Hydroxycarbamid Eugia

Hydroxycarbamid Eugia zawiera substancję czynną hydroksykarbamid, który należy do grupy leków stosowanych w niektórych chorobach krwi. Substancja ta działa poprzez hamowanie wzrostu komórek nowotworowych. Lek jest stosowany w leczeniu osób dorosłych z następującymi schorzeniami: przewlekła białaczka szpikowa, nadpłytkowość samoistna oraz czerwienica prawdziwa.

Leczenie hydroksykarbamidem wymaga ścisłego nadzoru medycznego, w tym regularnych badań krwi monitorujących poziom krwinek oraz funkcje nerek i wątroby. Przed rozpoczęciem leczenia oraz w jego trakcie wykonywane są badania kontrolne, zazwyczaj raz w tygodniu. W przypadku anemii może być konieczne uzupełnienie czerwonych krwinek.

Jaki jest skład Hydroxycarbamid Eugia, jakie substancje zawiera?

Każda kapsułka twarda zawiera 500 mg substancji czynnej – hydroksykarbamidu. Lek zawiera również substancje pomocnicze:

• laktozę jednowodną
• kwas cytrynowy
• disodu fosforan
• magnezu stearynian

Otoczka kapsułki składa się z:

• wieczko: żelaza tlenek żółty (E 172), indygotyna (E 132), tytanu dwutlenek (E 171), żelatyna
• korpus: żelaza tlenek czerwony (E 172), tytanu dwutlenek (E 171), żelatyna
• tusz do nadruku: szelak, żelaza tlenek czarny (E172), potasu wodorotlenek

Jak dawkować Hydroxycarbamid Eugia?

Dawkowanie jest ustalane indywidualnie przez lekarza w zależności od wskazania i stanu pacjenta:

• W przewlekłej białaczce szpikowej: 20-30 mg/kg masy ciała na dobę w pojedynczej dawce
• W czerwienicy prawdziwej: początkowo 15-20 mg/kg masy ciała na dobę
• W nadpłytkowości samoistnej: początkowo 15 mg/kg masy ciała na dobę

Dawkowanie jest następnie dostosowywane indywidualnie w zależności od wyników badań krwi. Kapsułki należy połykać w całości, nie należy ich rozrywać ani rozpuszczać w jamie ustnej. Podczas stosowania leku należy pić dużo płynów.

Co zrobić w przypadku przedawkowania Hydroxycarbamid Eugia?

W przypadku przyjęcia większej dawki leku niż zalecana, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać do szpitala. Mogą wystąpić objawy ze strony błon śluzowych i skóry. Lekarz zastosuje odpowiednie leczenie objawowe.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Hydroxycarbamid Eugia – czy mogę spożywać alkohol?

Podczas leczenia należy pić dużo płynów. W dokumentacji leku nie ma szczegółowych przeciwwskazań dotyczących spożywania konkretnych pokarmów czy napojów. Niemniej jednak, ze względu na charakter leku i jego wpływ na organizm, wszelkie wątpliwości dotyczące diety należy skonsultować z lekarzem prowadzącym.

Czy można stosować Hydroxycarbamid Eugia w okresie ciąży i karmienia piersią?

Leku nie wolno stosować w okresie ciąży i podczas karmienia piersią. Istnieje ryzyko szkodliwego wpływu na rozwijające się dziecko. Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną antykoncepcję przed rozpoczęciem leczenia, w trakcie leczenia i przez 6 miesięcy po jego zakończeniu. Substancja czynna przenika do mleka ludzkiego, dlatego karmienie piersią jest przeciwwskazane podczas stosowania leku.

Mężczyźni powinni stosować skuteczną antykoncepcję w trakcie leczenia i przez co najmniej 3 miesiące po jego zakończeniu. Przed rozpoczęciem terapii zaleca się rozważenie możliwości przechowania nasienia.

Jakie są skutki uboczne Hydroxycarbamid Eugia?

Podczas stosowania leku mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Bardzo często (więcej niż 1 na 10 osób): zmniejszenie liczby komórek krwi, zaburzenia płodności u mężczyzn, mdłości, wymioty, utrata apetytu, biegunka, zaparcia, problemy z trawieniem
• Często (do 1 na 10 osób): rak skóry, zaburzenia czynności wątroby, bóle i zawroty głowy, dezorientacja
• Rzadko (do 1 na 1000 osób): powikłania metaboliczne, martwica tkanek

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia: gorączki, kaszlu, trudności w oddychaniu lub wysokiej gorączki z objawami ze strony różnych narządów.

Czy mogę łączyć Hydroxycarbamid Eugia z innymi lekami?

Przed rozpoczęciem stosowania leku należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach. Szczególnie istotne są interakcje z:

• lekami przeciwretrowirusowymi (zwłaszcza didanozyna i stawudyna)
• szczepionkami zawierającymi żywe drobnoustroje
• lekami przeciwpadaczkowymi (fenytoina i fosfenytoina)
• wcześniejszą lub równoczesną radioterapią