Leqembi

LEQEMBI to lek zawierający substancję czynną lekanemab – przeciwciało monoklonalne stosowane w leczeniu wczesnej choroby Alzheimera u osób dorosłych z łagodnym upośledzeniem funkcji poznawczych lub łagodnym otępieniem. Mechanizm działania leku polega na wiązaniu się z białkiem beta-amyloid, które uczestniczy w procesie chorobowym, prowadząc do redukcji jego skupisk w mózgu. Lek może wpływać na opóźnienie wystąpienia otępienia u pacjentów z łagodnym upośledzeniem poznawczym lub spowolnienie progresji objawów u osób z łagodnym otępieniem.

Lekanemab to nowoczesny lek należący do grupy przeciwciał monoklonalnych. Jest to substancja wytworzona w laboratorium przy użyciu zaawansowanych technologii biotechnologicznych. Przeciwciało to zostało zaprojektowane tak, aby rozpoznawało i łączyło się z określonymi białkami w mózgu, które są odpowiedzialne za rozwój choroby Alzheimera.

Substancja ta powstaje w komórkach jajnika chomika chińskiego przy użyciu technologii rekombinacji DNA. Jest to humanizowane przeciwciało, co oznacza, że zostało zmodyfikowane tak, aby było jak najbardziej podobne do naturalnych przeciwciał człowieka.

Jak działa lekanemab

Mechanizm działania

Lekanemab działa poprzez bezpośrednie atakowanie głównej przyczyny choroby Alzheimera – nieprawidłowych złogów białka zwanego beta-amyloidem. Te złogi, nazywane blaszkami amyloidowymi, gromadzą się w mózgu pacjentów z chorobą Alzheimera i uszkadzają komórki nerwowe.

Substancja ta:

  • Rozpoznaje zarówno rozpuszczalne, jak i nierozpuszczalne formy beta-amyloidu
  • Łączy się z zagregowanymi formami tego białka
  • Pomaga w usuwaniu szkodliwych złogów z mózgu
  • Zmniejsza ilość blaszek amyloidowych w sposób zależny od czasu

Wpływ na przebieg choroby

Regularne stosowanie lekanemabu prowadzi do stopniowego oczyszczania mózgu z patologicznych złogów beta-amyloidu. Badania wykazały, że po 18 miesiącach leczenia następuje znacząca redukcja ilości blaszek amyloidowych w mózgu, co może przełożyć się na spowolnienie postępu choroby.

Wskazania do stosowania

Kto może otrzymać leczenie

Lekanemab jest przeznaczony dla dorosłych pacjentów z wczesną chorobą Alzheimera, która obejmuje:

  • Łagodne upośledzenie funkcji poznawczych spowodowane chorobą Alzheimera
  • Łagodne stadium otępienia alzheimerowskiego

Warunki konieczne do rozpoczęcia leczenia

Przed rozpoczęciem terapii konieczne jest:

  • Potwierdzenie obecności patologii amyloidowej w mózgu za pomocą specjalistycznych badań
  • Badanie genetyczne w kierunku genu ApoE ε4
  • Wykluczenie pacjentów będących homozygotami dla genu ApoE ε4 (podwyższone ryzyko powikłań)

Sposób podawania i dawkowanie

Forma podawania

Lekanemab podawany jest wyłącznie dożylnie w postaci wlewu (infuzji). Nie można go przyjmować doustnie ani podawać w żaden inny sposób.

Schemat dawkowania

  • Dawka: 10 mg na kilogram masy ciała
  • Częstotliwość: co 2 tygodnie
  • Czas trwania infuzji: około 1 godzina
  • Obserwacja po pierwszej infuzji: 2,5 godziny

Przygotowanie do infuzji

Przed każdą infuzją substancja musi zostać odpowiednio rozcieńczona w roztworze soli fizjologicznej. Procedura ta wykonywana jest przez wykwalifikowany personel medyczny w warunkach szpitalnych.

Czas leczenia

Terapia kontynuowana jest do momentu progresji choroby do stadium umiarkowanego. Regularne oceny stanu pacjenta przeprowadzane są co około 6 miesięcy.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane

Bardzo często występujące (u więcej niż 10% pacjentów):

  • Reakcje związane z infuzją (26% pacjentów)
  • Nieprawidłowości w obrazowaniu mózgu związane z lekiem (ARIA)
  • Ból głowy (11% pacjentów)
  • Mikrokrwotoki w mózgu

Często występujące (u 1-10% pacjentów):

  • Reakcje nadwrażliwości
  • Nudności
  • Migotanie przedsionków
  • Syderoza powierzchowna mózgu

Poważne działania niepożądane

ARIA (nieprawidłowości związane z amyloidem w obrazowaniu):

  • Obrzęk mózgu (ARIA-E)
  • Mikrokrwotoki i odkładanie hemosyderyny (ARIA-H)
  • Zwykle występują na początku leczenia
  • Najczęściej przebiegają bezobjawowo
  • Mogą powodować ból głowy, splątanie, zawroty głowy

Krwotoki śródmózgowe:

  • Rzadkie, ale poważne powikłanie
  • Większe ryzyko u pacjentów przyjmujących leki przeciwzakrzepowe
  • Wymaga natychmiastowego przerwania leczenia

Reakcje związane z infuzją

Występują u około 26% pacjentów, głównie podczas pierwszej infuzji:

  • Gorączka i objawy grypopodobne
  • Dreszcze i bóle uogólnione
  • Nudności i wymioty
  • Zmiany ciśnienia krwi
  • Problemy z oddychaniem

Przeciwwskazania

Bezwzględne przeciwwskazania

Leku nie można stosować u pacjentów z:

  • Nadwrażliwością na substancję czynną lub składniki pomocnicze
  • Niekontrolowanymi zaburzeniami krzepnięcia krwi
  • Wcześniejszymi krwotokami śródmózgowymi widocznymi w badaniach obrazowych
  • Więcej niż 4 mikrokrwotokami w mózgu
  • Objawami sugerującymi mózgową angiopatię amyloidową
  • Przyjmującymi leki przeciwzakrzepowe

Względne przeciwwskazania

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów:

  • Z czynnikami ryzyka krwotoku śródmózgowego
  • Z zaburzeniami immunologicznymi
  • Po przebytych udarach lub napadach drgawkowych
  • Z dziedziczną postacią choroby Alzheimera

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Monitorowanie podczas leczenia

Badania MRI mózgu:

  • Przed rozpoczęciem leczenia (w ciągu ostatnich 6 miesięcy)
  • Przed 5., 7. i 14. infuzją
  • Dodatkowo w przypadku wystąpienia objawów niepokojących

Obserwacja kliniczna:

  • Wzmożona obserwacja w pierwszych 14 tygodniach
  • Regularne oceny funkcji poznawczych co 6 miesięcy
  • Monitorowanie objawów ARIA

Postępowanie w przypadku powikłań

Przy ARIA-E (obrzęk mózgu):

  • Kontynuacja leczenia możliwa przy łagodnych, bezobjawowych przypadkach
  • Wstrzymanie przy objawowych lub umiarkowanych/ciężkich przypadkach
  • Kontrolne MRI po 2-4 miesiącach

Przy ARIA-H (mikrokrwotoki):

  • Podobne zasady jak przy ARIA-E
  • Trwałe przerwanie przy ciężkich, objawowych przypadkach

Przy krwotoku śródmózgowym:

  • Natychmiastowe i trwałe przerwanie leczenia

Leki przeciwzakrzepowe

  • Nie należy rozpoczynać leczenia u pacjentów przyjmujących leki przeciwzakrzepowe
  • Jeśli konieczne jest wprowadzenie antykoagulantów podczas terapii, należy przerwać lekanemab
  • Leki przeciwpłytkowe (w tym kwas acetylosalicylowy) są dozwolone
  • Szczególna ostrożność przy lekach trombolitycznych

Grupy specjalne

Pacjenci w podeszłym wieku

Nie ma konieczności dostosowywania dawki u pacjentów powyżej 65. roku życia.

Zaburzenia czynności nerek i wątroby

Łagodne do umiarkowanych zaburzeń czynności nerek lub wątroby nie wymagają dostosowania dawki.

Kobiety w wieku rozrodczym

  • Konieczne sprawdzenie statusu ciąży przed rozpoczęciem leczenia
  • Obowiązek stosowania skutecznej antykoncepcji podczas leczenia i przez 2 miesiące po ostatniej dawce

Ciąża i karmienie piersią

  • Nie zaleca się stosowania w ciąży
  • Konieczna decyzja o przerwaniu karmienia lub leczenia

Właściwości farmakologiczne

Farmakokinetyka

  • Osiągnięcie stanu stacjonarnego: po 6 tygodniach
  • Okres półtrwania: 5-7 dni
  • Eliminacja: przez typowe szlaki degradacji przeciwciał
  • Liniowość: lekanemab wykazuje farmakokinetykę liniową

Bezpieczeństwo długoterminowe

Substancja jest dodatkowo monitorowana pod kątem długoterminowego bezpieczeństwa. Wszyscy pacjenci muszą być zarejestrowani w specjalnym programie kontrolowanego dostępu.

Przechowywanie i stabilność

  • Przechowywanie w lodówce (2-8°C)
  • Ochrona przed światłem
  • Zakaz zamrażania i wstrząsania
  • Po rozcieńczeniu: stabilność 24 godziny w temperaturze pokojowej
  • Zalecane natychmiastowe użycie po przygotowaniu

Podsumowanie

Lekanemab reprezentuje przełomowe podejście w leczeniu wczesnej choroby Alzheimera, będąc pierwszym lekiem bezpośrednio atakującym przyczynę choroby – złogi beta-amyloidu. Mimo obiecujących wyników w spowalnianiu postępu choroby, wymaga ścisłego monitorowania medycznego ze względu na ryzyko poważnych powikłań, szczególnie związanych z mózgiem. Decyzja o rozpoczęciu terapii powinna zawsze uwzględniać indywidualny stosunek korzyści do ryzyka u każdego pacjenta.