Alhemo zawiera koncizumab, przeciwciało monoklonalne, które rozpoznaje i wiąże się z docelową cząsteczką zaangażowaną w proces krzepnięcia krwi. Stosuje się go w zapobieganiu i zmniejszaniu częstości krwawień u osób z hemofilią typu A lub B powikłaną inhibitorem. Koncizumab działa poprzez blokowanie inhibitora szlaku czynnika tkankowego, co poprawia skuteczność krzepnięcia krwi.
Koncizumab jest humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym klasy IgG4, wytwarzanym z wykorzystaniem technologii rekombinacji DNA w komórkach jajnika chomika chińskiego (CHO).
Mechanizm działania:
Koncizumab działa jako przeciwciało skierowane przeciwko inhibitorowi szlaku czynnika tkankowego (anty-TFPI). Poprzez wiązanie się z TFPI, koncizumab zapobiega hamowaniu czynnika Xa (FXa). Zwiększona aktywność FXa wydłuża wstępną fazę krzepnięcia i umożliwia wytworzenie odpowiedniej ilości trombiny niezbędnej do utrzymania skutecznej hemostazy. Co istotne, działanie koncizumabu jest niezależne od czynnika VIII i czynnika IX.
Właściwości farmakodynamiczne:
– Powoduje zmniejszenie ilości wolnego TFPI o około 87% w ciągu 24 godzin po podaniu dawki nasycającej
– Przywraca zdolność wytwarzania trombiny do poziomu mieszczącego się w zakresie wartości dla prawidłowego osocza
– Nie wywołuje klinicznie istotnych zmian w standardowych parametrach krzepnięcia (aPTT i PT)
Właściwości farmakokinetyczne:
– Wykazuje nieliniową farmakokinetykę ze względu na duże powinowactwo do miejsc wiążących
– Maksymalne stężenie w osoczu (tmax) osiąga w czasie 8-99 godzin po podaniu podskórnym
– Okres półtrwania po pojedynczej dawce podskórnej wynosi 39-195 godzin
– Jest metabolizowany głównie poprzez lizosomalna proteolizę do aminokwasów
– Stężenie minimalne w osoczu pozostaje stabilne przez 56 tygodni leczenia
Wskazania:
Koncizumab jest wskazany do stosowania w rutynowej profilaktyce krwawień u pacjentów w wieku 12 lat i powyżej z:
– hemofilią A powikłaną inhibitorem czynnika VIII
– hemofilią B powikłaną inhibitorem czynnika IX
Immunogenność:
W badaniach klinicznych u 21,3% pacjentów stwierdzono obecność przeciwciał przeciw koncizumabowi, z czego u 5,3% wykryto przeciwciała neutralizujące in vitro. W większości przypadków (98,5%) nie zaobserwowano klinicznie istotnego wpływu przeciwciał na farmakokinetykę, farmakodynamikę, bezpieczeństwo ani skuteczność leku.
