Advantan to lek stosowany w chorobach dermatologicznych, zawierający metyloprednizolon – syntetyczny glikokortykosteroid o długotrwałym działaniu przeciwzapalnym i immunosupresyjnym. Dostępny jest w trzech postaciach: emulsji na skórę, kremu oraz maści. Jest skuteczny w leczeniu różnych form wyprysku, kontaktowego zapalenia skóry, wyprysku potnicowego, wyprysku niealergicznego i wyprysku u dzieci. Pamiętaj, że Advantan jest dostępny tylko na receptę.
Depo-Medrol to lek w formie zawiesiny do wstrzykiwań, który zawiera substancję czynną octan metyloprednizolonu, należący do grupy glikokortykosteroidów. Lek ten wpływa na procesy zapalne i immunologiczne, metabolizm węglowodanów, białek i tłuszczów, układ krążenia, układ sercowo-naczyniowy, ośrodkowy układ nerwowy, mięśnie szkieletowe, tkankę kostną, tkankę łączną, skórę i błony śluzowe, układ wewnątrzwydzielniczy oraz czynność nerek. Jest stosowany w leczeniu różnych chorób, takich jak choroby reumatyczne, choroby tkanki łącznej, choroby dermatologiczne, choroby alergiczne, procesy zapalne i alergiczne w obrębie oczu, okresy zaostrzeń chorób przewodu pokarmowego, choroby układu oddechowego, choroby układu krwiotwórczego oraz w leczeniu paliatywnym chorób nowotworowych. Lek jest dostępny na receptę.
Depo-Medrol z lidokainą to lek składający się z dwóch substancji czynnych: metyloprednizolonu octanu, który należy do grupy glikokortykosteroidów, oraz lidokainy chlorowodorku jednowodnego, silnego leku znieczulającego miejscowo. Jest przeznaczony do stosowania wewnętrznego i może być podawany okołostawowo lub dostawowo. Lek jest wskazany do krótkotrwałego podawania, jako terapia uzupełniająca w okresie ostrego epizodu lub zaostrzenia w następujących schorzeniach: zapalenie błony maziowej w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów oraz reumatoidalne zapalenie stawów. Jest dostępny na receptę.
Medrol to silnie działający lek glikokortykosteroidowy dostępny w postaci tabletek. Zawiera substancję czynną metyloprednizolon, która wpływa na procesy zapalne i immunologiczne, a także na metabolizm węglowodanów, białek i tłuszczów. Lek jest stosowany w leczeniu różnych schorzeń, takich jak choroby reumatyczne, stany alergiczne, ciężka postać astmy czy odrzucenie przeszczepu. Medrol jest dostępny na receptę.
Meprelon to lek, którego substancją czynną jest metyloprednizolon, glikokortykosteroid. Lek ten ma wpływ na procesy zapalne i immunologiczne, a także oddziałuje na metabolizm węglowodanów, białek i tłuszczów. Meprelon jest stosowany w chorobach, które wymagają układowego przyjmowania glikokortykosteroidów, takich jak zapalne i układowe choroby reumatyczne, choroby autoimmunologiczne, stany alergiczne, wstrząs anafilaktyczny, ciężka postać astmy oraz odrzucenie przeszczepu. Lek jest dostępny na receptę.
Methylprednisolone Sopharma to lek, którego substancja czynna – metyloprednizolon – należy do grupy glikokortykosteroidów. Dzięki swoim właściwościom, glikokortykosteroidy przenikają przez błony komórkowe i łączą się ze specyficznymi receptorami w cytoplazmie, a następnie wnikają do jądra komórkowego, stymulując syntezę enzymów. Lek jest stosowany jako leczenie objawowe w przypadkach zaburzeń endokrynologicznych, takich jak pierwotna lub wtórna niedoczynność kory nadnerczy, ostra niedoczynność kory nadnerczy oraz w leczeniu stanu wstrząsu wywołanego niewydolnością kory nadnerczy lub wstrząsu nieodpowiadającego na konwencjonalne leczenie. Lek jest dostępny na receptę.
Methylprednisolone Teva to lek na receptę, który zawiera metyloprednizolonu sodu bursztynian. Jest to substancja czynna należąca do grupy leków zwanych kortykosteroidami. Lek ten ma silne i długotrwałe działanie przeciwzapalne i immunosupresyjne. Stosuje się go w leczeniu wielu chorób, w tym ciężkich chorób zapalnych skóry, astmy oskrzelowej, ostrego niezakaźnego obrzęku gardła, ciężkiego całorocznego alergicznego nieżytu nosa oraz zapalenia jelita grubego i cienkiego (choroba Crohna).
Metypred to lek na receptę, którego substancją czynną jest metyloprednizolon. Jest to syntetyczny glikokortykosteroid o silnym działaniu przeciwzapalnym, przeciwalergicznym i immunosupresyjnym. Lek ten łagodzi objawy, ale nie wpływa na przyczynę ich powstawania. Stosowany jest w leczeniu wielu schorzeń i zaburzeń, takich jak choroby reumatyczne, układowe choroby tkanki łącznej, choroby dermatologiczne, alergie czy choroby układu oddechowego.
Skinatan to lek zawierający substancję czynną o nazwie metyloprednizolonu aceponian. Jest to kortykosteroid, który przeznaczony jest do stosowania na skórę głowy u osób dorosłych powyżej 18 roku życia. Skinatan skutecznie zwalcza objawy zapalne i swędzące dermatozy skóry głowy, takie jak: atopowe zapalenie skóry (neurodermit), wyprysk łojotokowy, kontaktowe zapalenie skóry, wyprysk pieniążkowaty oraz nieokreślony wyprysk. Lek ten jest dostępny na receptę.
Solu-Medrol to silny lek o działaniu przeciwzapalnym, immunosupresyjnym oraz minimalnym działaniu mineralokortykoidowym. Stosowany jest w przypadkach, które mogą zagrażać życiu, jak wstrząs anafilaktyczny, a także w neurologii, okulistyce bądź hormonoterapii. Lek jest dostępny na receptę i zawiera metyloprednizolon, należący do grupy glikokortykosteroidów. Głównymi wskazaniami do stosowania są stany zagrażające życiu, jak: wstrząs anafilaktyczny, stan astmatyczny, obrzęk mózgu, śpiączka hipoglikemiczna, a także zachłystowe zapalenie płuc.
Metyloprednizolon – lek o działaniu przeciwzapalnym i immunosupresyjnym należący do grupy glikokortykosteroidów. Mechanizm działania metyloprednizolonu polega na hamowaniu bądź eliminacji odpowiedzi tkankowej na czynniki m.in. chemiczne, mechaniczne, zakaźne, immunologiczne, co wpływa na osłabienie reakcji zapalnej. Wskazaniem do stosowania leku jest leczenie m.in. zapalnych lub układowych chorób reumatycznych, chorób autoimmunologicznych, stanów alergicznych, ciężkiej postaci astmy, wstrząsu anafilaktycznego oraz odrzucaniu przeszczepu. W leczeniu skojarzonym z cytostatykami metyloprednizolon stosuje się w leczeniu różnego rodzaju białaczek, chłoniaków, szpiczaków oraz raka piersi, wykazując działanie przeciwwymiotne.
Metyloprednizolon dostępny jest w postaci tabletek, emulsji, kremu, maści oraz proszku i rozpuszczalnika do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/infuzji.
Możliwe działania niepożądane: mogą być różne w zależności od drogi podania. Najczęściej pojawiają się różnego rodzaju dolegliwości obejmujące cały organizm m.in. leukocytoza, zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie tętnicze, trądzik, hirsutyzm, rozstępy, osłabienie mięśni, zapalenie tkanki podskórnej.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Metyloprednizolon stanowi jeden z najważniejszych syntetycznych kortykosteroidów systemowych wykorzystywanych we współczesnej medycynie. Ta wszechstronna substancja czynna, po raz pierwszy opisana w literaturze medycznej pod koniec lat 50. XX wieku, została zatwierdzona przez FDA w 1957 roku i od tego czasu odgrywa kluczową rolę w leczeniu szerokiego spektrum schorzeń zapalnych i autoimmunologicznych. Jej wyjątkowe właściwości przeciwzapalne i immunosupresyjne, w połączeniu z dobrze poznaną farmakokinetyką, czynią ją niezastąpionym narzędziem terapeutycznym w rękach specjalistów różnych dziedzin medycyny. Metyloprednizolon wykazuje pięciokrotnie większą aktywność przeciwzapalną niż naturalny kortyzol, przy jednoczesnym minimalnym działaniu mineralokortykoidowym, co znacząco rozszerza możliwości jego klinicznego zastosowania. Nowoczesne badania kliniczne potwierdzają jego skuteczność w leczeniu stanów od łagodnych reakcji alergicznych po zagrażające życiu zespoły niewydolności oddechowej, czyniąc go fundamentem terapii w medycynie intensywnej, reumatologii, pulmonologii i wielu innych specjalnościach medycznych.
Metyloprednizolon należy do grupy glukokortykosteroidów o pośrednim czasie działania, wywierając swoje efekty terapeutyczne poprzez złożone mechanizmy molekularne. Substancja ta dyfunduje pasywnie przez błonę komórkową i wiąże się z wewnątrzkomórkowym receptorem glukokortykosteroidowym. Powstały kompleks przemieszcza się do jądra komórkowego, gdzie oddziałuje ze specyficznymi sekwencjami DNA, modulując transkrypcję określonych genów.
Kluczowy mechanizm przeciwzapalnego działania metyloprednizolonu polega na blokowaniu miejsc promotorowych genów prozapalnych oraz promowaniu ekspresji produktów genowych o działaniu przeciwzapalnym. Proces ten jest realizowany głównie poprzez blokowanie funkcji czynników transkrypcyjnych, takich jak jądrowy czynnik kappa-B (NF-kB). Dodatkowo, metyloprednizolon hamuje syntezę cyklooksygenazy-2 (COX-2), enzymu odpowiedzialnego za produkcję prostaglandyn w uszkodzonych tkankach.
Metyloprednizolon charakteryzuje się korzystnym profilem farmakokinetycznym, który uzasadnia jego szerokie zastosowanie kliniczne. Substancja wykazuje szybką i liniową absorpcję, przy czym maksymalne stężenia w osoczu osiągane są w ciągu 48 minut po podaniu. Biodostępność doustna wynosi około 88%.
Parametry farmakokinetyczne obejmują:
Metyloprednizolon posiada szerokie spektrum wskazań medycznych, obejmujące różne układy narządowe:
Dermatologia:
Pulmonologia:
Reumatologia:
Neurologia:
Metyloprednizolon może być podawany w następujących stanach klinicznych, które nie zostały zatwierdzone przez FDA: jako terapia wspomagająca u pacjentów z ostrym urazem rdzenia kręgowego, ciężkie nudności i wymioty w ciąży, COVID-19 wymagający tlenoterapii lub wspomagania oddechowego, oraz umiarkowany do ciężkiego zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS).
Jednym z najlepiej udokumentowanych zastosowań metyloprednizolonu jest leczenie ARDS. Długotrwałe podawanie metyloprednizolonu u pacjentów z nieustępującym ARDS było związane z poprawą wskaźników uszkodzenia płuc i MODS oraz zmniejszoną śmiertelności. Badania kliniczne pokazują, że przedłużone leczenie małymi dawkami metyloprednizolonu jest wysoce skuteczne w skracaniu czasu wentylacji mechanicznej i śmiertelności u pacjentów z ARDS.
Protokół terapeutyczny w ARDS obejmuje:
W leczeniu zapalenia nerek toczniowego metyloprednizolon odgrywa fundamentalną rolę. Zgodnie z wytycznymi KDGIO 2024, pulsy metyloprednizolonu mogą być stosowane podczas początkowego leczenia aktywnego zapalenia nerek toczniowego. Leczenie początkowe zazwyczaj obejmuje dożylny metyloprednizolon w dawce 0,25 do 0,5 g/dobę przez maksymalnie 3 dni.
Schemat leczenia w zapaleniu nerek toczniowym:
W reumatoidalnym zapaleniu stawów metyloprednizolon może być stosowany zarówno systemowo, jak i dostawowo. Czternastu pacjentów z ciężkim reumatoidalnym zapaleniem stawów otrzymało 27 kursów dożylnego metyloprednizolonu, każdy po 3 infuzje 1 g co drugi dzień. Po 7 dniach obserwowano znaczną poprawę stanu klinicznego i większości testów laboratoryjnych.
Najczęściej stosowane substancje czynne w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów w Polsce:
Metyloprednizolon dostępny jest w następujących postaciach:
| Postać | Stężenia | Droga podania |
|---|---|---|
| Tabletki | 2, 4, 8, 16, 32 mg | Doustna |
| Zawiesina do iniekcji | 20, 40, 80 mg/ml | Domięśniowa, dostawowa |
| Proszek do iniekcji | 40, 125, 500, 1000, 2000 mg | Dożylna |
Dorośli:
Szczególne populacje:
Działania niepożądane metyloprednizolonu są związane z jego hormonalnym działaniem i mogą prowadzić do jatrogennego zespołu Cushinga. Główne kategorie obejmują:
Dermatologiczne:
Okulistyczne:
Sercowo-naczyniowe:
Metaboliczne i endokrynne:
Pacjenci otrzymujący metyloprednizolon wymagają regularnego monitorowania:
Współpodawanie z induktorami enzymów wątrobowych, takimi jak fenobarbital, fenytoina i ryfampicyna, może zwiększyć klirens metaboliczny metyloprednizolonu. Z kolei inhibitory enzymatyczne jak ketokonazol mogą zmniejszać klirens substancji.
Przeciwwskazania do podawania metyloprednizolonu obejmują udokumentowaną nadwrażliwość na lek, systemowe zakażenie grzybicze, podanie dokanałowe, żywe lub osłabione szczepionki wirusowe oraz idiopatyczną plamicę trombocytopeniczną.
Podczas leczenia metyloprednizolonem nie należy przeprowadzać immunizacji (szczepień) bez zgody lekarza. Metyloprednizolon może obniżyć odporność organizmu, a szczepionka może nie działać tak dobrze. Szczególną ostrożność należy zachować przy kontakcie z osobami zaszczepionymi żywymi szczepionkami.
Nagłe przerwanie terapii może prowadzić do zespołu odstawienia lub niewydolności nadnerczy. Badania ponownie testujące pacjentów po odstawieniu metyloprednizolonu wykazały utrzymującą się niewydolność nadnerczy, z jednym badaniem pokazującym 15% przypadków po 3 latach.
Długoterminowe stosowanie metyloprednizolonu powinno być ograniczone ze względu na ryzyko poważnych działań niepożądanych, w tym osteoporozy, cukrzycy i supresji nadnerczy. Preferuje się najniższą skuteczną dawkę przez najkrótszy możliwy czas.
Metyloprednizolon jest stosowany w podobny sposób jak prednizolon. Jest bardziej silny: 4 mg metyloprednizolonu jest równoważne 5 mg prednizolonu. Oba leki należą do tej samej klasy, ale różnią się potencją działania.
Nigdy nie należy nagle przerywać leczenia metyloprednizolonem. Konieczne jest stopniowe zmniejszanie dawki pod nadzorem lekarskim, aby uniknąć zespołu odstawienia i rebound effect choroby podstawowej.
Podczas leczenia konieczne jest regularne monitorowanie: poziomu glukozy we krwi, ciśnienia tętniczego, elektrolitów, masy ciała, gęstości kości oraz u dzieci – wzrostu i rozwoju.
Tak, leczenie może wpływać na skuteczność szczepień. Zaleca się unikanie żywych szczepionek podczas terapii dużymi dawkami kortykosteroidów (≥2 mg/kg lub ≥20 mg/dzień prednizolonu przez ≥14 dni).
Pilnego kontaktu z lekarzem wymaga: wystąpienie objawów infekcji (gorączka, ból gardła), znaczny wzrost masy ciała, zaburzenia widzenia, silne bóle głowy, nieopanowana hiperglikemia u diabetyków.
Metyloprednizolon może być stosowany w ciąży, gdyż jest przekształcany do mniej aktywnych form przez enzymy łożyska. Decyzja o leczeniu powinna uwzględniać stosunek korzyści do ryzyka.
