Lecalpin

Lecalpin to lek zawierający substancję czynną lerkanidypinę, która należy do grupy antagonistów wapnia. Działa poprzez blokowanie napływu jonów wapnia do komórek mięśnia sercowego i tętnic, co skutkuje osłabieniem skurczu serca i rozszerzeniem tętnic. Głównym celem jego stosowania jest leczenie wysokiego ciśnienia tętniczego. Lek jest dostępny na receptę.

Lecardi

Lecardi to lek zawierający kwas acetylosalicylowy, który hamuje zlepianie się (agregację) płytek krwi. Jest przeznaczony do długotrwałego profilaktycznego stosowania w chorobach, które grożą powstaniem zakrzepów, zatorów w naczyniach krwionośnych. Lek stosuje się w zapobieganiu zawałowi serca, chorobom sercowo-naczyniowym u pacjentów ze stabilną dławicą piersiową, niestabilnej dławicy piersiowej w wywiadzie, z wyjątkiem ostrej fazy, po zabiegach chirurgicznych lub interwencyjnych na naczyniach, np. wszczepieniu pomostów aortalno-wieńcowych, angioplastyce wieńcowej oraz w zapobieganiu napadom przejściowego niedokrwienia mózgu i niedokrwiennego udaru mózgu oraz po ich przebyciu. Lek dostępny jest na receptę.

Legrex

Legrex to lek przeciwpłytkowy zawierający tikagrelor, stosowany u dorosłych po przebytym zawale serca. W połączeniu z kwasem acetylosalicylowym, pomaga zmniejszyć ryzyko kolejnego zawału serca, udaru lub zgonu z powodu choroby sercowo-naczyniowej. Legrex działa, hamując zlepianie się płytek krwi i zapobiegając powstawaniu zakrzepów.

Leqvio

Leqvio to lek zawierający inklisiran, który obniża poziom „złego” cholesterolu LDL. Działa na RNA, ograniczając produkcję białka PCSK9, które zwiększa poziom LDL. Stosowany jest u dorosłych z wysokim cholesterolem, jako uzupełnienie diety i terapii statynami lub jako jedyny lek, gdy statyny są nieskuteczne lub nie mogą być stosowane.

Lerakta

Lerakta to lek na receptę, który obniża ciśnienie tętnicze. Substancją czynną leku jest lerkanidypiny chlorowodorek, który należy do grupy antagonistów wapnia. Lek stosuje się u osób dorosłych z nadciśnieniem tętniczym. Nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Lercan

Lercan to lek zawierający substancję czynną lerkanidypiny chlorowodorek, który należy do grupy leków nazywanych antagonistami kanału wapniowego. Stosowany jest w leczeniu łagodnego do umiarkowanego nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych. Lek jest dostępny na receptę.

Lercanidipine Medreg

Lercanidipine Medreg to lek z grupy antagonistów kanału wapniowego. Jego działanie polega na blokowaniu wnikania wapnia do komórek mięśnia sercowego i naczyń krwionośnych, co prowadzi do zmniejszenia skurczu serca i rozszerzenia tętnic, a tym samym obniżenia ciśnienia krwi. Lek ten jest przepisywany w celu leczenia nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych. Jest dostępny na receptę.

Lercaprel

Lercaprel to lek złożony, zawierający dwie substancje czynne: enalapryl i lerkanidypinę. Enalapryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny, a lerkanidypina jest antagonistą wapnia. Lek ten jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego) u dorosłych pacjentów, u których uzyskano odpowiednią kontrolę ciśnienia tętniczego podczas stosowania enalaprylu i lerkanidypiny w postaci osobnych preparatów, w takich samych dawkach jak w preparacie złożonym. Lercaprel jest dostępny na receptę.

Lernidum

Lernidum to lek, który zawiera substancję czynną lerkanidypiny chlorowodorek. Należy on do grupy tzw. antagonistów wapnia (pochodnych dihydropirydyny) – leków zmniejszających ciśnienie krwi. Lek ten stosuje się w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego) u dorosłych. Jest dostępny na receptę.

Lescol

Lescol to lek na receptę, który jest często stosowany w leczeniu hipercholesterolemii, czyli podwyższonego poziomu cholesterolu we krwi. Lek ten działa poprzez zmniejszenie produkcji cholesterolu przez wątrobę, co pomaga w redukcji ryzyka chorób serca. Lescol jest dostępny w postaci kapsułek do przyjmowania doustnego. Wskazaniem do stosowania leku jest pierwotna hipercholesterolemia oraz mieszana dyslipidemia.

Lescol XL

Lescol XL to lek w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu, zawierający 80mg fluwastatyny. Stosowany jest w celu obniżenia poziomu cholesterolu i trójglicerydów we krwi. Lek jest dostępny na receptę. Jest także używany w zapobieganiu ciężkim zdarzeniom sercowym (np. zawałowi serca) u pacjentów wcześniej poddanych cewnikowaniu serca, interwencji w obrębie naczyń serca.

Levonor

Levonor to lek w postaci roztworu do infuzji, który zawiera substancję czynną noradrenalinę. Noradrenalina powoduje skurcz obwodowych naczyń krwionośnych, podwyższenie ciśnienia tętniczego i pobudzenie czynności serca. Lek jest stosowany w stanach zagrożenia życia, przy gwałtownym spadku ciśnienia tętniczego, w celu przywrócenia prawidłowych wartości ciśnienia. Jest to lek dostępny wyłącznie na receptę.

Levosimendan Accord

Levosimendan Accord to lek w formie koncentratu, który musi zostać rozcieńczony przed infuzją dożylną. Jego działanie polega na zwiększeniu siły skurczu serca oraz rozkurczeniu naczyń krwionośnych, co przyczynia się do zmniejszenia przekrwienia płuc i ułatwienia przepływu krwi i tlenu w organizmie. Jest wskazany do krótkotrwałego leczenia ostrych stanów niewyrównanej, ciężkiej, przewlekłej niewydolności serca. Lek jest dostępny na receptę i przeznaczony do stosowania u osób dorosłych.

Levosimendan Altan

Levosimendan Altan to specjalistyczny lek, który przed podaniem dożylnym musi zostać rozcieńczony. Jego działanie polega na zwiększeniu siły skurczu serca oraz rozkurczeniu naczyń krwionośnych, co przyczynia się do zmniejszenia przekrwienia płuc i ułatwienia przepływu krwi i tlenu w organizmie. Stosowany jest w krótkotrwałym leczeniu ostrych stanów niewyrównania ciężkiej przewlekłej niewydolności serca u dorosłych pacjentów, u których inne leki nie przyniosły oczekiwanych efektów w usuwaniu nadmiaru wody z organizmu. Lek jest dostępny na receptę.

Levosimendan Farmak

Levosimendan Farmak to koncentrat do rozcieńczania przed infuzją dożylną, stosowany w leczeniu ciężkiej niewydolności serca. Zwiększa siłę skurczu serca i rozkurcza naczynia krwionośne, poprawiając przepływ krwi i tlenu w organizmie. Łagodzi duszność u pacjentów, którzy mimo stosowania innych leków nadal odczuwają trudności w oddychaniu.

Levosimendan Kabi

Levosimendan Kabi to lek dostępny w postaci skoncentrowanej, który musi zostać rozcieńczony przed podaniem dożylnym. Zwiększa siłę, z jaką serce pompuje krew i pozwala rozkurczyć się naczyniom krwionośnym, co przyczynia się do zmniejszenia przekrwienia płuc i ułatwienia przepływu krwi i tlenu w organizmie. Stosuje się go w krótkotrwałym leczeniu ostrej, zdekompensowanej, ciężkiej, przewlekłej niewydolności serca u dorosłych pacjentów, u których nadal występują trudności z oddychaniem, pomimo stosowania innych leków usuwających nadmiar wody z organizmu. Jest dostępny na receptę.

Levosimendan Kalceks

Levosimendan Kalceks to specjalistyczny lek, który jest stosowany w leczeniu niewydolności serca u dorosłych pacjentów. Działa poprzez zwiększenie siły skurczu serca, co pozwala na lepsze krążenie krwi i ułatwia przepływ tlenu w organizmie. Przed podaniem dożylnym, lek Levosimendan Kalceks musi zostać rozcieńczony. Dzięki swoim właściwościom, lek ten pomaga złagodzić duszność, która jest częstym objawem ciężkiej niewydolności serca. Dodatkowo, lek Levosimendan Kalceks zmniejsza przekrwienie w płucach i ułatwia przepływ krwi, co przyczynia się do poprawy stanu zdrowia pacjenta. Lek ten jest stosowany u pacjentów, u których inne leki usuwające nadmiar wody z organizmu nie przyniosły oczekiwanych efektów. Jest dostępny na receptę.

Levosimendan Mercapharm

Levosimendan Mercapharm to lek, który zwiększa siłę skurczu serca oraz rozkurcza naczynia krwionośne. Dzięki temu zmniejsza przekrwienie w płucach i ułatwia przepływ krwi i tlenu w organizmie. Jest dostępny w postaci koncentratu, który przed podaniem pacjentowi musi zostać rozcieńczony i podany jako infuzja dożylna. Lek ten jest stosowany jako dodatkowe, krótkotrwałe leczenie ostrych stanów niewyrównania ciężkiej przewlekłej niewydolności serca u dorosłych pacjentów, u których nadal występują trudności z oddychaniem pomimo przyjmowania innych leków usuwających nadmiar wody z organizmu.

Levosimendan Reig Jofre

Levosimendan Reig Jofre to lek w postaci koncentratu, który musi zostać rozcieńczony przed podaniem pacjentowi w postaci infuzji dożylnej. Zwiększa siłę, z jaką serce pompuje krew i pozwala rozkurczyć się naczyniom krwionośnym. Dzięki temu zmniejsza przekrwienie w płucach i ułatwia przepływ krwi i tlenu w organizmie. Stosowany jest w leczeniu niewydolności serca u pacjentów, u których nadal występują trudności z oddychaniem pomimo przyjmowania innych leków usuwających nadmiar wody z organizmu. Jest dostępny na receptę.

Levosimendan Waymade

Levosimendan Waymade to koncentrat do rozcieńczania przed infuzją dożylną, zwiększający siłę, z jaką serce pompuje krew, oraz pozwalający na rozkurcz naczyń krwionośnych. Pomaga zmniejszyć przekrwienie w płucach i ułatwia przepływ krwi oraz tlenu, łagodząc duszność spowodowaną ciężką niewydolnością serca. Stosowany u dorosłych pacjentów, którzy nadal mają trudności z oddychaniem mimo przyjmowania innych leków.

Levosimendan Zentiva

Levosimendan Zentiva to lek, który jest dostępny w postaci skoncentrowanej i wymaga rozcieńczenia przed podaniem dożylnym. Jego działanie polega na zwiększeniu siły skurczu serca oraz rozkurczeniu naczyń krwionośnych, co przyczynia się do zmniejszenia przekrwienia płuc i ułatwienia przepływu krwi i tlenu w organizmie. Stosowany jest w dodatkowym, krótkotrwałym leczeniu ostrych stanów niewyrównania ciężkiej przewlekłej niewydolności serca u dorosłych pacjentów, u których nadal występują trudności z oddychaniem pomimo przyjmowania innych leków usuwających nadmiar wody z organizmu. Lek jest dostępny na receptę.

Lextril

Lextril to lek w postaci tabletek, który zawiera substancję czynną peryndopryl. Należy do grupy inhibitorów enzymu konwertującego angiotensynę (inhibitory ACE). Jego działanie polega na rozszerzaniu naczyń krwionośnych, co sprawia, że serce łatwiej pompuje krew do ciała. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, objawowej niewydolności serca oraz w celu zmniejszenia ryzyka zdarzeń sercowych u pacjentów z zawałem serca i (lub) rewaskularyzacją w wywiadzie. Lek jest dostępny na receptę.

Lignocainum Hydrochloricum WZF

Lignocainum Hydrochloricum WZF to lek dostępny na receptę, który ma działanie miejscowo znieczulające i przeciwarytmiczne. Hamuje wytwarzanie i przewodzenie bodźców we włóknach nerwowych oraz w układzie przewodzącym serca. Stosowany jest w znieczuleniu miejscowym – nasiękowym, w blokadach nerwów, pni nerwowych i splotów nerwowych, podpajęczynówkowym, zewnątrzoponowym – podczas zabiegów z zakresu chirurgii ogólnej, urologii, ortopedii, ginekologii, położnictwa, a także w różnych procedurach diagnostycznych i terapeutycznych. Ponadto, jest stosowany w komorowych zaburzeniach rytmu serca.

Lioton 1000

Lioton 1000 to lek w postaci żelu do stosowania na skórę. Zawiera heparynę, substancję czynną, która wykazuje działanie przeciwzakrzepowe, przeciwobrzękowe oraz przeciwzapalne. Lek jest dostępny bez recepty. Wskazany jest do stosowania wspomagająco w leczeniu chorób żył powierzchownych, takich jak zapalenia żył, zakrzepowe zapalenie żył, żylaki kończyn dolnych, a także w przypadku krwiaków podskórnych, stłuczeń i obrzęków.

Lioven Max

Lioven Max to preparat w żelu, który zawiera heparynę jako substancję czynną. Wykazuje właściwości przeciwobrzękowe, przeciwzakrzepowe oraz przeciwzapalne. Jest stosowany jako lek przeciwzakrzepowy, przeciwobrzękowy i przeciwzapalny w leczeniu schorzeń żył powierzchniowych, stanów pourazowych, a także w celu przeciwdziałania i leczeniu przerostom blizn i bliznowców. Lek jest dostępny bez recepty.

Lipanor

Lipanor to lek w postaci kapsułek, który należy do grupy fibratów. Stosowany jest w celu obniżenia zawartości tłuszczów (lipidów) we krwi, takich jak triglicerydy. Lek ten jest używany razem ze zmianą diety na niskotłuszczową oraz ćwiczeniami fizycznymi i utratą masy ciała, które mają na celu zmniejszenie stężenia tłuszczów we krwi. Lipanor jest dostępny na receptę.

Lipanthyl 200 M

Lipanthyl 200 M to lek z grupy fibratów, który jest stosowany w celu obniżenia stężenia lipidów (cholesterolu, triglicerydów) we krwi. Jest dostępny na receptę. Wskazany jest w leczeniu ciężkiej hipertriglicerydemii z normalnym lub niskim stężeniem cholesterolu o wysokiej gęstości (HDL), mieszanej hiperlipidemii, jeżeli stosowanie leków z grupy statyn jest przeciwwskazane lub jeśli nie są one tolerowane, oraz mieszanej hiperlipidemii u osób należących do grupy wysokiego ryzyka wystąpienia schorzeń sercowo-naczyniowych, jako dodatek do leczenia statynami, jeżeli stężenie trójglicerydów oraz cholesterolu o wysokiej gęstości (HDL) nie są w wystarczającym stopniu kontrolowane.

Lipanthyl 267 M

Lipanthyl 267 M to lek hipolipemizujący, który obniża stężenie cholesterolu i trójglicerydów we krwi. Substancja czynna, fenofibrat, zwiększa lipolizę i eliminację aterogennych cząstek bogatych w trójglicerydy z osocza. Lek jest stosowany w leczeniu ciężkiej hipertrójglicerydemii z niskim stężeniem cholesterolu o wysokiej gęstości (HDL) lub bez niej; oraz mieszanej hiperlipidemii, jeżeli stosowanie statyn jest przeciwwskazane lub nie są one tolerowane. Lipanthyl 267 M jest dostępny na receptę.

Lipanthyl NT 145

Lipanthyl NT 145 to lek zawierający fenofibrat, który obniża stężenie cholesterolu i trójglicerydów we krwi. Dzięki aktywacji receptorów jądrowych PPARα zwiększa lipolizę i eliminację bogatych w triglicerydy cząstek z osocza poprzez aktywację lipazy lipoproteinowej i zmniejszenie produkcji apoproteiny C-III. Stosowany jest w leczeniu ciężkiej hipertriglicerydemii, mieszanej hiperlipidemii oraz wtórnej hiperlipidemii. Jest dostępny na receptę.

Lipanthyl Supra 160

Lipanthyl Supra 160 to lek z grupy fibratów, który zawiera substancję czynną fenofibrat. Stosuje się go w celu obniżenia stężenia tłuszczów (lipidów) we krwi, takich jak triglicerydy. Lek jest dostępny na receptę. Wskazaniem do stosowania leku jest ciężka hipertrójglicerydemia z niskim stężeniem cholesterolu o wysokiej gęstości (HDL) lub bez; mieszana hiperlipidemia, jeżeli stosowanie statyn jest przeciwwskazane lub nie są one tolerowane.

Lipanthyl Supra 215 mg

Lipanthyl Supra 215 mg to lek z grupy fibratów, który jest stosowany w celu obniżenia zawartości tłuszczów (lipidów) we krwi, takich jak triglicerydy. Lek jest stosowany razem ze zmianą diety na niskotłuszczową oraz ćwiczeniami fizycznymi i utratą masy ciała, które mają na celu zmniejszenie stężenia tłuszczów we krwi. W niektórych przypadkach stosuje się go jako uzupełnienie statyn, jeżeli stężenia tłuszczów we krwi nie da się kontrolować przy użyciu samych statyn. Lek jest dostępny na receptę.

Lipegis

Lipegis to lek, który zawiera substancję czynną ezetymib. Jest to substancja selektywnie ograniczająca wchłanianie cholesterolu i steroli roślinnych w jelitach, co prowadzi do obniżenia stężenia lipidów we krwi. Lek jest wskazany w terapii hipercholesterolemii. Lipegis jest dostępny na receptę.

Lipohep

Lipohep to lek w postaci żelu do rozpylania na skórę, który zawiera heparynę – substancję czynną o działaniu przeciwzakrzepowym, poprawiającą ukrwienie tkanek i zmniejszającą obrzęk. Stosowany jest w miejscowym leczeniu powierzchownych, ograniczonych obrzęków i krwiaków powstałych w przebiegu zakrzepicy powierzchownych naczyń żylnych, żylaków kończyn dolnych lub tępych urazów. Lek jest dostępny bez recepty.

Liprox

Liprox to lek stosowany w leczeniu pierwotnej hipercholesterolemii (typu IIa i IIb) oraz w miażdżycy tętnic wieńcowych u pacjentów z podwyższonym stężeniem cholesterolu we krwi. Jest to inhibitor reduktazy 3-hydroksy-3-metyloglutarylo-koenzymu A (HMG-CoA). Po wchłonięciu w przewodzie pokarmowym, Liprox jest szybko hydrolizowany do β-hydroksykwasu, który jest inhibitorem kompetencyjnym HMG-CoA. Lek ten jest dostępny na receptę.

Lisigen

Lisigen to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (inhibitorów ACE), które obniżają ciśnienie krwi poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych. Lek jest wskazany do stosowania w terapii nadciśnienia tętniczego, w leczeniu objawowej niewydolności serca, w krótkotrwałym leczeniu (6 tygodni) w przypadku ostrego zawału mięśnia sercowego u pacjentów stabilnych hemodynamicznie, a także w leczeniu nerkowych powikłań cukrzycy u pacjentów z nadciśnieniem i cukrzycą typu II oraz rozpoczynającą się nefropatią. Lisigen jest dostępny na receptę.

Lisihexal 5, 10, 20

Lisihexal to lek, który zawiera substancję czynną lizynopryl. Jest to inhibitor konwertazy angiotensyny (ACE), który skutecznie obniża ciśnienie tętnicze krwi. Wskazaniami do stosowania leku Lisihexal są: nadciśnienie tętnicze samoistne i naczyniowo-nerkowe, zastoinowa niewydolność serca, ostry zawał serca u pacjentów stabilnych hemodynamicznie, bez wstrząsu kardiogennego, z ciśnieniem tętniczym krwi powyżej 100 mmHg oraz mikroalbuminuria w przebiegu cukrzycy. Lisihexal jest lekiem na receptę.

Lisinopril Aurovitas

Lisinopril Aurovitas to lek, który zawiera substancję czynną o nazwie lizynopryl. Należy do grupy leków nazywanych inhibitorami ACE (inhibitory konwertazy angiotensyny). Lek ten jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego), niewydolności serca, po niedawno przebytym zawale mięśnia sercowego oraz w leczeniu zaburzeń dotyczących nerek, spowodowanych cukrzycą typu 2 u pacjentów z wysokim ciśnieniem tętniczym. Lisinopril Aurovitas jest dostępny na receptę.

Lisinopril Genoptim

Lisinopril Genoptim to lek zawierający substancję czynną o nazwie lizynopryl, który należy do grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE). Jego działanie polega na rozszerzaniu naczyń krwionośnych, co pomaga zmniejszyć ciśnienie tętnicze oraz ułatwia pompowanie krwi przez serce do wszystkich części ciała. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, po niedawnym zawale mięśnia sercowego oraz w leczeniu nerkowych powikłań cukrzycy. Lek jest dostępny na receptę.

Lisinopril Grindeks

Lisinopril Grindeks to lek, który zawiera substancję czynną lizynopryl. Jest to inhibitor konwertazy angiotensyny (ACE), który działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi do organizmu. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, a także u pacjentów po przebytym zawale serca. Lisinopril Grindeks jest dostępny na receptę.

Lisinopril/Amlodipine Alkaloid

Lisinopril/Amlodipine Alkaloid to złożony lek przeciwnadciśnieniowy zawierający lizynopryl (inhibitor ACE) i amlodypinę (antagonista kanału wapniowego). Stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych.

Lisinopril/Amlodipine Alkaloid-INT

Lek Lisinopril/Amlodipine Alkaloid-INT to preparat składający się z amlodypiny, która należy do grupy antagonistów kanałów wapniowych oraz lizynoprylu, który zaliczany jest do inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE). Jego zastosowanie polega na leczeniu nadciśnienia tętniczego krwi u osób dorosłych. Produkt leczniczy Lisinopril/Amlodipine Alkaloid-INT jest wskazany do stosowania w leczeniu substytucyjnym dorosłych pacjentów, u których ciśnienie tętnicze krwi jest odpowiednio kontrolowane podczas jednoczesnego podawania lizynoprylu i amlodypiny w tych samych dawkach. Lek jest dostępny na receptę.

Lisinoratio

Lisinoratio to lek, który zawiera substancję czynną lizynopryl. Jest to inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę (ACE), który działa poprzez hamowanie enzymu konwertującego angiotensynę I w angiotensynę II, co prowadzi do zmniejszenia ciśnienia tętniczego. Stosuje się go w leczeniu nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, a także u pacjentów z cukrzycą typu 2 i początkową nefropatią. Lisinoratio jest dostępny na receptę.

Lisiprol

Lisiprol to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, a także w ostrym zawale mięśnia sercowego. Jest również zalecany do ochrony nerek u osób z cukrzycą typu 2. Substancją czynną preparatu jest lizynopryl, który należy do grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE). Działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi do organizmu. Lek jest dostępny na receptę.

Lisiprol HCT

Lisiprol HCT to lek złożony, który zawiera dwie substancje czynne: lizynopryl i hydrochlorotiazyd. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego łagodnego do umiarkowanego u pacjentów, u których leczenie poszczególnymi substancjami czynnymi w takich samych dawkach, w oddzielnych lekach pozwoliło na uzyskanie kontroli ciśnienia tętniczego. Lek jest dostępny na receptę.

Lisonid

Lisonid to lek w postaci tabletek powlekanych, zawierający benazeprylu chlorowodorek, z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE). Lek ten rozszerza naczynia krwionośne, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz łącznie z innymi lekami w leczeniu niektórych typów niewydolności serca. Lek jest dostępny na receptę.

Lixiana

Lixiana to lek przeciwzakrzepowy, który zawiera substancję czynną edoksaban. Jest stosowany u dorosłych w celu zapobiegania udarom mózgu i zatorowości systemowej u pacjentów z niezastawkowym migotaniem przedsionków, z co najmniej jednym czynnikiem ryzyka, takim jak zastoinowa niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, wiek ≥75 lat, cukrzyca, przebyty udar mózgu lub przemijający napad niedokrwienny. Lek jest dostępny na receptę.

Lofradyk

Lofradyk to lek przeciwpłytkowy dostępny na receptę. Zawiera substancję czynną klopidogrel. Jest stosowany u dorosłych w profilaktyce przeciwzakrzepowej w objawowej miażdżycy. Wskazany jest dla pacjentów po zawałach mięśnia sercowego, udarach niedokrwiennych oraz z rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych. Lek zapobiega zlepianiu się płytek krwi, co ogranicza ryzyko tworzenia się zakrzepów.

Lojuxta

Lojuxta to lek, który jest wskazany do stosowania jako uzupełnienie innego leczenia obniżającego stężenie lipidów i diety niskotłuszczowej, z jednoczesnym stosowaniem aferezy lipoprotein o małej gęstości (LDL) lub bez niej, u dorosłych pacjentów z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną (HoFH). Jest dostępny na receptę. Lek jest wydawany w postaci twardych kapsułek.

Lokren 20

Lek Lokren 20 jest lekiem dostępnym na receptę, który występuje w postaci tabletek powlekanych. Zawiera substancję czynną betaksololu chlorowodorek, która blokuje receptory beta-adrenergiczne w sercu. Lek podawany raz na dobę zapewnia długotrwałe działanie przeciwnadciśnieniowe. Wskazania do stosowania to nadciśnienie tętnicze oraz choroba niedokrwienna serca.

Lomir SRO

Lomir SRO to lek w postaci kapsułek o zmodyfikowanym uwalnianiu, zawierający substancję czynną isradypinę. Jest to lek na receptę, stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Należy do grupy antagonistów wapnia, które rozszerzają naczynia krwionośne, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi oraz zwiększa dopływ krwi i tlenu do serca, co pozwala zmniejszyć jego wysiłek.

Reklama

Leki kardiologiczne – farmakoterapia chorób serca i układu krążenia

Choroby układu sercowo-naczyniowego należą do najczęstszych przyczyn zachorowalności i śmiertelności na świecie. Prawidłowo dobrana farmakoterapia stanowi fundament skutecznego leczenia schorzeń kardiologicznych, wpływając zarówno na poprawę jakości życia pacjentów, jak i ich długoterminowe rokowanie. Współczesna kardiologia dysponuje szerokim arsenałem leków, które nie tylko łagodzą objawy chorób serca, ale również modyfikują ich naturalny przebieg, zapobiegają powikłaniom i przedłużają życie chorych. Niniejszy artykuł stanowi kompleksowe omówienie najważniejszych grup leków kardiologicznych, ich mechanizmów działania, wskazań do stosowania oraz praktycznych aspektów terapii w najczęstszych schorzeniach układu krążenia.

leki kardiologiczne

Czym są leki kardiologiczne?

Leki kardiologiczne to szeroka grupa preparatów farmaceutycznych stosowanych w leczeniu i profilaktyce chorób serca oraz układu krążenia. Obejmują one zarówno leki na receptę przepisywane przez kardiologów i lekarzy innych specjalności, jak również wyroby medyczne i suplementy diety wspierające prawidłowe funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego.

Współczesna farmakoterapia kardiologiczna realizuje dwa główne cele: poprawę rokowania (redukcję ryzyka zgonu i poważnych incydentów sercowo-naczyniowych) oraz ograniczenie objawów choroby, poprawiając tym samym jakość życia pacjentów. W zależności od rodzaju schorzenia, strategia leczenia może być ukierunkowana na różne aspekty funkcjonowania układu krążenia: zmniejszenie obciążenia serca, regulację ciśnienia tętniczego, poprawę przepływu wieńcowego, stabilizację rytmu serca czy zapobieganie tworzeniu się zakrzepów.

Główne grupy leków kardiologicznych

1. Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE-I)

Inhibitory konwertazy angiotensyny stanowią jedną z podstawowych grup leków w kardiologii. Ich działanie polega na blokowaniu enzymu konwertującego angiotensynę, co prowadzi do zmniejszenia produkcji angiotensyny II – silnego związku zwężającego naczynia krwionośne i zwiększającego ciśnienie tętnicze.

Mechanizm działania:

  • Rozszerzenie naczyń krwionośnych, szczególnie tętniczych
  • Zmniejszenie obciążenia następczego serca (afterload)
  • Hamowanie niekorzystnego remodelingu serca
  • Działanie nefroprotekcyjne
  • Poprawa funkcji śródbłonka naczyniowego

Przykłady leków:

  • Perindopril (Prestarium)
  • Ramipril (Tritace, Polpril)
  • Enalapril (Enarenal)
  • Lisinopril (Prinivil)
  • Zofenopril (Zofenil)

Wskazania:

  • Nadciśnienie tętnicze
  • Niewydolność serca
  • Stan po zawale serca
  • Nefropatia cukrzycowa
  • Profilaktyka sercowo-naczyniowa u pacjentów wysokiego ryzyka

Działania niepożądane:

  • Kaszel (najbardziej charakterystyczny)
  • Hipotonia (niskie ciśnienie)
  • Pogorszenie funkcji nerek
  • Hiperkaliemia (podwyższony poziom potasu)
  • Obrzęk naczynioruchowy (rzadko, ale potencjalnie groźny)

2. Antagoniści receptora angiotensyny II (ARB/sartany)

Sartany blokują receptor dla angiotensyny II, uniemożliwiając jej działanie na tkanki docelowe. Efekt terapeutyczny jest podobny do inhibitorów ACE, ale przy mniejszej liczbie działań niepożądanych, szczególnie bez typowego dla ACE-I kaszlu.

Przykłady leków:

  • Telmisartan (Micardis, Polsart)
  • Walsartan (Valzek)
  • Losartan (Losartic)
  • Kandesartan (Candepress)

Wskazania:

  • Nadciśnienie tętnicze
  • Niewydolność serca (zwłaszcza przy nietolerancji ACE-I)
  • Nefropatia cukrzycowa
  • Profilaktyka sercowo-naczyniowa

3. Beta-adrenolityki

Beta-blokery hamują działanie receptorów beta-adrenergicznych, co prowadzi do zwolnienia częstości akcji serca, zmniejszenia jego kurczliwości oraz obniżenia ciśnienia tętniczego. Są jednymi z najlepiej przebadanych leków w kardiologii o udowodnionym wpływie na poprawę rokowania.

Mechanizm działania:

  • Zmniejszenie częstości akcji serca
  • Obniżenie kurczliwości mięśnia sercowego
  • Obniżenie ciśnienia tętniczego
  • Zmniejszenie zapotrzebowania mięśnia sercowego na tlen
  • Działanie przeciwarytmiczne

Przykłady leków:

  • Beta-blokery kardioselektywne (II generacji): metoprolol (Betaloc ZOK), bisoprolol (Bisocard, Concor)
  • Beta-blokery z dodatkowymi właściwościami (III generacji): nebiwolol (Nedal) – stymulujący syntezę tlenku azotu, karwedilol (Vivacor, Carvetrend) – dodatkowo blokujący receptory alfa

Wskazania:

  • Choroba niedokrwienna serca
  • Niewydolność serca
  • Stan po zawale serca
  • Nadciśnienie tętnicze
  • Zaburzenia rytmu serca
  • Kardiomiopatia przerostowa

4. Antagoniści wapnia

Leki blokujące kanały wapniowe w komórkach mięśni gładkich naczyń i kardiomiocytach, co prowadzi do rozszerzenia naczyń i obniżenia ciśnienia tętniczego. Wyróżniamy dwie główne grupy:

Dihydropirydynowe (działające głównie na naczynia):

  • Amlodypina (Amlozek)
  • Lerkanidypina (Lercan)
  • Nitrendypina
  • Lacydypina (Lacipil)

Niedihydropirydynowe (wpływające także na przewodnictwo w sercu):

  • Werapamil (Isoptin)
  • Diltiazem (Dilzem)

Wskazania:

  • Nadciśnienie tętnicze
  • Dławica piersiowa
  • Zaburzenia rytmu serca (głównie niedihydropirydynowe)
  • Zespół Raynauda

5. Diuretyki (leki moczopędne)

Leki zwiększające wydalanie sodu i wody przez nerki, co prowadzi do zmniejszenia objętości krwi krążącej i obniżenia ciśnienia tętniczego. Stosowane zarówno w nadciśnieniu, jak i w terapii obrzęków oraz niewydolności serca.

Główne grupy leków moczopędnych:

Diuretyki pętlowe:

  • Furosemid (Furosemid)
  • Torasemid (Trifas, Toramide)

Diuretyki tiazydowe i tiazydopodobne:

  • Hydrochlorotiazyd
  • Indapamid (Tertensif SR)

Diuretyki oszczędzające potas:

  • Spironolakton (antagonista aldosteronu)
  • Eplerenon (bardziej selektywny antagonista aldosteronu)

Wskazania:

  • Nadciśnienie tętnicze
  • Niewydolność serca
  • Obrzęki różnego pochodzenia
  • Hiperaldosteronizm

6. Leki hipolipemizujące

Statyny

Leki hamujące enzym HMG-CoA reduktazę, kluczowy w syntezie cholesterolu. Obniżają stężenie cholesterolu LDL („złego cholesterolu”) i triglicerydów, jednocześnie podwyższając poziom cholesterolu HDL („dobrego cholesterolu”). Wykazują również działanie przeciwmiażdżycowe i przeciwzapalne.

Najczęściej stosowane statyny:

  • Atorwastatyna
  • Rozuwastatyna
  • Simwastatyna

Wskazania:

  • Pierwotna i wtórna profilaktyka choroby niedokrwiennej serca
  • Hipercholesterolemia
  • Mieszane dyslipidemie

Ezetimib

Lek hamujący wchłanianie cholesterolu w jelitach, często stosowany w połączeniu ze statyną u pacjentów, którzy nie osiągają docelowych wartości cholesterolu LDL.

Inhibitory PCSK9

Nowoczesna grupa leków biologicznych, które znacząco obniżają poziom cholesterolu LDL poprzez zwiększenie liczby receptorów LDL na powierzchni komórek wątroby.

  • Alirokumab
  • Ewolokumab

7. Leki przeciwpłytkowe i przeciwkrzepliwe

Kwas acetylosalicylowy (ASA)

Stosowany w małych dawkach jako lek antyagregacyjny, zapobiegający tworzeniu się zakrzepów w naczyniach wieńcowych. Stanowi podstawowy element profilaktyki wtórnej po zawale serca oraz u pacjentów z chorobą wieńcową.

Inhibitory P2Y12

  • Klopidogrel
  • Tikagrelor
  • Prasugrel

Nowoczesne leki przeciwpłytkowe stosowane w prewencji wtórnej po ostrych zespołach wieńcowych, często w połączeniu z ASA (podwójna terapia przeciwpłytkowa).

Antagoniści witaminy K

  • Warfaryna
  • Acenokumarol

Leki zmniejszające syntezę czynników krzepnięcia zależnych od witaminy K, stosowane w profilaktyce powikłań zakrzepowo-zatorowych u pacjentów z migotaniem przedsionków, zastawkami mechanicznymi i żylną chorobą zakrzepowo-zatorową.

Nowe doustne antykoagulanty (NOAC)

  • Dabigatran (Pradaxa) – inhibitor trombiny
  • Rywaroksaban (Xarelto), apiksaban (Eliquis) – inhibitory czynnika Xa

Grupa nowoczesnych leków przeciwkrzepliwych, niebędących antagonistami witaminy K, stosowanych m.in. w profilaktyce udaru mózgu u pacjentów z migotaniem przedsionków. W przeciwieństwie do warfaryny, nie wymagają regularnego monitorowania parametrów krzepnięcia krwi.

8. Inhibitory ARNI

Sakubitryl/walsartan (Entresto) – innowacyjny lek łączący antagonistę receptora angiotensyny II z inhibitorem neprylizyny, wykazujący lepszą skuteczność w redukcji śmiertelności pacjentów z niewydolnością serca niż same inhibitory ACE.

9. Inhibitory SGLT2

Nowa grupa leków pierwotnie stosowanych w cukrzycy, które wykazują korzystny wpływ na rokowanie u pacjentów z niewydolnością serca niezależnie od obecności cukrzycy. Zmniejszają ryzyko hospitalizacji i śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych.

  • Dapagliflozyna (Forxiga)
  • Empagliflozyna (Jardiance)

10. Inne ważne leki kardiologiczne

Azotany

Rozszerzają naczynia krwionośne (głównie żylne), zmniejszając obciążenie wstępne serca i poprawiając ukrwienie mięśnia sercowego. Stosowane głównie w dławicy piersiowej.

Glikozydy naparstnicy

Zwiększają siłę skurczu mięśnia sercowego (efekt inotropowy dodatni) i zwalniają częstość akcji serca, szczególnie przydatne w kontroli rytmu komór u pacjentów z migotaniem przedsionków.

Iwabradyna

Lek selektywnie zmniejszający częstość akcji serca poprzez blokowanie kanałów If w węźle zatokowo-przedsionkowym. Stosowany u pacjentów z niewydolnością serca, gdy beta-blokery nie są wystarczająco skuteczne lub są źle tolerowane.

Strategie leczenia w najczęstszych schorzeniach kardiologicznych

Nadciśnienie tętnicze

Leczenie nadciśnienia tętniczego opiera się na indywidualnym doborze leków hipotensyjnych z pięciu głównych grup:

  • Inhibitory ACE lub sartany
  • Beta-adrenolityki
  • Antagoniści wapnia
  • Diuretyki

U większości pacjentów konieczne jest stosowanie co najmniej dwóch leków hipotensyjnych, często w postaci preparatów złożonych. Wybór leków zależy od współistniejących schorzeń:

  • Choroba wieńcowa – preferowane beta-blokery i ACE-I
  • Niewydolność serca – ACE-I/sartany, beta-blokery, antagoniści aldosteronu
  • Cukrzyca – ACE-I/sartany, często w połączeniu z antagonistami wapnia
  • Przewlekła choroba nerek – ACE-I/sartany i diuretyki pętlowe

Niewydolność serca

W niewydolności serca ze zmniejszoną frakcją wyrzutową (HFrEF) podstawę terapii stanowią:

  • ACE-I lub ARNI
  • Beta-blokery
  • Antagoniści receptora mineralokortykoidowego (MRA)
  • Inhibitory SGLT2

W przypadku utrzymujących się objawów można dołączyć:

  • Iwabradynę (przy rytmie zatokowym i częstości serca >70/min)
  • Digoksynę
  • Diuretyki (w celu kontroli objawów przewodnienia)

Choroba niedokrwienna serca

W stabilnej chorobie wieńcowej stosuje się:

  • Leki poprawiające rokowanie: statyny, leki przeciwpłytkowe, ACE-I/sartany, beta-blokery
  • Leki przeciwdławicowe: beta-blokery, antagoniści wapnia, azotany, iwabradyna

Po przebytym zawale serca standardem jest terapia obejmująca:

  • Podwójną terapię przeciwpłytkową (ASA + inhibitor P2Y12)
  • Statyny w wysokich dawkach
  • Beta-blokery
  • ACE-I/sartany

Zaburzenia rytmu serca

W migotaniu przedsionków podstawą farmakoterapii jest:

  • Kontrola częstości rytmu komór (beta-blokery, niedihydropirydynowi antagoniści wapnia, digoksyna)
  • Profilaktyka powikłań zakrzepowo-zatorowych (NOAC lub antagoniści witaminy K)
  • Ewentualnie leki antyarytmiczne w celu utrzymania rytmu zatokowego (amiodaron, propafenon, sotalol)

Najnowsze trendy w farmakoterapii kardiologicznej

Współczesna kardiologia stale się rozwija, wprowadzając nowe leki i strategie terapeutyczne. Do najważniejszych trendów należą:

  1. Terapia skojarzona w niewydolności serca – równoczesne stosowanie czterech grup leków o udowodnionym wpływie na rokowanie: ACE-I/ARNI, beta-blokerów, MRA i inhibitorów SGLT2.
  2. Indywidualizacja leczenia przeciwkrzepliwego – dobór terapii w oparciu o szczegółową ocenę ryzyka zakrzepowo-zatorowego i krwotocznego.
  3. Wykorzystanie inhibitorów SGLT2 w leczeniu niewydolności serca niezależnie od współistnienia cukrzycy.
  4. Stosowanie nowoczesnych leków hipolipemizujących (inhibitory PCSK9) u pacjentów z bardzo wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym, którzy nie osiągają celów terapeutycznych przy maksymalnych dawkach statyn.
  5. Skracanie czasu podwójnej terapii przeciwpłytkowej po ostrych zespołach wieńcowych u pacjentów z wysokim ryzykiem krwawienia.

Znaczenie diety i stylu życia w terapii chorób serca

Prawidłowa dieta stanowi istotne uzupełnienie farmakoterapii chorób układu sercowo-naczyniowego. Zalecenia dietetyczne obejmują:

  • Regularna aktywność fizyczna – minimum 30 minut dziennie umiarkowanego wysiłku fizycznego 5 razy w tygodniu
  • Ograniczenie spożycia soli – do maksymalnie 5g dziennie
  • Ograniczenie cukrów prostych i produktów wysokoprzetworzonych
  • Zwiększenie spożycia błonnika obecnego w kaszach, płatkach owsianych, warzywach i owocach
  • Wybieranie tłuszczów roślinnych bogatych w nienasycone kwasy tłuszczowe (oliwa z oliwek, olej rzepakowy)
  • Regularne spożywanie ryb morskich (2-3 razy w tygodniu)
  • Dbanie o odpowiednią podaż minerałów – szczególnie potasu, magnezu i wapnia

Indywidualne podejście do terapii kardiologicznej

Leczenie chorób serca wymaga indywidualnego podejścia, uwzględniającego:

  • Wiek i płeć pacjenta
  • Choroby współistniejące (np. cukrzyca, przewlekła choroba nerek)
  • Interakcje między stosowanymi lekami
  • Przeciwwskazania do określonych grup leków
  • Preferencje pacjenta i jego możliwości stosowania się do zaleceń (compliance)

Prawidłowo dobrana farmakoterapia, w połączeniu ze zdrowym stylem życia, regularną aktywnością fizyczną i odpowiednią dietą, stanowi klucz do skutecznego leczenia chorób układu sercowo-naczyniowego i poprawy jakości życia pacjentów kardiologicznych.

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Czy leki kardiologiczne trzeba stosować do końca życia?

Większość chorób układu krążenia, takich jak nadciśnienie tętnicze czy choroba wieńcowa, ma charakter przewlekły i wymaga długotrwałego, często dożywotniego leczenia. Samowolne odstawienie leków może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia, zaostrzenia objawów i zwiększenia ryzyka poważnych powikłań. Wszelkie zmiany w terapii powinny być konsultowane z lekarzem.

Czy leki kardiologiczne można łączyć ze sobą?

Tak, w terapii chorób serca często stosuje się kilka leków jednocześnie, działających na różne mechanizmy patofizjologiczne. Przykładowo, w leczeniu niewydolności serca standardem jest połączenie ACE-I/ARNI, beta-blokera, antagonisty aldosteronu i inhibitora SGLT2. Kluczowe jest jednak, aby takie połączenia były zalecone przez lekarza, który uwzględni możliwe interakcje między lekami i dostosuje ich dawki.

Jak minimalizować działania niepożądane leków kardiologicznych?

Większość działań niepożądanych można zminimalizować poprzez:

  • Rozpoczynanie terapii od małych dawek i stopniowe ich zwiększanie
  • Przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami (np. niektóre leki najlepiej przyjmować podczas posiłku)
  • Regularne kontrole lekarskie i badania laboratoryjne
  • W przypadku wystąpienia problemów, konsultację z lekarzem, który może zmodyfikować dawkę, zmienić lek na inny z tej samej grupy lub zalecić inny schemat przyjmowania

Czy istnieją naturalne alternatywy dla leków kardiologicznych?

Modyfikacja stylu życia, obejmująca regularną aktywność fizyczną, zdrową dietę, utrzymanie prawidłowej masy ciała i rezygnację z używek, stanowi podstawę profilaktyki chorób serca. W przypadku już rozwiniętej choroby, metody naturalne mogą wspomagać terapię konwencjonalną, ale zazwyczaj nie są wystarczające jako jedyna forma leczenia. Niektóre suplementy, jak koenzym Q10, omega-3 kwasy tłuszczowe czy preparaty czosnku, mogą wspierać funkcjonowanie układu krążenia, jednak ich stosowanie warto skonsultować z lekarzem, szczególnie przy jednoczesnym przyjmowaniu leków kardiologicznych.

Jak leki kardiologiczne wpływają na sprawność fizyczną i seksualną?

Niektóre leki, zwłaszcza beta-blokery, mogą początkowo zmniejszać tolerancję wysiłku fizycznego i powodować uczucie zmęczenia. Z czasem organizm adaptuje się do tych efektów. W przypadku aktywności seksualnej, niektóre leki stosowane w kardiologii (np. niektóre diuretyki, beta-blokery) mogą powodować zaburzenia erekcji. Jeśli takie problemy wystąpią, warto omówić je z lekarzem, który może zmodyfikować leczenie. Warto podkreślić, że dobrze kontrolowane choroby serca zazwyczaj pozwalają na prowadzenie aktywnego życia, włącznie z aktywnością seksualną.