Gefitinib Accord to lek przeciwnowotworowy, który zawiera substancję czynną gefitynib. Jest stosowany w leczeniu dorosłych pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca, miejscowo zaawansowanym lub z przerzutami, z obecnością aktywującej mutacji w genie dla EGFR (receptora dla nabłonkowego czynnika wzrostu). Lek jest dostępny na receptę.
Gefitinib Alvogen to lek przeciwnowotworowy z grupy inhibitorów kinaz białkowych. Substancją czynną preparatu jest gefitynib, który hamuje aktywność kinazy tyrozynowej będącej receptorem dla nabłonkowego czynnika wzrostu (EGFR). Lek jest skuteczny w leczeniu nowotworów z obecnością mutacji aktywującej w genie EGFR. Preparat jest wskazany w leczeniu (monoterapii) dorosłych z niedrobnokomórkowym rakiem płuca, miejscowo zaawansowanym lub z przerzutami, z obecnością aktywującej mutacji w genie dla EGFR. Gefitinib Alvogen jest lekiem wydawanym na receptę.
Gefitinib Genoptim to lek zawierający substancję czynną gefitynib, który hamuje aktywność białka tzw. receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR). Białko to wpływa na wzrost i rozprzestrzenianie się komórek nowotworowych. Lek jest stosowany w monoterapii u dorosłych pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP), miejscowo zaawansowanym lub z przerzutami, z aktywującą mutacją EGFR-TK. Jest wydawany na podstawie recepty.
Gefitinib Genthon to lek, którego substancją czynną jest gefitynib. Gefitynib hamuje aktywność białka tzw. receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR), co wpływa na wzrost i rozprzestrzenianie się komórek nowotworowych. Lek jest przeznaczony do terapii dorosłych pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuc (NDRP), rozwijającym się miejscowo lub dającym przerzuty, z aktywującą mutacją EGFR-TK. Gefitinib Genthon jest dostępny na receptę.
Lek Gefitinib Glenmark zawiera substancję czynną gefitynib, który hamuje aktywność białka określanego jako receptor naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR). Białko to wpływa na wzrost i rozprzestrzenianie się komórek nowotworowych. Lek Gefitinib Glenmark stosowany jest w leczeniu dorosłych pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuc. Jest dostępny na receptę.
Gefitinib Krka to lek stosowany w terapii przeciwnowotworowej. Jest to wybiórczy, małocząsteczkowy inhibitor kinazy tyrozynowej receptora dla naskórkowego czynnika wzrostu. Lek jest skuteczny u pacjentów z nowotworem z obecnością mutacji aktywującej domenę kinazy tyrozynowej EGFR niezależnie od rzutu leczenia. Jest przeznaczony do monoterapii u dorosłych pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP), miejscowo zaawansowanym lub z przerzutami, z aktywującą mutacją EGFR-TK. Gefitinib Krka jest dostępny na receptę.
Gefitinib Mylan to lek stosowany w terapii dorosłych pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuc (NDRP), rozwijającym się miejscowo lub dającym przerzuty, z aktywującą mutacją EGFR-TK. Jest dostępny w postaci tabletek powlekanych. Lek jest dostępny na receptę. Zawiera substancję czynną gefitynib, która blokuje enzymy nazywane kinazami.
Gefitinib Sandoz to lek przeciwnowotworowy dostępny na receptę. Zawiera substancję czynną gefitynib, która hamuje aktywność białka nazywanego receptorem naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR). Jest stosowany w monoterapii u dorosłych pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP), miejscowo zaawansowanym lub z przerzutami, z aktywującą mutacją EGFR-TK. Lek jest przyjmowany doustnie, a dawkowanie powinno być ściśle kontrolowane przez specjalistę doświadczonego w leczeniu przeciwnowotworowym.
Lek Gefitinib Stada zawiera substancję czynną gefitynib, która hamuje aktywność pewnego białka, tzw. receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR). Jest wskazany w monoterapii do leczenia dorosłych pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP), miejscowo zaawansowanym lub z przerzutami, z uaktywnioną mutacją EGFR-TK. Jest to lek na receptę.
Gefitinib Synthon to lek, którego substancją czynną jest gefitynib. Działa on poprzez hamowanie aktywności białka zwanego receptorem naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR), co wpływa na wzrost i rozprzestrzenianie się komórek nowotworowych. Lek jest stosowany w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuc u dorosłych pacjentów, rozwijającym się miejscowo lub dającym przerzuty, z aktywującą mutacją EGFR-TK. Gefitinib Synthon jest dostępny na receptę.
Gefitinib Zentiva to lek zawierający substancję czynną gefitynib, który hamuje aktywność białka kinazy tyrozynowej. Jest stosowany w monoterapii u dorosłych pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP), miejscowo zaawansowanym lub z przerzutami, z aktywującą mutacją EGFR-TK. Lek jest dostępny na receptę i powinien być przyjmowany pod ścisłą kontrolą specjalisty doświadczonego w leczeniu przeciwnowotworowym.
Iressa to lek stosowany w leczeniu raka płuca o nieznanym histologicznie typie niedrobnokomórkowym (NSCLC), który jest zlokalizowany zaawansowany lub przerzutowy u pacjentów, u których występują mutacje EGFR. Substancją czynną leku jest gefitynib. Lek jest dostępny na receptę. Wskazaniem do stosowania leku jest zaawansowany lub przerzutowy rak płuca o nieznanym histologicznie typie niedrobnokomórkowym (NSCLC) u pacjentów, u których występują mutacje EGFR.
Gefitynib – lek o działaniu przeciwnowotworowym. Mechanizm działania gefitynibu polega na blokowaniu czynników odpowiedzialnych za pobudzanie wzrostu komórek prawidłowych i nowotworowych oraz ułatwiających proces powstawania przerzutów. Wskazaniem do stosowania leku jest monoterapia pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca, który jest miejscowo zaawansowany lub z przerzutami oraz z aktywną mutacją EGFR-TK.
Gefitynib dostępny jest w postaci tabletek powlekanych. Zalecana dawka to zazwyczaj 250 mg, przyjmowane raz na dobę. Lek stosuje się niezależnie od posiłków, mniej więcej o tej samej porze, popijając wodą lub rozpuszczając tabletkę w szklance wody niegazowanej.
Możliwe działania niepożądane: biegunka, nudności, wymioty, odwodnienie, zapalenie jamy ustnej, suchość w jamie ustnej, osłabienie, gorączka, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, brak łaknienia, krwawienie z nosa, krwiomocz, zapalenie spojówek, zapalenie powiek, śródmiąższowa choroba płuc, zmiany w obrębie paznokci, wysypka, suchość i świąd skóry, rumień, pęknięcia skóry.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Gefitynib, znany pod nazwą handlową Iressa, to rewolucyjny lek przeciwnowotworowy, który zmienił oblicze leczenia niedrobnokomórkowego raka płuc (NSCLC). Jako pierwszy selektywny inhibitor kinazy tyrozynowej receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR), stanowi przełom w terapii celowanej onkologii. Lek ten, będący pochodną chinazoliny, odgrywa kluczową rolę w leczeniu pacjentów z zaawansowanym rakiem płuc, szczególnie tych z mutacjami w genie EGFR. Gefitynib reprezentuje nową erę medycyny spersonalizowanej, gdzie terapia dostosowana jest do konkretnych charakterystyk genetycznych nowotworu pacjenta. Dzięki swojemu unikalnemu mechanizmowi działania i korzystnemu profilowi bezpieczeństwa w porównaniu z konwencjonalną chemioterapią, gefitynib oferuje nadzieję pacjentom z wcześniej nieuleczalnymi formami raka płuc.
Gefitynib działa jako selektywny antagonista receptora EGFR (HER1/ErbB-1), który należy do rodziny receptorów kinazy tyrozynowej ErbB. Lek ten selektywnie hamuje kinazę tyrozynową EGFR poprzez wiązanie się z miejscem wiążącym adenozynotrifosforan (ATP) w wewnątrzkomórkowej domenie enzymu. Ten unikalny mechanizm powoduje przerwanie kluczowych szlaków przekazywania sygnałów komórkowych.
Receptor EGFR jest nadekspresowany w komórkach niektórych typów ludzkich nowotworów, szczególnie w raku płuc i piersi. Ta nadekspresja prowadzi do nieprawidłowej aktywacji antyapoptotycznej kaskady sygnałowej Ras, ostatecznie powodując niekontrolowaną proliferację komórek. Gefitynib skutecznie przerywa ten proces poprzez:
Gefitynib jest powoli wchłaniany po podaniu doustnym ze średnią biodostępnością wynoszącą 60%. Maksymalne stężenia w osoczu osiągane są w ciągu 3-7 godzin po podaniu. Obecność pokarmu nie wpływa na biodostępność gefitynibu.
| Parametr farmakokinetyczny | Wartość |
|---|---|
| Biodostępność | 60% |
| Czas osiągnięcia Cmax | 3-7 godzin |
| Metabolizm | Wątrobowy (CYP3A4) |
| Eliminacja | 86% przez stolec, <4% przez nerki |
Gefitynib jest metabolizowany głównie w wątrobie przez cytochrom P450 3A4 (CYP3A4). Zidentyfikowano trzy główne miejsca biotransformacji: metabolizm grupy N-propoksymorfolin, demetylację podstawnika metoksylowego na chinazolinie oraz oksydacyjną defluorynację halogenowanej grupy fenylowej. Eliminacja odbywa się głównie poprzez metabolizm i wydalanie z kałem (86%), podczas gdy wydalanie przez nerki stanowi mniej niż 4% podanej dawki.
Gefitynib jest przede wszystkim stosowany w leczeniu zaawansowanego NSCLC z mutacjami aktywującymi EGFR. W badaniach klinicznych u pacjentów z metastatycznym NSCLC i mutacjami EGFR, którzy wcześniej nie otrzymywali chemioterapii, gefitynib znacząco przedłużał czas wolny od progresji choroby w porównaniu ze standardową chemioterapią.
Kluczowe mutacje EGFR odpowiadające na gefitynib:
Badanie IPASS (IRESSA Pan-Asia Study) przeprowadzone na 1217 pacjentach z gruczolakorakiem, którzy byli niepalaczami lub byłymi palaczami, wykazało, że czas wolny od progresji był znacząco dłuższy dla gefitynibu niż dla chemioterapii u pacjentów z mutacjami pozytywnymi EGFR.
Najnowsze badania, takie jak NEJ009, badają skuteczność kombinacji gefitynibu z chemioterapią (karboplatyna plus pemetreksed) w porównaniu z monoterapią. Wyniki pokazują znaczące przedłużenie czasu wolnego od progresji przy akceptowalnym profilu bezpieczeństwa.
W leczeniu farmakologicznym NSCLC z mutacjami EGFR stosuje się obecnie kilka generacji inhibitorów kinazy tyrozynowej EGFR:
Inhibitory pierwszej generacji:
Inhibitory drugiej generacji:
Inhibitory trzeciej generacji:
Gefitynib i inne inhibitory pierwszej generacji EGFR odwracalnie wiążą się z białkiem receptora, skutecznie konkurując o miejsce wiążące ATP. Wtórne mutacje mogą powstać, które zmieniają miejsce wiązania, najczęstszą mutacją jest T790M. W przypadku rozwoju oporności na gefitynib, pacjenci mogą być zakwalifikowani do leczenia inhibitorami trzeciej generacji lub immunoterapią.
Standardowe dawkowanie:
W przypadku silnych induktorów CYP3A4 (np. rifampicyna, fenytoina) należy zwiększyć dawkę gefitynibu do 500 mg dziennie, a następnie powrócić do 250 mg po 7 dniach od przerwania induktora.
Dla pacjentów z trudnościami w połykaniu tabletek:
Najczęstsze działania niepożądane to wysypka, biegunka, trądzik, sucha skóra, nudności i wymioty. Większość efektów ma charakter łagodny do umiarkowanego i nie wymaga przerwania terapii.
Częste działania niepożądane (≥1% pacjentów):
Najpoważniejszym działaniem niepożądanym jest śródmiąższowa choroba płuc (ILD), która występuje u około 1% pacjentów na świecie, z wyjątkiem Japonii, gdzie częstość ILD wynosi 2%. ILD jest śmiertelna w około jednej trzeciej przypadków.
Działania niepożądane wymagające natychmiastowej konsultacji lekarskiej:
Brak określonych przeciwwskazań według aktualnych wytycznych, jednak bezpieczeństwo i skuteczność nie zostały ustalone u pacjentów poniżej 18 roku życia.
Ciąża i karmienie piersią: Na podstawie mechanizmu działania i danych z badań reprodukcyjnych na zwierzętach, gefitynib może powodować szkody dla płodu. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną antykoncepcję podczas leczenia i przez co najmniej 2 tygodnie po zakończeniu terapii.
Niewydolność wątroby: U pacjentów z łagodną niewydolnością wątroby ekspozycja systemowa była zwiększona o 40%, z umiarkowaną o 263%, a z ciężką o 166%.
Należy unikać przyjmowania leków zobojętniających kwas żołądkowy lub inhibitorów pompy protonowej w ciągu 6 godzin przed i po podaniu gefitynibu, ponieważ mogą one znacząco zmniejszyć skuteczność leku.
Główne interakcje lekowe:
Podczas leczenia gefitynibem konieczne jest regularne monitorowanie:
Nie, gefitynib jest skuteczny głównie u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuc z mutacjami aktywującymi EGFR. Przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest wykonanie testu genetycznego w celu wykrycia tych mutacji.
Gefitynib stosuje się do momentu progresji choroby lub wystąpienia nieakceptowalnych działań niepożądanych. U niektórych pacjentów leczenie może trwać wiele miesięcy lub nawet lat.
W przypadku zapomnienia dawki, należy ją przyjąć jak najszybciej, chyba że do kolejnej dawki pozostało mniej niż 12 godzin. Wtedy należy pominąć zapomnianą dawkę i kontynuować normalny schemat dawkowania.
Decyzję o kombinacji z innymi lekami podejmuje wyłącznie lekarz onkolog na podstawie stanu pacjenta i charakterystyk nowotworu. Niektóre badania badają skuteczność kombinacji gefitynibu z chemioterapią.
Objawy ILD obejmują: nowy lub nasilający się kaszel, duszność, gorączkę bez innej przyczyny. W przypadku wystąpienia tych objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Tak, gefitynib może wpływać na płodność u kobiet. Pacjentki planujące ciążę powinny przedyskutować to z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia.
Gefitynib zwykle nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów, jednak u niektórych pacjentów może wystąpić osłabienie lub problemy z widzeniem. W takich przypadkach należy unikać prowadzenia pojazdów.
Badania kontrolne, szczególnie funkcji wątroby, należy wykonywać co 2-4 tygodnie przez pierwsze 3 miesiące leczenia, a następnie zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego.
