Lerakta

Lerakta to lek należący do grupy antagonistów kanału wapniowego, a dokładnie do pochodnych dihydropirydyny, które charakteryzują się działaniem obniżającym ciśnienie tętnicze. Preparat jest przeznaczony do leczenia wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienia tętniczego) u osób dorosłych powyżej 18. roku życia. Substancją czynną leku jest lerkanidypiny chlorowodorek, który poprzez selektywne blokowanie kanałów wapniowych typu L w mięśniu gładkim naczyń krwionośnych powoduje ich rozszerzenie, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego.

Mechanizm działania Lerakta polega na hamowaniu napływu jonów wapnia przez kanały wapniowe do komórek mięśni gładkich ścian naczyń krwionośnych. To działanie prowadzi do rozszerzenia naczyń obwodowych i w konsekwencji do zmniejszenia oporu naczyniowego oraz obniżenia ciśnienia tętniczego. Lek wykazuje wysoką selektywność w stosunku do naczyń krwionośnych, co minimalizuje wpływ na czynność serca w porównaniu z innymi antagonistami wapnia.

Lerakta jest dostępny w dwóch mocach – 10 mg i 20 mg w postaci tabletek powlekanych. Tabletki 10 mg mają żółte zabarwienie i średnicę 6,5 mm, natomiast tabletki 20 mg są różowe o średnicy 8,5 mm. Obie postacie posiadają linię podziału ułatwiającą rozkruszenie tabletki w celu łatwiejszego połknięcia. Lek charakteryzuje się długotrwałym działaniem, co pozwala na przyjmowanie go raz na dobę, zapewniając stabilną kontrolę ciśnienia tętniczego przez całą dobę.

Jaki jest skład Lerakta, jakie substancje zawiera?

Substancją czynną Lerakta jest lerkanidypiny chlorowodorek. W zależności od mocy preparatu jedna tabletka zawiera:

• Lerakta 10 mg: 10 mg lerkanidypiny chlorowodorku, co odpowiada 9,4 mg lerkanidypiny
• Lerakta 20 mg: 20 mg lerkanidypiny chlorowodorku, co odpowiada 18,8 mg lerkanidypiny

Substancje pomocnicze wchodzące w skład rdzenia tabletki to:

• magnezu stearynian
• powidon (K30)
• karboksymetyloskrobia sodowa (typ A)
• laktoza jednowodna
• celuloza mikrokrystaliczna (PH-101)

Skład otoczki różni się w zależności od mocy preparatu:

• Dla tabletek 10 mg: makrogol 3350, alkohol poliwinylowy, talk, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek żółty (E 172)
• Dla tabletek 20 mg: makrogol 3350, alkohol poliwinylowy, talk, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek żółty (E 172), żelaza tlenek czerwony (E 172)

Jak dawkować Lerakta?

Lerakta należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. Lek stosuje się wyłącznie u pacjentów dorosłych powyżej 18. roku życia.

Standardowe dawkowanie dla dorosłych:

• Dawka początkowa: 10 mg raz na dobę
• Dawka podtrzymująca: 10-20 mg raz na dobę w zależności od odpowiedzi organizmu
• Maksymalna dawka dobowa: 20 mg

Sposób przyjmowania: Tabletkę należy połykać w całości, popijając wystarczającą ilością wody. Lek należy przyjmować codziennie o tej samej porze, najlepiej rano, co najmniej 15 minut przed śniadaniem. Takie dawkowanie zapewnia optymalną absorpcję substancji czynnej i utrzymanie stabilnego stężenia leku we krwi.

Specjalne grupy pacjentów:

• Pacjenci w podeszłym wieku: Nie jest konieczne dostosowanie dawki dobowej, jednak należy zachować szczególną ostrożność na początku leczenia
• Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek: Wymagana jest szczególna ostrożność na początku leczenia oraz podczas zwiększania dawki dobowej do 20 mg
• Dzieci i młodzież poniżej 18 lat: Nie należy stosować tego leku u dzieci i młodzieży

Co zrobić w przypadku przedawkowania Lerakta?

W przypadku przyjęcia większej dawki Lerakta niż zalecana, należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala. Podczas wizyty należy zabrać ze sobą opakowanie leku.

Objawy przedawkowania mogą obejmować:

• nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego (hipotensja)
• nieregularną czynność serca
• przyspieszoną czynność serca (tachykardia)
• zawroty głowy
• osłabienie
• omdlenia

Nie istnieje specyficzne antidotum na przedawkowanie lerkanidypiną. Leczenie jest objawowe i wspierające, może obejmować płukanie żołądka, podanie węgla aktywowanego oraz monitorowanie podstawowych funkcji życiowych. W ciężkich przypadkach może być konieczne zastosowanie środków zwiększających ciśnienie tętnicze.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Lerakta – czy mogę spożywać alkohol?

Podczas stosowania Lerakta należy przestrzegać kilku ważnych zaleceń żywieniowych:

Spożywanie posiłków: Należy unikać przyjmowania leku wraz z posiłkami o dużej zawartości tłuszczu, ponieważ znacząco zwiększa to stężenie leku we krwi. Dlatego zaleca się przyjmowanie tabletek na czczo, co najmniej 15 minut przed śniadaniem.

Alkohol: Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania Lerakta. Alkohol może nasilać działanie obniżające ciśnienie tętnicze leku, co może prowadzić do nadmiernego spadku ciśnienia, zawrotów głowy, osłabienia lub omdlenia.

Grejpfruty i sok grejpfrutowy: Bezwzględnie zabronione jest spożywanie grejpfrutów lub picie soku grejpfrutowego podczas leczenia. Grejpfruty zawierają substancje, które mogą nasilać działanie obniżające ciśnienie tętnicze poprzez hamowanie metabolizmu leku w wątrobie.

Pozostałe produkty spożywcze można spożywać normalnie, jednak należy pamiętać o regularnym przyjmowaniu leku na czczo dla zapewnienia optymalnej skuteczności terapii.

Czy można stosować Lerakta w okresie ciąży i karmienia piersią?

Ciąża: Lerakta nie jest zalecany podczas ciąży. Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania lerkanidypiny u kobiet w ciąży. Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub planuje mieć dziecko, powinna niezwłocznie skonsultować się z lekarzem w sprawie zmiany leczenia na bezpieczniejszą alternatywę.

Karmienie piersią: Lerakta nie należy stosować podczas karmienia piersią. Nie ma danych dotyczących przenikania lerkanidypiny do mleka matki, dlatego ze względów bezpieczeństwa zaleca się przerwanie karmienia piersią lub zastąpienie leku innym preparatem zgodnie z zaleceniami lekarza.

Antykoncepcja: Kobiety w wieku rozrodczym przyjmujące Lerakta powinny stosować niezawodną metodę antykoncepcji. W przypadku planowania ciąży należy wcześniej skonsultować się z lekarzem w sprawie zmiany leczenia nadciśnienia.

Płodność: Brak dostępnych danych wskazujących na wpływ lerkanidypiny na płodność u ludzi.

Jakie są skutki uboczne Lerakta?

Jak każdy lek, Lerakta może powodować działania niepożądane, chociaż nie występują one u wszystkich pacjentów. Większość działań niepożądanych jest łagodna i przemijająca.

Działania niepożądane wymagające natychmiastowej interwencji lekarskiej:

Rzadkie (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób):

• dławica piersiowa (ucisk w klatce piersiowej spowodowany niewystarczającym dopływem krwi do serca)
• reakcje alergiczne (swędzenie, wysypka, pokrzywka)
• omdlenie

Często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób):

• ból głowy
• szybka czynność serca
• kołatanie serca (uczucie szybkiej lub nierównej czynności serca)
• nagłe zaczerwienienie twarzy, szyi lub górnej części klatki piersiowej
• obrzęk okolicy kostek

Niezbyt często występujące (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób):

• zawroty głowy
• obniżenie ciśnienia tętniczego
• zgaga
• nudności
• ból żołądka
• wysypka skórna
• świąd
• ból mięśni
• oddawanie dużych ilości moczu
• osłabienie, zmęczenie

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób):

• senność
• wymioty
• biegunka
• pokrzywka
• częstsze niż zwykle oddawanie moczu
• ból w klatce piersiowej

Działania niepożądane o nieznanej częstości:

• obrzęk dziąseł
• zaburzenia czynności wątroby (stwierdzone w badaniach krwi)
• obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła (może powodować trudności w oddychaniu lub połykaniu)

Czy mogę łączyć Lerakta z innymi lekami?

Lerakta może wchodzić w interakcje z różnymi lekami, dlatego zawsze należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich przyjmowanych preparatach.

Leki bezwzględnie przeciwwskazane do jednoczesnego stosowania:

• Leki przeciwgrzybicze: ketokonazol, itrakonazol
• Antybiotyki makrolidowe: erytromycyna, troleandomycyna, klarytromycyna
• Leki przeciwwirusowe: rytonawir
• Cyklosporyna (lek stosowany po przeszczepieniu narządu)

Leki wymagające szczególnej ostrożności:

• Leki przeciwpadaczkowe: fenytoinę, fenobarbital, karbamazepinę – mogą zmniejszać stężenie Lerakta we krwi
• Ryfampicyna (lek przeciwgruźliczy) – może zmniejszać skuteczność Lerakta
• Leki przeciwalergiczne: astemizol, terfenadynę
• Leki kardiologiczne: amiodaron, chinidinę, sotalol (leki na zaburzenia rytmu serca)
• Digoksyna – może wymagać monitorowania stężenia
• Beta-adrenolityki: metoprolol – mogą nasilać działanie obniżające ciśnienie
• Cymetydyna w dawce większej niż 800 mg na dobę
• Symwastatyna – może wymagać dostosowania dawki
• Midazolam (lek nasenny) – może wymagać dostosowania dawki

Inne leki na nadciśnienie: Jednoczesne stosowanie z innymi lekami obniżającymi ciśnienie tętnicze może nasilać ich działanie, co wymaga monitorowania ciśnienia i ewentualnego dostosowania dawek.

Zawsze należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, w tym dostępnych bez recepty, suplementach diety i preparatach ziołowych.

Aktualna ulotka leku Lerakta

Aktualna charakterystyka produktu leczniczego (ChPL)