Leki zawierające indygotynę

Indygotyna, znana również jako indygokarmin lub błękit indygowy, jest niebieskim barwnikiem stosowanym w różnych gałęziach przemysłu, w tym w medycynie, kosmetyce, przemyśle tekstylnym i spożywczym. Jako dodatek do żywności oznaczana jest symbolem E132. Indygotyna jest szeroko stosowana ze względu na swoje właściwości barwiące oraz wskaźnikowe.

Mechanizm działania

Indygotyna to sól sodowa kwasu 5,5′-indygodwusulfonowego. Chemicznie jest to organiczny związek chemiczny, który bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, barwiąc roztwory na różne odcienie niebieskiego i granatowego koloru. Indygotyna jest również wskaźnikiem pH, zmieniającym barwę w zależności od kwasowości roztworu. W roztworach silnie zasadowych (pH >13) przyjmuje barwę żółtą, natomiast w pozostałych przypadkach ma kolor niebieski.

Wskazania do stosowania

Indygotyna jest stosowana w różnych dziedzinach, w tym:

• Medycyna: Jako barwnik diagnostyczny podczas zabiegów chirurgicznych, takich jak ginekologiczne i urologiczne, oraz w badaniach do wykrywania zmian nowotworowych. Jest również używana do oceny granic zmian nowotworowych usuwanych technikami endoskopowymi oraz do lokalizowania ujścia moczowodu.
• Przemysł farmaceutyczny: Jako barwnik leków.
• Przemysł tekstylny: Do barwienia tkanin, takich jak wełna, jedwab i nylon.
• Kosmetyki: W produktach o niebieskim zabarwieniu, takich jak żele pod prysznic i farby do włosów.
• Przemysł spożywczy: Jako barwnik o symbolu E132, stosowany w słodyczach, napojach, kandyzowanych owocach i warzywach, sosach, marynatach i musztardzie.

Skuteczność i badania kliniczne

Indygotyna jest szeroko stosowana ze względu na swoje właściwości barwiące i wskaźnikowe. W medycynie jest używana jako barwnik kontrastowy, co pozwala na lepszą wizualizację struktur anatomicznych podczas zabiegów chirurgicznych i diagnostycznych. W przemyśle spożywczym i kosmetycznym indygotyna jest ceniona za swoją zdolność do nadawania intensywnego niebieskiego koloru produktom.

Działania niepożądane

Indygotyna jest generalnie uważana za bezpieczną substancję, jednak w rzadkich przypadkach może powodować reakcje alergiczne, takie jak nieżyt nosa i pokrzywka kontaktowa. W przypadku dożylnego podania indygotyny podczas zabiegów medycznych, mogą wystąpić poważne reakcje, takie jak nadciśnienie, niedociśnienie i wstrząs anafilaktyczny. W przemyśle spożywczym, nadmierne spożycie indygotyny może prowadzić do przekroczenia dopuszczalnego dziennego spożycia (ADI), które wynosi 5 mg/kg masy ciała/dobę.