Pegfilgrastym – informacje w pigułce (podsumowanie farmaceuty)
Pegfilgrastym – lek o działaniu immunostymulującym. Mechanizm działania pegfilgrastymu polega na zwiększeniu liczby granulocytów obojętnochłonnych w krwi obwodowej oraz niewielkim zwiększeniu liczby monocytów i limfocytów. Wskazaniem do stosowania leku jest skrócenie czasu trwania neutropenii oraz zmniejszenie częstości występowania gorączki neutropenicznej u pacjentów, którzy leczeni są chemioterapią cytotoksyczną.
Pegfilgrastym dostępny jest w postaci roztworu do wstrzykiwań. Lek podaje się we wstrzyknięciu podskórnym w górną część ramienia, brzuch lub udo.
Możliwe działania niepożądane (najczęstsze): bóle kości, bóle mięśniowo-szkieletowe, ból głowy, nudności, trombocytopenia, duszność, spadek ciśnienia, uderzenia gorąca, obrzęk naczynioruchowy, rumień, wysypka, pokrzywka, reakcje w miejscu podania (ból, zaczerwienienie).
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Pegfilgrastym – przewodnik po substancji czynnej w leczeniu neutropenii
Pegfilgrastym to przełomowa substancja czynna należąca do grupy czynników stymulujących wzrost kolonii granulocytów (G-CSF), która odgrywa kluczową rolę w leczeniu i zapobieganiu neutropenii wywołanej chemioterapią. Jest to pegylowana forma filgrastymu – ludzkiego rekombinowanego czynnika wzrostu kolonii granulocytów, który dzięki dołączeniu cząsteczki glikolu polietylenowego (PEG) charakteryzuje się wydłużonym czasem działania i wymaga podawania tylko raz na cykl chemioterapii. Ta zaawansowana substancja została po raz pierwszy zatwierdzona przez FDA w 2002 roku jako Neulasta, oferując pacjentom onkologicznym bezpieczną i skuteczną ochronę przed groźnymi powikłaniami związanymi z niedoborem neutrofili. Pegfilgrastym przyłącza się do specyficznych receptorów G-CSF na powierzchni komórek krwiotwórczych, stymulując produkcję, różnicowanie i dojrzewanie neutrofili w szpiku kostnym, co skutkuje znacznym wzrostem liczby białych krwinek potrzebnych do walki z infekcjami. Jego unikalna farmakokinetyka sprawia, że jest eliminowany głównie przez neutrofile, co zapewnia samo-regulujący mechanizm clearance zależny od liczby tych komórek we krwi.
Mechanizm działania pegfilgrastymu
Pegfilgrastym jest pegylowaną formą ludzkiego rekombinowanego czynnika wzrostu kolonii granulocytów (G-CSF), do którego kovalencyjnie przyłączona została cząsteczka glikolu polietylenowego (PEG) o masie 20 kDa przy N-końcowej reszcie metioniny. Ta modyfikacja strukturalna ma fundamentalne znaczenie dla właściwości farmakologicznych substancji.
Po podaniu podskórnym pegfilgrastym wiąże się z receptorami G-CSF znajdującymi się na powierzchni neutrofili progenitorowych w szpiku kostnym, co prowadzi do aktywacji kaskady sygnałowej JAK-STAT (Janus kinase-signal transducer and activator of transcription). Aktywacja tego szlaku sygnałowego prowadzi do transkrypcji różnych genów, które promują proliferację, różnicowanie i przeżywalność prekursorów neutrofili.
Kluczowe mechanizmy działania pegfilgrastymu obejmują:
- Stymulację produkcji neutrofili – zwiększenie proliferacji komórek macierzystych
- Przyspieszenie dojrzewania – skrócenie czasu potrzebnego do transformacji prekursorów w dojrzałe neutrofile
- Wydłużenie przeżywalności – ochrona dojrzałych neutrofili przed apoptozą
- Wzmocnienie funkcji – poprawa zdolności fagocytarnych i bakteriobójczych neutrofili
Pegylacja filgrastymu zapewnia ochronną osłonę wokół białka, redukując jego degradację przez enzymy proteolityczne i minimalizując filtrację nerkową, co wydłuża obecność leku w układzie krążenia i zapewnia ciągłą stymulację produkcji neutrofili przez dłuższy okres.
Farmakokinetyka i farmakodynamika
Wchłanianie podskórnie podawanego pegfilgrastymu ma niższą bezwzględną biodostępność w porównaniu z filgrastymem. Wchłanianie leku odbywa się głównie przez układ limfatyczny ze względu na grupę PEG przyłączoną do cząsteczki, która zwiększa jej rozmiar. W rezultacie pegfilgrastym jest powoli wchłaniany, a stężenia szczytowe występują zwykle 1-2 dni po podaniu podskórnym.
Charakterystyka farmakokinetyczna:
- Objętość dystrybucji: około 170 L
- Czas półtrwania: 15-80 godzin (znacznie dłuższy niż 3-4 godziny dla filgrastymu)
- Metabolizm: internalizacja przez neutrofile i niespecyficzna degradacja
- Clearance: głównie neutrofilowo-zależny, samoregulujący mechanizm
Pegylacja filgrastymu sprawia, że klirens nerkowy staje się nieistotny, co zostało zademonstrowane u szczurów po obustronnej nefrektomii i potwierdzone u pacjentów z niewydolnością nerek. W rezultacie clearance za pośrednictwem neutrofili jest dominującą drogą eliminacji pegfilgrastymu.
Podczas neutropenii wywołanej chemioterapią clearance pegfilgrastymu jest znacznie zmniejszony, a stężenie substancji utrzymuje się do momentu rozpoczęcia regeneracji neutrofili. Stężenia pegfilgrastymu utrzymują się dłużej u pacjentów z głęboką neutropenią.
Wskazania do stosowania
Pegfilgrastym jest zatwierdzony przez FDA do zmniejszania ryzyka rozwoju gorączkowej neutropenii u pacjentów otrzymujących mielosupresyjną chemioterapię. Do profilaktyki pierwotnej ryzyko rozwoju gorączkowej neutropenii powinno wynosić 20% lub więcej, a nie powinien być dostępny inny, równie skuteczny, ale bezpieczniejszy schemat leczenia.
Główne wskazania:
- Profilaktyka pierwotna gorączkowej neutropenii u pacjentów z nowotworami niemieloidalnymi
- Redukcja czasu trwania neutropenii po chemioterapii mielosupresyjnej
- Zwiększenie przeżywalności u pacjentów narażonych na mielosupresyjne dawki promieniowania (zespół hematopoetyczny ostrego zespołu popromiennego)
Wytyczne National Comprehensive Cancer Network i European Organisation for Research and Treatment of Cancer wspierają stosowanie profilaktycznego pegfilgrastymu u pacjentów otrzymujących schematy dwutygodniowe (Q2W).
Czynniki ryzyka kwalifikujące do profilaktyki:
- Wiek > 65 lat
- Zaawansowane stadium nowotworu
- Poprzednie epizody gorączkowej neutropenii
- Słaby stan sprawności (performance status)
- Współistnienie chorób przewlekłych
- Otwarte rany lub aktywne infekcje
Dawkowanie i sposób podawania
Pegfilgrastym ma 2 opcje podawania: jedna to ampułkostrzykawka, a druga to iniektor zakładany na ciało. Ampułkostrzykawka z pegfilgrastymem i iniektor zakładany na ciało są zwykle podawane na tylnej części ramienia lub brzuchu, co najmniej 2 cale od pępka.
Standardowe dawkowanie:
Wskazanie |
Dawka |
Częstotliwość |
Sposób podania |
Profilaktyka neutropenii |
6 mg |
Raz na cykl chemioterapii |
Podskórnie |
Pacjenci < 45 kg |
Dawkowanie wagowe |
Raz na cykl |
Podskórnie |
Zespół popromienny |
6 mg |
2 dawki w odstępie tygodnia |
Podskórnie |
Jeśli stosujesz pegfilgrastym w celu zmniejszenia ryzyka infekcji podczas chemioterapii, zwykle podaje się go jako pojedynczą dawkę na każdy cykl chemioterapii, nie wcześniej niż 24 godziny po ostatniej dawce chemioterapii danego cyklu i więcej niż 14 dni przed rozpoczęciem następnego cyklu chemioterapii.
Wskazówki dotyczące podawania:
- Temperatura przechowywania: 2-8°C (nie zamrażać)
- Przygotowanie do iniekcji: wyjąć z lodówki 30 minut przed podaniem
- Miejsce iniekcji: ramię, udo lub brzuch (rotacja miejsc)
- Technika: nie wstrząsać przed użyciem
Działania niepożądane i bezpieczeństwo stosowania
Najczęstsze działania niepożądane występujące u ≥ 5% pacjentów z różnicą ≥ 5% wyższą w grupie pegfilgrastymu w porównaniu z placebo w kontrolowanych badaniach klinicznych to ból kości i ból kończyn.
Częste działania niepożądane (>10%):
- Ból kostny – najczęstszy objaw uboczny, łagodny do umiarkowanego
- Ból mięśniowy – związany ze wzrostem aktywności szpiku kostnego
- Ból głowy
- Ból w miejscu wstrzyknięcia
Działania niepożądane wymagające szczególnej uwagi:
Badania bezpieczeństwa po wprowadzeniu do obrotu wskazują, że stosowanie pegfilgrastymu wiąże się z ciężkimi reakcjami alergicznymi, takimi jak anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy lub pokrzywka, a także z pęknięciem śledziony, w tym przypadkami śmiertelnymi.
- Pęknięcie śledziony – rzadkie, ale potencjalnie śmiertelne
- Zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS)
- Zespół przecieku kapilarnego
- Kłębuszkowe zapalenie nerek
- Zapalenie aorty
- Reakcje alergiczne (anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy)
Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi związanymi z filgrastymem i pegfilgrastymem są gorączka, ból kości, ból pleców, neutropenia i gorączkowa neutropenia. Nie zaobserwowano statystycznej różnicy w prawdopodobieństwie wystąpienia bólu kości między filgrastymem a pegfilgrastymem.
Monitorowanie podczas terapii:
- Morfologia krwi – kontrola liczby neutrofili
- Temperatura ciała – wykrywanie gorączkowej neutropenii
- Objawy alergiczne – szczególnie przy pierwszym podaniu
- Ból w nadbrzuszu – podejrzenie powiększenia śledziony
Przeciwwskazania i ostrzeżenia
Bezwzględne przeciwwskazania:
Pegfilgrastym jest przeciwwskazany u pacjentów z historią ciężkich reakcji alergicznych na pegfilgrastym lub filgrastym. Reakcje obejmowały anafilaksję.
Ostrzeżenia specjalne:
Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności leku u chorych z zespołem mielodysplastycznym, przewlekłą białaczką pochodzenia szpikowego oraz wtórną ostrą białaczką szpikową, dlatego nie należy u nich stosować pegfilgrastymu.
U chorych z niedokrwistością sierpowatokrwinkową należy zachować ostrożność, monitorować parametry kliniczne i laboratoryjne oraz uwzględnić możliwość wystąpienia związku pomiędzy podawaniem pegfilgrastymu a powiększeniem śledziony i przełomami spowodowanymi zamknięciem naczyń krwionośnych.
Leczenie farmakologiczne neutropenii – spektrum dostępnych opcji
Neutropenia wywołana chemioterapią stanowi jeden z najpoważniejszych problemów w onkologii, wymagający kompleksowego podejścia farmakologicznego. Współczesne leczenie opiera się głównie na czynnikach stymulujących wzrost kolonii granulocytów, które można podzielić na preparaty krótko- i długodziałające.
Substancje czynne pierwszego wyboru:
Czynniki długodziałające:
- Pegfilgrastym – standardowa substancja oryginalna i biosimilary
- Pegfilgrastym-cbqv (Udenyca) – pierwszy biosimilar zatwierdzony w USA
- Pegfilgrastym-bmez (Ziextenzo) – biosimilar dostępny w Europie
Czynniki krótkodziałające:
- Filgrastym – wymaga codziennego podawania przez 10-14 dni
- Lenograstym – alternatywna forma G-CSF
Biosimilary pegfilgrastymu dostępne w Polsce:
W Polsce dostępne są różne preparaty pegfilgrastymu, w tym preparaty oryginalne i biosimilary, które charakteryzują się porównywalną skutecznością i bezpieczeństwem. Biosimilary oferują pacjentom dostęp do terapii przy potencjalnie niższych kosztach, co jest szczególnie istotne w systemie ochrony zdrowia.
Algorytm wyboru terapii:
- Ryzyko wysokie (>20%) – pegfilgrastym jako profilaktyka pierwotna
- Ryzyko pośrednie (10-20%) – ocena dodatkowych czynników ryzyka
- Ryzyko niskie (<10%) – obserwacja, ewentualnie profilaktyka wtórna
Wytyczne zalecają profilaktykę pierwotną, a filgrastym powinien być podawany przez 10-14 dni, podczas gdy pegfilgrastym podaje się raz na cykl. Kiedy są stosowane zgodnie z wytycznymi, pegfilgrastym i filgrastym są równie skuteczne.
Biosimilary i dostępność terapii
W 2002 roku FDA zatwierdziło wersję filgrastymu z kovalencyjnym wiązaniem z monometoksipoliglikolem etylenowym, zwiększając masę cząsteczkową i okres półtrwania, aby zastąpić wielodniowe dawkowanie pojedynczą iniekcją. Te leki pozostały standardem opieki w przypadku neutropenii do czasu uchwalenia ustawy o konkurencji cenowej i innowacjach biologicznych z 2009 roku, która stworzyła skróconą ścieżkę licencjonowania produktów biologicznych.
Zatwierdzone biosimilary pegfilgrastymu:
- Fulphila (pegfilgrastym-jmdb)
- Udenyca (pegfilgrastym-cbqv)
- Ziextenzo (pegfilgrastym-bmez)
- Nyvepria (pegfilgrastym-apgf)
- Stimufend (pegfilgrastym-fpgk)
Dostępność biosimilarnego pegfilgrastymu powinna skłonić do przemyślenia zarządzania neutropenią. Biosimilarny pegfilgrastym oferuje krajom stosującym biosimilarny filgrastym możliwości poprawy przestrzegania zaleceń, a tym samym przeżywalności w nowotworach, oferując jednocześnie korzyści ekonomiczne krajom stosującym oryginalny pegfilgrastym.
Skuteczność kliniczna w różnych schematach chemioterapii
Pegfilgrastym wykazuje co najmniej porównywalną bezpieczeństwo i skuteczność z filgrastymem, z dodatkową korzyścią uproszczonego dawkowania raz na cykl chemioterapii. Dwa randomizowane, kontrolowane badania kluczowe wykazały, że pojedyncza dawka pegfilgrastymu podawana raz na cykl prowadziła do niższej zaobserwowanej częstości gorączkowej neutropenii po mielosupresyjnej chemioterapii w porównaniu z codziennymi iniekcjami filgrastymu.
Skuteczność w różnych nowotworach:
Typ nowotworu |
Redukcja FN* |
Poprawa RDI** |
Bezpieczeństwo |
Rak piersi |
94% |
Tak |
Porównywalne |
Nowotwory płuc |
85-90% |
Tak |
Dobre |
Chłoniaki |
80-85% |
Tak |
Akceptowalne |
Nowotwory przewodu pokarmowego |
75-80% |
Tak |
Porównywalne |
*FN – gorączkowa neutropenia, **RDI – względna intensywność dawki
Korzyści z pegfilgrastymu obejmują: stałe podawanie zamiast wielokrotnych iniekcji, redukcję neutropenii i wskaźników gorączkowej neutropenii oraz ostatecznie korzyść kosztowo-skuteczności.
Specjalne populacje pacjentów
Pacjenci geriatryczni:
Spośród 932 pacjentów z nowotworem, którzy otrzymywali pegfilgrastym w badaniach klinicznych, 139 (15%) miało 65 lat i więcej, a 18 (2%) miało 75 lat i więcej. Nie zaobserwowano ogólnych różnic w bezpieczeństwie lub skuteczności między pacjentami w wieku 65 lat i starszymi a młodszymi pacjentami.
Pacjenci pediatryczni:
Dawka pegfilgrastymu dla pacjentów pediatrycznych jest ustalana na podstawie masy ciała. Zaleca się ostrożność i ścisłe monitorowanie.
Ciąża i laktacja:
Filgrastym, rekombinowany G-CSF, i pegfilgrastym są minimalnie wydzielane do mleka matki, a poziomy stają się niewykrywalne w ciągu 3 dni po iniekcji. Opcją jest wstrzymanie karmienia piersią do 3 dni po iniekcji.
Czym różni się pegfilgrastym od filgrastymu?
Pegfilgrastym to zmodyfikowana forma filgrastymu z przyłączoną cząsteczką glikolu polietylenowego (PEG), co wydłuża jego czas działania z 3-4 godzin do 15-80 godzin. Dzięki temu pegfilgrastym wymaga podania tylko raz na cykl chemioterapii, podczas gdy filgrastym musi być podawany codziennie przez 10-14 dni.
Kiedy należy podać pegfilgrastym w stosunku do chemioterapii?
Pegfilgrastym należy podać nie wcześniej niż 24 godziny po zakończeniu chemioterapii i nie później niż 14 dni przed rozpoczęciem następnego cyklu. Optymalny czas to 24-72 godziny po ostatniej dawce chemioterapii.
Czy pegfilgrastym można stosować u wszystkich pacjentów onkologicznych?
Nie. Pegfilgrastym jest przeciwwskazany u pacjentów z historią ciężkich reakcji alergicznych na tę substancję lub filgrastym. Nie jest zalecany u pacjentów z zespołem mielodysplastycznym, przewlekłą białaczką szpikową lub wtórną ostrą białaczką. Wymaga ostrożności u pacjentów z niedokrwistością sierpowatokrwinkową.
Jak często można stosować pegfilgrastym?
Pegfilgrastym podaje się raz na każdy cykl chemioterapii. Nie ma ograniczeń co do liczby cykli, ale każde zastosowanie musi być poprzedzone oceną ryzyka i korzyści przez lekarza onkologa.
Czy biosimilary pegfilgrastymu są równie skuteczne jak preparat oryginalny?
Tak. Biosimilary pegfilgrastymu przeszły rygorystyczne badania porównawcze i wykazały porównywalną skuteczność, bezpieczeństwo i właściwości farmakologiczne do preparatu oryginalnego. Są one zatwierdzone przez agencje regulacyjne jako terapeutycznie równoważne.
Jakie są najczęstsze objawy uboczne pegfilgrastymu?
Najczęstszym objawem ubocznym jest ból kostny, który występuje u około 25-30% pacjentów. Jest to zwykle ból łagodny do umiarkowanego, związany ze wzrostem aktywności szpiku kostnego. Inne częste objawy to ból mięśniowy, ból głowy i reakcje w miejscu wstrzyknięcia.
Czy pegfilgrastym może zapobiec wszystkim infekcjom?
Nie. Pegfilgrastym zmniejsza ryzyko gorączkowej neutropenii o 70-95%, ale nie eliminuje go całkowicie. Pacjenci nadal powinni przestrzegać zasad higieny i unikać kontaktu z osobami chorymi. W przypadku objawów infekcji należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Jak należy przechowywać pegfilgrastym?
Pegfilgrastym należy przechowywać w lodówce w temperaturze 2-8°C, nie wolno go zamrażać. Przed podaniem należy wyjąć z lodówki na 30 minut, aby osiągnął temperaturę pokojową. Nie należy wstrząsać fiolką, gdyż może to uszkodzić białko.
Czy można prowadzić pojazd po podaniu pegfilgrastymu?
Pegfilgrastym zazwyczaj nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów. Jednak jeśli wystąpią objawy takie jak zawroty głowy, osłabienie lub silny ból kostny, należy unikać prowadzenia do czasu ustąpienia objawów.
Co robić w przypadku pominięcia dawki pegfilgrastymu?
W przypadku pominięcia dawki należy natychmiast skontaktować się z zespołem onkologicznym. Lekarz oceni, czy możliwe jest podanie opóźnionej dawki, czy należy poczekać do następnego cyklu chemioterapii. Nie należy podwajać dawki bez konsultacji z lekarzem.
Bibliografia
- Holmes FA, O’Shaughnessy JA, Vukelja S, Jones SE, Shogan J, Savin M, Glaspy J, Moore M, Meza L, Wiznitzer I, Neumann TA, Hill LR, Liang BC. Blinded, randomized, multicenter study to evaluate single administration pegfilgrastim once per cycle versus daily filgrastim as an adjunct to chemotherapy in patients with high-risk stage II or stage III/IV breast cancer. J Clin Oncol. 2002;20(3):727-731. DOI: 10.1200/JCO.2002.20.3.727 PMID: 11821454
- Green MD, Koelbl H, Baselga J, Galid A, Guillem V, Gascon P, Siena S, Lalisang RI, Samonigg H, Clemens MR, Zani V, Liang BC, Renwick J, Piccart MJ; International Pegfilgrastim 749 Study Group. A randomized double-blind multicenter phase III study of fixed-dose single-administration pegfilgrastim versus daily filgrastim in patients receiving myelosuppressive chemotherapy. Ann Oncol. 2003;14(1):29-35. DOI: 10.1093/annonc/mdg019 PMID: 12488289