunistyczne

Mykofenolan mofetylu osłabia układ odpornościowy organizmu i może zmniejszać zdolność do zwalczania zakażeń oraz zwiększać ryzyko wystąpienia poważnych zakażeń, w tym ciężkich grzybiczych, bakteryjnych lub wirusowych zakażeń rozprzestrzeniających się po całym organizmie.

Progresywna wieloogniskowa leukoencefalopatia (PML)

Mykofenolan mofetylu może zwiększać ryzyko wystąpienia progresywnej wieloogniskowej leukoencefalopatii (PML; rzadkie zakażenie mózgu, które nie może być leczone, zapobiegane lub wyleczone i które zwykle powoduje śmierć lub ciężką niepełnosprawność).

Zwiększone ryzyko nowotworów

Mykofenolan mofetylu może zwiększać ryzyko rozwoju niektórych rodzajów nowotworów, w tym chłoniaka oraz raka skóry. Szczególnie ważne jest regularne monitorowanie skóry i stosowanie wysokiej ochrony przeciwsłonecznej.

Teratogenność

Mykofenolan mofetylu wykazuje działanie teratogenne u ludzi. Typowy wzorzec malformacji obejmuje anomalie ucha zewnętrznego od hipoplazji małżowiny usznej (mikrocja) do całkowitego braku małżowiny usznej (anocja); rozszczep wargi z lub bez rozszczpu podniebienia oraz anomalie oczne jako koloboma tęczówki lub naczyniówki i anoftalmia/mikroftalmia.

Interakcje lekowe

Ważne interakcje

  • Antacida zawierające gliniowe lub magnezowe sole: Nie należy stosować jednocześnie z mykofenolan mofetylu
  • Inhibitory pompy protonowej: Mogą zmniejszać wchłanianie leku przez zwiększenie pH żołądkowego
  • Cyklosporyna: Cyklosporyna hamuje krążenie jelitowo-wątrobowe kwasu mykofenolowego (MPA), co może zmniejszać stężenia i skuteczność
  • Cholestyryna: Wiąże kwasy żółciowe i zmniejsza ekspozycję na kwas mykofenolowy – przeciwwskazane jednoczesne stosowanie

Szczepionki

Mykofenolan mofetylu zmniejsza skuteczność szczepionek przeciwko japońskiemu zapaleniu mózgu przez antagonizm farmakodynamiczny – przeciwwskazane jednoczesne stosowanie ze szczepionkami żywymi.

Monitorowanie terapii

Badania laboratoryjne

Regularne monitorowanie powinno obejmować:

Parametr Częstotliwość
Morfologia krwi z rozmazem Co 2 tygodnie przez pierwsze 3 miesiące, następnie co miesiąc
Próby wątrobowe (ALT, AST, bilirubina) Co miesiąc przez pierwsze 6 miesięcy
Kreatynina i mocznik Co 2 tygodnie przez pierwsze 3 miesiące
Stężenie kwasu mykofenolowego Opcjonalnie, w przypadku problemów z tolerancją

Objawy wymagające natychmiastowej interwencji

Pacjenci powinni niezwłocznie skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia:

  • Gorączki, dreszcze lub innych objawów zakażenia
  • Nietypowego krwawienia lub siniaków
  • Ciężkich biegunki lub krwawienia z przewodu pokarmowego
  • Obustronnego osłabienia lub zaburzeń neurologicznych
  • Nowych zmian skórnych

Przeciwwskazania i ostrzeżenia specjalne

Bezwzględne przeciwwskazania

  • Nadwrażliwość na mykofenolan mofetylu lub kwas mykofenolowy
  • Ciąża i okresy laktacji
  • Ciężka niewydolność wątroby
  • Aktywne, nieleczone zakażenia

Względne przeciwwskazania

  • Ciężka niewydolność nerek (wymagana redukcja dawki)
  • Zaburzenia przewodu pokarmowego w wywiadzie
  • Niedobór dehydrogenazy hypoxantyny-guaniny fosforozy (HPRT)

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku: Starsi pacjenci są bardziej narażeni na problemy związane z wiekiem dotyczące wątroby, nerek lub serca, co może wymagać ostrożności i dostosowania dawki.

Kobiety w wieku rozrodczym: Wymagają obowiązkowego stosowania dwóch skutecznych metod antykoncepcji przez cały okres leczenia i przez 6 tygodni po jego zakończeniu.

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Jak długo można stosować mykofenolan mofetylu?

Czas stosowania mykofenolánu mofetylu zależy od wskazania. U pacjentów po przeszczepach narządów lek jest stosowany przewlekle, często przez całe życie, w celu zapobiegania odrzucaniu. W chorobach autoimmunologicznych okres leczenia może być krótszy, zwykle od kilku miesięcy do kilku lat, w zależności od odpowiedzi na leczenie i tolerancji.

Czy można stosować mykofenolan mofetylu w ciąży?

Mykofenolan mofetylu jest bezwzględnie przeciwwskazany w ciąży ze względu na wysokie ryzyko wad rozwojowych płodu i poronień. Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną antykoncepcję przez cały okres leczenia i przez 6 tygodni po jego zakończeniu.

Jakie są najważniejsze objawy zakażeń do monitorowania?

Pacjenci powinni szczególnie zwracać uwagę na: gorączkę powyżej 38°C, dreszcze, kaszel, ból gardła, trudności w oddawaniu moczu, niegojące się rany, ogólne osłabienie oraz jakiekolwiek oznaki infekcji skórnej. W przypadku wystąpienia tych objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Czy można stosować szczepionki podczas leczenia mykofenolan mofetylu?

Szczepionki żywe są bezwzględnie przeciwwskazane podczas leczenia mykofenolan mofetylu. Szczepionki nieżywe można podawać, ale ich skuteczność może być zmniejszona. Zaleca się przeprowadzenie pełnej immunizacji przed rozpoczęciem leczenia immunosupresyjnego.

Jak postępować w przypadku pominięcia dawki?

Jeśli dawka została pominięta, należy ją przyjąć jak najszybciej, chyba że zbliża się czas następnej dawki. W takim przypadku nie należy podwajać dawki, lecz kontynuować normalne dawkowanie. Ważne jest, aby nie przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem.

Czy mykofenolan mofetylu wpływa na płodność?

Lek może wpływać na płodność zarówno u mężczyzn, jak i kobiet. U mężczyzn może powodować zmniejszenie liczby plemników, natomiast u kobiet może wpływać na regularne owulację. Efekty te są zwykle odwracalne po zaprzestaniu leczenia.

Jakie są główne różnice między CellCept a Myfortic?

CellCept zawiera mykofenolan mofetylu, podczas gdy Myfortic zawiera mykofenolan sodu w postaci tabletek o kontrolowanym uwalnianiu. Oba preparaty mają podobną skuteczność, ale mogą różnić się tolerancją żołądkowo-jelitową. Nie należy zamieniać tych preparatów bez konsultacji z lekarzem.

Czy można spożywać alkohol podczas leczenia?

Spożywanie alkoholu podczas leczenia mykofenolan mofetylu nie jest zalecane, ponieważ może zwiększać ryzyko działań niepożądanych ze strony wątroby i przewodu pokarmowego oraz dodatkowo osłabiać układ odpornościowy.

Jak często należy wykonywać badania kontrolne?

W pierwszych miesiącach leczenia badania należy wykonywać co 2 tygodnie, następnie co miesiąc przez pierwsze pół roku. Po ustabilizowaniu się stanu pacjenta częstotliwość może być zmniejszona do co 2-3 miesięcy, ale zawsze zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego.

Bibliografia

  1. Sollinger HW; U.S. Renal Transplant Mycophenolate Mofetil Study Group. Mycophenolate mofetil for the prevention of acute rejection in primary cadaveric renal allograft recipients. Transplantation. 1995;60(3):225-232. DOI: 10.1097/00007890-199508000-00003 PMID: 7645033
  2. Allison AC, Eugui EM. Mycophenolate mofetil and its mechanisms of action. Immunopharmacology. 2000;47(2-3):85-118. DOI: 10.1016/s0162-3109(00)00188-0 PMID: 10878285