Cabazitaxel Accord, zawierający kabazytaksel, należy do grupy leków zwanych taksanami, które są stosowane w leczeniu raka. Jest używany w leczeniu raka prostaty u dorosłych mężczyzn, u których choroba postępuje po wcześniejszej chemioterapii. Lek hamuje wzrost i podział komórek rakowych. Terapia obejmuje również codzienne przyjmowanie kortykosteroidu, takiego jak prednizon lub prednizolon.
Cabazitaxel EVER Pharma to lek przeciwnowotworowy, który należy do grupy leków nazywanych taksanami. Jest stosowany w leczeniu raka gruczołu krokowego (prostaty), gdy stwierdzono postęp choroby po zastosowaniu innego rodzaju chemioterapii. Lek działa poprzez zatrzymanie wzrostu i podziału komórek. Częścią leczenia jest również codzienne, doustne przyjmowanie kortykosteroidu (prednizon lub prednizolon). Jest dostępny na receptę.
Cabazitaxel Fresenius Kabi to lek stosowany w leczeniu nowotworów. Jest to cytostatyk, który hamuje podział komórek nowotworowych. Lek jest podawany dożylnie, zwykle raz na trzy tygodnie. Cabazitaxel Fresenius Kabi jest dostępny na receptę. Wskazaniem do stosowania tego leku jest zaawansowany rak prostaty oporny na leczenie hormonalne, który postępuje pomimo leczenia doksytakselem.
Cabazitaxel G.L. to lek z grupy taksanów, który jest stosowany w leczeniu raka gruczołu krokowego (prostaty), gdy stwierdzono postęp choroby po zastosowaniu innej chemioterapii. Lek działa poprzez zatrzymanie wzrostu i podziału komórek nowotworowych. Częścią leczenia jest również codzienne, doustne przyjmowanie kortykosteroidu (prednizon lub prednizolon). Jest to lek na receptę.
Cabazitaxel Medical Valley to lek stosowany w leczeniu raka prostaty opornego na kastrację z przerzutami. Jest to lek cytostatyczny, który działa poprzez hamowanie podziału komórek nowotworowych. Lek jest dostępny na receptę i podawany jest w formie infuzji dożylnej. Dawkowanie jest ustalane indywidualnie przez lekarza, a dawka zależy od wystąpienia działań niepożądanych oraz chorób towarzyszących.
Cabazitaxel MSN jest lekiem przeciwnowotworowym stosowanym w chemioterapii nowotworów. Wykazuje działanie cytostatyczne poprzez hamowanie podziałów komórkowych. Jest częścią grupy leków zwanej taksanami. W Polsce, Cabazitaxel jest stosowany w leczeniu skojarzonym ze steroidami w chemioterapii hormonoopornego raka gruczołu krokowego z przerzutami, u osób leczonych wcześniej chemioterapią z zastosowaniem docetakselu. Lek ten jest dostępny na receptę.
Eleber to lek, którego głównym składnikiem jest kabazytaksel. Należy on do grupy leków nazywanych “taksanami”, które są stosowane w leczeniu nowotworów. Eleber jest szczególnie skuteczny w leczeniu raka gruczołu krokowego, szczególnie w przypadkach, gdy choroba postępuje po zastosowaniu innej chemioterapii. Lek jest dostępny na receptę.
Lek Jevtana, znany również jako kabazytaksel, należy do grupy leków zwanych “taksanami”, które są stosowane w leczeniu raka. Jest specyficznie stosowany w leczeniu raka gruczołu krokowego (prostaty), gdy stwierdzono postęp choroby po zastosowaniu innej chemioterapii. Jest dostępny na receptę.
Kabazytaksel (nazwa międzynarodowa: cabazitaxel) to przełomowy lek z grupy taksanów, który rewolucjonizuje leczenie zaawansowanego raka prostaty opornego na kastrację. Ten semisyntyczny związek, pochodzący z igieł ciemiernika pospolitego (Taxus), został opracowany jako odpowiedź na problem oporności na dotychczas stosowane terapie. Dostępny pod nazwą handlową Jevtana®, kabazytaksel oferuje nową nadzieję pacjentom z przerzutowym rakiem prostaty opornym na kastrację, którzy wcześniej leczeni byli doksetakselem. Lek ten wyróżnia się unikalnym mechanizmem działania – posiada zmniejszoną aktywność względem białka oporności wielolekowej P-glikoproteiny, co pozwala mu skutecznie działać nawet w przypadkach oporności na inne taksany. Od momentu swojej rejestracji w 2010 roku przez FDA, kabazytaksel stał się istotnym elementem terapii onkologicznej, wydłużając znacząco przeżycie chorych w jednej z najbardziej zaawansowanych postaci raka prostaty.
Kabazytaksel należy do grupy leków nazywanych inhibitorami mikrotubul, działając poprzez stabilizację struktur cytoszkieletowych komórki. Lek ten wiąże się z tubuliną i promuje jej agregację do mikrotubul, jednocześnie hamując ich rozpad. Prowadzi to do stabilizacji mikrotubul, co skutkuje zahamowaniem mitotycznych i interfazowych funkcji komórkowych. W rezultacie komórki nowotworowe tracą zdolność do prawidłowego podziału i ostatecznie ulegają apoptozie (programowanej śmierci komórkowej).
W badaniach porównawczych wykazano, że kabazytaksel jest znacznie bardziej aktywny niż doksetaksel wobec komórek opornych na chemioterapię, z wartościami IC50 wahającymi się od 0,013 do 0,414 μmol/L w porównaniu z 0,17 do 4,01 μmol/L dla doksetakselu. Kluczową zaletą kabazytakselu jest jego zmniejszona aktywność wobec pompy wypływu P-glikoproteiny (P-gp), która jest częstą przyczyną oporności na doksetaksel w modelach przedklinicznych.
Dodatkowo, taksany zapobiegają sygnalizacji receptora androgenowego (AR) poprzez wiązanie się z mikrotubulami komórkowymi i białkiem motorycznym mikrotubul – dyneiną, tym samym uniemożliwiając translokację AR do jądra komórkowego.
Kabazytaksel jest wskazany wyłącznie w ściśle określonych przypadkach onkologicznych:
Pierwotne wskazanie:
Warunki kwalifikacji:
W badaniu CARD wykazano skuteczność kabazytakselu także u pacjentów, którzy wcześniej otrzymywali inhibitory sygnalizacji receptora androgenowego (abirateron lub enzalutamid), co poszerza możliwości terapeutyczne.
Kabazytaksel charakteryzuje się złożoną farmakokinetyką, która decyduje o jego skuteczności i bezpieczeństwie:
Objętość dystrybucji w stanie równowagi wynosi 4 864 L (2 643 L/m² dla pacjenta o medianie powierzchni ciała 1,84 m²). Wiązanie z białkami surowicy wynosi 89-92% i nie jest nasycalne do stężenia 50 000 ng/mL. Kabazytaksel wiąże się głównie z albuminą surowicy (82%) i lipoproteinami (88% dla HDL, 70% dla LDL i 56% dla VLDL).
Ponad 95% kabazytakselu ulega intensywnemu metabolizmowi w wątrobie. CYP3A4 i CYP3A5 odpowiadają za 80-90% metabolizmu leku, podczas gdy CYP2C8 jest zaangażowany w mniejszym stopniu. W osoczu zidentyfikowano siedem metabolitów, w tym trzy aktywne metabolity powstające z O-demetylacji – doksetaksel, RPR112698 i RPR123142.
Po jednogodzinnym wlewie dożylnym [14C]-kabazytakselu 25 mg/m², około 80% podanej dawki zostaje wyeliminowane w ciągu dwóch tygodni. Kabazytaksel wydalany jest głównie z kałem jako liczne metabolity (76% dawki), podczas gdy wydalanie nerkowe kabazytakselu i metabolitów stanowi 3,7% dawki (2,3% jako niezmieniony lek w moczu).
Po wlewie dożylnym, stężenia kabazytakselu w osoczu mogą być opisane trójprzedział owym modelem farmakokinetycznym z okresami półtrwania α-, β- i γ- wynoszącymi odpowiednio cztery minuty, dwie godziny i 95 godzin.
Zalecana dawka kabazytakselu wynosi 20 mg/m² powierzchni ciała, podawana jako jednogodzinny wlew dożylny co trzy tygodnie w skojarzeniu z prednizonem 10 mg doustnie codziennie przez cały okres leczenia.
Przed każdym podaniem konieczne jest stosowanie premedykacji w celu zmniejszenia ryzyka reakcji nadwrażliwości:
Każda fiolka kabazytakselu 60 mg/1,5 mL musi być najpierw zmieszana z całą zawartością dostarczonego rozcieńczalnika. Po rekonstytucji otrzymany roztwór zawiera 10 mg/mL kabazytakselu. Następnie wymaga dalszego rozcieńczenia w 5% glukozie lub 0,9% chlorku sodu do końcowego stężenia 0,1-0,26 mg/mL.
Ważne zalecenia techniczne:
| Stan kliniczny | Modyfikacja dawki | Uzasadnienie |
|---|---|---|
| Łagodna niewydolność wątroby | 20 mg/m² | Bilirubina >1 do ≤1,5 × GGN lub AST >1,5 × GGN |
| Umiarkowana niewydolność wątroby | 15 mg/m² | Bilirubina >1,5 do ≤3,0 × GGN |
| Ciężka niewydolność wątroby | Przeciwwskazany | Bilirubina >3 × GGN |
| Niewydolność nerek | Bez modyfikacji | Dla pacjentów niewymagających hemodializy |
Rak prostaty oporny na kastrację (mCRPC) wymaga wielokierunkowej terapii farmakologicznej, w której kabazytaksel odgrywa kluczową rolę jako chemioterapeutyk drugiej linii.
Podstawowy protokół:
Inhibitory sygnalizacji androgenowej:
Chemioterapeutyki:
Radiofarmaceutyki:
Badanie CARD wykazało, że kabazytaksel jest bardziej skuteczny niż kontynuacja inhibitorów sygnalizacji androgenowej u pacjentów, którzy już wcześniej otrzymywali te leki. To odkrycie podkreśla znaczenie kabazytakselu w sekwencyjnym leczeniu mCRPC.
Kabazytaksel może powodować szeroki spektrum działań niepożądanych, od łagodnych do życiozagrażających.
Zaburzenia hematologiczne:
Zaburzenia gastroenterologiczne:
Zaburzenia ogólne:
Neutropenia gorączkowa:
Reakcje nadwrażliwości:
Powikłania gastroenterologiczne:
Neuropatia obwodowa:
Zaburzenia moczowo-płciowe:
Rzadkie ale istotne:
Pacjenci geriatryczni (≥65 lat):
Pacjenci z niewydolnością wątroby:
Kabazytaksel jest przeciwwskazany u pacjentów z:
Monitorowanie hematologiczne:
Interakcje lekowe:
Przed każdym cyklem:
Dodatkowe monitorowanie:
W kluczowym badaniu III fazy z udziałem 755 mężczyzn z mCRPC, mediana przeżycia całkowitego wynosiła 15,1 miesiąca dla pacjentów otrzymujących kabazytaksel w porównaniu z 12,7 miesiąca dla pacjentów otrzymujących mitoksantron.
Badanie wykazało przewagę kabazytakselu nad kontynuacją terapii abirateronem lub enzalutamidem u pacjentów z progresją po wcześniejszym leczeniu inhibitorami sygnalizacji androgenowej.
W kohorcje FUJI obejmującej 401 pacjentów we francuskiej praktyce klinicznej, mediana przeżycia całkowitego wynosiła 11,9 miesiąca, co jest nieco niższe niż w badaniach klinicznych ze względu na późniejszą linię leczenia i gorsze rokowanie pacjentów.
Kabazytaksel stanowi obecnie standard opieki dla pacjentów z mCRPC po niepowodzeniu leczenia doksetakselem. Jego wyjątkową cechą jest zdolność do pokonywania mechanizmów oporności na inne taksany dzięki zmniejszonemu powinowactwu do pompy wypływu P-glikoproteiny.
Przyszłe kierunki rozwoju:
Kabazytaksel jest lekiem drugiej linii chemioterapii, stosowanym u mężczyzn z przerzutowym rakiem prostaty opornym na kastrację, którzy wcześniej otrzymywali doksetaksel. Jest szczególnie skuteczny u pacjentów, którzy mają oporność na inhibitory receptora androgenowego.
Najpoważniejszym działaniem niepożądanym jest neutropenia, która może być życiozagrażająca. Inne częste objawy to biegunka, zmęczenie, nudności oraz reakcje nadwrażliwości. W związku z tym konieczne jest regularne monitorowanie morfologii krwi.
Tak, ale w mniejszym stopniu niż doksetaksel. Kabazytaksel może powodować przerzedzenie włosów lub całkowitą alopecję, jednak jest to działanie odwracalne po zakończeniu leczenia.
Leczenie kontynuuje się do czasu progresji choroby lub wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności. Typowo pacjenci otrzymują 6-10 cykli leczenia, przy czym każdy cykl trwa 3 tygodnie.
U pacjentów z łagodną niewydolnością wątroby konieczna jest redukcja dawki do 20 mg/m². Przy umiarkowanej niewydolności dawka wynosi 15 mg/m², natomiast ciężka niewydolność wątroby stanowi przeciwwskazanie do stosowania leku.
Konieczne jest cotygodniowe wykonywanie morfologii krwi podczas pierwszego cyklu, a następnie przed każdym kolejnym cyklem. Dodatkowo należy monitorować funkcje wątroby, nerek oraz poziom PSA.
Kabazytaksel w standardowej terapii łączy się wyłącznie z prednizonem. Trwają badania nad kombinacjami z innymi lekami, ale obecnie nie są to standardowe schematy leczenia.
Tak, pacjenci powyżej 65. roku życia mają większe ryzyko poważnych działań niepożądanych, szczególnie neutropenii gorączkowej. U tych pacjentów zaleca się profilaktyczne stosowanie G-CSF.
