ANDEMBRY to lek stosowany w zapobieganiu napadom dziedzicznego obrzęku naczynioruchowego (HAE) u osób od 12. roku życia. Dzięki zawartości garadacymabu blokuje mechanizm wywołujący obrzęk, skutecznie chroniąc przed bolesnymi i niebezpiecznymi atakami.
Garadacymab jest innowacyjną substancją czynną należącą do grupy całkowicie ludzkich przeciwciał monoklonalnych klasy IgG4, wytwarzaną w komórkach jajnika chomika chińskiego (CHO) metodą rekombinacji DNA. Stanowi przełom w leczeniu dziedzicznego obrzęku naczynioruchowego (HAE), dostępny w formie roztworu do wstrzykiwań w dawce 200 mg w ampułko-strzykawce lub wstrzykiwaczu półautomatycznym napełnionym.
Substancja ta została opracowana specjalnie do profilaktyki nawracających napadów HAE – rzadkiej, ale potencjalnie zagrażającej życiu choroby genetycznej, charakteryzującej się nieprzewidywalnymi epizodami obrzęku tkanek podskórnych i podśluzówkowych.
Garadacymab działa w nowatorski sposób, różniący się od tradycyjnych terapii stosowanych w HAE. Jego mechanizm działania opiera się na wiązaniu z domeną katalityczną aktywowanego czynnika XII (FXIIa i βFXIIa) i hamowaniu jego aktywności katalitycznej.
FXIIa jest pierwszym czynnikiem aktywowanym w tzw. układzie kontaktowym, którego nadmierna aktywacja prowadzi do napadów HAE. Blokując FXIIa, garadacymab zapobiega:
Takie działanie pozwala skutecznie zapobiegać występowaniu napadów HAE, atakując przyczynę choroby u jej źródła – w kaskadzie krzepnięcia.
Garadacymab wskazany jest do stosowania w rutynowej profilaktyce nawracających napadów dziedzicznego obrzęku naczynioruchowego (HAE) u:
Ważne jest podkreślenie, że garadacymab służy do profilaktyki, a nie do leczenia ostrych napadów HAE. W przypadku wystąpienia przełomowego napadu HAE, należy zastosować odpowiednie leczenie doraźne zatwierdzonymi produktami.
Rekomendowany schemat dawkowania garadacymabu obejmuje:
Garadacymab podawany jest podskórnie, wyłącznie w następujące miejsca:
Zaleca się rotację miejsc wstrzyknięć, aby zmniejszyć ryzyko reakcji w miejscu wstrzyknięcia. Po odpowiednim przeszkoleniu przez personel medyczny, pacjenci mogą samodzielnie podawać garadacymab lub może to robić ich opiekun.
Przed wstrzyknięciem ampułko-strzykawkę lub wstrzykiwacz należy wyjąć z lodówki i pozostawić na 30 minut, aby roztwór osiągnął temperaturę pokojową. Roztwór powinien mieć barwę brązowożółtą do żółtej oraz być przezroczysty lub lekko opalizujący.
Skuteczność garadacymabu została potwierdzona w badaniu klinicznym VANGUARD – wieloośrodkowym, randomizowanym, podwójnie zaślepionym badaniu z grupą kontrolną przyjmującą placebo, obejmującym 64 pacjentów (58 dorosłych i 6 nastolatków) z HAE typu I lub II.
Główne wyniki badania potwierdzają wysoką skuteczność garadacymabu:
Dodatkowo zaobserwowano:
Otwarte rozszerzenie badania VANGUARD wykazało, że w czasie mediany ekspozycji wynoszącej 9,49 miesiąca, 59,6% pacjentów nie doświadczyło żadnych ataków HAE.
Garadacymab charakteryzuje się korzystnym profilem bezpieczeństwa. Najczęściej obserwowane działania niepożądane obejmują:
Nie zaobserwowano reakcji nadwrażliwości w badaniach klinicznych, choć teoretycznie mogą one wystąpić.
Profil bezpieczeństwa u młodzieży w wieku od 12 do 18 lat był podobny do obserwowanego u dorosłych.
Po podskórnym podaniu garadacymabu:
Miejsce wstrzyknięcia (udo, ramię lub brzuch) nie ma wpływu na wchłanianie garadacymabu.
Podobnie jak inne przeciwciała monoklonalne, garadacymab jest prawdopodobnie rozkładany w procesie proteolizy enzymatycznej do małych peptydów i aminokwasów. Średni pozorny klirens wynosi 0,0217 l/h.
Garadacymab nie jest przeznaczony do leczenia ostrych napadów HAE. W przypadku wystąpienia przełomowego napadu HAE należy zastosować zatwierdzone leczenie doraźne.
Garadacymab może wydłużać czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (aPTT) ze względu na jego mechanizm działania polegający na hamowaniu FXIIa. Należy o tym pamiętać przy interpretacji wyników badań krzepnięcia.
Dostępne dane dotyczące skuteczności garadacymabu u pacjentów z HAE z prawidłowym poziomem C1-INH (nC1-INH) są ograniczone. Niektóre podkategorie nC1-INH HAE mogą nie reagować na leczenie garadacymabem z powodu alternatywnych szlaków, które nie obejmują aktywacji FXII. Zaleca się:
Garadacymab jest wskazany do stosowania u młodzieży w wieku 12 lat i starszej. Profil bezpieczeństwa i skuteczności u tej grupy był zgodny z profilem obserwowanym u dorosłych. Bezpieczeństwo i skuteczność u dzieci poniżej 12 roku życia nie zostały określone.
Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów w wieku powyżej 65 lat.
Dane dotyczące stosowania garadacymabu u kobiet w ciąży są ograniczone. Przeciwciała monoklonalne są transportowane przez łożysko głównie w trzecim trymestrze ciąży. W badaniach na zwierzętach nie wykazano szkodliwego wpływu na rozwijający się płód, jednak ze względów ostrożności zaleca się unikanie stosowania garadacymabu w czasie ciąży.
W przypadku karmienia piersią, garadacymab może być stosowany w okresie karmienia piersią po pierwszych kilku dniach od porodu, jeśli istnieje taka potrzeba kliniczna.
Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.
Nie przeprowadzono dedykowanych badań dotyczących interakcji garadacymabu z innymi lekami. W badaniach klinicznych stosowanie leków przeciwbólowych, przeciwbakteryjnych, przeciwhistaminowych, przeciwzapalnych i przeciwreumatycznych nie miało wpływu na farmakokinetykę garadacymabu.
Stosowanie leków doraźnych w przypadku przełomowych ataków HAE (np. osoczopochodnych i rekombinowanego C1-INH lub ikatybantu) również nie wpływało na farmakokinetykę garadacymabu.
Garadacymab dostępny jest w postaci roztworu do wstrzykiwań o stężeniu około 167 mg/ml, w dwóch postaciach:
Roztwór jest brązowożółty do żółtego, przezroczysty lub lekko opalizujący, o pH około 6,1.
Produkt należy przechowywać w lodówce (2°C – 8°C), nie zamrażać i chronić przed światłem. Może być przechowywany w temperaturze pokojowej (do 25°C) przez jednorazowy okres do 2 miesięcy.
Garadacymab stanowi innowacyjne podejście do profilaktyki dziedzicznego obrzęku naczynioruchowego, działając poprzez hamowanie aktywności czynnika XII. Ta nowa opcja terapeutyczna zapewnia skuteczną kontrolę napadów HAE, co wykazano w badaniach klinicznych, gdzie obserwowano znaczące zmniejszenie częstości ataków oraz poprawę jakości życia pacjentów.
Wygodny schemat dawkowania (comiesięczne wstrzyknięcia podskórne) oraz możliwość samodzielnego podawania po odpowiednim przeszkoleniu zwiększają komfort terapii. Dobry profil bezpieczeństwa i niewielka liczba działań niepożądanych sprawiają, że garadacymab stanowi wartościową opcję w długoterminowym zarządzaniu HAE, pozwalając wielu pacjentom na życie całkowicie wolne od ataków choroby.
