Leki zawierające sotorasib

Sotorasib to nowoczesna substancja czynna stosowana w leczeniu zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) z mutacją KRAS G12C. Jest to selektywny inhibitor, który w sposób kowalencyjny i nieodwracalny wiąże się ze specyficzną cysteiną zmutowanego białka KRAS G12C. Dzięki temu mechanizmowi działania sotorasib blokuje nieprawidłowe przekazywanie sygnałów w komórkach nowotworowych, hamuje ich wzrost i wywołuje apoptozę (zaprogramowaną śmierć komórki) selektywnie w guzach zawierających tę konkretną mutację.

Wskazania do stosowania

Sotorasib jest wskazany do stosowania u dorosłych pacjentów z:

• Zaawansowanym niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP) z mutacją KRAS G12C
• U których wystąpiła progresja choroby po zastosowaniu co najmniej jednej wcześniejszej linii leczenia systemowego

Przed rozpoczęciem leczenia sotorασibem konieczne jest potwierdzenie obecności mutacji KRAS G12C za pomocą zwalidowanego testu.

Jak działa sotorasib

Sotorasib działa jako inhibitor, który:

• Selektywnie celuje w zmutowane białko KRAS G12C
• Wiąże się nieodwracalnie z cysteiną w tym białku
• Blokuje przekazywanie sygnałów komórkowych, które napędzają wzrost komórek nowotworowych
• Hamuje przeżywalność komórek rakowych
• Zatrzymuje wzrost guza
• Indukuje apoptozę (zaprogramowaną śmierć komórek nowotworowych)

Ta specyficzność działania oznacza, że sotorasib atakuje tylko komórki nowotworowe posiadające mutację KRAS G12C, co potencjalnie zmniejsza wpływ na zdrowe komórki.

Dawkowanie i sposób podawania

Zalecana dawka sotorasibu wynosi 960 mg (odpowiadająca ośmiu tabletkom po 120 mg lub czterem tabletkom po 240 mg) przyjmowana raz na dobę, każdego dnia o tej samej porze.

Tabletki należy:

• Połykać w całości
• Przyjmować o tej samej porze każdego dnia
• Można je przyjmować z jedzeniem lub bez

W przypadku trudności z połykaniem:

• Tabletki można rozpuścić w 120 ml niegazowanej wody o temperaturze pokojowej
• Mieszać do rozpadu na małe kawałki (nie rozpuszczą się całkowicie)
• Wypić natychmiast po rozpuszczeniu
• Przepłukać szklankę dodatkową ilością 120 ml wody i również wypić

Leczenie należy kontynuować do czasu progresji choroby lub pojawienia się nieakceptowalnych działań niepożądanych.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane związane z przyjmowaniem sotorasibu to:

Bardzo częste (występują u więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• Biegunka
• Nudności i wymioty
• Zmęczenie
• Ból stawów
• Zmniejszenie apetytu
• Zwiększona aktywność enzymów wątrobowych (aminotransferazy asparaginianowej i alaninowej)
• Zwiększona aktywność fosfatazy zasadowej we krwi

Częste (występują u 1 do 10 na 100 pacjentów):

• Ból głowy
• Kaszel i duszność
• Zaparcie
• Ból brzucha
• Uszkodzenie wątroby wywołane przez lek
• Gorączka
• Podwyższony poziom bilirubiny całkowitej we krwi
• Hipokaliemia (niski poziom potasu)

Poważne działania niepożądane:

• Hepatotoksyczność (uszkodzenie wątroby)
• Śródmiąższowa choroba płuc (ILD) lub nieinfekcyjne zapalenie płuc
• Zaburzenia czynności nerek

Monitorowanie podczas leczenia

Podczas stosowania sotorasibu pacjenci powinni być regularnie monitorowani, szczególnie w zakresie:

Funkcji wątroby

• Przed rozpoczęciem leczenia
• Co 3 tygodnie przez pierwsze 3 miesiące terapii
• Następnie raz w miesiącu lub zgodnie ze wskazaniami klinicznymi
• Częściej u pacjentów, którzy niedawno przeszli immunoterapię

Funkcji płuc

• Monitorowanie pod kątem nowych lub nasilających się objawów płucnych (duszność, kaszel, gorączka)
• W przypadku podejrzenia ILD lub nieinfekcyjnego zapalenia płuc należy wstrzymać leczenie

Funkcji nerek

• Szczególna ostrożność u pacjentów z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek

Interakcje z innymi lekami

Sotorasib może wchodzić w interakcje z wieloma lekami. Szczególnie ważne są:

Leki zmniejszające wydzielanie kwasu żołądkowego

• Inhibitory pompy protonowej (np. omeprazol)
• Antagoniści receptora H2 (np. famotydyna)
• Mogą zmniejszać wchłanianie sotorasibu
• Jeśli konieczne jest jednoczesne stosowanie, sotorasib należy przyjmować z kwaśnym napojem (np. colą)

Silne induktory CYP3A4

• Np. ryfampicyna, karbamazepina, fenytoina, ziele dziurawca
• Mogą zmniejszać stężenie sotorasibu
• Nie zaleca się jednoczesnego stosowania

Substraty CYP3A4

• Sotorasib może zmniejszać ich stężenie
• Należy unikać jednoczesnego stosowania z substratami CYP3A4 o wąskim indeksie terapeutycznym (np. fentanyl, cyklosporyna, takrolimus)

Przeciwwskazania

Sotorasib jest przeciwwskazany w przypadku:

• Nadwrażliwości na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Nietolerancji galaktozy (produkt zawiera laktozę)

Specjalne grupy pacjentów

Osoby starsze

Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów w podeszłym wieku.

Zaburzenia czynności wątroby

• Łagodne zaburzenia: nie wymaga dostosowania dawki
• Umiarkowane i ciężkie zaburzenia: nie zaleca się stosowania sotorasibu

Zaburzenia czynności nerek

• Łagodne zaburzenia: nie wymaga dostosowania dawki
• Umiarkowane i ciężkie zaburzenia: należy zachować ostrożność

Ciąża i karmienie piersią

• Nie zaleca się stosowania w okresie ciąży
• Nie należy stosować w okresie karmienia piersią
• Pacjentki w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną antykoncepcję

Skuteczność kliniczna

W badaniu klinicznym CodeBreaK 100 u pacjentów z NDRP z mutacją KRAS G12C, którzy wcześniej otrzymali co najmniej jedną linię leczenia systemowego:

• 37,1% pacjentów osiągnęło obiektywną odpowiedź na leczenie
• 2,4% pacjentów osiągnęło odpowiedź całkowitą
• 34,7% pacjentów osiągnęło odpowiedź częściową
• Mediana czasu trwania odpowiedzi wynosiła 11,1 miesiąca
• 63% pacjentów z odpowiedzią miało czas trwania odpowiedzi ≥ 6 miesięcy

Podsumowanie

Sotorasib stanowi ważny postęp w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca z mutacją KRAS G12C. Jest to celowana terapia, która specyficznie blokuje zmutowane białko KRAS G12C odpowiedzialne za napędzanie wzrostu komórek nowotworowych. Wykazuje skuteczność u pacjentów, którzy przeszli wcześniejsze leczenie i u których doszło do progresji choroby.

Chociaż może powodować działania niepożądane, większość z nich można kontrolować poprzez odpowiednie monitorowanie i modyfikację dawki. Regularne badania funkcji wątroby i obserwacja pod kątem objawów płucnych są kluczowe podczas terapii.

Pacjenci powinni poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, ponieważ sotorasib wchodzi w interakcje z wieloma preparatami, zwłaszcza z lekami zmniejszającymi wydzielanie kwasu żołądkowego.