Iomeron to niejonowy środek kontrastowy stosowany w badaniach radiologicznych. Dostępny jest w różnych stężeniach: Iomeron 200, 250, 300, 350 i 400, które odpowiadają ilości jodu w mg na ml roztworu. Lek ten jest wykorzystywany w różnych badaniach, takich jak flebografia obwodowa, tomografia komputerowa mózgu i ciała, angiografia czy urografia. Iomeron jest lekiem na receptę.
Jomeprol, znany również jako Iomeprolum, jest substancją czynną stosowaną w medycynie. Jest to trójjodowy, rozpuszczalny w wodzie środek kontrastowy używany w diagnostyce radiologicznej. Jomeprol ulega szybkiej dystrybucji w organizmie i nie wiąże się z białkami surowicy czy osocza. Biodostępność wynosi 100%. W przypadku podania dokanałowego stwierdzono przenikanie jomeprolu do płynu mózgowo-rdzeniowego w ciągu 3-6 godzin.
Jomeprol stosowany jest w postaci roztworów do wstrzykiwań o stężeniu jodu w zakresie 200-400 mg/ml. O dawce decyduje lekarz po uwzględnieniu wieku pacjenta, masy ciała i rodzaju badania. Przeciwwskazaniami do stosowania jomeprolu są nadwrażliwość na substancję czynną oraz podejrzenie ciąży lub stwierdzona ciąża. W przypadku podawania dokanałowego jednoczesne stosowanie kortykosteroidów jest niewskazane, podobnie jak powtórne wykonywanie mielografii ze względu na możliwość przedawkowania. W przypadku badania ERCP u pacjentów z ostrym zapaleniem trzustki przed zastosowaniem jomeprolu należy rozważyć potencjalne korzyści i ryzyko.
Zastosowanie jomeprolu powinno być poprzedzone oceną stanu klinicznego pacjenta, zwłaszcza pod kątem nadwrażliwości na środki kontrastowe i zmian patologicznych w układzie sercowo-naczyniowym, moczowym oraz żółciowo-wątrobowym. Badania diagnostyczne z zastosowaniem jomeprolu powinny być prowadzone przez personel medyczny przeszkolony w zakresie leczenia wstrząsu anafilaktycznego i podtrzymywania procesów życiowych, w warunkach umożliwiających natychmiastową interwencję w razie wystąpienia ciężkich działań niepożądanych.
