Tevimbra, zawierający substancję czynną tislelizumab, jest lekiem stosowanym w leczeniu zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca (NSCLC) oraz raka płaskonabłonkowego przełyku (OSCC). Działa jako inhibitor punktu kontrolnego immunologicznego, blokując białko PD-1 na powierzchni komórek układu odpornościowego, co pomaga organizmowi zwalczać komórki nowotworowe.
Tislelizumab to nowoczesny lek onkologiczny, który stanowi wielką nadzieję dla pacjentów zmagających się z niektórymi postaciami nowotworów. Jest to humanizowane przeciwciało monoklonalne, które celuje w receptor PD-1 znajdujący się na powierzchni komórek układu odpornościowego. Receptor ten odgrywa kluczową rolę w hamowaniu nadmiernej aktywności układu odpornościowego, co jest korzystne w normalnych warunkach, ale może również przyczyniać się do unikania przez komórki nowotworowe ataku ze strony układu immunologicznego.
Tislelizumab działa poprzez blokowanie interakcji między receptorem PD-1 a jego ligandami, PD-L1 i PD-L2, co pozwala na aktywację komórek T i nasilenie odpowiedzi immunologicznej przeciwko komórkom nowotworowym. Dzięki temu mechanizmowi, tislelizumab może pomóc w przywróceniu zdolności organizmu do walki z rakiem.
Lek ten został zatwierdzony do użytku medycznego w Chinach w grudniu 2019 roku, w Unii Europejskiej we wrześniu 2023 roku, a w Stanach Zjednoczonych w marcu 2024 roku. W Unii Europejskiej tislelizumab jest wskazany do leczenia dorosłych pacjentów z nieoperacyjnym, miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym rakiem płaskonabłonkowym przełyku po wcześniejszej chemioterapii opartej na platynie.
Wśród działań niepożądanych tislelizumabu wymienia się anemię, leukopenię, trombocytopenię, nudności, podwyższone stężenie asparaginianowej aminotransferazy (AST), neutropenię, zmęczenie, zmniejszony apetyt, wymioty, ból mięśniowo-szkieletowy, zaparcia, hipoproteinemię oraz wysypkę. Zgłaszano również przypadki śmiertelne, takie jak infekcje dróg oddechowych lub niewydolność oddechowa oraz uszkodzenie wątroby.
Tislelizumab jest podawany drogą dożylną, a jego farmakokinetyka sugeruje, że ma on okres półtrwania eliminacji wynoszący od 11 do 17 dni, co może różnić się w zależności od indywidualnych cech pacjenta i specyfiki choroby.
Jest to przełomowy lek w leczeniu nowotworów i stanowi ważny krok w walce z rakiem. Jego rozwój i zastosowanie są wynikiem intensywnych badań i postępu w dziedzinie immunoonkologii, co daje nadzieję wielu pacjentom na całym świecie.