Jodowany powidon – informacje w pigułce (podsumowanie farmaceuty)
Jodowany powidon – lek o działaniu przeciwbakteryjnym. Działa na bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne, wirusy, grzyby i niektóre pierwotniaki. Wskazaniem do stosowania jodowanego powidonu jest odkażanie skóry przed zabiegami chirurgicznymi, odkażanie błon śluzowych jamy ustnej i pochwy, dezynfekcja ran powierzchniowych, oparzeń, owrzodzeń, strupów oraz zapobieganie i leczenie zakażeń skóry i błon śluzowych, takich jak: ropne i łojotokowe zapalenie skóry, liszajec, czyraki, grzybica stóp. Lek stosuje się również w ostrych i przewlekłych zapaleniach pochwy, zakażeniach mieszanych, nieswoistych oraz zakażeniach rzęsistkiem pochwowym.
Jodowany powidon dostępny jest w postaci maści, żelu, roztworu, płynu oraz globulek dopochwowych.
Możliwe działania niepożądane: mogą się różnić w zależności od drogi podania. Po zastosowaniu jodowanego powidonu mogą pojawić się reakcje skórne (m.in. świąd, rumień, pęcherze, obrzęk naczynioruchowy), nadczynność tarczycy, niedoczynność tarczycy, zaburzenia elektrolitowe. Lek stosowany na duże powierzchnie może prowadzić do wystąpienia kwasicy metabolicznej, hiponatremii i zaburzenia czynności nerek.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Jodowany powidon – przewodnik po substancji czynnej
Jodowany powidon (povidone iodine, PVP-I), znany również jako jodopowidon, to jedna z najważniejszych i najczęściej stosowanych substancji antyseptycznych w medycynie. Ten rozpuszczalny w wodzie kompleks jodu z poliwinylopirolidonem (PVP) od ponad 60 lat stanowi podstawę nowoczesnego leczenia antyseptycznego. Charakteryzuje się szerokim spektrum działania przeciwdrobnoustrojowego, obejmującym bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne, grzyby, wirusy oraz niektóre pierwotniaki. Dzięki swojemu unikalnemu mechanizmowi działania, jodowany powidon nie powoduje rozwoju oporności mikroorganizmów, co czyni go niezwykle cennym narzędziem w walce z zakażeniami. Substancja ta znalazła szerokie zastosowanie w chirurgii, dermatologii, stomatologii, ginekologii oraz w codziennej praktyce klinicznej, będąc dostępną w różnych postaciach farmaceutycznych – od roztworów po maści i aerozole.
Charakterystyka chemiczna i mechanizm działania
Jodowany powidon to stabilny kompleks chemiczny składający się z jodu związanego z poliwinylopirolidonem (PVP), zawierający od 9,0% do 12,0% dostępnego jodu. Polimer PVP pełni funkcję nośnika, który umożliwia stopniowe uwalnianie aktywnego jodu w miejscu aplikacji, co stanowi kluczowy mechanizm działania tej substancji.
W roztworze wodnym zachodzi dynamiczna równowaga między wolnym jodem a kompleksem PVP-I. Jako mała cząsteczka, jod szybko penetruje do wnętrza mikroorganizmów i utlenia kluczowe białka, nukleotydy oraz kwasy tłuszczowe, ostatecznie prowadząc do śmierci komórki. Ten niespecyficzny mechanizm działania sprawia, że jodowany powidon wykazuje silne właściwości bakteriobójcze wobec szerokiego spektrum patogenów.
Składnik poliwinylopirolidonowy PVP-I zwiększa skuteczność przeciwdrobnoustrojową jodu poprzez dostarczanie go bezpośrednio na powierzchnię komórki bakteryjnej w wyniku swojego powinowactwa do błon komórkowych. Po dotarciu do błony komórkowej, jod szybko penetruje do mikroorganizmów i atakuje kluczowe grupy białek, nukleotydów i kwasów tłuszczowych w cytoplazmie i błonie cytoplazmatycznej.
Spektrum działania przeciwdrobnoustrojowego
Jodowany powidon charakteryzuje się wyjątkowo szerokim spektrum aktywności przeciwdrobnoustrojowej, co czyni go jednym z najbardziej uniwersalnych środków antyseptycznych dostępnych w medycynie.
Działanie przeciwbakteryjne
Powidon jodowany wykazuje szybkie działanie bakteriobójcze, zabijając in vitro wszystkie bakterie, wirusy i grzyby, a także niektóre pierwotniaki. Większość drobnoustrojów ginie w ciągu niecałej minuty, najwięcej w ciągu pierwszych 15-30 sekund. Substancja ta jest skuteczna przeciwko:
- Bakteriom Gram-dodatnim (gronkowce, paciorkowce)
- Bakteriom Gram-ujemnym
- Prątkom gruźlicy i atypowym
- Bakteriom opornym na antybiotyki, w tym MRSA (gronkowiec złocisty oporny na metycylinę)
Działanie przeciwgrzybicze i przeciwwirusowe
PVP-I ma szerokie spektrum aktywności przeciwdrobnoustrojowej z działaniem przeciwko bakteriom Gram-dodatnim i Gram-ujemnym, w tym szczepom opornym na antybiotyki i antyseptyki, grzybom i pierwiakom. Jest również aktywny przeciwko szerokiej gamie wirusów otoczkownych i nieotoczkowych, a także niektórym zarodom bakteryjnym przy zwiększonym czasie ekspozycji.
Jodowany powidon wykazuje skuteczność przeciwko:
- Grzybom dermatofitowym
- Candida albicans i inne drożdżaki
- Wirusy DNA i RNA, w tym HSV, HIV
- Niektóre pierwotniaki
Właściwości farmakologiczne
Farmakokinetyka
Badania in vivo wskazują, że skóra wchłania jod, a wielkość wchłaniania zależy od typu skóry (zdrowa czy uszkodzona), czasu stosowania i leczonej powierzchni. Minimalna absorpcja jodu występuje, gdy jodopowidon jest podawany miejscowo na nieuszkodzoną skórę, zwiększona pojawia się, gdy produkt leczniczy jest podawany na skórę pozbawioną naskórka, owrzodzenia, błony śluzowe o wysokiej zdolności wchłaniania (pochwa) albo duże obszary nieuszkodzonej skóry.
Do krążenia mogą się przedostawać jedynie nieznaczące ilości powidonu (~35 KDa). Niezależnie od drogi podania, wchłonięty jod/jodek jest rozprowadzany po organizmie z krwią. Część (ok. 30%) jest usuwana przez tarczycę celem tworzenia hormonów.
Metabolizm i wydalanie
Niewykorzystany w tarczycy jod jest wydalany głównie z moczem. Klirens jodu (Cl) wynosi 872,4 ± 119,3 ml/godz. przy współczynniku eliminacji (k) 0,0996 ± 0,009/godz. i okresie półtrwania około 7 godzin.
Wskazania do stosowania
Jodowany powidon znajduje szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach medycyny dzięki swojemu wszechstronnemu działaniu antyseptycznemu.
Chirurgia i medycyna zabiegowa
Jodowany powidon jest wskazany do dezynfekcji skóry przed iniekcją, pobraniem krwi, biopsją igłową, transfuzją oraz dezynfekcji skóry i błon śluzowych przed zabiegami chirurgicznymi. W praktyce chirurgicznej wykorzystuje się go do:
- Przygotowania pola operacyjnego
- Dezynfekcji rąk personelu medycznego
- Odkażania instrumentów medycznych
- Aseptycznego zaopatrywania ran
Leczenie ran i urazów
Jodowany powidon ma wiele charakterystyk, które pozycjonują go niezwykle dobrze do gojenia ran, w tym jego szerokie spektrum przeciwdrobnoustrojowe, brak oporności, skuteczność przeciwko biofilmom, dobrą tolerancję i jego wpływ na nadmierny stan zapalny.
Substancja jest stosowana w leczeniu:
- Ran powierzchownych i głębokich
- Oparzeń różnego stopnia
- Owrzodzeń podudzi i odleżyn
- Zakażonych ubytków skórnych
- Ran pooperacyjnych
Zastosowania specjalistyczne
Jodowany powidon znajduje również zastosowanie w:
- Stomatologii – do płukania jamy ustnej i pędzlowania ubytków próchniczych
- Ginekologii – w leczeniu zakażeń pochwy
- Okulistyce – w postaci kropli do oczu (w niższych stężeniach)
- Otolaryngologii – w leczeniu zakażeń górnych dróg oddechowych
Postacie farmaceutyczne i dawkowanie
Jodowany powidon dostępny jest w różnych postaciach farmaceutycznych, dostosowanych do specyficznych potrzeb klinicznych.
| Postać farmaceutyczna |
Stężenie |
Zastosowanie |
| Roztwór na skórę |
7,5% – 10% |
Dezynfekcja skóry, przygotowanie pola operacyjnego |
| Maść |
10% |
Leczenie ran, oparzeń, owrzodzeń |
| Aerozol/spray |
5% |
Powierzchowne rany, trudno dostępne miejsca |
| Płyn do płukania |
0,5% – 1% |
Higiena jamy ustnej, gardła |
Zasady dawkowania
Preparaty jodopowidonu stosowane są zwykle do dwóch razy na dobę zewnętrznie. Roztwory stosowane są w formie nierozcieńczonej w stężeniu 7,5% do 10% lub w rozcieńczeniu od 1:2 do 1:100 w zależności od wskazań.
Podstawowe zasady stosowania:
- Na nieuszkodzoną skórę: roztwór 10% aplikowany bezpośrednio
- Do irygacji ran: roztwory rozcieńczone 1:10 do 1:100
- Płukanie jamy ustnej: roztwory 0,5% – 1%
- Czas aplikacji: minimum 2 minuty dla zapewnienia optymalnego działania
Przeciwwskazania i ostrzeżenia
Przeciwwskazania bezwzględne
Przeciwwskazaniem do stosowania preparatów jodopowidonu jest uczulenie na jod, nadczynność tarczycy, niewydolność nerek, okres przed i po leczeniu radioaktywnym jodem lub badaniu z użyciem jodu radioaktywnego.
Pełna lista przeciwwskazań obejmuje:
- Nadwrażliwość na jod lub składniki preparatu
- Choroby tarczycy (wole guzkowe, wole endemiczne, zapalenie tarczycy Hashimoto)
- Opryszczkowe zapalenie skóry Duhringa
- Równoczesne leczenie preparatami litu
- Ciężka niewydolność nerek
Grupy szczególnego ryzyka
Preparaty jodopowidonu w okresie ciąży można stosować tylko w bezwzględnych wskazaniach i w ograniczonej ilości. W przypadku konieczności zastosowania należy monitorować czynność tarczycy u matki i płodu.
Ciąża i laktacja:
- Stosowanie tylko w przypadkach bezwzględnie koniecznych
- Monitorowanie funkcji tarczycy matki i płodu
- Jod przenika do mleka matki – konieczna ostrożność
Dzieci:
- Nie stosować u dzieci w wieku do 2 lat
- U dzieci starszych: stosowanie najkrótsze możliwe, najmniejsze dawki
- Szczególna ostrożność u noworodków i niemowląt
Działania niepożądane i bezpieczeństwo
Najczęstsze działania niepożądane
Częste działania niepożądane obserwowane zarówno przy kroplach do oczu, jak i preparatach skórnych z jodem powidonu mogą obejmować miejscowy obrzęk, podrażnienie, swędzenie i wysypkę.
Miejscowe reakcje:
- Podrażnienie i pieczenie skóry
- Rumień i obrzęk
- Kontaktowe zapalenie skóry
- Przejściowe przebarwienia skóry
Ciężkie działania niepożądane
Po zastosowaniu preparatów jodopowidonu istnieje ryzyko zwiększenia stężenia jodu w surowicy, zaburzenie równowagi elektrolitowej. Mogą wystąpić zaburzenia układu immunologicznego, oraz zaburzenia endokrynologiczne.
Systemowe powikłania:
- Zaburzenia funkcji tarczycy (hipo- lub hipertyreoza)
- Uszkodzenie nerek (przy długotrwałym stosowaniu)
- Kwasica metaboliczna
- Zaburzenia elektrolitowe
Reakcje alergiczne
W rzadkich przypadkach osoby mogą rozwinąć reakcję alergiczną na jodowany powidon. Objawy reakcji alergicznej mogą wahać się od łagodnych do ciężkich i mogą obejmować swędzenie, zaczerwienienie, obrzęk, pokrzywkę i trudności w oddychaniu.
Interakcje lekowe i środowiskowe
Interakcje chemiczne
Jod w PVP-I reaguje z nadtlenkiem wodoru, srebrem, taurolidiną i białkami takimi jak enzymy, czyniąc je (i siebie) nieskutecznymi. Reaguje również z wieloma związkami rtęci, dając korozyjny jodek rtęci, a także z wieloma metalami.
Istotne interakcje:
- Nadtlenek wodoru – neutralizacja działania
- Preparaty srebrowe – tworzenie nieaktywnych kompleksów
- Enzymy proteolityczne – inaktywacja
- Związki rtęci – tworzenie toksycznych połączeń
Wpływ na badania diagnostyczne
Stosowanie jodowanego powidonu może zmniejszać wychwyt jodu przez tarczycę, co z kolei może utrudniać przeprowadzenie niektórych badań diagnostycznych (np. scyntygrafia tarczycy, oznaczanie jodu związanego z białkiem, badania z zastosowaniem jodu radioaktywnego).
Leczenie farmakologiczne zakażeń skóry i ran
W kompleksowym leczeniu farmakologicznym zakażeń skórnych i ran, jodowany powidon często współdziała z innymi substancjami czynnymi, tworząc skuteczne schematy terapeutyczne.
Antyseptyki stosowane łącznie
- Chlorheksydyna – często stosowana alternatywnie lub w rotacji
- Nadtlenek wodoru – używany do oczyszczania ran (nie jednocześnie z PVP-I)
- Octenidyna – może powodować przebarwienia przy jednoczesnym stosowaniu
Antybiotyki w terapii skojarzonej
W przypadku ciężkich zakażeń, jodowany powidon może być stosowany wraz z:
- Gentamicyną – w leczeniu zakażeń bakteryjnych ran
- Klindamicyną – przy zakażeniach tkanki miękkiej
- Metronidazolem – w zakażeniach beztlenowych
- Mupirocyną – w dekolonizacji nosowej MRSA
Nowoczesne kombinacje terapeutyczne
Kombinacja między jodem powidonu a cukrem, nazywana również formułą Knutsona, została zaproponowana w celu poprawy gojenia ran. W badaniu 16 z 18 (88,9%) pacjentów osiągnęło całkowite zamknięcie rany 1 miesiąc po leczeniu, bez zakażeń ran.
Zastosowanie w różnych dziedzinach medycyny
Chirurgia
W chirurgii jodowany powidon stanowi standard złoty w przygotowaniu pola operacyjnego. Badania wykazały, że irygacja rany jodem powidonu może być użyteczna w zmniejszaniu zakażeń, choć jej skuteczność i ryzyko są niepewne.
Dermatologia
W dermatologii substancja znajduje zastosowanie w leczeniu:
- Grzybicy skóry i paznokci
- Zakażeń bakteryjnych skóry
- Przewlekłych owrzodzeń podudzi
- Odleżyn u pacjentów leżących
Stomatologia
W leczeniu chorób przyzębia, poddziąsłowe zastosowanie 10% jodu powidonu w dodatku do mechanicznego oczyszczania zmniejsza głębokość kieszeni i całkowitą liczbę patogenów przyzębia oraz pomaga kontrolować choroby przyzębia u człowieka.
Ginekologia
W ginekologii jodowany powidon stosuje się w:
- Leczeniu kandydozy pochwy
- Zakażeniach mieszanych układu moczowo-płciowego
- Przygotowaniu do zabiegów ginekologicznych
- Profilaktyce zakażeń poporodowych
Czy jodowany powidon jest bezpieczny dla skóry?
Tak, jodowany powidon jest generalnie bezpieczny przy prawidłowym stosowaniu. Większość osób doświadcza niewielkich lub żadnych działań niepożądanych podczas stosowania jodu powidonu (Betadine) zgodnie z zaleceniami. Jednak może powodować miejscowe podrażnienia, szczególnie przy długotrwałym stosowaniu.
Jak długo można stosować preparaty z jodowanym powidonem?
Nie należy stosować jodu powidonu miejscowo dłużej niż 7 dni bez porady lekarskiej. Długotrwałe stosowanie może prowadzić do wchłaniania jodu i zaburzeń funkcji tarczycy.
Czy jodowany powidon barwi skórę na stałe?
Ten lek może zabarwić skórę i odzież. Alkohol może być użyty do usunięcia plamy jodu ze skóry. Przebarwienia są przejściowe i ustępują samoistnie po zaprzestaniu stosowania.
Czy można stosować jodowany powidon u osób uczulonych na jod?
Najprawdopodobniej tak. Choć możliwe jest wystąpienie reakcji na jodowany powidon (Betadine), badania pokazują, że jest mało prawdopodobne, aby jod był przyczyną reakcji alergicznych, nawet u osób uczulonych na jodowe środki kontrastowe lub inne leki zawierające jod. Zawsze należy jednak skonsultować się z lekarzem.
Czy jodowany powidon można stosować w ciąży?
Stosowanie w ciąży powinno być ograniczone do przypadków bezwzględnie koniecznych. Wchłanianie jodu w tych grupach może być niepokojące i mogą być zalecane alternatywne środki antyseptyczne. Wymagane jest monitorowanie funkcji tarczycy matki i płodu.
Czy jodowany powidon może opóźniać gojenie ran?
Nie zaobserwowano negatywnego wpływu na gojenie ran w praktyce klinicznej. Współczesne badania wskazują, że przy prawidłowym stosowaniu jodowany powidon nie opóźnia gojenia, a może nawet je wspierać dzięki działaniu przeciwzapalnemu.
Jak należy przechowywać preparaty z jodowanym powidonem?
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem. Należy unikać kontaktu z metalami, szczególnie srebrem i miedzią.
Czy jodowany powidon może być stosowany jednocześnie z innymi antysepczykami?
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania z innymi środkami antyseptycznymi. Produkty lecznicze zawierające powidon jodowany, w razie zastosowania przed lub po aplikacji produktów leczniczych antyseptycznych zawierających oktenidynę, mogą spowodować przemijające przebarwienie danej okolicy.
Bibliografia
- Waite NM, Webster N, Laurel M, Johnson M, Fong IW. The efficacy of exit site povidone-iodine ointment in the prevention of early peritoneal dialysis-related infections. Am J Kidney Dis. 1997;29(5):763-768. DOI: 10.1016/s0272-6386(97)91130-6 PMID: 9159313
- Eggers M. Infectious Disease Management and Control with Povidone Iodine. Infect Dis Ther. 2019;8(4):581-593. DOI: 10.1007/s40121-019-00260-x PMID: 31414403