Mykofenolan mofetylu – informacje w pigułce (podsumowanie farmaceuty)
Mykofenolan mofetylu – lek immunosupresyjny wykorzystywany w transplantologii. Po podaniu lek przekształca się w kwas mykofenolowy, który zmniejsza wytwarzanie przeciwciał oraz napływ monocytów i leukocytów do miejsc zapalnych. Wskazaniem do stosowania mykofenolanu mofetylu jest profilaktyka ostrego odrzucenia przeszczepu nerki, serca lub wątroby w leczeniu skojarzonym z cyklosporyną i kortykosteroidami oraz leczenie chorób o podłożu autoimmunologicznym np. tocznia rumieniowatego.
Mykofenolan mofetylu dostępny jest w postaci kapsułek, tabletek, proszku do sporządzania zawiesiny doustnej oraz proszku do sporządzania koncentratu do przygotowania roztworu do infuzji.
Możliwe działania niepożądane (najczęstsze): ból brzucha, biegunka, nudności, wymioty, zakażenie dróg oddechowych, zapalenie przewodu pokarmowego, kandydoza skóry, kandydoza pochwy, hipercholesterolemia, dna moczanowa, bezsenność, stany splątania, lęk, przyspieszenie czynności serca, nadciśnienie lub niedociśnienie tętnicze, duszność, kaszel, zapalenie wątroby, bóle stawów, przerost skóry, wysypka, trądzik, dreszcze, osłabienie.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Mykofenolan mofetylu – kompleksowy przewodnik medyczny
Mykofenolan mofetylu (MMF) to jeden z najważniejszych leków immunosupresyjnych stosowanych we współczesnej medycynie. Jest to prolek kwasu mykofenolowego, który odgrywa kluczową rolę w zapobieganiu odrzucaniu przeszczepów oraz leczeniu chorób autoimmunologicznych. Od momentu wprowadzenia do praktyki klinicznej w 1995 roku, mykofenolan mofetylu zrewolucjonizował podejście do immunosupresji u pacjentów po transplantacjach narządów oraz osób z chorobami autoimmunologicznymi. Jego unikalne właściwości, polegające na selektywnym hamowaniu proliferacji limfocytów T i B, oraz stosunkowo korzystny profil bezpieczeństwa w porównaniu z innymi lekami immunosupresyjnymi, sprawiają że jest to preparat pierwszego wyboru w wielu wskazaniach klinicznych. W Polsce lek dostępny jest pod nazwami handlowymi CellCept oraz Myfortic, a jego skuteczność została potwierdzona w licznych badaniach klinicznych prowadzonych na przestrzeni ostatnich trzech dekad.
Mechanizm działania i farmakologia
Mykofenolan mofetylu działa jako prodrug kwasu mykofenolowego (MPA), który jest silnym i odwracalnym inhibitorem dehydrogenazy monofosforanu inozyny (IMPDH). Ten enzym odgrywa kluczową rolę w de novo syntezie nukleotydów guaninowych, będąc enzymem limitującym szybkość tego procesu.
Limfocyty T i B są bardziej zależne od tej ścieżki metabolicznej niż inne typy komórek, co czyni je szczególnie wrażliwymi na działanie kwasu mykofenolowego. Co więcej, MPA jest pięciokrotnie silniejszym inhibitorem izoformy typu II IMPDH, która jest ekspresjonowana w aktywowanych limfocytach, niż izoformy typu I obecnej w większości typów komórek.
Po doustnym podaniu mykofenolan mofetylu jest szybko wchłaniany i metabolizowany w wątrobie do aktywnej postaci – kwasu mykofenolowego. Średni pozorny okres półtrwania wynosi 17,9 (±6,5) godzin po podaniu doustnym i 16,6 (±5,8) godzin po podaniu dożylnym.
Główne mechanizmy immunosupresyjne
Działanie immunosupresyjne mykofenolánu mofetylu opiera się na kilku mechanizmach:
- Hamowanie proliferacji limfocytów: MPA wyczerpuje nukleotyd guaninowy preferencyjnie w limfocytach T i B oraz hamuje ich proliferację, tym samym tłumiąc odpowiedzi immunologiczne komórkowe i tworzenie przeciwciał
- Wpływ na cząsteczki adhezyjne: MPA hamuje glikozylację i ekspresję cząsteczek adhezyjnych oraz rekrutację limfocytów i monocytów do miejsc zapalenia
- Działanie przeciwzapalne: MPA wyczerpuje tetrahydrobiopterynę i zmniejsza produkcję tlenku azotu przez indukowalną syntazę NO, nie wpływając na aktywność konstytutywnych syntaz NO
- Indukcja apoptozy: MPA może indukować apoptozę aktywowanych limfocytów T, co może eliminować klony komórek odpowiadających na stymulację antygenową
Wskazania kliniczne
Transplantologia
Podstawowym wskazaniem do stosowania mykofenolánu mofetylu jest zapobieganie odrzucaniu przeszczepów nerek, serca lub wątroby u dorosłych oraz u pacjentów pediatrycznych w wieku ≥3 miesięcy. Lek jest stosowany w skojarzeniu z innymi immunosupresantami, takimi jak cyklosporyna lub takrolimus oraz kortykosteroidy.
Badania kliniczne wykazały, że MMF w dawce 2 g/dziennie lub 3 g/dziennie plus cyklosporyna i kortykosteroidy znacząco zmniejsza częstość i nasilenie ostrych epizodów odrzucania. Co szczególnie ważne, MMF poprawia długoterminową funkcję przeszczepu oraz przeżywalność przeszczepu i pacjenta u biorców przeszczepów nerek.
Choroby autoimmunologiczne
Mykofenolan mofetylu znajdzie również zastosowanie w leczeniu różnych chorób autoimmunologicznych:
- Toczeń rumieniowaty układowy: Szczególnie w przypadku zajęcia nerek (nefritis toczniowa)
- Zapalenia naczyń: Różne postacie układowych zapaleń naczyń
- Choroby skóry: Pemfigus vulgaris, pemfigus foliaceus, pemfigoid pęcherzowy oraz łuszczyca w przypadkach opornych na konwencjonalne leczenie
- Choroby zapalne jelit: Choroba Crohna z zajęciem skóry
- Zapalenie wątroby autoimmunologiczne: Jako leczenie drugiej linii u pacjentów, którzy nie odpowiadają odpowiednio na terapię pierwszego rzutu
Leczenie farmakologiczne wybranych schorzeń
Toczeń rumieniowaty układowy z nefropatią
W leczeniu tocznia z zajęciem nerek mykofenolan mofetylu jest często stosowany w skojarzeniu z:
- Prednisonem lub metyloprednisolonem – kortykosteroidy pozostają podstawą leczenia indukcyjnego
- Hydroksychlorochiną – lek przeciwmalaryczny o działaniu immunomodulującym
- Rytuksymabem – przeciwciało monoklonalne anty-CD20 w przypadkach opornych
- Belimumabem – inhibitor BLyS stosowany w terapii podtrzymującej
Zapobieganie odrzucaniu przeszczepów
Standardowe protokoły immunosupresji obejmują:
- Takrolimus lub cyklosporyna – inhibitory kalcyneuryny jako podstawa terapii
- Mykofenolan mofetylu – jako lek antyproliferacyjny
- Prednizon – kortykosteroid w dawce zmniejszającej
- Bazylixymab lub alemtuzumab – przeciwciała monoklonalne w terapii indukcyjnej
Choroby zapalne jelit
W leczeniu choroby Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego stosuje się:
- Mesalazyna – podstawowy lek przeciwzapalny
- Azatiopryna lub mykofenolan mofetylu – immunosupresanty w terapii podtrzymującej
- Infliksymab, adalimumab, wedolizumab – leki biologiczne w przypadkach opornych
- Prednizon – w fazach zaostrzeń choroby
Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie u dorosłych
Wskazanie |
Dawka początkowa |
Dawka podtrzymująca |
Przeszczep nerki |
1 g 2x dziennie |
0,5-1,5 g 2x dziennie |
Przeszczep serca |
1,5 g 2x dziennie |
1-1,5 g 2x dziennie |
Przeszczep wątroby |
1 g 2x dziennie i.v. |
1-1,5 g 2x dziennie p.o. |
Choroby autoimmunologiczne |
0,5-1 g 2x dziennie |
0,5-1,5 g 2x dziennie |
Zasady podawania
- Lek należy przyjmować na czczo, przynajmniej 1 godzinę przed lub 2 godziny po posiłku
- Tabletki i kapsułki należy połykać w całości, nie należy ich kruszyć ani żuć
- W przypadku suspensji doustnej należy używać specjalnej strzykawki dozującej
- Przy przygotowywaniu suspensji zaleca się noszenie jednorazowych rękawiczek
Działania niepożądane
Najczęstsze działania niepożądane (>10% pacjentów)
- Przewód pokarmowy: Biegunka (36%), nudności (20%), wymioty (13%), bóle brzucha
- Zakażenia: Sepsa, głównie wiremie cytomegalowirusowe (20%)
- Zaburzenia hematologiczne: Leukopenia, anemia, trombocytopenia
Poważne działania niepożądane
Zakażenia oportunistyczne
Mykofenolan mofetylu osłabia układ odpornościowy organizmu i może zmniejszać zdolność do zwalczania zakażeń oraz zwiększać ryzyko wystąpienia poważnych zakażeń, w tym ciężkich grzybiczych, bakteryjnych lub wirusowych zakażeń rozprzestrzeniających się po całym organizmie.
Progresywna wieloogniskowa leukoencefalopatia (PML)
Mykofenolan mofetylu może zwiększać ryzyko wystąpienia progresywnej wieloogniskowej leukoencefalopatii (PML; rzadkie zakażenie mózgu, które nie może być leczone, zapobiegane lub wyleczone i które zwykle powoduje śmierć lub ciężką niepełnosprawność).
Zwiększone ryzyko nowotworów
Mykofenolan mofetylu może zwiększać ryzyko rozwoju niektórych rodzajów nowotworów, w tym chłoniaka oraz raka skóry. Szczególnie ważne jest regularne monitorowanie skóry i stosowanie wysokiej ochrony przeciwsłonecznej.
Teratogenność
Mykofenolan mofetylu wykazuje działanie teratogenne u ludzi. Typowy wzorzec malformacji obejmuje anomalie ucha zewnętrznego od hipoplazji małżowiny usznej (mikrocja) do całkowitego braku małżowiny usznej (anocja); rozszczep wargi z lub bez rozszczpu podniebienia oraz anomalie oczne jako koloboma tęczówki lub naczyniówki i anoftalmia/mikroftalmia.
Interakcje lekowe
Ważne interakcje
- Antacida zawierające gliniowe lub magnezowe sole: Nie należy stosować jednocześnie z mykofenolan mofetylu
- Inhibitory pompy protonowej: Mogą zmniejszać wchłanianie leku przez zwiększenie pH żołądkowego
- Cyklosporyna: Cyklosporyna hamuje krążenie jelitowo-wątrobowe kwasu mykofenolowego (MPA), co może zmniejszać stężenia i skuteczność
- Cholestyryna: Wiąże kwasy żółciowe i zmniejsza ekspozycję na kwas mykofenolowy – przeciwwskazane jednoczesne stosowanie
Szczepionki
Mykofenolan mofetylu zmniejsza skuteczność szczepionek przeciwko japońskiemu zapaleniu mózgu przez antagonizm farmakodynamiczny – przeciwwskazane jednoczesne stosowanie ze szczepionkami żywymi.
Monitorowanie terapii
Badania laboratoryjne
Regularne monitorowanie powinno obejmować:
Parametr |
Częstotliwość |
Morfologia krwi z rozmazem |
Co 2 tygodnie przez pierwsze 3 miesiące, następnie co miesiąc |
Próby wątrobowe (ALT, AST, bilirubina) |
Co miesiąc przez pierwsze 6 miesięcy |
Kreatynina i mocznik |
Co 2 tygodnie przez pierwsze 3 miesiące |
Stężenie kwasu mykofenolowego |
Opcjonalnie, w przypadku problemów z tolerancją |
Objawy wymagające natychmiastowej interwencji
Pacjenci powinni niezwłocznie skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia:
- Gorączki, dreszcze lub innych objawów zakażenia
- Nietypowego krwawienia lub siniaków
- Ciężkich biegunki lub krwawienia z przewodu pokarmowego
- Obustronnego osłabienia lub zaburzeń neurologicznych
- Nowych zmian skórnych
Przeciwwskazania i ostrzeżenia specjalne
Bezwzględne przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na mykofenolan mofetylu lub kwas mykofenolowy
- Ciąża i okresy laktacji
- Ciężka niewydolność wątroby
- Aktywne, nieleczone zakażenia
Względne przeciwwskazania
- Ciężka niewydolność nerek (wymagana redukcja dawki)
- Zaburzenia przewodu pokarmowego w wywiadzie
- Niedobór dehydrogenazy hypoxantyny-guaniny fosforozy (HPRT)
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku: Starsi pacjenci są bardziej narażeni na problemy związane z wiekiem dotyczące wątroby, nerek lub serca, co może wymagać ostrożności i dostosowania dawki.
Kobiety w wieku rozrodczym: Wymagają obowiązkowego stosowania dwóch skutecznych metod antykoncepcji przez cały okres leczenia i przez 6 tygodni po jego zakończeniu.
Jak długo można stosować mykofenolan mofetylu?
Czas stosowania mykofenolánu mofetylu zależy od wskazania. U pacjentów po przeszczepach narządów lek jest stosowany przewlekle, często przez całe życie, w celu zapobiegania odrzucaniu. W chorobach autoimmunologicznych okres leczenia może być krótszy, zwykle od kilku miesięcy do kilku lat, w zależności od odpowiedzi na leczenie i tolerancji.
Czy można stosować mykofenolan mofetylu w ciąży?
Mykofenolan mofetylu jest bezwzględnie przeciwwskazany w ciąży ze względu na wysokie ryzyko wad rozwojowych płodu i poronień. Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną antykoncepcję przez cały okres leczenia i przez 6 tygodni po jego zakończeniu.
Jakie są najważniejsze objawy zakażeń do monitorowania?
Pacjenci powinni szczególnie zwracać uwagę na: gorączkę powyżej 38°C, dreszcze, kaszel, ból gardła, trudności w oddawaniu moczu, niegojące się rany, ogólne osłabienie oraz jakiekolwiek oznaki infekcji skórnej. W przypadku wystąpienia tych objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Czy można stosować szczepionki podczas leczenia mykofenolan mofetylu?
Szczepionki żywe są bezwzględnie przeciwwskazane podczas leczenia mykofenolan mofetylu. Szczepionki nieżywe można podawać, ale ich skuteczność może być zmniejszona. Zaleca się przeprowadzenie pełnej immunizacji przed rozpoczęciem leczenia immunosupresyjnego.
Jak postępować w przypadku pominięcia dawki?
Jeśli dawka została pominięta, należy ją przyjąć jak najszybciej, chyba że zbliża się czas następnej dawki. W takim przypadku nie należy podwajać dawki, lecz kontynuować normalne dawkowanie. Ważne jest, aby nie przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem.
Czy mykofenolan mofetylu wpływa na płodność?
Lek może wpływać na płodność zarówno u mężczyzn, jak i kobiet. U mężczyzn może powodować zmniejszenie liczby plemników, natomiast u kobiet może wpływać na regularne owulację. Efekty te są zwykle odwracalne po zaprzestaniu leczenia.
Jakie są główne różnice między CellCept a Myfortic?
CellCept zawiera mykofenolan mofetylu, podczas gdy Myfortic zawiera mykofenolan sodu w postaci tabletek o kontrolowanym uwalnianiu. Oba preparaty mają podobną skuteczność, ale mogą różnić się tolerancją żołądkowo-jelitową. Nie należy zamieniać tych preparatów bez konsultacji z lekarzem.
Czy można spożywać alkohol podczas leczenia?
Spożywanie alkoholu podczas leczenia mykofenolan mofetylu nie jest zalecane, ponieważ może zwiększać ryzyko działań niepożądanych ze strony wątroby i przewodu pokarmowego oraz dodatkowo osłabiać układ odpornościowy.
Jak często należy wykonywać badania kontrolne?
W pierwszych miesiącach leczenia badania należy wykonywać co 2 tygodnie, następnie co miesiąc przez pierwsze pół roku. Po ustabilizowaniu się stanu pacjenta częstotliwość może być zmniejszona do co 2-3 miesięcy, ale zawsze zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego.
Bibliografia
- Sollinger HW; U.S. Renal Transplant Mycophenolate Mofetil Study Group. Mycophenolate mofetil for the prevention of acute rejection in primary cadaveric renal allograft recipients. Transplantation. 1995;60(3):225-232. DOI: 10.1097/00007890-199508000-00003 PMID: 7645033
- Allison AC, Eugui EM. Mycophenolate mofetil and its mechanisms of action. Immunopharmacology. 2000;47(2-3):85-118. DOI: 10.1016/s0162-3109(00)00188-0 PMID: 10878285