Ranigast

Ranigast to preparat o działaniu hamującym wydzielanie kwasu solnego w żołądku, należący do grupy leków blokujących receptory histaminowe H2. Substancją czynną leku jest ranitydyna, która skutecznie zmniejsza produkcję kwaśnego soku żołądkowego przez hamowanie receptorów histaminowych typu H2 w komórkach okładzinowych żołądka.

Preparat stosuje się w leczeniu choroby wrzodowej dwunastnicy i żołądka, zapobieganiu i leczeniu owrzodzeń dwunastnicy występujących podczas stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych, oraz w terapii choroby refluksowej przełyku. Lek znajduje również zastosowanie w leczeniu owrzodzenia dwunastnicy współistniejącego z zakażeniem Helicobacter pylori oraz w objawowym leczeniu nawracających dolegliwości dyspeptycznych niezwiązanych z chorobą organiczną przewodu pokarmowego.

Mechanizm działania Ranigast polega na selektywnym blokowaniu receptorów H2 dla histaminy, co prowadzi do znacznego zmniejszenia wydzielania kwasu solnego oraz zmniejszenia jego stężenia w żołądku. Po podaniu doustnym ranitydyna wchłania się szybko z przewodu pokarmowego, osiągając maksymalne stężenia we krwi w czasie 2-3 godzin po zastosowaniu. Czas działania jednorazowej dawki 150 mg wynosi około 12 godzin, co pozwala na wygodne dawkowanie.

Preparat dostępny jest w dwóch postaciach farmaceutycznych: tabletki powlekane 150 mg do stosowania doustnego oraz roztwór do infuzji 0,5 mg/ml przeznaczony do podawania dożylnego w warunkach szpitalnych. Forma dożylna stosowana jest u pacjentów, u których niemożliwe jest zastosowanie postaci doustnej, szczególnie w przypadkach wymagających szybkiego działania lub gdy droga doustna jest niedostępna.

Jaki jest skład Ranigast, jakie substancje zawiera?

Substancją czynną preparatu jest ranitydyna w postaci chlorowodorku ranitydyny.

Skład tabletek powlekanych 150 mg:

• Substancja czynna: ranitydyna (150 mg w 1 tabletce) w postaci ranitydyny chlorowodorku
• Rdzeń tabletki: krospowidon, magnezu stearynian, celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna bezwodna
• Otoczka tabletki: hypromeloza (Methocel E15), lak z żółcienią pomarańczową (E110), tytanu dwutlenek, triacetyna, talk

Skład roztworu do infuzji 0,5 mg/ml:

• Substancja czynna: ranitydyna (50 mg w 100 ml roztworu) w postaci ranitydyny chlorowodorku
• Substancje pomocnicze: chlorek sodu, kwas cytrynowy jednowodny, sodu wodorofosforan dwunastowodny, woda do wstrzykiwań

Tabletki zawierają lak z żółcienią pomarańczową (E110), który może powodować reakcje alergiczne u osób wrażliwych na ten barwnik.

Jak dawkować Ranigast?

Dawkowanie Ranigast należy zawsze ustalać indywidualnie z lekarzem, uwzględniając rodzaj schorzenia, nasilenie objawów oraz odpowiedź na leczenie.

Dawkowanie tabletek powlekanych u dorosłych:

• Choroba wrzodowa dwunastnicy i żołądka: 1 tabletka 150 mg dwa razy na dobę lub jednorazowa dawka 300 mg przed snem. Leczenie zwykle trwa 4 tygodnie, w razie potrzeby można je przedłużyć o kolejne 4 tygodnie
• Zapobieganie owrzodzeniom podczas stosowania NLPZ: 150 mg dwa razy na dobę profilaktycznie
• Leczenie owrzodzeń związanych z NLPZ: 150 mg dwa razy na dobę lub 300 mg na noc przez 8-12 tygodni
• Zakażenie Helicobacter pylori: 150 mg dwa razy na dobę lub 300 mg na noc wraz z amoksycyliną (750 mg 3 razy na dobę) i metronidazolem (500 mg 3 razy na dobę) przez 2 tygodnie, następnie wyłącznie ranitydyna przez kolejne 2 tygodnie
• Choroba refluksowa przełyku: objawowe leczenie – 150 mg jeden lub dwa razy na dobę przez 2 tygodnie; refluksowe zapalenie przełyku – 150 mg dwa razy na dobę lub 300 mg na noc przez 8-12 tygodni
• Leczenie podtrzymujące: 150 mg przed snem
• Dolegliwości dyspeptyczne: 150 mg raz na dobę, w razie potrzeby 2 razy na dobę przez 6 tygodni

Dawkowanie u dzieci (tabletki): 2-4 mg/kg masy ciała dwa razy na dobę, nie przekraczając 300 mg na dobę.

Dawkowanie roztworu do infuzji:

• Standardowe dawkowanie: 50 mg ranitydyny we wlewie kroplowym przez 15-20 minut, powtarzane co 6-8 godzin w razie potrzeby
• Ciągły wlew: 6,25 mg/godzinę w ciągłym wlewie dożylnym
• Maksymalna dawka dobowa: nie przekraczać 400 mg/dobę

Modyfikacja dawkowania w niewydolności nerek: U pacjentów z klirensem kreatyniny mniejszym niż 50 ml/min należy zmniejszyć dawkę o połowę lub wydłużyć odstępy między dawkami do 18-24 godzin. W przypadku tabletek u pacjentów z niewydolnością nerek nie zaleca się stosowania więcej niż 150 mg na dobę.

Co zrobić w przypadku przedawkowania Ranigast?

W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki Ranigast należy natychmiast skonsultować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego szpitala.

Objawy przedawkowania mogą obejmować:

• Objawy podobne do działań niepożądanych występujących podczas standardowego leczenia
• Niedociśnienie tętnicze
• Zaburzenia chodu i równowagi
• Wzmożone działania niepożądane ze strony układu pokarmowego

W przypadku przedawkowania zaleca się leczenie objawowe i podtrzymujące. Ranitydyna jest dialozowana, dlatego u pacjentów z ciężkim przedawkowaniem można rozważyć hemodializę. Nie istnieje specyficzne antidotum na ranitydynę.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Ranigast – czy mogę spożywać alkohol?

Pokarm nie ma znaczącego wpływu na wchłanianie Ranigast w postaci tabletek, dlatego lek można przyjmować niezależnie od posiłków. W przypadku roztworu do infuzji pokarm nie ma wpływu na działanie leku podawanego dożylnie.

Podczas stosowania preparatu należy unikać produktów i substancji, które mogą nasilać wydzielanie kwasu żołądkowego lub pogarszać objawy choroby wrzodowej:

• Alkohol – może nasilać wydzielanie kwasu żołądkowego i zwiększać ryzyko powikłań ze strony przewodu pokarmowego
• Ostre przyprawy i mocno przyprawione potrawy
• Kawa i inne napoje zawierające kofeinę w dużych ilościach
• Bardzo gorące lub bardzo zimne napoje i posiłki

Palenie tytoniu zmniejsza skuteczność ranitydyny, dlatego pacjentom zaleca się zaprzestanie palenia podczas leczenia.

Zaleca się spożywanie regularnych, niewielkich posiłków oraz unikanie długich przerw między posiłkami, co może pomóc w zmniejszeniu objawów związanych z nadmiernym wydzielaniem kwasu żołądkowego.

Czy można stosować Ranigast w okresie ciąży i karmienia piersią?

Stosowanie Ranigast w okresie ciąży i karmienia piersią wymaga szczególnej ostrożności i powinno odbywać się wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarza.

Ciąża:

Lek powinien być stosowany u kobiet w ciąży tylko wtedy, gdy zdaniem lekarza jest to bezwzględnie konieczne i gdy potencjalne korzyści dla matki przeważają nad możliwymi zagrożeniami dla płodu. Nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania ranitydyny u kobiet w ciąży.

Karmienie piersią:

Ranitydyna przenika do mleka kobiecego, dlatego u kobiet karmiących piersią lek można stosować tylko wtedy, gdy zdaniem lekarza jest to bezwzględnie konieczne. W przypadku konieczności stosowania leku należy rozważyć przerwanie karmienia piersią lub wybór alternatywnej metody leczenia.

Wpływ na płodność:

Brak jest danych dotyczących wpływu ranitydyny na płodność u ludzi. Badania przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały negatywnego wpływu na płodność osobników obu płci.

Kobiety w wieku rozrodczym powinny poinformować lekarza o planach zajścia w ciążę przed rozpoczęciem leczenia oraz natychmiast zgłosić podejrzenie ciąży w trakcie terapii.

Jakie są skutki uboczne Ranigast?

Ranigast, podobnie jak każdy lek, może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego pacjenta wystąpią. Większość działań niepożądanych jest łagodna i przemijająca.

Działania niepożądane występujące niezbyt często (u mniej niż 1 na 100 pacjentów):

• Bóle brzucha
• Zaparcia
• Nudności (objawy te przeważnie ustępują podczas leczenia)

Działania niepożądane występujące rzadko (u mniej niż 1 na 1000 pacjentów):

• Reakcje nadwrażliwości: pokrzywka, wysypka, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk okolic twarzy, warg, języka oraz gardła utrudniający oddychanie)
• Gorączka, skurcz oskrzeli
• Obniżone ciśnienie tętnicze krwi, ból w klatce piersiowej
• Przemijające i odwracalne zmiany wskaźników czynności wątroby
• Zwiększenie stężenia kreatyniny w osoczu (zazwyczaj nieznaczne, wracające do normy podczas leczenia)

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10000 pacjentów):

• Zaburzenia krwi: zmniejszenie liczby białych krwinek (leukopenia), zmniejszenie liczby płytek krwi (trombocytopenia), agranulocytoza, pancytopenia
• Reakcje alergiczne: wstrząs anafilaktyczny zagrażający życiu
• Zaburzenia neurologiczne: przemijająca dezorientacja, depresja, omamy (szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku i ciężko chorych), bóle i zawroty głowy, zaburzenia ruchów mimowolnych
• Zaburzenia wzroku: niewyraźne widzenie (zaburzenia akomodacji oka)
• Zaburzenia serca: zwolnienie akcji serca (bradykardia), przyspieszenie akcji serca (tachykardia), blok przedsionkowo-komorowy
• Zaburzenia wątroby: zapalenie wątroby (komórkowe, kanalikowe lub mieszane) z żółtaczką lub bez
• Zaburzenia skóry: rumień wielopostaciowy, wypadanie włosów
• Zaburzenia hormonalne: przerost piersi u mężczyzn (ginekomastia), przemijająca impotencja, mlekotok

Działania niepożądane o nieznana częstości:

• Duszność

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów, szczególnie reakcji alergicznych, trudności z oddychaniem, zawrotów głowy lub zaburzeń rytmu serca, należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem.

Czy mogę łączyć Ranigast z innymi lekami?

Przed rozpoczęciem stosowania Ranigast należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, w tym preparatach dostępnych bez recepty, suplementach diety i lekach ziołowych.

Leki, których wchłanianie może być zmniejszone przez ranitydynę:

• Ketokonazol (lek przeciwgrzybiczy) – zmniejszone wchłanianie
• Atazanawir, delawirydyna (leki przeciwwirusowe) – zmniejszone wchłanianie
• Gefitynib (lek przeciwnowotworowy) – zmniejszone wchłanianie
• Midazolam, triazolam (leki z grupy benzodiazepin) – zmniejszone wchłanianie
• Glipizyd (lek przeciwcukrzycowy) – zmniejszone wchłanianie
• Prokainamid, N-acetyloprokainamid (leki przeciwarytmiczne) – zmniejszone wchłanianie

Leki, na które ranitydyna nie wpływa znacząco:

• Amoksycylina (antybiotyk)
• Diazepam (lek uspokajający)
• Lidokaina (lek znieczulający)
• Fenytoina (lek przeciwpadaczkowy)
• Metronidazol (lek przeciwbakteryjny)
• Propranolol (lek stosowany w nadciśnieniu)
• Teofilina (lek stosowany w astmie)

Szczególne ostrzeżenia dotyczące interakcji:

• Leki przeciwzakrzepowe (warfaryna): ranitydyna może nasilać ich działanie, wymagana jest ścisła kontrola czasu protrombinowego
• Sukralfat: w dużych dawkach (2 g) może zmniejszać wchłanianie ranitydyny – należy zachować 2-godzinną przerwę między podaniem leków
• Palenie tytoniu: zmniejsza skuteczność ranitydyny

W przypadku jednoczesnego stosowania innych leków może być konieczna modyfikacja dawkowania lub dodatkowe monitorowanie parametrów laboratoryjnych.