Albiomin 20% to lek w postaci roztworu do infuzji, który zawiera albuminę ludzką. Jest stosowany w celu uzupełnienia i utrzymania odpowiedniej objętości krwi krążącej w przypadkach zmniejszenia objętości krwi. Lek jest dostępny na receptę.
Albunorm to lek zawierający albuminę ludzką, który jest stosowany do przywrócenia i utrzymania objętości krwi krążącej w stwierdzonym niedoborze objętości. Wybór albuminy zamiast sztucznego koloidu zależy od stanu klinicznego pacjenta. Lek jest dostępny na receptę.
Alburex to roztwór do infuzji zawierający albuminę ludzką, który jest gotowy do użycia i powinien być podawany tylko drogą dożylną. Jest to produkt przygotowany z osocza dawców. Alburex służy do uzupełnienia i utrzymania objętości krwi krążącej w przypadku wystąpienia objawów ubytku objętości, w sytuacji, w której dopuszcza się użycie koloidów.
Crealb albumina ludzka to lek w postaci roztworu do infuzji, który zawiera białko zwane albuminą. Jest wytwarzany z ludzkiej krwi zebranej od dawców krwi. Stosowany jest w celu uzupełnienia i utrzymania objętości krwi krążącej u pacjentów, u których doszło do ubytku krwi lub płynu. Lek jest dostępny na receptę.
Flexbumin 200 g/l to lek, który jest roztworem białka osocza. Jest zaliczany do kategorii farmakoterapeutycznej substytutów osocza oraz frakcji białek osocza. Jego zastosowanie polega na uzupełnianiu i utrzymywaniu objętości krwi krążącej w przypadku, gdy jest ona zbyt mała. Lek jest dostępny na receptę i jest przeznaczony do stosowania w lecznictwie zamkniętym, co oznacza, że będzie podawany w szpitalu przez właściwy personel medyczny.
Fortalbia 200 mg/ml jest lekiem w postaci roztworu do infuzji, który zawiera albuminę ludzką. Jest stosowany w celu uzupełnienia i utrzymania odpowiedniej objętości krwi krążącej w przypadkach zmniejszenia objętości krwi. Lek jest dostępny na receptę.
Human Albumin CSL Behring to lek w postaci roztworu do infuzji, który zawiera białko zwane albuminą. Jest produkowany z ludzkiej krwi zebranej od dawców krwi. Należy do grupy produktów leczniczych zwanych substytutami osocza i frakcjami białek osocza. Jest stosowany w celu uzupełnienia i utrzymania objętości krwi krążącej u pacjentów, u których doszło do ubytku krwi lub płynu. Lek jest dostępny tylko na receptę.
Human Albumin Grifols 20% to roztwór do infuzji, który zawiera białka pochodzące z ludzkiego osocza. Jest to cenny składnik płynnej części krwi, który pomaga uzupełnić i utrzymać objętość krwi krążącej w organizmie. Ponad 95% białka osoczowego zawartego w tym produkcie stanowi albumina ludzka w stężeniu 20% masy w stosunku do objętości. Jest stosowany w celu uzupełnienia i utrzymania objętości krwi krążącej w stanach, gdy objętość krwi jest zbyt mała i gdy wskazana jest substytucja osocza. Lek jest dostępny na receptę.
Human Albumin 200 g/l Takeda zawiera albuminę – białko obecne w osoczu krwi, należące do grupy substytutów osocza i frakcji białek osocza. Wytwarzany z krwi ludzkiej od dawców, dostępny jest w fiolkach po 50 ml zawierających 10 g albuminy ludzkiej oraz po 100 ml z 20 g albuminy. Stosowany w celu uzupełnienia i utrzymania objętości krwi u pacjentów z ubytkiem krwi lub płynów w specyficznych przypadkach medycznych.
acrosalb Medi-Radiopharma 2,5 mg to produkt radiofarmaceutyczny używany wyłącznie w celach diagnostycznych. Zawiera albuminę ludzką w postaci makroagregatów, które po radioaktywnej oznaczeniu są wykorzystywane do obrazowania scyntygraficznego u dorosłych i dzieci, głównie w badaniach płuc. Lek jest podawany dożylnie i wymaga zachowania środków ostrożności.
Nanoscan to lek wykorzystywany wyłącznie do celów diagnostycznych. Jego głównym zadaniem jest poprawa jakości obrazów uzyskiwanych podczas różnego rodzaju badań medycznych, takich jak tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny. Dzięki temu lekarze mogą dokładniej ocenić stan zdrowia pacjenta i postawić precyzyjną diagnozę. Lek Nanoscan jest dostępny na receptę.
NanoSPECT to lek stosowany w diagnostyce medycznej. Jest to środek kontrastowy używany w badaniach obrazowych, takich jak tomografia komputerowa (CT) czy rezonans magnetyczny (MRI), aby poprawić widoczność struktur wewnętrznych ciała. Dzięki temu lekarze mogą dokładniej ocenić stan zdrowia pacjenta i postępować zgodnie z wynikami badań. Lek NanoSPECT jest dostępny na receptę i powinien być stosowany wyłącznie pod nadzorem specjalisty.
Uman Albumin 20% Kedrion to lek w postaci roztworu do infuzji, który zawiera białko zwane albuminą. Jest stosowany w celu uzupełnienia i utrzymania objętości krwi krążącej u pacjentów. Lek jest dostępny na receptę. Wskazaniem do jego stosowania jest zmniejszenie objętości krwi i występowanie wskazań do zastosowania koloidu.
Albumina ludzka – białko występujące w osoczu krwi i przestrzeniach międzykomórkowych. Albumina ludzka odpowiada za utrzymanie ciśnienia onkotycznego krwi regulując stosunek ilości wody w naczyniach krwionośnych do ilości wody w przestrzeniach międzykomórkowych. Ponadto pełni funkcję odżywczą, uszczelnia naczynia krwionośne oraz wymiata wolne rodniki z organizmu. Wskazaniem do stosowania leku jest uzupełnienie i utrzymanie objętości krwi krążącej w przypadkach ubytku objętości oraz kiedy wskazane jest zastosowanie płynu koloidowego.
Spadek stężenia albuminy ludzkiej może objawiać się dyslipidemią i obrzękami. Do spadku może dojść w wyniku chorób wątroby i nerek, zawału mięśnia sercowego, udaru mózgu, nowotworów, rozległych krwotoków, oparzeń czy głodzenia się. Istnieje również pierwotny brak lub niski poziom albuminy we krwi o podłożu genetycznym.
Albumina ludzka dostępna jest w postaci roztworu do infuzji. Dawkowanie leku, stężenie oraz szybkość wlewu dostosowuje się indywidualnie dla każdego pacjenta w zależności od masy ciała, ciężkości urazu/choroby oraz strat płynu i białka.
Możliwe działania niepożądane: zazwyczaj są lekkie i przemijające. Może pojawić się zaczerwienie twarzy, podwyższenie temperatury ciała, nudności, pokrzywka.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Albumina ludzka stanowi jedną z najważniejszych substancji czynnych stosowanych w medycynie współczesnej, będąc naturalnym białkiem osocza o unikalnych właściwościach terapeutycznych. To najbardziej obfite białko krążące w osoczu ludzi, stanowiące około 50% całkowitej zawartości białek w surowicy krwi, odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu homeostazy organizmu. Albumina produkowana przez wątrobę w ilości 10-15 gramów dziennie, pełni fundamentalne funkcje fizjologiczne, takie jak utrzymanie ciśnienia onkotycznego krwi, transport różnorodnych substancji oraz działanie antyoksydacyjne. W medycynie klinicznej albumina ludzka stosowana jest jako lek w leczeniu szerokiego spektrum schorzeń – od stanów wstrząsowych i ciężkich oparzeń, po powikłania marskości wątroby i zespół nerczycowy. Jej wyjątkowe właściwości farmakologiczne, w tym zdolność do ekspansji objętości osocza i funkcje nieonkotyczne, czynią ją niezastąpioną substancją terapeutyczną w intensywnej opiece medycznej.
Albumina ludzka jest białkiem globularnym o masie cząsteczkowej około 66,5 kDa, złożonym z pojedynczego łańcucha 585 aminokwasów. Struktura albuminy charakteryzuje się trzema powtarzającymi się domenami homologicznymi, z których każda składa się z dwóch subdomen oznaczanych jako A i B. W strukturze molekuły znajduje się 17 mostków dwusiarczkowych oraz jedna wolna grupa sulfhydrylowa w pozycji Cys-34, która odgrywa istotną rolę w właściwościach antyoksydacyjnych białka.
Albumina wykazuje wyjątkową stabilność biochemiczną, będąc odporna na denaturację w ekstremalnych warunkach temperatury i pH. Ta odporność czyni ją stosunkowo łatwą do separacji i przetwarzania podczas produkcji preparatów farmaceutycznych. Białko jest wysoce rozpuszczalne w wodzie i nosi ujemny ładunek elektryczny, co wpływa na jego właściwości fizykochemiczne.
Normal zakres stężenia albuminy w surowicy krwi wynosi 3,5-5,0 g/dl, przy czym około 60% całkowitej puli albuminy znajduje się w przestrzeni śródmiąższowej. Okres półtrwania albuminy w organizmie wynosi około 19-21 dni, co oznacza jej stosunkowo długą obecność w układzie krążenia po podaniu dożylnym.
Główny mechanizm działania albuminy ludzkiej opiera się na zwiększeniu koloidalnego ciśnienia onkotycznego osocza. Albumina stanowi około 80% całkowitego ciśnienia onkotycznego krwi, co jest kluczowe dla utrzymania właściwej dystrybucji płynów między przestrzenią wewnątrznaczyniową a śródmiąższową.
Po podaniu dożylnym albumina wywiera efekt ekspansji objętości osocza poprzez przyciąganie płynu ze przestrzeni śródmiąższowej do naczyń krwionośnych. W przypadku albuminy 25% efekt onkotyczny jest około 5-krotnie silniejszy niż normalnego osocza ludzkiego, co pozwala na skuteczną korekcję hipowolemii przy użyciu względnie małych objętości preparatu.
Poza efektem onkotycznym albumina pełni istotne funkcje nieonkotyczne, które mają znaczenie terapeutyczne:
Albumina ludzka ma szerokie spektrum wskazań klinicznych, które można podzielić na kategorie oparte na solidnych dowodach naukowych oraz te będące przedmiotem dalszych badań.
Marskość wątroby z powikłaniami
W hepatologii albumina stanowi terapię pierwszego rzutu w kilku kluczowych wskazaniach. Przy samoistnym bakteryjnym zapaleniu otrzewnej (SBP) podanie albuminy w dawce 1,5 g/kg masy ciała w pierwszym dniu i 1,0 g/kg w trzecim dniu leczenia znacząco redukuje ryzyko rozwoju zespołu nerkowo-wątrobowego i śmiertelność wewnątrzszpitalną. W przypadku paracentezy o dużej objętości (>5 litrów) albumina w dawce 6-8 g na każdy litr usuniętego płynu brzusznego zapobiega zespołowi zaburzeń krążenia po paracentezie.
Zespół nerkowo-wątrobowy (HRS)
Leczenie HRS wymaga kombinacji albuminy z wazokonstryktorami, najczęściej terlipresyną. Albumina podawana w dawce 20-40 g dziennie w połączeniu z terlipresyną prowadzi do odwrócenia HRS u około 40% pacjentów i poprawy przeżywalności.
Oparzenia i urazowe stany wstrząsowe
W leczeniu oparzeń albumina stosowana jest zazwyczaj po pierwszych 8-12 godzinach od urazu, kiedy zwiększona przepuszczalność naczyniowa ulega względnej stabilizacji. Albumina 20% skutecznie ekspanduje objętość osocza o około 15%, co odpowiada dwukrotności podanej objętości preparatu.
Albumina ludzka dostępna jest w dwóch podstawowych stężeniach, które różnią się zastosowaniem klinicznym:
| Wskazanie | Dawka początkowa | Szybkość podawania |
|---|---|---|
| Hipovolemia ostra | 250-500 ml | 1-2 ml/min |
| Paracenteza | 6-8 g/l usuniętego płynu | Według tolerancji |
| Oparzenia | 3 ml/kg | W ciągu 30 minut |
| Wskazanie | Dawka | Uwagi specjalne |
|---|---|---|
| Hipoalbuminemia z obrzękami | 200-300 ml | Nie szybciej niż 100 ml w 30-45 min |
| SBP | 1,5 g/kg dzień 1, 1,0 g/kg dzień 3 | Z antybiotykiem |
| HRS | 20-40 g dziennie | Z wazokonstryktorami |
Albumina 25% wywiera efekt onkotyczny około 5-krotnie silniejszy niż osocze, dlatego wymaga szczególnej ostrożności w dawkowaniu i monitorowaniu stanu krążenia pacjenta.
Albumina ludzka jest generalnie dobrze tolerowana, a działania niepożądane występują u mniej niż 0,1% pacjentów. Najczęściej obserwowane są:
W rzadkich przypadkach może wystąpić wstrząs anafilaktyczny wymagający natychmiastowego przerwania infuzji i wdrożenia odpowiedniego leczenia.
Szczególnej ostrożności wymaga stosowanie albuminy u pacjentów z:
Albumina może wpływać na farmakokinetykę leków silnie wiążących się z białkami osocza. U pacjentów z hipoalbuminemią (<2,5 g/dl) obserwuje się zwiększoną aktywność biologiczną takich leków jak:
Niekompatybilności farmaceutyczne:
Podczas leczenia albuminą konieczne jest systematyczne monitorowanie:
Ciąża i laktacja Albumina sklasyfikowana jest w kategorii C ciąży. Brak jest wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania w ciąży, dlatego powinna być używana tylko w przypadkach, gdy potencjalne korzyści przeważają nad ryzykiem.
Pacjenci pediatryczni U dzieci albumina stosowana jest według tych samych zasad co u dorosłych, z dostosowaniem dawkowania do masy ciała. Szczególnej ostrożności wymaga stosowanie albuminy 25% u noworodków ze względu na ryzyko krwawienia śródczaszkowego.
Pacjenci geriatryczni U osób starszych zwiększone jest ryzyko przeciążenia krążenia, dlatego wymagane jest bardziej ostrożne dawkowanie i intensywne monitorowanie.
Współczesne badania kliniczne koncentrują się na długoterminowym stosowaniu albuminy w marskości wątroby. Badanie ANSWER wykazało, że regularne podawanie albuminy przez ponad rok u pacjentów z marskością i wodobrzuszem może poprawić przeżywalność i zmniejszyć częstość hospitalizacji. To odkrycie może zmienić podejście do leczenia przewlekłych powikłań marskości wątroby.
Kontrowersyjnym pozostaje stosowanie albuminy w sepsie i u pacjentów w stanie krytycznym. Choć niektóre badania sugerują korzyści, metaanalizy nie wykazują jednoznacznej przewagi nad krystaloidami w tej populacji pacjentów.
Badania nad albuminą rekombinowaną (rHA) produkowaną przez drożdże lub bakterie mogą w przyszłości rozwiązać problemy związane z ograniczoną dostępnością albuminy pochodzącej z osocza. Jednak właściwości biochemiczne i bezpieczeństwo rHA wymagają dalszych badań.
Ryzyko przeniesienia chorób zakaźnych przez albumę ludzką jest bardzo niskie. Proces produkcji obejmuje liczne etapy inaktywacji wirusów, w tym pasteryzację w 60°C przez 10 godzin. Do tej pory nie zarejestrowano przypadków przeniesienia HIV, wirusowego zapalenia wątroby typu B lub C przez licencjonowane preparaty albuminy.
Tak, albumina ludzka nie zawiera laktozy ani glutenu, więc może być bezpiecznie stosowana u pacjentów z tego typu nietolerancjami pokarmowymi.
Czas utrzymywania się efektu zależy od stanu pacjenta. U pacjentów z prawidłową objętością krwi efekt może być krótkotrwały (kilka godzin), natomiast u pacjentów z hipowolemią może utrzymywać się znacznie dłużej, nawet do kilku dni.
Nie, albumina powinna być podawana przez osobny dostęp żylny. Nie należy mieszać jej z innymi lekami, roztworami aminokwasów ani elektrolitami ze względu na ryzyko niekompatybilności i denaturacji białka.
Alternatywami są inne koloidy (hydroksyetyloskabia, żelatyna) oraz krystalowaty (sól fizjologiczna, płyn Ringera). Wybór zależy od wskazania klinicznego, stanu pacjenta i dostępności preparatów.
Tak, albumina może być stosowana u pacjentów dializowanych, szczególnie przy znacznym przeciążeniu płynami, kiedy standardowe objętości roztworu soli fizjologicznej mogą być źle tolerowane.
Wysoka cena albuminy wynika z kosztownego procesu produkcji z osocza ludzkiego, który obejmuje wieloetapowe frakcjonowanie, oczyszczanie i inaktywację wirusów. Dodatkowo ograniczona dostępność osocza dawców wpływa na koszt końcowy produktu.
Nie, albumina nie powinna być stosowana jako suplement odżywczy. Nie zawiera aminokwasów egzogennych potrzebnych do syntezy białek i nie poprawia długoterminowego stanu odżywienia. W hipoalbuminemii wywołanej niedożywieniem podstawą leczenia jest odpowiednie żywienie entreralne lub parenteralne.
