Toksyna botulinowa typu A – informacje w pigułce (podsumowanie farmaceuty)
Toksyna botulinowa typu A – lek o działaniu zwiotczającym mięśnie. Mechanizm działania toksyny botulinowej polega na hamowaniu uwalniania acetylocholiny, co w konsekwencji prowadzi do odnerwienia mięśnia, czyli jego porażenia. Wskazaniem do stosowania leku jest osiągnięcie poprawy wyglądu zmarszczek pionowych między brwiami, w okolicy bocznego kąta oka oraz tzw. “kurzych łapek”.
Toksyna botulinowa typu A dostępna jest w postaci proszku do sporządzania roztworu do wstrzykiwań. Lek powinien być podawany tylko przez lekarza posiadającego odpowiednie kwalifikacje.
Możliwe działania niepożądane: zakażenie pasożytnicze, lęk, ból głowy, zawroty głowy, parestezje, opadanie powiek, zapalenie powiek, zaburzenia widzenia, suchość w jamie ustnej, nudności, miejscowe osłabienie mięśni, drganie mięśni, rumień, napięcie mięśni, rumień, napięcie mięśni, obrzęk, reakcje nadwrażliwości, ból twarzy, obrzęk, zasinienie, ból w miejscu wstrzyknięcia, podrażnienie w miejscu wstrzyknięcia.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Toksyna botulinowa typu A – przewodnik medyczny
Toksyna botulinowa typu A to jedna z najbardziej fascynujących substancji w medycynie współczesnej, która z niebezpiecznej trucizny bakteryjnej przekształciła się w niezwykle skuteczny lek wykorzystywany w wielu dziedzinach medycyny. Wytwarzana przez bakterie Clostridium botulinum, ta neurotoksyna należy do grupy najsilniejszych znanych trucizn biologicznych, jednak w kontrolowanych warunkach medycznych stała się przełomowym narzędziem terapeutycznym. Historia toksyny botulinowej sięga końca XVIII wieku, gdy po raz pierwszy opisano objawy zatrucia jadem kiełbasianym, ale dopiero w latach 80. XX wieku wprowadzono ją do praktyki klinicznej. Dziś toksyna botulinowa typu A jest wykorzystywana nie tylko w medycynie estetycznej do redukcji zmarszczek, ale przede wszystkim w leczeniu poważnych schorzeń neurologicznych, takich jak spastyczność, dystonia, migrena przewlekła czy nadreaktywność pęcherza moczowego. Jej precyzyjne działanie na poziomie synapsy nerwowo-mięśniowej pozwala na selektywne blokowanie przewodnictwa nerwowego, co przynosi ulgę milionom pacjentów na całym świecie. W Polsce dostępnych jest kilka preparatów zawierających toksynę botulinową typu A, w tym Botox, Dysport, Xeomin czy Bocouture, każdy o nieco różnych właściwościach i zastosowaniach klinicznych.
Budowa i mechanizm działania toksyny botulinowej typu A
Toksyna botulinowa typu A (BTX-A) jest egzotoksyną wytwarzaną przez laseczki Clostridium botulinum. Zbudowana jest z 2 łańcuchów – lekkiego (50 kD) i ciężkiego (100 kD) połączonych mostkiem disiarczkowym. Struktura białkowa tej neurotoksyny jest niezwykle złożona i precyzyjnie dostosowana do jej funkcji biologicznej.
Mechanizm działania toksyny botulinowej typu A opiera się na bardzo specyficznym procesie biochemicznym zachodzącym na poziomie synapsy nerwowo-mięśniowej. Po wstrzyknięciu do mięśnia początkowo następuje szybkie wiązanie ze specyficznymi powierzchniowymi receptorami komórkowymi o wysokim powinowactwie do toksyny, następnie toksyna jest przenoszona poprzez błonę komórkową na drodze endocytozy z udziałem receptorów pośredniczących, ostatecznie toksyna jest uwalniana do cytosolu. Procesowi temu towarzyszy postępujące hamowanie uwalniania acetylocholiny.
Działanie toksyny botulinowej polega na hamowaniu wydzielania acetylocholiny z pęcherzyków presynaptycznych na poziomie połączeń nerwowo-mięśniowych mięśni szkieletowych. Tym samym dochodzi do hamowania przekazywania impulsów nerwowych, co dalej prowadzi do paraliżu mięśni. Ten proces, nazywany chemiczną denerwacją, jest odwracalny i trwa przeciętnie od 3 do 6 miesięcy.
Toksyna botulinowa typu A jest silną trucizną biologiczną. Łączy się trwale z płytką nerwowo-mięśniową, poraża przewodnictwo nerwowo-mięśniowe poprzez fragmentację białka SNAP-25 (synaptosomal protein) niezbędnego w procesie uwalniania acetylocholiny z zakończeń presynaptycznych.
Historia i rozwój zastosowań medycznych
Toksyna botulinowa typu A po raz pierwszy została zarejestrowana w 1989 roku do leczenia zeza, kurczu powiek, a następnie dystonii szyjnej. Preparat nosił nazwę Botox i został wprowadzony przez podmiot odpowiedzialny firmę Allergan, znaną wcześniej pod nazwą Oculinum.
Dwa lata później brytyjska firma Porton (Speywood) wprowadziła preparat Dysport, którego wskazania było podobne. W 2000 roku niemiecka firma Merz wprowadziła do użytku medycznego preparat Xeomin, pozbawiony białek kompleksujących.
Rozwój zastosowań toksyny botulinowej był stopniowy i oparty na rzetelnych badaniach klinicznych. Początkowo wykorzystywana głównie w okulistyce i neurologii, z czasem znalazła zastosowanie w medycynie estetycznej, urologii, gastroenterologii i wielu innych specjalnościach medycznych.
Dostępne preparaty i ich właściwości
Na polskim rynku farmaceutycznym dostępnych jest kilka preparatów toksyny botulinowej typu A, które różnią się między sobą pewnymi charakterystykami:
Tabela porównawcza głównych preparatów
Preparat |
Producent |
Białka kompleksujące |
Przechowywanie |
Botox/Vistabel |
Allergan |
Tak |
Lodówka (2-8°C) |
Dysport/Azzalure |
Ipsen/Galderma |
Tak |
Lodówka (2-8°C) |
Xeomin/Bocouture |
Merz |
Nie |
Temperatura pokojowa |
Letybo |
Hugel |
Tak |
Lodówka (2-8°C) |
Xeomin firmy Merz Pharmaceuticals jest pierwszym preparatem na bazie toksyny botulinowej, którego nie musi się przechowywać w lodówce. Od środków Botox i Dysport odróżnia go brak białek kompleksujących (hemaglutynin) w składzie.
Badania wykazały, że spośród trzech głównych produktów, Xeomin zawiera najwyższą specyficzną aktywność neurotoksyny, po nim Dysport, natomiast Botox ma najniższą aktywność specyficzną.
Wskazania medyczne do stosowania
Toksyna botulinowa typu A ma szeroki zakres zastosowań medycznych, które można podzielić na kilka głównych kategorii:
Schorzenia neurologiczne
- Spastyczność kończyny górnej i dolnej po udarze mózgu
- Dystonie ogniskowe: kręcz karku (dystonia szyjna), kurcz powiek (blefarospazm), połowiczy kurcz twarzy
- Spastyczność u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (od 2. roku życia)
- Migrena przewlekła (występująca co najmniej 15 dni w miesiącu)
Schorzenia urologiczne
- Nadreaktywność pęcherza moczowego – zarówno idiopatyczna, jak i neurogenna
- Nietrzymanie moczu związane z nadreaktywnością mięśnia wypieracza pęcherza
Inne zastosowania medyczne
- Nadpotliwość pierwotna (pach, dłoni, stóp)
- Ślinotok u pacjentów neurologicznych
- Bruksizm (zgrzytanie zębami)
Medycyna estetyczna
- Zmarszczki gładzizny czoła
- Zmarszczki między brwiami (lwia zmarszczka)
- Zmarszczki mimiczne okolicy oczu (kurze łapki)
Leczenie farmakologiczne w schorzeniach neurologicznych
W neurologii toksyna botulinowa typu A stanowi terapię pierwszego wyboru w wielu schorzeniach charakteryzujących się nadmiernym napięciem mięśniowym:
Spastyczność poudarowa: Toksyna botulinowa hamuje uwalnianie neurotransmiterów i substancji odpowiedzialnych za odczuwanie bólu z zakończeń nerwowych nerwu trójdzielnego. Prowadzi to do odnerwienia nadrważliwych zakończeń nerwowych i hamowania reakcji prowadzącej do eskalacji bólu migrenowego.
W leczeniu spastyczności wykorzystuje się głównie następujące substancje czynne:
- Onabotulinumtoksyna A (Botox) – dawkowanie 100-400 jednostek
- Abobotulinumtoksyna A (Dysport) – dawkowanie 300-1500 jednostek
- Inkobotulinumtoksyna A (Xeomin/Bocouture) – dawkowanie 100-400 jednostek
Dystonia szyjna: Toksyna botulinowa podana domięśniowo blokuje mechanizm uwalniania acetylocholiny w obrębie synapsy – płytki motorycznej. W efekcie działania toksyny botulinowej stwierdza się ograniczenie działania acetylocholiny, spadek pobudzenia mięśnia przez nerw, tym samym umożliwiając normalizację napięcia tego mięśnia (jego rozluźnienie).
Migrena przewlekła: W leczeniu migreny przewlekłej wykonuje się serię wstrzyknięć preparatu toksyny botulinowej według ściśle określonego schematu w mięśnie głowy i szyi. Efektem leczenia jest całkowite ustąpienie lub istotne zmniejszenie bólu głowy oraz zmniejszenie liczby dni w miesiącu, w których występuje ból głowy.
Farmakokinetyka i farmakodynamika
Początek działania widoczny jest po 2–3 dniach, maks. działanie występuje po ok. 2–6 tyg. i utrzymuje się przez 2–4 mies. Leczniczo stosuje się bardzo małe dawki, a działanie toksyny botulinowej ogranicza się do okolicy podania.
Proces regeneracji połączeń nerwowo-mięśniowych przebiega stopniowo. Rozluźnienie mięśni utrzymuje się do momentu, w którym organizm zregeneruje płytkę motoryczną. Wtedy acetylocholina ponownie zaczyna przenosić bodźce z nerwu na mięsień. Efekty ostrzykiwań toksyną botulinową utrzymują się średnio 4-8 miesięcy.
Przeciwwskazania i środki ostrożności
Bezwzględne przeciwwskazania:
- Nadwrażliwość na kompleks Clostridium botulinum typu A
- Miastenia gravis i zespół Lamberta-Eatona
- Zakażenia skóry w miejscu planowanej iniekcji
- Ostre zatrzymanie moczu (w przypadku leczenia zaburzeń pęcherza)
- Zakażenie dróg moczowych (w terapii urologicznej)
Względne przeciwwskazania:
- Ciąża i karmienie piersią – brak wystarczających badań bezpieczeństwa
- Obwodowe neuropatie ruchowe
- Zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego
- Stosowanie antybiotyków aminoglikozydowych
Teoretycznie działanie neurotoksyny botulinowej typu A może zostać spotęgowane przez antybiotyki aminoglikozydowe.
Działania niepożądane
Działania niepożądane toksyny botulinowej typu A są zazwyczaj przemijające i związane z miejscem podania:
Najczęstsze działania niepożądane:
- Ból i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia
- Niewielkie krwiaki w miejscu ukłucia
- Przejściowe osłabienie sąsiadujących grup mięśniowych
- Objawy grypopodobne
Działania niepożądane specyficzne dla wskazań:
Spastyczność kończyny górnej: najczęściej osłabienie siły mięśniowej, oraz ból ramienia i reakcje miejscowe, rzadziej – zakażenie, objawy grypopodobne, suchość w jamie ustnej, ból, zaparcia, biegunka, zapalenie gardła, senność, parestezje, obrzęki, ból głowy.
Leczenie zmarszczek: najczęściej opadnięcie powieki. Po głębokich lub niewłaściwie ukierunkowanych wstrzyknięciach toksyny botulinowej może wystąpić chwilowy paraliż innych, przyległych grup mięśni.
Botulizm – zatrucie toksyną botulinową
Znajomość objawów zatrucia toksyną botulinową jest istotna zarówno dla lekarzy, jak i pacjentów:
Objawy botulizmu:
Objawy zatrucia jadem kiełbasianym mogą wystąpić po okresie od 2 godzin do 8 dni, zwykle 12-72 godzin po spożyciu zakażonej żywności. Na początku mogą wystąpić nudności, wymioty i biegunka. W dalszej kolejności pojawiać się mogą: zaburzenia widzenia (widzenie nieostre lub podwójne), opadanie powiek, poszerzenie źrenic, niewyraźna mowa i trudności z połykaniem, osłabienie rąk i nóg, suchość w ustach, trudności z oddawaniem moczu.
Leczenie botulizmu:
Leczenie polega na podawaniu zastrzyków z antytoksyną przeciwbotulinową. Czasami konieczne jest przejściowe wspomaganie oddychania i inne działania zmierzające do podtrzymania funkcji życiowych, dlatego pacjenci z botulizmem są zawsze hospitalizowani.
Dawka śmiertelna toksyny botulinowej wynosi około 1–3 ng na kilogram masy ciała.
Procedura podawania i monitorowanie
Toksyna botulinowa typu A jest lekiem wydawanym wyłącznie na receptę i może być podawana jedynie przez wykwalifikowanych lekarzy. Zgodnie z polskim prawem zabieg może wykonać jedynie lekarz – dermatolog, chirurg plastyczny, neurolog lub specjalista medycyny estetycznej po ukończeniu odpowiednich kursów i szkoleń.
Przygotowanie do zabiegu:
- Szczegółowy wywiad medyczny i badanie przedmiotowe
- Wykluczenie przeciwwskazań
- Informowanie pacjenta o charakterze zabiegu i możliwych powikłaniach
- Podpisanie świadomej zgody
Technika podawania:
Iniekcje wykonywane są przy użyciu cienkich igieł, często pod kontrolą ultrasonograficzną (szczególnie w przypadku leczenia spastyczności). Lek podaje lekarz neurolog po przeprowadzeniu diagnostyki, potwierdzeniu rozpoznania i kwalifikacji pacjenta do leczenia toksyną botulinową. Lek jest podawany w przypadku spastyczności kończyny górnej i dolnej a także kręczu karku domięśniowo, pod kontrolą USG (umożliwia to precyzyjne podanie leku w obrębie konkretnych mięśni).
Jak długo działa toksyna botulinowa typu A?
Efekty ostrzykiwań toksyną botulinową utrzymują się średnio 4-8 miesięcy. W przypadku leczenia zmarszczek efekt może trwać 3-6 miesięcy, natomiast w terapii nadpotliwości nawet do 9-12 miesięcy.
Czy toksyna botulinowa jest bezpieczna?
Tak, przy zachowaniu właściwych wskazań i przeciwwskazań oraz wykonywaniu zabiegów przez wykwalifikowanych lekarzy, toksyna botulinowa jest bezpieczna. Leczenie toksyną botulinową jest bezpieczne. Lek podaje się domięśniowo w postaci zastrzyków (iniekcji). Objętość leku jest niewielka.
Kiedy widać pierwsze efekty po zabiegu?
Pierwsze efekty działania toksyny botulinowej w postaci zmniejszenia nadmiernego napięcia mięśni można zauważyć w 3-4 dniu po zabiegu. Docelowy efekt rozluźnienia uzyskuje się po ok. 14-20 dniach po ostrzyknięciu mięśnia.
Czy można powtarzać zabiegi?
Tak, zabiegi można powtarzać. Po tym czasie należy zgłosić się do lekarza prowadzącego leczenie, który ustali czy i kiedy konieczne będzie podanie kolejnej dawki. Nie zaleca się wykonywania zabiegów częściej niż co 3 miesiące.
Jakie są różnice między preparatami (Botox, Dysport, Xeomin)?
Wszystkie preparaty zawierają toksynę botulinową typu A, ale różnią się:
- Składem białek towarzyszących
- Warunkami przechowywania
- Czasem działania
- Szybkością działania – Według dr Daniela Radina z Radin Skin Centre w Ontario Dysport jest idealny dla osób pragnących szybko odświeżyć wygląd np. z okazji ślubu. Rezultaty zabiegu można zauważyć już po 3 dniach, podczas gdy terapia Botoxem daje rezultaty po ok. tygodniu.
Czy toksyna botulinowa pomaga w migrenie?
Dla tych pacjentów przeznaczona jest terapia toksyną botulinową, która cechuje się wysoką skutecznością i znacznie ogranicza konieczność stosowania leków doustnych (które z resztą niejednokrotnie w migrenie przewlekłej są mało skuteczne). Terapia jest wskazana u pacjentów z migreną przewlekłą występującą co najmniej 15 dni w miesiącu.
Co to jest spastyczność i jak pomaga toksyna botulinowa?
Spastyczność związana jest z nieprawidłowym, nadmiernym napięciem mięśni. Jest ona przyczyną ograniczenia ruchomości, nieprawidłowego ułożenia kończyny, bólu. Powoduje niepełnosprawność i często zależność od osób drugich. Toksyna botulinowa powoduje rozluźnienie mięśni. W wyniku tego łatwiej jest wykonywać ruchy i układać kończynę, zmniejsza się ból i dyskomfort.
Czy można stosować toksynę botulinową w ciąży?
Toksyna botulinowa podana miejscowo nie działa ogólnie na organizm ale ze względu na brak doświadczeń nie powinna być podawana kobietom w okresie ciąży i laktacji. Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią jest przeciwwskazane.
Jak przygotować się do zabiegu?
Przed zabiegiem należy:
- Unikać przyjmowania leków przeciwkrzepliwych (po konsultacji z lekarzem)
- Nie spożywać alkoholu przez 24 godziny przed zabiegiem
- Poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach
- Nie planować ważnych wydarzeń przez 2 tygodnie po zabiegu (ze względu na możliwe działania niepożądane)
Czy można łączyć toksynę botulinową z innymi zabiegami?
Botox może być łączony również z innymi metodami liftingu twarzy. Decyzję o łączeniu zabiegów zawsze podejmuje lekarz na podstawie indywidualnej oceny pacjenta.
Bibliografia
- Blasi J, Chapman E, Link E, Binz T, Yamasaki S, De Camilli P, Sudhof TC, Niemann H, Jahn R. Botulinum neurotoxin A selectively cleaves the synaptic protein SNAP-25. Nature. 1993;365(6442):160-163. DOI: 10.1038/365160a0 PMID: 8103915
- Coetzee S, Nunez N, Belaunzaran M, Mark J, Stickler MA. Beyond Wrinkles: A Comprehensive Review of the Uses of Botulinum Toxin. J Drugs Dermatol. 2023;22(9):7243e. DOI: 10.36849/JDD.7243e PMID: 37683072