Mepidont

Jakie są wskazania? Na co stosowany jest Mepidont?

Mepiwakaina, substancja czynna leku, jest środkiem miejscowo znieczulającym o budowie amidowej. Jej właściwości wynikają z hamowania prądów jonowych odpowiedzialnych za powstawanie i rozprzestrzenianie się bodźców w błonie komórkowej neuronu. Działanie znieczulające rozpoczyna się szybko. Czas skutecznego działania leku zależy od miejsca wstrzyknięcia, stężenia oraz obecności lub braku adrenaliny, środka obkurczającego naczynia krwionośne. Mepiwakaina jest szybko metabolizowana w wątrobie i wydalana przez nerki. Mepiwakaina wiąże się z białkami osocza w ilości od 60% do 80% a okres półtrwania w osoczu wynosi 115 minut. Wskazania: Wszelkie zabiegi zachowawcze i chirurgiczne w stomatologii. MEPIDONT z adrenaliną wskazany jest w przypadku, gdy pożądane jest osiągnięcie znieczulenia miejscowego o przedłużonym czasie, łub gdy konieczne jest osiągnięcie stanu miejscowej anemizacji.

Jaki jest skład Mepidont, jakie substancje zawiera?

MEPIDONT 3% 1 ml roztworu zawiera 30 mg mepiwakainy chlorowodorku (Mepivacaini hydrochloridum). 1.8 ml roztworu (1 wkład) zawiera 54 mg mepiwakainy chlorowodorku (Mepivacaini hydrochloridum). MEPIDONT 2% z adrenaliną 1:100 000 1 ml roztworu zawiera 20 mg mepiwakainy chlorowodorku (Mepivacaini hydrochloridum) i 0,01 mg adrenaliny w postaci adrenaliny winianu. 1.8 ml roztworu (1 wkład) zawiera 36 mg mepiwakainy chlorowodorku (Mepivacaini hydrochloridum) i 0,018 mg adrenaliny w postaci adrenaliny winianu.

Jak dawkować Mepidont?

Co zrobić w przypadku przedawkowania Mepidont?

Należy unikać przedawkowania środka znieczulającego i nigdy nie podawać kolejno dwóch maksymalnych dawek, jeżeli przerwa pomiędzy nimi jest mniejsza niż 24 godziny. Wskazane jest stosowanie niższych stężeń i dawek, które pozwolą uzyskać żądane działanie znieczulające. Opisywano następujące działania toksyczne w wyniku przedawkowania: • pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego ze stanem podniecenia, drżenia, dezorientacją, zawrotami głowy, rozszerzeniem źrenic, przyspieszonym metabolizmem oraz podwyższoną temperaturą ciała; • po bardzo dużych dawkach: szczękościsk i drgawki. Postępowanie Po wystąpieniu pierwszego niepokojącego objawu należy przerwać podawanie leku. Należy ułożyć pacjenta w pozycji poziomej i upewnić się, że oddycha swobodnie; jeśli nie, należy podać tlen, a w przypadku bezdechu zastosować sztuczne oddychanie. Należy unikać stosowania analeptyków działających na rdzeń przedłużony, by nie pogarszać stanu pacjenta poprzez zwiększenie zużycia tlenu. Drgawki można opanować podaniem diazepamu w dawkach od 10 do 20 mg dożylnie. Nie zaleca się stosowania barbituranów, by nie nasilać depresji rdzenia przedłużonego. Poprawę stanu układu krążenia można uzyskać przez dożylne zastosowanie glikokortykosteroidów. Dodatkowo można włączyć rozcieńczone roztwory środków pobudzających receptory alfa i beta o działaniu obkurczającym naczynia (np. mefentermina, metaraminol, itp.) lub siarczanu atropiny. Zawsze należy mieć do natychmiastowej dyspozycji odpowiedni zestaw niezbędny do udzielenia natychmiastowej pomocy, oraz odpowiednio przeszkolony personel. W kilku przypadkach stwierdzono po zastosowaniu środków miejscowo znieczulających, przy braku nadwrażliwości osobniczej w wywiadzie, wystąpienie groźnych powikłań, nawet o tragicznym przebiegu. Mepidont z adrenaliną zawiera pirosiarczyn sodu; ten związek może powodować reakcję alergiczną u osób nadwrażliwych, szczególnie z astmą oskrzelową.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Mepidont – czy mogę spożywać alkohol?

Nie dotyczy.

Czy można stosować Mepidont w okresie ciąży i karmienia piersią?

Leku MEPIDONT nie należy stosować w okresie ciąży.

Aktualna ulotka leku Mepidont

Aktualna charakterystyka produktu leczniczego (ChPL)