Kwexyma

Jakie są wskazania? Na co stosowany jest Kwexyma?

Kwexyma to lek przeciwpsychotyczny zawierający kwetiapiną jako substancję czynną. Preparat należy do grupy leków stosowanych w terapii zaburzeń psychicznych i ma szerokie zastosowanie w psychiatrii. Mechanizm działania kwetiapiny polega na wpływie na neuroprzekaźniki w mózgu, co pomaga normalizować aktywność układu nerwowego.

Preparat znajduje zastosowanie w trzech głównych obszarach terapeutycznych. Po pierwsze, może być przepisywany w leczeniu depresji w przebiegu zaburzenia dwubiegunowego. Jest to stan, w którym pacjent odczuwa intensywne uczucie smutku i przygnębienia. Osoby cierpiące na tę postać depresji często zgłaszają poczucie winy, brak energii życiowej oraz problemy z apetytem. Charakterystyczne są również trudności w zasypianiu i utrzymaniu prawidłowego snu. Kwetiapina pomaga w złagodzeniu tych obciążających objawów depresyjnych.

Po drugie, lek stosuje się w terapii manii, która stanowi przeciwieństwo depresji w spektrum zaburzeń dwubiegunowych. Podczas epizodu maniakalnego pacjent może być nadmiernie podekscytowany, podniecony i pobudzony. Często występuje zaburzona ocena rzeczywistości, co może prowadzić do podejmowania nieprzemyślanych decyzji. U osób w stanie manii mogą pojawić się zachowania agresywne lub zakłócające porządek społeczny. Preparaty z kwetiapiną pomagają ustabilizować nastrój i zmniejszyć nadmierną aktywację psychoruchową.

Po trzecie, Kwexyma znajduje zastosowanie w leczeniu schizofrenii. To złożone zaburzenie psychiczne charakteryzuje się występowaniem objawów pozytywnych i negatywnych. Pacjenci mogą doświadczać halucynacji słuchowych lub wzrokowych, czyli słyszeć lub widzieć rzeczy, które w rzeczywistości nie istnieją. Częste są również urojenia, czyli mocne przekonania o sprawach niezgodnych z rzeczywistością. Osoby ze schizofrenią często odczuwają niezwykłą podejrzliwość wobec otoczenia, intensywny lęk, dezorientację oraz poczucie winy. Mogą również występować napięcie emocjonalne i objawy depresyjne. Kwetiapina działa na różne objawy schizofrenii, pomagając w redukcji zarówno objawów produktywnych, jak i negatywnych.

Lekarz prowadzący może zalecić kontynuowanie terapii lekiem nawet po ustąpieniu objawów i poprawie samopoczucia pacjenta. Ma to na celu zapobieganie nawrotom choroby i utrzymanie stabilizacji stanu psychicznego. Decyzję o długości leczenia zawsze podejmuje lekarz psychiatra na podstawie indywidualnej oceny sytuacji klinicznej pacjenta, uwzględniając charakter zaburzenia, odpowiedź na leczenie oraz ryzyko nawrotu objawów.

Jaki jest skład Kwexyma, jakie substancje zawiera?

Substancja czynna:

• Kwetiapina (w postaci fumaranu) – każdy 1 mL zawiesiny doustnej zawiera 25 mg kwetiapiny

Substancje pomocnicze:

• Benzoesan sodu (E211) – 0,3 mg w każdym mL
• Metylu parahydroksybenzoesan (E218) – może powodować reakcje alergiczne
• Sacharyna sodowa (E954)
• Disodu fosforan (E339)
• Roztwór sorbitolu 70% (E420) – 30 mg w każdym mL, jest źródłem fruktozy
• Glikol propylenowy (E1520) – 22,5 mg w każdym mL
• Glicerol (E422)
• Celuloza mikrokrystaliczna krzemowana
• Karmeloza sodowa (E466)
• Guma ksantan (E415)
• Poloxamer 188
• Makrogol 400 (E1521)
• Sukraloza (E955)
• Aromat wiśniowy
• Woda

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na mL, co oznacza, że jest praktycznie wolny od sodu. Osoby z dziedziczną nietolerancją fruktozy powinny skonsultować się z lekarzem przed przyjęciem preparatu ze względu na obecność sorbitolu.

Jak dawkować Kwexyma?

Postać farmaceutyczna: Zawiesina doustna o stężeniu 25 mg/mL.

Zasady przyjmowania:

• Przed każdym użyciem należy wstrząsnąć butelką przez 15 sekund
• Lek można przyjmować z pokarmem lub bez pokarmu
• Nie wolno pić soku grejpfrutowego podczas stosowania leku, ponieważ może wpływać na jego działanie
• Częstotliwość przyjmowania: raz na dobę przed snem lub dwa razy na dobę, w zależności od choroby
• Nie należy przerywać przyjmowania leku, nawet po poprawie samopoczucia, bez konsultacji z lekarzem

Odmierzanie dawki – zawiesina doustna:

Do opakowania dołączone są dwa rodzaje dozowników:

• Strzykawka (pojemność 5 mL z oznaczeniami co 0,5 mL) – do stosowania dla dawek 5 mL lub mniejszych
• Miarka dozująca (pojemność 20 mL) – do stosowania dla dawek większych niż 5 mL

Dawkowanie ogólne:

Lekarz określa indywidualną dawkę początkową dla każdego pacjenta. Dawka podtrzymująca (dawka dobowa) zależy od rodzaju choroby i potrzeb pacjenta. Zazwyczaj dawka dobowa wynosi od 150 mg (6 mL) do 800 mg (32 mL) zawiesiny.

Tabela odpowiedników dawek – strzykawka (do 5 mL):

• 1 mL = 25 mg kwetiapiny
• 2 mL = 50 mg kwetiapiny
• 4 mL = 100 mg kwetiapiny

Tabela odpowiedników dawek – miarka dozująca (powyżej 5 mL):

• 6 mL = 150 mg kwetiapiny
• 8 mL = 200 mg kwetiapiny
• 9 mL = 225 mg kwetiapiny
• 12 mL = 300 mg kwetiapiny
• 15 mL = 375 mg kwetiapiny
• 16 mL = 400 mg kwetiapiny
• 24 mL = 600 mg kwetiapiny

Instrukcja używania strzykawki:

• Otworzyć butelkę naciskając nakrętkę i przekręcając w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara
• Umieścić adapter strzykawki w szyjce butelki
• Włożyć strzykawkę w otwór adaptera
• Odwrócić butelkę do góry dnem
• Napełnić całą strzykawkę pociągając tłok w dół, następnie nacisnąć tłok w górę do końca (usunięcie pęcherzyków powietrza)
• Ponownie pociągnąć tłok w dół do właściwego oznaczenia dawki przepisanej przez lekarza
• Odwrócić butelkę dnem do dołu
• Wyjąć strzykawkę z adaptera, umieścić koniec strzykawki w ustach i powoli nacisnąć tłok
• Po użyciu umyć strzykawkę wodą i pozostawić do wyschnięcia
• Zamknąć butelkę zakrętką, pozostawiając adapter w szyjce

Instrukcja używania miarki dozującej:

• Otworzyć butelkę naciskając zakrętkę i przekręcając w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara
• Wlać lek do miarki dozującej do oznaczenia wymaganej dawki (w przypadku niektórych dawek należy użyć miarki dwa razy)
• Po użyciu umyć miarkę wodą i pozostawić do wyschnięcia
• Zamknąć butelkę zakrętką

Szczególne grupy pacjentów:

• Zaburzenia czynności wątroby: Lekarz może zalecić zmianę dawki
• Osoby w podeszłym wieku: Lekarz może dostosować dawkę leku
• Dzieci i młodzież poniżej 18 lat: Lek nie jest przeznaczony do stosowania w tej grupie wiekowej

Co zrobić w przypadku przedawkowania Kwexyma?

W przypadku przyjęcia większej dawki leku niż przepisana przez lekarza mogą wystąpić następujące objawy:

• Nadmierna senność
• Zawroty głowy
• Zaburzenia rytmu serca

Postępowanie w przypadku przedawkowania: Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitala. Zabierając się do placówki medycznej, należy zabrać ze sobą opakowanie leku, aby personel medyczny mógł dokładnie określić, jaka substancja i w jakiej ilości została przyjęta.

W razie przedawkowania konieczne może być wdrożenie leczenia objawowego oraz monitorowanie podstawowych funkcji życiowych. Nie należy podejmować samodzielnych prób wywołania wymiotów bez konsultacji z lekarzem lub personelem medycznym.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Kwexyma – czy mogę spożywać alkohol?

Przyjmowanie z pokarmem:

Lek można przyjmować z pokarmem lub bez pokarmu. Jedzenie nie wpływa istotnie na wchłanianie substancji czynnej, dlatego pacjent może dostosować sposób przyjmowania leku do swoich preferencji i potrzeb.

Sok grejpfrutowy – bezwzględne przeciwwskazanie:

Nie wolno pić soku grejpfrutowego podczas stosowania leku. Grejpfrut zawiera substancje, które mogą wpływać na metabolizm kwetiapiny w organizmie, co może prowadzić do zmiany stężenia leku we krwi i nieprzewidywalnych efektów terapeutycznych. Interakcja ta dotyczy zarówno świeżego soku grejpfrutowego, jak i samych owoców grejpfruta.

Alkohol – należy zachować ostrożność:

Należy uważać na ilość spożywanego alkoholu podczas stosowania preparatu. Skojarzone działanie kwetiapiny i alkoholu może nasilać senność i działanie uspokajające. Alkohol może również pogłębiać inne działania niepożądane leku, takie jak zawroty głowy czy osłabienie koncentracji. Połączenie obu substancji może zwiększać ryzyko upadków, szczególnie u osób starszych.

Zalecana jest całkowita abstynencja alkoholowa podczas leczenia lub co najmniej znaczne ograniczenie spożycia alkoholu. Jeśli pacjent planuje spożyć alkohol, powinien wcześniej skonsultować to z lekarzem prowadzącym, który oceni indywidualne ryzyko i udzieli odpowiednich zaleceń.

Czy można stosować Kwexyma w okresie ciąży i karmienia piersią?

Ciąża:

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub planuje zajście w ciążę, powinna koniecznie poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Nie należy stosować preparatu w czasie ciąży, chyba że zostanie to szczegółowo omówione z lekarzem prowadzącym, który oceni stosunek korzyści do ryzyka dla matki i dziecka.

Objawy u noworodków:

U noworodków matek, które stosowały kwetiapiną w ostatnim trymestrze ciąży (ostatnie trzy miesiące ciąży) mogą wystąpić objawy wskazujące na zespół odstawienny. Objawy te mogą obejmować:

• Drżenie
• Sztywność mięśni lub osłabienie
• Nadmierną senność
• Pobudzenie
• Problemy z oddychaniem
• Trudności związane z karmieniem

W razie wystąpienia u noworodka któregokolwiek z tych objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub personelem medycznym szpitala położniczego.

Karmienie piersią:

Nie należy stosować leku, jeśli pacjentka karmi piersią. Kwetiapina może przenikać do mleka matki, co może wpływać na niemowlę. Jeśli leczenie lekiem jest konieczne, należy przerwać karmienie piersią. Decyzję o kontynuacji lub zaprzestaniu karmienia piersią albo kontynuacji lub zaprzestaniu leczenia należy podjąć po rozważeniu korzyści z karmienia piersią dla dziecka oraz korzyści z leczenia dla matki.

Jakie są skutki uboczne Kwexyma?

Jak każdy lek, preparat może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Poniżej przedstawiono działania niepożądane według częstości ich występowania.

Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 osób):

• Zawroty głowy (mogą prowadzić do upadków)
• Bóle głowy
• Suchość w jamie ustnej
• Senność (może ustąpić z czasem podczas kontynuowania leczenia, może prowadzić do upadków)
• Objawy odstawienia po zaprzestaniu przyjmowania leku (bezsenność, nudności, bóle głowy, biegunka, wymioty, zawroty głowy, drażliwość)
• Zwiększenie masy ciała
• Nieprawidłowe ruchy mięśni (trudności z rozpoczęciem ruchów, drżenie, uczucie niepokoju lub sztywność mięśni)
• Zmiany stężenia tłuszczów we krwi (trójglicerydy i cholesterol całkowity)

Często (u nie więcej niż 1 na 10 osób):

• Szybkie bicie serca
• Kołatanie serca
• Zaparcia, niestrawność
• Osłabienie
• Obrzęk ramion lub nóg
• Niskie ciśnienie tętnicze podczas wstawania (może powodować zawroty głowy lub omdlenia)
• Zwiększone stężenie cukru we krwi
• Niewyraźne widzenie
• Nietypowe sny i koszmary senne
• Zwiększone uczucie głodu
• Uczucie irytacji
• Zaburzenia mowy i języka
• Myśli samobójcze i pogorszenie depresji
• Duszność
• Wymioty (głównie u osób starszych)
• Gorączka
• Zmiany stężenia hormonów tarczycy
• Zmniejszenie liczby niektórych rodzajów krwinek
• Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
• Zwiększenie stężenia prolaktyny (może prowadzić do obrzęku piersi i wydzielania mleka u obu płci, braku lub nieregularnych miesiączek u kobiet)

Niezbyt często (u nie więcej niż 1 na 100 osób):

• Napady padaczkowe
• Reakcje alergiczne (wypukłe grudki, obrzęk skóry i wokół ust)
• Zespół niespokojnych nóg
• Trudności z połykaniem
• Niekontrolowane ruchy twarzy lub języka
• Zaburzenia seksualne
• Cukrzyca
• Wydłużenie odstępu QT w badaniu EKG
• Wolniejszy rytm serca, niskie ciśnienie i omdlenia na początku leczenia
• Trudności z oddawaniem moczu
• Omdlenia (mogą prowadzić do upadków)
• Zatkany nos
• Zmniejszenie liczby czerwonych krwinek
• Zmniejszenie stężenia sodu we krwi
• Pogorszenie istniejącej cukrzycy
• Dezorientacja

Rzadko (u nie więcej niż 1 na 1000 osób):

• Złośliwy zespół neuroleptyczny (gorączka, pocenie się, sztywność mięśni, senność lub omdlenie)
• Żółtaczka (zażółcenie skóry i oczu)
• Zapalenie wątroby
• Priapizm (przedłużająca się i bolesna erekcja)
• Obrzęk piersi i mlekotok
• Zaburzenia miesiączkowania
• Zakrzepy w żyłach (obrzęk, ból i zaczerwienienie nogi)
• Chodzenie, mówienie, jedzenie podczas snu
• Obniżona temperatura ciała
• Zapalenie trzustki
• Zespół metaboliczny
• Agranulocytoza (bardzo mała liczba białych krwinek)
• Niedrożność jelit
• Zwiększone stężenie fosfokinazy kreatynowej

Bardzo rzadko (u nie więcej niż 1 na 10 000 osób):

• Ciężka wysypka, pęcherze lub czerwone plamy na skórze
• Reakcja anafilaktyczna (trudności w oddychaniu, wstrząs)
• Obrzęk naczynioruchowy (obrzęk skóry wokół oczu, warg i gardła)
• Zespół Stevensa-Johnsona (ciężkie pęcherzowe zaburzenie skóry, ust, oczu i narządów płciowych)
• Nieprawidłowe wydzielanie hormonu kontrolującego objętość moczu
• Rabdomioliza (rozpad włókien mięśniowych i ból mięśni)

Częstość nieznana:

• Rumień wielopostaciowy (wysypka z nieregularnymi czerwonymi plamami)
• Ostra uogólniona osutka krostkowa – AGEP (czerwona skóra z małymi krostkami)
• Toksyczna nekroliza naskórka (ciężka reakcja z gorączką, pęcherzami i złuszczaniem skóry)
• Reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi – DRESS (objawy grypopodobne, wysypka, gorączka, obrzęk węzłów chłonnych)
• Objawy odstawienne u noworodków
• Udar mózgu
• Kardiomiopatia (zaburzenia mięśnia sercowego)
• Zapalenie mięśnia sercowego
• Zapalenie naczyń krwionośnych

Objawy wymagające natychmiastowego kontaktu z lekarzem:

Należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeśli wystąpią:

• Gorączka, sztywność mięśni, nadmierne pocenie się, obniżony poziom świadomości (złośliwy zespół neuroleptyczny)
• Niekontrolowane ruchy twarzy lub języka
• Zawroty głowy lub silne uczucie senności
• Napady padaczkowe lub drgawki
• Przedłużająca się i bolesna erekcja
• Szybkie i nieregularne bicie serca, kołatanie serca, trudności z oddychaniem, ból w klatce piersiowej
• Gorączka, objawy grypopodobne, ból gardła lub inne zakażenie
• Uporczywe zaparcia z bólem brzucha
• Myśli samobójcze lub pogłębienie depresji
• Ciężkie reakcje skórne (wysypka z pęcherzami, łuszczenie się skóry)

Leki z grupy, do której należy kwetiapina, mogą powodować zaburzenia rytmu serca, które w ciężkich przypadkach mogą być śmiertelne. Niektóre działania niepożądane można wykryć tylko w badaniach krwi, dlatego lekarz może okresowo zlecać ich wykonanie.

Czy mogę łączyć Kwexyma z innymi lekami?

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Leki, których nie wolno stosować jednocześnie z preparatem (bezwzględne przeciwwskazania):

• Niektóre leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV
• Leki z grupy azoli stosowane w zakażeniach grzybiczych
• Erytromycyna lub klarytromycyna (antybiotyki stosowane w zakażeniach)
• Nefazodon (stosowany w leczeniu depresji)

Leki wymagające szczególnej ostrożności:

Leki przeciwdepresyjne: Mogą wchodzić w interakcje z preparatem. Może wystąpić zespół serotoninowy objawiający się mimowolnymi rytmicznymi skurczami mięśni (w tym mięśni kontrolujących ruchy gałek ocznych), pobudzeniem, omamami, śpiączką, nadmiernym poceniem się, drżeniem, nasileniem odruchów, zwiększonym napięciem mięśni oraz temperaturą ciała powyżej 38°C. W razie wystąpienia takich objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Leki przeciwpadaczkowe: Takie jak fenytoina lub karbamazepina mogą wpływać na metabolizm kwetiapiny.

Leki przeciwnadciśnieniowe: Może wystąpić nasilenie działania obniżającego ciśnienie tętnicze.

Barbiturany: Leki stosowane w zaburzeniach snu mogą wchodzić w interakcje z preparatem.

Inne leki przeciwpsychotyczne: Tiorydazyna lub lit mogą wymagać dostosowania dawkowania.

Leki wpływające na rytm serca: Należy zachować szczególną ostrożność przy stosowaniu leków mogących powodować:

• Zaburzenia równowagi elektrolitowej (zmniejszenie stężenia potasu lub magnezu)
• Leki moczopędne (odwadniające)
• Niektóre antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń

Leki powodujące zaparcia: Może wystąpić nasilenie tego działania niepożądanego.

Leki przeciwcholinergiczne: Preparaty wpływające na sposób funkcjonowania komórek nerwowych wymagają ostrożności.

Nie należy przerywać leczenia innymi lekami bez konsultacji z lekarzem. Lekarz może potrzebować dostosować dawki niektórych leków lub monitorować pacjenta bardziej szczegółowo podczas jednoczesnego stosowania.

Wpływ na badania laboratoryjne:

U pacjentów poddawanych badaniu moczu na obecność leków, przyjmowanie preparatu może powodować pozytywne wyniki na obecność metadonu lub trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych przy zastosowaniu niektórych metod badania, nawet jeśli pacjent nie przyjmuje tych leków. W takim przypadku należy wykonać dokładniejsze badanie.

Aktualna ulotka leku Kwexyma

Aktualna charakterystyka produktu leczniczego (ChPL)