Jyseleca

Jyseleca zawiera filgotynib, inhibitor kinaz janusowych, który pomaga zmniejszać stan zapalny. Stosowany jest u dorosłych z reumatoidalnym zapaleniem stawów oraz wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. Lek zmniejsza ból, sztywność i obrzęk stawów, poprawiając jakość życia pacjentów. Może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami, jeśli wcześniejsze terapie były nieskuteczne lub nietolerowane.

Filgotynib to nowoczesny lek należący do grupy inhibitorów kinaz janusowych (JAK), zwłaszcza JAK1. Działa jako selektywny inhibitor, co oznacza, że preferencyjnie hamuje aktywność enzymu JAK1 w porównaniu z innymi kinazami z tej rodziny (JAK2, JAK3 i TYK2). Filgotynib jest stosowany w leczeniu chorób autoimmunologicznych, głównie reumatoidalnego zapalenia stawów oraz wrzodziejącego zapalenia jelita grubego o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego.

Mechanizm działania

Filgotynib działa poprzez hamowanie działania kinaz janusowych, które są wewnątrzkomórkowymi enzymami przekazującymi sygnały z cytokin zapalnych. Kinazy te odgrywają kluczową rolę w procesach zapalnych zachodzących w organizmie.

Lek oddziałuje na ścieżki sygnałowe JAK poprzez:

  • Konkurencyjne wiązanie się z miejscem wiązania ATP w enzymie JAK1
  • Hamowanie fosforylacji i aktywacji białek STAT (przekaźników sygnału i aktywatorów transkrypcji)
  • Blokowanie przekazywania sygnałów zapalnych wewnątrz komórek

Filgotynib wykazuje ponad 5-krotnie większą selektywność wobec JAK1 w porównaniu z innymi kinazami tej rodziny. Ta selektywność może przekładać się na korzystny profil bezpieczeństwa.

Wskazania do stosowania

Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS)

Filgotynib jest wskazany w leczeniu aktywnego reumatoidalnego zapalenia stawów o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego u dorosłych pacjentów, którzy:

  • Mają niewystarczającą odpowiedź na jeden lub więcej leków przeciwreumatycznych modyfikujących przebieg choroby (DMARDs)
  • Nie tolerują dotychczasowego leczenia

Może być stosowany w monoterapii lub w skojarzeniu z metotreksatem (MTX).

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG)

Filgotynib jest wskazany w leczeniu dorosłych pacjentów z umiarkowaną do ciężkiej aktywną postacią wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, u których:

  • Występuje niewystarczająca odpowiedź na leczenie konwencjonalne lub biologiczne
  • Już nie odpowiadają na wcześniejsze leczenie
  • Występuje nietolerancja dotychczasowej terapii

Dawkowanie

Reumatoidalne zapalenie stawów

  • Standardowa dawka: 200 mg raz na dobę
  • Pacjenci z podwyższonym ryzykiem powikłań: 100 mg raz na dobę, z możliwością zwiększenia do 200 mg przy niewystarczającej kontroli choroby
  • Pacjenci w wieku 65 lat i starsi: 100 mg raz na dobę, z możliwością zwiększenia do 200 mg

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

  • Leczenie indukujące: 200 mg raz na dobę przez 10 tygodni, z możliwością przedłużenia o kolejne 12 tygodni
  • Leczenie podtrzymujące: 200 mg raz na dobę
  • Pacjenci z podwyższonym ryzykiem powikłań: 100 mg raz na dobę, z możliwością zwiększenia do 200 mg przy zaostrzeniu choroby
  • Pacjenci w wieku 65 lat i starsi: w leczeniu indukującym 200 mg, w leczeniu podtrzymującym 100 mg raz na dobę

Dostosowanie dawki w szczególnych przypadkach

  • Zaburzenia czynności nerek:
    • Łagodne: bez modyfikacji dawki
    • Umiarkowane lub ciężkie: 100 mg raz na dobę
  • Zaburzenia czynności wątroby:
    • Łagodne lub umiarkowane: bez modyfikacji dawki
    • Ciężkie: nie zaleca się stosowania

Skuteczność kliniczna

W reumatoidalnym zapaleniu stawów

Skuteczność filgotynibu została potwierdzona w badaniach klinicznych FINCH 1, 2 i 3, gdzie wykazano:

  • Wyższy odsetek pacjentów osiągających odpowiedź ACR20 (Amerykańskie Kolegium Reumatologiczne) w porównaniu z placebo
  • Znaczącą poprawę poszczególnych komponentów oceny ACR
  • Osiąganie małej aktywności choroby (DAS28-CRP ≤ 3,2) i remisji (DAS28-CRP < 2,6)
  • Zahamowanie postępu strukturalnego uszkodzenia stawów widocznego w badaniach radiologicznych
  • Poprawę funkcjonowania fizycznego mierzonego kwestionariuszem HAQ-DI

Efekty leczenia obserwowano już w 2. tygodniu terapii i utrzymywały się do 52 tygodni.

W wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego

W badaniu SELECTION filgotynib wykazał:

  • Zwiększony odsetek pacjentów osiągających remisję kliniczną w porównaniu z placebo
  • Skuteczność zarówno u pacjentów wcześniej nieleczonych lekami biologicznymi, jak i u pacjentów po niepowodzeniu terapii biologicznej
  • Pozytywny wpływ na remisję endoskopową i histologiczną
  • Poprawę jakości życia związanej ze stanem zdrowia

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane to:

  • Nudności (3,5%)
  • Zakażenia górnych dróg oddechowych (3,3%)
  • Zakażenia dróg moczowych (1,7%)
  • Zawroty głowy (1,2%)
  • Limfopenia (1,0%)

Inne istotne działania niepożądane obejmują:

  • Zakażenia, w tym zakażenia oportunistyczne i półpasiec
  • Neutropenia
  • Hipercholesterolemia
  • Zwiększone stężenie fosfokinazy kreatynowej we krwi

Leczenie filgotynibem może wpływać na parametry laboratoryjne, powodując:

  • Zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy
  • Zwiększenie stężenia cholesterolu całkowitego, HDL i nieznacznie LDL
  • Przejściowe spadki stężenia fosforanów w surowicy

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Ryzyko zakażeń

Filgotynib może zwiększać ryzyko zakażeń, dlatego:

  • Przed rozpoczęciem leczenia należy rozważyć ryzyko i korzyści u pacjentów z przewlekłymi lub nawracającymi zakażeniami
  • Pacjenci powinni być badani w kierunku gruźlicy przed rozpoczęciem terapii
  • Leczenie należy przerwać w przypadku ciężkich zakażeń
  • Należy monitorować pacjentów pod kątem objawów zakażenia podczas i po leczeniu

Ryzyko nowotworów złośliwych

Inhibitory JAK mogą być związane z podwyższonym ryzykiem nowotworów złośliwych, zwłaszcza u osób z czynnikami ryzyka, takimi jak:

  • Wiek 65 lat i starsi
  • Obecne lub przebyte palenie tytoniu
  • Nowotwór złośliwy w wywiadzie

Ryzyko sercowo-naczyniowe

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z:

  • Miażdżycą układu sercowo-naczyniowego
  • Czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych
  • Wiekiem 65 lat i starszym

Ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

Filgotynib powinien być stosowany z ostrożnością u pacjentów z czynnikami ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, takimi jak:

  • Wcześniejsze wystąpienie zakrzepicy żył głębokich lub zatorowości płucnej
  • Planowany poważny zabieg chirurgiczny
  • Unieruchomienie
  • Zaburzenia krzepnięcia

Interakcje z innymi lekami

Filgotynib jest metabolizowany głównie przez karboksylesterazę 2 (CES2), której działanie może być hamowane przez takie leki jak:

  • Fenofibrat
  • Karwedilol
  • Diltiazem
  • Symwastatyna

Nie wykazano klinicznie istotnych interakcji z:

  • Ryfampicyną (induktor P-gp)
  • Itrakonazolem (inhibitor P-gp)
  • Lekami zmniejszającymi wydzielanie soku żołądkowego (famotydyna, omeprazol)
  • Statynami (atorwastatyna, prawastatyna, rosuwastatyna)
  • Metforminą
  • Doustnymi lekami antykoncepcyjnymi
  • Midazolamem

Przeciwwskazania

Filgotynib jest przeciwwskazany w przypadku:

  • Nadwrażliwości na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Aktywnej gruźlicy lub aktywnego ciężkiego zakażenia
  • Ciąży

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

  • Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną antykoncepcję podczas leczenia i przez co najmniej 1 tydzień po jego zakończeniu
  • Filgotynib jest przeciwwskazany w ciąży ze względu na potencjalny szkodliwy wpływ na płód
  • Nie zaleca się stosowania podczas karmienia piersią
  • W badaniach na zwierzętach obserwowano zmniejszenie płodności u samców, jednak w badaniach klinicznych u ludzi nie wykazano wpływu na czynność jąder

Sposób podawania

  • Podanie doustne
  • Można przyjmować z pokarmem lub bez
  • Tabletki należy połykać w całości, nie powinny być dzielone, kruszone ani żute

Podsumowanie

Filgotynib stanowi cenną opcję terapeutyczną dla pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, u których konwencjonalne metody leczenia okazały się nieskuteczne. Jego selektywne działanie na JAK1 może przyczyniać się do skuteczności przy utrzymaniu akceptowalnego profilu bezpieczeństwa.

Jak w przypadku wszystkich leków immunosupresyjnych, istotne jest staranne monitorowanie pacjentów pod kątem zakażeń i innych potencjalnych działań niepożądanych, a także indywidualne dostosowanie dawki w oparciu o wiek pacjenta i obecność czynników ryzyka.