Liść bluszczu – informacje w pigułce (podsumowanie farmaceuty)
Liść bluszczu – surowiec pozyskiwany z bluszczu pospolitego. Wykazuje działanie przeciwzapalne, wykrztuśne i rozkurczające mięśnie gładkie oskrzeli. Liście bluszczu rozrzedzają zalegającą wydzielinę, ułatwiają odkrztuszanie, a także zmniejszają bolesność ataków kaszlu. Za lecznicze działanie bluszczu odpowiadają saponiny triterpenowe, które drażnią błonę śluzową żołądka doprowadzając do wywołania odruchu kaszlowego. Wskazaniem do stosowania wyciągu z liści bluszczu jest kaszel z utrudnionym odkrztuszaniem wydzieliny oraz pomocniczo w stanach zapalnych górnych dróg oddechowych i oskrzeli. Preparaty z bluszczem można stosować u dzieci powyżej 1 roku życia.
Liść bluszczu dostępny jest w postaci syropu, tabletek, tabletek do ssania oraz kropli doustnych. Zaleca się, aby kuracja lekami z bluszczem trwała około 7 dni. Należy ściśle przestrzegać zalecanego dawkowania, ponieważ bluszcz spożyty w dużych ilościach może powodować liczne działania niepożądane.
Możliwe działania niepożądane: biegunka, nudności, wymioty, wysypka, pokrzywka, obrzęk, swędzenie skóry, zaczerwienienie.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Liść bluszczu pospolitego – naturalna moc w walce z chorobami układu oddechowego
Bluszcz pospolity (Hedera helix L.) to jedna z najcenniejszych roślin leczniczych wykorzystywanych w nowoczesnej medycynie naturalnej. Ta wiecznie zielona roślina z rodziny araliowatych od wieków była znana ludzkości nie tylko jako ozdobny pnącz, ale przede wszystkim jako skuteczny sojusznik w leczeniu dolegliwości dróg oddechowych. Współczesna farmakologia potwierdziła to, co już starożytni Grecy i Rzymianie wiedzieli intuicyjnie – liście bluszczu zawierają unikalne substancje czynne o udowodnionym działaniu wykrztuśnym, przeciwzapalnym i rozkurczowym. Dzisiejsze badania kliniczne, przeprowadzone zgodnie z zasadami Evidence-Based Medicine (EBM), stanowczo potwierdzają skuteczność wyciągów z liści bluszczu w leczeniu kaszlu produktywnego, zapalenia oskrzeli oraz innych schorzeń układu oddechowego. To sprawia, że preparaty na bazie bluszczu znajdują się w czołówce najczęściej przepisywanych przez lekarzy i polecanych przez farmaceutów środków pochodzenia naturalnego. Dla pacjentów poszukujących bezpiecznej i skutecznej alternatywy dla syntetycznych leków wykrztuśnych, liść bluszczu stanowi doskonałe rozwiązanie terapeutyczne, szczególnie w populacji pediatrycznej, gdzie bezpieczeństwo stosowania odgrywa kluczową rolę.
Historia i charakterystyka botaniczna bluszczu pospolitego
Bluszcz pospolity towarzyszy ludzkości od tysięcy lat, odgrywając istotną rolę zarówno w kulturze, jak i medycynie tradycyjnej. Pierwsze wzmianki o wykorzystaniu tej rośliny w celach leczniczych można znaleźć w zapiskach pochodzących ze starożytnej Babilonii i Asyrii. W starożytnej Grecji bluszcz był rośliną poświęconą Dionizosowi – bogu wina i płodności, a wieńce z jego liści były symbolem nieśmiertelności i wierności.
Hipokrates, nazywany „ojcem medycyny”, już w V wieku p.n.e. popularyzował bluszcz jako roślinę leczniczą, choć wówczas jego działanie przypisywano raczej obecności duchów i bogów niż konkretnym substancjom chemicznym. Dioskurydes, lekarz wojskowy cesarza Nerona, zalecał stosowanie bluszczu do opatrywania ran, a św. Hildegarda z Bingen opisała jego właściwości lecznicze w swoich słynnych księgach medycznych.
Z punktu widzenia botaniki, bluszcz pospolity to wiecznie zielone pnącze, które może osiągnąć wysokość nawet 20-30 metrów. Charakteryzuje się długą łodygą wyposażoną w liczne korzenie przybyszowe, dzięki którym może wspinać się po murach, drzewach i innych powierzchniach. Liście są skrętoległe, ciemnozielone i lśniące, o charakterystycznym kształcie 3-5-klapowym w młodym wieku, który zmienia się na lancetowaty u starszych okazów.
Skład chemiczny i substancje czynne
Liście bluszczu pospolitego zawierają bogaty zestaw substancji biologicznie czynnych, które odpowiadają za ich właściwości lecznicze. Najważniejszymi składnikami są:
- Saponiny triterpenowe (5-8%) – główne substancje czynne odpowiedzialne za działanie wykrztuśne i rozkurczowe
- Flawonoidy – rutyna, kemferol, kwercetyna, 3-rutynozyd kemferolu
- Kwasy fenolowe – kwas chlorogenowy, kawowy, rozmarynowy, protokatechinowy
- Poliacetyleny – falkarinol i farkarinon o działaniu przeciwgrzybiczym
- Sterole – cholesterol, kampesterol, sitosterol, stigmasterol
- Kumaryny – między innymi skopolina
- Fitoncydy – naturalne antybiotyki o działaniu przeciwbakteryjnym
- Olejki eteryczne – zawierające mono- i sesqwiterpeny
Spośród wszystkich substancji czynnych, szczególne znaczenie mają saponiny triterpenowe, a wśród nich najważniejsze to hederasaponina B i C (hederakozyd B i C) oraz ich pochodne – alfa-hederyna i beta-hederyna. To właśnie alfa-hederyna, powstająca z hederasaponiny C po enzymatycznym odszczepieniu dwóch cząsteczek glukozy, wykazuje największą aktywność farmakologiczną.
Mechanizm działania farmakologicznego
Współczesna farmakologia dokładnie poznała mechanizmy, dzięki którym wyciągi z liści bluszczu wywierają swoje działanie lecznicze. Bluszcz pospolity jest rzadkim przykładem farmaceutycznie stosowanej rośliny z dokładnie poznanym mechanizmem działania jednego z jej składników.
Główną substancją odpowiedzialną za efekty terapeutyczne jest alfa-hederyna, która działa na poziomie molekularnym poprzez:
- Zapobieganie internalizacji receptorów β2-adrenergicznych na powierzchni mięśniówki gładkiej oskrzeli i pneumocytów II typu
- Zwiększenie wrażliwości na endogenną adrenalinę, co prowadzi do rozszerzenia oskrzeli
- Stymulację produkcji surfaktantu przez komórki pęcherzyków płucnych
- Pobudzenie śluzówki oskrzeli do produkcji rzadszej wydzieliny przez bezpośrednie działanie na włókna nerwowe
- Nasilenie ruchu rzęsek w nabłonku oddechowym, co ułatwia transport śluzu
Dodatkowo, saponiny zawarte w bluszczu wykazują działanie przeciwzapalne poprzez hamowanie uwalniania interleukin-6 (IL-6) z makrofagów oraz blokowanie translokacji czynnika transkrypcyjnego NFκB, który odgrywa kluczową rolę w regulacji odpowiedzi immunologicznej.
Wskazania do stosowania preparatów z liścia bluszczu
Na podstawie badań klinicznych i wieloletniego doświadczenia klinicznego, preparaty zawierające wyciąg z liści bluszczu znajdują zastosowanie w leczeniu:
Choroby układu oddechowego:
- Kaszel produktywny (mokry) z trudnym odkrztuszaniem
- Ostre zapalenie oskrzeli
- Przewlekłe zapalenie oskrzeli
- Zapalenie górnych dróg oddechowych
- Zapalenie krtani i gardła
- Leczenie wspomagające w astmie oskrzelowej
- Krztuśc (jako terapia uzupełniająca)
Inne zastosowania:
- Infekcje grzybicze (dzięki działaniu przeciwgrzybiczemu fitoncydów)
- Problemy dermatologiczne (zewnętrznie)
- Cellulitis i problemy z odpływem limfatycznym (w kosmetologii)
Leczenie farmakologiczne z wykorzystaniem substancji czynnych liścia bluszczu
W Polsce dostępnych jest szereg preparatów farmaceutycznych zawierających standaryzowany wyciąg z liści bluszczu. Najczęściej stosowanymi substancjami czynnymi w leczeniu schorzeń układu oddechowego są:
Główne substancje czynne wykorzystywane w terapii:
- Hederae helicis folii extractum siccum – suchy wyciąg z liści bluszczu (stosunek surowca do ekstraktu 4-8:1 lub 5-7,5:1)
- Hederae helicis folii extractum fluidum – płynny wyciąg z liści bluszczu
- Alfa-hederyna – główna substancja aktywna o udowodnionym działaniu bronchodylatacyjnym
Najczęściej przepisywane preparaty w Polsce:
- Prospan (Engelhard Arzneimittel) – syrop, krople, pastylki
- Hederasal (Herbapol Wrocław) – syrop, tabletki
- Hedelix (Fortis Pharmaceuticals) – syrop
- Hedussin (Phytopharm Klęka) – syrop
- Bronchipret TE (Bionorica) – syrop z dodatkiem tymianku
- Herbion na kaszel mokry (KRKA) – syrop
Wszystkie te preparaty zawierają standaryzowane wyciągi z liści bluszczu o potwierdzonej skuteczności i bezpieczeństwie stosowania.
Preparaty dostępne na polskim rynku – porównanie
Nazwa preparatu |
Stężenie ekstraktu |
Postać |
Wiek stosowania |
Dawkowanie |
Prospan syrop |
7 mg/ml |
Syrop |
Od 2. r.ż. |
2,5-5 ml 2-3x dziennie |
Hederasal syrop |
26,6 mg/5 ml |
Syrop |
Od 2. r.ż. |
2,5-5 ml 2-4x dziennie |
Hedelix syrop |
40 mg/5 ml |
Syrop |
Od 2. r.ż. |
2,5-5 ml 3-4x dziennie |
Prospan pastylki |
26 mg/pastylka |
Pastylki miękkie |
Od 6. r.ż. |
1-4 pastylki dziennie |
Bezpieczeństwo stosowania i profil działań niepożądanych
Wyciągi z liści bluszczu charakteryzują się wysokim profilem bezpieczeństwa, co zostało potwierdzone w licznych badaniach klinicznych przeprowadzonych w populacji pediatrycznej i dorosłych. W analizach obejmujących ponad 20 000 pacjentów odnotowano bardzo niewielką liczbę działań niepożądanych.
Najczęstsze działania niepożądane (występujące sporadycznie):
- Reakcje alergiczne (pokrzywka, wysypka skórna)
- Dolegliwości żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka)
- Podrażnienia skóry przy stosowaniu zewnętrznym
- Bardzo rzadko: obrzęk Quinckego, duszności
Przeciwwskazania do stosowania:
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub inne rośliny z rodziny araliowatych
- Wiek poniżej 2 lat (ze względu na ryzyko nasilenia objawów oddechowych)
- Ciąża i okres karmienia piersią (brak wystarczających danych bezpieczeństwa)
- Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy w okresie zaostrzenia
Dostępność i klasyfikacja preparatów zgodnie z EMA
Europejska Agencja Leków (EMA) w 2016 roku oficjalnie uznała wyciągi z bluszczu za substancję o „ugruntowanym zastosowaniu medycznym” (well established use), co stanowi znaczące potwierdzenie ich skuteczności i bezpieczeństwa. Komitet ds. Ziołowych Produktów Leczniczych (HMPC) opracował monografię wspólnotową, która stanowi podstawę rejestracji preparatów w krajach Unii Europejskiej.
Kategorie dostępnych preparatów:
- Produkty lecznicze – wymagające rejestracji i spełnienia rygorystycznych norm jakości
- Wyroby medyczne – często zawierające dodatkowe składniki wspomagające
- Suplementy diety – z mniejszymi ograniczeniami rejestracyjnymi
W Polsce preparaty z bluszczem są dostępne bez recepty (OTC) i można je nabyć w aptekach oraz niektórych punktach sprzedaży suplementów diety.
Zastosowanie w pediatrii – szczególne znaczenie kliniczne
Preparaty z wyciągiem z liści bluszczu odgrywają szczególnie ważną rolę w pediatrii, gdzie bezpieczeństwo stosowania jest priorytetem. Dzieci zapadają na infekcje górnych dróg oddechowych 6-8 razy w roku (dwukrotnie częściej niż dorośli), co czyni skuteczne i bezpieczne leczenie kluczowym zagadnieniem.
Zalety stosowania u dzieci:
- Wysokie bezpieczeństwo potwierdzone badaniami
- Naturalne pochodzenie składników czynnych
- Przyjemny smak syropów (zwykle owocowy)
- Brak zawartości alkoholu w większości preparatów
- Możliwość stosowania u dzieci od 2. roku życia
Badania kliniczne przeprowadzone w populacji pediatrycznej wykazały ponad 80% skuteczność w łagodzeniu objawów kaszlu i poprawie stanu klinicznego pacjentów.
Czy liść bluszczu można stosować u niemowląt?
Preparaty z bluszczem nie są zalecane u dzieci poniżej 2. roku życia ze względu na ryzyko nasilenia objawów ze strony układu oddechowego. U niemowląt zawsze należy skonsultować się z pediatrą przed podaniem jakiegokolwiek preparatu wykrztuśnego.
Jak długo można stosować syropy z bluszczem?
Zazwyczaj preparaty stosuje się przez 7-14 dni. Jeśli objawy utrzymują się dłużej niż 2 tygodnie, należy skonsultować się z lekarzem w celu wykluczenia bardziej poważnych schorzeń układu oddechowego.
Czy można łączyć preparaty z bluszczem z innymi lekami na kaszel?
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania z opioidowymi środkami przeciwkaszlowymi (kodeina, dekstrometorfan), ponieważ mogą one hamować naturalny odruch kaszlu potrzebny do usunięcia rozrzedzonej wydzieliny.
Czy bluszcz pomaga przy suchym kaszlu?
Preparaty z bluszczu są szczególnie skuteczne w kaszlu produktywnym (mokrym). W przypadku suchego kaszlu działają poprzez zwiększenie produkcji wydzieliny oskrzelowej, co może początkowo nasilić kaszel, ale ułatwia późniejsze odkrztuszanie.
Kiedy nie należy stosować preparatów z bluszczem?
Przeciwwskazaniem jest alergia na bluszcz lub inne rośliny z rodziny araliowatych, wiek poniżej 2 lat, ciąża, karmienie piersią oraz obecność gorączki powyżej 38°C, krwioplucia lub ropnej plwociny.
Czy można przedawkować preparaty z bluszczem?
Przedawkowanie może powodować nudności, wymioty, biegunkę oraz pobudzenie nerwowe. Zawsze należy stosować się do zaleceń dawkowania podanych przez producenta lub lekarza.
Czy preparaty z bluszczem zawierają alkohol?
Większość syropów przeznaczonych dla dzieci nie zawiera alkoholu. Alkohol może być obecny jedynie w kroplach doustnych (około 35-40% obj.), dlatego u dzieci preferuje się stosowanie syropów.
Jak przechowywać preparaty z bluszczem?
Syropy należy przechowywać w temperaturze pokojowej, z dala od światła słonecznego. Po otwarciu większość preparatów zachowuje trwałość przez 3-6 miesięcy. Zawsze należy sprawdzić informacje na opakowaniu.
Czy można stosować bluszcz w ciąży?
Stosowanie preparatów z bluszczem w ciąży i okresie karmienia piersią nie jest zalecane ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa. W tych okresach zawsze należy skonsultować się z lekarzem.
Jakie są różnice między poszczególnymi preparatami z bluszczem?
Główne różnice dotyczą stężenia ekstraktu, postaci farmaceutycznej (syrop, krople, tabletki) oraz obecności dodatkowych składników. Wszystkie zarejestrowane preparaty zawierają standaryzowane wyciągi o potwierdzonej skuteczności, więc wybór często zależy od preferencji pacjenta i zaleceń specjalisty.
Bibliografia
- Sierocinski E, Holzinger F, Chenot JF. Ivy leaf (Hedera helix) for acute upper respiratory tract infections: an updated systematic review. Eur J Clin Pharmacol. 2021;77(8):1113-1122. DOI: 10.1007/s00228-021-03090-4 PMID: 33523253
- Holzinger F, Chenot JF. Systematic review of clinical trials assessing the effectiveness of ivy leaf (hedera helix) for acute upper respiratory tract infections. Evid Based Complement Alternat Med. 2011;2011:382789. DOI: 10.1155/2011/382789 PMID: 20976077