Amlopres to lek na receptę, który zawiera substancje czynne amlodypinę i kandesartan. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego i stabilnej choroby wieńcowej. Lek ten działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co obniża ciśnienie krwi i powoduje lepsze ukrwienie serca.
Atacand to lek w postaci tabletek, który obniża ciśnienie krwi i zwalcza nadciśnienie tętnicze. Jest stosowany w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz w leczeniu dorosłych pacjentów z niewydolnością serca i zaburzoną czynnością skurczową lewej komory. Lek jest dostępny na receptę.
Camlocor to lek na receptę, który jest przeznaczony do terapii samoistnego nadciśnienia tętniczego u pacjentów dorosłych. Działanie terapeutyczne preparatu jest możliwe dzięki połączeniu dwóch substancji czynnych: kandesartanu i amlodypiny, które są odpowiednio antagonistą receptora angiotensyny II i antagonistą kanału wapniowego. Lek jest wskazany w leczeniu zastępczym u pacjentów, którzy uzyskali odpowiednią kontrolę ciśnienia podczas jednoczesnego stosowania amlodypiny i kandesartanu w takich samych dawkach jak w produkcie Camlocor.
Candepres to lek w postaci tabletek, który jest dostępny na receptę. Głównym składnikiem aktywnym jest kandesartan cyleksetylu. Lek ten jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych, dzieci i młodzieży od 6 do 18 lat. Ponadto, Candepres jest również stosowany w leczeniu dorosłych pacjentów z osłabioną czynnością mięśnia sercowego, jako terapia wspomagająca podczas leczenia inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACE) lub gdy inhibitory ACE nie mogą być zastosowane.
Candepres HCT to lek złożony, który jest wydawany na receptę. Jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi u dorosłych. Substancjami czynnymi tego produktu leczniczego są: kandesartan cyleksetylu (antagonista receptora angiotensyny II) oraz hydrochlorotiazyd (lek moczopędny). Lek pomaga obniżyć ciśnienie tętniczego krwi. Wskazany jest w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych, u których ciśnienie tętnicze nie jest wystarczająco kontrolowane kandesartanem cyleksetylu lub hydrochlorotiazydem w monoterapii.
Lek Candesartan cilexetil + Amlodipine + HCT +pharma zawiera kandesartan cyleksetylu, amlodypiny bezylan i hydrochlorotiazyd, stosowany u dorosłych w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego. Kandesartan rozkurcza i rozszerza naczynia krwionośne, amlodypina rozkurcza naczynia krwionośne, a hydrochlorotiazyd działa moczopędnie, ułatwiając wydalanie wody i soli. Lek stosowany u pacjentów, u których uzyskano odpowiednią kontrolę ciśnienia pojedynczymi lekami w takich samych dawkach.
Lek Candesartan cilexetil + Amlodipine + HCT Sandoz to preparat stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych pacjentów. Zawiera trzy substancje czynne: kandesartan cyleksetylu, bezylan amlodypiny i hydrochlorotiazyd, które wspólnie obniżają ciśnienie krwi poprzez rozkurczanie naczyń krwionośnych i usuwanie nadmiaru wody oraz soli z organizmu.
Candesartan Cilexetil + Amlodipine + Hydrochlorothiazide Adamed to kompleksowy lek na nadciśnienie, łączący trzy skuteczne substancje czynne: kandesartan, amlodypinę i hydrochlorotiazyd. Dzięki temu wieloskładnikowemu działaniu, zapewnia efektywną kontrolę ciśnienia krwi u dorosłych pacjentów, poprawiając jakość ich życia.
Candezek Combi to lek zawierający dwie substancje czynne: amlodypinę oraz kandesartan. Substancje te pomagają kontrolować wysokie ciśnienie krwi. Amlodypina należy do grupy substancji zwanych “antagonistami kanału wapniowego”, a kandesartan należy do grupy substancji zwanych “antagonistami receptora angiotensyny II”. Lek jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych pacjentów, u których uzyskano kontrolę ciśnienia tętniczego stosując jednocześnie kandesartan i amlodypinę, w takich samych dawkach. Candezek Combi jest dostępny na receptę.
Cantess to lek zawierający kandesartan cyleksetylu, który należy do grupy antagonistów receptora angiotensyny II. Pomaga on w rozluźnieniu i rozszerzeniu naczyń krwionośnych, co przyczynia się do obniżenia ciśnienia tętniczego oraz ułatwia pompowanie krwi przez serce do wszystkich części ciała. Lek ten jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi u pacjentów dorosłych, a także u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat. Ponadto, Cantess może być stosowany w leczeniu niewydolności serca u dorosłych pacjentów z osłabioną czynnością mięśnia sercowego. Cantess jest dostępny na receptę.
Caramlo to lek na receptę, który zawiera dwie substancje czynne: kandesartan i amlodypinę. Kandesartan należy do grupy substancji nazywanych „antagonistami receptora angiotensyny II”, a amlodypina do grupy substancji nazywanych „antagonistami wapnia”. Obie te substancje pomagają kontrolować wysokie ciśnienie krwi. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u pacjentów dorosłych, u których uzyskano odpowiednią kontrolę ciśnienia krwi w wyniku stosowania amlodypiny i kandesartanu w takich samych dawkach jak w leku złożonym.
Jakie są wskazania? Na co stosowany jest ? to lek kombinowany stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, zawierający dwie substancje czynne: kandesartan cyleksetylu oraz amlodypinę. Preparat łączy w sobie działanie antagonisty receptora angiotensyny II (kandesartan) z antagonistą kanału wapniowego (amlodypina), co pozwala na kompleksową kontrolę ciśnienia krwi. Lek jest przeznaczony dla pacjentów, u których nadciśnienie tętnicze jest już kontrolowane przez jednoczesne stosowanie kandesartanu i amlodypiny przyjmowanych
Carzap to lek na receptę, który jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych. Zawiera substancję czynną kandesartan, która jest antagonistą receptora angiotensyny II. Działa poprzez rozluźnienie i rozszerzenie naczyń krwionośnych, co obniża ciśnienie krwi. Może być również stosowany w leczeniu dorosłych pacjentów z niewydolnością serca i zaburzoną czynnością skurczową lewej komory, jako terapia wspomagająca podczas leczenia inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACE) lub gdy inhibitory ACE nie są tolerowane.
Carzap HCT to lek składający się z dwóch substancji czynnych: kandesartanu cyleksetylu i hydrochlorotiazydu. Jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych, którego nie można uregulować stosując monoterapię kandesartanem cyleksetylu lub hydrochlorotiazydem. Lek jest dostępny na receptę.
Casaro to lek przeciwpadaczkowy, który jest dostępny na receptę. Jest stosowany w leczeniu napadów w padaczce. Lek ten może być stosowany zarówno samodzielnie, jak i w połączeniu z innymi lekami przeciwpadaczkowymi.
Casaro HCT to lek złożony, który zawiera dwa składniki czynne: telmisartan i hydrochlorotiazyd. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych pacjentów, u których ciśnienie tętnicze nie jest kontrolowane w sposób wystarczający po zastosowaniu telmisartanu lub hydrochlorotiazydu podawanych osobno. Lek jest dostępny na receptę.
Kandesar to lek w postaci tabletek, którego substancją czynną jest kandesartan cyleksetylu. Jest to prolek, który podczas wchłaniania z przewodu pokarmowego jest metabolizowany do postaci czynnej – kandesertanu. Kandesartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, działającym wybiórczo na receptory AT1. Lek ten stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz niewydolności serca. Kandesar jest dostępny na receptę.
Lek Kanpiduo, zawierający kandesartan i indapamid, rozluźnia i rozszerza naczynia krwionośne, obniżając ciśnienie tętnicze. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych. Kanpiduo jest idealny dla osób już przyjmujących te składniki w oddzielnych tabletkach, oferując wygodną kombinację w jednej dawce.
Karbicombi to lek stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego) u dorosłych pacjentów. Zawiera dwie substancje czynne: kandesartan cyleksetylu i hydrochlorotiazyd, które wspólnie obniżają ciśnienie tętnicze krwi. Lek jest dostępny na receptę. Wskazaniem do stosowania jest leczenie nadciśnienia tętniczego pierwotnego u dorosłych pacjentów, u których nie osiągnięto optymalnej kontroli ciśnienia tętniczego krwi podczas monoterapii kandesartanem cyleksetylu lub hydrochlorotiazydem.
Karbis to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, zawierający substancję czynną kandesartan cyleksytylu. Działa poprzez rozluźnianie i rozszerzanie naczyń krwionośnych, co pomaga obniżyć ciśnienie krwi. Wspomaga także pracę serca. Wskazany jest do stosowania w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz jako współleczenie wraz z innymi lekami niewydolności serca i osłabionej czynnością mięśnia sercowego. Karbis jest dostępny na receptę.
Ranacand to lek, który zawiera substancję czynną kandesartan. Jest to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, który ogranicza działanie angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu. Ranacand jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego oraz w niewydolności serca i zaburzonej czynności skurczowej lewej komory jako leczenie wspomagające w leczeniu inhibitorami ACE lub gdy inhibitory ACE nie są tolerowane. Jest dostępny na receptę.
Kandesartan – lek przeciwnadciśnieniowy, zaliczany do grupy antagonistów receptora angiotensyny II. Mechanizm działania kandesartanu polega na blokowaniu receptorów angiotensyny II, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Lek zwiększa wydolność wysiłkową i poprawia stan kliniczny pacjentów z niewydolnością serca. Wskazaniem do stosowania kandesartanu jest leczenie samoistnego nadciśnienia u dorosłych oraz leczenie pacjentów z niewydolnością serca oraz zaburzoną czynnością skurczową lewej komory, jako leczenie wspomagające.
Kandesartan stosuje się raz na dobę, a efekt działania obniżającego ciśnienie utrzymuje się przez 24 godziny. W ciągu miesiąca od rozpoczęcia terapii uzyskuje się największe działanie przeciwnadciśnieniowe kandesartanu.
Lek stosuje się w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Na rynku dostępne są tabletki dwuskładnikowe zawierające w swoim składzie kandesartan oraz hydrochlorotiazyd lub amlodypinę.
Możliwe działania niepożądane: zazwyczaj są łagodne i przemijające. Najczęściej występują zakażenia dróg oddechowych, zawroty głowy oraz ból głowy, niedociśnienie tętnicze, hiperkaliemia (zwiększone stężenie potasu), zaburzenia czynności nerek.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Kandesartan to nowoczesny lek przeciwnadciśnieniowy, który od ponad dwudziestu lat z powodzeniem stosuje się w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz niewydolności serca. Substancja ta należy do grupy antagonistów receptora angiotensyny II, popularnie nazywanych sartanami. Jest to trzeci lek z tej grupy, który został wprowadzony do praktyki klinicznej po losartanie i walsartanie, co miało miejsce w 1997 roku w Wielkiej Brytanii. Kandesartan wyróżnia się wśród innych sartanów szczególnie silnym wiązaniem z receptorem AT1 oraz długotrwałym działaniem, co pozwala na przyjmowanie leku tylko raz dziennie. Jest uznawany za jeden z najlepiej tolerowanych leków hipotensyjnych, a jego skuteczność została potwierdzona w licznych badaniach klinicznych prowadzonych na całym świecie. W Polsce dostępny jest pod różnymi nazwami handlowymi, takimi jak Karbis, Carzap, Candepres czy Kandesar, zarówno jako lek w monoterapii, jak i w połączeniach stałych z innymi substancjami hipotensyjnymi.
Kandesartan działa jako wybiórczy antagonista receptora AT1 dla angiotensyny II. To oznacza, że lek blokuje działanie angiotensyny II, która jest jednym z najważniejszych hormonów odpowiedzialnych za regulację ciśnienia tętniczego w organizmie. Angiotensyna II należy do układu renina-angiotensyna-aldosteron (RAA), który odgrywa kluczową rolę w utrzymywaniu równowagi wodno-elektrolitowej oraz kontroli ciśnienia krwi.
Unikalną cechą kandesartanu jest jego niezwykle silne powinowactwo do receptora AT1 – jest ono ponad 10 tysięcy razy większe niż do receptora AT2. Dzięki temu lek nie blokuje korzystnych dla układu sercowo-naczyniowego efektów stymulacji receptorów AT2. Kandesartan nie tylko silnie wiąże się z receptorem AT1, ale także bardzo powoli od niego się odłącza, co powoduje długotrwałe i stabilne działanie leku.
Po zablokowaniu receptorów AT1 kandesartan wywołuje kilka mechanizmów prowadzących do obniżenia ciśnienia tętniczego:
W przeciwieństwie do inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE), kandesartan nie wpływa na metabolizm bradykininy, dlatego rzadziej wywołuje niepożądane objawy, takie jak suchy kaszel.
Kandesartan znajduje zastosowanie w leczeniu dwóch głównych schorzeń układu sercowo-naczyniowego:
Lek jest wskazany do leczenia samoistnego (pierwotnego) nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat. Nadciśnienie tętnicze to stan, w którym ciśnienie krwi w tętnicach jest stale podwyższone, co może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zawał serca, udar mózgu czy niewydolność nerek.
Kandesartan jest również stosowany u dorosłych pacjentów z niewydolnością serca i zaburzoną czynnością skurczową lewej komory (gdy frakcja wyrzutowa lewej komory wynosi 40% lub mniej). Lek może być stosowany:
Zalecana dawka początkowa kandesartanu w leczeniu nadciśnienia wynosi 8 mg raz na dobę. Pełny efekt przeciwnadciśnieniowy rozwija się stopniowo i osiąga maksimum po około 4 tygodniach regularnego stosowania. U pacjentów, u których ciśnienie tętnicze nie jest odpowiednio kontrolowane, dawkę można zwiększyć do 16 mg, a następnie do maksymalnie 32 mg raz na dobę.
U dzieci w wieku od 6 do 18 lat dawkowanie jest uzależnione od masy ciała:
W niewydolności serca zaleca się rozpoczynanie leczenia od dawki 4 mg raz na dobę, ze stopniowym zwiększaniem do maksymalnej tolerowanej dawki, docelowo do 32 mg raz na dobę.
| Wskazanie | Dawka początkowa | Dawka maksymalna | Częstotliwość |
|---|---|---|---|
| Nadciśnienie tętnicze (dorośli) | 8 mg | 32 mg | Raz na dobę |
| Nadciśnienie tętnicze (dzieci) | 4 mg | 8-16 mg* | Raz na dobę |
| Niewydolność serca | 4 mg | 32 mg | Raz na dobę |
*w zależności od masy ciała
Kandesartan jest podawany w postaci proleku – cyleksetylu kandesartanu, który po przyjęciu jest szybko przekształcany w przewodzie pokarmowym do aktywnej postaci. Takie rozwiązanie jest konieczne ze względu na słabe wchłanianie czystego kandesartanu z przewodu pokarmowego.
Bezwzględna dostępność biologiczna leku wynosi około 14%. Pokarm nie wpływa na wchłanianie leku, więc tabletki można przyjmować niezależnie od posiłków. Maksymalne stężenie kandesartanu we krwi osiągane jest po 3-4 godzinach od przyjęcia, ale działanie hipotensyjne rozpoczyna się już po 2 godzinach.
Lek jest silnie wiązany z białkami osocza (ponad 99%). Kandesartan ma długi okres działania – jego biologiczny okres półtrwania wynosi około 9 godzin, ale dzięki silnemu wiązaniu z receptorami AT1 efekt farmakologiczny utrzymuje się znacznie dłużej, przez ponad 24 godziny.
Wydalanie kandesartanu następuje w 34% przez nerki i w 66% przez przewód pokarmowy, głównie w postaci niezmienionej. Właściwość ta sprawia, że lek może być bezpiecznie stosowany u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek.
Najważniejszym badaniem potwierdzającym skuteczność kandesartanu była seria badań CHARM (Candesartan in Heart failure – Assessment of Reduction in Mortality and morbidity). Był to największy program badawczy dotyczący niewydolności serca, który objął łącznie 7601 pacjentów.
Badanie CHARM składało się z trzech niezależnych, ale uzupełniających się badań:
Wyniki badania CHARM wykazały, że kandesartan:
Badanie SCOPE objęło starszych pacjentów (średni wiek 76 lat) z łagodnym do umiarkowanego nadciśnieniem tętniczym. Wykazano, że terapia kandesartanem przez średnio 3 lata wiązała się z istotnym obniżeniem częstości występowania udarów mózgu i rozwoju cukrzycy typu 2.
Badanie CATCH oceniało wpływ kandesartanu na przerost lewej komory serca. Po 48 tygodniach leczenia stwierdzono zmniejszenie przerostu lewej komory oraz częściej niż w grupie leczonej enalaprilem obserwowano powrót wskaźnika masy lewej komory do wartości prawidłowych.
W nowoczesnym leczeniu nadciśnienia tętniczego stosuje się pięć głównych grup leków pierwszego wyboru. Kandesartan jako przedstawiciel antagonistów receptora angiotensyny II stanowi ważną część tego arsenału terapeutycznego.
Główne grupy leków hipotensyjnych stosowanych w Polsce:
Kandesartan może być stosowany zarówno w monoterapii, jak i w skojarzeniach z innymi lekami hipotensyjnymi. Szczególnie skuteczne są połączenia kandesartanu z:
Według aktualnych wytycznych Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego, sartany są preferowane u pacjentów z:
W leczeniu niewydolności serca stosuje się kompleksową terapię farmakologiczną, której celem jest poprawa rokowania, zmniejszenie objawów i zapobieganie hospitalizacjom.
Podstawowe grupy leków stosowanych w niewydolności serca w Polsce:
Kandesartan ma szczególne znaczenie w leczeniu niewydolności serca jako jedyny sartan obok walsartanu, który wykazał w badaniach klinicznych wpływ na zmniejszenie śmiertelności u pacjentów z tym schorzeniem. Dlatego w przypadku nietolerancji inhibitorów ACE zaleca się stosowanie wyłącznie tych dwóch substancji czynnych.
| Grupa leków | Przykładowe substancje czynne | Wskazania w niewydolności serca |
|---|---|---|
| Inhibitory ACE | Enalapril, ramipryl | Leki pierwszego wyboru |
| Sartany | Kandesartan, walsartan | Nietolerancja inhibitorów ACE |
| β-blokery | Bisoprolol, metoprolol | U wszystkich pacjentów |
| Antagoniści aldosteronu | Spironolakton, eplerenon | Zaawansowana niewydolność |
Kandesartan należy do najlepiej tolerowanych leków hipotensyjnych. W kontrolowanych badaniach klinicznych działania niepożądane były łagodne i przemijające. Częstość występowania działań niepożądanych w grupie przyjmującej kandesartan była podobna do grupy placebo.
Często występujące działania niepożądane (u więcej niż 1 na 100 pacjentów):
Niezbyt często występujące działania niepożądane:
Rzadkie, ale poważne działania niepożądane:
U pacjentów leczonych kandesartanem zaleca się okresowe kontrolowanie stężenia potasu i kreatyniny w surowicy krwi, szczególnie u osób z zaburzeniami czynności nerek lub przyjmujących inne leki wpływające na gospodarkę potasem.
Bezwzględne przeciwwskazania do stosowania kandesartanu:
Szczególne środki ostrożności:
Kandesartan należy stosować z zachowaniem szczególnej ostrożności u pacjentów:
Interakcje lekowe:
Szczególną uwagę należy zwrócić na jednoczesne stosowanie kandesartanu z:
Kandesartan nie powinien być stosowany w ciąży, szczególnie w drugim i trzecim trymestrze. Leki z grupy antagonistów receptora angiotensyny II mogą wywierać szkodliwy wpływ na rozwój płodu, prowadząc do:
Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną antykoncepcję podczas leczenia kandesartanem. W przypadku planowania ciąży lub jej stwierdzenia, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem w celu zmiany leczenia na bezpieczniejsze alternatywy.
Stosowanie kandesartanu w okresie karmienia piersią nie jest zalecane, ponieważ brak jest wystarczających danych dotyczących przenikania leku do mleka matki. W przypadku konieczności stosowania leku, należy rozważyć przerwanie karmienia piersią.
Główne objawy przedawkowania kandesartanem to jawne niedociśnienie tętnicze i zawroty głowy. W pojedynczych przypadkach przedawkowania (nawet dawkami do 672 mg kandesartanu cyleksetylu) powrót pacjentów do zdrowia przebiegał bez powikłań.
Postępowanie w przypadku przedawkowania:
Nie ma swoistego antidotum na kandesartan. Leczenie jest objawowe i wspomagające. Kandesartan nie jest usuwany przez hemodializę ze względu na silne wiązanie z białkami osocza.
Kandesartan może powodować zawroty głowy i zmęczenie, szczególnie na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki. Objawy te mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługi maszyn. Pacjenci powinni być poinformowani o tym ryzyku i zachować ostrożność, zwłaszcza w pierwszych tygodniach leczenia.
Zaleca się unikanie:
Podczas terapii kandesartanem zalecane jest regularne monitorowanie:
Kontrole laboratoryjne:
Kontrole kliniczne:
Częstotliwość kontroli zależy od stanu klinicznego pacjenta i współistniejących schorzeń. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek kontrole powinny być przeprowadzane częściej.
Działanie hipotensyjne kandesartanu rozpoczyna się już po 2 godzinach od przyjęcia pierwszej dawki. Jednak pełny efekt przeciwnadciśnieniowy rozwija się stopniowo i osiąga maksimum dopiero po 4 tygodniach regularnego stosowania. Dlatego też ocena skuteczności leczenia powinna być przeprowadzona najwcześniej po miesiącu terapii.
Tak, kandesartan jest przeznaczony do długotrwałego, przewlekłego stosowania. Badania kliniczne wykazały bezpieczeństwo leku podczas wieloletniej terapii. Kandesartan nie wywołuje tolerancji farmakologicznej, co oznacza, że jego skuteczność utrzymuje się podczas długotrwałego stosowania. Ważne jest jednak regularne monitorowanie przez lekarza i kontrola parametrów laboratoryjnych.
Jeśli pacjent zapomni przyjąć dawkę, powinien ją przyjąć, jak tylko sobie przypomni, pod warunkiem że nie jest jeszcze pora na następną dawkę. Jeśli jest już blisko czasu przyjęcia kolejnej dawki, należy pominąć zapomnianą dawkę i wrócić do regularnego schematu dawkowania. Nigdy nie należy przyjmować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej.
Tak, kandesartan często stosuje się w skojarzeniu z innymi lekami hipotensyjnymi. Najskuteczniejsze połączenia to kandesartan z diuretykami tiazydowymi (hydrochlorotiazyd) lub antagonistami wapnia (amlodypina). Takie kombinacje są dostępne jako gotowe preparaty złożone. Decyzję o terapii skojarzonej zawsze podejmuje lekarz na podstawie indywidualnej oceny pacjenta.
Alkohol może nasilać działanie hipotensyjne kandesartanu i zwiększać ryzyko nadmiernego obniżenia ciśnienia tętniczego, co może prowadzić do zawrotów głowy, omdleń czy upadków. Zaleca się ograniczenie spożycia alkoholu do minimum i unikanie większych ilości, szczególnie na początku leczenia. Pacjenci powinni skonsultować się z lekarzem co do bezpiecznego poziomu spożycia alkoholu.
Objawy nadmiernego obniżenia ciśnienia tętniczego (hipotensji) mogą obejmować: zawroty głowy (szczególnie przy wstawaniu), uczucie słabości, zmęczenie, zaburzenia widzenia, nudności, przyspieszone bicie serca, omdlenia. W przypadku wystąpienia takich objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, który może potrzebować dostosować dawkę leku.
Kandesartan nie wpływa bezpośrednio na poziom glukozy we krwi. Wręcz przeciwnie – badania wykazały, że długotrwałe stosowanie kandesartanu może zmniejszać ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2. U pacjentów z już rozpoznaną cukrzycą kandesartan może nawet wykazywać korzystny wpływ na kontrolę glikemii i zapobieganie powikłaniom cukrzycowym, szczególnie ze strony nerek.
Kandesartan jest dostępny w Polsce jako lek refundowany w ramach systemu ubezpieczenia zdrowotnego. Koszt dla pacjenta zależy od konkretnego preparatu i dawki, ale zazwyczaj wynosi od kilku do kilkunastu złotych miesięcznie przy dopłacie ryczałtowej. Preparaty kombinowane (z hydrochlorotiazydem lub amlodypiną) również są częściowo refundowane. Dokładne koszty najlepiej sprawdzić w aptece lub u lekarza prowadzącego.
Nie, kandesartan bardzo rzadko wywołuje kaszel. To jedna z głównych zalet sartanów w porównaniu z inhibitorami ACE, które u około 10-15% pacjentów powodują uporczywy, suchy kaszel. Jeśli podczas stosowania kandesartanu pojawi się kaszel, prawdopodobnie ma on inne przyczyny i należy skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia diagnozy i leczenia.
