Dironorm to lek złożony, zawierający amlodypinę i lizynopryl. Jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych pacjentów. Lek jest wskazany dla pacjentów, u których ciśnienie krwi jest skutecznie kontrolowane przy jednoczesnym podawaniu lizynoprylu i amlodypiny w tych samych dawkach, jak w tym leku złożonym. Dironorm jest dostępny na receptę.
Lisihexal to lek, który zawiera substancję czynną lizynopryl. Jest to inhibitor konwertazy angiotensyny (ACE), który skutecznie obniża ciśnienie tętnicze krwi. Wskazaniami do stosowania leku Lisihexal są: nadciśnienie tętnicze samoistne i naczyniowo-nerkowe, zastoinowa niewydolność serca, ostry zawał serca u pacjentów stabilnych hemodynamicznie, bez wstrząsu kardiogennego, z ciśnieniem tętniczym krwi powyżej 100 mmHg oraz mikroalbuminuria w przebiegu cukrzycy. Lisihexal jest lekiem na receptę.
Lisinopril Aurovitas to lek, który zawiera substancję czynną o nazwie lizynopryl. Należy do grupy leków nazywanych inhibitorami ACE (inhibitory konwertazy angiotensyny). Lek ten jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego), niewydolności serca, po niedawno przebytym zawale mięśnia sercowego oraz w leczeniu zaburzeń dotyczących nerek, spowodowanych cukrzycą typu 2 u pacjentów z wysokim ciśnieniem tętniczym. Lisinopril Aurovitas jest dostępny na receptę.
Lisinopril Grindeks to lek, który zawiera substancję czynną lizynopryl. Jest to inhibitor konwertazy angiotensyny (ACE), który działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi do organizmu. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, a także u pacjentów po przebytym zawale serca. Lisinopril Grindeks jest dostępny na receptę.
Lisinopril/Amlodipine Alkaloid to złożony lek przeciwnadciśnieniowy zawierający lizynopryl (inhibitor ACE) i amlodypinę (antagonista kanału wapniowego). Stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych.
Lek Lisinopril/Amlodipine Alkaloid-INT to preparat składający się z amlodypiny, która należy do grupy antagonistów kanałów wapniowych oraz lizynoprylu, który zaliczany jest do inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE). Jego zastosowanie polega na leczeniu nadciśnienia tętniczego krwi u osób dorosłych. Produkt leczniczy Lisinopril/Amlodipine Alkaloid-INT jest wskazany do stosowania w leczeniu substytucyjnym dorosłych pacjentów, u których ciśnienie tętnicze krwi jest odpowiednio kontrolowane podczas jednoczesnego podawania lizynoprylu i amlodypiny w tych samych dawkach. Lek jest dostępny na receptę.
Lisinoratio to lek, który zawiera substancję czynną lizynopryl. Jest to inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę (ACE), który działa poprzez hamowanie enzymu konwertującego angiotensynę I w angiotensynę II, co prowadzi do zmniejszenia ciśnienia tętniczego. Stosuje się go w leczeniu nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, a także u pacjentów z cukrzycą typu 2 i początkową nefropatią. Lisinoratio jest dostępny na receptę.
Lisiprol to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, a także w ostrym zawale mięśnia sercowego. Jest również zalecany do ochrony nerek u osób z cukrzycą typu 2. Substancją czynną preparatu jest lizynopryl, który należy do grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE). Działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi do organizmu. Lek jest dostępny na receptę.
Lisiprol HCT to lek złożony, który zawiera dwie substancje czynne: lizynopryl i hydrochlorotiazyd. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego łagodnego do umiarkowanego u pacjentów, u których leczenie poszczególnymi substancjami czynnymi w takich samych dawkach, w oddzielnych lekach pozwoliło na uzyskanie kontroli ciśnienia tętniczego. Lek jest dostępny na receptę.
Prinivil to lek dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną lizynopryl. Jest to inhibitor konwertazy angiotensyny (ACEI), który hamuje aktywność enzymu przekształcającego angiotensynę I w angiotensynę II, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi. Prinivil jest wskazany do stosowania w przypadku nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, a także u pacjentów we wczesnej fazie zawału serca. Może być stosowany samodzielnie lub w skojarzeniu z innymi lekami.
Ranopril to lek, który zawiera lizynopryl, należący do grupy leków zwanych inhibitorami konwertazy angiotensyny. Preparat jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, objawowej niewydolności serca (monoterapia lub leczenie skojarzone) czy nerkowych powikłań cukrzycy. Ranopril hamuje aktywność enzymu przekształcającego angiotensynę I w angiotensynę II, która ma bardzo silne działanie kurczące na naczynia krwionośne. Lek jest dostępny na receptę.
Skopryl Plus to lek w postaci tabletek, który zawiera dwie substancje czynne: lizynopryl i hydrochlorotiazyd. Lizynopryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny (ACE), który pomaga rozszerzyć naczynia krwionośne, co obniża ciśnienie krwi i ułatwia sercu pompowanie krwi. Hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym (diuretykiem), który pomaga organizmowi pozbyć się nadmiaru soli i wody. Skopryl Plus jest stosowany do leczenia wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego). Jest dostępny na receptę.
Toralis, zawierający izynopryl i torasemid, to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego i obrzęków różnego pochodzenia. Izynopryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny, który działa na układ renina-angiotensyna-aldosteron, odgrywając ważną rolę w regulacji ciśnienia tętniczego krwi. Torasemid jest silnym lekiem moczopędnym (diuretykiem) z grupy diuretyków pętlowych, który zwiększa objętość wydalanego moczu poprzez hamowanie transportu jonów chlorkowych i sodowych w nerkach. Lek jest dostępny na receptę.
Lizynopryl – lek o działaniu przeciwnadciśnieniowym należący do inhibitorów konwertazy angiotensyny. Mechanizm działania lizynoprylu polega na hamowaniu przekształcania angiotensyny I w angiotensynę II co powoduje rozkurczenie naczyń krwionośnych i obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Ponadto zmniejsza się obciążenie serca i śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych. Wskazaniem do stosowania leku jest leczenie nadciśnienia tętniczego, zastoinowej niewydolności serca, wczesnej fazy ostrego zawału serca oraz mikroalbuminurii towarzyszącej cukrzycy.
Lizynopryl dostępny jest w postaci tabletek. Lek podaje się raz dziennie zawsze o tej samej porze, niezależnie od posiłków. Działanie obniżające ciśnienie tętnicze rozpoczyna się po około godzinie od przyjęcia lizynoprylu.
Możliwe działania niepożądane: ból głowy, zawroty głowy, niedociśnienie ortostatyczne, kaszel, biegunka, nudności, wymioty, niestrawność, ból brzucha, zmiany nastroju, zaburzenia smaku, zaburzenia snu, zapalenie błony śluzowej nosa, pokrzywka, wysypka, świąd.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Lizynopryl to jedna z najczęściej przepisywanych substancji czynnych w Polsce, należąca do grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE). Ten lek odgrywa kluczową rolę w leczeniu schorzeń układu sercowo-naczyniowego i stanowi fundament terapii milionów pacjentów na całym świecie. Substancja ta została zatwierdzona przez amerykańską agencję FDA już w 1987 roku i od tego czasu jest szeroko stosowana ze względu na swoją skuteczność i względne bezpieczeństwo. Lizynopryl wyróżnia się wśród innych inhibitorów ACE tym, że nie jest prolekiem – działa bezpośrednio po podaniu, nie wymagając aktywacji metabolicznej w wątrobie. To sprawia, że może być bezpiecznie stosowany u pacjentów z chorobami wątroby. Lek ten wywodzi swoje pochodzenie od peptydów znalezionych w jadzie brazylijskiej żmii Bothrops Jararaca, co stanowi fascynujący przykład tego, jak natura może dostarczyć rozwiązań dla problemów medycznych człowieka.
Lizynopryl działa poprzez hamowanie aktywności konwertazy angiotensyny, enzymu odpowiedzialnego za powstawanie angiotensyny II. Enzym ten, często oznaczany skrótem ACE (Angiotensin Converting Enzyme), jest kluczowy w regulacji ciśnienia tętniczego w organizmie człowieka.
Proces działania leku można opisać w kilku etapach. Zahamowanie aktywności ACE powoduje ograniczenie przekształcania nieaktywnej angiotensyny I do aktywnej angiotensyny II. Angiotensyna II to potężny hormon, który ma dwa główne efekty: powoduje skurcz naczyń krwionośnych oraz stymuluje uwalnianie aldosteronu z kory nadnerczy. Aldosteron z kolei zwiększa retencję sodu i wody w organizmie, co prowadzi do wzrostu objętości krwi krążącej.
Działanie leków z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny prowadzi do zmniejszenia stężenia angiotensyny II, a przez to do obniżenia ciśnienia tętniczego. Dodatkowo, inhibitory ACE nasilają efekty zależne od bradykininy (substancja działająca rozkurczowo na naczynia krwionośne), wywierają ochronny wpływ na naczynia i wykazują działanie przeciwmiażdżycowe.
Lizynopryl ma również dodatkowe, korzystne właściwości farmakologiczne. W przeciwieństwie do większości inhibitorów ACE, lizynopryl nie jest prolekiem i nie jest metabolizowany w wątrobie. Wydalany w postaci niezmienionej, głównie z moczem. Ta właściwość sprawia, że jest szczególnie przydatny u pacjentów z zaburzeniami funkcji wątroby.
Lizynopryl ma szerokie spektrum zastosowań klinicznych, co czyni go jednym z najbardziej uniwersalnych leków sercowo-naczyniowych.
Głównym wskazaniem do stosowania lizynoprylu jest leczenie nadciśnienia tętniczego (w monoterapii lub w połączeniu z innymi lekami). Lek może być stosowany zarówno jako monoterapia, jak i w połączeniu z innymi substancjami hipotensyjnymi, takimi jak diuretyki tiazydowe czy antagoniści wapnia.
Lizynopryl jest wskazany w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami obniżającymi ciśnienie tętnicze u pacjentów w wieku ≥6 lat. To sprawia, że może być stosowany nie tylko u dorosłych, ale także u dzieci i młodzieży z nadciśnieniem.
Lizynopryl stosuje się w zastoinowej niewydolności serca jako lek wspomagający standardową terapię. U chorych z niewydolnością serca inhibitory ACE zmniejszają opór naczyniowy, co poprawia warunki hemodynamiczne i zwiększa wydolność wysiłkową, pozytywnie wpływając na jakość życia.
Mechanizm korzystnego działania w niewydolności serca polega na zmniejszeniu obciążenia następczego (afterload) i wstępnego (preload) serca. Dzięki temu mięsień sercowy pracuje w lepszych warunkach, co przekłada się na poprawę funkcji pompującej i zmniejszenie objawów choroby.
Lizynopryl stosuje się w wczesnej fazie zawału mięśnia serca u pacjentów stabilnych hemodynamicznie. Ma zastosowanie u stabilnych pacjentów we wczesnej (w ciągu 24h) fazie zawału serca, aby zapobiec rozwojowi dysfunkcji lewej komory i niewydolności serca.
Stabilnych hemodynamicznie chorych ze świeżym zawałem serca – krótkoterminowe (6 tygodni) leczenie rozpoczęte w ciągu 24 godzin od wystąpienia zawału serca. Wczesne włączenie lizynoprylu po zawale może znacząco wpłynąć na rokowanie pacjenta i zmniejszyć ryzyko rozwoju przewlekłej niewydolności serca.
Lizynopryl stosuje się w nerkowych powikłaniach cukrzycy – u chorych z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 oraz początkową nefropatią cukrzycową. U pacjentów z nefropatią cukrzycową lub niecukrzycową z towarzyszącym białkomoczem spowalnia postęp przewlekłej niewydolności nerek.
Po doustnym przyjęciu stężenie maksymalne lizynoprylu uzyskiwane jest w ciągu 6–8 godzin. Działanie przeciwnadciśnieniowe rozpoczyna się pomiędzy 1.–2. godziną i jest najsilniejsze pomiędzy 6.–8. godziną po doustnym przyjęciu preparatu.
Pełny rozwój działania przeciwnadciśnieniowego może wymagać kilku tygodni stosowania leku. Ta właściwość jest typowa dla inhibitorów ACE i wynika z konieczności pełnej adaptacji układu sercowo-naczyniowego do nowych warunków hemodynamicznych.
Badania z wykorzystaniem lisinoprilu dotyczyły szerokiej populacji pacjentów: z nadciśnieniem tętniczym, obarczonych wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym, otyłych, starszych, chorych w ostrej fazie zawału serca, z przewlekłą niewydolnością serca, z cukrzycą, cukrzycową chorobą nerek oraz retinopatią cukrzycową.
Skuteczność lisinoprilu nie tylko w obniżaniu wartości ciśnienia tętniczego, lecz również w zmniejszaniu śmiertelności ogólnej i chorobowości sercowo-naczyniowej wykazano w badaniu ALLHAT. Badanie to obejmowało pacjentów powyżej 55. roku życia z nadciśnieniem tętniczym i dodatkowymi czynnikami ryzyka.
Nadciśnienie tętnicze:
Niewydolność serca:
Ostry zawał mięśnia sercowego:
Nadciśnienie tętnicze: początkowo 2,5 mg 1 raz na dobę u dzieci o masie ciała 20–50 kg i 5 mg 1 raz na dobę u dzieci o masie ciała 50 kg lub większej. Dawka maksymalna wynosi 20 mg na dobę u dzieci o masie ciała 20–50 kg i 40 mg na dobę u dzieci o masie ciała 50 kg lub większej.
Preparat należy przyjmować raz na dobę, codziennie o tej samej porze dnia. Można przyjmować niezależnie od posiłków. Tabletki należy połykać w całości, popijając obficie wodą.
| Wskazanie | Dawka początkowa | Dawka maksymalna | Uwagi |
|---|---|---|---|
| Nadciśnienie tętnicze | 10 mg 1x/dobę | 80 mg/dobę | Można łączyć z innymi lekami |
| Niewydolność serca | 2,5 mg 1x/dobę | 20 mg/dobę | Kontrola lekarska |
| Zawał serca | 5 mg 1x/dobę | 10 mg/dobę | W ciągu 24h od zawału |
| Dzieci (20-50 kg) | 2,5 mg 1x/dobę | 20 mg/dobę | Tylko nadciśnienie |
| Dzieci (>50 kg) | 5 mg 1x/dobę | 40 mg/dobę | Tylko nadciśnienie |
Do często występujących działań niepożądanych należą: bóle i zawroty głowy, objawy wywołane ortostatycznym obniżeniem ciśnienia tętniczego (np. zawroty głowy, omdlenia, zaburzenia równowagi), suchy uporczywy kaszel, biegunka, nudności, wymioty, zaburzenia czynności nerek.
Kaszel jest jednym z najbardziej charakterystycznych działań niepożądanych inhibitorów ACE. W trakcie przyjmowania substancji z tej grupy leczniczej (ACEI) może pojawić się uporczywy suchy kaszel. Mija on po odstawieniu leku. Ten suchy, drażniący kaszel występuje u około 10-15% pacjentów i jest związany z akumulacją bradykininy.
Obrzęk naczynioruchowy to najpoważniejsze działanie niepożądane lizynoprylu. Preparat może powodować wystąpienie obrzęku naczynioruchowego twarzy, ust, języka, gardła, krtani czy dróg oddechowych. Jeżeli obrzęk dotyczy języka, gardła lub krtani, może utrudniać oddychanie i może stanowić bezpośrednie zagrożenie życia.
Ryzyko obrzęku naczynioruchowego jest zwiększone u osób, u których w przeszłości wystąpił obrzęk naczynioruchowy oraz u osób rasy czarnej. W przypadku wystąpienia objawów obrzęku naczynioruchowego konieczne jest natychmiastowe przerwanie leczenia i pilne wezwanie pomocy medycznej.
Często (1-10% pacjentów):
Niezbyt często (0,1-1% pacjentów):
Rzadko (0,01-0,1% pacjentów):
Główne przeciwwskazania do stosowania lizynoprylu obejmują:
Szczególne środki ostrożności należy zachować przy objawowym niedociśnieniu. Pojawia się rzadko u pacjentów z niepowikłanym nadciśnieniem. Ryzyko niedociśnienia jest większe u pacjentów:
Ze względu na ryzyko dalszego pogorszenia stanu chorego nie wolno rozpoczynać stosowania preparatu u osób ze świeżym zawałem serca, jeżeli wartość ciśnienia skurczowego wynosi 100 mm Hg lub jest niższa, a także jeżeli u chorego występują objawy wstrząsu kardiogennego.
Diuretyki oszczędzające potas:
NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne):
Lit:
Suplemnty potasu:
Postaraj się ograniczyć spożycie soli. Sól może osłabiać działanie przeciwnadciśnieniowe. Etanol może nasilać hipotensyjne działanie lizynoprylu, dlatego pacjenci przyjmujący lizynopryl powinni unikać spożywania alkoholu.
Podczas terapii lizynoprylem konieczne jest regularne monitorowanie kilku parametrów:
Parametry do kontroli:
Częstotliwość kontroli:
W leczeniu nadciśnienia tętniczego, oprócz lizynoprylu, stosuje się również inne substancje czynne:
Inne inhibitory ACE:
Sartany (antagoniści receptora AT1):
Diuretyki:
Antagoniści wapnia:
W terapii niewydolności serca łączy się lizynopryl z:
Beta-blokery:
Diuretyki:
Preparaty digitalis:
Nowoczesne terapie:
Lizynopryl jest często łączony z innymi substancjami czynnymi w preparatach złożonych:
Lizynopryl + hydrochlorotiazyd:
Lizynopryl + amlodypina:
Lizynopryl jest lekiem przeznaczonym do długotrwałego stosowania. W przypadku chorób przewlekłych, takich jak nadciśnienie tętnicze czy niewydolność serca, lek może być stosowany przez lata lub nawet całe życie. Regularne kontrole lekarskie pozwalają na ocenę skuteczności i bezpieczeństwa terapii oraz ewentualne dostosowanie dawkowania.
Lizynopryl jest przeciwwskazany w ciąży, szczególnie od drugiego trymestru. Może powodować poważne uszkodzenia płodu, w tym zaburzenia rozwoju nerek i układu sercowo-naczyniowego. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną antykoncepcję podczas leczenia. W przypadku planowania ciąży konieczna jest zmiana leczenia na bezpieczniejsze alternatywy.
Suchy kaszel to częste działanie niepożądane inhibitorów ACE, występujące u około 10-15% pacjentów. Jeśli kaszel jest uciążliwy i wpływa na jakość życia, należy skonsultować się z lekarzem. Możliwymi rozwiązaniami są zmiana na inny inhibitor ACE lub przejście na sartan (antagonista receptora AT1), który rzadziej powoduje kaszel.
Lizynopryl może powodować zawroty głowy, szczególnie na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki. Niektóre działania niepożądane mogą mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Należy zwrócić szczególną uwagę na reakcję organizmu pacjenta, ponieważ po przyjęciu pierwszej dawki leku może wystąpić większe obniżenie ciśnienia krwi. Zaleca się szczególną ostrożność, zwłaszcza w pierwszych dniach leczenia.
Jeśli pacjent zapomni przyjąć dawkę leku, powinien ją przyjąć jak najszybciej po przypomnieniu sobie. Jednak jeśli zbliża się pora na następną dawkę, należy pominąć zapomnianą dawkę i kontynuować normalny schemat dawkowania. Nie należy nigdy podwajać dawki w celu uzupełnienia pominiętej.
Tak, lizynopryl może zwiększać poziom potasu we krwi (hiperkaliemia), szczególnie u pacjentów z zaburzeniami funkcji nerek lub przyjmujących inne leki wpływające na gospodarkę potasową. Dlatego zaleca się regularne monitorowanie poziomu potasu w surowicy oraz unikanie suplementów potasu i zamienników soli zawierających potas.
Pilnego kontaktu z lekarzem wymagają następujące objawy:
Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku suplementów zawierających potas, które mogą nasilać hiperkaliemię. Suplementy zawierające magnez również mogą wpływać na działanie leku. Przed rozpoczęciem przyjmowania jakichkolwiek suplementów diety należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Impotencja to jedno z możliwych działań niepożądanych lizynoprylu, występujące rzadziej niż w przypadku niektórych innych leków przeciwnadciśnieniowych. Jeśli pacjent doświadcza problemów z funkcjami seksualnymi, powinien omówić to z lekarzem, który może rozważyć zmianę leczenia lub dostosowanie dawkowania.
U pacjentów w podeszłym wieku zazwyczaj nie ma konieczności redukcji dawki ze względu na wiek. Jednak starsi pacjenci częściej mają zaburzenia funkcji nerek, co może wymagać dostosowania dawkowania. Dodatkowo, są bardziej narażeni na hipotensję ortostatyczną, dlatego leczenie powinno być rozpoczynane ostrożnie pod kontrolą lekarską.
