Metformin Medreg

Metformin Medreg to lek zawierający metforminę, stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2, należący do grupy biguanidów. Pomaga obniżać poziom cukru we krwi, wspomagając działanie insuliny lub poprawiając jej funkcję. Długotrwałe stosowanie może zmniejszać ryzyko powikłań cukrzycowych u dorosłych z nadwagą, wiążąc się także z utrzymaniem lub umiarkowanym spadkiem masy ciała. Stosowany zarówno u dorosłych jak i dzieci powyżej 10 lat, może być przyjmowany samodzielnie lub z innymi lekami na cukrzycę.

Metformin Vitabalans

Metformin Vitabalans to lek przeciwcukrzycowy zawierający metforminę, który jest często stosowany u pacjentów z cukrzycą typu 2. Jest szczególnie skuteczny u pacjentów z nadwagą, gdy nie można uzyskać prawidłowego poziomu cukru we krwi tylko za pomocą diety i ćwiczeń. Lek jest dostępny na receptę.

Metsigletic

Metsigletic to lek przeciwcukrzycowy, który zawiera dwa składniki aktywne: sitagliptynę i metforminę. Te substancje działają synergistycznie, zmniejszając stężenie cukru we krwi. Sitagliptyna należy do grupy leków nazywanych inhibitorami DPP-4, a metformina do grupy leków nazywanych biguanidami. Lek stosuje się u dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2, ponieważ pomaga uzyskać większe stężenie insuliny po posiłku i zmniejsza ilość cukru wytwarzanego przez organizm. Metsigletic jest dostępny na receptę.

Mifoglame

Tadomon, zawierający sytagliptynę, jest lekiem przeciwcukrzycowym z grupy inhibitorów dipeptydylopeptydazy-4 (DPP-4). Działa poprzez zwiększenie stężenia hormonów inkretynowych, co prowadzi do zależnego od glukozy wzrostu insuliny i spadku glukagonu. Jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 jako uzupełnienie diety i ćwiczeń fizycznych. Wskazania do stosowania sytagliptyny obejmują leczenie cukrzycy typu 2 w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, gdy dieta i ćwiczenia fizyczne nie zapewniają odpowiedniej kontroli glikemii. Tadomon jest dostępny na receptę.

Mifomet

Mifomet to lek zawierający dwie substancje czynne: sytagliptynę i metforminę. Sytagliptyna należy do grupy leków nazywanych inhibitorami DPP-4 (inhibitorami dipeptydylopeptydazy-4), a metformina do grupy leków nazywanych biguanidami. Lek ten jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2, zwłaszcza u pacjentów z nadwagą, gdy za pomocą diety i ćwiczeń fizycznych nie można uzyskać właściwej kontroli glikemii. Mifomet jest dostępny na receptę.

Mixtard 30

Mixtard 30 to insulina łącząca szybkie i długotrwałe działanie, stosowana w celu kontrolowania poziomu cukru we krwi u osób z cukrzycą. Zaczyna działać po około 30 minutach od wstrzyknięcia, a efekt utrzymuje się przez 24 godziny. Regularne stosowanie Mixtard pomaga zapobiegać powikłaniom cukrzycy.

Mixtard 30 FlexPen

Mixtard 30 FlexPen to preparat insulinowy w zawiesinie do wstrzykiwań, zawierający 30% insuliny szybko działającej i 70% insuliny o przedłużonym działaniu. Jest stosowany w leczeniu cukrzycy, zaczyna działać w ciągu 30 minut od podania i utrzymuje efekt do 24 godzin. Wygodny, fabrycznie napełniony wstrzykiwacz ułatwia precyzyjne dawkowanie i codzienne stosowanie leku.

Mixtard 30 Innolet

Mixtard 30 Innolet to dwufazowa insulina ludzka, łącząca 30% insuliny szybkodziałającej z 70% insuliny długodziałającej. Lek stosowany jest w leczeniu cukrzycy, zaczyna działać po około 30 minutach od wstrzyknięcia i utrzymuje efekt przez 24 godziny. Dostępny w fabrycznie napełnionym wstrzykiwaczu, umożliwia precyzyjne dawkowanie, pomagając w kontroli poziomu cukru we krwi i zapobieganiu powikłaniom cukrzycy.

Mixtard 30 Penfill

Mixtard 30 Penfill to insulina w zawiesinie do wstrzykiwań, łącząca w sobie 30% rozpuszczalnej insuliny ludzkiej (szybkodziałającej) i 70% insuliny izofanowej (długodziałającej). Lek ten jest używany do kontrolowania poziomu glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą.

Mixtard 50 Penfill

Mixtard 50 Penfill to dwufazowa insulina ludzka stosowana w leczeniu cukrzycy. Zawiera mieszaninę insuliny o szybkim początku działania oraz długodziałającej insuliny w proporcji 50:50, co pozwala na kontrolę poziomów glukozy zarówno po posiłku, jak i między posiłkami. Początek działania leku następuje po około 30 minutach od wstrzyknięcia i utrzymuje się przez około 24 godziny. Lek pomaga w utrzymaniu prawidłowego poziomu cukru we krwi i zapobieganiu

Mounjaro

Lek Mounjaro zawiera tirzepatyd, który pomaga kontrolować poziom glukozy we krwi u dorosłych z cukrzycą typu 2 oraz wspomaga redukcję masy ciała u osób z otyłością lub nadwagą. Stosowany zarówno w monoterapii, jak i w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, wspiera kontrolę apetytu, co ułatwia utrzymanie zdrowej wagi. Zalecane jest także utrzymywanie odpowiedniej diety i aktywności fizycznej podczas jego stosowania.

Mounjaro KwikPen

Lek Mounjaro KwikPen zawiera substancję czynną tirzepatyd i jest stosowany u dorosłych z cukrzycą typu 2 oraz w leczeniu otyłości lub nadwagi. Obniża poziom glukozy we krwi, gdy jest on wysoki, oraz pomaga kontrolować apetyt, co ułatwia zmniejszenie masy ciała. Mounjaro stosuje się w monoterapii, jeśli pacjent nie może przyjmować metforminy, lub z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, jeśli same nie są wystarczające. Lek stosuje się również w połączeniu z dietą i ćwiczeniami fizycznymi w celu redukcji masy ciała i jej kontrolowania u osób z BMI wynoszącym co najmniej 30 kg/m² (otyłość) lub co najmniej 27 kg/m² (nadwaga) z problemami zdrowotnymi związanymi z nieprawidłową masą ciała. Ważne jest przestrzeganie zaleceń dotyczących diety i wysiłku fizycznego.

Neurolipon MIP 600

Neurolipon MIP 600 to lek dostępny na receptę, który zawiera kwas alfa-liponowy, inaczej nazywany kwasem tioktynowym. Ten związek chemiczny jest wytwarzany naturalnie przez organizmy wyższe i wpływa na procesy metaboliczne zachodzące w organizmie. Lek ten jest przeznaczony do stosowania doustnego i jest wykorzystywany w leczeniu zmian związanych z polineuropatią cukrzycową, czyli zaburzeniami czucia w obrębie kończyn, uczuciem pieczenia, swędzenia, mrowienia, bólem w obrębie kończyn.

Normoton

Normoton to lek, który jest dostępny na receptę. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co prowadzi do zmniejszenia oporów przepływu krwi i obniżenia ciśnienia krwi. Normoton jest również stosowany w leczeniu objawów powiększenia prostaty.

NovoMix 30 FlexPen

NovoMix 30 FlexPen to nowoczesny analog insuliny, który łączy 30% szybkodziałającej rozpuszczalnej insuliny aspart z 70% insuliny aspart krystalizowanej z protaminą o pośrednim czasie działania.

NovoMix 30 Penfill

NovoMix 30 Penfill rzeczywiście oferuje wszechstronne rozwiązanie dla osób z cukrzycą typu 1 i 2. Dzięki swojej dwufazowej naturze może skutecznie zarządzać zarówno szybkimi zmianami glikemii poposiłkowej, jak i długotrwałą kontrolą między posiłkami. Jego elastyczność w stosowaniu, czy to w monoterapii, czy w połączeniu z innymi lekami, czyni go szczególnie użytecznym w dostosowywaniu terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta.

NovoMix 50 FlexPen

NovoMix 50 FlexPen to nowoczesna insulina, która łączy 50% rozpuszczalnej insuliny aspart i 50% insuliny aspart krystalizowanej z protaminą. Stosowany w leczeniu cukrzycy, lek działa już po 10-20 minutach od podania, z maksymalnym efektem między 1. a 4. godziną, utrzymując przedłużone działanie do 24 godzin. Fabrycznie napełniony wstrzykiwacz ułatwia precyzyjne dawkowanie.

NovoMix 50 Penfill

NovoMix 50 Penfill to nowoczesna insulina będąca mieszaniną 50% rozpuszczalnej insuliny aspart i 50% insuliny aspart krystalizowanej z protaminą. Stosowana jest w leczeniu cukrzycy, działając już po 10-20 minutach od podania i zapewniając kontrolę glikemii po posiłku, z efektem terapeutycznym utrzymującym się do 24 godzin. Może być stosowana w monoterapii lub w połączeniu z metforminą.

Novonorm

Novonorm to lek stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych. Jest to lek przeciwcukrzycowy, który pomaga kontrolować poziom cukru we krwi. Novonorm jest dostępny na receptę. Wskazany jest dla pacjentów, u których dieta i wysiłek fizyczny nie wystarczają do kontroli poziomu cukru we krwi.

Novorapid

NovoRapid to szybko działający analog insuliny stosowany w leczeniu cukrzycy u dorosłych, młodzieży i dzieci powyżej 1 roku życia. Lek zawiera insulinę aspart, która obniża stężenie glukozy we krwi poprzez wychwyt glukozy przez komórki mięśniowe i tłuszczowe oraz hamowanie uwalniania glukozy z wątroby. NovoRapid jest dostępny na receptę.

NovoRapid FlexPen

NovoRapid FlexPen to szybkodziałający analog insuliny aspart, stosowany w leczeniu cukrzycy u dorosłych, młodzieży i dzieci powyżej 1 roku życia. Zaczyna działać po 10-20 minutach od podania, osiągając maksymalną skuteczność między 1 a 3 godziną, a jego działanie utrzymuje się przez 3-5 godzin.

NovoRapid FlexTouch

NovoRapid FlexTouch to szybkodziałający analog insuliny aspart, stosowany w leczeniu cukrzycy u dorosłych, młodzieży i dzieci powyżej 1 roku życia. Działa już po 10-20 minutach od podania, osiągając maksymalny efekt między 1 a 3 godziną, z działaniem utrzymującym się przez 3-5 godzin. Dzięki szybkiemu początkowi działania, jest podawany tuż przed posiłkiem lub bezpośrednio po nim, często w połączeniu z insulinami o pośrednim lub długim czasie działania.

NovoRapid InnoLet

NovoRapid InnoLet to szybkodziałający analog insuliny aspart, przeznaczony do leczenia cukrzycy u dorosłych, młodzieży i dzieci powyżej 1 roku życia. Lek zaczyna działać po 10-20 minutach od podania, osiągając maksymalne działanie między 1 a 3 godziną i utrzymując efekt przez 3-5 godzin.

NovoRapid Penfill

NovoRapid Penfill to szybkodziałający analog insuliny, stosowany w leczeniu cukrzycy u dorosłych, młodzieży i dzieci powyżej 1. roku życia. Działa już po 10-20 minutach od podania, osiągając maksymalny efekt między 1. a 3. godziną i utrzymując się przez 3-5 godzin. Ze względu na krótki czas działania, lek ten zwykle łączy się z insulinami o pośrednim lub długim czasie działania, podając go przed lub zaraz po posiłku.

NovoRapid PumpCart

NovoRapid PumpCart to szybkok działający analog insuliny aspart, przeznaczony do stosowania w pompach insulinowych u dorosłych, młodzieży i dzieci powyżej 1 roku życia. Insulina ta zaczyna działać już po 10-20 minutach od podania, osiągając maksymalny efekt między 1 a 3 godziną, a jej działanie utrzymuje się przez 3-5 godzin. Dzięki specjalnie zaprojektowanemu wkładowi, pozwala na precyzyjne kontrolowanie poziomu glukozy we krwi i zapobieganie powikłaniom cukrzycy.

Ogluo

Ogluo to lek zawierający glukagon, hormon glikogenolityczny, stosowany w leczeniu ciężkiej hipoglikemii u osób z cukrzycą, w tym dzieci od 2 roku życia. Lek dostępny jest w gotowym do użycia wstrzykiwaczu podskórnym. Glukagon pomaga wątrobie przekształcać zmagazynowany glikogen w glukozę, podnosząc poziom cukru we krwi i łagodząc objawy hipoglikemii. Wczesne objawy hipoglikemii to

Onglyza

Onglyza to lek przeciwcukrzycowy, który zawiera substancję czynną saksagliptynę. Jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych pacjentów, którzy nie mogą kontrolować poziomu cukru we krwi tylko za pomocą diety i ćwiczeń. Onglyza działa poprzez zwiększanie ilości insuliny wydzielanej przez organizm i zmniejszanie ilości cukru wytwarzanego przez organizm. Jest dostępny na receptę.

Ozempic

Ozempic to lek zawierający semaglutyd, stosowany w terapii cukrzycy typu 2, który pomaga obniżyć poziom cukru we krwi i zmniejszyć ryzyko chorób serca. Wspiera także ochronę nerek poprzez mechanizmy wykraczające poza regulację stężenia glukozy. Skuteczny zarówno w monoterapii, jak i w połączeniu z innymi lekami, przy jednoczesnym stosowaniu odpowiedniej diety i aktywności fizycznej.

Oziclide MR

Oziclide MR to doustny lek przeciwcukrzycowy, który zmniejsza stężenie glukozy we krwi. Jest to pochodna sulfonylomocznika i zawiera substancję czynną gliklazyd. Lek jest stosowany w celu zmniejszenia stężenia glukozy we krwi w przebiegu cukrzycy typu 2. Gliklazyd zwiększa uwalnianie insuliny przez komórki beta trzustki w odpowiedzi na fizjologiczny bodziec jakim jest glukoza. Oziclide MR jest dostępny na receptę.

Pernuvi Combi

Pernuvi Combi to lek, który zawiera dwie substancje czynne: peryndopryl i indapamid. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Peryndopryl jest inhibitorem enzymu konwertującego angiotensynę, a indapamid jest lekiem moczopędnym. Działanie obu składników jest synergistyczne, co oznacza, że razem działają skuteczniej niż osobno. Lek jest dostępny na receptę.

PHINGROUM

Lek stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych. Sytagliptyna pomaga w uzyskaniu większego stężenia insuliny uwalnianej po posiłku oraz zmniejsza ilość cukru wytwarzanego przez organizm. Lek jest dostępny na receptę.

Pioglitazone Accord

Pioglitazone Accord to lek przeciwcukrzycowy stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2. Umożliwia kontrolowanie stężenia cukru we krwi. Może być stosowany jako jedyny lek, albo w połączeniu z innymi lekami. Jest dostępny na receptę.

Pioglitazone Actavis

Pioglitazone Actavis to lek przeciwcukrzycowy, który jest pochodną tiazolidynodionu. Zawarty w nim pioglitazon może działać poprzez zmniejszenie insulinooporności. Leczenie pioglitazonem prowadzi do ograniczenia produkcji glukozy przez wątrobę i zwiększenia wychwytu glukozy przez tkanki obwodowe w przypadku insulinooporności. Jest to preparat drugiego lub trzeciego rzutu w leczeniu cukrzycy typu 2 zarówno w monoterapii jak i terapii skojarzonej z innymi preparatami. Lek jest dostępny na receptę.

Pioglitazone Bioton

Pioglitazone Bioton to lek przeciwcukrzycowy, który jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2. Lek ten umożliwia kontrolowanie stężenia cukru we krwi. Może być stosowany jako jedyny lek lub w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi. Pioglitazone Bioton jest dostępny na receptę. Wskazaniem do jego stosowania jest cukrzyca typu 2 u dorosłych pacjentów, zwłaszcza tych z nadwagą, u których glikemia nie jest wystarczająco kontrolowana za pomocą diety i aktywności fizycznej, i u których nie można stosować metforminy ze względu na przeciwwskazania lub nietolerancję.

Pioglitazone Teva

Pioglitazone Teva to lek przeciwcukrzycowy, który zawiera substancję czynną pioglitazon. Jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych, zwłaszcza u osób z nadwagą, u których glikemia jest niewystarczająco kontrolowana pomimo stosowania diety i aktywności fizycznej. Pioglitazone Teva pomaga kontrolować stężenie cukru (glukozy) we krwi, poprawiając wykorzystanie insuliny wytwarzanej przez organizm. Lek jest dostępny na receptę.

Polhumin Mix-2

Polhumin Mix-2 to ludzka insulina stosowana w leczeniu cukrzycy. Jest to lek wytwarzany za pomocą technik genetycznych (rekombinacja DNA) w bakteriach Escherichia coli, a jego działanie jest identyczne z insuliną wytwarzaną przez organizm ludzki. Polhumin Mix-2 jest lekiem o pośrednim czasie działania, co oznacza, że początek działania, polegający na zmniejszeniu stężenia cukru we krwi, występuje po około 30 minutach po wstrzyknięciu, maksimum działania występuje po 2-8 godzinach, a całkowity czas działania wynosi do 24 godzin. Jest to lek na receptę.

Polhumin Mix-3

Polhumin Mix-3 to lek na receptę, który jest ludzką insuliną. Jest to zawiesina do wstrzykiwań, stosowana w leczeniu cukrzycy wymagającej terapii insulinowej. Dawkowanie jest indywidualne i ustalane przez lekarza. Lek podaje się podskórnie w okolice brzucha, pośladków, uda lub górnej części ramienia. Regularne oznaczanie stężenia glukozy we krwi i w moczu jest zalecane podczas leczenia.

Polhumin Mix-4

Polhumin Mix-4 to lek zawierający insulinę ludzką, stosowany w leczeniu cukrzycy. Lek ten obniża stężenie cukru we krwi, wpływając na przemiany węglowodanów, tłuszczów i białek. Polhumin Mix-4 jest dostępny na receptę. Wskazaniem do jego stosowania jest cukrzyca wymagająca leczenia insuliną.

Polhumin Mix-5

Polhumin Mix-5 to lek stosowany w leczeniu cukrzycy, który zawiera insulinę ludzką. Insulina ta jest produkowana z wykorzystaniem technologii genetycznych, a dokładniej rekombinacji DNA w bakteriach Escherichia coli. Dzięki temu jest ona identyczna z insuliną wytwarzaną przez organizm ludzki. Lek jest dostępny na receptę.

Polhumin N

Polhumin N to ludzka insulina stosowana w leczeniu cukrzycy. Jest wytwarzana z wykorzystaniem technik genetycznych w bakteriach Escherichia coli i jest identyczna z insuliną wytwarzaną przez organizm ludzki. Preparat podaje się wyłącznie podskórnie, a iniekcje wykonuje się w górną część ramienia, udo, pośladek lub brzuch. Jest to lek na receptę przeznaczony w stanach cukrzycy wymagających leczenia insuliną.

Polhumin R

Polhumin R to lek przeciwcukrzycowy, który zawiera insulinę ludzką krótko działającą. Jest stosowany w leczeniu cukrzycy, gdzie konieczne jest leczenie insuliną. Działa poprzez zmniejszanie stężenia glukozy we krwi. Lek jest dostępny na receptę.

Prandin

Prandin to doustny lek przeciwcukrzycowy zawierający repaglinid. Stosowany jest w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych w połączeniu z dietą i wysiłkiem fizycznym. Leczenie lekiem Prandin należy rozpocząć, gdy dieta, wysiłek fizyczny i zmniejszenie masy ciała nie prowadzą do prawidłowej kontroli (lub zmniejszenia) stężenia cukru we krwi. Prandin jest dostępny na receptę.

Protaphane

Protaphane to lek na receptę, który zawiera insulinę ludzką o przedłużonym działaniu. Jest stosowany w leczeniu cukrzycy u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku powyżej 2 lat. Lek ten pomaga kontrolować poziom cukru we krwi, co jest kluczowe dla utrzymania dobrego stanu zdrowia i zapobiegania powikłaniom cukrzycy. Protaphane jest dostępny w postaci roztworu do wstrzykiwań.

Protaphane FlexPen

Protaphane FlexPen to preparat insuliny ludzkiej o stopniowo narastającym działaniu i długim czasie działania w formie wygodnego, fabrycznie napełnionego wstrzykiwacza. Jest to insulina izofanowa (NPH), która pozwala na skuteczną kontrolę poziomu cukru we krwi u pacjentów z cukrzycą. Początek działania następuje po około 1,5 godziny od wstrzyknięcia, a efekt utrzymuje się przez około 24 godziny. Wstrzykiwacz FlexPen wyposażony jest w precyzyjny mechanizm dawkowania, umożliwiający nastawienie dawki w zakresie od 1 do 60 jednostek z dokładnością do 1 jednostki. Jest to szczególnie przydatne przy indywidualnym dostosowywaniu dawki insuliny do potrzeb pacjenta.
Protaphane FlexPen
Protaphane FlexPen to insulina ludzka NPH (izofanowa) o stopniowo narastającym działaniu i długim czasie działania. Wygodny, fabrycznie napełniony wstrzykiwacz umożliwia precyzyjne dawkowanie (od 1 do 60 jednostek), co pozwala na indywidualne dostosowanie dawki.

Protaphane InnoLet

Protaphane InnoLet to preparat insuliny ludzkiej o przedłużonym działaniu (insulina izofanowa, NPH) we wstrzykiwaczu InnoLet. Ten wstrzykiwacz jest łatwy w użyciu dzięki prostej i kompaktowej budowie, umożliwiając precyzyjne dawkowanie insuliny od 1 do 50 jednostek.

Protaphane Penfill

Protaphane Penfill to insulina ludzka NPH (izofanowa) o pośrednim czasie działania, stosowana w leczeniu cukrzycy. Działa po około 1,5 godziny od podania i utrzymuje efekt do 24 godzin. Lek występuje jako zawiesina do wstrzykiwań we wkładzie, zawierająca 100 jednostek insuliny w 1 ml. Często stosowany w połączeniu z insulinami szybkodziałającymi, Protaphane Penfill umożliwia precyzyjne dawkowanie dzięki formie wkładu Penfill.

Qtern

Qtern to lek zawierający substancje czynne saksagliptynę oraz dapagliflozynę, które należą do grupy leków nazywanych doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi. Jest stosowany w leczeniu cukrzycy określanej mianem cukrzycy typu 2 u pacjentów dorosłych. Lek jest dostępny na receptę. Wskazany jest do stosowania u dorosłych pacjentów w wieku powyżej 18 lat z cukrzycą typu 2 w celu poprawy kontroli glikemii, gdy stosowanie metforminy i (lub) pochodnej sulfonylomocznika (SU) wraz z jednym ze składników produktu Qtern nie zapewnia odpowiedniej kontroli glikemii lub gdy pacjent był już uprzednio leczony dapagliflozyną w skojarzeniu z saksagliptyną, stosowanymi osobno w dowolnych dawkach.

Ranmet XR

Ranmet XR to lek zawierający metforminę chlorowodorek, substancję czynną z grupy biguanidów. Jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych, u których dieta i aktywność fizyczna nie wystarczają do uzyskania odpowiedniego poziomu glukozy we krwi. Ranmet XR jest lekiem wydawanym na podstawie recepty. Można go stosować samodzielnie lub w skojarzeniu z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub z insuliną.

RASKAL

Raskal zawiera dwie substancje czynne: dapagliflozynę i metforminę, które należą do doustnych leków przeciwcukrzycowych. Stosowany jest u dorosłych z cukrzycą typu 2, gdy kontrola cukru we krwi za pomocą innych leków, diety i ćwiczeń jest niewystarczająca. Dapagliflozyna usuwa nadmiar cukru z organizmu poprzez mocz, a metformina hamuje produkcję glukozy w wątrobie. Raskal wspomaga również zapobieganie chorobom serca i może być stosowany razem z innymi lekami przeciwcukrzycowymi.

Repaglinide Accord

Repaglinide Accord to doustny lek przeciwcukrzycowy, który zawiera substancję czynną o nazwie repaglinid. Lek ten pobudza trzustkę do produkcji większej ilości insuliny, co prowadzi do obniżenia stężenia cukru we krwi. Jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych, w połączeniu z dietą i wysiłkiem fizycznym. Repaglinide Accord może być także stosowany razem z metforminą, innym doustnym lekiem przeciwcukrzycowym. Lek jest dostępny na receptę.

Leki na cukrzycę – przewodnik

Cukrzyca to przewlekła choroba metaboliczna charakteryzująca się podwyższonym poziomem glukozy we krwi. Jej leczenie obejmuje zarówno podejście niefarmakologiczne (odpowiednia dieta, regularna aktywność fizyczna), jak i farmakoterapię z wykorzystaniem różnych grup leków przeciwcukrzycowych. Każda z tych grup ma swój specyficzny mechanizm działania, zalety, wady oraz wskazania do stosowania. Ważny jest dobór odpowiedniej terapii dostosowanej do indywidualnych potrzeb pacjenta, etapu rozwoju choroby oraz chorób współistniejących. Nowoczesne podejście do leczenia cukrzycy koncentruje się nie tylko na obniżaniu poziomu glukozy we krwi, ale także na zmniejszaniu ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych, ochronie nerek oraz poprawie jakości życia pacjenta.

kobieta sprawdza poziom cukru we krwi

Cukrzyca typu 2 – istota choroby

Cukrzyca typu 2 to najczęstszy typ cukrzycy, który charakteryzuje się postępującym charakterem. W początkowym etapie rozwoju choroby mamy do czynienia z insulinoopornością, czyli stanem, w którym tkanki organizmu nie reagują prawidłowo na działanie insuliny. Trzustka próbuje kompensować ten stan poprzez zwiększone wydzielanie insuliny, co prowadzi do hiperinsulinemii. Z czasem komórki beta trzustki ulegają wyczerpaniu, co skutkuje zmniejszeniem wydzielania insuliny i postępującą hiperglikemią.

Postępujący charakter cukrzycy typu 2 wymaga dostosowania leczenia do aktualnego etapu rozwoju choroby. Początkowo może wystarczyć modyfikacja stylu życia i dieta, następnie włącza się leki doustne, by ostatecznie, gdy zawiodą inne metody, sięgnąć po insulinoterapię.

Leki stosowane w terapii cukrzycy typu 2

Metformina – lek pierwszego wyboru

Metformina należy do grupy pochodnych biguanidu i jest lekiem pierwszego wyboru w terapii cukrzycy typu 2. Jej główne działanie polega na zmniejszeniu wątrobowej produkcji glukozy oraz zwiększeniu wrażliwości tkanek obwodowych na insulinę.

Mechanizm działania:

Hamuje wątrobową produkcję glukozy
Zwiększa wrażliwość tkanek na insulinę
Zmniejsza wchłanianie glukozy z przewodu pokarmowego
Pozytywnie wpływa na gospodarkę lipidową

Zalety:

Nie powoduje hipoglikemii (gdy stosowana w monoterapii)
Nie prowadzi do przyrostu masy ciała, a nawet może sprzyjać jej redukcji
Poprawia profil lipidowy (obniża poziom trójglicerydów i LDL, zwiększa HDL)
Działa korzystnie na układ sercowo-naczyniowy

Działania niepożądane:

Dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego (nudności, biegunka, bóle brzucha)
Metaliczny posmak w ustach
Rzadko kwasica mleczanowa (głównie przy nieprzestrzeganiu przeciwwskazań)

Przeciwwskazania:

Niewydolność nerek (eGFR < 30 ml/min/1,73m²)
Ciężka niewydolność wątroby
Niewydolność oddechowa
Niewydolność serca (zaawansowana)
Nadużywanie alkoholu
Odwodnienie, ciężkie infekcje, wstrząs

Metformina jest dostępna w wielu preparatach, takich jak Glucophage, Siofor, Metformax, Formetic, o różnych dawkach (500 mg, 850 mg, 1000 mg) oraz w formach o przedłużonym uwalnianiu (XR, SR).

Pochodne sulfonylomocznika

Pochodne sulfonylomocznika działają poprzez stymulację komórek beta trzustki do zwiększonego wydzielania insuliny, niezależnie od aktualnego stężenia glukozy we krwi.

Główni przedstawiciele:

Glimepiryd (Amaryl, Diaril, Glibetic)
Gliklazyd (Diaprel MR, Diabrezide, Diazidan)
Glipizyd (Glibenese GITS)
Glikwidon (Glurenorm)

Zalety:

Szybkie działanie obniżające poziom glukozy
Łatwe dawkowanie
Doświadczenie w stosowaniu (wieloletnie)
Dostępność preparatów o zmodyfikowanym uwalnianiu

Wady:

Mogą powodować hipoglikemię
Przyrost masy ciała
Z czasem tracą skuteczność (wtórna nieskuteczność)
Możliwe interakcje z innymi lekami

Ze względu na ryzyko hipoglikemii i przyrostu masy ciała, a także pojawienie się nowszych leków przeciwcukrzycowych, pochodne sulfonylomocznika są obecnie rzadziej stosowane jako leki pierwszego rzutu.

Inhibitory SGLT-2 (flozyny)

Inhibitory kotransportera sodowo-glukozowego 2 (SGLT-2) to stosunkowo nowa grupa leków przeciwcukrzycowych. Ich działanie polega na blokowaniu reabsorpcji glukozy w nerkach, co prowadzi do zwiększonego wydalania glukozy z moczem.

Główni przedstawiciele:

Empagliflozyna (Jardiance)
Dapagliflozyna (Forxiga)
Kanagliflozyna (Invokana)
Ertugliflozyna (Steglatro)

Mechanizm działania:

Obniżenie progu nerkowego dla glukozy (z około 180-200 mg/dl do około 140 mg/dl)
Zwiększone wydalanie glukozy z moczem (nawet do 70-80 g/dobę)
Utrata kalorii (około 280-320 kcal/dobę)

Korzyści:

Redukcja masy ciała
Obniżenie ciśnienia tętniczego
Działanie kardioprotekcyjne i nefroprotekcyjne
Niezależność od insuliny (działanie pozatrzustkowe)
Niskie ryzyko hipoglikemii przy monoterapii

Działania niepożądane:

Infekcje dróg moczowych i narządów płciowych
Zwiększone ryzyko kwasicy ketonowej (choć rzadko)
Ryzyko odwodnienia i hipotensji
Zwiększone ryzyko amputacji kończyn dolnych (głównie kanagliflozyna)

Flozyny wykazują dodatkowe korzyści poza obniżaniem poziomu cukru we krwi. Zmniejszają ryzyko hospitalizacji z powodu niewydolności serca oraz spowalniają progresję choroby nerek. Jest to szczególnie ważne, gdyż choroby sercowo-naczyniowe i nefropatia to najczęstsze powikłania cukrzycy.

Leki inkretynowe

Do leków inkretynowych zaliczamy dwie główne grupy:

1. Agoniści receptora GLP-1

Agoniści receptora GLP-1 naśladują działanie naturalnego hormonu – glukagonopodobnego peptydu-1, który stymuluje wydzielanie insuliny w sposób zależny od poziomu glukozy we krwi.

Główni przedstawiciele:

Liraglutyd (Victoza)
Semaglutyd (Ozempic – postać iniekcyjna, Rybelsus – postać doustna)
Dulaglutyd (Trulicity)
Eksenatyd (Byetta, Bydureon)
Liksysenatyd (Lyxumia)

Zalety:

Niskie ryzyko hipoglikemii
Redukcja masy ciała
Działanie kardioprotekcyjne
Hamowanie apetytu i opóźnianie opróżniania żołądka
Niektóre preparaty podawane tylko raz w tygodniu

Wady:

Podawane głównie w formie iniekcji (z wyjątkiem doustnego semaglutydu)
Dolegliwości żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka)
Wysoki koszt terapii
Przeciwwskazania przy chorobach trzustki

Nowością w tej grupie jest tirzepatyd (Mounjaro) – podwójny agonista receptorów GIP i GLP-1, który wykazuje jeszcze silniejsze działanie niż pozostałe leki z tej grupy, zarówno w zakresie obniżania glikemii, jak i redukcji masy ciała.

2. Inhibitory DPP-4 (gliptyny)

Inhibitory dipeptydylopeptydazy-4 hamują enzym rozkładający naturalne inkretyny, zwiększając tym samym ich stężenie we krwi.

Główni przedstawiciele:

Sitagliptyna (Januvia)
Wildagliptyna (Galvus)
Linagliptyna (Trajenta)
Saksagliptyna (Onglyza)

Zalety:

Stosowane doustnie
Neutralne względem masy ciała
Niskie ryzyko hipoglikemii
Dobra tolerancja

Wady:

Umiarkowane obniżenie glikemii
Możliwe działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego
Możliwe zwiększenie ryzyka niewydolności serca (saksagliptyna)

Pozostałe grupy leków przeciwcukrzycowych

Inhibitory alfa-glukozydazy

Akarboza (Glucobay) jest głównym przedstawicielem tej grupy. Hamuje enzymy rozkładające węglowodany złożone w jelicie, co spowalnia wchłanianie glukozy po posiłku.

Zalety:

Zmniejszenie hiperglikemii poposiłkowej
Brak ryzyka hipoglikemii w monoterapii
Może być stosowana u osób starszych

Wady:

Częste dolegliwości żołądkowo-jelitowe (wzdęcia, biegunka)
Umiarkowana skuteczność w obniżaniu HbA1c
Konieczność przyjmowania z pierwszym kęsem posiłku

Pochodne tiazolidynodionu (glitazony)

Pioglitazon jest jedynym przedstawicielem tej grupy dostępnym obecnie na rynku. Zwiększa wrażliwość tkanek na insulinę poprzez aktywację receptorów PPAR-gamma.

Zalety:

Silne działanie uwrażliwiające na insulinę
Pozytywny wpływ na profil lipidowy
Niskie ryzyko hipoglikemii

Wady:

Retencja płynów i obrzęki
Przyrost masy ciała
Zwiększone ryzyko złamań kości
Przeciwwskazania przy niewydolności serca

Insulinoterapia w cukrzycy typu 2

Insulinoterapia w cukrzycy typu 2 jest zwykle wprowadzana, gdy leki doustne i iniekcyjne inne niż insulina przestają być skuteczne w kontrolowaniu poziomu glukozy we krwi. Może być również wprowadzona wcześniej w przypadku:

Znacznie podwyższonego poziomu glukozy przy rozpoznaniu
Ciąży
Ostrych sytuacji (zawał, udar, ciężka infekcja)
Zabiegu operacyjnego
Zaostrzenia niewydolności nerek lub wątroby

W cukrzycy typu 2 insulinoterapię najczęściej rozpoczyna się od wprowadzenia insuliny bazowej (długodziałającej), podawanej raz dziennie, zazwyczaj wieczorem. Jeśli taka terapia nie zapewnia dobrej kontroli glikemii, dodaje się insulinę szybkodziałającą do posiłków.

Rodzaje insuliny:

Insuliny szybkodziałające (Humalog, NovoRapid, Apidra)
Insuliny krótkodziałające (Actrapid, Gensulin R, Humulin R)
Insuliny o pośrednim czasie działania (Insulatard, Gensulin N, Humulin N)
Insuliny długodziałające (Lantus, Levemir, Tresiba)
Mieszanki insulinowe (Mixtard, Gensulin M, Humalog Mix)

Wady insulinoterapii:

Ryzyko hipoglikemii
Przyrost masy ciała
Konieczność wykonywania iniekcji
Potrzeba regularnego monitorowania glikemii

Strategie leczenia cukrzycy typu 2

Obecnie leczenie cukrzycy typu 2 opiera się na indywidualizacji terapii, która uwzględnia następujące czynniki:

Wiek pacjenta i przewidywaną długość życia
Czas trwania cukrzycy
Ryzyko hipoglikemii
Obecność powikłań makro- i mikronaczyniowych
Choroby współistniejące (szczególnie sercowo-naczyniowe i nerkowe)
Preferencje pacjenta i koszty leczenia

Etapy leczenia farmakologicznego

Pierwszy etap: metformina jako leczenie początkowe wraz z modyfikacją stylu życia.
Drugi etap: w przypadku nieosiągnięcia celu terapeutycznego dodaje się drugi lek. Wybór zależy od indywidualnych czynników:
- U osób z chorobą sercowo-naczyniową lub wysokim ryzykiem jej wystąpienia – inhibitor SGLT-2 lub agonista receptora GLP-1
- U osób z przewlekłą chorobą nerek – inhibitor SGLT-2
- U osób z otyłością – agonista receptora GLP-1 lub inhibitor SGLT-2
- U osób z niskim ryzykiem hipoglikemii – inhibitor DPP-4, inhibitor SGLT-2 lub agonista receptora GLP-1
- U osób z ograniczonymi środkami finansowymi – pochodna sulfonylomocznika
Trzeci etap: jeśli terapia dwulekowa nie jest skuteczna, dodaje się trzeci lek z innej grupy lub insulinę bazową.
Czwarty etap: intensyfikacja insulinoterapii lub dodanie agonisty receptora GLP-1.

Monitorowanie skuteczności leczenia

Kluczowym parametrem oceny skuteczności leczenia cukrzycy jest hemoglobina glikowana (HbA1c), która odzwierciedla średni poziom glukozy we krwi z ostatnich 2-3 miesięcy. Zalecane wartości HbA1c zależą od indywidualnych czynników, ale ogólnie przyjmuje się:

≤ 7,0% (53 mmol/mol) dla większości dorosłych pacjentów
< 6,5% (48 mmol/mol) dla pacjentów z krótkim czasem trwania cukrzycy, długim oczekiwanym czasem życia i brakiem znaczących chorób sercowo-naczyniowych
< 8,0% (64 mmol/mol) dla pacjentów w podeszłym wieku, z licznymi chorobami współistniejącymi i krótkim oczekiwanym czasem życia

Poza HbA1c monitoruje się także:

Glikemię na czczo i poposiłkową
Funkcję nerek (eGFR, albuminuria)
Parametry lipidowe
Ciśnienie tętnicze
Masę ciała

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Czy leki na cukrzycę są refundowane?

Większość leków przeciwcukrzycowych jest refundowana w różnym stopniu, zależnie od grupy lekowej i wskazań. Metformina jest refundowana dla wszystkich pacjentów z cukrzycą typu 2. Pochodne sulfonylomocznika również mają wysoki poziom refundacji. W przypadku nowszych leków, takich jak inhibitory SGLT-2 czy agoniści receptora GLP-1, refundacja może być ograniczona do pacjentów spełniających określone kryteria, np. z chorobą sercowo-naczyniową lub przewlekłą chorobą nerek.

Jak brać leki na cukrzycę?

Sposób przyjmowania leków przeciwcukrzycowych zależy od konkretnego preparatu:

Metformina – najlepiej przyjmować w trakcie lub po posiłku, aby zmniejszyć działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego. Formy o przedłużonym uwalnianiu (XR, SR) można przyjmować raz dziennie, zwykle wieczorem.
Pochodne sulfonylomocznika – zwykle przed posiłkami. Glimepiryd najczęściej przyjmuje się przed pierwszym głównym posiłkiem dnia. Formy o przedłużonym uwalnianiu (np. Diaprel MR) można przyjmować raz dziennie.
Inhibitory SGLT-2 – można przyjmować niezależnie od posiłków, najlepiej rano.
Inhibitory DPP-4 – większość można przyjmować niezależnie od posiłków.
Agoniści receptora GLP-1 – różne schematy dawkowania: niektóre podaje się raz dziennie (Victoza), inne raz w tygodniu (Ozempic, Trulicity).
Akarboza – musi być przyjmowana z pierwszym kęsem posiłku.

Zawsze należy stosować się do zaleceń lekarza i informacji zawartych w ulotce dla pacjenta.

Czy leki na cukrzycę mogą powodować przyrost masy ciała?

Niektóre leki przeciwcukrzycowe mogą prowadzić do przyrostu masy ciała, podczas gdy inne są neutralne pod tym względem lub nawet sprzyjają jej redukcji:

Mogą powodować przyrost masy ciała: insulina, pochodne sulfonylomocznika, glitazony.
Neutralne względem masy ciała: inhibitory DPP-4, akarboza.
Mogą sprzyjać redukcji masy ciała: metformina, inhibitory SGLT-2, agoniści receptora GLP-1.

Przy doborze terapii u pacjentów z nadwagą lub otyłością lekarz powinien uwzględniać wpływ leków na masę ciała.

Czy można odstawić leki na cukrzycę po normalizacji poziomu cukru?

Cukrzyca typu 2 jest chorobą przewlekłą o postępującym charakterze, dlatego zwykle nie zaleca się przerywania farmakoterapii po osiągnięciu docelowych wartości glikemii. W niektórych przypadkach, szczególnie przy znacznej redukcji masy ciała i zmianie stylu życia, możliwe jest zmniejszenie dawek leków lub nawet ich odstawienie, ale zawsze pod ścisłą kontrolą lekarza i przy regularnym monitorowaniu poziomu glukozy.

Które leki na cukrzycę powodują hipoglikemię?

Ryzyko hipoglikemii związane jest głównie z lekami zwiększającymi wydzielanie insuliny niezależnie od poziomu glukozy we krwi:

Insulina (najwyższe ryzyko)
Pochodne sulfonylomocznika (umiarkowane ryzyko)
Glinidy (umiarkowane ryzyko)

Niskie ryzyko hipoglikemii lub jej brak występuje przy stosowaniu:

Metforminy
Inhibitorów DPP-4
Inhibitorów SGLT-2
Agonistów receptora GLP-1 (w monoterapii)
Akarbozy
Glitazonów

Czy leki na cukrzycę mogą chronić przed powikłaniami sercowo-naczyniowymi?

Tak, niektóre nowsze leki przeciwcukrzycowe wykazują działanie kardioprotekcyjne niezależne od ich wpływu na glikemię:

Inhibitory SGLT-2 (empagliflozyna, kanagliflozyna, dapagliflozyna) – zmniejszają ryzyko hospitalizacji z powodu niewydolności serca oraz progresji przewlekłej choroby nerek. Empagliflozyna dodatkowo zmniejsza ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych.
Agoniści receptora GLP-1 (liraglutyd, semaglutyd, dulaglutyd) – zmniejszają ryzyko poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych (zawał serca, udar) szczególnie u osób z chorobą sercowo-naczyniową.

Te korzyści obserwowano w dużych badaniach klinicznych i są one uwzględniane w aktualnych wytycznych leczenia cukrzycy typu 2.

Czy leki na cukrzycę wchodzą w interakcje z innymi lekami?

Tak, niektóre leki przeciwcukrzycowe mogą wchodzić w interakcje z innymi lekami:

Metformina – może wchodzić w interakcje z jodowymi środkami kontrastowymi, niektórymi antybiotykami i lekami przeciwnowotworowymi.
Pochodne sulfonylomocznika – mogą wchodzić w interakcje z lekami przeciwzakrzepowymi, niektórymi antybiotykami, lekami przeciwzapalnymi, co może zwiększać ryzyko hipoglikemii.
Inhibitory SGLT-2 – ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu z diuretykami ze względu na ryzyko odwodnienia.

Zawsze należy informować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, aby uniknąć potencjalnych interakcji.