Loreblok

Loreblok to lek, który zawiera losartan i jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w celu ochrony nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2, u których stwierdzono zaburzenia czynności nerek i białkomocz o wartości równej lub większej niż 0,5 g na dobę. Lek stosuje się również w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia udaru mózgu u osób z nadciśnieniem tętniczym i z przerostem lewej komory serca. Loreblok jest dostępny na receptę.

Loreblok HCT

Loreblok HCT to lek przeciwnadciśnieniowy dostępny na receptę. Składa się z dwóch substancji czynnych: losartanu i hydrochlorotiazydu. Dzięki temu skuteczniej obniża ciśnienie tętnicze krwi oraz wykazuje właściwości moczopędne. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego.

Lorista

Lorista to lek, który należy do grupy antagonistów receptora angiotensyny II. Jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz dzieci i młodzieży od 6 do 18 lat. Ponadto, Lorista jest stosowany w leczeniu chorób nerek u pacjentów dorosłych z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2. Lek jest dostępny na receptę.

Lorista H

Lorista H to lek, który zawiera połączenie dwóch substancji czynnych: losartanu i hydrochlorotiazydu. Losartan jest lekiem z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, który zapobiega wiązaniu się angiotensyny II z receptorami, co skutkuje rozszerzeniem naczyń krwionośnych i obniżeniem ciśnienia tętniczego. Hydrochlorotiazyd działa poprzez zwiększanie przepływu wody i soli przez nerki, co również przyczynia się do obniżenia ciśnienia tętniczego. Lek Lorista H jest wskazany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego (wysokiego ciśnienia krwi). Jest dostępny na receptę.

Lorista HD

Lorista HD to lek na receptę, który jest połączeniem losartanu – antagonisty receptora angiotensyny II oraz hydrochlorotiazydu – leku moczopędnego. Jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których ciśnienie tętnicze nie jest odpowiednio kontrolowane przy użyciu losartanu lub hydrochlorotiazydu stosowanych w monoterapii. Losartan działa rozkurczająco na naczynia krwionośne, co powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Hydrochlorotiazyd zwiększa wydalanie moczu, co pomaga obniżyć ciśnienie krwi.

Lorista HL

Lorista HL to lek na receptę, który zawiera dwa składniki czynne: losartan i hydrochlorotiazyd. Losartan jest lekiem z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, które obniżają napięcie naczyń krwionośnych, zmniejszając ciśnienie tętnicze. Hydrochlorotiazyd natomiast jest lekiem moczopędnym. Lorista HL jest wskazany do leczenia pierwotnego nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których ciśnienie tętnicze krwi nie jest odpowiednio kontrolowane przy użyciu losartanu lub hydrochlorotiazydu stosowanych w monoterapii.

Losacor

Losacor to lek, który zawiera substancję czynną losartan. Jest to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, które są często nazywane sartanami. Losacor jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, a także w leczeniu przewlekłej niewydolności serca i w profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowego. Jest dostępny na receptę.

Losacor HCT

Losacor HCT to lek, który jest połączeniem antagonisty receptora angiotensyny II (losartanu) i leku moczopędnego (hydrochlorotiazydu). Angiotensyna II jest substancją wytwarzaną w organizmie, która wiążąc się z receptorami w ścianach naczyń krwionośnych, powoduje ich zwężenie. Skutkuje to zwiększeniem ciśnienia tętniczego. Losartan zapobiega wiązaniu się angiotensyny II z tymi receptorami, powodując rozszerzenie naczyń krwionośnych i w związku z tym zmniejszenie ciśnienia tętniczego. Hydrochlorotiazyd działa poprzez zwiększanie przepływu wody i soli przez nerki, co również przyczynia się do obniżenia ciśnienia tętniczego. Lek jest wskazany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego (wysokiego ciśnienia krwi). Jest dostępny na receptę.

Losagen

Losagen to lek, który zawiera substancję czynną losartan potasowy. Należy on do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II, które działają poprzez blokowanie receptorów w naczyniach krwionośnych, co prowadzi do ich rozszerzenia i obniżenia ciśnienia tętniczego. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, a także w celu ochrony nerek u pacjentów z cukrzycą typu 2. Losagen jest dostępny na receptę.

Losahit

Losahit to lek złożony, który zawiera antagonistę receptora angiotensyny II (losartan) oraz lek moczopędny (hydrochlorotiazyd). Jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego. Działanie leku polega na rozszerzaniu naczyń krwionośnych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. Losahit jest dostępny na receptę.

Losargamma

Losargamma to lek, który zawiera substancję czynną losartan. Jest to lek przeciwnadciśnieniowy, który zapobiega skurczom ścian naczyń krwionośnych. Należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II. Losargamma jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, a także w leczeniu przewlekłej niewydolności serca i w profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowego. Lek jest dostępny na receptę.

Losargamma HCT

Losargamma HCT to lek złożony, który zawiera losartan potasowy i hydrochlorotiazyd. Losartan jest lekiem z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, które rozszerzają naczynia krwionośne i obniżają ciśnienie krwi. Hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym, który pomaga w zwiększeniu wydalania wody i sodu przez nerki. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Jest dostępny na receptę.

Losarlic

Losarlic to lek, który zawiera substancję czynną losartan potasowy. Należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II, które przeciwdziałają wzrostowi ciśnienia tętniczego. Stosowany jest w celu zapobiegania wiązaniu się angiotensyny II z tymi receptorami, co powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych i obniża ciśnienie tętnicze. Lek ten jest również stosowany do spowolnienia pogorszenia czynności nerek u pacjentów z wysokim ciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2. Losarlic jest dostępny na receptę.

Losartan + HCT Genoptim

Losartan + HCT Genoptim to lek na receptę, który zawiera losartan i hydrochlorotiazyd. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Losartan należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II, które obniżają napięcie naczyń krwionośnych, zmniejszając ciśnienie tętniczego krwi. Hydrochlorotiazyd to lek moczopędny, który pomaga zwiększyć wydalanie wody i sodu przez nerki.

Losartan Bluefish

Losartan Bluefish to lek przeciwnadciśnieniowy, który należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II. Działa poprzez zapobieganie skurczom ścian naczyń krwionośnych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi. Jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia) u dorosłych oraz u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat. Ponadto, Losartan Bluefish jest stosowany w celu ochrony nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 oraz w leczeniu przewlekłej niewydolności serca. Jest dostępny na receptę.

Losartan Genoptim

Losartan Genoptim to lek na receptę, który zawiera substancję czynną losartan. Jest to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, który działa poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz u dzieci i młodzieży w wieku 6-18 lat. Dodatkowo, Losartan Genoptim pomaga chronić nerki u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2.

Losartan HCT Bluefish

Losartan HCT Bluefish to lek złożony, zawierający antagonistę receptora angiotensyny II (losartan) oraz lek moczopędny (hydrochlorotiazyd). Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Działanie losartanu polega na wybiórczym blokowaniu receptorów angiotensyny II, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego. Hydrochlorotiazyd zwiększa wydalanie wody i sodu przez nerki. Lek jest dostępny na receptę.

Losartan Hydrochlorotiazyd Krka

Losartan Hydrochlorotiazyd Krka to lek, który jest połączeniem antagonisty receptora angiotensyny II (losartanu) i leku moczopędnego (hydrochlorotiazydu). Angiotensyna II jest substancją wytwarzaną w organizmie, która wiąże się z receptorami w naczyniach krwionośnych powodując ich zwężenie, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego. Losartan zapobiega wiązaniu się angiotensyny II z tymi receptorami, powodując rozszerzenie naczyniach krwionośnych i obniżenie ciśnienia tętniczego. Hydrochlorotiazyd działa poprzez zwiększenie ilości wody i soli wydalanych z moczem, co również przyczynia się do obniżenia ciśnienia tętniczego. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego pierwotnego u pacjentów, u których ciśnienie tętnicze krwi nie jest odpowiednio kontrolowane przy użyciu losartanu lub hydrochlorotiazydu stosowanych w monoterapii. Jest dostępny na receptę.

Losartan Krka

Losartan Krka to lek, który zawiera substancję czynną losartan. Jest to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, co oznacza, że przeciwdziała skutkom działania angiotensyny II, substancji powodującej zwężenie naczyń krwionośnych. Dzięki temu Losartan Krka pomaga obniżać ciśnienie krwi. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, a także w celu ochrony nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2. Losartan Krka jest dostępny na receptę.

Losartan Potassium Hydrochlorothiazide Liconsa

Losartan Potassium Hydrochlorothiazide Liconsa to lek, który zawiera dwa składniki aktywne: losartan i hydrochlorotiazyd. Losartan jest lekiem przeciwnadciśnieniowym, który zapobiega skurczom ścian naczyń krwionośnych. Należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II. Hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym, który pomaga organizmowi pozbyć się nadmiaru soli i wody. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w celu ochrony nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2. Jest dostępny na receptę.

Losartanum 123ratio

Losartanum 123ratio to lek, który zawiera substancję czynną losartan. Jest to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, który działa poprzez blokowanie receptorów AT1, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego. Stosowany jest w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego, chorób nerek u pacjentów dorosłych z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 oraz w leczeniu przewlekłej niewydolności serca. Jest dostępny na receptę.

Losartic

Losartic to lek, którego substancją czynną jest losartan – specyficzny antagonist receptorów angiotensyny II, który pomaga w obniżeniu ciśnienia tętniczego krwi. Jest wskazany do stosowania w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego, w leczeniu chorób nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 z białkomoczem nie mniejszym niż 0,5 g/dobę oraz w leczeniu przewlekłej niewydolności serca. Losartic jest dostępny na receptę.

Losmina

Losmina to lek przeciwzakrzepowy zawierający enoksaparynę sodową jako substancję czynną. Lek jest stosowany w profilaktyce żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów chirurgicznych z grup umiarkowanego i wysokiego ryzyka. Losmina jest dostępna na receptę.

Lotensin

Lotensin to lek, który zawiera substancję czynną benazepril. Jest to inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę (ACE), który pomaga kontrolować wysokie ciśnienie krwi. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, a także jako leczenie wspomagające w zastoinowej niewydolności serca. Lotensin jest dostępny na receptę. W przypadku postępującej przewlekłej niewydolności nerek (klirens kreatyniny 30-60 ml/min) zalecane są tabletki o dawce 10 mg.

Lovasterol

Lovasterol to lek w postaci tabletek, który zawiera substancję czynną lowastatynę. Jest stosowany do zmniejszenia stężenia lipidów (głównie cholesterolu i triglicerydów) we krwi u osób z hipercholesterolemią oraz profilaktycznie u osób z czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Lek jest dostępny na receptę. Przed zastosowaniem leku należy zapoznać się z treścią dołączonej do niego ulotki, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

Lovastin

Lovastin to lek na receptę, który zawiera substancję czynną lowastatynę. Jest stosowany w połączeniu z odpowiednią dietą w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu całkowitego i cholesterolu LDL u pacjentów, u których sama dieta i inne metody leczenia nie dały zadowalających wyników. Lovastin jest również stosowany w miażdżycy tętnic wieńcowych, aby zapobiegać powiększaniu się istniejących zmian miażdżycowych oraz zmniejszać ilość nowo powstałych zmian miażdżycowych u pacjentów ze zwiększonym stężeniem cholesterolu we krwi.

Lozap 50

Lozap 50 to lek hipotensyjny, który jest dostępny na receptę. Jego substancją czynną jest losartan, który jest antagonistą receptora angiotensyny II. Lek ten jest przeznaczony do terapii nadciśnienia tętniczego oraz niewydolności serca. Może być również stosowany do leczenia chorób nerek u dorosłych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 z białkomoczem ≥0,5 g/dobę jako składowa leczenia przeciwnadciśnieniowego.

Lozap HCT

Lozap HCT to lek złożony, który zawiera antagonistę receptora angiotensyny II (losartan) oraz lek moczopędny (hydrochlorotiazyd). Jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których ciśnienie krwi nie jest wystarczająco kontrolowane podczas monoterapii losartanem lub hydrochlorotiazydem. Lek jest dostępny na receptę.

Magnez + wit. B6 Biofarm

Magnez + wit. B6 Biofarm to suplement diety zawierający magnez i witaminę B6. Magnez jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania układu mięśniowego i nerwowego, pomaga w utrzymaniu zdrowych kości i zębów, a także wspomaga przywrócenie i utrzymanie równowagi elektrolitowej. Witamina B6 zwiększa przyswajalność magnezu z przewodu pokarmowego oraz zmniejsza wydalanie magnezu z organizmu. Produkt jest dostępny bez recepty.

Magvit B6

Magvit B6 to lek dostępny bez recepty, który zawiera sól magnezową kwasu mlekowego oraz witaminę B6 (chlorowodorek pirydoksyny). Magnez reguluje przepływ jonów w komórce, zmniejszając pobudliwość nerwowo-mięśniową i współdziałając z jonami wapnia w tworzeniu struktury kości. Lek jest zalecany do stosowania w profilaktyce i leczeniu niedoborów magnezu i witaminy B6. Ponadto, ilość witaminy B6 zawarta w jednej tabletce preparatu Magvit B6 jest wystarczająca do zabezpieczenia organizmu przed niedoborem.

Malidum

Malidum to lek stosowany w leczeniu niewydolności serca. Substancją czynną leku jest eplerenon. Każda tabletka zawiera 25 mg eplerenonu. Lek należy do grupy leków nazywanych wybiórczymi antagonistami aldosteronu. Leki te blokują działanie aldosteronu, substancji wytwarzanej przez organizm, która kontroluje ciśnienie tętnicze i czynność serca. Zwiększone stężenie aldosteronu może powodować w organizmie zmiany, prowadzące do niewydolności serca. Malidum jest dostępny na receptę.

Mantreda

Mantreda to lek, który zawiera substancję czynną rywaroksaban. Jest stosowany u osób dorosłych w celu zapobiegania powstawaniu zakrzepów krwi w żyłach, szczególnie po operacjach wszczepienia protezy stawu biodrowego lub kolanowego. Ponadto, Mantreda jest skuteczny w leczeniu zakrzepicy żył głębokich w nogach oraz zatorowości płucnej, a także w zapobieganiu ponownemu powstawaniu zakrzepów krwi w naczyniach krwionośnych nóg i/lub płuc. Lek jest dostępny na receptę.

MBE

MBE to lek dostępny bez recepty. W skład tego leku wchodzi 100 mg jonów magnezu (w postaci magnezu cytrynianu) oraz 10 mg pirydoksyny chlorowodorku (witamina B6). Lek jest zalecany w przypadku niedoboru magnezu. Objawy niedoboru magnezu mogą obejmować nerwowość, drażliwość, wahania nastroju, łagodny lęk, niepokój, przejściowe uczucie zmęczenia, ospałość, zaburzenia snu w niewielkim nasileniu; objawy lęku, takie jak kurcze przewodu pokarmowego lub kołatanie serca (bez zaburzeń serca); kurcze mięśni, mrowienie, drganie powiek. Uzupełnienie magnezu może złagodzić te objawy. W przypadku braku poprawy po miesiącu stosowania leku, kontynuowanie leczenia nie jest zalecane.

Mecorlong

Mecorlong to lek dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną metoprolol. Jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 6 lat, dławicy piersiowej (ból w klatce piersiowej spowodowany zwężeniem tętnic serca), nieregularnego rytmu serca (zaburzenia rytmu serca) oraz stabilnej, objawowej niewydolności serca (stan, w którym objętość krwi wypompowywanej z serca jest mniejsza niż potrzeby organizmu) wraz z innymi lekami stosowanymi w leczeniu niewydolności serca. Lek jest również stosowany w profilaktyce ponownych zawałów mięśnia sercowego lub uszkodzenia serca w następstwie zawału mięśnia sercowego.

Medilip

Medilip to lek, który jest stosowany w celu obniżenia stężenia cholesterolu całkowitego, „złego” cholesterolu (cholesterolu LDL) oraz zmniejszenia stężenia substancji tłuszczowych zwanych triglicerydami we krwi. Ponadto, Medilip podwyższa stężenie “dobrego” cholesterolu (cholesterol HDL). Lek ten należy do grupy leków zwanych statynami. Medilip jest dostępny na receptę.

Medipril

Medipril to lek, który zawiera substancję czynną o nazwie ramipryl. Należy on do grupy leków zwanych inhibitorami ACE (inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę). Medipril działa poprzez zmniejszenie produkcji substancji w organizmie, które mogą zwiększać ciśnienie tętnicze, rozluźnia i rozszerza naczynia krwionośne, ułatwiając sercu pompowanie krwi do całego ciała. Medipril może być stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia), w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu, w celu zmniejszenia ryzyka lub opóźnienia pogorszenia czynności nerek (zarówno u pacjentów z cukrzycą, jak i bez cukrzycy), w leczeniu choroby serca, w przypadku której serce nie jest w stanie pompować krwi w ilości wystarczającej na potrzeby organizmu (niewydolność serca), oraz po przebytym zawale serca powikłanym niewydolnością serca. Jest dostępny na receptę.

Meldonium dihydrate Pharmexon

Meldonium dihydrate Pharmexon to lek, który zawiera substancję czynną meldonium dwuwodne. Jest to lek, który działa korzystnie na metabolizm mięśnia sercowego, rozszerza naczynia krwionośne i przywraca równowagę między dostarczaniem tlenu a jego zużyciem w komórkach. W przypadku niewydolności serca, Meldonium dihydrate Pharmexon poprawia zdolność mięśnia sercowego do skurczu i zwiększa tolerancję na przeciążenie fizyczne. Jest to lek, który może być stosowany jako uzupełniające leczenie w łagodnej, długotrwałej niewydolności serca. Lek jest dostępny na receptę.

Metalyse

Metalyse to lek stosowany w leczeniu trombolitycznym ostrego zawału mięśnia sercowego z przetrwałym uniesieniem odcinka ST lub świeżym blokiem lewej odnogi pęczka Hisa. Leczenie należy rozpocząć w ciągu 6 godzin od momentu wystąpienia objawów ostrego zawału mięśnia sercowego. Jest to lek na receptę.

Metazydyna

Metazydyna to lek zawierający dichlorowodorek trimetazydyny, który ma zastosowanie w objawowym leczeniu dorosłych pacjentów ze stabilną dławicą piersiową w terapii skojarzonej z innymi lekami. Jego działanie polega na ochronie komórek, przede wszystkim mięśnia serca i wątroby, przed niekorzystnymi skutkami niedokrwienia poprzez wpływ na procesy metaboliczne i homeostazę wewnątrzkomórkową. Jest dostępny na receptę. Wskazania do stosowania to terapia skojarzona w objawowym leczeniu dorosłych pacjentów ze stabilną dławicą piersiową, u których leczenie przeciwdławicowe pierwszego rzutu jest niewystarczające lub nie jest tolerowane.

Metazydyna MR

Metazydyna MR to lek o działaniu cytoprotekcyjnym, który hamuje β-oksydację kwasów tłuszczowych. Jest przeznaczony do stosowania u osób dorosłych, razem z innymi lekami, w terapii dławicy piersiowej (bólu w klatce piersiowej spowodowanego przez chorobę wieńcową). Lek jest dostępny na receptę.

Metocard

Metocard to lek, który zawiera substancję czynną metoprolol, należącą do grupy beta-blokerów. Lek ten jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej oraz zaburzeń rytmu serca, zwłaszcza częstoskurczu nadkomorowego. Metocard jest również stosowany pomocniczo u osób chorych na nadczynność tarczycy. Lek jest dostępny wyłącznie na receptę.

Metocard ZK

Metocard ZK to lek w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu, którego substancją czynną jest metoprolol. Metoprolol należy do grupy beta-blokerów i powoduje zmniejszenie częstotliwości rytmu serca oraz siły jego skurczu, a także obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Lek jest wskazany do stosowania w leczeniu dławicy piersiowej, nadciśnienia tętniczego krwi oraz zaburzeń rytmu serca. Metocard ZK jest dostępny na receptę.

Metogen SC

Metogen SC to lek na receptę, który zawiera substancję czynną – bursztynian metoprololu. Jest to wybiórczy beta-adrenolityk, który działa głównie na serce. Lek jest stosowany w stabilnej, przewlekłej, łagodnej do umiarkowanej niewydolności serca z zaburzoną czynnością lewej komory (frakcja wyrzutowa < 40%) jako uzupełnienie leczenia standardowego inhibitorami ACE i lekami moczopędnymi. Ponadto, Metogen SC jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, zaburzeń rytmu serca, niewydolności serca oraz dławicy piersiowej.

Metohexal ZK

MetoHexal ZK to lek, który zawiera substancję czynną metoprololu bursztynian. Jest to wybiórczy beta-adrenolityk, który działa na serce, powodując obniżenie ciśnienia tętniczego krwi oraz zwiększenie siły skurczu serca. Stosowany jest w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi, bólu w klatce piersiowej, zaburzeń rytmu serca, po przebytej ostrej fazie zawału mięśnia sercowego oraz w zapobieganiu migrenie. Lek jest dostępny na receptę.

Metoprolol Biofarm ZK

Metoprolol Biofarm ZK to lek z grupy wybiórczych beta-adrenolityków, który zawiera substancję czynną – winian metoprololu. Działa poprzez blokowanie receptorów beta, głównie beta1, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi oraz zwiększenia siły skurczu serca. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej, zaburzeń rytmu serca, a także w profilaktyce migreny i stabilnej objawowej niewydolności serca. Lek jest dostępny na receptę.

Metoprolol Medreg

Metoprolol Medreg to lek, który zawiera substancję czynną metoprololu winian. Należy do grupy leków zwanych beta-adrenolitykami. Działa poprzez blokowanie niektórych receptorów w sercu, co przyczynia się do obniżenia ciśnienia krwi i poprawy pracy serca. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej, zaburzeń rytmu serca, a także w profilaktyce migreny i stabilnej objawowej niewydolności serca. Lek jest dostępny na receptę.

Metoprolol VP

Metoprolol VP to lek z grupy beta-blokerów, który zawiera substancję czynną metoprolol. Działa poprzez blokowanie receptorów beta1-adrenergicznych w mięśniu sercowym, co prowadzi do spowolnienia przyspieszonej czynności serca, zmniejszenia ciśnienia tętniczego krwi i przeciwdziała arytmiom serca. Jest stosowany do leczenia nadciśnienia tętniczego, dusznicy bolesnej, zaburzeń rytmu serca. Może być również stosowany pomocniczo w stanie hiperkinetycznym krążenia u pacjentów z nadczynnością tarczycy. Lek jest dostępny na receptę.

Metoprololum 123ratio

Metoprololum 123ratio to lek, który zawiera substancję czynną metoprolol. Jest to selektywny lek β1-adrenolityczny, który ogranicza lub hamuje pobudzające działanie katecholamin na serce. Dzięki temu zmniejsza tachykardię, zwiększoną pojemność minutową i kurczliwość serca, a także obniża ciśnienie tętnicze krwi. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej oraz zaburzeń rytmu serca. Jest dostępny na receptę.

Mibrex

Mibrex to lek, który skutecznie zwalcza problemy związane z zakrzepami krwi. Jego substancją czynną jest rywaroksaban. Stosuje się go u osób dorosłych w celu leczenia zakrzepicy żył głębokich oraz zatorowości płucnej. Co więcej, lek ten zapobiega powstawaniu kolejnych zakrzepów krwi w naczyniach krwionośnych nóg i/lub płuc. Mibrex zaliczany jest do grupy leków przeciwzakrzepowych, a jego działanie polega na blokowaniu czynnika krzepnięcia krwi, czyli czynnika Xa. Dzięki temu zmniejsza się tendencja do tworzenia się zakrzepów krwi, co przyczynia się do poprawy stanu zdrowia pacjenta. Lek jest dostępny na receptę.

Micardis

Micardis to lek na receptę, który zawiera substancję czynną telmisartan. Jest stosowany w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych. Lek ten działa poprzez blokowanie receptorów angiotensyny II, co prowadzi do rozkurczu naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Micardis jest również stosowany w celu zmniejszenia częstości występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych u osób dorosłych z grupy ryzyka, u których stwierdzono zmniejszony dopływ krwi do serca lub nóg, którzy przebyli udar mózgu lub u których stwierdzono cukrzycę wysokiego ryzyka.

Reklama

Leki kardiologiczne – farmakoterapia chorób serca i układu krążenia

Choroby układu sercowo-naczyniowego należą do najczęstszych przyczyn zachorowalności i śmiertelności na świecie. Prawidłowo dobrana farmakoterapia stanowi fundament skutecznego leczenia schorzeń kardiologicznych, wpływając zarówno na poprawę jakości życia pacjentów, jak i ich długoterminowe rokowanie. Współczesna kardiologia dysponuje szerokim arsenałem leków, które nie tylko łagodzą objawy chorób serca, ale również modyfikują ich naturalny przebieg, zapobiegają powikłaniom i przedłużają życie chorych. Niniejszy artykuł stanowi kompleksowe omówienie najważniejszych grup leków kardiologicznych, ich mechanizmów działania, wskazań do stosowania oraz praktycznych aspektów terapii w najczęstszych schorzeniach układu krążenia.

leki kardiologiczne

Czym są leki kardiologiczne?

Leki kardiologiczne to szeroka grupa preparatów farmaceutycznych stosowanych w leczeniu i profilaktyce chorób serca oraz układu krążenia. Obejmują one zarówno leki na receptę przepisywane przez kardiologów i lekarzy innych specjalności, jak również wyroby medyczne i suplementy diety wspierające prawidłowe funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego.

Współczesna farmakoterapia kardiologiczna realizuje dwa główne cele: poprawę rokowania (redukcję ryzyka zgonu i poważnych incydentów sercowo-naczyniowych) oraz ograniczenie objawów choroby, poprawiając tym samym jakość życia pacjentów. W zależności od rodzaju schorzenia, strategia leczenia może być ukierunkowana na różne aspekty funkcjonowania układu krążenia: zmniejszenie obciążenia serca, regulację ciśnienia tętniczego, poprawę przepływu wieńcowego, stabilizację rytmu serca czy zapobieganie tworzeniu się zakrzepów.

Główne grupy leków kardiologicznych

1. Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE-I)

Inhibitory konwertazy angiotensyny stanowią jedną z podstawowych grup leków w kardiologii. Ich działanie polega na blokowaniu enzymu konwertującego angiotensynę, co prowadzi do zmniejszenia produkcji angiotensyny II – silnego związku zwężającego naczynia krwionośne i zwiększającego ciśnienie tętnicze.

Mechanizm działania:

  • Rozszerzenie naczyń krwionośnych, szczególnie tętniczych
  • Zmniejszenie obciążenia następczego serca (afterload)
  • Hamowanie niekorzystnego remodelingu serca
  • Działanie nefroprotekcyjne
  • Poprawa funkcji śródbłonka naczyniowego

Przykłady leków:

  • Perindopril (Prestarium)
  • Ramipril (Tritace, Polpril)
  • Enalapril (Enarenal)
  • Lisinopril (Prinivil)
  • Zofenopril (Zofenil)

Wskazania:

  • Nadciśnienie tętnicze
  • Niewydolność serca
  • Stan po zawale serca
  • Nefropatia cukrzycowa
  • Profilaktyka sercowo-naczyniowa u pacjentów wysokiego ryzyka

Działania niepożądane:

  • Kaszel (najbardziej charakterystyczny)
  • Hipotonia (niskie ciśnienie)
  • Pogorszenie funkcji nerek
  • Hiperkaliemia (podwyższony poziom potasu)
  • Obrzęk naczynioruchowy (rzadko, ale potencjalnie groźny)

2. Antagoniści receptora angiotensyny II (ARB/sartany)

Sartany blokują receptor dla angiotensyny II, uniemożliwiając jej działanie na tkanki docelowe. Efekt terapeutyczny jest podobny do inhibitorów ACE, ale przy mniejszej liczbie działań niepożądanych, szczególnie bez typowego dla ACE-I kaszlu.

Przykłady leków:

  • Telmisartan (Micardis, Polsart)
  • Walsartan (Valzek)
  • Losartan (Losartic)
  • Kandesartan (Candepress)

Wskazania:

  • Nadciśnienie tętnicze
  • Niewydolność serca (zwłaszcza przy nietolerancji ACE-I)
  • Nefropatia cukrzycowa
  • Profilaktyka sercowo-naczyniowa

3. Beta-adrenolityki

Beta-blokery hamują działanie receptorów beta-adrenergicznych, co prowadzi do zwolnienia częstości akcji serca, zmniejszenia jego kurczliwości oraz obniżenia ciśnienia tętniczego. Są jednymi z najlepiej przebadanych leków w kardiologii o udowodnionym wpływie na poprawę rokowania.

Mechanizm działania:

  • Zmniejszenie częstości akcji serca
  • Obniżenie kurczliwości mięśnia sercowego
  • Obniżenie ciśnienia tętniczego
  • Zmniejszenie zapotrzebowania mięśnia sercowego na tlen
  • Działanie przeciwarytmiczne

Przykłady leków:

  • Beta-blokery kardioselektywne (II generacji): metoprolol (Betaloc ZOK), bisoprolol (Bisocard, Concor)
  • Beta-blokery z dodatkowymi właściwościami (III generacji): nebiwolol (Nedal) – stymulujący syntezę tlenku azotu, karwedilol (Vivacor, Carvetrend) – dodatkowo blokujący receptory alfa

Wskazania:

  • Choroba niedokrwienna serca
  • Niewydolność serca
  • Stan po zawale serca
  • Nadciśnienie tętnicze
  • Zaburzenia rytmu serca
  • Kardiomiopatia przerostowa

4. Antagoniści wapnia

Leki blokujące kanały wapniowe w komórkach mięśni gładkich naczyń i kardiomiocytach, co prowadzi do rozszerzenia naczyń i obniżenia ciśnienia tętniczego. Wyróżniamy dwie główne grupy:

Dihydropirydynowe (działające głównie na naczynia):

  • Amlodypina (Amlozek)
  • Lerkanidypina (Lercan)
  • Nitrendypina
  • Lacydypina (Lacipil)

Niedihydropirydynowe (wpływające także na przewodnictwo w sercu):

  • Werapamil (Isoptin)
  • Diltiazem (Dilzem)

Wskazania:

  • Nadciśnienie tętnicze
  • Dławica piersiowa
  • Zaburzenia rytmu serca (głównie niedihydropirydynowe)
  • Zespół Raynauda

5. Diuretyki (leki moczopędne)

Leki zwiększające wydalanie sodu i wody przez nerki, co prowadzi do zmniejszenia objętości krwi krążącej i obniżenia ciśnienia tętniczego. Stosowane zarówno w nadciśnieniu, jak i w terapii obrzęków oraz niewydolności serca.

Główne grupy leków moczopędnych:

Diuretyki pętlowe:

  • Furosemid (Furosemid)
  • Torasemid (Trifas, Toramide)

Diuretyki tiazydowe i tiazydopodobne:

  • Hydrochlorotiazyd
  • Indapamid (Tertensif SR)

Diuretyki oszczędzające potas:

  • Spironolakton (antagonista aldosteronu)
  • Eplerenon (bardziej selektywny antagonista aldosteronu)

Wskazania:

  • Nadciśnienie tętnicze
  • Niewydolność serca
  • Obrzęki różnego pochodzenia
  • Hiperaldosteronizm

6. Leki hipolipemizujące

Statyny

Leki hamujące enzym HMG-CoA reduktazę, kluczowy w syntezie cholesterolu. Obniżają stężenie cholesterolu LDL („złego cholesterolu”) i triglicerydów, jednocześnie podwyższając poziom cholesterolu HDL („dobrego cholesterolu”). Wykazują również działanie przeciwmiażdżycowe i przeciwzapalne.

Najczęściej stosowane statyny:

  • Atorwastatyna
  • Rozuwastatyna
  • Simwastatyna

Wskazania:

  • Pierwotna i wtórna profilaktyka choroby niedokrwiennej serca
  • Hipercholesterolemia
  • Mieszane dyslipidemie

Ezetimib

Lek hamujący wchłanianie cholesterolu w jelitach, często stosowany w połączeniu ze statyną u pacjentów, którzy nie osiągają docelowych wartości cholesterolu LDL.

Inhibitory PCSK9

Nowoczesna grupa leków biologicznych, które znacząco obniżają poziom cholesterolu LDL poprzez zwiększenie liczby receptorów LDL na powierzchni komórek wątroby.

  • Alirokumab
  • Ewolokumab

7. Leki przeciwpłytkowe i przeciwkrzepliwe

Kwas acetylosalicylowy (ASA)

Stosowany w małych dawkach jako lek antyagregacyjny, zapobiegający tworzeniu się zakrzepów w naczyniach wieńcowych. Stanowi podstawowy element profilaktyki wtórnej po zawale serca oraz u pacjentów z chorobą wieńcową.

Inhibitory P2Y12

  • Klopidogrel
  • Tikagrelor
  • Prasugrel

Nowoczesne leki przeciwpłytkowe stosowane w prewencji wtórnej po ostrych zespołach wieńcowych, często w połączeniu z ASA (podwójna terapia przeciwpłytkowa).

Antagoniści witaminy K

  • Warfaryna
  • Acenokumarol

Leki zmniejszające syntezę czynników krzepnięcia zależnych od witaminy K, stosowane w profilaktyce powikłań zakrzepowo-zatorowych u pacjentów z migotaniem przedsionków, zastawkami mechanicznymi i żylną chorobą zakrzepowo-zatorową.

Nowe doustne antykoagulanty (NOAC)

  • Dabigatran (Pradaxa) – inhibitor trombiny
  • Rywaroksaban (Xarelto), apiksaban (Eliquis) – inhibitory czynnika Xa

Grupa nowoczesnych leków przeciwkrzepliwych, niebędących antagonistami witaminy K, stosowanych m.in. w profilaktyce udaru mózgu u pacjentów z migotaniem przedsionków. W przeciwieństwie do warfaryny, nie wymagają regularnego monitorowania parametrów krzepnięcia krwi.

8. Inhibitory ARNI

Sakubitryl/walsartan (Entresto) – innowacyjny lek łączący antagonistę receptora angiotensyny II z inhibitorem neprylizyny, wykazujący lepszą skuteczność w redukcji śmiertelności pacjentów z niewydolnością serca niż same inhibitory ACE.

9. Inhibitory SGLT2

Nowa grupa leków pierwotnie stosowanych w cukrzycy, które wykazują korzystny wpływ na rokowanie u pacjentów z niewydolnością serca niezależnie od obecności cukrzycy. Zmniejszają ryzyko hospitalizacji i śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych.

  • Dapagliflozyna (Forxiga)
  • Empagliflozyna (Jardiance)

10. Inne ważne leki kardiologiczne

Azotany

Rozszerzają naczynia krwionośne (głównie żylne), zmniejszając obciążenie wstępne serca i poprawiając ukrwienie mięśnia sercowego. Stosowane głównie w dławicy piersiowej.

Glikozydy naparstnicy

Zwiększają siłę skurczu mięśnia sercowego (efekt inotropowy dodatni) i zwalniają częstość akcji serca, szczególnie przydatne w kontroli rytmu komór u pacjentów z migotaniem przedsionków.

Iwabradyna

Lek selektywnie zmniejszający częstość akcji serca poprzez blokowanie kanałów If w węźle zatokowo-przedsionkowym. Stosowany u pacjentów z niewydolnością serca, gdy beta-blokery nie są wystarczająco skuteczne lub są źle tolerowane.

Strategie leczenia w najczęstszych schorzeniach kardiologicznych

Nadciśnienie tętnicze

Leczenie nadciśnienia tętniczego opiera się na indywidualnym doborze leków hipotensyjnych z pięciu głównych grup:

  • Inhibitory ACE lub sartany
  • Beta-adrenolityki
  • Antagoniści wapnia
  • Diuretyki

U większości pacjentów konieczne jest stosowanie co najmniej dwóch leków hipotensyjnych, często w postaci preparatów złożonych. Wybór leków zależy od współistniejących schorzeń:

  • Choroba wieńcowa – preferowane beta-blokery i ACE-I
  • Niewydolność serca – ACE-I/sartany, beta-blokery, antagoniści aldosteronu
  • Cukrzyca – ACE-I/sartany, często w połączeniu z antagonistami wapnia
  • Przewlekła choroba nerek – ACE-I/sartany i diuretyki pętlowe

Niewydolność serca

W niewydolności serca ze zmniejszoną frakcją wyrzutową (HFrEF) podstawę terapii stanowią:

  • ACE-I lub ARNI
  • Beta-blokery
  • Antagoniści receptora mineralokortykoidowego (MRA)
  • Inhibitory SGLT2

W przypadku utrzymujących się objawów można dołączyć:

  • Iwabradynę (przy rytmie zatokowym i częstości serca >70/min)
  • Digoksynę
  • Diuretyki (w celu kontroli objawów przewodnienia)

Choroba niedokrwienna serca

W stabilnej chorobie wieńcowej stosuje się:

  • Leki poprawiające rokowanie: statyny, leki przeciwpłytkowe, ACE-I/sartany, beta-blokery
  • Leki przeciwdławicowe: beta-blokery, antagoniści wapnia, azotany, iwabradyna

Po przebytym zawale serca standardem jest terapia obejmująca:

  • Podwójną terapię przeciwpłytkową (ASA + inhibitor P2Y12)
  • Statyny w wysokich dawkach
  • Beta-blokery
  • ACE-I/sartany

Zaburzenia rytmu serca

W migotaniu przedsionków podstawą farmakoterapii jest:

  • Kontrola częstości rytmu komór (beta-blokery, niedihydropirydynowi antagoniści wapnia, digoksyna)
  • Profilaktyka powikłań zakrzepowo-zatorowych (NOAC lub antagoniści witaminy K)
  • Ewentualnie leki antyarytmiczne w celu utrzymania rytmu zatokowego (amiodaron, propafenon, sotalol)

Najnowsze trendy w farmakoterapii kardiologicznej

Współczesna kardiologia stale się rozwija, wprowadzając nowe leki i strategie terapeutyczne. Do najważniejszych trendów należą:

  1. Terapia skojarzona w niewydolności serca – równoczesne stosowanie czterech grup leków o udowodnionym wpływie na rokowanie: ACE-I/ARNI, beta-blokerów, MRA i inhibitorów SGLT2.
  2. Indywidualizacja leczenia przeciwkrzepliwego – dobór terapii w oparciu o szczegółową ocenę ryzyka zakrzepowo-zatorowego i krwotocznego.
  3. Wykorzystanie inhibitorów SGLT2 w leczeniu niewydolności serca niezależnie od współistnienia cukrzycy.
  4. Stosowanie nowoczesnych leków hipolipemizujących (inhibitory PCSK9) u pacjentów z bardzo wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym, którzy nie osiągają celów terapeutycznych przy maksymalnych dawkach statyn.
  5. Skracanie czasu podwójnej terapii przeciwpłytkowej po ostrych zespołach wieńcowych u pacjentów z wysokim ryzykiem krwawienia.

Znaczenie diety i stylu życia w terapii chorób serca

Prawidłowa dieta stanowi istotne uzupełnienie farmakoterapii chorób układu sercowo-naczyniowego. Zalecenia dietetyczne obejmują:

  • Regularna aktywność fizyczna – minimum 30 minut dziennie umiarkowanego wysiłku fizycznego 5 razy w tygodniu
  • Ograniczenie spożycia soli – do maksymalnie 5g dziennie
  • Ograniczenie cukrów prostych i produktów wysokoprzetworzonych
  • Zwiększenie spożycia błonnika obecnego w kaszach, płatkach owsianych, warzywach i owocach
  • Wybieranie tłuszczów roślinnych bogatych w nienasycone kwasy tłuszczowe (oliwa z oliwek, olej rzepakowy)
  • Regularne spożywanie ryb morskich (2-3 razy w tygodniu)
  • Dbanie o odpowiednią podaż minerałów – szczególnie potasu, magnezu i wapnia

Indywidualne podejście do terapii kardiologicznej

Leczenie chorób serca wymaga indywidualnego podejścia, uwzględniającego:

  • Wiek i płeć pacjenta
  • Choroby współistniejące (np. cukrzyca, przewlekła choroba nerek)
  • Interakcje między stosowanymi lekami
  • Przeciwwskazania do określonych grup leków
  • Preferencje pacjenta i jego możliwości stosowania się do zaleceń (compliance)

Prawidłowo dobrana farmakoterapia, w połączeniu ze zdrowym stylem życia, regularną aktywnością fizyczną i odpowiednią dietą, stanowi klucz do skutecznego leczenia chorób układu sercowo-naczyniowego i poprawy jakości życia pacjentów kardiologicznych.

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Czy leki kardiologiczne trzeba stosować do końca życia?

Większość chorób układu krążenia, takich jak nadciśnienie tętnicze czy choroba wieńcowa, ma charakter przewlekły i wymaga długotrwałego, często dożywotniego leczenia. Samowolne odstawienie leków może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia, zaostrzenia objawów i zwiększenia ryzyka poważnych powikłań. Wszelkie zmiany w terapii powinny być konsultowane z lekarzem.

Czy leki kardiologiczne można łączyć ze sobą?

Tak, w terapii chorób serca często stosuje się kilka leków jednocześnie, działających na różne mechanizmy patofizjologiczne. Przykładowo, w leczeniu niewydolności serca standardem jest połączenie ACE-I/ARNI, beta-blokera, antagonisty aldosteronu i inhibitora SGLT2. Kluczowe jest jednak, aby takie połączenia były zalecone przez lekarza, który uwzględni możliwe interakcje między lekami i dostosuje ich dawki.

Jak minimalizować działania niepożądane leków kardiologicznych?

Większość działań niepożądanych można zminimalizować poprzez:

  • Rozpoczynanie terapii od małych dawek i stopniowe ich zwiększanie
  • Przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami (np. niektóre leki najlepiej przyjmować podczas posiłku)
  • Regularne kontrole lekarskie i badania laboratoryjne
  • W przypadku wystąpienia problemów, konsultację z lekarzem, który może zmodyfikować dawkę, zmienić lek na inny z tej samej grupy lub zalecić inny schemat przyjmowania

Czy istnieją naturalne alternatywy dla leków kardiologicznych?

Modyfikacja stylu życia, obejmująca regularną aktywność fizyczną, zdrową dietę, utrzymanie prawidłowej masy ciała i rezygnację z używek, stanowi podstawę profilaktyki chorób serca. W przypadku już rozwiniętej choroby, metody naturalne mogą wspomagać terapię konwencjonalną, ale zazwyczaj nie są wystarczające jako jedyna forma leczenia. Niektóre suplementy, jak koenzym Q10, omega-3 kwasy tłuszczowe czy preparaty czosnku, mogą wspierać funkcjonowanie układu krążenia, jednak ich stosowanie warto skonsultować z lekarzem, szczególnie przy jednoczesnym przyjmowaniu leków kardiologicznych.

Jak leki kardiologiczne wpływają na sprawność fizyczną i seksualną?

Niektóre leki, zwłaszcza beta-blokery, mogą początkowo zmniejszać tolerancję wysiłku fizycznego i powodować uczucie zmęczenia. Z czasem organizm adaptuje się do tych efektów. W przypadku aktywności seksualnej, niektóre leki stosowane w kardiologii (np. niektóre diuretyki, beta-blokery) mogą powodować zaburzenia erekcji. Jeśli takie problemy wystąpią, warto omówić je z lekarzem, który może zmodyfikować leczenie. Warto podkreślić, że dobrze kontrolowane choroby serca zazwyczaj pozwalają na prowadzenie aktywnego życia, włącznie z aktywnością seksualną.