BCG Szczepionka AJVaccines to szczepionka przeciwgruźlicza, która zawiera osłabione bakterie Mycobacterium bovis. Szczepionka ta jest stosowana do czynnego uodparniania przeciw gruźlicy. Po wstrzyknięciu, prątki BCG namnażają się w miejscu wstrzyknięcia, a także w okolicznych węzłach chłonnych, co prowadzi do powstania nadwrażliwości typu opóźnionego zwanej alergią tuberkulinową oraz wytworzenia odporności przeciwgruźliczej. Szczepionka ta jest dostępna na receptę.
Onko BCG to lek immunostymulujący, który zawiera substancję czynną Bakterie BCG. Jest stosowany w leczeniu powierzchownych, nabłonkowych, nieinwazyjnych guzów pęcherza moczowego. Lek jest dostępny na receptę. Produkt jest zalecany do stosowania w stadium TA stopnia 1 raka brodawczakowatego, tylko wtedy, kiedy istnieje bardzo duże ryzyko nawrotu.
Szczepionka przeciwgruźlicza BCG 10 jest lekiem stosowanym do czynnego uodparniania przeciwko gruźlicy. Składa się z żywych, atenuowanych bakterii prątka bydlęcego BCG (Bacillus Calmette-Guerin), które wywołują odpowiedź immunologiczną w organizmie, zabezpieczając przed zachorowaniem. Szczepionka jest dostępna na receptę i jest stosowana zgodnie z oficjalnymi zaleceniami, a w Polsce szczepienia są obowiązkowe i wykonywane zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych zatwierdzanym corocznie przez Ministra Zdrowia. Szczepienia u osób niezaszczepionych po urodzeniu powinny być wykonane w możliwie najwcześniejszym terminie, nie później niż do ukończenia 15 roku życia.
Bakterie prątki BCG – żywe, osłabione prątki bydlęce stosowane w szczepionce przeciw gruźlicy. W Polsce zgodnie z kalendarzem szczepień podaje się ją w pierwszej dobie życia. Po podaniu śródskórnym, prątki ulegają namnożeniu w miejscu wstrzyknięcia i w pobliskich węzłach chłonnych, co pomaga wytworzyć odporność przeciwgruźliczą bez wywoływania pełnoobjawowej choroby.
Bakterie prątki BCG dostępne są w postaci proszku i rozpuszczalnika do sporządzania zawiesiny do wstrzyknięć śródskórnych.
Możliwe działania niepożądane: szczepionka najczęściej powoduje miejscowe odczyny poszczepienne, takie jak owrzodzenia, ropnie podskórne i krostki, które nie wymagają leczenia i ustępują po około 3 miesiącach od szczepienia. Niekiedy mogą pojawić się duże owrzodzenia (powyżej 1 cm), ropień lub keloid, które wymagają konsultacji z lekarzem. Rzadko może wystąpić gorączka, zaburzenia oddychania, bolesność lub ropne zapalenie węzłów chłonnych.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
