Kwas alendronowy – informacje w pigułce (podsumowanie farmaceuty)
Kwas alendronowy – lek zapobiegający utracie masy kostnej z organizmu, zaliczany do grupy leków zwanej bisfosfonianami. Mechanizm działania kwasu alendronowego polega na zabezpieczeniu utraty masy kostnej oraz odbudowaniu tej, która została utracona w wyniku choroby. Wskazaniem do stosowania leku jest osteoporoza oraz inne choroby tkanki kostnej, w których może dojść do złamań kręgów i szyjki kości udowej. Kwas alendronowy stosuje się najczęściej u kobiet po menopauzie.
Tabletkę leku stosuje się raz na tydzień (zawsze w ten sam dzień), rano, na czczo. Pokarm i napoje mogą zmniejszyć skuteczność leku, dlatego zaleca się przyjmowanie tabletki 30 minut przed pierwszym posiłkiem lub napojem. Po przyjęciu dawki kwasu alendronowego należy zachować pozycję siedzącą lub stojącą przez następne 30 minut. Lek przyjmuje się długotrwale.
Możliwe działania niepożądane: ból mięśni, stawów i kości, ból żołądka, niestrawność, refluks, uczucie pełności, biegunka, zaparcia, owrzodzenia przełyku, trudności w przełykaniu, ból podczas przełykania, wypadanie włosów, zawroty głowy, świąd, osłabienie, obrzęk.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Kwas alendronowy – przewodnik dla pacjentów z osteoporozą
Kwas alendronowy to jeden z najważniejszych i najszerzej stosowanych leków w leczeniu osteoporozy na świecie. Ta substancja czynna, należąca do grupy bisfosfonianów, rewolucjonizuje podejście do terapii chorób kości od ponad dwóch dekad. Dla milionów pacjentów cierpiących na osteoporozę, szczególnie kobiet po menopauzie, kwas alendronowy stanowi pierwszą linię obrony przed złamaniami kości, które mogą drastycznie wpłynąć na jakość życia i prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych. Zrozumienie mechanizmu działania tego leku, właściwego sposobu jego stosowania oraz potencjalnych ryzyk jest kluczowe dla każdego pacjenta rozpoczynającego terapię osteoporozy. Niniejszy artykuł przedstawia kompleksowe informacje o kwasie alendronowym, oparte na najnowszych badaniach klinicznych i wytycznych medycznych, przygotowane w przystępny sposób dla wszystkich pacjentów.
Co to jest kwas alendronowy?
Kwas alendronowy, znany również pod nazwą łacińską acidum alendronicum, to organiczny związek chemiczny należący do drugiej generacji bisfosfonianów azotowych. W preparatach farmaceutycznych występuje najczęściej w postaci trójwodnego alendronianu sodu, która charakteryzuje się lepszą rozpuszczalnością i biodostępnością. Lek został po raz pierwszy opisany w 1978 roku, a w 1995 roku otrzymał zatwierdzenie amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków (FDA) do stosowania w leczeniu osteoporozy.
Kwas alendronowy jest syntetycznym analogiem pirofosfonianu, naturalnej substancji występującej w organizmie człowieka. Jego unikalna struktura chemiczna zawierająca atom azotu sprawia, że wykazuje szczególnie silne powinowactwo do tkanki kostnej i wysoką skuteczność w hamowaniu procesów resorpcji kości.
Mechanizm działania kwasu alendronowego
Działanie kwasu alendronowego opiera się na precyzyjnym wpływie na komórki kostne, szczególnie na osteoklasty – komórki odpowiedzialne za rozkład tkanki kostnej. Po podaniu doustnym lek szybko przemieszcza się do kości, gdzie wiąże się z kryształami hydroksyapatytu znajdującymi się w matrycy kostnej.
Gdy osteoklasty rozpoczynają proces resorpcji kości, uwalniają kwas alendronowy ze swojego miejsca składowania. Lek następnie hamuje aktywność tych komórek poprzez blokowanie syntezy izoprenoidowych lipidów, takich jak difosforan izopentenylu, difosforan farnezylu i difosforan geranylogeranylu. Te związki są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania osteoklastów, a ich niedobór prowadzi do zaburzeń morfologii komórek, transportu endosomów i ostatecznie do apoptozy (programowanej śmierci komórki).
Kluczowe jest to, że kwas alendronowy nie wpływa hamująco na proces tworzenia nowej tkanki kostnej przez osteoblasty. Dzięki temu zachowana zostaje równowaga między procesami niszczenia i odbudowy kości, z przewagą procesów budulcowych, co prowadzi do stopniowego wzrostu masy kostnej i zwiększenia jej wytrzymałości mechanicznej.
Wskazania do stosowania kwasu alendronowego
Kwas alendronowy jest wskazany w następujących przypadkach:
- Osteoporoza pomenopauzalna – główne wskazanie dotyczące kobiet po menopauzie z ryzykiem złamań kręgów i szyjki kości udowej
- Osteoporoza u mężczyzn – leczenie pierwotnej osteoporozy u mężczyzn w celu zapobiegania złamaniom
- Osteoporoza indukowana kortykosteroidami – profilaktyka i leczenie osteoporozy u pacjentów długotrwale przyjmujących glikokortykosteroidy w dawce co najmniej 7,5 mg prednizonu dziennie
- Choroba Pageta kości – leczenie tej rzadkiej choroby charakteryzującej się zaburzeniem przebudowy tkanki kostnej
Dodatkowo, w niektórych krajach kwas alendronowy jest stosowany pozarejestracyjnie w leczeniu hiperkalcemii nowotworowej, osteoporozy związanej z chorobą Crohna oraz osteopenii u pacjentów z mukowiscydozą.
Leczenie farmakologiczne osteoporozy – rola kwasu alendronowego
W Polsce leczenie farmakologiczne osteoporozy opiera się przede wszystkim na lekach antyresorpcyjnych, wśród których bisfosfoniany stanowią podstawę terapii. Kwas alendronowy jest uważany za lek pierwszego wyboru w leczeniu osteoporozy pomenopauzalnej i stanowi punkt wyjścia dla większości pacjentów.
Do najważniejszych substancji czynnych stosowanych w leczeniu osteoporozy w Polsce należą:
Bisfosfoniany doustne:
- Alendronian (kwas alendronowy) – najczęściej stosowany, dawka 70 mg raz na tydzień
- Ryzedronian (kwas ryzedronowy) – dawka 35 mg raz na tydzień lub 5 mg codziennie
- Ibandronian (kwas ibandronowy) – dawka 150 mg raz na miesiąc
Bisfosfoniany dożylne:
- Kwas zoledronowy – wlew dożylny 5 mg raz na rok
- Ibandronian dożylny – iniekcja 3 mg co 3 miesiące
Leki biologiczne:
- Denozumab – iniekcja podskórna raz na 6 miesięcy
Leki anaboliczne:
- Teryparatyd (parathormon) – iniekcja podskórna codziennie przez maksymalnie 18 miesięcy
- Abaloparatyd – nowszy analog parathormonu
W terapii sekwencyjnej często rozpoczyna się leczenie od kwasu alendronowego, a następnie, w przypadku niewystarczającej odpowiedzi lub ryzyka działań niepożądanych, przechodzi się na inne preparaty. Czasami stosuje się również terapię anaboliczną (teryparatyd), po której kontynuuje się leczenie bisfosfonianami w celu utrzymania osiągniętych korzyści.
Dawkowanie i sposób stosowania
Standardowe dawkowanie kwasu alendronowego to 70 mg raz na tydzień w postaci tabletek powlekanych. Ta forma dawkowania zastąpiła wcześniej stosowane dawki 10 mg codziennie i charakteryzuje się równą skutecznością przy znacznie lepszej tolerancji ze strony pacjentów.
Zasady prawidłowego stosowania:
- Przyjmowanie na czczo – lek należy zażywać rano, bezpośrednio po przebudzeniu, przed jakimkolwiek posiłkiem lub napojem
- Popijanie czystą wodą – używać tylko przegotowanej wody z kranu (około 200-250 ml), unikać wody mineralnej, kawy, herbaty, soków
- Pozycja pionowa – przez co najmniej 30 minut po zażyciu leku należy pozostawać w pozycji stojącej lub siedzącej
- Odstęp przed posiłkiem – minimum 30 minut przed pierwszym posiłkiem, napojem lub innymi lekami
- Sposób połykania – tabletki należy połykać w całości, nie rozgryzać, nie ssać ani nie kruszyć
Dla pacjentów z problemami z połykaniem tabletek dostępne są formy alternatywne, takie jak tabletki musujące czy roztwór doustny. Leczenie ma charakter długoterminowy, jednak po 3-5 latach stosowania lekarz może rozważyć przerwę w terapii (tzw. „wakacje od leku”) u pacjentów z niskim ryzykiem złamań.
Skuteczność kliniczna – wyniki badań
Skuteczność kwasu alendronowego została potwierdzona w licznych, szeroko zakrojonych badaniach klinicznych, z których najważniejszym jest Fracture Intervention Trial (FIT) – jedno z największych badań nad leczeniem osteoporozy w historii medycyny.
Wyniki badania FIT
W badaniu FIT, które objęło ponad 6000 kobiet po menopauzie i trwało 3-4 lata, wykazano znaczące zmniejszenie ryzyka złamań:
Rodzaj złamania |
Redukcja ryzyka |
Przedział ufności 95% |
Złamania kręgów (radiologiczne) |
48% |
34-58% |
Złamania kręgów (kliniczne) |
45% |
18-64% |
Złamania szyjki kości udowej |
53% |
21-74% |
Wszystkie złamania kliniczne |
30% |
18-41% |
Badania wykazały również, że korzyści z leczenia są widoczne już po 12 miesiącach terapii. Gęstość mineralna kości wzrosła o 4,3% w kręgosłupie lędźwiowym i o 2,1% w szyjce kości udowej w porównaniu z placebo.
Długoterminowa skuteczność
Badania długoterminowe, w tym 10-letnie obserwacje, potwierdziły, że kwas alendronowy:
- Utrzymuje skuteczność przeciwzłamaniową przez cały okres stosowania
- Nie powoduje nadmiernego spowolnienia przebudowy kości
- Zachowuje normalną strukturę i mineralizację tkanki kostnej
- Wykazuje trwały efekt ochronny nawet po przerwaniu terapii
Działania niepożądane
Kwas alendronowy jest ogólnie dobrze tolerowany, jednak jak każdy lek może powodować działania niepożądane. Większość z nich dotyczy górnego odcinka przewodu pokarmowego i jest związana ze sposobem przyjmowania leku.
Częste działania niepożądane (≥3% pacjentów):
- Bóle brzucha i niestrawność
- Refluks żołądkowo-przełykowy
- Zaparcia lub biegunka
- Nudności
- Bóle mięśniowo-szkieletowe
- Ból głowy
Rzadkie ale poważne działania niepożądane:
Martwica kości szczęki (MRONJ) To rzadkie, ale poważne powikłanie dotykające 0,001-0,15% pacjentów przyjmujących doustne bisfosfoniany. Ryzyko wzrasta u osób:
- Poddających się zabiegom stomatologicznym
- Z zaniedbaniami w higienie jamy ustnej
- Długotrwale stosujących bisfosfoniany
- Otrzymujących jednocześnie chemioterapię
Nietypowe złamania kości udowej Bardzo rzadkie złamania w środkowej części trzonu kości udowej, które mogą wystąpić przy minimalnym urazie po długotrwałym stosowaniu leku.
Zapalenie przełyku i owrzodzenia Możliwe przy nieprawidłowym stosowaniu leku lub u pacjentów z predyspozycjami do chorób przełyku.
Przeciwwskazania i ostrzeżenia
Bezwzględne przeciwwskazania:
- Nadwrażliwość na kwas alendronowy lub inne składniki preparatu
- Nieprawidłowości budowy przełyku (zwężenia, niedotętność)
- Niezdolność do utrzymania pozycji pionowej przez 30 minut
- Hipokalcemia (obniżony poziom wapnia we krwi)
- Ciężka niewydolność nerek (GFR <35 ml/min)
Szczególne środki ostrożności:
- Ciąża i karmienie piersią – lek nie jest zalecany ze względu na brak wystarczających danych o bezpieczeństwie
- Problemy z zębami – przed rozpoczęciem leczenia wskazana jest konsultacja stomatologiczna
- Choroby przewodu pokarmowego – szczególna ostrożność u pacjentów z refluksem, zapaleniem żołądka czy owrzodzeniami
Interakcje z innymi lekami
Kwas alendronowy może wchodzić w interakcje z wieloma substancjami, co znacząco wpływa na jego wchłanianie i skuteczność:
Leki zmniejszające wchłanianie alendronianu:
- Preparaty wapnia i witaminy D
- Leki zobojętniające sok żołądkowy (antacida)
- Preparaty żelaza, magnezu i aluminium
- Suplementy diety zawierające minerały
Leki zwiększające ryzyko działań niepożądanych:
- Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)
- Kwas acetylosalicylowy i inne salicylany
- Kortykosteroidy (zwiększone ryzyko owrzodzeń przewodu pokarmowego)
Wszystkie inne leki doustne należy przyjmować co najmniej 30 minut po kwasie alendronowym, aby zapewnić jego optymalne wchłanianie.
Preparaty dostępne w Polsce
W Polsce dostępnych jest wiele preparatów zawierających kwas alendronowy pod różnymi nazwami handlowymi:
Nazwa preparatu |
Dawka |
Postać |
Producent |
Fosamax |
70 mg |
Tabletki |
MSD |
Alendrogen |
70 mg |
Tabletki |
Generics |
Ostolek |
70 mg |
Tabletki powlekane |
Sandoz |
Ostemax 70 |
70 mg |
Tabletki |
Krka |
Ostenil |
10/70 mg |
Tabletki |
Polpharma |
Alendronat Bluefish |
70 mg |
Tabletki |
Bluefish |
Dostępne są również preparaty łączone zawierające kwas alendronowy z witaminą D3 (cholekalcyferol), takie jak Fosamax Plus D, które są szczególnie przydatne u pacjentów z niedoborem witaminy D.
Monitorowanie leczenia i kontrole lekarskie
Podczas terapii kwasem alendronowym niezbędne są regularne kontrole medyczne obejmujące:
- Densytometria kości (DXA) – co 1-2 lata w celu oceny skuteczności leczenia
- Poziom wapnia i fosforu w surowicy – szczególnie na początku terapii
- Funkcja nerek – kontrola współczynnika filtracji kłębuszkowej
- Markery obrotu kostnego – opcjonalnie w celu monitorowania odpowiedzi na leczenie
- Kontrole stomatologiczne – regularne badania jamy ustnej w celu wczesnego wykrycia problemów
Lekarz może również zlecić badania obrazowe w przypadku nietypowych bólów kości, szczególnie w okolicy ud czy bioder, aby wykluczyć nietypowe złamania.
Zalecenia żywieniowe podczas terapii
Skuteczność leczenia kwasem alendronowym można wspomóc poprzez odpowiednią dietę i suplementację:
- Wapń – zapotrzebowanie 1000-1200 mg dziennie (produkty mleczne, warzywa liściaste, ryby z kośćmi)
- Witamina D – 800-1000 IU dziennie (ekspozycja na słońce, tłuste ryby, suplementy)
- Białko – odpowiednia podaż białka wspiera budowę kości
- Ograniczenie alkoholu i kofeiny – nadmierne spożycie może wpływać negatywnie na gęstość kości
- Aktywność fizyczna – regularne ćwiczenia z obciążeniem wspierają wzmocnienie kości
Postępowanie w przypadku pominięcia dawki
Jeśli pacjent zapomni przyjąć cotygodniową dawkę kwasu alendronowego, powinien:
- Przyjąć lek następnego dnia rano na czczo
- Wrócić do normalnego harmonogramu w kolejnym tygodniu
- Nigdy nie podwajać dawki
- Nie przyjmować leku w wieczór czy w nocy
Badania kliniczne i dowody naukowe
Kwas alendronowy jest jednym z najlepiej przebadanych leków w leczeniu osteoporozy. Badanie Fracture Intervention Trial objęło łącznie ponad 6000 pacjentek i jest uważane za kamień milowy w dowodzeniu skuteczności terapii antiresorpcyjnej.
Wyniki długoterminowych obserwacji potwierdzają, że korzyści z leczenia utrzymują się przez wiele lat, a lek pozostaje bezpieczny i skuteczny nawet przy stosowaniu przez dekadę. Co istotne, efekt ochronny przed złamaniami może się utrzymywać nawet przez kilka lat po przerwaniu terapii ze względu na długi okres półtrwania leku w tkance kostnej.
Badania porównawcze z innymi bisfosfonianami wykazują podobną skuteczność w zapobieganiu złamaniom, przy niewielkich różnicach w wpływie na gęstość mineralną kości. Wybór konkretnego preparatu często zależy od preferencji pacjenta, tolerancji oraz częstości dawkowania.
Jak długo można stosować kwas alendronowy?
Leczenie kwasem alendronowym ma charakter długoterminowy, zazwyczaj stosowany jest przez 3-5 lat. Po tym okresie lekarz ocenia konieczność kontynuacji terapii w zależności od ryzyka złamań i odpowiedzi na leczenie. U pacjentów z wysokim ryzykiem złamań leczenie może być kontynuowane przez dłuższy czas.
Czy kwas alendronowy można stosować z innymi lekami na osteoporozę?
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania kilku leków przeciw osteoporozie. Kwas alendronowy może być stosowany w terapii sekwencyjnej – przed lub po innych lekach, ale nie równocześnie. Można go bezpiecznie łączyć z suplementami wapnia i witaminy D.
Co zrobić, jeśli wystąpią bóle kostne podczas leczenia?
Bóle kostne, mięśniowe lub stawowe mogą wystąpić u około 4% pacjentów. Jeśli bóle są nasilone i uporczywe, należy skonsultować się z lekarzem. W niektórych przypadkach może być konieczne przerwanie leczenia lub zmiana na inny preparat.
Czy kwas alendronowy wpływa na zabiegi stomatologiczne?
Tak, kwas alendronowy może zwiększać ryzyko martwicy kości szczęki po zabiegach stomatologicznych. Przed planowanymi zabiegami należy poinformować dentystę o stosowaniu leku. W przypadku większych zabiegów lekarz może zalecić przerwę w leczeniu.
Czy można prowadzić samochód podczas stosowania kwasu alendronowego?
Kwas alendronowy zazwyczaj nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów. Jednak u niektórych pacjentów mogą wystąpić zawroty głowy czy bóle głowy, które mogą czasowo wpływać na koncentrację.
Co się dzieje po przerwaniu leczenia?
Po przerwaniu terapii gęstość kości stopniowo powraca do wartości sprzed leczenia, ale proces ten jest powolny ze względu na długi okres półtrwania leku w kościach. Ochronny efekt przed złamaniami może utrzymywać się przez kilka lat po zakończeniu terapii.
Czy kwas alendronowy można stosować u mężczyzn?
Tak, kwas alendronowy jest skuteczny i bezpieczny również u mężczyzn z osteoporozą. Badania kliniczne potwierdziły podobną skuteczność w zapobieganiu złamaniom u mężczyzn jak u kobiet po menopauzie.
Czy podczas leczenia można pić alkohol?
Umiarkowane spożycie alkoholu nie jest przeciwwskazane, jednak należy unikać alkoholu przez co najmniej 30 minut po zażyciu leku. Nadmierne spożycie alkoholu może negatywnie wpływać na gęstość kości i zmniejszać skuteczność leczenia.
Kiedy należy natychmiast skontaktować się z lekarzem?
Pilny kontakt z lekarzem jest konieczny w przypadku:
- Silnych bólów w klatce piersiowej lub problemów z połykaniem
- Uporczywych bólów żuchwy, szczególnie po zabiegach stomatologicznych
- Nietypowych bólów ud, bioder lub pachwin
- Objawów niedoboru wapnia (skurcze mięśni, drętwienie kończyn)
- Krwawienia z przewodu pokarmowego
Bibliografia
- Black DM, Cummings SR, Karpf DB, Cauley JA, Thompson DE, Nevitt MC, Bauer DC, Genant HK, Haskell WL, Marcus R, Ott SM, Torner JC, Quandt SA, Reiss TF, Ensrud KE; Fracture Intervention Trial Research Group. Randomised trial of effect of alendronate on risk of fracture in women with existing vertebral fractures. Lancet. 1996;348(9041):1535-1541. DOI: 10.1016/s0140-6736(96)07088-2 PMID: 8950879
- Wells GA, Hsieh SC, Peterson J, Zheng C, Kelly SE, Shea B, Tugwell P. Alendronate for the primary and secondary prevention of osteoporotic fractures in postmenopausal women. Cochrane Database Syst Rev. 2025;1(1):CD001155. DOI: 10.1002/14651858.CD001155.pub3 PMID: 39868546