Alortia to lek na receptę, który zawiera dwie substancje czynne – losartan i amlodypinę. Te substancje pomagają kontrolować wysokie ciśnienie tętnicze. Lek jest wskazany w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych, u których uzyskano odpowiednią kontrolę ciśnienia tętniczego podczas leczenia skojarzonego amlodypiną i losartanem.
Cozaar to lek, który zawiera substancję czynną o nazwie losartan. Jest to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, które są często nazywane sartanami. Działanie losartanu polega na blokowaniu receptorów angiotensyny II, co zapobiega wiązaniu angiotensyny II i hamuje jej działanie. Angiotensyna II jest substancją powodującą skurcz naczyń krwionośnych, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego. Lek jest dostępny na receptę. Wskazania do stosowania Cozaar to nadciśnienie tętnicze oraz choroby nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 z białkomoczem 0,5 g/dobę lub większym.
Hyzaar to lek stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego. Jest to preparat złożony, zawierający dwa składniki czynne: losartan, który jest antagonistą receptora angiotensyny II oraz hydrochlorotiazyd, który należy do leków moczopędnych. Dzięki temu, Hyzaar pomaga obniżyć ciśnienie tętnicze krwi. Jest to lek dostępny na receptę.
Hyzaar Forte to lek dostępny na receptę, który jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego. Jest to preparat złożony, zawierający dwie substancje czynne: losartan, który jest antagonistą receptora angiotensyny II, oraz hydrochlorotiazyd, który należy do leków moczopędnych. Działanie tych substancji skutkuje obniżeniem ciśnienia tętniczego krwi. Lek jest zalecany dla pacjentów, u których ciśnienie krwi nie jest wystarczająco kontrolowane podczas leczenia tylko losartanem lub tylko hydrochlorotiazydem.
Lakea to lek przeciwnadciśnieniowy, który zawiera substancję czynną losartan potasu. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, a także w leczeniu chorób nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2. Może być również stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca u pacjentów, u których leczenie inhibitorami ACE jest nieodpowiednie. Lakea jest dostępny na receptę.
Loreblok to lek, który zawiera losartan i jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w celu ochrony nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2, u których stwierdzono zaburzenia czynności nerek i białkomocz o wartości równej lub większej niż 0,5 g na dobę. Lek stosuje się również w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia udaru mózgu u osób z nadciśnieniem tętniczym i z przerostem lewej komory serca. Loreblok jest dostępny na receptę.
Loreblok HCT to lek przeciwnadciśnieniowy dostępny na receptę. Składa się z dwóch substancji czynnych: losartanu i hydrochlorotiazydu. Dzięki temu skuteczniej obniża ciśnienie tętnicze krwi oraz wykazuje właściwości moczopędne. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego.
Lorista to lek, który należy do grupy antagonistów receptora angiotensyny II. Jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz dzieci i młodzieży od 6 do 18 lat. Ponadto, Lorista jest stosowany w leczeniu chorób nerek u pacjentów dorosłych z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2. Lek jest dostępny na receptę.
Lorista H to lek, który zawiera połączenie dwóch substancji czynnych: losartanu i hydrochlorotiazydu. Losartan jest lekiem z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, który zapobiega wiązaniu się angiotensyny II z receptorami, co skutkuje rozszerzeniem naczyń krwionośnych i obniżeniem ciśnienia tętniczego. Hydrochlorotiazyd działa poprzez zwiększanie przepływu wody i soli przez nerki, co również przyczynia się do obniżenia ciśnienia tętniczego. Lek Lorista H jest wskazany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego (wysokiego ciśnienia krwi). Jest dostępny na receptę.
Lorista HD to lek na receptę, który jest połączeniem losartanu – antagonisty receptora angiotensyny II oraz hydrochlorotiazydu – leku moczopędnego. Jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których ciśnienie tętnicze nie jest odpowiednio kontrolowane przy użyciu losartanu lub hydrochlorotiazydu stosowanych w monoterapii. Losartan działa rozkurczająco na naczynia krwionośne, co powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Hydrochlorotiazyd zwiększa wydalanie moczu, co pomaga obniżyć ciśnienie krwi.
Lorista HL to lek na receptę, który zawiera dwa składniki czynne: losartan i hydrochlorotiazyd. Losartan jest lekiem z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, które obniżają napięcie naczyń krwionośnych, zmniejszając ciśnienie tętnicze. Hydrochlorotiazyd natomiast jest lekiem moczopędnym. Lorista HL jest wskazany do leczenia pierwotnego nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których ciśnienie tętnicze krwi nie jest odpowiednio kontrolowane przy użyciu losartanu lub hydrochlorotiazydu stosowanych w monoterapii.
Losacor to lek, który zawiera substancję czynną losartan. Jest to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, które są często nazywane sartanami. Losacor jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, a także w leczeniu przewlekłej niewydolności serca i w profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowego. Jest dostępny na receptę.
Losacor HCT to lek, który jest połączeniem antagonisty receptora angiotensyny II (losartanu) i leku moczopędnego (hydrochlorotiazydu). Angiotensyna II jest substancją wytwarzaną w organizmie, która wiążąc się z receptorami w ścianach naczyń krwionośnych, powoduje ich zwężenie. Skutkuje to zwiększeniem ciśnienia tętniczego. Losartan zapobiega wiązaniu się angiotensyny II z tymi receptorami, powodując rozszerzenie naczyń krwionośnych i w związku z tym zmniejszenie ciśnienia tętniczego. Hydrochlorotiazyd działa poprzez zwiększanie przepływu wody i soli przez nerki, co również przyczynia się do obniżenia ciśnienia tętniczego. Lek jest wskazany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego (wysokiego ciśnienia krwi). Jest dostępny na receptę.
Losagen to lek, który zawiera substancję czynną losartan potasowy. Należy on do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II, które działają poprzez blokowanie receptorów w naczyniach krwionośnych, co prowadzi do ich rozszerzenia i obniżenia ciśnienia tętniczego. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, a także w celu ochrony nerek u pacjentów z cukrzycą typu 2. Losagen jest dostępny na receptę.
Losartan Genoptim to lek na receptę, który zawiera substancję czynną losartan. Jest to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, który działa poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz u dzieci i młodzieży w wieku 6-18 lat. Dodatkowo, Losartan Genoptim pomaga chronić nerki u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2.
Losartan Hydrochlorotiazyd Krka to lek, który jest połączeniem antagonisty receptora angiotensyny II (losartanu) i leku moczopędnego (hydrochlorotiazydu). Angiotensyna II jest substancją wytwarzaną w organizmie, która wiąże się z receptorami w naczyniach krwionośnych powodując ich zwężenie, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego. Losartan zapobiega wiązaniu się angiotensyny II z tymi receptorami, powodując rozszerzenie naczyniach krwionośnych i obniżenie ciśnienia tętniczego. Hydrochlorotiazyd działa poprzez zwiększenie ilości wody i soli wydalanych z moczem, co również przyczynia się do obniżenia ciśnienia tętniczego. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego pierwotnego u pacjentów, u których ciśnienie tętnicze krwi nie jest odpowiednio kontrolowane przy użyciu losartanu lub hydrochlorotiazydu stosowanych w monoterapii. Jest dostępny na receptę.
Losartan Krka to lek, który zawiera substancję czynną losartan. Jest to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, co oznacza, że przeciwdziała skutkom działania angiotensyny II, substancji powodującej zwężenie naczyń krwionośnych. Dzięki temu Losartan Krka pomaga obniżać ciśnienie krwi. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, a także w celu ochrony nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2. Losartan Krka jest dostępny na receptę.
Losartic to lek, którego substancją czynną jest losartan – specyficzny antagonist receptorów angiotensyny II, który pomaga w obniżeniu ciśnienia tętniczego krwi. Jest wskazany do stosowania w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego, w leczeniu chorób nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 z białkomoczem nie mniejszym niż 0,5 g/dobę oraz w leczeniu przewlekłej niewydolności serca. Losartic jest dostępny na receptę.
Lozap 50 to lek hipotensyjny, który jest dostępny na receptę. Jego substancją czynną jest losartan, który jest antagonistą receptora angiotensyny II. Lek ten jest przeznaczony do terapii nadciśnienia tętniczego oraz niewydolności serca. Może być również stosowany do leczenia chorób nerek u dorosłych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 z białkomoczem ≥0,5 g/dobę jako składowa leczenia przeciwnadciśnieniowego.
Lozap HCT to lek złożony, który zawiera antagonistę receptora angiotensyny II (losartan) oraz lek moczopędny (hydrochlorotiazyd). Jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których ciśnienie krwi nie jest wystarczająco kontrolowane podczas monoterapii losartanem lub hydrochlorotiazydem. Lek jest dostępny na receptę.
Lunapret to lek, który jest przeznaczony do stosowania w przypadku trudności w zasypianiu oraz niespokojnego snu. Substancjami czynnymi są suche ekstrakty z korzenia waleriany (Valerianae radicis extractum siccum) i szyszek chmielu (Lupuli strobili extractum siccum). Lek jest dostępny na receptę. Wskazaniem do jego stosowania są trudności z zasypianiem oraz niespokojny sen.
Presartan to lek, który zawiera substancję czynną losartan potasowy. Jest to antagonista receptora angiotensyny II, który działa poprzez rozkurczanie naczyń krwionośnych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Lek jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca oraz przerostu lewej komory serca. Presartan jest dostępny na receptę.
Presartan H to lek złożony, który zawiera substancje czynne losartan i hydrochlorotiazyd. Losartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, a hydrochlorotiazyd to lek moczopędny. Lek jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego. Presartan H jest dostępny na receptę.
Vellos losartan potasowy to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, który jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Działa poprzez blokowanie działania angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń krwionośnych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi. Lek ten jest również stosowany w celu ochrony nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2. Vellos losartan potasowy jest dostępny na receptę.
Xartan to lek na receptę, który zawiera substancję czynną losartan. Jest antagonistą receptora angiotensyny II, co oznacza, że działa poprzez blokowanie działania angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń krwionośnych. Dzięki temu Xartan pomaga rozszerzyć naczynia krwionośne, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. Lek ten jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w celu ochrony nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2.
Losartan – lek należący do grupy antagonistów receptora angiotensyny II. Mechanizm działania polega na blokowaniu receptorów angiotensyny II. Dzięki temu rozszerzają się naczynia krwionośne i obniża ciśnienie krwi. Losartan zapobiega zmianom strukturalnym w naczyniach (pogrubienie ścian naczyń) i sercu (rozrost serca). Stosowany jest w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego (również u dzieci), niewydolności serca oraz w zapobieganiu epizodów sercowo-naczyniowych. Ponadto losartan wywiera ochronny wpływ na nerki, dlatego stosowany jest w leczeniu chorób nerek u pacjentów z nadciśnieniem i cukrzycą typu 2. W farmacji występuje w postaci losartanu potasowego.
Po przyjęciu pojedynczej dawki leku, efekt obniżenia ciśnienia utrzymuje się przez całą dobę.
Możliwe działania niepożądane: hiperkalemia (nadmiar potasu w surowicy krwi), niedokrwistość, osłabienie, zmęczenie, zawroty głowy, ból głowy, niedociśnienie, zaburzenia snu.
Uwaga: Nie zaleca się jednoczesnego stosowania losartanu z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas, a także suplementami potasu, ze względu na możliwość nagromadzenia się potasu w organizmie, co może prowadzić w ciężkich przypadkach do migotania komór, a nawet zatrzymania akcji serca.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Losartan to jeden z najważniejszych leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego, który od ponad 30 lat pomaga milionom pacjentów na całym świecie kontrolować ciśnienie krwi. Jako pierwszy przedstawiciel grupy antagonistów receptora angiotensyny II (sartanów), losartan zrewolucjonizował podejście do terapii nadciśnieniowej, oferując skuteczną alternatywę dla inhibitorów ACE. Substancja ta działa poprzez blokowanie receptorów AT1, przez co zapobiega działaniu angiotensyny II – hormonu odpowiedzialnego za zwężanie naczyń krwionośnych i wzrost ciśnienia tętniczego. Losartan nie tylko obniża ciśnienie krwi, ale również wykazuje działanie ochronne na serce i nerki, co zostało potwierdzone w licznych badaniach klinicznych, w tym przełomowym badaniu LIFE. W Polsce losartan jest dostępny pod wieloma nazwami handlowymi i stanowi ważny element terapii przeciwnadciśnieniowej, szczególnie u pacjentów z towarzyszącymi schorzeniami jak cukrzyca typu 2 czy niewydolność serca. Dzięki dobremu profilowi bezpieczeństwa i rzadkim działaniom niepożądanym, losartan jest często wybieranym lekiem pierwszej linii w leczeniu nadciśnienia u różnych grup pacjentów.
Losartan należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II (ARB – Angiotensin Receptor Blockers) lub potocznie sartanami. Aby zrozumieć, jak działa ten lek, należy poznać układ renina-angiotensyna-aldosteron (RAA), który odgrywa kluczową rolę w regulacji ciśnienia tętniczego.
W organizmie człowieka angiotensynogen jest przekształcany przez reninę w angiotensynę I, która następnie pod wpływem enzymu konwertującego angiotensynę (ACE) zostaje zmieniona w angiotensynę II. Ten aktywny hormon wiąże się z receptorami AT1 znajdujących się w różnych tkankach organizmu, powodując szereg niekorzystnych efektów:
Losartan działa jako selektywny i konkurencyjny antagonista receptorów AT1, blokując wiązanie się angiotensyny II z tymi receptorami. W wyniku tego działania dochodzi do:
Co istotne, losartan jest metabolizowany w wątrobie do aktywnego metabolitu EXP3174, który jest 10-40 razy bardziej aktywny w blokowaniu receptorów AT1 niż sam losartan i ma dłuższy okres półtrwania.
Głównym wskazaniem do stosowania losartanu jest leczenie pierwotnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz dzieci i młodzieży w wieku 6-18 lat. Lek ten jest szczególnie ceniony za swoje działanie długotrwałe – pojedyncza dawka utrzymuje efekt hipotensyjny przez 24 godziny, co umożliwia wygodne dawkowanie raz dziennie.
Losartan może być stosowany jako monoterapia lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, takimi jak diuretyki tiazydowe czy antagoniści wapnia. Pełny efekt terapeutyczny rozwija się zwykle po 3-6 tygodniach regularnego stosowania leku.
U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 z białkomoczem ≥0,5 g/dobę losartan stanowi ważny element terapii nefroprotekcyjnej. Badania kliniczne, w tym przełomowe badanie RENAAL, wykazały, że losartan spowalnia progresję uszkodzenia nerek i zmniejsza ryzyko rozwoju schyłkowej niewydolności nerek.
Losartan jest stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca u dorosłych pacjentów (szczególnie w wieku ≥60 lat), gdy leczenie inhibitorami ACE nie jest możliwe z powodu złej tolerancji, zwłaszcza uporczywego kaszlu, lub przeciwwskazań.
Lek jest również wskazany do zmniejszenia ryzyka wystąpienia udaru mózgu u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory serca potwierdzonym w EKG.
Zazwyczaj stosowana dawka początkowa i podtrzymująca wynosi 50 mg raz na dobę. U niektórych pacjentów może być konieczne zwiększenie dawki do 100 mg raz na dobę lub dodanie leku moczopędnego w małej dawce.
U pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej (np. leczonych dużymi dawkami diuretyków) zaleca się rozpoczęcie od dawki 25 mg raz na dobę. Podobnie u pacjentów w wieku powyżej 75 lat oraz z zaburzeniami czynności wątroby wskazana jest mniejsza dawka początkowa.
Dawka początkowa wynosi 12,5 mg raz na dobę. Dawkę zwiększa się stopniowo w odstępach tygodniowych do maksymalnej dawki 150 mg raz na dobę, z uwzględnieniem tolerancji pacjenta.
| Przeciwwskazania bezwzględne | Przeciwwskazania względne |
|---|---|
| Nadwrażliwość na losartan lub substancje pomocnicze | Zwężenie zastawki aortalnej |
| 2. i 3. trymestr ciąży | Kardiomiopatia przerostowa |
| Ciężkie zaburzenia czynności wątroby | Obustronne zwężenie tętnic nerkowych |
| Jednoczesne stosowanie z aliskirenem u diabetyków | Choroba niedokrwienna serca |
Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z:
Losartan charakteryzuje się dobrym profilem bezpieczeństwa, a częstość działań niepożądanych jest podobna do placebo. Najczęściej obserwowane działania niepożądane to:
Często występujące (≥1/100):
Rzadziej występujące:
Rzadkie, ale poważne działania niepożądane:
W przypadku wystąpienia objawów takich jak obrzęk twarzy, warg, języka czy trudności w oddychaniu, należy natychmiast zaprzestać stosowania leku i skontaktować się z lekarzem.
Losartan może wchodzić w interakcje z następującymi grupami leków:
Losartan można przyjmować niezależnie od posiłków. Nie stwierdzono interakcji z żywnością, jednak alkohol może nasilać działanie hipotensyjne leku i zwiększać ryzyko zawrotów głowy.
Losartan jest przeciwwskazany w 2. i 3. trymestrze ciąży ze względu na ryzyko uszkodzenia płodu. W pierwszym trymestrze również nie jest zalecany. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną antykoncepcję podczas leczenia.
Nie zaleca się stosowania losartanu podczas karmienia piersią, ponieważ nie ma wystarczających danych dotyczących przenikania leku do mleka matki.
Podczas leczenia losartanem zaleca się regularne kontrole:
Przełomowe badanie LIFE (Losartan Intervention for Endpoint Reduction in Hypertension) z udziałem ponad 9000 pacjentów wykazało przewagę losartanu nad atenololem w redukcji złożonego punktu końcowego obejmującego śmierć sercowo-naczyniową, zawał serca i udar mózgu. Szczególnie istotna była 25% redukcja ryzyka udaru w grupie leczonej losartanem.
Badanie RENAAL (Reduction of Endpoints in NIDDM with the Angiotensin II Antagonist Losartan) przeprowadzone u pacjentów z cukrzycą typu 2 i nefropatią wykazało, że losartan spowalnia progresję uszkodzenia nerek niezależnie od wpływu na ciśnienie tętnicze.
Badania kliniczne potwierdziły również inne korzystne efekty losartanu:
W Polsce w leczeniu nadciśnienia tętniczego stosuje się pięć głównych grup leków pierwszorzutowych, które mogą być używane jako monoterapia lub w kombinacjach:
Najczęściej stosowane substancje czynne w Polsce:
Oprócz losartanu w Polsce dostępne są:
Najważniejsze substancje czynne:
Diuretyki tiazydowe i tiazydopodobne:
Diuretyki pętlowe:
Pochodne dihydropirydyny:
Pochodne niedehydropirydynowe:
W Polsce losartan jest dostępny pod wieloma nazwami handlowymi w postaci tabletek powlekanych:
Dostępne są również preparaty złożone zawierające losartan z hydrochlorotiazydem, które oferują wygodne leczenie kombinacyjne w jednej tabletce.
Nie, nie należy samowolnie przerywać przyjmowania losartanu. Nadciśnienie tętnicze to choroba przewlekła, która wymaga stałego leczenia. Przerwanie terapii może doprowadzić do powrotu wysokiego ciśnienia i zwiększenia ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych. Każda zmiana dawkowania powinna być konsultowana z lekarzem.
Początkowy efekt hipotensyjny może być widoczny już po pierwszej dawce, jednak pełny efekt terapeutyczny rozwija się stopniowo i zwykle osiąga maksimum po 3-6 tygodniach regularnego stosowania. Dlatego ważne jest cierpliwe kontynuowanie terapii zgodnie z zaleceniami lekarza.
Nie, losartan znacznie rzadziej powoduje kaszel w porównaniu z inhibitorami ACE. Suchy, uporczywy kaszel występuje u mniej niż 1% pacjentów przyjmujących losartan, podczas gdy przy inhibitorach ACE problem ten dotyczy 5-10% leczonych. Jest to jedna z głównych zalet sartanów.
Alkohol może nasilać działanie hipotensyjne losartanu i zwiększać ryzyko zawrotów głowy oraz omdleń. Zaleca się ograniczenie spożycia alkoholu lub całkowite jego unikanie. Jeśli decydujesz się na alkohol, pij go z umiarem i obserwuj reakcje organizmu.
Jeśli zapomnisz o dawce, weź ją jak najszybciej po przypomnieniu sobie. Jednak jeśli zbliża się czas na następną dawkę, omiń zapomnianą dawkę i kontynuuj normalny harmonogram. Nigdy nie podwajaj dawki, aby nadrobić zapomnianą.
Tak, losartan jest ogólnie bezpieczny dla starszych pacjentów. Jednakże u osób powyżej 75 lat zaleca się rozpoczęcie od mniejszej dawki (25 mg) ze względu na zwiększoną wrażliwość na działanie leku. Starsi pacjenci wymagają też częstszej kontroli czynności nerek i poziomu elektrolitów.
Nie, losartan jest przeciwwskazany w ciąży, szczególnie w 2. i 3. trymestrze, ze względu na ryzyko poważnych uszkodzeń płodu. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną antykoncepcję podczas leczenia. Jeśli planujesz ciążę, skonsultuj się z lekarzem w sprawie zmiany leczenia na bezpieczniejsze opcje.
Losartan, w przeciwieństwie do niektórych innych leków przeciwnadciśnieniowych, nie powoduje zaburzeń erekcji. Co więcej, normalizacja ciśnienia tętniczego może poprawić funkcje seksualne, które są często upośledzone przy nieleczonym nadciśnieniu.
Na początku leczenia zaleca się pomiary ciśnienia co 2-4 tygodnie, aż do osiągnięcia wartości docelowych. Po ustabilizowaniu terapii wystarczą kontrole co 3-6 miesięcy. Warto prowadzić domowy dzienniczek pomiarów ciśnienia, co pomoże lekarzowi w ocenie skuteczności leczenia.
Tak, większość pacjentów może spożywać banany i inne produkty bogate w potas. Jednak osoby z zaburzeniami czynności nerek, niewydolnością serca lub te, które jednocześnie przyjmują diuretyki oszczędzające potas, powinny ograniczyć spożycie produktów bogatych w potas i regularnie kontrolować jego poziom we krwi.
