Aleric Lora to lek przeciwhistaminowy, który zawiera 10 mg loratadyny. Jest stosowany w leczeniu objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, takich jak kichanie, świąd, pieczenie oczu, a także w leczeniu przewlekłej pokrzywki idiopatycznej. Lek jest dostępny na receptę.
Claritine to lek przeciwhistaminowy, który zawiera substancję czynną loratadynę. Jest on stosowany w leczeniu objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa (takie jak kichanie, wyciek z nosa, swędzenie nosa i oczu) oraz przewlekłej pokrzywki idiopatycznej. Claritine dostępny jest zarówno na receptę, jak i bez recepty.
Claritine Active to lek o działaniu przeciwalergicznym, który jest dostępny bez recepty. Jest wskazany do objawowego leczenia okresowego, alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, związanego z przekrwieniem błony śluzowej nosa. Działa na dwa sposoby: przeciwalergicznie i udrażniająco na nos. Zaczyna działać nawet po 30 minutach od zażycia.
Claritine Allergy to lek przeciwalergiczny dostępny bez recepty. Jego substancją czynną jest loratadyna, która wykazuje działanie przeciwhistaminowe, blokując receptor histaminowy H1. Jest wskazany w leczeniu objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, takich jak: kichanie, wyciek z nosa i swędzenie, świąd i pieczenie oczu oraz przewlekłej pokrzywki idiopatycznej. Lek nie wywołuje senności.
Claritine Duo to lek na receptę, który występuje w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu. Każda tabletka zawiera 5 mg loratadyny i 120 mg siarczanu pseudoefedryny. Lek jest wskazany w leczeniu objawów okresowego, alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, którym towarzyszy przekrwienie błony śluzowej nosa. Claritine Duo zmniejsza następujące objawy: uczucie zatkania nosa, kichanie, wodnista wydzielina z nosa (katar), swędzenie nosa i oczu, łzawienie, pieczenie i zaczerwienienie oczu.
Flonidan to lek zawierający substancję czynną loratadynę, która jest antyhistaminikiem drugiej generacji. Lek jest stosowany do łagodzenia objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa (zarówno sezonowego, jak i całorocznego) oraz przewlekłej pokrzywki idiopatycznej. Flonidan jest dostępny na receptę.
Loratadyna Galena to lek przeciwalergiczny dostępny na receptę. Zawiera substancję czynną loratadynę, która działa przeciwhistaminowo. Lek jest stosowany w celu łagodzenia objawów takich jak kichanie, wodnista wydzielina z nosa i świąd nosa oraz swędzenie i pieczenie oczu, spowodowanych przez sezonowe i całoroczne alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa. Jest również wskazany w objawowym leczeniu przewlekłej pokrzywki idiopatycznej.
Loratadyna Pylox to lek przeciwalergiczny dostępny w postaci tabletek. Zawiera substancję czynną loratadynę, która łagodzi objawy alergii takie jak kichanie, wodnisty wyciek z nosa, świąd nosa, świąd podniebienia, świąd i pieczenie oczu. Jest stosowany w leczeniu objawów sezonowego i całorocznego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa oraz przewlekłej pokrzywki idiopatycznej. Produkt jest dostępny bez recepty.
Loratan to lek przeciwalergiczny, który zawiera substancję czynną loratadynę. Jest stosowany w celu złagodzenia objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, takich jak kichanie, wodnista wydzielina z nosa, swędzenie nosa, świąd podniebienia, świąd i pieczenie oczu. Loratan jest również stosowany w leczeniu przewlekłej pokrzywki idiopatycznej, która objawia się świądem i zaczerwienieniem skóry z towarzyszącymi typowymi zmianami skórnymi. Lek jest dostępny na receptę.
Loratan Pro to lek dostępny bez recepty, który zawiera substancję czynną loratadynę. Jest to lek przeciwalergiczny, który działa poprzez blokowanie obwodowych receptorów histaminowych typu 1 (H1), co prowadzi do zahamowania działania histaminy, substancji wywołującej objawy alergiczne. Stosowany jest w leczeniu objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa (takich jak kichanie, wodnista wydzielina z nosa, swędzenie nosa, świąd podniebienia, świąd i pieczenie oczu) oraz przewlekłej pokrzywki idiopatycznej. Lek nie wywołuje senności.
Nasometin Alergia Lora to lek w postaci aerozolu do nosa, który zawiera substancję czynną mometazonu furoinian o działaniu przeciwalergicznym i przeciwzapalnym. Jest stosowany w leczeniu objawów sezonowego i całorocznego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa. Lek ten jest dostępny na receptę.
Loratadyna – lek o działaniu przeciwalergicznym, zaliczany do grupy leków przeciwhistaminowych II generacji. Loratadyna blokuje receptory histaminowe H1, co hamuje procesy wczesnej reakcji zapalnej takie jak wysypka, pokrzywka i obrzęk. Ponadto ogranicza przepuszczalność naczyń błon śluzowych, w tym błony śluzowej nosa. Wskazaniem do stosowania loratadyny jest leczenie objawów przewlekłej pokrzywki idiopatycznej oraz sezonowego i całorocznego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa. Lek niweluje objawy takie jak wodnisty katar, kichanie, świąd nosa oraz pieczenie i swędzenie oczu.
Loratadyna dostępna jest w postaci tabletek, kapsułek oraz syropu i zawiesiny doustnej. Lek zaleca się przyjmować raz dziennie, niezależnie od posiłków. Loratadynę można stosować u dzieci od 2 roku życia. Lek nie powoduje senności.
Możliwe działania niepożądane: nerwowość, zmęczenie, senność, zaburzenia snu, ból głowy, zwiększenie apetytu, reakcje nadwrażliwości, wysypka.
Uwaga: Przed wykonaniem skórnych testów alergicznych powinno się odstawić przyjmowanie loratadyny na 48 godzin przed badaniem, ponieważ stosowanie leku może dawać fałszywe wyniki.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Loratadyna to jeden z najczęściej stosowanych leków przeciwhistaminowych drugiej generacji, który od ponad trzech dekad skutecznie pomaga milionom pacjentów na całym świecie w walce z objawami alergii. Ta wielopierścieniowa substancja czynna, wprowadzona na rynek farmaceutyczny w 1993 roku pod nazwą handlową Claritine przez koncern Schering-Plough Europe, zrewolucjonizowała leczenie alergicznego nieżytu nosa i pokrzywki. W przeciwieństwie do swoich poprzedników z pierwszej generacji, loratadyna charakteryzuje się znacznie lepszym profilem bezpieczeństwa, rzadziej powodując sedację i inne działania niepożądane. Jej selektywne działanie na obwodowe receptory histaminowe H1, w połączeniu z minimalnym przenikaniem przez barierę krew-mózg, czyni ją lekiem pierwszego wyboru w terapii alergii sezonowych i całorocznych. Dostępna w Polsce pod wieloma nazwami handlowymi, zarówno na receptę jak i bez recepty, loratadyna stanowi fundament nowoczesnej farmakoterapii alergii, oferując pacjentom skuteczne łagodzenie objawów przy zachowaniu wysokiej jakości życia.
Loratadyna należy do grupy selektywnych antagonistów obwodowych receptorów histaminowych H1, co oznacza, że jej działanie polega na odwracalnym i konkurencyjnym wiązaniu się z tymi receptorami. Receptory H1 znajdują się na powierzchni różnorodnych komórek organizmu, w tym komórek nabłonka i śródbłonka naczyniowego, eozynofili, neutrofili, komórek dróg oddechowych oraz komórek mięśni gładkich naczyń krwionośnych.
Mechanizm działania loratadyny opiera się na stabilizacji nieaktywnej izoformy receptora H1, co skutecznie znosi oddziaływanie histaminy w reakcjach zapalnych i immunologicznych. Histamina, będąca naturalną aminą występującą w organizmie człowieka, jest wytwarzana głównie w płucach, skórze, błonie śluzowej nosa i żołądka. Gdy dochodzi do pobudzenia receptorów histaminowych H1, następują charakterystyczne reakcje alergiczne, takie jak skurcz mięśni gładkich oskrzeli, zwiększenie przepuszczalności naczyń żylnych prowadzące do powstania obrzęku i zmian skórnych, rozszerzenie naczyń krwionośnych w skórze powodujące zaczerwienienie oraz podrażnienie zakończeń nerwowych wywołujące świąd i ból.
Kluczową zaletą loratadyny jest jej słabe powinowactwo do receptorów H1 w ośrodkowym układzie nerwowym. Dzięki tej właściwości substancja w niewielkim stopniu hamuje OUN, co znacząco zmniejsza ryzyko wystąpienia działania spowalniającego ośrodkowy układ nerwowy. Ta charakterystyka sprawia, że loratadyna zaliczana jest do leków przeciwhistaminowych drugiej generacji, odróżniających się od starszych preparatów pierwszej generacji znacznie lepszym profilem bezpieczeństwa.
Po podaniu doustnym loratadyna szybko i dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, przy czym przyjęcie leku razem z posiłkiem może nieznacznie opóźnić wchłanianie, nie wpływając jednak na ogólną biodostępność. Substancja wykazuje silny efekt pierwszego przejścia, będąc niemal całkowicie metabolizowaną w wątrobie przy udziale głównie cytochromu CYP3A4 oraz w mniejszym stopniu CYP2D6.
Głównym metabolitem loratadyny jest desloratadyna, która jest aktywna farmakologicznie i w dużym stopniu odpowiada za działanie kliniczne leku. Ten czynny metabolit znacząco wydłuża czas działania preparatu, zapewniając długotrwały efekt terapeutyczny. Biologiczny okres półtrwania loratadyny wynosi około 8 godzin, podczas gdy desloratadyny – aż 28 godzin, co pozwala na wygodne dawkowanie raz na dobę.
Początek działania loratadyny obserwuje się już po około 30 minutach od podania, maksimum działania osiągane jest po 4-6 godzinach i utrzymuje się przez pełne 24 godziny. W dużym stopniu wiąże się z białkami osocza (97-99%), a wydalanie odbywa się zarówno z moczem jak i kałem, głównie w postaci sprzężonych metabolitów. Około 40% podanej dawki wydalane jest drogą nerkową, podobna ilość – z kałem.
Loratadyna jest wskazana w objawowym leczeniu szerokiego spektrum schorzeń alergicznych. Podstawowym zastosowaniem jest leczenie przewlekłego i sezonowego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, popularnie zwanego katarem siennym. Schorzenie to charakteryzuje się występowaniem objawów takich jak kichanie, swędzący i wodnisty wyciek z nosa, niedrożność nosa oraz często towarzyszące im objawy ze strony spojówek.
Drugą główną grupą wskazań jest przewlekła pokrzywka idiopatyczna, czyli choroba skórna charakteryzująca się pojawianiem się na skórze czerwonych, podwyższonych plam (bąbli), które są świądzące i mogą być bolesne. Pokrzywka idiopatyczna oznacza, że nie udało się zidentyfikować konkretnej przyczyny jej wystąpienia.
Do dodatkowych wskazań, w których loratadyna może być stosowana, należą:
Dawkowanie loratadyny jest stosunkowo proste i wygodne dla pacjentów, ponieważ lek przyjmuje się raz na dobę, niezależnie od posiłków. Standardowe dawkowanie przedstawia się następująco:
Zalecana dawka to 10 mg (jedna tabletka lub 10 ml syropu) raz na dobę.
Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania loratadyny u dzieci poniżej 2 roku życia nie zostało ustalone, dlatego nie zaleca się jej podawania w tej grupie wiekowej. U dzieci w wieku 2-6 lat lek może być stosowany wyłącznie na receptę pod ścisłym nadzorem lekarskim.
U pacjentów w podeszłym wieku oraz u osób z zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności dostosowywania dawkowania. Jednak u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby zaleca się zmniejszenie dawki – dorośli i dzieci o masie ciała większej niż 30 kg powinni przyjmować 10 mg co drugi dzień, a dzieci o masie ciała 30 kg lub mniejszej – 5 mg co drugi dzień.
Loratadyna jest dostępna w Polsce w kilku wygodnych postaciach farmaceutycznych, co pozwala na dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjentów:
Loratadyna stanowi część szerszej grupy leków przeciwhistaminowych używanych w leczeniu alergii w Polsce. Nowoczesna farmakoterapia alergiczna opiera się głównie na lekach przeciwhistaminowych drugiej i trzeciej generacji, które charakteryzują się wysoką skutecznością przy minimalnym ryzyku działań niepożądanych.
Cetyryzyna jest jednym z najczęściej przepisywanych leków przeciwalergicznych w Polsce. Dostępna pod nazwami handlowymi takimi jak Zyrtec, Allertec czy Amertil, charakteryzuje się szybkim początkiem działania i wysoką skutecznością. W przeciwieństwie do loratadyny, cetyryzyna może nieznacznie częściej powodować senność, ale nadal jest znacznie bezpieczniejsza od leków pierwszej generacji.
Bilastyna to jeden z nowszych leków dostępnych pod nazwami Clatra Allergy czy Allertec Effect. Charakteryzuje się bardzo dobrym profilem bezpieczeństwa i minimalnym ryzykiem interakcji lekowych. Szczególnie zalecana jest u pacjentów prowadzących pojazdy mechaniczne ze względu na brak wpływu na sprawność psychoruchową.
Desloratadyna, będąca aktywnym metabolitem loratadyny, dostępna jest pod nazwami Hitaxa Fast czy Aleric Deslo Active. Wykazuje jeszcze lepszy profil bezpieczeństwa od loratadyny i często jest skuteczniejsza w łagodzeniu objawów alergii.
Feksofenadyna (Allegra, Fexahist) to metabolit terfenadyny, charakteryzujący się bardzo wysokim bezpieczeństwem stosowania. Nie podlega metabolizmowi wątrobowemu w takim stopniu jak inne leki przeciwhistaminowe, co zmniejsza ryzyko interakcji lekowych.
Lewocetyryzyna (Zyx Bio, Contrahist Allergy) to aktywny enancjomer cetyryzyny o podwójnej skuteczności, co pozwala na stosowanie mniejszych dawek przy zachowaniu pełnej efektywności terapeutycznej.
W przypadkach trudnego do opanowania alergicznego nieżytu nosa często stosuje się kombinacje loratadyny z innymi substancjami czynnymi. Najpopularniejszą opcją jest połączenie z pseudoefedryną (Claritine Active, Claritine Duo), która zapewnia dodatkowy efekt udrażniający nos poprzez obkurczenie naczyń krwionośnych błony śluzowej.
W terapii kompleksowej alergii stosuje się również glikokortykosteroidy donosowe, leki antyleukotrienowe oraz w przypadkach ciężkich – systemowe kortykosteroidy, jednak te ostatnie wyłącznie przez krótki czas ze względu na ryzyko działań niepożądanych.
Loratadyna charakteryzuje się bardzo dobrym profilem bezpieczeństwa, a większość działań niepożądanych ma charakter łagodny i przemijający. Częstość występowania poszczególnych objawów niepożądanych została sklasyfikowana zgodnie z wytycznymi MedDRA.
Istotne jest podkreślenie, że poważne działania niepożądane występują niezwykle rzadko, a oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły znacznie większe niż potencjalne szkody wynikające z wystąpienia objawów niepożądanych.
Chociaż loratadyna charakteryzuje się stosunkowo małym potencjałem interakcji, istnieje kilka grup leków, które mogą wpływać na jej metabolizm i działanie.
Substancje hamujące aktywność izoenzymów CYP3A4 i CYP2D6 mogą zwiększać stężenie loratadyny w osoczu. Do najważniejszych należą:
Należy podkreślić, że mimo zwiększenia stężenia loratadyny we krwi, interakcje te rzadko prowadzą do istotnych klinicznie skutków, w tym zmian w zapisie EKG.
Leki indukujące aktywność enzymów wątrobowych mogą zmniejszać stężenie loratadyny we krwi, potencjalnie osłabiając jej skuteczność:
Loratadyna nie nasila działania alkoholu w stopniu dającym się ocenić w testach psychomotorycznych, jednak zaleca się unikanie spożywania alkoholu podczas leczenia w celu zminimalizowania ryzyka potencjalnych działań niepożądanych.
Bezpieczeństwo stosowania loratadyny w okresie ciąży nie zostało w pełni ustanowione w kontrolowanych badaniach klinicznych. Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego działania na płód, jednak ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa u kobiet ciężarnych, nie zaleca się stosowania loratadyny w okresie ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze.
Obserwacje przeprowadzone na ponad 1000 kobietach w ciąży, które przyjmowały loratadynę, nie wykazały zwiększonego ryzyka wad rozwojowych ani szkodliwego wpływu na płód czy noworodka. Niemniej jednak, każde zastosowanie leku w ciąży powinno odbywać się wyłącznie po konsultacji z lekarzem, który oceni stosunek korzyści do potencjalnego ryzyka.
Loratadyna i jej aktywny metabolit desloratadyna są wydzielane do mleka matki. Stężenie loratadyny w mleku może wynosić nawet 90% stężenia w osoczu matki, co teoretycznie zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych u niemowląt.
Pomimo obaw wyrażanych w charakterystykach produktów leczniczych, najnowsze publikacje naukowe i klasyfikacje międzynarodowe wskazują na względne bezpieczeństwo stosowania loratadyny podczas karmienia piersią. Według klasyfikacji Hale’a loratadyna należy do kategorii L1 – leków najbezpieczniejszych w czasie karmienia piersią. Amerykańska Akademia Pediatrii oraz Brytyjskie Towarzystwo Immunologii i Alergologii określają loratadynę jako kompatybilną z karmieniem piersią.
Loratadyna jest bezpieczna dla dzieci powyżej 2 roku życia pod warunkiem stosowania odpowiednich dawek. U dzieci młodszych bezpieczeństwo nie zostało ustalone. Liczne preparaty z loratadyną są dostępne w formach przystosowanych do stosowania u dzieci, takich jak syropy czy zawiesiny doustne o smaku owocowym.
U osób starszych nie ma konieczności modyfikacji dawkowania loratadyny. Lek charakteryzuje się dobrą tolerancją w tej grupie wiekowej, jednak zaleca się szczególną ostrożność ze względu na możliwość współistnienia innych chorób i przyjmowania wielu leków jednocześnie.
Przypadki przedawkowania loratadyną są rzadkie ze względu na szeroki indeks terapeutyczny substancji. Objawy przedawkowania mogą obejmować nasilenie typowych działań niepożądanych, takich jak:
W przypadku przedawkowania zaleca się natychmiastowe wdrożenie leczenia objawowego i podtrzymującego. Przydatne może być podanie węgla aktywowanego oraz płukanie żołądka, jeśli od zażycia leku nie minęło więcej niż godzina. Nie istnieje swoiste antidotum dla loratadyny, a leczenie jest wyłącznie objawowe.
Chociaż loratadyna należy do leków przeciwhistaminowych niesedatywnych, w rzadkich przypadkach może powodować senność lub inne działania niepożądane wpływające na sprawność psychomotoryczną. Z tego powodu osoby rozpoczynające terapię loratadyną powinny sprawdzić swoją indywidualną reakcję na lek przed prowadzeniem pojazdów mechanicznych lub obsługiwaniem maszyn.
Badania kliniczne wykazały, że loratadyna w zalecanych dawkach nie ma wpływu lub ma nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn u większości pacjentów. Niemniej jednak, ze względu na indywidualne różnice w odpowiedzi na lek, zaleca się ostrożność, szczególnie na początku terapii.
Loratadyna powinna być przechowywana w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. Temperatura przechowywania nie powinna przekraczać 25°C, a lek należy chronić przed wilgocią i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
Przed każdym zastosowaniem należy sprawdzić datę ważności podaną na opakowaniu. Przeterminowanego leku nie wolno stosować ze względu na możliwość utraty skuteczności lub powstania szkodliwych produktów degradacji. Nieużywane leki należy utylizować zgodnie z lokalnymi przepisami dotyczącymi postępowania z odpadami medycznymi.
Podczas długotrwałego stosowania loratadyny nie ma konieczności przeprowadzania specjalnych badań kontrolnych. Ważne jest jednak przerwanie stosowania leku na co najmniej 48 godzin przed planowanym wykonaniem alergicznych testów skórnych, ponieważ substancja może osłabiać lub hamować reakcję na alergeny, powodując fałszywie ujemne wyniki.
Ta interferencja z testami diagnostycznymi wynika z mechanizmu działania loratadyny – blokowania receptorów histaminowych, które są kluczowe dla prawidłowego przebiegu testów alergicznych. Niewłaściwe wyniki testów mogą prowadzić do błędnej diagnozy i nieprawidłowego leczenia alergii.
| Substancja czynna | Czas działania | Częstość dawkowania | Ryzyko sedacji | Główne zalety |
|---|---|---|---|---|
| Loratadyna | 24 godziny | 1x dziennie | Bardzo niskie | Długie działanie, dobry profil bezpieczeństwa |
| Cetyryzyna | 24 godziny | 1x dziennie | Niskie | Szybki początek działania, wysoka skuteczność |
| Desloratadyna | 24 godziny | 1x dziennie | Bardzo niskie | Aktywny metabolit loratadyny, lepsza skuteczność |
| Feksofenadyna | 24 godziny | 1-2x dziennie | Minimalne | Brak interakcji z grejpfruitem, bardzo bezpieczna |
| Lewocetyryzyna | 24 godziny | 1x dziennie | Niskie | Podwójna skuteczność w porównaniu do cetyryzyny |
Loratadyna jest dostępna w polskich aptekach zarówno na receptę jak i bez recepty, w zależności od wielkości opakowania i producenta. Preparaty bez recepty są dostępne w mniejszych opakowaniach (zazwyczaj 7-10 tabletek), podczas gdy większe opakowania wymagają recepty lekarskiej i mogą podlegać refundacji w ramach systemu ochrony zdrowia.
Loratadyna należy do leków przeciwhistaminowych drugiej generacji, które charakteryzują się znacznie mniejszym ryzykiem powodowania senności w porównaniu do starszych leków. Senność może wystąpić u niektórych pacjentów, ale zdecydowanie rzadziej niż w przypadku leków pierwszej generacji jak difenhydramina czy hydroksyzyna. Większość osób może bezpiecznie przyjmować loratadynę bez wpływu na sprawność psychomotoryczną.
Początek działania loratadyny obserwuje się już po około 30 minutach od podania. Maksymalne działanie osiąga po 4-6 godzinach i utrzymuje się przez pełne 24 godziny, co pozwala na wygodne dawkowanie raz na dobę. Regularne stosowanie leku może być bardziej skuteczne niż doraźne przyjmowanie tylko podczas wystąpienia objawów.
Loratadyna może być stosowana przez długi okres czasu pod warunkiem zachowania zalecanego dawkowania. Nie wykazano problemów związanych z długotrwałym stosowaniem tego leku. Jednak w przypadku przewlekłej terapii zalecane są okresowe konsultacje z lekarzem w celu oceny skuteczności leczenia i ewentualnej modyfikacji terapii.
Łączenie dwóch lub więcej leków przeciwhistaminowych nie poprawia skuteczności leczenia, a jedynie zwiększa ryzyko działań niepożądanych. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania loratadyny z innymi lekami przeciwhistaminowymi bez wyraźnej wskazówki lekarza. W przypadku niedostatecznej skuteczności monoterapii lekarz może rozważyć dodanie leków z innych grup, np. kortykosteroidów donosowych.
Loratadyna jest bezpieczna dla dzieci powyżej 2 roku życia, pod warunkiem stosowania odpowiednich dawek dostosowanych do wieku i masy ciała. Dla dzieci dostępne są specjalne formy farmaceutyczne jak syropy o smaku owocowym. U dzieci poniżej 2 lat bezpieczeństwo nie zostało ustalone i nie zaleca się stosowania leku w tej grupie wiekowej.
Jeśli loratadyna nie przynosi oczekiwanej ulgi w objawach alergii, nie należy samodzielnie zwiększać dawki. Zaleca się konsultację z lekarzem, który może rozważyć zmianę na inny lek przeciwhistaminowy, dodanie leczenia miejscowego (krople do nosa, krople do oczu) lub innych leków przeciwalergicznych. Czasami konieczna jest także ocena diagnozy i identyfikacja alergenów.
Chociaż loratadyna nie nasila działania alkoholu w stopniu dającym się ocenić w testach psychomotorycznych, zaleca się unikanie spożywania alkoholu podczas leczenia. Alkohol może potencjalnie zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych takich jak senność czy zawroty głowy, a także może obciążać wątrobę odpowiedzialną za metabolizm leku.
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia objawów ciężkiej reakcji alergicznej na sam lek (obrzęk twarzy, trudności w oddychaniu, wysypka), uporczywych objawów niepożądanych lub braku skuteczności po kilku dniach stosowania. Konsultacja jest również wskazana przed zastosowaniem u kobiet w ciąży, podczas karmienia piersią oraz u osób z ciężkimi chorobami wątroby.
